Prawda

Środa, 30 kwietnia 2025 - 22:51

« Poprzedni Następny »

Astonishment in search for understanding

Astonishment in search for understanding


Andrzej Koraszewski 2016-05-23


More and more often I meet with the opinion that democracy has exhausted its capacity to select wise leaders. It’s funny, because the same charges have accompanied democracy from its birth. Aristophanes took advantage of the freedom ensured for him by the Athenian democracy in order to ridicule it. In The Knights a character of a sausage seller, Agoracritus, appears and Demosthenes tells him that he has all the qualifications for a politician – his education is meager, he is impudent, he lacks refinement, but the only obstacle may be the fact that he can read a bit. Aristophanes was convinced that the rule of the people was not only ridiculous but dangerous because it leads to unreasonable decisions.

After the fall of ancient Greece the idea of a democratic state sank into oblivion and attempts to revive it were met with resolute resistance. The renaissance of democracy came first with the Enlightenment. People had revolted many times, sometimes they even managed to overthrow the ruler, but this still didn’t mean the rule of the people. Later the cruelty of the French Revolution didn’t encourage such ideas. The American experience, however, was quite new, partly because there was no entrenched social structure in the New World, no aristocracy, no gentry, no bourgeoisie, no peasants, and no mechanisms ensuring that everybody knew his place. Democracy in Europe came in by the backdoor, by the servants’ entrance, and to this day it cannot shake off the culture of contempt. However, in the end it attained its civil rights, and now to deny them is so much not the done thing that every tyrant pretends to be a democrat; he organizes elections and assures everyone that he is following the constitution.


Democracy itself has failed many times. We could mock the appearances of communist democracy in the USRR or China because we were sure that it was a premeditated fraud. Russian intellectuals promised the peasants that the workers would have it better and, calling for the overthrow of Czarism, decided to overthrow capitalism too while they were at it. They promised democracy, people power, and electrification. Czarism, while trying to discourage the people of this idea, called for pogroms, persuading everyone that all these ideas were Jewish ideas. It appealed to the eternal tradition of directing accumulated frustrations onto a scapegoat that people would be allowed to murder with impunity. It was an effective strategy, but not effective enough because the revolution won and the aristocracy was replaced by the avant-garde of the proletariat, while landowners were replaced by the directors of collective farms.


Those who are against democracy like to quote the example of Hitler gaining power – an election victory of one of the greatest demagogues in history, who managed to rouse the electorate by appealing to national pride and paranoid fears. His anti-Semitic insanity turned out to be more effective than the one used by Czarism to defend itself from Communism.


Adolf Hitler put on his Messiah shoes and went to a beer cellar in Munich. Actually, he didn’t say anything new, he just used stronger language:

I SAY: MY FEELING AS A CHRISTIAN POINTS ME TO MY LORD AND SAVIOUR AS A
FIGHTER. IT POINTS ME TO THE MAN WHO ONCE IN LONELINESS, SURROUNDED ONLY BY
A FEW FOLLOWERS, RECOGNIZED THESE JEWS FOR WHAT THEY WERE AND SUMMONED MEN
TO THE FIGHT AGAINST THEM AND WHO, GOD'S TRUTH! WAS GREATEST NOT AS
SUFFERER BUT AS FIGHTER. In boundless love as a Christian and as a man I read through the passage which tells us how the Lord at last rose in His might and seized the scourge to drive out of the Temple the brood of vipers and of adders. How terrific was His fight for the world against the Jewish poison. Today, after two thousand years, with deepest emotion I recognize more profoundly than ever before - the fact that it was for this that He had to shed His blood upon the Cross. As a Christian I have no duty to allow myself to be cheated, but I have the duty to be a fighter for truth and justice. …


And if there is anything which could demonstrate that we are acting rightly, it is the distress which daily grows. For as a Christian I have also a duty to my own people. And when I look on my people I see it work and work and toil and labor, and at the end of the week it has only for its wage wretchedness and misery. When I go out in the morning and see these men standing in their queues and look into their pinched faces, then I believe I would be no Christian, but a very devil, if I felt no pity for them, if I did not, as did our Lord two thousand years ago, turn against those by whom today this poor people is plundered and exploited.


(12 April 1922, Munich. Source: The Speeches of Adolf Hitler. April 1922-August 1939, red. Norman H. Baynes, Oxford University Press, London 1980.)

This was also socialism, but a national variety, one which was aimed at the guilty party, who was close by - in a shop on the next street - who was easy to catch and who had no ability to defend himself. The aversion to this guilty party was deeply embedded; it was present in the consciousness and subconsciousness because his guilt was known to mothers and grandmothers and all ancestors since time immemorial.


They betrayed Jesus, they betrayed Muhammad (which was less important in a Munich beer cellar), they kidnapped Christian children and killed them for matzos, they wounded the Host, they poisoned wells, they turned peasants into drunkards, they went in for usury, they invented Communism - and the long queues were all their fault. They were useful for every occasion and for everybody, but most of all, for those who wanted to organize a terror machine.


Many have puzzled over the question of why so few protested, why the striking absurdity of this anti-Semitic madness attracted millions, both the mob and the middle class, both intellectuals and office workers. This scarecrow managed to be beggarly and mighty, repulsive and horrifying, weak and evoking disdain as well as giving rise to fear. Just this mixture made anti-Semitism an ideal instrument for a demagogue and allowed for a genuinely democratic way to power.


Democracy relies on rationalism. It is a system that assumes that people are capable of independent thinking and that they value their freedom highly, and finally, that they are not suicidal. We’ve heard a lot about the flight from freedom, and we’ve always listened to it with some disbelief and with a deep conviction that such an illness could only afflict somebody else. The phenomenon of the flight from freedom is always accompanied by calls for collective thinking. That is an oxymoron, but the phenomenon itself gives a warm sense of togetherness and a surety that I can’t be wrong. Collective thinking loves collective madness; it feeds on a need for hatred and murder. Here anti-Semitism is irreplaceable.


The temptation of collective thinking lies in wait for everybody. There is a constant demand for ideas that transform our small communities into multimillion masses living by one thought. A demand appears for a commander and not for a leader who directs a discussion. Those who increasingly want to believe in something often believe in anything at all. The suppliers of information stop checking the quality of goods they supply to the market because there is a demand for everything.


Astonished and horrified by what’s happening with our democracy, I have a feeling that we lose sight of what’s happening in places which used to be unattainable models for us. When we can no longer control reality, a need for magical thinking emerges, a need for an all-purpose enemy who is guilty of everything. For Hitler Jews as a race were just such an enemy. This idea was picked up by the leaders of Muslim communities, who were deeply convinced that Israel’s existence was a barrier that blocked their chances for development and that Jews scattered throughout the world were an overwhelming force that were mobilizing the rest of the world against the one true faith. (They were well prepared for such an idea by their whole religious tradition.)  A few people openly reject the authority of such leaders, millions live in fear of those who try to unite everybody around one leader, still others are prepared to die for their caliph.


Democracies no longer want to be policemen and are doggedly searching for moderate fanatics, looking askance - and more and more with hostility - at moderate believers. Faraway fronts are no longer far away and the madmen now have much more than just ancient rifles. We want to believe that they are not suicidal, that there is a possibility to come to an agreement, that they are rational after all, and that’s why we are looking for moderate fanatics rather than for moderate believers; we are ready to justify and even share their sick obsession. We have no problem with sharing this obsession - after all, this is also our tradition (a bit compromised by Hitler), so we need new words.


Every day we get astounding examples of the pervasiveness of this madness. In one month the British Labour Party suspended more than 20 members for anti-Semitism (more than 30 had already been suspended earlier). Among them are such bigwigs as Ken Livingstone, the former mayor of London who arrived at the novel conclusion that Hitler was a Zionist (i.e. he contributed to the establishment of this horrible Israel). A few days ago a Labour activist from London was suspended for presenting “the history of Jewish genocide against the British”. He revealed that Jews had financed Cromwell, caused the decapitation of Charles I because he wanted to deprive them of control of the state’s finances, and Neville Chamberlain, Winston Churchill and Tony Blair were all Jewish puppets. Musabbir Ali added that Israel was behind ISIS and the recent bombings in Ankara. 


We could just shrug our shoulders at the sight of such mental aberration if we were not witnessing the recurrence of the disease that we saw not so long ago. Mass insanity marches on a broad front. Absurd media messages which people believe without the least blink of an eye. Israelis are committing genocide, Israelis cut out Palestinians’ organs and sell them on the international market, Israelis kill children and shoot defenseless and absolutely innocent people.Israelis are not Jews but rather Khazars who impersonate Jews, they are colonialists who have replaced earlier colonial powers, and they constantly foment war.


Both the man in the street and politicians believe these astonishing stories. Political Islam has taken over the role of a demented Nazi system - it spurs its own societies to fight, convincing them that the West hates Islam and Muslims. Many people in the West have trouble distinguishing between the idea of Islamofascism and the Muslims, just as previous generations had trouble distinguishing between Nazism and the Germans. The threat of another cataclysm - a feeling of being lost, a feeling that we were dreaming about a better world and that we cannot manage our problems - forces us to look for a Messiah to tell us what to do. There are many candidates, but we are choosing the ones who are saying comprehensible things, things we’ve heard before, things which sound familiar and do not give rise to skepticism.


We are marking the seventieth anniversary of the Nuremberg Trials. Can we understand yet why Europe allowed the swallowing of Czechoslovakia without one word in protest, why even now we think that World War II started with the attack on Poland, why America waited for the Japanese, looking unconcernedly on the massacres in Europe, why the anti-Semitic madness of Nazism was not only treated with seriousness but even evoked favorable interest in Europe and across the ocean? These were the questions of my youth; today I’m astonished by the repetition - by the inability to discern the disease or to know what the sick are capable of.


In the face of a threat to democracy we stop believing in democracy; in the face of threats of another Shoah we mobilize sympathy for gangsters and layers of hatred towards those in danger. Can we imagine a leftist columnist, an atheist, writing an article entitled “God bless the IDF”? As margin note to the commemoration of the Nuremberg Trials, Fred Maroun, a Canadian born and raised in Lebanon, writes about the threat of annihilation of the Jewish state and the extermination of its inhabitants. He writes about monsters who are once again promoting the dehumanization of the Jews in the name of world conquest. The difference between the thirties of the last century and today is the existence of the State of Israel and the Israeli Army, writes Maroun. The continuation of Nazi plans started in 1948, the second attempt was tried in 1967 and another one in 1973. This time an Israeli soldier was standing on the railway track to Auschwitz, repelling repeated attacks. Don’t be surprised, writes Maroun, that the IDF is the main object of hatred of anti-Semites - Arabic, European and American - from the left and from the right.

But the IDF of today is just as moral as the IDF of 50 years ago. The difference is that while in the past the IDF’s main attackers were regular armies, today the IDF is attacked by cowards who use children as their main weapon and who use the media’s naivety and cynicism as their main tool.


The IDF of today is just as important to the Jewish people as the IDF of 50 years ago. The anti-Semitic hate has not abetted. In fact, it keeps increasing. The haters know that while Western governments appease them and international bodies are their pawns, the IDF is still there, as tough as ever, standing up for the Jewish nation.


It is perhaps an odd phrase for an atheist to say, and it may be an even odder phrase for an Arab to say, but every moral person of every ethnicity and every religious persuasion should say it with me: God bless the IDF.

 Why? Fred Maroun has explained it many times: it’s impossible to separate the fight for democracy from the fight against fascism. He adds here his leftist convictions about equality and respect for the right of minorities. He adds also rationalism, constantly threatened by madness.


A rebellious Egyptian journalist tries to explain to the Egyptian public that it has let itself be hijacked by Islamist Fascist propaganda, that it has started to believe the absurd claim that the West hates Islam. The West, which builds mosques, takes in refugees from the war-torn Islamic world, and elects a Muslim as a mayor of London. I’ve posted his video on YouTube and it has had several dozen viewers. Another video, entitled “What Israeli soldiers are doing to Palestinian children” has had (in its Polish version) over one million two hundred thousand viewers, and every day a few hundred more new enthusiasts for ammunition to revive the old hatred.


At my age I shouldn’t be surprised by anything anymore. The flight from freedom has as a companion the need for collective thinking. I’m posting here this short video with the statements by Ibrahim Issa. A few more people will watch it, people who are also surprised and are searching for explanations, who are asking what’s happening with America, which is now facing a choice between Trump and Clinton, what’s happening with Poland, what’s happening with Britain. I do not try to predict the future. I’m just an observer, and day after day I can see the persistent search for moderate fanatics and the persistent rejection of moderate believers.


Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj















Narcyz
Hili: Mało tych narcyzów w ogrodzie.
Ja; One wiedzą, że nie kocham pięknoduchów.

Więcej

Tak, ale… Antysemityzm
a antysyjonizm
Patrycja Walter 

Warszawa 1968 r.

Tak, to była przerażająca zbrodnia popełniona na tańczących w psychodelicznym rytmie młodych ludziach, ale … Tak, to była niewyobrażalna masakra popełniona na budzących się w swoich domach, ale…. Owo ale, zabrzmiało, jak wiele razy powtarzał Douglas Murray, nim krzyk torturowanych, mordowanych nie wybrzmiał. To ale dominuje w wielu komentarzach. Z pozoru wyważone, w rzeczywistości staje się próbą relatywizacji bezprecedensowej przemocy. W tle pobrzmiewa znajomy refren: owszem, atak był brutalny, lecz sprowokowanyśmierć tragiczna, ale przecież cierpienie nie jest jednostronne. Obrońcy praw wszystkiego uzbrojeni w transparenty: Wszelkimi możliwymi środkami, rzucili standardowe: kolonizatorzy, ludobójcy. Robili to w chwili, gdy Izraelczycy wciąż cierpieli. Nie dano im nawet czasu na żałobę — tego samego dnia na ulicach świata rozbrzmiały hasła, które przypominały ponure melodie sprzed II wojny światowej, gdy antysemickie tony sączyły się ze zgromadzeń i gazet.

Więcej

Krew w buszu,
milczenie na Zachodzie
Paul Finlayson


Sumienie świata, o ile kiedykolwiek istniało, zostało przekazane algorytmom i pokazom moralnej mody.

Gdyby oburzenie było rozdzielane zgodnie z logiką, bylibyśmy świadkami globalnych protestów nad zwęglonymi szczątkami nigeryjskich kościołów i poćwiartowanymi ciałami chrześcijańskich dzieci. Ale nie — świat cierpi na  deficyt uwagi moralnej. 

Więcej
Blue line

Duchowni w Pakistanie
wzywają do dżihadu
Z materiałów MEMRI

Przywódca Dżamiat Ulema-e-Islam (JUI-F) Maulana Fazlur Rehman przemawia na konferencji.

Dziesiątego kwietnia 2025 r. zorganizowana przez muzułmańskich duchownych w Pakistanie Narodowa Konferencja o Palestynie wydała deklarację wzywającą do dżihadu przeciwko Izraelowi i stwierdziła: „Wojna w Strefie Gazy to nie tylko wojna, ale otwarte ludobójstwo Palestyńczyków. Dżihad stał się obowiązkiem muzułmanów. Wszyscy muzułmańscy władcy powinni formalnie ogłosić go [dżihad przeciwko Izraelowi]”. Deklaracja przyjęta przez konferencję stwierdzała również: „Chcemy otwarcie powiedzieć, że cały region, w tym Izrael, jest odziedziczoną po przodkach ojczyzną Palestyńczyków; mają oni do niego legalne i naturalne prawa. Ameryka, jeśli chce, może osiedlić Izraelczyków gdziekolwiek indziej”.

Więcej

Antysemityzm jako wytwór
naszej wyobraźni 
Adam Levick

Propalestyńska demonstracja amerykańskich studentów.

„Guardian” jest przywiązany do dwóch niemal religijnych dogmatów: po pierwsze, że Palestyńczycy są nieodmiennie ofiarami izraelskiej opresji i dlatego nawet po masakrze 7 października nigdy nie można obarczać ich odpowiedzialnością za ich destrukcyjne zachowanie. Po drugie: że zwolennicy Palestyńczyków są z natury postępowi i „antyrasistowscy” – zatem oskarżania ich o antysemityzm  jest nieuczciwie.

Więcej
Blue line

Zachód znów wpada
w pułapkę Iranu
Majid Rafizadeh

Każda runda dyplomacji daje reżimowi Iranu większe pole manewru, więcej czasu na rozwijanie broni i więcej zasobów na finansowanie terrorystycznych pełnomocników na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Łacińskiej. Rezultatem nie jest pokój — to proliferacja. Na zdjęciu: hipersoniczny pocisk balistyczny Fattah1 (Zdjęcie: Wikipedia)

Irański reżim po raz kolejny świętuje fakt prowadzenia negocjacji dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi, tym razem pod rządami administracji Trumpa. Przywódcy Teheranu przedstawiają te wznowione rozmowy jako coś pozytywnego, co pozwoli im utrzymać władzę i uruchomić programy broni jądrowej i pocisków balistycznych w późniejszym terminie.
Irańscy przedstawiciele, w tym czołowe osobistości w ministerstwie spraw zagranicznych, wyrazili optymizm w sprawie prowadzonych negocjacji, przedstawiając gotowość zespołu Trumpa do zaangażowania się jako krok w kierunku "wzajemnego zrozumienia”. Chcieliby, aby świat uwierzył, że dyplomacja działa — gdy w rzeczywistości jest pułapką. 

Więcej

Jak ekstremizm maszeruje
bez przeszkód
Shoshana Bryen

Uczestnicy wiecu popierającego Izrael, domagają się uwolnienia Izraelczyków porwanych przez terrorystów z Hamasu w Strefie Gazy w Toronto w Kanadzie, 1 września 2024 r. Źródło: Doron Horowitz/Flash90.

Rządy państw zachodnich, takich jak Kanada, nadal tolerują nienawiść do Żydów, jednocześnie krytykując Amerykę za podejmowanie działań, by chronić swoich żydowskich obywateli.

W Jom HaSzoa, Dniu Pamięci o Holokauście, kusi, żeby po prostu przypomnieć, w jaki sposób „holokaust” i „ludobójstwo” zostały zniekształcone i wykorzystane przeciwko Izraelowi i Żydom przez ludzi, którzy z dumą ogłaszają zamiar zabicia nas wszystkich — przez Iran, Hamas, Hezbollah i Palestyński Islamski Dżihad.

Więcej

Wojna Izraela
z Hamasem?
Andrzej Koraszewski

Przewodnicząca brytyjskiej Komisji Spraw Zagranicznych Izby Gmin Emily Anne Thornberry. (Zrzut z ekranu)

Nie ma wojny Ukrainy z Rosją i nie ma wojny Izraela z Hamasem. Jest wojna Rosji z Ukrainą i islamu z Żydami na Bliskim Wschodzie. Czy to ważne jak rozumiemy konflikty zbrojne? W Wikipedii hasło „Wojna Izraela z Hamasem” jest przełożone na 88 języków. Dowiadujemy się z tego „encyklopedycznego” źródła, że to "konflikt zbrojny" między Izraelem a dowodzonymi przez Hamas palestyńskimi ugrupowaniami militarnymi, toczący się głównie w Strefie Gazy od 7 października 2023 roku. Do walk doszło również na Zachodnim Brzegu Jordanu, a także z udziałem Hezbollahu wzdłuż granicy izraelsko-libańsiej na Wzgórzach Golan. Jest to piąta wojna między Strefą Gazy i Izraelem od 2008 roku, stanowiąca jednocześnie część szerszego konfliktu izraelsko-palestyńskiego i największy konflikt zbrojny w regionie od czasu wojny Jom Kipur 50 lat wcześniej”.

Nie, to nie jest konflikt „izraelsko-palestyński”. To ponad stuletnia wojna islamu z Żydami, z ideą odbudowy żydowskiego państwa, z ideą żydowskiej suwerenności.

Więcej

Między literą
a duchem prawa
Patrycja Walter


Francuski wymiar sprawiedliwości był zawsze bardziej otwarty na abstrakcyjne idee niż angielski, stwierdza w książce pod tytułem Mężczyzna w czerwonym płaszczu (2020) Julian Barnes, przywołując historię z 1894 roku, kiedy to anarchizujący krytyk sztuki Félix Fénéon został zatrzymany i przesłuchiwany przez śledczych. Zapytany przez sędziego, jak odniesie się do faktu, że widziano go stojącego za latarnią gazową w rozmowie z dobrze znanym anarchistą, Fénéon odparł z typowym dla siebie spokojem: Czy może mi pan powiedzieć, która część latarnii gazowej jest jej tyłem?. Ponieważ rzecz miała miejsce we Francji, pisze Barnes, tupet i ironia nie zaszkodziły, a krytyk sztuki został uniewinniony. Kiedy jednak rok później podobnym orężem humoru i dowcipu posłużył się w angielskim sądzie Oscar Wilde, szybko zrozumiał, że tu nie przyniesie mu to żadnych korzyści.

Więcej

Pamięć o okrucieństwach
wymaga uzbrojenia się po zęby
Phyllis Chesler

https://www.israelnationalnews.com/news/407327

Dzień pamięci o Holokauście, 2025

Wczoraj wieczorem oglądałam wzruszający moment w izraelskim programie z okazji Dnia Holokaustu. Była tam drobna kobieta, która przeżyła Hitlera, wbrew jego zamiarom otoczona swoją liczną rodziną. Wszyscy zostali poproszeni o powstanie, aby zaśpiewać Hatikwę, hymn narodowy Izraela — i Mogadi (Esther) Unger powoli wstała ze swojego wózka inwalidzkiego i zaśpiewała wyraźnie i głośno.


Wzruszyłam się do łez. Obejrzyjcie i posłuchajcie sami.

Więcej

Plan Autonomii Palestyńskiej:
zalać Izrael uchodźcami
Nan Jacques Zilberdik


Podczas gdy przyszłość Strefy Gazy pozostaje nieznana, Autonomia Palestyńska proponuje rozwiązanie, które doprowadzi do upadku Izraela jako państwa żydowskiego.


W odpowiedzi na plan prezydenta Trumpa dotyczący relokacji Arabów ze Strefy Gazy (patrz notatka poniżej), przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Abbas i inni czołowi przywódcy Autonomii Palestyńskiej wzywają do „powrotu” „uchodźców” z Gazy do miejsc w Izraelu, które według nich są „ich domami i wioskami” w „Palestynie”.

Więcej
Blue line

Islam zabrania
istnienia Izraela
Itamar Marcus


Jednym z błędów popełnianych przez światowych (a nawet wielu izraelskich) przywódców, jest postrzeganie Autonomii Palestyńskiej (AP) jako świeckiego przywództwa muzułmańskiego, które, w przeciwieństwie do Hamasu, odrzuca religijną wojnę dla Allaha. Jest to fundamentalnie błędne odczytanie Palestyńczyków i konfliktu. Zasadniczo przywódcy polityczni Autonomii Palestyńskiej, podobnie jak przywódcy Hamasu, są przede wszystkim religijnymi muzułmanami, a dopiero potem Palestyńczykami.

Więcej

Mahdawi i tabun
użytecznych idiotów
David Collier


Wystarczą dwa dni poszukiwań, aby odkryć całą tę historię.


Opowiem wam prawdziwą historię Mohsena Mahdawiego, studenta aresztowanego ostatnio przez amerykańską Służbę Imigracyjną i Celną (ICE) oraz kampanię PR, którą rozpoczął, aby nagłośnić swoje zatrzymanie i zwieść wybranych na urząd oficjeli, zamieniając wielu z nich w głupców, frajerów i tuby pomagające ukryć jego powiązania z terroryzmem.

Więcej
Blue line

Zdrada kobiet
i Żydów przez lewicę
Brendan O’Neill


Nienawiść z Mrocznych Wieków Średnich raz jeszcze rzuciła cień na Wielką Brytanię. W sobotę w Essex ludzie szyderczo poniżali Żydów wracających do domu z synagogi  po modlitwach szabatowych w Pesach, pokazując im atrapy martwych dzieci. Nieśli lalki w całunach poplamionych czerwoną farbą i krzyczeli " Przestańcie zabijac dzieci!". W Edynburgu, również w sobotę, gniewni mężczyźni otwarcie marzyli o egzekucji kobiet-czarownic. „Przywróćcie palenie czarownic… JK”, głosił plakat na wiecu trans. Inny plakat dobitnie ujął to w słowach: "Zabijcie JK Rowling”.

Więcej

Azerbejdżan: rozszerzenie
Porozumień Abrahamowych
Martin Sherman

Prezydent Izraela Isaac Herzog spotyka się ze swoim azerskim odpowiednikiem Ilhamem Alijewem w Baku, 30 maja 2023 r. Źródło: Haim Zach/GPO.

„ Porozumienia Abrahamowe były największym osiągnięciem polityki zagranicznej pierwszej administracji Trumpa. Trump dał jasno do zrozumienia, że jego nowa administracja będzie dążyć do ich rozszerzenia”. — „Forbes”, 8 marca 2025 r.


Dwa niedawne doniesienia medialne podkreśliły rosnącą pozycję międzynarodową kaukaskiej Republiki Azerbejdżanu i jej powiązania z Izraelem.

Więcej

Rzeczywisty spisek,
o którym nikt nie mówi
Andrew Pessin


Wymyślili żydowski spisek, żeby usprawiedliwić krucjatę przeciwko Żydom.

Wszyscy znamy najbardziej wpływową antysemicką książkę w historii nowożytnej: Protokoły mędrców Syjonu.

Pojawiła się na początku lat 1900., a następnie została przyjęta i rozpowszechniony przez „drużynę pierwszej ligi” międzynarodowych antysemitów – Rosję i Związek Radziecki, nazistów, Bractwo Muzułmańskie i Hamas itd. – i rzekomo jest protokołem z tajnego spotkania „Mędrców Syjonu” zorganizowanego za kulisami Pierwszego Kongresu Syjonistycznego1w 1897 roku.

Więcej

Dwa pełne lata
piekła w Sudanie
Alberto M. Fernandez


Wielkie tragedie walczą o zyskanie zauważenia w świecie opętanym Gazą i Ukrainą, na których skupia się każda najnowsza burza medialna. To, że 15 kwietnia 2025 r. była druga rocznica brutalnej wojny domowej w Sudanie, jest jedną z tych wielkich tragedii, o których zaledwie się wspomina, a potem się je zapomina. Jednym z powodów jest to, że brakuje w niej czynników, które uczyniłyby z niej wiadomość najwyższej klasy, mimo że jest to najgorszy kryzys humanitarny na świecie. Odbywa się w Afryce, ojczyźnie zapomnianych historii. 

Więcej

Jak Bibi uparcie brnął
do zwycięstwa
Edward N. Luttwak

Benjamin Netanjahu (Wikipedia)

Dzięki upartej wytrwałości izraelski premier odparł nieustającą presję ze strony Waszyngtonu i zmienił mapę regionu. Ale jego najpoważniejszy test wciąż jest przed nim.

Więcej

Umowa nuklearna czy nie,
Hezbollah musi się rozbroić
Hussain Abdul-Hussain


Jeśli broń milicji miała służyć obronie, to zawiodła, przynosząc Libanowi i szyitom śmierć i zniszczenie.

Szyici z Libanu, którzy przysięgają wierność irańskiemu najwyższemu przywódcy Alemu Chameneiemu, powinni zadać sobie następujące pytania: dlaczego bojkotują amerykańskie produkty, skoro Chamenei zaprasza Amerykanów do inwestowania w Iranie i obiecuje Waszyngtonowi kontrakty o wartości 4 miliardów dolarów? Dlaczego ci szyici muszą mieszkać w namiotach, rozstawionych na ruinach zburzonych domów i nie oddawać broni Hezbollahu nawet w zamian za pieniądze na odbudowę? Dlaczego Chamenei ustępuje w sprawie swojego programu nuklearnego, podczas gdy Hezbollah walczy o bezwartościowy skrawek spornego terytorium granicznego z Izraelem?

Więcej

Tanecznym krokiem
powraca przeszłość
Andrzej Koraszewski

Warszawa 1968 – protesty studentów po zdjęciu ”Dziadów” (Zrzut z ekranu wideo)

Antysemityzm, przecież to już takie niemodne – powiedziała w marcu 1968 roku szykowna koleżanka ze studiów socjologicznych, nie ukrywając swojego zdumienia i oburzenia. Trudno zaprzeczyć, że dyktat mody intelektualnej jest bardziej bezwzględny niż tej, którą lansuje „Vogue”. Wiemy jak rozchodzą się idee, znamy mechanizm grupowego konformizmu, a jednak trudno wyjść ze zdumienia, kiedy ideologicznie wrogie środowiska lewicy i prawicy, nie przestając na siebie warczeć, w pewnych sprawach mówią jednym głosem. Podobnie kochają pieski i kotki, podobnie współczują chorym dzieciom, podobnie kochają Palestyńczyków, podobnie również chłoną każde kłamstwo o Izraelu.

Więcej

Szalona kampania
dekryminalizacji Hamasu
Brendan O’Neill


Słyszeliśmy prawne autorytety ostrzegające, że ryzykujemy wskrzeszenie karania za bluźnierstwo po oskarżeniu mężczyzny o spalenie Koranu. Widzieliśmy ministrę ds. ochrony kobiet, Jess Phillips, mówiącą, że rządowi Wielkiej Brytanii nie chce się kiwnąć palcem w bucie i nie rozpocznie dochodzenia na wielką skalę w sprawie seksualnego wykorzystywania młodych dziewcząt z klasy robotniczej przez gangi składające się głównie z pakistańskich muzułmanów. A teraz wisienka na tym zjełczałym torcie: brytyjscy prawnicy agitują za tym, aby Hamas nie był już uznawany za organizację terrorystyczną.

Więcej
Blue line

Chytra manipulacja
płci
Athayde Tonhasca Júnior

Salmakis nieprzystojnie zalecająca się do Hermafrodyta, autor: François-Joseph Navez (1787–1869) © Muzeum Sztuk Pięknych w Gandawie, Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu w starożytnej Grecji, młody mężczyzna przechadzał się po lesie, ciesząc się piękną pogodą, nieświadomy, że zbliża się do stawu zamieszkiwanego przez najadę Salmakis. Podobnie jak wszystkie najady, pomniejsze bóstwa, które opiekowały się źródłami, studniami i jeziorami, Salmakis miała słabość do młodych, jurnych mężczyzn. 

Więcej

Wykorzystywanie
palestyńskich chrześcijan
Mitchell Bard

Palestyńczycy dzielą się Świętym Ogniem w mieście Ramallah na Zachodnim Brzegu podczas obchodów Wielkiej Soboty, którą prawosławni chrześcijanie obchodzą dzień przed świętami Wielkanocnymi, 15 kwietnia 2023 r. Zdjęcie: Flash90.

Nicholas Kristof, wieloletni członek zespołu notorycznych izraelożerców z „New York Timesa”, obrał nowy kierunek ataku w swojej nieustającej kampanii: wykorzystuje trudną sytuację palestyńskich chrześcijan jako sposób na zwrócenie amerykańskich chrześcijan przeciwko państwu żydowskiemu. W niedawnym artykule ten publicysta maluje obraz izraelskiego ucisku w Betlejem, ignorując jednocześnie rzeczywistą sytuację, która nie pasuje do jego narracji.

Artykuł Kristofa ukazał się w momencie, kiedy nowe badanie Pew wykazało, że 72% ewangelików postrzega Izrael pozytywnie. Ewangelicy są zazwyczaj lepiej poinformowani o Izraelu niż inni chrześcijanie, których poglądy są zazwyczaj bardziej podzielone. Przedstawienie przez Kristofa palestyńskich chrześcijan jako ofiar prześladowań izraelskich najwyraźniej ma spowodować, że amerykańscy chrześcijanie zwrócą się przeciwko Izraelowi.

Więcej

Sahel: rodzące się
centrum globalnego islamizmu
Nils A. Haug

Ludzie poranieni w wyniku wybuchu bomby podłożonej przez Boko Haram w Nyanya, kwietniu 2014. (Wikipedia)

Bliski Wschód nie jest już centrum światowej działalności terrorystycznej i masowych  śmierci. Zgodnie z szanowanym Global Terrorism Index „Region Sahelu w Afryce jest teraz 'epicentrum globalnego terroryzmu'”, odpowiedzialnym za „ponad połowę wszystkich zgonów związanych z terroryzmem” na świecie.

Subsaharyjski Sahel jest w dużej mierze nieznany większości świata. Można go opisać jako duży, w większości płaski pas o szerokości blisko tysiąca kilometrów, położony między sawannami Sudanu na południu a pustynną Saharą na północy. W ciągu ostatnich dziesięciu lat, według Royal United Services Institute, najstarszego na świecie think tanku ds. obronności i bezpieczeństwa z siedzibą w Londynie, Sahel doświadczył „znacznego wzrostu przemocy dżihadystów.

Więcej

Sytuacja kryzysowa
kanadyjskich Żydów
Igal Hecht

Od 7 października 2023 r. na kampusach uniwersyteckich w całej Kanadzie pojawiły się obozowiska, w których nękani są żydowscy studenci i wykładowcy. „Montreal stał się stolicą antysemityzmu w Ameryce Północnej” — powiedział profesor Gad Saad z Uniwersytetu Concordia w Montrealu. Miasto szybko staje się największym siedliskiem radykalnego islamu na kontynencie. Na zdjęciu: transparent wzywający do „intifady” w obozowisku protestów antyizraelskich w Montrealu. (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo.)

Historia jest surowym nauczycielem. Zbyt często jej ostrzeżenia pozostają niezauważone. Dwadzieścia lat temu Francja pogrążyła się w szambo antysemickiej przemocy, która trwa do dziś. W 2006 roku, kiedy muzułmański gang przestępczy, znany jako „Gang Barbarzyńców” porwał młodego Żyda o imieniu Ilan Halimi, torturował go przez trzy tygodnie, a następnie brutalnie zamordował, społeczność międzynarodowa była zaszokowana. Powodem porwania, tortur i morderstwa był stary stereotyp, że rzekomo wszyscy Żydzi są bogaci. Rodziny Halimiego nie było stać na zapłacenie 450 tysięcy euro żądanych jako okup.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Johnny Rotten ma rację:
Hamas to banda 
Brendan O'Neill

Mordowanie Żydów
pod fałszywym pretekstem
Bassam Tawil

Żydowska ambiwalencja
w walce z antysemityzmem
Mitchell Bard

Hasło „Nie chcę się
do tego mieszać” nie działa
Paul Finlayson 

Biesy napadają
raz jeszcze
Andrzej Koraszewski
 

Co ujawnia "zapomniana"
wojna w Sudanie
Brendan O’Neill 

„Uczeni” z Kataru wzywają
do śmierci i zniszczenia
Khaled Abu Toameh 

Etyka żydowska
a stronniczość mediów
Elder of Ziyon

Realistyczne spojrzenie
na kolonializm osadniczy
Paul Finlayson

Żydowska etyka polityczna:
projekt dla sprawiedliwych
Elder of Ziyon

Trump i pułapka
Najwyższego Przywódcy
Amir Taheri

Ramy uniwersalnej
etyki żydowskiej
Elder of Ziyon

Antyglobalista
w Białym Domku
Andrzej Koraszewski

Dżihad szaleje
w Afryce
C. Jacobs i U. Bulut

Historia gametycznej definicji
biologicznej płci
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk