Prawda

Sobota, 19 lipca 2025 - 11:35

« Poprzedni Następny »

Genocide and millions of its defenders

Genocide and millions of its defenders


Andrzej Koraszewski 2023-11-29

Palestinian members of the Al-Aqsa Brigades during a military parade in the Balata \
Palestinian members of the Al-Aqsa Brigades during a military parade in the Balata "refugee camp" in the West Bank on September 21, 2022. Photo source Magazine +972. (Nasser Ishtayeh/Flash90)

Facebook offers a hodge-podge, my eyes land on a picture of a giant dam with dry land behind it, the caption in Ukrainian states that Ukraine is protecting Europe from the Russian flood. I have already finished my morning review of information from around the world, which for many weeks I have invariably started with Israeli sources. Russia's war with Ukraine has turned into a war of attrition. We stopped being excited about it, while still sympathizing with Ukrainians and still condemning Putin's Russia. The symbolic picture doesn't lie, but Russia is not our only threat. Israel's defensive war evokes different emotions. There is growing eagerness to accuse the attacked nation, to talk about alleged genocide, though the accusations are often accompanied by decorative arabesques about the brutal attack that preceded the war with Hamas.

On October 29 the new Deputy Speaker of the Polish Senate, Magdalena Biejat, wrote on her Facebook page: 

“Three weeks have passed since Hamas carried out terrorist attacks, killing over 1,400 Israeli citizens, including children and the elderly. In an act of retaliation, Israel is taking revenge on the defenseless Palestinian civilian population living in the Gaza Strip. The escalation of violence brings more civilian casualties every day.” 

The post had hundreds of likes and dozens of shares, comments were closed, and for me the most important thing is the middle sentence: "Israel, in an act of retaliation, is taking revenge on the defenseless Palestinian civilian population living in the Gaza Strip."


Ms. Biejat is a translator of Spanish literature, but she studied sociology, and is also the co-chair of the New Left Party. I first noticed her when in July 2022 she went with a Polish parliamentary group for a pilgrimage to the grave of Yasser Arafat.

 

That pilgrimage seems to perfectly explain this sentence. I wonder if this well-educated 40-year-old woman ever asked herself whether the social activities of her idol caused more deaths of Muslims or Jews?


Truth be told, no one knows. Arafat started two civil wars, destroyed Lebanon, is responsible for the deaths of thousands of Palestinians and not only Palestinians, but his absolute priority was always the murder of Jews. Ms. Biejat could have heard about the massacre of Israeli athletes in Munich he organized, about terrorist attacks first from Jordan and then from Lebanon, about plane hijackings, about the first and second intifadas, about thousands of attacks organized until the last days of his life. Does our parliamentarian associate him more with the Soviet Union or with Nazism?

 

Idealizing his mentor, Amin al-Husseini, from an early age, he never said a bad word about either Hitler or Nazism, but since he mainly benefited from the support of the USSR, many preferred to perceive him as a man of the left rather than as one who was continuing Nazism. (Few people realized that there was no contradiction here, that the two could be perfectly combined.) Arafat once renounced terror, but only in English, and immediately explained to his people in Arabic that he had acted like Muhammad to deceive the enemy.     

 

Magdalena Biejat calls the Israeli war against Hamas "revenge against the defenseless population." She does not suggest that Hamas immediately release the kidnapped Jewish children, elderly, and women, she does not propose that it stop shelling Israeli towns and villages, it does not occur to her that Hamas might surrender or at least recognize the Jews' right to life. She knows nothing about the IDF’s efforts to spare the Palestinian civilian population (often risking the lives of its own soldiers). The new vice-leader of our Senate chooses to falsely accuse the victims of a genocidal attack of revenge against a civilian population.

 

In this short entry, not only does the immeasurable brutality of this particular attack on October 7 disappear, not only does the enemy, armed to the teeth, who organized this attack, who has declared from the moment of its inception his intention to finally solve the Jewish question, disappear, but also the fact disappears that this enemy has chosen to murder Jews at the expense of its own society and that it raises Palestinian children to be sadistic murderers.


This post can only be interpreted in one way: the intention to destroy Hamas should be immediately abandoned, the terrorist organization's authority over the Palestinians in Gaza should be restored, and the crimes of Israel should be recognized, all of whose victims in Gaza are defenseless civilians.              


In Poland, in the last elections we managed to defeat the United Right; how many Hamas and Fatah sympathizers (Fatah supported the brutalities of Hamas) did we introduce to the upper and lower Legislative Chamber, how many such sympathizers will join the government?


Many people claim that Israel today is the main front in the fight for Enlightenment values, for democracy, for individual freedom, freedom of religion, women's rights and children's rights. There are Arabs (and not only Arabs) who claim that Israel also fights for the rights of Palestinians. These people note that Western feminists do not condemn the mass rape, torture, and killing of Israeli women and girls. For them, they were only Jewish women. These people note that children's rights organizations do not condemn the sadistic murder of infants. To them, they were just Jewish babies. These organizations also do not condemn raising Palestinian children to be sadistic murderers because they believe that they will only murder Jews. These people note that organizations such as Doctors Without Borders had information about the use of hospitals by genocidal terrorists but chose to remain silent. Politicians who more or less openly support Hamas do not demand international pressure for the immediate release of all kidnapped Jewish children, women, and elderly people, or an end to the shelling of Israeli towns and villages; they immediately supplement their perfunctory condemnations of the brutal attack on October 7 with thunderous accusations of attacking defenseless civilians and even of the genocide of the Palestinians.

 

An interesting example on the Polish scene is the well-known columnist Konstanty Gebert, who writes about his disappointment because Ghazi Hamad previously seemed to him to be a moderate representative of the Palestinians. The columnist does not explain to readers why he changed his mind. Perhaps he assumes that readers know that this criminal was one of the main organizers of the genocidal attack on October 7. He probably thinks that everyone knows his statement on October 24, when he assured television viewers that Hamas would continue to carry out such massacres of Jews and that no one must condemn Hamas for what it did on October 7. Gebert only writes that Hamad seemed so nice to him before. He does not explain why he was so willing to be deceived, or whether he knew the politician's previous statements made in Arabic.

 

The Polish political scene and Polish media are secondary in all this (but important for us and our humanity). The world's reactions are important. These don't look promising. Recent surveys have shown that 70 percent of young Americans (18-30 years old) support Hamas. We don't have such studies showing what it looks like in Western European countries, but nothing indicates that it is much better. Politicians, even from centrist political parties, are aware of this support and either sincerely or for tactical reasons adapt their statements to voters' expectations. They do not criticize colleagues such as Magdalena Biejat. Hundreds of thousands of demonstrators demanding the murder of Jews cannot be ignored. 

 

What role do the media, the academic world, and human rights organizations play here?

 

The mainstream media systematically distorts the image of this conflict. They systematically try to blur the hostility of the Muslim world towards the Jewish state and present it as a conflict between powerful Israel and the poor and oppressed Palestinians. The sources of finance for Palestinian terrorism, the supply of weapons, and, above all, the entire Islamic ideology are disappearing.


Western journalists never question the information of the Palestinian Authority and Hamas authorities (often presenting it as facts, even without citing the source), and treat the testimony of "eyewitnesses" seriously. Information from the Israeli authorities is invariably accompanied by the ritual phrase: "we could not verify it."



Will the world media's reactions to Hamas' claim that Israel destroyed Al Ahli hospital and killed 500 people go down in the history of journalism and be shown to students as an example of both the worst forms of violation of journalistic ethics and the willing cooperation of journalists with terrorists? Virtually all mainstream media picked up this "news" so hastily and so greedily that they did not even have time to even briefly check the condition of this "bombed" hospital. Also the next day, when Hamas organized a press conference with the participation of doctors and decoratively laid out corpses, information from Israel - that it had nothing to do with it, that a faulty Palestinian rocket fell in the parking lot of this hospital, killing several to several dozen people - was still treated with skepticism.

 

This was neither the first nor the last example of close cooperation between the Western media and a genocidal organization. When it could no longer be denied that the media had misled the public, they withdrew quietly, mumblingly, and without any sense of shame. Have we heard the voice of condemnation from journalist associations, ethicists, and other defenders of morality? Nothing like that happened; it was simply considered a minor mistake not worth mentioning, and journalists practicing genocidal journalism did not face even the slightest condemnation from their superiors or from their peers.    


Misled politicians were as hasty as these journalists in condemning Israel, only to then decide that there was no reason to apologize to Israel, much less condemn the journalists for misleading everyone. 


The perversity of accusing Israel of vindictiveness and retaliatory genocide in the mainstream media receives virtually no criticism.    

 

The fact that some Israelis are among those accusing Israel of genocide should not be surprising. For two thousand years, Christian anti-Judaism has been happy to use Jewish helpers, Muslim anti-Judaism did so later, and Soviet antisemitism and its crowd of Judeo-Marxists perfected this practice.       


Among the most recent examples, we see two Israeli historians working in the US. These gentlemen are Raz Segal and Omer Bartov. 

 

A week after October 7, Raz Segal published an article in the American magazine Jewish Currents (originally affiliated with the American Communist Party and still rabidly Israel-hating), which immediately made him famous in antisemitic circles throughout the West. Segal calls Israel's war in Gaza a "textbook case of genocide." He claims that Israelis are waging a campaign to expel Palestinians from Gaza and to Egypt.

 

As two other American historians, Norman Goda and Jeffrey Herf, write, these allegations are absurd. While Hamas openly proclaims its intention to exterminate the Jewish population, Israel makes every effort to minimize civilian casualties. Not only does it warn the civilian population of which objects will be military targets, it drops leaflets, warns by phone, and calls on the civilian population to leave combat areas, but it also has the lowest number of civilian casualties in relation to terrorists killed during urban fighting of any army in the world. Moreover, not only has Israel not proposed any expulsion of Palestinians from Gaza to Egypt, but Egypt has firmly announced that it will not accept any refugees from the war zone (which is a serious violation of international law). The facts do nothing to prevent the sudden avalanche of media interest in this particular historian.

 

Omer Bartov published his revelations on November 10 in the The New York Times, claiming that Israeli operations have created a humanitarian crisis in Gaza, which could constitute a war crime, and then suggesting that it could be a harbinger of ethnic cleansing or even genocide. Bartov deduces this genocide from Israeli public statements, suggesting that words may turn into deeds in the coming weeks or months.           

These words, which are supposedly foreshadowing actions, include calling Hamas terrorists human beasts (as if murders, torture, rape, burning people alive, killing infants, and kidnappings did not justify such a term at all). The scholar fears this may dehumanize Hamas members. Bartov, like Segal, distracts public opinion from both the brutal actions of Hamas on October 7 and the genocidal Charter of Hamas written in 1988 in accordance with the Nazi rhetoric of the Muslim Brotherhood, as well as its version amended in 2017 and adapted to the rhetoric of the woke left (without changing in any way the solution of the Jewish question in Palestine and the rest of the world enshrined in this Charter). Bartov is eager to blame the Israeli government for the crimes of Hamas, not noticing that these crimes were a reinforced version of previous actions, and the brutal attack on October 7 itself was prepared for at least two years, i.e. before the appearance of the current government in Israel.    

 

The Israeli campaign, Norman Goda and Jeffrey Herf remind us, is aimed at destroying the military infrastructure, weapons and ammunition resources, and the possibility of continuing the war against the Jews of this territory. Yes, this is a humanitarian catastrophe both for that part of Gazans who support Hamas' goals (until recently it was the majority, and we don't know how it has changed now) and for those who would prefer to live under a different government.


The arguments of such scholars as Segal and Bartov are warming the cockles of the hearts of overly woken atheists, as well as the heart of the Holy Father, who on November 22 deigned to announce that:

“The violence unleashed by the State of Israel and Hamas militants has exceeded the boundaries of war and has become terrorism.”

This Holy Father, like his predecessors, likes to change the order of things. Israel has not started a single war in its entire history, but the Vatican tradition requires it to be presented to the faithful differently. The wars started by Hamas were terrorism that Israel must put an end to by liberating Palestine from Hamas.


The humanitarian catastrophe in Gaza was created primarily by Iran, which armed terrorists and incited them to murder Jews, using the civilian population as a human shield and hoping for numerous civilian victims as an asset in international propaganda.



The Iranian leader announced in 2014 that he would arm the West Bank just as he armed Gaza. He kept his word, stepped up the rearmament of Gaza, and armed the West Bank. Not for the sake of the well-being of the Palestinians, but in the hope of murdering Jews, which has led to brutality and, yes, a humanitarian catastrophe.     


The Pope has never protested against these genocidal practices, he is protesting today the fact that Jews are defending their lives. Nothing new.  

 

Pope Francis is contributing to both a humanitarian catastrophe and to strengthening Palestinian plans for genocide. Slightly more decent people choose only silence, probably not realizing that silence not only can be, but is a form of support.


Hamas is only the vanguard of jihad against all the values of the civilized world. Tiny Israel is today a dam holding back the flood. On our side, many are making efforts to weaken this dam.    


Written during the hours of waiting for the return to Israel of the first group of those kidnapped by the beasts.

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj












Hili: Całe osiedle tu wyrosło.
Ja: Tak, kochana Hili, mieszkamy tu już bardzo długo. 

Wersja angielska:

Hili: A whole settlement has grown up here.

Me: Yes, dear Hili, we've been living here for so long.

Więcej

PROCES
Adaptacja Kafki
Paul Finlayson


Adaptacja Kafki, mająca na celu ujawnienie zła biurokracji akademickiej w Kanadzie. Poznajcie parę demonów – wujka Malfaksa i jego ukochanego demonicznego siostrzeńca oraz nowego ucznia Smolderguta.

Więcej

Haniebna obrona
terroryzmu przez BBC
Redakcja World Israeli News


Dyrektor generalna BBC News właśnie stanęła w obronie Hamasu. To nie pomyłka.

Deborah Turness, najwyższa rangą osoba odpowiedzialna za wiadomości w BBC, stwierdziła w tym tygodniu, że Hamas ma „uzasadnioną rolę polityczną” — jakby była to jakaś niezrozumiana struktura rządowa, a nie ludobójcza organizacja terrorystyczna odpowiedzialna za masakrę z 7 października.

Jej komentarze pojawiły się po tym, jak BBC została zmuszona do wycofania dokumentu, którego narratorem był syn wysokiego rangą urzędnika rządu Hamasu.
Turness próbowała usprawiedliwić rolę ojca, twierdząc, że był on jedynie częścią „rządu kierowanego przez Hamas”, a nie jego skrzydła wojskowego. Jakby to coś zmieniało.

Nie ma znaczenia, że Wielka Brytania oficjalnie uznaje cały Hamas — zarówno polityczne, jak i militarne jego ramię — za organizację terrorystyczną.

Więcej
Blue line

Pewna religia
nienawidzi psów
Robert Spencer


Elity rządzące Islamską Republiką Iranu nie są znane na świecie z przyjaznego, pogodnego usposobienia; w rzeczywistości mają one długą i stale rosnącą listę znienawidzonych rzeczy – w tym Amerykę, Izrael, kobiety (przynajmniej te z odkrytą głową przebywające w miejscach publicznych) oraz najlepszego przyjaciela człowieka – psa. Rządzący irańscy ajatollahowie właśnie rozszerzyli na cały kraj zakaz, który obowiązywał już w ponad dwudziestu miastach Iranu: wyprowadzanie psa na spacer jest od teraz nielegalne. Oznacza to, że choć prywatne posiadanie psa jako zwierzęcia domowego jest teoretycznie dozwolone, to w praktyce zostało zakazane. Wamiz, francuskojęzyczny portal poświęcony wiadomościom o naszych czworonożnych przyjaciołach, poinformował we wtorek, że każdy, kto wyprowadza psa „na ulicach Iranu, ryzykuje czymś więcej niż tylko mandatem – a wszystko to z powodów głęboko religijnych.”

Więcej

Szekspir napisał
podręcznik antysemityzmu
Ruth Vanita

Źródło zdjęcia: Wikipedia

Szekspir najprawdopodobniej nigdy nie widział Żyda, ponieważ król Edward I wypędził Żydów z Anglii w 1290 roku.


Jednak, jak zauważył krytyk literacki Harold Bloom, Szekspir wie o nas wszystko.

Więcej
Blue line

Zaczarowany świat
PRL
Andrzej Koraszewski

Romantyczne bocianie gniazdo, stojące w pobliżu wymagającego drobnych remontów budynku gospodarczego.

Przed chwilą odebrałem z paczkomatu długo oczekiwany album Marka Zürna. Łączy nas bardzo wiele – musieliśmy widywać się wielokrotnie w młodości, bo Marek studiował w tym samym czasie na tym samym wydziale filozofii i socjologii UW. Mieliśmy wspólnych znajomych, ale nie znaliśmy się. Obaj jesteśmy dziś szwedzkimi obywatelami. Nie wiem, czy Marek odzyskał polskie obywatelstwo (ja tak, bo inaczej miałbym kłopoty z kupnem domu w Polsce). Nie wiem, kiedy Marek zwrócił uwagę na moje istnienie, ale od lat jest wiernym czytelnikiem prowadzonych przeze mnie i moją żonę Małgorzatę „Listów z naszego sadu”.

Nerwowo rozrywałem strasznie starannie opakowaną przesyłkę. Rzuciłem na ziemię folię i karton, żeby wreszcie mieć ten album w ręku. Rzuciłem okiem na zdjęcia z archiwum Marka, zupełnie inaczej prezentujące się na stronach o wymiarze 23,5 × 23,5 cm, na doskonałym papierze – dopieszczone technicznie arcydzieło. I co? I natychmiast przypomniał mi się czarny książę Górnej Volty.

Więcej

O podstawowej różnicy
między fajką a papierosem
Sublokator


Wydaje mi się, że nikt o tym nie pisał. To prawdopodobnie wynika z faktu, że jestem mało oczytany i durny; zarozumiały grafoman myśli, że jest taki oryginalny. Prawdopodobnie z powodu ignorancji piszę to, co ktoś inny napisał dużo lepiej. Z literatury pamiętam wiele scen z fajką, ale nie uświadamiam sobie analizy – fajka vs. papieros.

Zacznijmy najkrócej: papieros jest jak obiad w McDonaldzie albo szybki posiłek z budki z ciepłymi potrawami. Fajka to obiad w restauracji w pięciogwiazdkowym hotelu albo w knajpie pod strzechą.

Więcej

Rozmowa z arystokratą
i schodki
Andrzej Koraszewski


Jest sobota, 12 lipca 2025, niebawem minie miesiąc, odkąd fotel Małgorzaty albo jest pusty, albo leży na nim nasza kotka Hili, którą czternaście lat temu przyniosły nam Paulina i jej starsza siostra Anetka. Dawniej byłem znacznie bardziej przywiązany do Anetki, teraz Paulina jest moim „słoneczkiem”. Moja siostra Barbara kochała książkę dla dziewczynek Słoneczko, a ja wiem o jej zawartości prawdopodobnie z drugiej ręki. Wczoraj Paulina przekazała mi informację o błędach w rozdziale trzecim: otóż ona nie ma dwudziestu pięciu lat, a dwadzieścia osiem, a mieszkają z nami nie trzy czy cztery lata, a pięć. Odpowiadam od rzeczy, że te błędy są bez znaczenia, że my z Małgorzatą spędziliśmy ze sobą grubo ponad pół wieku, nie patrząc z niecierpliwością, ile to już lat mordujemy się ze sobą. O pięćdziesiątej rocznicy ślubu musiał nas poinformować pan prezydent Duda. Nie będę nic zmieniał, czytelnik zauważy późniejszą erratę.

Więcej

Interesująca groźba ataku
nuklearnego na Izrael
World Israel News


Wysoki doradca przewodniczącego parlamentu Iranu publikuje wygenerowany komputerowo obraz Izraela uderzanego przez głowice jądrowe

 miniony weekend czołowy doradca jednego z najważniejszych irańskich parlamentarzystów opublikował zawoalowaną groźbę nuklearnej wojny z Izraelem.

W sobotę Mehdi Mohammadi, doradca ds. strategicznych przewodniczącego irańskiego parlamentu, Mohammada Baghera Ghalibafa, zamieścił wygenerowany komputerowo obraz przedstawiający widok z lotu ptaka na Izrael, w momencie gdy kraj ten zostaje uderzony przez – jak się wydaje – dwie eksplozje jądrowe w postaci charakterystycznych grzybów atomowych.


Większa z dwóch eksplozji skoncentrowana jest mniej więcej w okolicach Jerozolimy – stolicy Izraela.


Pierwotny wpis został później usunięty – jak poinformowano na koncie Mohammadiego – jednak kilka godzin później opublikowano kolejny post zawierający ten sam obraz.


Mohammadi obwinił o publikację administratora strony i zdystansował się od przesłania, jakie mogło z niego wynikać, wyrażając sprzeciw wobec irańskiego programu broni jądrowej.


„Witajcie, przyjaciele – ten post został zamieszczony przez administratora mojej strony, ale po kilku minutach został usunięty,” napisał Mohammadi.


„Nie wierzę, że budowa broni jądrowej może poprawić zdolność Iranu do odstraszania. Przynajmniej w obecnej chwili sprawa ta jest bardzo złożona.”

Więcej

Ogólnoświatowy konkurs
na zakup fajki
KONKURS 

Model preferowany.

Ogłaszam dwudniowy konkurs na zakup elektronicznej fajki dla starego durnia, czyli mnie. Papierosy stały się teraz jedną z trzech zmiennych zagrażających mojemu dalszemu trwaniu. Dziś spędzam dzień w klinice okulistycznej, gdzie rozstrzygnie się sprawa mojego jedynego oka. Z chwila kiedy stracę możliwość pisania wybieram spokojne odejście zgodnie z szekspirowska frazą „umrzeć, zasnąć”. Nie będę ukrywał, że nic mnie tu nie trzyma oprócz szaleństwa.

Więcej

Cudowna podróż
autora i administratora WEIT
Jerry Coyne


Autor zamieścił na swojej stronie krótką informację dla swoich czytelników: Po pierwsze, jeśli próbujesz wysłać do mnie maila, wstrzymaj się przez około pięć dni – do czasu, aż dotrzemy na Islandię – ponieważ na statku nie mam dostępu do poczty elektronicznej. Dziś płyniemy z Svalbardu na wyspę Jan Mayen. 

Więcej
Blue line

Jak zostałem chłopskim
dziennikarzem
Andrzej Koraszewski


Mieszkamy w Dobrzyniu nad Wisłą (tym, do którego Konrad Mazowiecki sprowadził Krzyżaków). Miasteczko nie jest piękne, jest tylko kochane. Mam tu pół setki przyjaciół bliższych i dalszych, znajomych bez liku. Wybór tego miejsca był przypadkowy, okazał się wspaniały. Pierwszy raz byłem w Dobrzyniu latem 1961 roku albo o rok później. Tak czy inaczej – jeszcze z Krystyną. Zalewu Włocławskiego oczywiście nie było, pośrodku były dwie wyspy. Rozbiliśmy namiot na jednej z nich. Mieliśmy motorówkę z radzieckim silnikiem Moskwa (dość udana kopia szwedzkiego silnika; umiałem go rozbierać jak żołnierz kałacha).

Więcej

Kanadyjskie wybory
i handel strachem
Paul Finlayson


Mark Carney nie wszedł do kanadyjskiej polityki jak rutynowy konik stajenny — wpadł z impetem, jak rasowy koń wyścigowy wyrywający się w stronę bram na torze Belmont, niepotrzebnie rozdygotany, górując nad stawką, w której był już koń faworyzowany w 90 procentach.

Kiedy Carney dołączył do wyścigu, Pierre Poilievre był murowanym kandydatem — sondaże pokazywały, że niemal 90 procent społeczeństwa uważa go za pewnego zwycięzcę następnych wyborów.

Więcej
Blue line

Odpowiedź do Petera Oborne’a
i Irfana Chowdhury’ego
David Collier

David Collier

Mój list do Davida (Autora poniższego tekstu), który wyślę dopiero po publikacji:

Drogi Davidzie,

Zapewne kojarzysz nazwisko Malgorzata Koraszewska, prosiła cię o pozwolenie na tłumaczenie twoich tekstów na język polski i publikację na naszym blogu. Prawdopodobnie, (podobnie jak to stało się z kilkoma innymi zaprzyjaźnionymi autorami), wysyłała już tylko linki do polskiej wersji, informując, że tekst został opublikowany. Małgorzata zmarła 17 czerwca, a ja udaję, że to nie jest prawdą i ciągnę ten wózek dalej. Można powiedzieć, że to zabawne, albo makabryczne. Pracuję na dwóch komputerach, bo wszystkie nasze źródła przychodzą na jej komputer, więc rano siadam w fotelu, na którym umarła, przeglądam jej pocztę i wysyłam do siebie to, nad czym będę pracował. Nadal codziennie dostaję od Malgorzaty kilka, czasem kilkanaście listów. Dziś przysłała ten tekst i natychmiast go opublikowałem. Jeśli ci się to nie podoba możesz mnie pozwać. (Świetny tekst, idealnie pasuje do mojego agresywnego nastroju. )

Pieprzyć tych sukinsynów

Andrzej  

Więcej

Dramat uchodźców
wczoraj i dziś
Z archiwum "Listów"

Zaporoże (Źródło zdjęcia https://war.ukraine.ua/)

Wspomnienia Richarda Kernera o Ludwiku Lewinie skłoniły profesor Romanę Kolarzową do bardzo osobistego komentarza. W prywatnej korespondencji pojawiło się nazwisko Chaima Potoka, znakomitego amerykańskiego pisarza, który podczas wojny koreańskiej był wojskowym kapelanem (rabinem). Wymieniając to nazwisko, poruszyłem jedną strunę, odpowiedziała druga. Romana odpisała: „O, Chaim Potok, którego w Polsce nikt wydać nie był łaskaw, choć tłumaczony na tyle języków, z czeskim i włoskim włącznie. Mało czytałam, ale My Name Is Asher Lev zrobiła wrażenie. No i ciepła, a przy tym diabelnie zabawna My First 79 Years, napisana w osobliwej spółce z Izaakiem Sternem. To wtedy 'namierzyłam' Potoka – wszystko przez to, że bez opamiętania wielbiłam (do dziś wielbię) ten klezmerski Schnitt, którego Stern nie wahał się używać w najszacowniejszej klasyce. Koncert A-dur Mozarta ma z tym 'podcięciem' zupełnie niesamowity, bynajmniej nie 'turecki' charakter. Spróbuję poszukać francuskiego wydania Harfy Dawida, bo jednak powieści, zwłaszcza takie wielowarstwowe, lepiej mi się w tym języku czyta.” A duchy mnie od wczoraj srodze obsiadły, tylko w jednym Broscianum. Tyle Romana Kolarzowa, której w odpowiedzi posłałem nasz tekst z 2022 roku. „Nasz”, bo tłumaczenie książki Potoka było wspólne. Zachwyciliśmy się nią oboje. Małgorzata jęczała, że nie uniesie trudu tłumaczenia poetyckiej prozy. 

Więcej

Chochlik buszujący
w starym łbie
Andrzej Koraszewski


Czytaliście może Marchołta grubego a sprośnego? Mnie go podsunęła moja nauczycielka języka polskiego, Maria Baranowska, była studentka Tadeusza Kotarbińskiego, która po wojnie mieszkała z córką Basią w Poznaniu i uczyła polskiego w technikum księgarskim. O swoim mężu nie wspominała nigdy, co — w przeciwieństwie do dzisiejszych czasów — oznaczało raczej śmierć niż rozwód. O naszej klasie mówiła, że jest „słoneczna”. Pani Maria twierdziła, że szkolne roczniki są jak wina: słoneczne i kwaśne. Kółko polonistyczne sejmikowało w jej maleńkim mieszkaniu, bez wiedzy i zgody władz szkolnych. Po każdym spotkaniu wychodziliśmy z książkami z jej biblioteki, które dobierała starannie, podług naszych duchowych potrzeb. Wspominałem już wcześniej, jak zareagowała na moją sprośną recenzję lirycznego wiersza. Zataiłem przeto późniejszą rozmowę w cztery oczy. 

Więcej

Taliban ma wiele twarzy
na Zachodzie
Phyllis Chesler


Co zrobi z tym ONZ?
Siódmego lipca, niemal cztery lata po tym, jak Ameryka opuściła Afganistan, a władzę przejął Taliban, Organizacja Narodów Zjednoczonych „wezwała” Talibów do „zaprzestania represyjnych działań” wobec kobiet i do „zapewnienia inkluzywnego systemu rządów”.

Więcej

Świat wciąż próbuje
odbudować Gazę
Oren Kessler

Dym unosi się po ataku w Gazie. (Zdjęcie: Mohammed Ibrahim / Unsplash)

Kilka miesięcy temu opinią publiczną wstrząsnęła wiadomość, że prezydent USA Donald Trump ogłosił plan wyludnienia, zrównania z ziemią i odbudowy zniszczonej wojną Strefy Gazy.

Wkrótce potem zaprezentował wygenerowane przez AI wideo, na którym popija drinka i zajada się przysmakami morza przy plaży z Elonem Muskiem i półnagim Benjaminem Netanjahu, podczas gdy dolary spadają na dzieci z Gazy. (Izraelscy twórcy klipu później wyjaśnili, że miała to być „satyra” i nie wiedzą, jak materiał trafił do Białego Domu).

Więcej

A P i propozycja
utworzenia Emiratu Hebronu
Itamar Macus

Ten palestyński szejk ma plan na pokój z Izraelem. Źródło: Times of Israel. 

PMW poinformowała o planie szejka Wadee'ego al-Jaabari'ego, który zakłada likwidację Autonomii Palestyńskiej (AP) i utworzenie rządzonych przez klany rodzinne emiratów, uznających państwo Izrael. Choć kilka dni temu AP nie wydała w tej sprawie oficjalnego oświadczenia – i nadal tego nie zrobiła – już rozpoczęła kontrkampanię: przedstawia tę koncepcję nie jako inicjatywę wpływowej rodziny Jaabari z Hebronu, lecz jako izraelski projekt.

Więcej

Mały problem 
z kontynuacją „Listów”
Andrzej Koraszewski

To zdjęcie zrobił kilkanaście lat temu Jerry Coyne. Byliśmy w dobrzyńskim porcie, Jerry coś oglądał czy robił jakieś zdjęcia, a my poszliśmy do przodu gadając o swoich sprawach. Jerry zrobił nam zdjęcie, obiecał, że nikomu nie pokaże, a ja je zamieściłem w informacji o autorach założonych w tym okresie \

Muszę się z Wami naradzić, Drodzy Czytelnicy. Tak, wiem, ta formuła „drodzy czytelnicy” jest okropnie staroświecka, ale ja mam 85 lat i jestem staroświecki. Jest gorzej — mam teraz obsesję nagości, potrzebuję bliskości. Ludziom, których lubię, zakazuję mówić do mnie „pan” (potrzebuję również dystansu od tych, którzy mnie drażnią). Moja obsesja nagości psychicznej przechodzi chwilami w potrzebę fizyczną — dotyku nagiej skóry, przenikania ludzkiego ciepła, nagości psychicznej i fizycznej, totalnej bliskości. Jestem ekshibicjonistą — opowiadam o sprawach najbardziej intymnych, bez cienia wstydu. Wczoraj niespodziewanie opowiedziałem młodej kobiecie o mojej inicjacji seksualnej. Opowieść była barwna, słuchaczka słuchała z zainteresowaniem historii o mnie, siedemnastoletnim.

Więcej

Poranny przegląd
doniesień z mediów
Uwagi Redaktora


Times of Israel informuje, że Trump pozwala decydować Netanjahu w sprawie Hamasu, ale naciska na porozumienie dotyczące zakończenia wojny.

Nie otwieram, nie mam czasu. Sprawa jest właściwie jasna. Trump i Netanjahu rozmawiali i coś powiedzieli dziennikarzom na odczepnego. (Oficjalnej konferencji prasowej po tym spotkaniu nie było, a jakby była, to informuję, że wiele razy wyjaśniałem uczniom, iż język częściej służy do ukrywania myśli niż do ich przekazywania).

Izrael kreśli nowe linie, do których IDF wycofa się w Gazie, po tym jak Hamas odmówił zaakceptowania przedstawionych wcześniej map. (Gry planszowe.)

Iran nie będzie wolny, dopóki wszystkie kobiety nie będą wolne”; ucisk kobiet w centrum irańskiego systemu. Wywiad z brytyjsko-irańskim dziennikarzem.

Notuję: do przeczytania koniecznie, natychmiast po wstępnym przeglądzie.

Więcej
Blue line

O życiu i twórczości
Ludwika Lewina
Richard (Ryszard) Kerner


Mój nieodżałowany, najbliższy przyjaciel Ludwik zmarł w klinice paryskiej ponad rok temu, 8 maja 2022 roku, po długiej i wyczerpującej chorobie. Ostatnie miesiące, spędzone na przemian w domu lub w szpitalu, były szczególnie ciężkie. Mimo to, w coraz krótszych okresach trochę lepszego samopoczucia, Ludwik nadal pisał teksty do „Słowa Żydowskiego”, z którym współpracował od wielu lat. Pisanie było dlań tak samo naturalne i konieczne jak oddychanie – od kiedy go pamiętam, a poznaliśmy się w Paryżu ponad 50 lat temu – teksty rodziły się podczas rozmów, opowiadania nabierały kształtu sprawozdań, reportaży lub esejów.

Więcej

Ostatni bastion
starożytnego chrześcijaństwa
Alberto M. Fernandez


Górska przystań


Azja jest najludniejszym kontynentem, ale jednocześnie tym, na którym chrześcijanie stanowią najmniejszy odsetek ludności. Oczywiście, żyje tu ponad dwieście milionów chrześcijan, rozciągających się od Bliskiego Wschodu po Daleki Wschód. Dwa azjatyckie państwa mają większość chrześcijańską – Timor Wschodni i Filipiny. Wyspa Flores w Indonezji jest w większości katolicka, a trzy z 28 stanów Indii – Nagaland, Mizoram i Meghalaya – mają większość chrześcijańską. Wszystkie te wspólnoty są efektem działalności misjonarskiej krajów zachodnich – od XVI do XX wieku – zarówno katolickiej Portugalii i Hiszpanii, jak i anglo-amerykańskich protestantów.

Więcej

Historyczne ostrzeżenie
od Franklina
Bob Goldberg

<strong data-start=\

Benjamin Franklin, pisząc w 1788 roku w obronie Konstytucji Stanów Zjednoczonych, posłużył się mocną analogią zaczerpniętą z Tory i Talmudu. Ostrzegał, że cnota publiczna może zostać przejęta przez ludzi udających obrońców wolności, którzy w rzeczywistości dążą do władzy. Jako przykład przywołał bunt Koracha przeciwko Mojżeszowi:


„U Józefa Flawiusza i w Talmudzie znajdujemy szczegóły, których nie przedstawiono w pełni w Piśmie Świętym… Korach oskarżył Mojżesza o to, że rozmaitymi podstępami i oszustwami zdobył władzę i odebrał ludowi wolność.”
„Uchodził za gorliwego orędownika wolności i równych praw, wzywał do ustanowienia wolnej konstytucji… Ludzie byli skłonni go słuchać; niektórzy proponowali nawet, by został królem.”
„Skutki były straszliwe… a 250 ich przywódców… pochłonął ogień wychodzący z sanktuarium.”
„Czytając ten opis, można odnieść wrażenie, że to współczesny świat. Sceny są takie same, a natura ludzka najwyraźniej niewiele się zmieniła.”
„Konstytucja zatem nie będzie ani bezpieczna, ani trwała, jeśli ludzie nie będą dostatecznie oświeceni i cnotliwi, by odróżniać fałszywych przyjaciół wolności od prawdziwych.”


Słowa Franklina powinny być ostrzeżeniem również dla naszych czasów. Nie każdy krzyk „wyzwolenia” jest sprawiedliwy. Nie każdy ruch odwołujący się do praw człowieka jest moralny. I nie każda instytucja, która głosi inkluzywność, ma na myśli Żydów.

Więcej

Nieświęty sojusz marksizmu
i radykalnego islamizmu
Paul Finlayson 


Osobliwe zjawisko „nigdy bym ich razem nie połączył” — jak Liberace i Torquemada, albo Freud i burka — mamy teraz do czynienia z groteską tak ostrą, że Orwell wyplułby whisky do najbliższej popielniczki i przeładowałby pióro: mowa o nienaturalnym, bluźnierczym sojuszu marksizmu i radykalnego islamizmu.
To nie jest koalicja — to czołowe zderzenie dwóch ideologicznych pijaków, pędzących w przeciwnych kierunkach tą samą jednokierunkową ulicą, dzieląc się piersiówką z napisem „Śmierć Zachodowi”. Wyobraźcie sobie, jeśli zdołacie to znieść, ślub z przymusu między Che Guevarą a ajatollahem, udzielany przez zapłakanego biurokratę z ONZ, mruczącego uznania dla rdzennych ludów w dwunastu językach.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Niezwykła propozycja
Palestyńczyków
Andrzej Koraszewski 

Chiny zbroją Huti, a Huti
zawierają pakt z Al-Szabab
Christine Douglass-Williams

Gwałt, wcale tak bardzo
nie posunęliśmy się do przodu!
Phyllis Chesler

Jak zła terapia przejęła
kontrolę nad szkołami
Coleman Hughes

Sprawozdanie
"Pana Nie wiem”
Andrzej Koraszewski

To jest
antyfaszysta
Brendan O'Neill

Bitwa
o "Palestynę"
Ivan Bassov

Media odmawiają publikacji
fikcyjnego „rysunku Mahometa”
Elder of Ziyon

Pamiętnik znaleziony
w starym łbie II
Andrzej Koraszewski

Jak zmieniono Izrael
w krynicę zła
Daniel Ben-Ami

Empatia to piękna rzecz
– póki nie zbrzydnie
Lucy Tabrizi

Irlandia wprowadza ustawę
'nie kupuj u Żyda'
Hank Berrien

Antysemityzm
i syjonofobia
Ivan Bassov

Wyciek informacji z CNN
to negacjonizm
Bob Goldberg

Prawdziwa
historia syjonizmu
Cheryl E. 

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk