Prawda

Piątek, 24 marca 2023 - 14:37

« Poprzedni Następny »

Do settlements hinder a peace agreement?

Do settlements hinder a peace agreement?


Andrzej Koraszewski 2014-10-21


I got a letter from my Jewish friend with just one sentence: “It probably is so”. Below it was a link to an article by the editor of Times of Israel, David Horovitz. Horovitz begins with a warning that the text is personal and painful. He quotes the words by Sir Richard Ottaway: “The annexation of the 950 acres of the West Bank just a few months ago has outraged me more than anything else in my political life mainly because it makes me look a fool, and that is something that I resent…”

Observing that world from a tiny town in Poland, I cannot know more than a brilliant journalist who is seeing all this with his own eyes, has been conducting hundreds of conversations with politicians and with ordinary people both on the Israeli, and on the Arab side, and knows perfectly well about the attitudes and motivations of journalists and politicians from the West.  

 

Nevertheless, if I were to use the same personal tone, I would say that everything in me rebels against such reasoning.

 

No, I have no intention of defending the decision of the Israeli government, neither have I any intention of criticizing it. I’ve never aspired to the role of Prince’s Advisor, and that is why I do not advise my own government, and neither do I advise foreign statesmen. (Horovitz is in a different situation; his voice, as an editor-in-chief of an important media outlet in his country, counts, and he may be listened to.)

 

I have my opinions, but I’m not so sure about their correctness; however, I have the impression that Horovitz’s reasoning is wrong. This requires a presentation of my own reasoning so that I can look at it more closely.

 

 

David Horovitz, in an article headlined “It’s settlements, stupid”, writes in the last paragraph:

 

“Netanyahu is also right to argue that each time a Sweden promises recognition for Palestine, or a British parliament urges such recognition, they reinforce Palestinian maximalist positions on the parameters of such a state, and thus stave off a successful resolution of Israeli-Palestinian two-state negotiations. But an ever-growing proportion of the international community just doesn’t care about that any more, so fed up is it with the constant expansion of settlements. For how, runs the subtext, can Netanyahu credibly protest against unilateral pro-Palestinian political activity, how can he expect to be heeded, when his Israel is unilaterally remaking the facts on the ground?”

 

When reading this article from the end we can better see the problem this Israeli journalist grapples with. Israel is giving a pretext to ignore everything that really hinders a peaceful solution of the Palestinian problem. Horovitz writes explicitly that there are not (and probably will not be for a long time) conditions for a two-state solution. The first such missing condition is recognition of Israel’s right to exist, second is demilitarization of both West Bank and Gaza Strip. There is no need to list the remaining conditions, because everything depends on those two.

 

Horovitz is worried by a turn in international public opinion, or to be more precise, by the escalation of the attitudes hostile to Israel. I have a different name for it: the return of fascism. I’m sick to death of hearing the word “settlements”. Horovitz writes that even people who for years defended Israel are now turning away from it. I have a problem with this, and I would like to say that even people who previously had enough decency not to lie are now starting to look for any pretext in order to join the mendacious multitude.

 

My attitude toward the settlements is not clear cut. Judea and Samaria as well as East Jerusalem were invaded 1948 by the Jordan army, armed by the British and led by British officers who knew that the aim was the extermination of the Jewish population there. Part of the Jewish inhabitants of the East Jerusalem was murdered and the rest expelled. International public opinion didn’t have any problems with this. Between 1948 and 1967 the so-called West Bank was under Jordanian occupation; Palestinians didn’t have any autonomy then, nobody even hinted at the Palestinian state, nobody was interested in the conditions of Palestinian refugees under an Arab occupation. Western public opinion didn’t have any problems with it. After 1967 Israel offered Gaza to Egypt and control over the West Bank to Jordan. Jordan and the Arab League had a better idea. They preferred Israel to be an occupier of these areas. Israelis dislike being occupiers and, what’s more, they found themselves pressured by international public opinion.

 

As a result of the preemptive war of 1967 (when the Arab armies were standing ready for attack on all the borders of Israel), the Israeli Army took the Sinai, the Golan Heights, the Gaza Strip, and the West Bank. A plan of settlements on the strategic areas appeared. The government then was a government of the Labor Party headed by Levi Eshkol. This government accepted the plan by Yigal Allon, which envisioned building settlements in East Jerusalem, a settlement of Gush Etzion, and settlements in the Jordan Valley. Those places are of strategic importance for Israel’s defense and were supposed to become (after peace negotiations) a part of Israel. Settlements were also built in the Gaza Strip, the Golan Heights, and in Sinai.

 

Not a full three months after the Six-Day War, at the end of August 1967, the leaders of eight Arab countries, including Egypt, Syria, and Jordan – countries that lost territory as a result of their aggression against Israel – met in Khartoum and agreed on three fundamental principles of Arab foreign policy: no to peace with Israel; no to recognition of Israel’s right to exist; no to negotiations with Israel.

 

If Israel hoped for an exchange of captured territories for peace treaties, it immediately got the message that there were no willing takers on the other side. This way, against their will, Israelis became occupiers.

 

Without any doubt they are the worst occupiers imaginable. They are not emulating the British, who, after all, occupied the empire where the sun never set, and who, to make the occupation easier, invented both barbed wire and concentration camps. They are not emulating the Germans, who invented industrial killing of the residents of occupied countries. Unfortunately, they are not emulating the Americans, who demanded absolute demilitarization, conducted de-Nazification in their sector of occupied Germany, enforced reforms, and tightly controlled the transition to democracy. Equally successful was the American occupation of Japan, where everything also started with full demilitarization and police control of all organizations.

 

When it came to occupation, Israelis didn’t want to follow the example of the British, nor the Germans, nor the French, nor, unfortunately, the Americans. They invented their own model of occupation, creating enterprises for the occupied society, employing the occupied people according to the same rules and conditions the occupiers enjoyed, and building infrastructure and houses for them.

 

International public opinion reacted with righteous anger when the occupiers decided to demolish refugee camps and give the refugees a normal life. It was a crime preceding the settlements, and Arab countries contested it hotly. They exercised successful pressure on the U.N., which forced the occupiers to stop such cruelty. And so, instead of living in normal settlements with housing built by Israelis, the descendants of Palestinian refugees in Gaza and on the West Bank are still crowded together in “refugee camps”. 

 

In the mid 70s there arose Gush Emunim, a movement of religious Jews convinced that thanks to God’s intervention Judea and Samaria, the cradle of the Jewish nation, were once more in Jewish hands and should be settled as soon as possible. It was a most awkward movement for consecutive Israeli governments. Some of those settlers were forcibly expelled, but some eventually won and got permission to stay. David Horovitz surely knows all the details that I do not know. I remember my own irritation and questioning why they were allowed to do it. I got different answers, the situation changed with time, part of Israeli society was outraged, Western (mostly left) public opinion recognized it as divine intervention and God’s gift that finally allowed the acceptance of anti-Semitism by polite society again.

 

Settlements turned out to be the best pretext to divert attention from the still valid three main principles of Arab policy toward Israel. This pretext allowed the claim that if not for the settlements, Arab countries and Palestinians (allegedly having a democratic representation), would acknowledge Israel’s right to exist, would want peace, and would sit down to negotiations.

 

I understand the Israeli journalist who says, “Do not give them a pretext”. But I’m not an Israeli, I’m not even a Jew, and I cannot agree to pulling the wool over my own eyes. Western hostility toward Israel has nothing to do with the settlements. The settlements could be a subject of discussion if there were any discussion. The condition for discussion is the recognition of Israel’s right to exist, and this right is questioned in the Gaza Strip, in Ramallah, in all capitals of the Arab states, in Tehran, in Stockholm, in London, in Paris, and (less openly) in Washington.

 

We must not allow ourselves to be fooled. When the Swedish parliament recognizes Palestine, let’s stop babbling about settlements and let’s ask: what Palestine?

 

We have hundreds, if not thousands, of statements by Palestinian politicians, clerics, and journalists who say publicly that by “Palestine” they mean the territory “from the River to the Sea”. Hundreds of times we’ve heard slogan: “We will not give up one square inch of Palestine”. The logo of Fatah is the map of Israel covered with a keffiyeh—and Fatah is allegedly the most noble, the most moderate, the most state-building part of the Palestinian authorities.



Hamas’s logo is equally clear.



Western politicians know perfectly well what the Arab side means by the word “Palestine” and what Palestine they acknowledge in their parliaments, while talking only about settlements. Settlements are supposed to divert our attention from the fact that they consciously and deliberately are signing up to the slogan about the elimination of the State of Israel, and the settlements serve them only as a veil to justify their actions.



In the picture above, the British consul-general in Jerusalem, Alistair McPhail (left), parading in a scarf with a map of “Palestine” as it is seen by Palestinians, and now also by the parliaments of Sweden and Great Britain. If somebody suggests that the British diplomat was induced to taking this step in August 2014 by an Israeli decision to build inside one of the settlements, it is his right, but I have a different opinion.

 

When in March 2013 President Obama visited Ramallah, as a good Christian he decided to visit Bethlehem too, and on his route a monumental map of Palestine was hurriedly

dismantled.



This was before the decision about building the settlement that Horovitz mentions, so Obama had, of necessity, to talk about other decisions. The American President said that Palestinians had to recognize the right of Israel to exist and that they should not use the problem of settlements to sabotage negotiations. The emphasis on the problem of settlements was stronger; the pressure for the recognition of Israel was subtle so as not to harm the peace talks.

 

If I were an Israeli journalist I might write like Horovitz, but I am a Pole with an admixture of Lithuanian obstinacy.    

 

David Horovitz reminds us that during the debate in the British parliament the question of settlements was brought up over 40 times; he does not say how many times the word “demilitarization” was mentioned, or recognition of the right to exist, the conditions for peaceful co-existence.  Bringing up settlements without bringing up the right to exist is the recognition of a Palestine as envisioned by Palestinians.  

 

I’ve met with this arrogant opinion by an Israeli: “We will build settlements as long as Palestinians refuse to honestly talk about peace”. Much more often, though, I meet with statements full of anxiety or criticism, like the voice of David Horovitz.

 

The decisions of parliaments in Sweden and in Great Britain coincide with the international conference in Cairo about aid for the Gaza Strip. At the conference in Cairo they were not discussing the settlements, they were discussing a Marshall Plan for the Gaza Strip. They didn’t call it that; they talked about the horrifying destruction caused by the Israeli bombardment (according to the UN the destruction concerns 5% of Gaza, the rest is untouched; journalists who report this horrifying destruction are living in luxurious hotels and swimming in luxurious swimming pools in the Gaza Strip, and as Palestinian journalists report, the aid for Palestinian victims of the latest war is notoriously stolen by the members of Hamas). As U.S. Secretary of State John Kerry noted, the problem of demilitarization of Hamas was taken off the table. In truth, it was never put on the table by anybody. Putting it on the table could hamper the progress toward peace and the building of two Palestinian states (three, if anybody would like to be exact, because Jordan has a Palestinian majority, but Palestinians there are second and third class citizens).

 

When in 2005 the Israeli occupier hurriedly and forcefully expelled Israeli settlers from the Gaza Strip in order to leave Gaza totally Judenfrei for those occupied Palestinians, this operation was supervised by Ariel Sharon. The occupier left those settlements in pristine condition and also started to build a seaport. The settlements and infrastructure were destroyed. The Gaza Strip was transformed into a bastion of terrorists, and among those who are debating the settlements nobody is willing to talk about demilitarization. After Sharon’s death I read many reminiscences about this politician written by Western journalists. Not one quoted his words from 1989:

 

“It had always been one of my convictions that Jews and Arabs could live together. Even as a child it never occurred to me that Jews might someday be living in Israel without Arabs, or separated from Arabs. On the contrary, for me it had always seemed perfectly normal for the two people to live and work side by side. That is the nature of life here and it always will be.... though Israel is a Jewish nation, it is, of course, not only a Jewish nation... I begin with the basic conviction that Jews and Arabs can live together. I have repeated that at every opportunity, not for journalists and not for popular consumption, but because I have never believed differently or thought differently, from my childhood on. I am not afraid of Arabs. I feel I can live with them. I believe I understand their problems. I know that we are both inhabitants of this land, and although the state is Jewish, that does not mean that Arabs should not be full citizens in every sense of the word.”

 

I understand Horovitz’s worry, even anger, but I do not have any illusions about what is standing in the way of peace in the Middle East: Israeli settlements or Western parliaments and Western public opinion, so horribly alarmed by those settlements. 

 

 

www.listyznaszegosadu.pl/brunatna-fala/osiedla-utrudniaja-zawarcie-pokoju

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj









Klawiatura
Hili: Znowu brudna klawiatura.
Ja: Wyczyszczę wieczorem, jak zgaszę komputer. 
(Zdjęcie: J.A.C.)

Więcej

Czy niemowlęta
nadal wygrywają wojny?
Amir Taheri

<span> Po raz pierwszy od ponad sześciu dekad Chiny mają faktyczne zmniejszenie liczby ludności, tracąc pozycję najbardziej zaludnionego kraju na świecie na rzecz Indii. Deficyt demograficzny może być, przynajmniej w pewnym stopniu, czynnikiem w coraz bardziej wojowniczym dyskursie Pekinu na temat Tajwanu. Na zdjęciu: Parada zwycięstwa w Pekinie 2015. (Źródło: Wikipedia)</span>

Odkąd chiński mędrzec Sun Tzu napisał Sztukę wojny około 2500 lat temu, prawie wszyscy autorzy zajmujący się sprawami wojskowymi twierdzili, że szybkie tempo wzrostu liczby ludności jest warunkiem sine qua non decyzji narodu o rozpoczęciu wojny. Bliżej naszych czasów teoria ta została rozwinięta przez szwajcarskiego generała Antoine-Henri Jominiego... 

Więcej

Amnesty nie wspomina o
dyskryminacji Palestyńczyków
Elder of Ziyon 

Jeden z licznych obozów dla \

Amnesty International nie jest bezstronnym arbitrem praw człowieka, za jakiego się podaje. Przynajmniej jeśli chodzi o Bliski Wschód, jest to antyizraelski kanał propagandowy. Radośnie rzuca Palestyńczyków w Libanie i Jordanii wilkom na pożarcie. Dla nich demonizowanie Izraela jest o wiele ważniejszą misją niż zwykłe prawa człowieka.

Więcej
Blue line

“Konwergentna” ewolucja
mrówek grzybiarek
Jerry A Coyne

Atta columbica tnąca kawałki liści. Kolonia może obedrzeć z liści całe drzewo tropikalne w ciągu zaledwie jednego dnia.

„Ewolucja konwergentna” [zbieżna] to zjawisko, w którym dwa stosunkowo niespokrewnione gatunki lub grupy organizmów niezależnie rozwijają podobne cechy. Klasyczny przykład dotyczy różnych gatunków ssaków torbaczy i ssaków łożyskowych, które niezależnie wyewoluowały bardzo podobne kształty i zwyczaje. Na przykład mamy krety torbacze, które wyglądają i zachowują się jak krety łożyskowe, ale podziemne życie i budowa ewoluowały oddzielnie, ponieważ gatunki te nie są blisko spokrewnione. 

Więcej

Izraelskie protesty
– nie mogę dłużej milczeć
Phyllis Chesler

Demonstracja na Begin Road w Tel Awiwie  28 stycznia 2023 (Źródło: Wikipedia)

Nie mogę dłużej milczeć. Może i jestem fizycznie na Manhattanie, ale moje serce jest w Jerozolimie i moje serce cierpi.
Może nie jestem prawnikiem ani znawcą prawa, ale byłam organizatorką, aktywistką, liderką i działałam na rzecz praw obywatelskich i praw człowieka – zwłaszcza praw kobiet. Ale nigdy nie zachowywałem się tak, jak teraz zachowują się izraelscy buntownicy: nie ustając w groźbach, że będę kontynuowali, dopóki nie zniszczą całego kraju.

Więcej
Blue line

Gigantyczna armia
małych zabójców
Athayde Tonhasca Júnior

Wesz korowata E. hageni; na jej jajach pasożytuje D. echmepterygis © Katja Schulz, Wikimedia Commons.

Wesz korowata Echmepteryx hageni (rząd Psocodea), mało znany grzybożerca z Ameryki Północnej, ma nie więcej niż 10 mm długości. Nic dziwnego, że jego jaja są maleńkie. Ale te małe kupki składników odżywczych są wystarczające dla pasożyta jaja Dicopomorpha echmepterygis, osy z rodziny Mymaridae, znanej jako wróżki. Mamy niewiele informacji na temat tej pasożytniczej osy, ale wiemy, że samce są ślepe, bezskrzydłe i foretyczne, co oznacza, że aby się poruszać, muszą przylgnąć do innego organizmu; w tym przypadku samice są ich pojazdem. Samce również nie mają aparatu gębowego, więc nie mogą się pożywiać.

Więcej

France24 zawiesza
dziennikarzy za antysemityzm
Jan Wójcik

Dziennikarka Laila Odeh zawieszona przez France24 do wyjaśnienia oskarżeń o nieobiektywność i antysemityzm (zdj. Twitter/Odeh)

Czwórka dziennikarzy France24, których antysemickie i gloryfikujące Hitlera komentarze zostały zgłoszone stacji, została zawieszona.
Komitet na rzecz Rzetelności w Dziennikarstwie i Analizach dotyczących Bliskiego Wschodu w Ameryce (CAMERA) na początku marca ujawnił informacje pokazujące antysemityzm dziennikarzy pracujących dla France24. Zarzuty antysemityzmu dotyczyły dziennikarzy pochodzących z Bliskiego Wschodu i mających wpływa na pokazywanie wydarzeń z tamtego rejonu. Telewizja  poinformowała, że zawiesiła tych pracowników i rozpoczęła dochodzenie w sprawie zarzutów.

Więcej

Nawróć się,
wyjdź za mnie lub giń
Raymond Ibrahim 

<span>W Pakistanie ataki kwasem solnym na kobiety – zwłaszcza kobiety z mniejszości, głównie chrześcijanki – są powszechną formą „zemsty” muzułmańskich mężczyzn, którzy czują się odrzuceni. Na zdjęciu: Asiya Bibe, ofiara ataku kwasem solnym, przegląda się w swoim domu w lustrze.)</span>

Niedawno muzułmanin oblał kwasem solnym twarz nastoletniej chrześcijanki, trwale ją oszpecając. Jej zbrodnia? Odmowa nawrócenia i odrzucenie jego zalotów.
Według raportu, 1 lutego 2023 r. w Karaczi w Pakistanie, kiedy 19-letnia Sunita Munawar wysiadła z autobusu w drodze do pracy:


„Na przystanku autobusowym zauważyła, że Kamran Allah Baksz, jej sąsiad, który prześladował ją i nękał od kilku lat, już czekał na przystanku autobusowym. Mimo złego przeczucia panna Munawar dzielnie wyszła z autobusu i ruszyła w stronę swojego miejsca pracy...."

Więcej

Palestyńscy terroryści
atakują wszystkich Żydów
Stephen M. Flatow


ŻYDZI MODLĄ SIĘ w piątek rano na miejscu ataku terrorystycznego na ulicy Dizengoffa w Tel Awiwie. „Arabscy terroryści nigdy nie próbują zabić tylko pewnego typu Żydów”.(źródło zdjęcia: AVSHALOM SASSONI/FLASH90)

Izraelczycy są gniewni i podzieleni. Krzyczą na siebie i organizują wściekłe demonstracje. Mnożą się oskarżenia i wyzwiska. Ale po raz kolejny palestyńscy terroryści przypominają nam, że w ostatecznym rozrachunku to, co łączy Izraelczyków, jest ważniejsze niż nieporozumienia dotyczące tej lub innej propozycji politycznej.


W czwartkowy wieczór [9 marca] palestyński terrorysta podszedł do kawiarni w Tel Awiwie i zaczął strzelać. Nie strzelał do żołnierzy ani „osadników”. Próbował dokonać masakry nieuzbrojonych izraelskich cywilów siedzących w ekskluzywnej kawiarni w sercu świeckiego, politycznie lewicowego Tel Awiwu.

Więcej

Nie każda solidarność
budzi podziw i uznanie
Andrzej Koraszewski 

Michel Foucault. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Guru, człowiek „który prowadzi z ciemności do światła”, (a częściej odwrotnie). Zazwyczaj powołuje się na związki z siłami nadprzyrodzonymi, ale racjonalizm osłabił atrakcyjność sił nadprzyrodzonych, otwierając bramy raju dla mistyków kroczących śladami Friedricha Nietzschego, wiernych zasadzie „Bóg umarł, ale bełkot jest nadal święty”. Michel Foucault wielkim guru był, a dla wielu jest nadal, o czym zaświadcza amerykańska filozofka Angela Davis, w niedawnym artykule o konieczności likwidacji więzień i zaprzestania finansowania policji, która sama w sobie jest rasistowska i przestępcza.

Więcej

Polityka A P opiera się
na planie etapów
Itamar Marcus


Podczas piątkowego kazania transmitowanego przez telewizję, doradca przewodniczącego AP Abbasa do spraw religijnych, Mahmoud Al-Habbasz, podkreślił, że AP nadal trzyma się „planu kolejnych etapów” przejęcia ziemi Izraela. Zgodnie z tą długoterminową strategią, wymyśloną przez OWP w 1974 r., cały Izrael – który Palestyńczycy nazywają historyczną „Palestyną” – zostanie „wyzwolony” etapami, a tym samym zniszczony. „Etapy” oznaczały, że „wyzwolenie” będzie następowało stopniowo i że OWP będzie mogła zawierać porozumienia z Izraelem, które uczynią Izrael bardziej bezbronnym i których OWP nie uważa za wiążące.

"Najwyższy sędzia szariatu AP Mahmoud Al-Habbasz: „ Islam jest prawdą, która jest niepodzielna… Prawa są niepodzielne. Daj mi 60% lub 70% moich praw i powiedz mi: ‘To jest to, to jest twoje, weź to’. Może chwilowo tak. [Ale] strategicznie, nie! … Nasze prawa nie podlegają negocjacjom. Chcą negocjować w sprawie Jerozolimy i meczetu Al-Aksa – wtedy, na Allaha, lepiej [być martwym] w brzuchu ziemi, niż być na jej powierzchni… Nie ma negocjacji nawet o milimetr ziemi... ”.

Więcej
Blue line

Credo Ateisty
Część XIII
Lucjan Ferus

Skazani na piekło, fresk Luca Signorelli, 1500–02; w kaplicy San Brizio w katedrze w Orvieto. (Źródło: Britannica)

Wypadałoby pomyśleć o końcu tego cyklu. Zatem na zakończenie postaram się wytłumaczyć, dlaczego mimo tzw. „podeszłego wieku” nie żałuję, iż jestem osobą niewierzącą religijnie, czyli popularnie nazywanym: ateistą. Otóż zacznę od tego, że z racji na swój pacyfistyczny charakter, religia nie jest mi do niczego potrzebna. Na dodatek podzielam poniższe poglądy: „O ile człowiek potrzebuje religii, aby postępować przyzwoicie, oznacza to, że albo ma ograniczony umysł, albo zepsute serce” (Ninon de Lenclos), oraz: „Tylko zwyrodniałe życie potrzebuje zakazów moralnych” (Friedrich Nietzsche). Lepiej bym tego nie ujął!

Więcej

Protesty i Zasada
Pani Frearson
Liat Collins

Rodzice i uczniowie protestowali w zeszłym miesiącu w Tel Awiwie przeciwko proponowanej reformie sądownictwa.(zdjęcie: TOMER NEUBERG/FLASH90)

Chciałabym podzielić się z wami pewnym dylematem. Kiedy zaczęłam zastanawiać się, o czym napisać w tym tygodniu, sporządziłam w myślach listę możliwych tematów, które obejmowały: pojednanie saudyjsko-irańskie upadek banku SVB, trwające masowe protesty przeciwko rządowej reformie sądownictwa, ataki terrorystyczne w Tel Awiw i innych miejscach, a także śmierć dwuletniej Hadar Noga Lavi, tydzień po tym, jak została ranna w wypadku samochodowym (lub staranowania, według jej matki). I to tylko w niedzielny poranek. 


Nie mogłam wyłączyć wiadomości – to obciążenie zawodowe – ale w pewnym momencie postanowiłam zamknąć listę i skoncentrować się na tym, co miałam, a wszystko to były poważne tematy. 

Więcej
Blue line

Szukanie przyjemności
w szlachetności buntu
Liel Leibovitz

Okupuj Wall Street (Źródło zdjecia: Wikipedia)

Kilka dni po wyborach z listopada 2016 roku usiadłem, by spisać swoje uczucia, na które składał się głównie strach i odraza. Prezydent-elekt, wyrecytowałem, jest niebezpiecznym wariatem, który prawdopodobnie pamięta duchy Führerów z przeszłości. Jego wybór oznaczał śmierć Ameryki, samej demokracji, a może nawet dziesiątek Amerykanów. „Załóżmy, że najgorsze jest bliskie” – radziłem. Gwiazdy, które podziwiałem przez całe życie, chwaliły ten artykuł na Twitterze. NPR dzwoniło. Siedem lat później moje cri de coeur pozostaje jednym z najczęściej czytanych artykułów w magazynie „Tablet”. Ten tekst był poruszający, mocny i… całkowicie błędny.

Więcej

Amerykańscy profesorowie
na konferencji terrorystów
Stephen M. Flatow

Prezydent Obama, po odbyciu czteroletniego wyroku więzienia, deportował go do Turcji, dlaczego amerykańscy i brytyjscy profesorowie biorą udział w organizowanej przez niego konferencji?

Terrorysta związany z grupą, która zamordowała moją córkę, zorganizował „akademicką” konferencję – wśród prelegentów są profesorowie z kilku głównych amerykańskich i brytyjskich uniwersytetów. To skandaliczne i jest hańbą dla tych instytucji.


Terrorysta nazywa się Sami Al-Arian. W latach 1994-2003 FBI nagrało około 20 tysięcy godzin rozmów telefonicznych między Al-Arianem i jego kumplami, które ujawniły, że wykorzystywali islamskie organizacje charytatywne jako przykrywkę do zbierania pieniędzy dla terrorystów z Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu.

Więcej

Pożegnać świętości,
wrócić do zasad
Andrzej Koraszewski

Podpisanie amerykańskiej Konstytucji 17 września 1787r. Obraz Howarda Chandlera Christy z 1940 roku. (Źródło: Wikipedia)

Sukces zachodniej cywilizacji nie opiera się na posiadaniu lepszej prawdy. Źródłem tego sukcesu była, jak się wydaje, akceptacja metod weryfikowania prawdy. Nie była to, broń boże, powszechna akceptacja, zgoła przeciwnie, wolność słowa, logiczna analiza, empiryczne badania, poszanowanie reguł gry i arbitrażu, to wszystko są wartości nieustannie kwestionowane. Zwolennicy namaszczonej przez „Boga” władzy oraz autorytetu pochodzącego od „Boga” nie dają za wygraną, więc nagle papieska świętość jest polską racją stanu.

Więcej

Mordercza obsesja
UE na punkcie Izraela
Bassam Tawil 

Wygląda na to, że UE sfinansowała dosłownie tysiące nielegalnych palestyńskich budynków modułowych na terytorium, które zgodnie z prawem podlega wyłącznie izraelskiej jurysdykcji. W ten sposób UE zachęca Palestyńczyków do angażowania się w jednostronne działania z naruszeniem porozumień podpisanych między Palestyńczykami a Izraelem. Na zdjęciu: nielegalne palestyńskie obozowisko Chan Al-Ahmar, położone kilka metrów od autostrady łączącej Jerozolimę z Morzem Martwym i Doliną Jordanu. (Źródło obrazu: TrickyH/Wikimedia Commons)

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie, Sven Koopmans, oświadczył 17 lutego: „UE chce budować silniejsze więzi z Izraelem, ale stosunki pozostają niestety obciążone budową nielegalnych osiedli na ziemi palestyńskiej”.
Tym, co Koopmans zapomniał powiedzieć, jest fakt, że to Palestyńczycy zbudowali dosłownie dziesiątki tysięcy nielegalnych struktur na Zachodnim Brzegu, w Obszarze C, które zgodnie z Porozumieniami z Oslo znajduje się pod pełnym izraelskim nadzorem nad bezpieczeństwem i cywilną jurysdykcją.

Więcej

Colin Wright broni
binarności płci u zwierząt
Jerry A. Coyne


Biolodzy prowadzą nieustanną, żmudną walkę, by bronić prawdy, że zwierzęta mają tylko dwie płcie, określone przez to, czy mają aparat rozrodczy do wytwarzania małych, ruchomych gamet (samce), czy też dużych, nieruchomych gamet (samice). Nie będę do tego wracać, ponieważ można przeczytać moje wyjaśnienie tutaj. Mam dłuższe i bardziej popularne wyjaśnienie, które ukaże się w dużej gazecie w czerwcu.

U zwierząt (i prawie wszystkich roślin naczyniowych) występują tylko dwie płcie: męska i żeńska. Błazenki nie są trzeciej płci (zmieniają się z samca na samicę). Samce koników morskich nie są trzeciej płci (są to samce, które produkują plemniki i noszą zapłodnione jaja samic w torbie lęgowej). Hermafrodyci nie są trzecią płcią (łączą aspekty płci męskiej i żeńskiej) i znam tylko jeden przypadek, w którym człowiek-hermafrodyta, którego męskie części wytwarzały plemniki, spłodził potomstwo. 

Więcej

Palestyńscy uchodźcy:
od 1948 roku do dzisiaj
Chaim Lax

Arabscy uchodźcy z Mandatu Palestyńskiego w 1948 roku (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Jednym z najbardziej dyskutowanych tematów w dyskusjach na temat trwającego od dziesięcioleci konfliktu arabsko-izraelskiego są uchodźcy palestyńscy.

Nawet dzisiaj, prawie osiem dekad po exodusie Palestyny, kwestia uchodźców jest nadal przedmiotem dyskusji na konferencjach akademickich, analizowana w tekstach naukowych i przedstawiana przez organizacje medialne głównego nurtu.


Jednak, mimo ciągłej uwagi poświęcanej uchodźcom palestyńskim, ile przeciętny człowiek wie o złożoności i kontrowersjach związanych z tą kwestią?

Więcej

AI: gorąca randka
z “Sydneyem”
Drieu Gotefridi

(Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Wyróżniają się dwa sposoby podejścia do pojawienia się chatbotów opartych na sztucznej inteligencji (AI), takich jak ChatGPT i jego młodsi bracia (i siostry). 
Pierwszy charakteryzuje się oceną, że ma niedostateczną wiedzę, a drugi, że nienajgorszą. Pierwsze podejście polega na wyłapywaniu win sztucznej inteligencji, na przykład poprzez pokazanie, że faktycznie się myli lub ma wady w swoim procesie „rozumowania”. Jest to bardzo powszechna linia ataków w sieci, które są teraz zaśmiecone zrzutami z ekranu pokazującymi błędy ChatGPT. To nie jest bezużyteczne: przypomina nam, że te AI nie są nieomylne. Ale kto w to wątpił, skoro wyraźnie stwierdzono, że na przykład ChatGPT nie ma dostępu do sieci i że jego dane uwierzytelniające kończą się na 2021 roku? Pod tym względem zabawne jest oburzenie, że ChatGPT nie jest w stanie dostarczyć adresów URL ważnych w 2023 roku na drogi rowerowe w Atlancie.

Więcej

Autonomia Palestyńska walczy
o prawa dla terrorystów!
Bassam Tawil

<span>Premier Autonomii Palestyńskiej Mohammad Sztajjeh mówi, że Izrael nie ma prawa się bronić ani podejmować żadnych działań przeciwko Palestyńczykom zaangażowanym w terroryzm, którzy są następnie nagradzani finansowo przez jego Autonomię Palestyńską na Zachodnim Brzegu. Na zdjęciu: Mohammad Sztajjeh (Wikipedia)</span>

Nowa ustawa, która szybko przechodzi przez pierwsze głosowania w izraelskim parlamencie, spotyka się z ostrą krytyką ze strony przywódców palestyńskich. Zasadniczo ustawa stwierdza, że obywatel lub mieszkaniec Izraela, który popełnia akt terrorystyczny i zgadza się otrzymać za niego zapłatę od Autonomii Palestyńskiej, tym samym deklaruje preferencję otrzymywania świadczeń od Autonomii Palestyńskiej przed świadczeniami państwa Izrael. Po odbyciu kary pozbawienia wolności terrorysta przeniesie się do miejsca wybranego przez siebie, czyli na Zachodni Brzeg [Judea i Samaria, MK] lub do Strefy Gazy. Nie trzeba dodawać, że oznacza to również, iż ponowny wjazd do Izraela będzie zabroniony.

Więcej
Blue line

Czy modlitwa w szkole
jest zgodna z Konstytucją?
Alan M. Dershowitz


Zbyt wielu Amerykanów, takich jak burmistrz Adams, jest gotowych zignorować lub przeciwstawić się konstytucji, gdy służy to ich interesom politycznym. Mówi: „Nie mów mi o żadnym rozdziale kościoła od państwa”. Inni mówią: „Nie mów mi o 5. poprawce, 4. poprawce lub pierwszej poprawce” – albo o klauzuli impeachmentu w Konstytucji. „Chcemy postawić na swoim, i do diabła z Konstytucją”.

Więcej

92,5% zabitych Palestyńczyków
walczyło z bronia w ręku
Elder of Ziyon


Spośród 80 zabitych w tym roku naliczyłem sześciu, którzy byli niezaangażowanymi cywilami. (Liczę jako cywila ojca, który został postrzelony podczas próby powstrzymania aresztowania syna). 


Oznacza to, że 92,5% zabitych było aktywnymi uczestnikami działań wojennych z bronią w ręku. Dotyczy to również każdego nieletniego zabitego w tym roku. 

Więcej

Zmienić język w ekologii
i biologii ewolucyjnej!
Jerry A. Coyne


Kolejny raz widzimy niedowiedzione twierdzenie, że „kolonialny, biały supremacyjny i patriarchalny” charakter EEB wykluczył mniejszości, a także, że język był częściowo odpowiedzialny za to wykluczenie. Jest to podwójnie błędne. To nie natura, ani język nauki nie dopuszczały mniejszości do EEB, ale rasizm w przeszłości. To zmiana w naturze społeczeństwa, a nie w naturze nauki, stworzy równe szanse umożliwiające uciskanym ludziom dostęp do kariery naukowej.

Więcej

Galopujący wzrost dyskrepancji
między słowem i desygnatem
Andrzej Koraszewski

Odsłonięty po raz drugi pomnik Jana Pawła II w Licheniu, gdzie wcześniej u jego stóp klęczał ksiądz pedofil, jednak po filmie „Tylko nie mów nikomu” ksiądz Eugeniusz Makulski odszedł z cokołu pozostawiając samotnego papieża-Polaka. (Źródło zdjęcia: zrzut z ekranu z programu Teleskop TVP Poznań, Marcina Wróblewskiego i Jacka Bagińskiego.)

Dowiaduję się w Dobrzyniu nad Wisłą, że kto szkaluje papieża-Polaka obraża polski naród i drażni jego korzonki nerwowe. Przez szkalowanie papieża-Polaka rozumie się ujawnianie czegokolwiek, co wiemy z pewnością lub dużym prawdopodobieństwem, o łagodnym traktowaniu podwładnych naruszających elementarne zasady moralności. Osoba prawna lub fizyczna szkalująca papieża-Polaka podlegać będzie karze raczej większej niż mniejszej.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Credo ateisty
Część XII
Lucjan Ferus

Pamiętny dzień
dla Żydów w Iraku
CBDŻ

Wzrost liczby
nieobecnych ojców
David C. Geary

Błędne przekonania
o Żydach Mizrahijczykach
Lyn Julius

Seks z dziećmi jest
dla islamistów O.K. 
Burak Bekdil 

Dziecięca choroba
lewicowości
Andrzej Koraszewski 

Gdzieś w niebie
Booker T. Washington płacze
Jeff Jacoby

Oto kolejny dowód
antysemizmu AI
Elder of Ziyon

Skandal wokół
Jezusa niefrasobliwego
Marcin Kruk

Słowa poprzedzają
czyny
Yigal Carmon

Algorytmy Google pomagaja
promować terroryzm
Steven Stalinsky

Lista rzeczy, których
NIE zobaczymy
Elder of Ziyon

Nielubiani przybysze
z innej kultury
Andrzej Koraszewski 

Zbliżają się dni
religijnej zemsty
Yigal Carmon

Credo ateisty
Część XI
Lucjan Ferus

Blue line
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk