Nathaniel Comfort, autor wręcz groteskowego artykułu w ”Nature” wydaje się być postmodernistą, który nie lubi genów, Nowego Ateizmu i Richarda Dawkinsa. Teraz napisał… no cóż, trudno zgadnąć, o co mu właściwie chodzi. Jedną z głównych tez Comforta, przynajmniej na tyle, na ile umiałem zrozumieć, jest to, że nauka w jakiś sposób głęboko zmieniła to, jak ludzkość postrzega samą siebie. Nie tyle w darwinowski sposób, w którym widzimy siebie obecnie jako część rozgałęzionego krzewu życia, ale z powodu odkryć takich jak nasz mikrobiom (poważnie, czy myślę o sobie jako “Jerry Coyne + bakterie”?), model „blueprint” DNA, horyzontalny transfer genów, epigenetyka, technologia CRISPR i tak dalej. 

BDS nie jest uczciwą krytyką Izraela i fakt, że dobrzy ludzie popierają ten ruch, powinien być ostrzeżeniem dla każdego demokratycznego społeczeństwa; musimy pokazywać ludziom, że twierdzenie, iż ta antyizraelska kampania bojkotu walczy o sprawiedliwość, jest jednym z największych oszustw naszych czasów.  

Dzisiejsza Europa ma dwa oblicza. Z jednej strony Europejski Trybunał Praw Człowieka (ECHR) zdecydował w zeszłym tygodniu, niemal nie wspominając Izraela, że negacja Holocaustu nie jest częścią wolności słowa ani prawem człowieka. 
Powód, Udo Pastörs, jest politykiem niemieckiej skrajnie prawicowej partii NPD, który już był skazany przez sąd za podżeganie do nienawiści.  

Z drugiej strony, antysemityzm nadal szaleje i w ten Jom Kipur doprowadził do antysemickiego ataku na synagogę w Niemczech.  

Wszystko jedno kapucynka, ateista, muzułmanin czy katolik, wszyscy mamy skłonność do sądów moralnych, których siłę możemy mierzyć na skali od drwiny po gotowość do mordu. Kiedy małpkom kapucynkom dawano plasterki ogórka były szczęśliwe, kiedy jednak jedne dostawały plasterki ogórka, a ich sąsiadki plasterki banana, skończyło się gniewnym pluciem. Nic dziwnego, że kiedy pani Kidawa-Błońska pomyliła guziki, otworzyła worek z okrutnymi kpinami. Sprawa nie była bagatelna, w końcu przyciskając niewłaściwy guzik, pani poseł opowiedziała się za uchwaleniem kolejnego prawniczego bubla.  (Nie jest również jasne, czy pani poseł faktycznie guziczków nie rozróżnia, czy z dwojga złego lepiej się przyznać do mylenia guzików niż do mylenia pojęć.)

Kiedy w 1946 roku, w następstwie koszmarów II Wojny Światowej, Eleanor Roosevelt założyła Komisję Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych, miała nadzieję, że wzmocni to poszanowanie zasad ludzkiej godności na świecie. To, że jej marzenie zamieniło się w powtarzający się obłęd, potwierdzono w czwartek 17 października, kiedy niektóre z najgorszych reżimów świata po raz kolejny wybrano do tego liczącego 47 narodów organu ONZ, którego nazwę zmieniono w 2006 roku na Radę Praw Człowieka w nieudanej próbie zreformowania tej instytucji.
Kim są ci nowi oenzetowscy sędziowie świata w sprawach praw człowieka?  

Zapewne nieprzypadkowo w Dniu Edukacji Narodowej, Telewizja Publiczna wyemitowała wieczorem w Teatrze Telewizji sztukę Pawła Woldana z 2016 r. zatytułowaną „Totus tuus”. W gazecie z programem telewizyjnym tak ją streszczono: „Opatrzność czuwa nad głową Kościoła. Po zamachu na placu św.Piotra Jan Paweł II /../ przebywa w klinice Gemelli. Uświadamia sobie, że Matka Boska, uchroniła go przed śmiercią. Tutaj poznaje „trzecią tajemnicę fatimską”. Przekonuje się, że aby uchronić przed zagładą, trzeba zawierzyć świat oraz Rosję Niepokalanej /../”.

Kiedy Egipt, Katar i Narody Zjednoczone trudzą się, by oszczędzić dwóm milionom Palestyńczyków w Strefie Gazy kolejnej wojny z Izraelem, organizacja Islamski Dżihad obiecuje swoim ludziom więcej cierpienia, przemocy i rozlewu krwi. Ta organizacja terrorystyczna obiecuje także walczyć aż osiągnie cel unicestwienia Izraela.  

Tytuł badania opublikowanego w piśmie „Current Biology” w listopadzie 2015 roku brzmiał dość sucho: The Negative Association Between Religiousness and Children's Altruism across the World [Negatywny związek między religijnością a altruizmem dzieci na świecie]. Tekst był jeszcze suchszy. Wyniki tego badania neuronaukowca z University of Chicago, Jeana Decety’ego i jego kolegów okazały się jednak nieodpartym magnesem dla dziennikarzy, którzy rozgłosili je pod tytułami przyciągającymi uwagę czytelników: Religia nie powoduje, że dzieci są bardziej szczodre lub altruistyczne, odkryto w badaniu.

Sierpień to dla Francuzów główny sezon wakacyjnych wyjazdów. Bierze się to stąd, że kiedy w roku 1936 rząd lewicowego Frontu Ludowego wprowadził płatne urlopy, meteorolodzy ogłosili, że jest to najcieplejszy miesiąc roku. Z tej samej niejako przyczyny dla dziennikarzy – tych, którzy nie wyjechali na urlop – sierpień jest szczytem sezonu ogórkowego. I tej ogórkowości przypisałbym pomysł redaktorów popularnego dziennika „Le Parisien”, by 8 sierpnia, w 37 rocznicę zamachu na położoną w sercu paryskiej dzielnicy Marais, żydowską restaurację Goldenberga, zamieścić sensacyjny jakoby materiał o pakcie, jaki zawarł wtedy Paryż ze sprawcami morderczego ataku, czyli najbardziej chyba okrutną organizacją terrorystyczną, jaką była grupa Abu Nidala.

Pretekstem do publikacji było rzekome dotarcie do zeznań, jakie złożył ówczesny szef francuskiego kontrwywiadu Yves Bonnet, przesłuchiwany przez sędziego śledczego w styczniu br. „Zawarliśmy niepisaną transakcję” – nie chcę więcej żadnych zamachów na francuskiej ziemi, a w zamian pozwalam wam przyjeżdżać do Francji i gwarantuję, że nic się wam tu nie stanie” – cytowały tego wysokiego funkcjonariusza francuskie media.

Eugenika była modna w intelektualnych kręgach lewicowych i prawicowych, wśród pisarzy, dziennikarzy i polityków, ale również w środowisku lekarzy. Ratowanie wcześniaków uważano za rzecz naganną, zgoła amoralną. (Polski czytelnik może dowiedzieć się więcej o wielbicielach eugeniki z książki Macieja Zaremby Bielawskiego, Higieniści. Z dziejów eugeniki.) Wśród gigantów nauk społecznych promujących eugenikę była para lewicowych szwedzkich naukowców, Gunnar i Alva Myrdal, których praca Crisis in the Population Question (1934) dała teoretyczne podstawy pod szwedzki program przymusowej sterylizacji osób „nieprzydatnych społecznie”.

Od bardzo dawna wielu Palestyńczyków odmawia płacenia rachunków Zakładowi Energetycznemu Okręgu Jerozolimy (JDEC), który należy do Arabów.

Wielu innych Palestyńczyków idzie dalej i po prostu kradnie prąd, co jest przestępstwem obłożonym grzywną i/lub więzieniem w każdym kraju, w którym szanuje się prawo i porządek. Złodzieje robią to przez podczepianie się bezpośrednio do przewodów elektrycznych lub przez manipulowanie licznikami. JDEC kupuje elektryczność od Izraelskiej Korporacji Energetycznej (IEC), największego dostawcy elektryczności w Izraelu. 

Czy można winić globalne ocieplenie za syryjską wojnę? Demokratyczni kandydaci na prezydenta USA, Pete Buttigieg, Beto O'Rourke i Bernie Sanders wydają się sądzić, że można. W tym miesiącu podczas spotkania CNN w miejskim ratuszu Buttigieg i O'Rourke mówili o zmianie klimatu jako o zagrożeniu bezpieczeństwa narodowego, które przyczyniło się do wywołania syryjskiej wojny domowej. “Wojny, do których doprowadziła zmiana klimatu, jak w Syrii, zbledną w porównaniu do wojen, jakie zobaczymy w przyszłości” – ostrzegał O'Rourke. Obaj kandydaci szli za przykładem Sandersa, który od dawna twierdzi, że „zmiana klimatu jest bezpośrednio związana z wzrostem terroryzmu”. Niedawno powiedział swoim zwolennikom: „Zmiana klimatu jest jednym z największych zagrożeń globalnego bezpieczeństwa. W miarę, jak widzimy coraz więcej susz, kiedy ubodzy ludzie nie są w stanie produkować żywności, jakiej potrzebują, będą migracje milionów ludzi na całym świecie”.

Jest teraz jasne, że turecki prezydent, Recep Tayyip Erdogan, zamierzał unicestwić syryjskich Kurdów już dwa lata temu. Ponadto ten plan był oczywisty dla armii USA na początku 2019 roku i ta informacja została wówczas przekazana prezydentowi Trumpowi.

Erdogan, dla ukrycia swojego planu, ujawniał go etapami, stawiając najpierw mniejsze, a potem coraz większe żądania armii USA, na co Trump godził się – czasami podczas rozmowy telefonicznej z Erdoganem. Tak więc Erdoganowi udawało się mamić armię USA do stycznia 2019 roku i omamiać Trumpa aż do momentu obecnej inwazji: Trump z gniewem ignorował sprzeczne z jego stanowiskiem rady ze strony armii (i wszystkich innych).  
Najpierw Erdogan zażądał usunięcia kurdyjskich milicji tylko na zachód od Eufratu. To było deklarowanym celem jego operacji zwanych Tarcza Eufratu i Gałąź Oliwna (wygnanie setek tysięcy Kurdów z okręgu Afrin). 

Podczas ciszy wyborczej czytałem powieść kryminalną autorki Harrego Pottera. Powieść Trafny wybór miała krytyczne recenzje w prasie brytyjskiej. Książkę pożyczyłem od przyjaciółki, w tłumaczeniu na język polski. Jest to studium społeczeństwa, w którym wszyscy mają dobre mniemanie o sobie, wszyscy są bezgranicznie sfrustrowani, a frustracja rodzi nieustanną nienawiść i podłość. Toksyczne relacje w rodzinach, przemoc, narkotyki, alkohol; seks bez czułości, bez przyjaźni, bez radości, nastolatki nienawidzą swoich rodziców i gotowe są na każdą podłość wobec nich. 

To jest nieśmiertelna fantazja o pokoju na wyciągnięcie ręki... tym razem powtarzana przez Susanę Terstal, Specjalną Przedstawicielkę UE do Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie. Ht. od Moshe Danna, który twierdzi, że nawet ludzie, którzy normalnie są rozsądni, uznają to za przekonujące.

DO POKOJU POTRZEBA MIĘDZYNARODOWEGO PRAWA I POLITYCZNEJ WOLI

 SUSANA TERSTAL  SEPTEMBER 21, 2019 21:35

21 września jest Międzynarodowym Dniem Pokoju. Choć spodziewam się, że pewnego dnia będziemy świętować porozumienie pokojowe między Izraelem a Palestyną, tymczasem nie powinniśmy tracić z oczu konieczności posuwania się w tym kierunku.  

To jest pełne ucieleśnienie Syzyfowej fantazji. Wiemy, jaki jest kierunek i powinniśmy nieustannie pchać głaz pokoju pod górę. 

Koncepcja, że ontogeneza (rozwój od zapłodnionego jajeczka do dorosłego) rekapituluje filogenezę (historię ewolucyjną) jest przestarzałą koncepcją, którą nauka odrzuciła. Nie znaczy to jednak, że ewolucyjna historia nie odbija się w szlakach rozwojowych. Kreacjoniści często splatają to, by tworzyć chochoła z obecnego stanowiska naukowego. Różnica jest interesująca i ma sens. Tym, co się nie zdarza (i dlaczego miałoby się zdarzać) są etapy rozwoju zarodkowego przechodzące przez dorosłe postaci gatunków przodków. Tym co się zdarza, są etapy rozwoju zarodkowego przechodzące przez zarodkowe formy gatunków przodków. Chodzi tu o ewolucję i rozwój – ewolucja często zachodzi przez zmianę szlaków rozwojowych. Ta zmiana może jednak zdarzyć się w każdym punkcie czasowym rozwoju.

Jak przypisać sobie zasługę za szkody, jakie wyrządziłeś, jeśli nie chcesz się do tego przyznać?  

To jest dylemat, przed jakim stają apologeci Teheranu, kiedy omawiają najnowsze wyczyny w regionie, włącznie z atakami rakietami i dronami na saudyjskie instalacje naftowe.

Z jednej strony chcą przyznać sobie zasługę za ten atak i przedstawić chomeinistyczny reżim jako potężne mocarstwo zdolne pojedynkować się na równi z amerykańskim „Wielkim Szatanem”. Próbują przedstawić Najwyższego Przywódcę Alego Chameneiego jako małego Tomcia Palucha, bijącego Donalda Trumpa - giganta z ludowej bajki.

Wybraliśmy. My, naród, wybraliśmy zgodnie z naszym kolektywnym poczuciem tego, co słuszne, co właściwe. Obudziliśmy się po tych wyborach w dniu Edukacji Narodowej lub jak kto woli w Dniu Nauczyciela. Obudziliśmy się, żeby spojrzeć w oczy prawdzie. Taką mamy Rzeczpospolitą, jakie było młodzieży chowanie. Te wyniki mówią wiele o naszej edukacji narodowej, o efektach edukacyjnego systemu (a może raczej kolejnych systemów edukacyjnych) i o końcowych wynikach wysiłków pokoleń nauczycieli. Mamy demokrację, mamy wolne wybory, mamy wyborców ukształtowanych przez dom, przedszkole, Kościół, szkołę i media. Mamy to, co stworzyliśmy.

Dziewiętnastego września St Andrews University Union Debating Society gościło debatę dotyczącą wniosku: „Ta izba popiera ruch BDS”. 

Towarzystwo twierdzi, że jest najstarszym tego rodzaju stowarzyszeniem na świecie i jego debaty prowadzone są z pewnym stopniem formalności. To nie był przygodny dialog.

Wniosek przedstawił wiodący członek skrajnie lewicowej organizacji, Jewish Voice for Labour, profesor Jonathan Rosenhead, naukowiec pracujący poprzednio w London School of Economics.

Ja byłem oponentem. Nie jestem Żydem, pracowałem jako wykładowca języka arabskiego i studiów nad islamem w Newcastle University. 

Jedną z najbardziej groteskowych propozycji wysuniętych przed turecką ofensywą militarną przeciwko syryjskim Kurdom było to, że w zamian za aprobatę Waszyngtonu turecki prezydent, Recep Tayyip Erdogan, przejmie odpowiedzialność za – jak się szacuje – 90 tysięcy wojowników ISIS oraz ich rodziny, obecnie zamkniętych w ośrodkach internowania, których pilnują Kurdowie. Jest jednym z kiepsko utrzymywanych sekretów w kręgach zachodniego wywiadu, że przez długie okresy podczas brutalnej syryjskiej wojny domowej reżim pana Erdogana wspierał szereg grup, które były blisko stowarzyszone z ISIS, jak również inne islamistyczne grupy terroru, takie jak Al-Kaida. Jest więc szczytem hipokryzji ze strony pana Erdogana oferowanie przyjęcia odpowiedzialności za wojowników ISIS trzymanych w kurdyjskich obozach internowania, takich jak kompleks al-Hol we wschodniej Syrii.

Napoleon Chagnon, który zmarł 21 września 2019, zostanie zapamiętany jako jeden z ostatnich tytanów antropologii i, być może, ostatni etnograf w duchu Mead i Malinowskiego, który zapuścił się głęboko w odległą część świata i żył wśród stosunkowo nie akulturowanego i niezbadanego plemienia. Badania, jakie tam prowadził, zainspirowały miliony do zainteresowania się tradycyjnymi kulturami na świecie i dziedziną antropologii kulturowej. Ociekając potem, z rękoma i twarzą spuchniętymi od ukąszeń owadów, Chagnon wysiadł na brzeg w odległej wiosce w Wenezueli nad pełną piranii rzeką w Amazonii w 1964 roku. Po wyjściu z aluminiowej łodzi na wiosła zemdlił go smród rozkładającej się roślinności i odchodów. Przepchnął się przez zarośla i wyszedł na otwartą przestrzeń: „Zobaczyłem tuzin przysadzistych, spoconych, groźnych mężczyzn, nerwowo gapiących się na nas zza napiętych łuków!” Lud Yanomamö żył w nieustannym zagrożeniu przemocą ze strony napadających ludzi i od pierwszego spotkania z nimi Chagnon rozumiał paranoję, która z tego powodu przenikała ich codzienne życie.

Nieco ponad dwa tygodnie zanim pociski samosterujące i drony wybuchły na strategicznych polach naftowych Arabii Saudyjskiej, powodując olbrzymie eksplozje i doprowadzając do zmniejszenia dziennego eksportu ropy naftowej tego kraju o połowę, grupa agentów Hezbollahu wyszła 22 sierpnia zza wzgórza w pobliżu izraelskiej granicy na Golanie. Nieśli ze sobą drony, które nie wystartowały, kiedy próbowali je uruchomić (podobno w wyniku cybernetycznej akcji Izraela). Obserwowali ich Izraelczycy, jak brnęli przez pole. Dwie noce później tych ludzi (których izraelscy wojskowi nazwali zespołem “killer drone”), zostali zabici w uderzeniu z powietrza. Izrael ostrzegł wówczas, że irańskie drony i pociski precyzyjnego rażenia są poważnym zagrożeniem.

Atak z 14 września na Arabię Saudyjską pokazał, jak znaczące jest to zagrożenie, kiedy 18 dronów i siedem pocisków samosterujących uderzyło w Abqaiq i Churais, instalacje produkujące ponad 5% dziennej, globalnej produkcji ropy naftowej. USA obwiniły Iran za te ataki, podczas gdy wspierani przez Iran rebelianci Huti przyjęli na siebie odpowiedzialność.

Jesień na dobre już się u nas zadomowiła. Ta słoneczna, złota, na przemian z klasyczną szarugą jesienną, która jednakowoż nie odstrasza amatorów/ek  jesiennych spacerów, grzybobrania i innych gier i zabaw terenowych. Osobom mniej za jesienią przepadającym i unikającym spacerów innych aniżeli te pomiędzy domem a pracą (z uwzględnieniem ewentualnych środków komunikacji) wieści z frontu przynoszą media społecznościowe przepełnione zdjęciami opadających liści, kolorowych krajobrazów, koszy pełnych grzybów oraz jesiennie przyodzianych osób epatujących swetrami, kołderkami i kubkami czekolady (ponoć słowo “jesieniara” ma szanse na sukces równy sukcesom słowa “dzban”). Na patologach jesień i opadające liście nieodmiennie kojarzą się ze śmiercią, jeśli do kogoś nie przemawiają jednak mroczne apoptotyczne bąbelki, znajdą się dlań i inne jesienne atrakcje. Żywsze i pogodniejsze.

Nigdy wcześniej w historii USA po długiej współpracy z jakąś grupą nie otworzyły potem przestrzeni powietrznej, żeby inny sojusznik USA mógł zbombardować i zniszczyć tę grupę.  9 października, Syryjskie Siły Demokratyczne, grupa składająca się głównie z kurdyjskich wojowników, która przez pięć lat walczyła z ISIS i pomogła stworzyć pokojowe i stabilne terytorium w północnowschodniej Syrii, została zbombardowana przez lotnictwo tureckie, a siły USA patrzyły na to, wycofując się.
W bezprecedensowym odwróceniu polityki Waszyngtonu w Syrii Amerykanie, którzy zbroili, szkolili i zachęcali SDF do wyzwolenia dużych połaci Syrii od ISIS, odwrócili się 6 października i pod przywództwem prezydenta USA, Donalda Trumpa, otworzyli Turcji niebo i granice, by mogła zaatakować sprzymierzonych z USA żołnierzy. Jak złodzieje w nocy, siły USA wycofały się ze swoich pozycji, bez wyjaśnienia, procedur, dyskusji ani pozostawienia ludzi do monitorowania terenu, i wyraźnie powiadomili Ankarę, że nie zostanie zrobione nic, by przeszkodzić Turkom w tym ataku.