Odwaga białej flagi i mój Poznań

Papież nie jest decydentem, jest celebrytą i producentem opinii. Amerykanie też mają opinie i przekonują, że głównym celem izraelskiego rządu powinna być troska o Palestyńczyków. Uświadamianie im, że głównym celem każdego uczciwego rządu na  świecie jest bezpieczeństwo własnych obywateli, jest bez sensu, bo oni mówią to co mówią nie dlatego, że tak myślą, a dlatego, iż sądzą, że to jest słuszne z punktu widzenia ich kampanii prezydenckiej. Uczciwie mówiąc nie wiemy co myślą ludzie, którzy mówią, że myślą to czy tamto.

Kiedy dziennikarz pisze o zagrożeniu planety z powodu ocieplenia klimatu i ilustruje swoje przemyślenia malunkiem statui wolności zalanej przez morze do samej pochodni, mamy powody do zastanawiania się nad ilorazem inteligencji osób zarabiających na chleb i kawior informowaniem nas o świecie. Kiedy nasza „Gazeta Wyborcza” informuje nas, że Palestyńczycy jedzą trawę i ilustruje swoją „informację” zdjęciem potężnego tłumu z wielkimi workami mąki z międzynarodowej pomocy, to nie musimy nawet szukać dalej.

Wiemy, że dziennikarka nigdy nie oglądała miejsc, gdzie jak pisał Norwid ludzie „mrą z głodu” i wiemy również, że nigdy nie widziano zdjęć takich tłumów z workami żywności w żadnym miejscu, gdzie jest prawdziwy kryzys żywnościowy. Nie ma wątpliwości, że nie tylko otrzymujemy informacje od niepoinformowanych, ale również, że jest to informacja głęboko skażona uprzedzeniami i mająca na celu podżeganie do nienawiści.   

W Gazie nie ma głodu, chociaż mogą być rodziny mające poważnie utrudniony dostęp do żywności dostarczanej przez międzynarodowe organizacje. Ponieważ troska o naprawdę umierających z głodu w innych miejscach jest śladowa, a o mieszkańców Gazy jest to troska sztandarowa, więc domaganie się aby Hamas wywiesił białą flagę, natychmiast i bezwarunkowo zwrócił porwanych i zaczął negocjować warunki zakończenia wojny, uważane byłoby przez wielu za niemoralne.

Amerykański redaktor żydowskiego magazynu pisze: 

„Jedynym powodem, dla którego mieszkańcy Gazy w dalszym ciągu cierpią, jest właśnie to, że społeczność międzynarodowa, media i rząd USA zostały przekonane, aby traktować wpływ wojny (która rozpoczęła się 7 października) na Palestyńczyków, jako ważniejszy niż jej przyczyna. Jedyny sposób, by to się naprawdę skończyło to całkowita porażka Hamasu.”

Osobiście nie znam przypadku tak intensywnej pomocy dla ludności poszkodowanej przez wojnę jak w wojnie Izraela z ludobójczą organizacją. Nie jest pewne, czy to efekt współczucia, czy wyłącznie troski o przetrwanie terrorystów. Jeśli założymy autentyczne współczucie, powinniśmy zauważyć (a może nawet oburzać się) nie tylko na kradzież żywności przez Hamas, nie tylko na dalsze ostrzeliwanie Izraela rakietami, ale również na terroryzowanie i mordowanie Palestyńczyków wyrażających gotowość zawarcia pokoju z Izraelem.

Rządy Hamasu są rządami terroru skierowanego również przeciw własnej ludności. Wiemy, że znaczna część mieszkańców Gazy popiera Hamas, wiemy, że gazańska ulica na rzeź Izraelczyków 7 października zareagowała orgią radości, ale wiemy również, że w przeszłości Palestyńczycy, którzy odważali się protestować przeciw Hamasowi byli więzieni, torturowani i mordowani, że dla odstraszenia innych ciała Palestyńczyków „podejrzanych o kolaborację”, ciągnięte były za motocyklami ulicami Gazy. Bestialstwo Hamasu nie jest ograniczone do Izraelczyków.  

Dziś, w obliczu klęski, ten terror wobec własnej ludności nasilił się jeszcze bardziej.

W styczniu władze izraelskie przedstawiły plan, według którego po wyeliminowaniu Hamasu Izrael pozostałby w Gazie odpowiedziany za bezpieczeństwo, natomiast administracja cywilna byłaby stopniowo przekazywana ludności lokalnej, głównie poprzez miejscowe klany. Ten plan wywołał natychmiastowe ostrzeżenia i groźby ze strony Hamasu. W czwartek 14 marca źródła palestyńskie powiedziały, że Hamas dokonał egzekucji „księcia” jednego z klanów w mieście Gaza. Jak pisze izraelski dziennikarz Khaled Abu Toameh, jest to ostrzeżenie dla tych, którzy rozważają współpracę z Izraelem. Podczas gdy arabskie media powiązane z Katarem i Iranem zapewniają, że nie ma na taką współpracę chętnych, Toameh, (który jest Arabem i ma w Gazie źródła niepowiązane z Hamasem) twierdzi, że są klany, które zaczęły rzucać wyzwania Hamasowi, że niektóre są dobrze zorganizowane i uzbrojone i zaczynają przejmować rolę straży obywatelskiej zapobiegającej grabieżom i anarchii gangów przestępczych. Podobno tylko raz odnotowano eskortę ciężarówki z pomocą humanitarną. Chwilowo terror Hamasu nadal odstrasza od takich prób.

W Niemczech jeszcze w kwietniu 1945 roku panowało przekonanie, że wszyscy Niemcy popierają Hitlera. Po 8 maja objawiły się tysiące przeciwników, a w rok później trudno było spotkać kogokolwiek przyznającego się do popierania nazizmu.          

Jaki jest dziś rozkład postaw i poglądów mieszkańców Gazy tego nie wie nikt i jak długo działa terror Hamasu żadne badania tego nie pokażą.

Jaka jest różnica między Niemcami w 1945 roku i Gazą w 2024 roku? Niemiecki nazizm budził odrazę całego zachodniego świata, nazizm Hamasu budzi odrażającą sympatię ludzi bardziej i mniej wykształconych z lewej i z prawej strony sceny politycznej. Kefija stała się symbolem poparcia dla nazistowskiego barbarzyństwa. W najbogatszych krajach świata setki tysięcy ludzi wychodzą na ulice z żądaniem zawieszenia broni bez oddania porwanych Izraelczyków, bez złożenia broni przez Hamas, bez propozycji, żeby Hamas podniósł białą flagę, bez oskarżeń pod adresem nazistowskiej organizacji. Przeciwnie ze wszystkich stron słyszy się głosy próbujące ukryć lub wybielić zbrodnie Hamasu. 

Polska wydaje się wzorować na bardziej rozwiniętych i bardziej cywilizowanych krajach. Poparcie dla Hamasu jest na naszych ulicach mniej liczne, w gazetach mniej jednoznaczne. Potępienia Hamasu, Iranu, Hezbollahu są skromne i niepewne, obrona Izraela jest uważana za naganną. Pytanie jakiegokolwiek dziennikarza mediów głównego nurtu, ile rakiet wystrzelono w tym tygodniu na Izrael spotkałoby się ze zdziwionym wzrokiem i pochrząkiwaniem charakterystycznym dla tego gatunku. Ostatnio mieliśmy mało znaczący, a jednak bardzo znamienny przypadek. 

W Poznaniu zarząd Trzeciej Drogi podjął decyzję o usunięciu z partii i z list wyborczych do Rady Miejskiej Pawła Norberta Strzeleckiego. Czym zgrzeszył? Otóż młody poznański prawnik zamieścił na swoim koncie X następujący wpis:

„Ile razy Izrael od 1948 r. proponował Palestyńczykom trwały pokój? Te prymitywy z Gazy wybrały wieczne przegrywanie wojen przegranych trzy pokolenia temu. Ich przywódcy terroryści muszą zginąć - napisał na swoim koncie w serwisie X.”

Znam zbyt wiele głosów Palestyńczyków z Gazy przeklinających Hamas, jak również wiem ile razy Palestyńczycy mogli mieć swoje państwo, żeby mnie ten wpis w najmniejszym stopniu mógł oburzyć. (Chociaż autor jako prawnik mógłby postarać się o większą precyzję językową.)    

Przedstawiciel partii „Razem” Michał Kucharski zinterpretował to po swojemu i napisał do przewodzącego Trzeciej Drodze w Poznaniu mecenasa Przemysława Plewińskiego (z kopią do prasy):

„Naprawdę chcecie na listach człowieka, który domaga się eksterminacji innego narodu?”

No cóż, nie wiem jak Michał Kucharski doszedł do wniosku, że słowa „ich przywódcy terroryści muszą zginąć” stanowią wezwanie do eksterminacji narodu? Nie jest takim wezwaniem nawet napisane później wezwanie: „Zabić wszystkich terrorystów”.  Interpretując to jako wezwanie do eksterminacji narodu palestyńskiego, Kucharski wydaje się sądzić, że wszyscy Palestyńczycy to terroryści. 

Polscy parlamentarzyści z udziałem przedstawicieli partii „Razem” pielgrzymowali przed dwoma laty do grobu Arafata, a z Poznania towarzyszył im ówczesny poseł do Sejmu Franciszek Starczewski. Partia „Razem” nie ukrywa swojej sympatii ani dla Organizacji Wyzwolenia Palestyny, ani dla Hamasu. Oczywiście nie cytują ani statutu OWP ani Karty Hamasu, ale chętnie powtarzają ludobójcze hasło „od rzeki do morza Palestyna będzie wolna”. To hasło jest faktycznym wezwaniem do ludobójstwa całego narodu, zaś przywódcy palestyńscy nie tylko wychowują młode pokolenie na fanatycznych morderców, nie tylko zachęcają do ciągłego ostrzeliwania izraelskich cywilów, zamachów na życie, do podpaleń i zniszczeń, ale 7 października pokazali, że codzienne ataki to tylko przygrywka do planowanego ludobójstwa na pełną skalę.

Interpretacja wpisu kandydata Trzeciej Drogi przez kogoś z partii „Razem” nie wywołuje zdziwienia. Gorzej, że zarząd poznańskiego oddziału Trzeciej Drogi i starający się o urząd prezydenta miasta Poznania mecenas Przemysław Plewiński doszli do wniosku, że jedyną drogą jest połączenie się w tej sprawie razem z kolegami z partii „Razem” i wydalenie swojego kandydata.

W sprawie Izraela niesłychanie często jesteśmy świadkami, jak ludzie otwarcie deklarujący zamiar ludobójstwa zarzucają ludobójstwo tym, których zabijają i obiecują wymordować do ostatniego. W Islamskiej Republice Iranu oddziały Strażników Rewolucji Islamskiej pozdrawiają się nazistowskim salutem. Ten salut jest używany przez wszystkie milicje wspierane przez Iran. Hezbollah, Huti, Hamas i inne. Trzeba bardzo dużo złej woli, żeby zarzucać Izraelowi zamiar eksterminacji narodu palestyńskiego, ale w tym przypadku nawet nie o to chodzi. Chodzi o interpretację zdania, którego człowiek z „Razem” nie umiał poprawnie przeczytać, a ludzie z Trzeciej Drogi albo dali się sterroryzować, albo też podzielają te same sentymenty.

Mimo wszystko sprawa jest znacznie poważniejsza niżby się mogło zdawać. „Głos Wielkopolski” poinformował, że Paweł Strzelecki wykasował swój wpis (dając tym samym do zrozumienia, że sam uznał, iż racja moralna jest po stronie oskarżycieli). Okazało się jednak, że nie miał takiego zamiaru, nigdy wpisu nie kasował, algorytm firmy META ograniczył jego widoczność. (Nie jest to pierwszy przypadek działania algorytmu z silnymi przekonaniami.) 

Izrael walczy dziś o przetrwanie, zniszczenie terrorystów Hamasu jest konieczne przed czekającą go wojną ze znacznie silniejszym wrogiem, jakim jest Hezbollah, z tyłu jest Iran, Katar i inni. Paweł Strzelecki mógł napisać to, co pisze dziś wielu Palestyńczyków: „Wyzwolić Gazę od Hamasu”, mógł powiedzieć to, co mógł powiedzieć papież Franciszek, że Hamas powinien podnieść biała flagę i rozpocząć negocjacje o wyjściu z Gazy. Przedstawiciela partii „Razem” prawdopodobnie oburzyłoby to tak samo i nadal twierdziłby, że to wezwanie do eksterminacji narodu palestyńskiego.

Poznań był przed wojną do bólu endecki  Nie wiem, ile z tego zostało. Prezydent Jacek Jaśkowiak jest przeciwieństwem tamtej tradycji, chociaż zapewne dla poznańskich wyborców liczy się przede wszystkim jego gospodarność i poznańska rzetelność. Ponownie startuje w wyborach i niebawem zmierzy się ze swoimi konkurentami. Jednym z nich będzie mecenas Przemysław Plewiński z Trzeciej Drogi. Nie wiem jakie są jego szanse w starciu z Jaśkowiakiem, wyrzucając Pawła Strzeleckiego z partii zapewne sądził, że wzmacnia swoje szanse wyborcze. Czy ta sprawa ma jakiekolwiek znaczenie? 

Mieszkałem w Poznaniu tylko do matury, potem wyjechałem na studia do Warszawy i do Poznania już nie wróciłem, ale to jest nadal mój Poznań, w którym jeszcze przed wojną członkowie mojej rodziny przeciwstawiali się antysemickiej orgii endeków. Dyskusja wokół tej sprawy nie powinna się zakończyć wywieszeniem białej flagi przez tych, którzy widzą o co toczy się gra.

P.S. W sobotę 3 grudnia 1932 „Dziennik Poznański” opublikował list profesora geografii gospodarczej Stanisława Nowakowskiego, w który autor pisał:

„Dziś - znaczy odłam studentów reprezentuje i głosi hasła wstecznictwa i obskurantyzmu, troglodytyzmu i nienawiści rasowej. Na każdym kroku spotykamy się dziś z burdami ulicznymi, biciem i znęcaniem się nad kolegami o innych przekonaniach politycznych i religijnych.

Dochodzi do tego, że nawet studentki znęcają się nad swoimi koleżankami-żydówkami, jak to niedawno miało miejsce w Poznaniu.  Odnosi się wrażenie, że celem pewnego odłamu młodzieży akademickiej jest nie nauka, lecz wstecznictwo i walka z Państwem, które im dało swobodę i byt.

Jestem głęboko przekonany, że nastąpi dzień kiedy młodzież nasza obudzi się i zrozumie, że jest zatruwana fałszywymi hasłami, że została oszukana, zrozumie, że prowadząc destrukcyjną robotę i reprezentując zoologiczną nienawiść rasową, przynosi krzywdę państwu i społeczeństwu.”

Ten list poznańskiego profesora był wyrazem podziękowania dla dwóch studentów, którzy poprzedniego dnia uratowali go przed napaścią przez, jak pisze „młodzieńców z zielonymi wstążeczkami”. Jednym z tych studentów występujących w obronie profesora, który nie zamierzał ulegać terrorowi szlachetnych antysemitów, był wymieniony przez niego z nazwiska Tadeusz Jasiński (brat mojej matki). Jest powód do lęku, że tamte czasy znów wracają.

90 lat temu na ulicach Poznania i innych miast Polski rozbrzmiewało hasło: Żydzi do Palestyny”, dziś słyszymy hasło „Wolna Palestyna”, „Stop okupacji Palestyny”. Wiecujący zazwyczaj nie mówią wyraźnie, że żądają Palestyny wolnej od Żydów, ani co rozumieją przez „okupację Palestyny”.