Dlaczego USA krytykują swojego sojusznika, jednocześnie wspierając tych, którzy demonizują Amerykę?

Widzimy powtarzający się schemat. Przez lata Palestinian Media Watch ostrzegał przed islamistycznym antysemityzmem AP, ale Zachód ignorował to i wręcz przeciwnie, w dalszym ciągu finansował nazistowską demonizację Żydów przez AP. Ten islamistyczny antysemityzm zadomowił się obecnie w głównym nurcie zwolenników palestyńskich w USA i znajduje odzwierciedlenie wśród zwolenników palestyńskich na całym świecie.

Jeden z czołowych rzeczników AP, oficjalny publicysta AP Muwaffaq Matar, regularnie oskarża Amerykę o kolonializm i uczynienie Izraela swoim pionkiem na Bliskim Wschodzie.

„Zawsze podkreślamy, że naszym głównym problemem są Stany Zjednoczone i państwa kolonialne, które planowały i aktywnie przyczyniły się do ustanowienia Izraela, a ustanowiły go w ojczyźnie narodu palestyńskiego (Palestyna) [nawiasy w źródle] w randze swojego głównego pełnomocnika w regionie! Dopóki taka będzie sytuacja, [izraelski minister bezpieczeństwa narodowego Itamar] Ben Gvir będzie w dalszym ciągu ugniatał mąkę [dla prezydenta USA Joe] Bidena z krwią ogółu narodu palestyńskiego i setek tysięcy głodujących w szczególności w Strefie Gazy.”

[Oficjalna gazeta AP „Al-Hayat Al-Jadida”, 3 marca 2024]

Matara szczególnie wzburzyło ostatnie weto Stanów Zjednoczonych wobec rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wzywającej do zapewnienia AP pełnego członkostwa w ONZ. W odpowiedzi ostro zaatakował Stany Zjednoczone, nazywając je „mózgiem stojącym za spiskiem przeciwko narodowi palestyńskiemu”:  

„Amerykańskie weto nie zdziwiło tych, którzy są zaznajomieni ze szczegółami decyzji kolonialnych mocarstw światowych w sprawie ustanowienia kolonialnego systemu okupacji osadniczej (Izrael) [nawiasy w źródle], odkąd zatwierdzono dokument Campbella [-Bannermana] w 1905 (sic., patrz uwaga poniżej dotycząca teorii spiskowej AP na temat „planu Campbella-Bannermana”), poprzez Obietnicę Balfoura (tj. Deklarację) (która jest amerykańska w swojej istocie i treści, a brytyjska tylko pozornie) [nawiasy w źródle] w 1917 r. i aż do amerykańskiego nacisku na ONZ, aby przyjęła Izrael jako członka, mimo że od 1949 r. i do dziś nie przestrzegał on warunków instytucji międzynarodowych, a przede wszystkim uznania arabsko – palestyńskiego państwa zgodnie z rezolucją [ONZ] o podziale nr 181 z 1947 r. (patrz uwaga poniżej – red. PMW)…

W tym kontekście uważamy, że prezydent [AP] Mahmoud Abbas przez długi czas kierował uwagę narodu palestyńskiego i kierownictwa Palestyńskiego Ruchu Wyzwolenia Narodowego [„Fatah”] na historyczny fakt, że organizacja syjonistyczna jest pionkiem USA, w celu przejęcia kontroli nad najważniejszym strategicznym miejscem na Bliskim Wschodzie (Palestyna) [nawiasy w źródle], aby zabezpieczyć amerykańskie interesy.

Ponieważ to Waszyngton podejmuje decyzje w sprawie „Izraela” i ustala klauzule jego podstawowych misji w regionie, i to on decyduje o tym, jak będzie wyglądać jego przyszłość i jaki będzie jego charakter, pokojowa, ludowa walka narodowa (co odnosi się do stosowania przemocy i terroru) na ziemi ojczystej Palestyny nie jest alternatywą dla walki politycznej, prawnej i dyplomatycznej, mającej na celu wyrwanie palestyńskich praw z mózgu stojącego za spiskiem przeciwko narodowi palestyńskiemu (czyli USA) [nawiasy w źródle].”

[Oficjalna gazeta AP „Al-Hayat Al-Jadida”, 21 kwietnia 2024]

„Plan Campbella-Bannermana” – przywódcy AP często promowali teorię spiskową zaprzeczającą prawomocności Izraela, twierdząc, że ustanowienie Izraela było wynikiem kolonialnego spisku pod przewodnictwem Wielkiej Brytanii, zwanego „planem Campbella-Bannermana”, który został zarejestrowany w podobnie nazwanym dokumencie. Celem tego rzekomego planu było stworzenie „pionka” w postaci Izraela, który utrzymywałby narody arabskie podzielone i zacofane, by zapewnić Europie dominację na Bliskim Wschodzie. Teoria spiskowa najwyraźniej odnosi się do konferencji imperialnej z 1907 r., której przewodniczył były brytyjski premier Sir Henry Campbell-Bannerman, której protokoły obalają twierdzenia AP o spisku mającym na celu osłabienie Bliskiego Wschodu. W 2017 r. teorię spiskową zbadał profesor dr Mohsen Mohammad Saleh, szef Centrum Studiów i Konsultacji Al-Zaytouna, libańskiego propalestyńskiego instytutu badawczego. Saleh poinformował, że udał się do Wielkiej Brytanii, aby zbadać rzekomy dokument, ale „nie znalazł jego śladu ani źródła!” [Strona internetowa Al-Zaytouna, Analiza polityczna: Czy „Dokument Campbella-Bannermana”: jest prawdziwy czy fałszywy?, 29 września 2017 r.] Saleh zauważył, że były szef Centrum Badawczego OWP, dr Anis Sayegh, poznał Egipcjanina nazwiskiem Antoun Canaan, który jako pierwszy napisał o rzekomym dokumencie, a Sayegh podczas rozmowy z Canaanem dowiedział się, że jego źródłem był niezidentyfikowany Hindus: „Kiedy [Kanaan] podróżował z Palestyny do Londynu, aby studiować prawo w połowie lat czterdziestych XX wieku, w samolocie obok niego siedział Hindus. Ten człowiek powiedział mu, że pamięta, jak czytał o konferencji kolonialnej zorganizowanej w Londynie, w której uczestniczyli delegaci kilku mocarstw kolonialnych, a której celem było omówienie podziału narodów arabskich, zapobieżenie ich ponownemu zjednoczeniu, i utworzenie państwa żydowskiego, ale Hindus nie przekazał Kanaanowi żadnych udokumentowanych materiałów akademickich dotyczących tego dokumentu”. Niemniej przywódcy AP w swoich atakach na Izrael nadal odwołują się do tej teorii spiskowej.

Deklaracja Balfoura z 2 listopada 1917 r. była listem brytyjskiego ministra spraw zagranicznych Arthura Balfoura do barona Rothschilda stwierdzającym, że „rząd Jego Królewskiej Mości przychylnie ocenia utworzenie w Palestynie narodowego domu narodu żydowskiego”. W 1922 r. Liga Narodów przyjęła to i ustanowiła Mandat Brytyjski „odpowiedzialnym za wprowadzenie w życie deklaracji”, co doprowadziło do głosowania ONZ w 1947 r. za podziałem Mandatowej Palestyny na państwo żydowskie i państwo arabskie. W odpowiedzi Wielka Brytania zakończyła swój mandat 15 maja 1948 r., a Żydzi palestyńscy, którzy zaakceptowali plan podziału, ogłosili niepodległe państwo Izrael. Arabowie palestyńscy odrzucili ten plan i wraz z 7 państwami arabskimi zaatakowali Izrael w ramach tak zwanej izraelskiej wojny o niepodległość.

Doradca Mahmouda Abbasa ds. islamu i czołowy przywódca religijny AP również demonizował USA jako obecnego faraona, który zostanie ukarany przez Palestyńczyków lub samego Allaha, zapewniając, że „[Ameryka] ciemiężca nie przetrwa”:

„Faraon tego okresu, Ameryka uważa, że może zrobić wszystko bez negatywnych skutków i bez żadnych konsekwencji… Ameryka po raz trzeci użyła swojego weta, aby zapobiec zaprzestaniu wojny przeciwko naszemu narodowi w Strefie Gazy. Tak jak On [Allah] ukarał ciemiężycieli w przeszłości, tak ukarze ciemiężycieli w tym okresie. On ukarze faraonów tego wieku [Amerykę], przestępców tego wieku, prędzej czy później, naszymi rękami lub swoją karą. Przez nasze ręce lub w bólu [zadanym] przez Niego. Ciemiężca nie przetrwa.”

[Mahmoud Al-Habbasz, główny doradca Mahmouda Abbasa i Najwyższy Sędzia Szariatu, oficjalna telewizja AP, 23 lutego 2024 r.]

AP nie ukrywa swojej pogardy dla Stanów Zjednoczonych, jednak Stany Zjednoczone nie zmieniły swojego przychylnego stanowiska wobec AP i w dalszym ciągu promują ją jako alternatywnego administratora Strefy Gazy. Jeżeli Stany Zjednoczone chcą zaufania swoich sojuszników oraz tych, którym zadeklarowały wsparcie, takich jak Tajwan, mądrze byłoby udzielić jednoznacznego wsparcia Izraelowi, który jest ich bliskim sojusznikiem przynoszącym obopólne korzyści, oraz publicznie potępić źródło rosnącej ogólnoświatowej nienawiści do Ameryki.

Lin k do oryginału: https://palwatch.org/page/35087

Palestinian Media Watch, 24 kwietnia 2024

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Itamar Marcus jest założycielem i przewodniczącmym PMW.

Ephraim D. Tepler jest pracownikiem badawsczym PMW