Prawda

Środa, 30 kwietnia 2025 - 20:47

« Poprzedni Następny »

The Spirituality of an Atheist

The Spirituality of an Atheist


Andrzej Koraszewski 2015-03-08


Do atheists have any spirituality? A certain internaut wracked his brain about this problem in a comment to one of our articles, and he was not alone. I used to get this question at various meetings and was met with astonishment when I asked for a definition of spirituality.

Spirituality seems to imply a soul. It is not mentioned in a passport, but if there were a place for it, in mine I would have to write: N/A. But can there be a soulless spirituality? An atheist has consciousness, but you may search and search for a soul. Moreover, he/she is skeptical about the existence of a soul in a believer as well, and this skepticism shades into irony or even mockery. Indeed, various investigations and measurements have been carried out, with nary a result.


If this spirituality, as some desire, should be associated with activities of supernatural forces or with some “dimension” of the psyche which differentiates us from the animal kingdom and therefore (for some unknown reason) comes from a being that is more intelligent than we are, then this type of spirituality is nothing more than a clumsy profession of faith and, indeed, an atheist has no business having it.


Spirituality based on a foundation of souls and ghosts requires a belief in ghosts. So, can spirituality acquire a more solid foundation? Maybe, but more about this later.


Let us consider another version of spirituality – spirituality as spiritualism. Here ghosts and spirits are even perceptible. We sit down at the appropriate table and with the help of an appropriate medium we cry: O spirit, speak to me! From a suitably spiritual wall comes a spirit visible only to the medium and sometimes even to the equally spiritual participant of the spectacle. This type of spirituality is profitable (but then, so are others). This is a spirituality connected to parapsychology, telekinesis, occultism and the like.


There is also an existential spirituality, the spirituality of philosophers and poets. Among the former it seems to be linked to elation about a thought, sometimes eschatological, sometimes narcissistic. Sometimes philosophers’ spirits jump out of their skins, sits beside them and wait for applause. A poet’s spirituality tends to be different; more often it is a product of sensual delight, sometimes caused by a muse’s bosom, sometimes by a sunset enhanced by a hangover.


The market for spiritual practices seems to be older than a creative attempt to give us some explanation for our raptures. Our internaut ponders whether an atheist can be capable of raptures, if he/she can love mama, refrain from biting off children’s ears and distinguish between good and evil. With a spiritual rapture he concludes that, no, never ever, because spirituality in his opinion is “the exchange of thought with a being of higher thoughts”. He continues with a slightly more intelligible text: “Atheism is empty and naked, it is a bird which pulled out all its feathers and is running around claiming that it flies, but you have to kick his ass for him to fly”. Apparently the thought of “kicking ass” makes him feel more spiritual.


Evolutionary psychology is not going to help in this discussion, because first you have to agree that evolution of life exists. Meanwhile the arguments of science cannot be accepted (what’s more, it is forbidden) because of a toxic spirituality.


I encountered the notion of toxic spirituality on “The Catholic Guide” website, where those inspired by the spirit of a St. John Bosco are writing about the regions of activity of contemporary evil spirits, listing: “Antrovis, Hare Krishna, Himawanti, Jehovah’s Witnessess, Raelians, scientology, Moonies, Heaven Family and Amway as well as psychomanipulative movements and groups and New Age ideology”.


I totally agree with the thesis of the said text, though I have a feeling that this list of vehicles of toxic spirituality is overly modest. I would put Islam in the most prominent place on a list of toxic spirituality. After all, both quantity and quality count, and Islam is a great religion and it’s spirituality is as toxic as Hell.


There is a double problem with toxic spirituality, for we have here two words fuzzily defined. Toxicity, when related to living organisms that really exist, is well defined. Not so well when it comes to toxic spirituality, i.e. poisoning something which is difficult to grasp with something which is equally difficult to determine.


As with mind so with spirituality – we know what a brain is, we can put it into a jar and place it on the mantelpiece, we know more and more about the brain, we understand better and better how it works. Not so with mind, and the question of how the mind works is not the same as how the brain works.


It is mind which seems to be a footbridge to spirituality. I can’t take a mind into my hand, but still it exists. We are dangerously close to the soul here. Can we talk legitimately about the mind of a dog, a cat, a mouse or a crocodile? There is a huge difference between the mind of a crocodile and that of a cat. A cat’s mind is capable of processing a much greater amount of information (which also translates into higher emotions like attachment, jealousy, and analytical ability). A cat’s mind is a wonderful computing machine but also a center of emotions. While the crocodile’s mind is limited to simple emotional reactions, to the need to “kick somebody’s ass”, a cat is more spiritual and is capable of slightly more unbridled calculation.


But let us return to the toxic spirituality. If we say, for the sake of argument, that the concepts of spirituality and mind are close to each other in meaning, that spirituality is merely (and exclusively) a product of the complex brain, capable of social bonds not based on instinct alone, then toxic spirituality leads to a scrambled mind.


A mind scrambled by toxic spirituality is worthy of study. Following the ideas of “The Catholic Guide”, we usually have psychomanipulation here which normally starts in infancy, is continued through the formative years, and maintained in maturity. In the case of Islam (as well as any other religion) it can lead to such strong faith in the afterlife that it triggers the desire to autodestruct in order to gain access to 72 imaginary virgins, waiting for a martyr dripping with blood – both his own and his victims’. In this case scrambling a mind by toxic spirituality attains the level of an absolute.


The spiritual interpretation of good is interesting here. Religions speak, quite in concert, about the divine (or spiritual) origin of morality. The holy books of different religions recommend, quite in concert, murdering infidels, and they similarly formulate the first and most supreme moral commandment: “You shall have no other gods before me”. Gods are tribal, therefore morality is tribal as well. To begin with, the order not to kill was related to a clan—a kinship group—so it was wrong to kill a member of the same clan and right to kill a member of a neighboring clan. (It was the same with stealing goods—material and living—like wives). The development of morality went in tandem with the development of a social organization and with the transition from a kinship society (i.e. clans) to a broader society based on an abstract kinship in which the “brotherhood” was symbolic. A spirituality which strengthened social bonds entered the phase of symbolic spirituality, i.e. it was based on symbols, usually simple ones and stemming from a totem in one way or another.


None of it would be possible without a language. Language plays a very special role in the history of spirituality. A myth about ancestors, based on a dream about ancestors, would not be possible without a way to describe that dream about ancestors. Animals dream just as we do, and anybody who has observed a dreaming dog knows that those dreams are often very complex. However, a dog who dreams about a huge menacing barking rabbit has no way to share his dream with anybody. A chimpanzee watching a film featuring an enemy whom he murdered after a hard struggle, is terrified.[1] But he can’t describe this experience to others. The presence of dreamed spirits becomes a social fact only when the dream is the subject of a narrative, which in a blink of an eye can become the subject of psychomanipulation. It is safe to assume that religious spirituality was begotten by a spirit and this spirit was the creation of a dreaming mind.


But is religious spirituality always toxic? It can be said that already on the clan-religion level religious spirituality could contribute to the reduction of the number of killings inside a clan and to raising morale in order to increase the number of killings (also rapes, plunder, and kidnappings) of other clans. The commandment by a symbolic supreme being gave a moral sanction to slaughtering inhabitants of a neighboring village, town, and—in time—country, while calling for (at least verbally) a toning down of cruelty inside one’s own society. Because we can observe fights between neighboring groups of chimpanzees in nature, we can tell that together with language and religion came the spiritualization of behaviors that also exist in the animal world.


Our internaut and other theologians try to convince us that morality comes from God and is transmitted orally by religious instruction. Divine instructions in the matter of morality are doubly dubious. First, there are serious reservations concerning their origin: do they really come from God (or gods) or from usurpers claiming that they recently had a meeting with God and industriously wrote down all His words? Second, the quality of those instructions gives rise to huge reservations of a moral nature, and theologians themselves generally do not recommend a too serious adherence to the purported words of God. (Sometimes it is recommended to omit commandments about gouging out eyes, beheading, cutting off hands, selling into slavery, stoning and the like.) Nonetheless, an intelligent interpretation of those divine commandments can lead to the conclusion that many religions promote similar moral directives and that they are also compatible with normal decency. Those are directives that recommend sympathy for a fellow human being, and empathy, co-operation, and help instead of enmity. This openness, or rather kindness towards another human being, is also thrown into the same ragbag of religious spirituality. If any religion really produced kindly humans, we could start wondering about it. (The successes of Quakers are very interesting here, but unfortunately their attempts to base a state organization on their moral system collapsed.)


The ubiquity of a positive assessment of moral norms appealing to sympathy, protectiveness, and friendship prompts us to look for patterns of those behaviors in nature. One of the most interesting instincts shaped by evolution is the maternal instinct. There is a strong correlation between the degree of an organism’s complexity and the development of the brain and the lengths of necessary parental care. The maternal instinct can lead to sacrificing one’s own life for one’s offspring in exceptional circumstances, and always leads to a long-term and dedicated sacrifice of one’s own interests for the sake of one’s children. Is the maternal instinct the “mother” of all other moral impulses? The matter is more complicated than that, but there is a great deal of evidence pointing to the fact that God got attached to moral questions very late indeed.


Adoptions are extremely intriguing in animal behavior. Among more developed mammals adoptions take place very often among relatives. But some absolutely stupefying adoptions also take place. The film about a lioness that adopted a baby oryx is well worth watching. The domestication of many species of animals most probably was not the effect of a divine plan but a consequence of the protectiveness instinct towards everything which is small and helpless. The observation of sexual selection in social animals also shows a peculiar competition between the attraction of naked power and the attraction of tenderness, co-operation and loyalty. Research shows that in many species brawn and brutality do not guarantee to the tough guys the greatest number of offspring, and character is often competitive with purely physical features. Researchers have also noted numerous cases of inter-species friendship in nature. (One of the most beautiful I have ever seen is a story about a friendship between an orangutan and a hound.)


Since spirituality is also associated with such emotions as friendship, love, and admiration of beauty, we can without difficulty prove that this type of spirituality manages perfectly well without religion, and that the tendency toward such behaviors (as well as toward cruelty) can be derived from biology. Evolutionary psychology tells us much more about the bases of morality than all the religions of the world. But if we assume that both kindness and cruelty are in nature, what was the role of religion in strengthening the positive assessment of those behaviors we judge as moral? The answer is simple: a complex one. They encouraged moral reflection and served as a tool to enforce social order. They strengthened equally behaviors we describe today as morally positive, as well as behaviors which are today morally abhorrent. They supported gentleness and they supported cruelty.


When I write “equally” it could be interpreted as a researched and measured phenomenon. No, we cannot quantitatively describe religious spirituality: was it, historically speaking, more often toxic or was it more often conducive to moral progress, reducing killings, violence, and promoting cooperation instead of fighting? But a claim that it strengthened good behaviors only is a plain falsehood.


If we base spirituality on a grounding of biology, if we connect it with sensitivity, altruism, friendship and co-operation, curiosity, and admiration for beauty, there is a place for spirituality without religion and without a belief in souls, ghosts and spirits.


We are still left with a question: can the spirituality of an atheist be toxic? Many believers think that it is toxic just because it is bereft of faith in God. Those I can only ignore. But let’s remember that atheism as such means only that I treat a God hypothesis as one that is very poorly backed up and with so small a probability that it is not worth bothering with. Here, though, atheism ends and its combination with other ideas, such as rationalism, humanism, and democracy begins, and so it can also appear in conjunction with totalitarian ideas, which can push it towards secular toxic spirituality.


Atheism, contrary to religion, does not insist on its moral superiority. An atheist’s spirituality manages without a soul and without ghosts, it takes advantage of the beauty our mind allows us to discover, but discovering our biological heritage – our tendency both to altruistic and cruel behaviors – we live in fear of having our minds scrambled by spirituality either based on kitschy religious instructions or kitschy little red books with the thoughts of Chairman Mao. We are threatened not only by the temptation of spiritual villainy but also spiritual obtuseness. The toxicity of barbaric spirituality restricts the possibilities of our perception and communication with others.


Atheism does not eliminate those threats, it can merely lessen them.


Notes

[1] Franz de Waal describes this situation in one of his books.

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson

First published in “Butterflies and Wheels” in 2010


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj















Narcyz
Hili: Mało tych narcyzów w ogrodzie.
Ja; One wiedzą, że nie kocham pięknoduchów.

Więcej

Tak, ale… Antysemityzm
a antysyjonizm
Patrycja Walter 

Warszawa 1968 r.

Tak, to była przerażająca zbrodnia popełniona na tańczących w psychodelicznym rytmie młodych ludziach, ale … Tak, to była niewyobrażalna masakra popełniona na budzących się w swoich domach, ale…. Owo ale, zabrzmiało, jak wiele razy powtarzał Douglas Murray, nim krzyk torturowanych, mordowanych nie wybrzmiał. To ale dominuje w wielu komentarzach. Z pozoru wyważone, w rzeczywistości staje się próbą relatywizacji bezprecedensowej przemocy. W tle pobrzmiewa znajomy refren: owszem, atak był brutalny, lecz sprowokowanyśmierć tragiczna, ale przecież cierpienie nie jest jednostronne. Obrońcy praw wszystkiego uzbrojeni w transparenty: Wszelkimi możliwymi środkami, rzucili standardowe: kolonizatorzy, ludobójcy. Robili to w chwili, gdy Izraelczycy wciąż cierpieli. Nie dano im nawet czasu na żałobę — tego samego dnia na ulicach świata rozbrzmiały hasła, które przypominały ponure melodie sprzed II wojny światowej, gdy antysemickie tony sączyły się ze zgromadzeń i gazet.

Więcej

Krew w buszu,
milczenie na Zachodzie
Paul Finlayson


Sumienie świata, o ile kiedykolwiek istniało, zostało przekazane algorytmom i pokazom moralnej mody.

Gdyby oburzenie było rozdzielane zgodnie z logiką, bylibyśmy świadkami globalnych protestów nad zwęglonymi szczątkami nigeryjskich kościołów i poćwiartowanymi ciałami chrześcijańskich dzieci. Ale nie — świat cierpi na  deficyt uwagi moralnej. 

Więcej
Blue line

Duchowni w Pakistanie
wzywają do dżihadu
Z materiałów MEMRI

Przywódca Dżamiat Ulema-e-Islam (JUI-F) Maulana Fazlur Rehman przemawia na konferencji.

Dziesiątego kwietnia 2025 r. zorganizowana przez muzułmańskich duchownych w Pakistanie Narodowa Konferencja o Palestynie wydała deklarację wzywającą do dżihadu przeciwko Izraelowi i stwierdziła: „Wojna w Strefie Gazy to nie tylko wojna, ale otwarte ludobójstwo Palestyńczyków. Dżihad stał się obowiązkiem muzułmanów. Wszyscy muzułmańscy władcy powinni formalnie ogłosić go [dżihad przeciwko Izraelowi]”. Deklaracja przyjęta przez konferencję stwierdzała również: „Chcemy otwarcie powiedzieć, że cały region, w tym Izrael, jest odziedziczoną po przodkach ojczyzną Palestyńczyków; mają oni do niego legalne i naturalne prawa. Ameryka, jeśli chce, może osiedlić Izraelczyków gdziekolwiek indziej”.

Więcej

Antysemityzm jako wytwór
naszej wyobraźni 
Adam Levick

Propalestyńska demonstracja amerykańskich studentów.

„Guardian” jest przywiązany do dwóch niemal religijnych dogmatów: po pierwsze, że Palestyńczycy są nieodmiennie ofiarami izraelskiej opresji i dlatego nawet po masakrze 7 października nigdy nie można obarczać ich odpowiedzialnością za ich destrukcyjne zachowanie. Po drugie: że zwolennicy Palestyńczyków są z natury postępowi i „antyrasistowscy” – zatem oskarżania ich o antysemityzm  jest nieuczciwie.

Więcej
Blue line

Zachód znów wpada
w pułapkę Iranu
Majid Rafizadeh

Każda runda dyplomacji daje reżimowi Iranu większe pole manewru, więcej czasu na rozwijanie broni i więcej zasobów na finansowanie terrorystycznych pełnomocników na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Łacińskiej. Rezultatem nie jest pokój — to proliferacja. Na zdjęciu: hipersoniczny pocisk balistyczny Fattah1 (Zdjęcie: Wikipedia)

Irański reżim po raz kolejny świętuje fakt prowadzenia negocjacji dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi, tym razem pod rządami administracji Trumpa. Przywódcy Teheranu przedstawiają te wznowione rozmowy jako coś pozytywnego, co pozwoli im utrzymać władzę i uruchomić programy broni jądrowej i pocisków balistycznych w późniejszym terminie.
Irańscy przedstawiciele, w tym czołowe osobistości w ministerstwie spraw zagranicznych, wyrazili optymizm w sprawie prowadzonych negocjacji, przedstawiając gotowość zespołu Trumpa do zaangażowania się jako krok w kierunku "wzajemnego zrozumienia”. Chcieliby, aby świat uwierzył, że dyplomacja działa — gdy w rzeczywistości jest pułapką. 

Więcej

Jak ekstremizm maszeruje
bez przeszkód
Shoshana Bryen

Uczestnicy wiecu popierającego Izrael, domagają się uwolnienia Izraelczyków porwanych przez terrorystów z Hamasu w Strefie Gazy w Toronto w Kanadzie, 1 września 2024 r. Źródło: Doron Horowitz/Flash90.

Rządy państw zachodnich, takich jak Kanada, nadal tolerują nienawiść do Żydów, jednocześnie krytykując Amerykę za podejmowanie działań, by chronić swoich żydowskich obywateli.

W Jom HaSzoa, Dniu Pamięci o Holokauście, kusi, żeby po prostu przypomnieć, w jaki sposób „holokaust” i „ludobójstwo” zostały zniekształcone i wykorzystane przeciwko Izraelowi i Żydom przez ludzi, którzy z dumą ogłaszają zamiar zabicia nas wszystkich — przez Iran, Hamas, Hezbollah i Palestyński Islamski Dżihad.

Więcej

Wojna Izraela
z Hamasem?
Andrzej Koraszewski

Przewodnicząca brytyjskiej Komisji Spraw Zagranicznych Izby Gmin Emily Anne Thornberry. (Zrzut z ekranu)

Nie ma wojny Ukrainy z Rosją i nie ma wojny Izraela z Hamasem. Jest wojna Rosji z Ukrainą i islamu z Żydami na Bliskim Wschodzie. Czy to ważne jak rozumiemy konflikty zbrojne? W Wikipedii hasło „Wojna Izraela z Hamasem” jest przełożone na 88 języków. Dowiadujemy się z tego „encyklopedycznego” źródła, że to "konflikt zbrojny" między Izraelem a dowodzonymi przez Hamas palestyńskimi ugrupowaniami militarnymi, toczący się głównie w Strefie Gazy od 7 października 2023 roku. Do walk doszło również na Zachodnim Brzegu Jordanu, a także z udziałem Hezbollahu wzdłuż granicy izraelsko-libańsiej na Wzgórzach Golan. Jest to piąta wojna między Strefą Gazy i Izraelem od 2008 roku, stanowiąca jednocześnie część szerszego konfliktu izraelsko-palestyńskiego i największy konflikt zbrojny w regionie od czasu wojny Jom Kipur 50 lat wcześniej”.

Nie, to nie jest konflikt „izraelsko-palestyński”. To ponad stuletnia wojna islamu z Żydami, z ideą odbudowy żydowskiego państwa, z ideą żydowskiej suwerenności.

Więcej

Między literą
a duchem prawa
Patrycja Walter


Francuski wymiar sprawiedliwości był zawsze bardziej otwarty na abstrakcyjne idee niż angielski, stwierdza w książce pod tytułem Mężczyzna w czerwonym płaszczu (2020) Julian Barnes, przywołując historię z 1894 roku, kiedy to anarchizujący krytyk sztuki Félix Fénéon został zatrzymany i przesłuchiwany przez śledczych. Zapytany przez sędziego, jak odniesie się do faktu, że widziano go stojącego za latarnią gazową w rozmowie z dobrze znanym anarchistą, Fénéon odparł z typowym dla siebie spokojem: Czy może mi pan powiedzieć, która część latarnii gazowej jest jej tyłem?. Ponieważ rzecz miała miejsce we Francji, pisze Barnes, tupet i ironia nie zaszkodziły, a krytyk sztuki został uniewinniony. Kiedy jednak rok później podobnym orężem humoru i dowcipu posłużył się w angielskim sądzie Oscar Wilde, szybko zrozumiał, że tu nie przyniesie mu to żadnych korzyści.

Więcej

Pamięć o okrucieństwach
wymaga uzbrojenia się po zęby
Phyllis Chesler

https://www.israelnationalnews.com/news/407327

Dzień pamięci o Holokauście, 2025

Wczoraj wieczorem oglądałam wzruszający moment w izraelskim programie z okazji Dnia Holokaustu. Była tam drobna kobieta, która przeżyła Hitlera, wbrew jego zamiarom otoczona swoją liczną rodziną. Wszyscy zostali poproszeni o powstanie, aby zaśpiewać Hatikwę, hymn narodowy Izraela — i Mogadi (Esther) Unger powoli wstała ze swojego wózka inwalidzkiego i zaśpiewała wyraźnie i głośno.


Wzruszyłam się do łez. Obejrzyjcie i posłuchajcie sami.

Więcej

Plan Autonomii Palestyńskiej:
zalać Izrael uchodźcami
Nan Jacques Zilberdik


Podczas gdy przyszłość Strefy Gazy pozostaje nieznana, Autonomia Palestyńska proponuje rozwiązanie, które doprowadzi do upadku Izraela jako państwa żydowskiego.


W odpowiedzi na plan prezydenta Trumpa dotyczący relokacji Arabów ze Strefy Gazy (patrz notatka poniżej), przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Abbas i inni czołowi przywódcy Autonomii Palestyńskiej wzywają do „powrotu” „uchodźców” z Gazy do miejsc w Izraelu, które według nich są „ich domami i wioskami” w „Palestynie”.

Więcej
Blue line

Islam zabrania
istnienia Izraela
Itamar Marcus


Jednym z błędów popełnianych przez światowych (a nawet wielu izraelskich) przywódców, jest postrzeganie Autonomii Palestyńskiej (AP) jako świeckiego przywództwa muzułmańskiego, które, w przeciwieństwie do Hamasu, odrzuca religijną wojnę dla Allaha. Jest to fundamentalnie błędne odczytanie Palestyńczyków i konfliktu. Zasadniczo przywódcy polityczni Autonomii Palestyńskiej, podobnie jak przywódcy Hamasu, są przede wszystkim religijnymi muzułmanami, a dopiero potem Palestyńczykami.

Więcej

Mahdawi i tabun
użytecznych idiotów
David Collier


Wystarczą dwa dni poszukiwań, aby odkryć całą tę historię.


Opowiem wam prawdziwą historię Mohsena Mahdawiego, studenta aresztowanego ostatnio przez amerykańską Służbę Imigracyjną i Celną (ICE) oraz kampanię PR, którą rozpoczął, aby nagłośnić swoje zatrzymanie i zwieść wybranych na urząd oficjeli, zamieniając wielu z nich w głupców, frajerów i tuby pomagające ukryć jego powiązania z terroryzmem.

Więcej
Blue line

Zdrada kobiet
i Żydów przez lewicę
Brendan O’Neill


Nienawiść z Mrocznych Wieków Średnich raz jeszcze rzuciła cień na Wielką Brytanię. W sobotę w Essex ludzie szyderczo poniżali Żydów wracających do domu z synagogi  po modlitwach szabatowych w Pesach, pokazując im atrapy martwych dzieci. Nieśli lalki w całunach poplamionych czerwoną farbą i krzyczeli " Przestańcie zabijac dzieci!". W Edynburgu, również w sobotę, gniewni mężczyźni otwarcie marzyli o egzekucji kobiet-czarownic. „Przywróćcie palenie czarownic… JK”, głosił plakat na wiecu trans. Inny plakat dobitnie ujął to w słowach: "Zabijcie JK Rowling”.

Więcej

Azerbejdżan: rozszerzenie
Porozumień Abrahamowych
Martin Sherman

Prezydent Izraela Isaac Herzog spotyka się ze swoim azerskim odpowiednikiem Ilhamem Alijewem w Baku, 30 maja 2023 r. Źródło: Haim Zach/GPO.

„ Porozumienia Abrahamowe były największym osiągnięciem polityki zagranicznej pierwszej administracji Trumpa. Trump dał jasno do zrozumienia, że jego nowa administracja będzie dążyć do ich rozszerzenia”. — „Forbes”, 8 marca 2025 r.


Dwa niedawne doniesienia medialne podkreśliły rosnącą pozycję międzynarodową kaukaskiej Republiki Azerbejdżanu i jej powiązania z Izraelem.

Więcej

Rzeczywisty spisek,
o którym nikt nie mówi
Andrew Pessin


Wymyślili żydowski spisek, żeby usprawiedliwić krucjatę przeciwko Żydom.

Wszyscy znamy najbardziej wpływową antysemicką książkę w historii nowożytnej: Protokoły mędrców Syjonu.

Pojawiła się na początku lat 1900., a następnie została przyjęta i rozpowszechniony przez „drużynę pierwszej ligi” międzynarodowych antysemitów – Rosję i Związek Radziecki, nazistów, Bractwo Muzułmańskie i Hamas itd. – i rzekomo jest protokołem z tajnego spotkania „Mędrców Syjonu” zorganizowanego za kulisami Pierwszego Kongresu Syjonistycznego1w 1897 roku.

Więcej

Dwa pełne lata
piekła w Sudanie
Alberto M. Fernandez


Wielkie tragedie walczą o zyskanie zauważenia w świecie opętanym Gazą i Ukrainą, na których skupia się każda najnowsza burza medialna. To, że 15 kwietnia 2025 r. była druga rocznica brutalnej wojny domowej w Sudanie, jest jedną z tych wielkich tragedii, o których zaledwie się wspomina, a potem się je zapomina. Jednym z powodów jest to, że brakuje w niej czynników, które uczyniłyby z niej wiadomość najwyższej klasy, mimo że jest to najgorszy kryzys humanitarny na świecie. Odbywa się w Afryce, ojczyźnie zapomnianych historii. 

Więcej

Jak Bibi uparcie brnął
do zwycięstwa
Edward N. Luttwak

Benjamin Netanjahu (Wikipedia)

Dzięki upartej wytrwałości izraelski premier odparł nieustającą presję ze strony Waszyngtonu i zmienił mapę regionu. Ale jego najpoważniejszy test wciąż jest przed nim.

Więcej

Umowa nuklearna czy nie,
Hezbollah musi się rozbroić
Hussain Abdul-Hussain


Jeśli broń milicji miała służyć obronie, to zawiodła, przynosząc Libanowi i szyitom śmierć i zniszczenie.

Szyici z Libanu, którzy przysięgają wierność irańskiemu najwyższemu przywódcy Alemu Chameneiemu, powinni zadać sobie następujące pytania: dlaczego bojkotują amerykańskie produkty, skoro Chamenei zaprasza Amerykanów do inwestowania w Iranie i obiecuje Waszyngtonowi kontrakty o wartości 4 miliardów dolarów? Dlaczego ci szyici muszą mieszkać w namiotach, rozstawionych na ruinach zburzonych domów i nie oddawać broni Hezbollahu nawet w zamian za pieniądze na odbudowę? Dlaczego Chamenei ustępuje w sprawie swojego programu nuklearnego, podczas gdy Hezbollah walczy o bezwartościowy skrawek spornego terytorium granicznego z Izraelem?

Więcej

Tanecznym krokiem
powraca przeszłość
Andrzej Koraszewski

Warszawa 1968 – protesty studentów po zdjęciu ”Dziadów” (Zrzut z ekranu wideo)

Antysemityzm, przecież to już takie niemodne – powiedziała w marcu 1968 roku szykowna koleżanka ze studiów socjologicznych, nie ukrywając swojego zdumienia i oburzenia. Trudno zaprzeczyć, że dyktat mody intelektualnej jest bardziej bezwzględny niż tej, którą lansuje „Vogue”. Wiemy jak rozchodzą się idee, znamy mechanizm grupowego konformizmu, a jednak trudno wyjść ze zdumienia, kiedy ideologicznie wrogie środowiska lewicy i prawicy, nie przestając na siebie warczeć, w pewnych sprawach mówią jednym głosem. Podobnie kochają pieski i kotki, podobnie współczują chorym dzieciom, podobnie kochają Palestyńczyków, podobnie również chłoną każde kłamstwo o Izraelu.

Więcej

Szalona kampania
dekryminalizacji Hamasu
Brendan O’Neill


Słyszeliśmy prawne autorytety ostrzegające, że ryzykujemy wskrzeszenie karania za bluźnierstwo po oskarżeniu mężczyzny o spalenie Koranu. Widzieliśmy ministrę ds. ochrony kobiet, Jess Phillips, mówiącą, że rządowi Wielkiej Brytanii nie chce się kiwnąć palcem w bucie i nie rozpocznie dochodzenia na wielką skalę w sprawie seksualnego wykorzystywania młodych dziewcząt z klasy robotniczej przez gangi składające się głównie z pakistańskich muzułmanów. A teraz wisienka na tym zjełczałym torcie: brytyjscy prawnicy agitują za tym, aby Hamas nie był już uznawany za organizację terrorystyczną.

Więcej
Blue line

Chytra manipulacja
płci
Athayde Tonhasca Júnior

Salmakis nieprzystojnie zalecająca się do Hermafrodyta, autor: François-Joseph Navez (1787–1869) © Muzeum Sztuk Pięknych w Gandawie, Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu w starożytnej Grecji, młody mężczyzna przechadzał się po lesie, ciesząc się piękną pogodą, nieświadomy, że zbliża się do stawu zamieszkiwanego przez najadę Salmakis. Podobnie jak wszystkie najady, pomniejsze bóstwa, które opiekowały się źródłami, studniami i jeziorami, Salmakis miała słabość do młodych, jurnych mężczyzn. 

Więcej

Wykorzystywanie
palestyńskich chrześcijan
Mitchell Bard

Palestyńczycy dzielą się Świętym Ogniem w mieście Ramallah na Zachodnim Brzegu podczas obchodów Wielkiej Soboty, którą prawosławni chrześcijanie obchodzą dzień przed świętami Wielkanocnymi, 15 kwietnia 2023 r. Zdjęcie: Flash90.

Nicholas Kristof, wieloletni członek zespołu notorycznych izraelożerców z „New York Timesa”, obrał nowy kierunek ataku w swojej nieustającej kampanii: wykorzystuje trudną sytuację palestyńskich chrześcijan jako sposób na zwrócenie amerykańskich chrześcijan przeciwko państwu żydowskiemu. W niedawnym artykule ten publicysta maluje obraz izraelskiego ucisku w Betlejem, ignorując jednocześnie rzeczywistą sytuację, która nie pasuje do jego narracji.

Artykuł Kristofa ukazał się w momencie, kiedy nowe badanie Pew wykazało, że 72% ewangelików postrzega Izrael pozytywnie. Ewangelicy są zazwyczaj lepiej poinformowani o Izraelu niż inni chrześcijanie, których poglądy są zazwyczaj bardziej podzielone. Przedstawienie przez Kristofa palestyńskich chrześcijan jako ofiar prześladowań izraelskich najwyraźniej ma spowodować, że amerykańscy chrześcijanie zwrócą się przeciwko Izraelowi.

Więcej

Sahel: rodzące się
centrum globalnego islamizmu
Nils A. Haug

Ludzie poranieni w wyniku wybuchu bomby podłożonej przez Boko Haram w Nyanya, kwietniu 2014. (Wikipedia)

Bliski Wschód nie jest już centrum światowej działalności terrorystycznej i masowych  śmierci. Zgodnie z szanowanym Global Terrorism Index „Region Sahelu w Afryce jest teraz 'epicentrum globalnego terroryzmu'”, odpowiedzialnym za „ponad połowę wszystkich zgonów związanych z terroryzmem” na świecie.

Subsaharyjski Sahel jest w dużej mierze nieznany większości świata. Można go opisać jako duży, w większości płaski pas o szerokości blisko tysiąca kilometrów, położony między sawannami Sudanu na południu a pustynną Saharą na północy. W ciągu ostatnich dziesięciu lat, według Royal United Services Institute, najstarszego na świecie think tanku ds. obronności i bezpieczeństwa z siedzibą w Londynie, Sahel doświadczył „znacznego wzrostu przemocy dżihadystów.

Więcej

Sytuacja kryzysowa
kanadyjskich Żydów
Igal Hecht

Od 7 października 2023 r. na kampusach uniwersyteckich w całej Kanadzie pojawiły się obozowiska, w których nękani są żydowscy studenci i wykładowcy. „Montreal stał się stolicą antysemityzmu w Ameryce Północnej” — powiedział profesor Gad Saad z Uniwersytetu Concordia w Montrealu. Miasto szybko staje się największym siedliskiem radykalnego islamu na kontynencie. Na zdjęciu: transparent wzywający do „intifady” w obozowisku protestów antyizraelskich w Montrealu. (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo.)

Historia jest surowym nauczycielem. Zbyt często jej ostrzeżenia pozostają niezauważone. Dwadzieścia lat temu Francja pogrążyła się w szambo antysemickiej przemocy, która trwa do dziś. W 2006 roku, kiedy muzułmański gang przestępczy, znany jako „Gang Barbarzyńców” porwał młodego Żyda o imieniu Ilan Halimi, torturował go przez trzy tygodnie, a następnie brutalnie zamordował, społeczność międzynarodowa była zaszokowana. Powodem porwania, tortur i morderstwa był stary stereotyp, że rzekomo wszyscy Żydzi są bogaci. Rodziny Halimiego nie było stać na zapłacenie 450 tysięcy euro żądanych jako okup.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Johnny Rotten ma rację:
Hamas to banda 
Brendan O'Neill

Mordowanie Żydów
pod fałszywym pretekstem
Bassam Tawil

Żydowska ambiwalencja
w walce z antysemityzmem
Mitchell Bard

Hasło „Nie chcę się
do tego mieszać” nie działa
Paul Finlayson 

Biesy napadają
raz jeszcze
Andrzej Koraszewski
 

Co ujawnia "zapomniana"
wojna w Sudanie
Brendan O’Neill 

„Uczeni” z Kataru wzywają
do śmierci i zniszczenia
Khaled Abu Toameh 

Etyka żydowska
a stronniczość mediów
Elder of Ziyon

Realistyczne spojrzenie
na kolonializm osadniczy
Paul Finlayson

Żydowska etyka polityczna:
projekt dla sprawiedliwych
Elder of Ziyon

Trump i pułapka
Najwyższego Przywódcy
Amir Taheri

Ramy uniwersalnej
etyki żydowskiej
Elder of Ziyon

Antyglobalista
w Białym Domku
Andrzej Koraszewski

Dżihad szaleje
w Afryce
C. Jacobs i U. Bulut

Historia gametycznej definicji
biologicznej płci
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk