Prawda

Sobota, 27 lipca 2024 - 04:45

« Poprzedni Następny »

A Tiny Cog in a Machine of Lies

A Tiny Cog in a Machine of Lies


Andrzej Koraszewski 2018-01-01


I’ve read an article by a young journalist, actually only a compilation of texts from an organization with the noble aim of revealing cruel practices and deeds. I read this article while in the process of reading a recently published book by an Israeli historian with a very telling title, Industry of Lies. Its author, Ben-Dror Yemini, belongs to the generation of people of the left who look with anxiety at the transformation of media information and scholarly publications into a trade in narratives. In the case of Israel it is especially dangerous because of the long Christian and Muslim tradition of demonizing Jews – with the culmination in the Nazi period.

Then – writes Yemini – “The Big Lie attempted to transform international Jewry into the archenemy of the Third Reich. According to this falsehood, Jews controlled the Soviet Union, Britain, and the United States, and conspired to wage a ‘war of extermination’ against Germans [40]. The Big Lie created an inversion of reality. Thus, a Wehrmacht soldier who fought on the Russian front could write to his family in 1941 about the ‘unbelievable atrocities carried out by the Jews’ [41]. Evidently he believed what he wrote. But the lie did not end there and was not limited to soldiers who underwent brainwashing.”

The contemporary version of the Big Lie, writes Yemini, is directed at Israel, turning the country into a criminal state. Earlier the author repeatedly stresses that: 

“Needless to say, it is entirely legitimate, even necessary, to criticize Israel. Propagators of lies will tell you that defenders of Israel insist that the Jewish state ‘can do no wrong’.”

This is another lie, used particularly often to make a convincing argument that all other lies about Israel contain truth and only truth that they try to hide. The peculiar obsession of the world with Israel, however, doesn’t leave much doubt. The United Nations passes more resolution condemning Israel than all the rest of the world combined; human rights organizations like Amnesty International or Human Rights Watch devote more attention to Israel than to any other country. The world’s media has recognized Jerusalem as a capital of war correspondents.

  

Ben-Dror Yemini quotes the opinion of a journalist, Matti Friedman, who for many years worked for the Associated Press in the Jerusalem bureau:

“When I was a correspondent at the AP the agency had more than 40 staffers covering Israel and the Palestinian territories. That was significantly more news staff than AP had in China, Russia or India, or all of the 50 Muslim countries.”

In spite of this absolutely exceptional attention to Israel, these reports are not only biased, but they are false time and time again. The media sometime rectify documented lies, but these retractions are printed in small print deep inside the paper while the lies make banner headlines on front pages.

“Most readers, listeners, and viewers do not know that these are lies. They do not know that alongside a few crumbs of accurate information, lecturers and journalists of a certain ilk implant large chunks of imprecise and toxic information in the minds of media consumer.”

The audiences of these prestigious media are defenceless, they do not have any chance to defend themselves against the flood of lies.

 

The article mentioned in the beginning is a classic example of what the Israeli historian is writing about. On 28 December the website wiadomości.gazeta.pl published an article by Patryk Strzałkowski entitled Służyłem w izraelskiej armii. Wchodziliśmy do domów niewinnych ludzi. Dzieci robiły w majtki. [I Served in the Israeli Army. We Went Into the Houses of  Innocent People. Children Soiled Themselves.] The author’s input is limited to a selection of excerpts of texts published by the Israeli organization Breaking the Silence. He doesn’t comment, he doesn’t explain that there are reservations both about the organization and about the “testimonies” themselves. Not many readers will notice that the “testimonies” are provided only with numbers, that there are practically no names of the soldiers, names of their commanders, or dates and locations of alleged events. Neither the journalist nor the editorial office seems to worry about this formula for the witness statements about crimes. The journalist is apparently deeply moved by the magnitude of brutality of the Israeli army and probably tells the world what he learned in entirely good faith. Has he never heard about the reservations many people have about Breaking the Silence? He must’ve heard something because in the beginning of his article we read:

For breaking the silence they are called “traitors”, “Israel’s enemies”, “auto-antisemites”, “self-hating Jews”.

If that’s all he knows we have reason to wonder about the ethics of a person earning his living by delivering information and conveying that “information” without any checking. We are in a similar situation. I cannot check the veracity of testimonies published by a famous Israeli organization, either.

 

Let’s suppose that I am a journalist on this newspaper and I’m reading such horrifying “testimonies”. Nowadays it’s enough to type its name into an Internet search engine. After a few links to sites deeply committed to the same ideas this organization has, a link appears to a critical text by NGO Monitor.

 

Let’s say I know nothing about NGO Monitor and I’m reading their information about Breaking the Silence with as much scepticism as I’ve felt while reading the “testimonies” of those anonymous witnesses.

    

According to NGO Monitor, Breaking the Silence received almost 13 million Israeli shekels (NIS 12,933,380) from foreign governmental bodies between 2012 and 2017 (the top donors were Denmark, the Netherlands, Sweden and Switzerland). Among the generous donors is also Human Rights Watch (I didn’t know that they not only collect money but distribute it as well), and this is an organization from which its own founder dissociated himself because of its deeply unethical bias. From NGO Monitor we learn that Breaking the Silence focuses on international audiences. It solicits “testimonies” from Israeli soldiers in order to deliver them to the Western media.

   

This NGO Monitor’s report is worth reading in full, but I will quote just two excerpts:

In June 14, 2016, Israeli new site NRG published a video documenting BtS co-founder, Yehuda Shaul, telling tourists in Israel that “Yeah, one of the villages, this village actually, it’s new that they came back, because few years ago the settlers basically poisoned all the water cisterns of the village…” This allegation is completely unsubstantiated, and was never proven. It appears to be based on a single complaint from 2004 which was investigated by the Israeli police and was closed due to lack of evidence.

Of course, I have no way of checking who is right. The Israeli police could be biased, so all we have is an alarm bell (reinforced by the story told by President Abbas to the European Parliament about rabbis calling for the poisoning of Palestinian wells. Two days later he admitted that the story was false and he had wrong information).  

 

A journalist should also notice that, as NGO Monitor states:

BtS refuses to comply with the Israeli government request to provide the information on an incident documented in a former soldier’s testimony which reflects an alleged crime.

That means that there is no possibility to investigate these cases. But not always.      


On 16 November 2017 the Israeli press reported  the court case against the Breaking the Silence spokesman, who claimed that he personally had beaten an Arab at the command of his superior officer.

    

Dean Issacharof, in an address recorded on video, told the story of how, while serving in the Israeli army in Hebron, he repeatedly hit an arrested Arab so hard that the man was bloodied, and he finally fainted. The prosecutor decided that if he really had done this he had contravened the ethics of the Israeli army. It turned out, however, that he could not be punished because this event never happened. This time it was possible to establish which event it was (indeed, an Arab throwing rocks had been arrested and handcuffed), but he himself said something quite different and stated that he was not hit, was not bleeding, and that he didn’t faint. Also, other soldiers from the unit taking part in this operation and the commander of the unit categorically stated in the court that such an event had not occurred.     


We can speculate that the witnesses could have been intimidated, but we cannot pretend that the numerous allegations about the abuse of the truth by Breaking the Silence do not exist.

 

Patryk Strzałkowski published his article as if he had never heard about all these controversies. If that really is true, he is a poor journalist and should not earn his living in this occupation because he is earning it dishonestly, but if he knew about these controversies and concealed this information from his readers, the case is much worse.

 

Personally, I suspect that he might not have known. He read the story, he was moved, he translated fragments of it, put everything together and delivered it to the editorial office, where they happily received the merchandise.

 

How does such impressive journalistic ignorance come into existence? Well, a Polish journalist learns about a respectable organization which documents Jewish crimes from even more respectable colleagues from The Guardian, The New York Times, Le Monde and the like. He travels to Israel and visits Ha’aretz. He goes on a Breaking the Silence trip to the Palestinian territories, he talks through a translator appointed by Breaking the Silence with Palestinians designated for the task by Breaking the Silence. Then he returns to Poland and relates what he has seen with his own eyes.

  

I’ve never been on such a wonderful trip, so I’m doomed to rely on the reports of others. There is a certain book, and after reading it even Ha’aretz wrote “…after this book we do not have the privilege of ignorance any longer” (only to return to its splendid isolation a few days later).

    

The book I’m talking about is the result of a six-month visit to Israel by a certain theatre director from New York. Tuvia Tenenbom was born in Israel in a family of German Jews, so his first language was German, second Hebrew and third Arabic. He first learned English at school. For years now he has been living in New York, where he runs a Jewish theatre and at the same time writes in the German and American press. A few years ago his German publisher persuaded him to write a reportage about German antisemitism. So he travelled through Germany and talked to people and, because he has blond hair and blue eyes, an Aryan face and beer belly, people opened up their hearts and didn’t hide anything. This book is not optimistic, but it became a best seller and his publisher suggested that he go to Israel as a German journalist. And so he wrote a book, Catch the Jew (Allein unter Juden), in which an Israeli who knows Arabic, posing as a German Tobi, looks at Israel. Tuvia Tenenbom walked the same paths international correspondents walk to collect their information. He visited Ha’aretz, he went on a Breaking the Silence trip to the Palestinian territories. He could hear what people said in Hebrew, he spoke in Arabic with Palestinians without his guardians’ knowledge. He has seen more, much more, than journalists who are shown what to “see with their own eyes”. So much more that after this book we do not have the privilege of ignorance any longer.

 

But Patryk Strzałkowski still seems to be a journalist with privilege. He is so privileged that without any inhibitions he has strengthened the image of Israel as a country where one crime after another is being committed and the authorities applaud them. Does he realise that he is a tiny cog in a machine of lies? I doubt it. He probably honestly believes in what he has read, and he never asks questions.


When we meet people who “have seen with their own eyes” all these Israeli crimes, it’s worth asking whether they know the names of Palestinian dissidents, whether they know how many Palestinian journalists are incarcerated in Palestinian prisons, whether they have met Bassam Eid or Khaled Abu Toameh or an Arab IDF soldier. When we ask such questions we invariably get evasive answers which show that they use Palestinians as a tool against Jews and for that they need to see them exclusively as poor, downtrodden and weak victims, a simple, monolithic picture. But Palestinians are human beings and human beings are different, but to discover this you need something more than a short conversation through a translator delivered by Breaking the Silence and more than reading “testimonies” delivered by Breaking the Silence.

     

Finally, let’s think what kind of knowledge readers of Patryk Strzałkowski’s article were left with. Probably the same kind of knowledge readers of Der Stürmer were left with, though probably it’s not the result Patryk Strzałkowski wanted to achieve. He was probably sure that he was giving us genuine information.

 

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj












Propozycja
Szaron: Porozmawiajmy o społecznej stratyfikacji.
Hili: Może innym razem.

Więcej

Wystąpienie,
które poruszyło świat
Andrzej Koraszewski


Przywódcy Senatu i Izby Reprezentantów zaprosili 31 maja premiera Izraela Benjamina Netanjahu do wystąpienia na wspólnym posiedzeniu Kongresu. List z zaproszeniem Netanjahu podpisali: republikański przewodniczący Izby Reprezentantów Mike Johnson, demokratyczny lider większości w Senacie Chuck Schumer, republikański lider Senatu Mitch McConnell i demokratyczny lider Izby Reprezentantów Hakeem Jeffries. Wielu interpretowało to zaproszenie jako próbę wsparcia kampanii prezydenckiej Republikanów. Czy przyłączenie się do tego zaproszenia przedstawicieli Demokratów było dobrą miną do złej gry? 

Więcej

ISIS atakuje
Ugandę
Uzay Bulut

<span>W ostatnich latach Uganda zmaga się z rosnącym zagrożeniem ze strony radykalnych grup islamskich, które atakują chrześcijan. 16 czerwca minęła pierwsza rocznica odrażającego ataku terrorystycznego na chrześcijańską szkołę z internatem w zachodniej Ugandzie, w którym islamscy terroryści zamordowali 42 osoby. Na zdjęciu: pogrzeb Florence Masiki i jej syna Zakayo Masereki w Mpondwe w Ugandzie 18 czerwca 2023 r. (Źródło zdjęcia: Church Times)</span>

Szesnastego czerwca minęła pierwsza rocznica odrażającego ataku terrorystycznego na chrześcijańską szkołę z internatem w zachodniej Ugandzie, w którym islamscy terroryści zamordowali 42 ludzi.


Tego dnia islamistyczne „Sojusznicze Siły Demokratyczne” (ADF) z siedzibą w Demokratycznej Republice Konga (DRK) wdarły się na teren prywatnej szkoły średniej Mpondwe Lhubiriha w ugandyjskim dystrykcie Kasese.

Więcej
Blue line

Opuścili Afrykę wcześniej
niż nam się wydawało
Jerry A. Coyne


Sieć migracji ludzi z Afryki jest dość splątana. Oczywiście ewoluowaliśmy w Afryce, oddzielając się od linii prowadzącej do bonobo i szympansów około 5-6 milionów lat temu. Pierwszym Homo, który opuścił Afrykę, był prawdopodobnie Homo erectus, który mógł opuścić Afrykę około 1,75 miliona lat temu, a następnie rozprzestrzenić się aż do wschodniej Azji w okresie do 1,5 miliona lat temu. Następnie wymarli z nieznanych przyczyn. (Wszystko to jest niepewne i może ulec zmianie po przyszłych badaniach.)

Więcej

Większość ludzi chce jedności.
Marzenie ściętej głowy 
Jonathan S. Tobin

Były prezydent Donald Trump wygłasza przemówienie otwierające „Konwencję Ludową” organizacji Turning Point Action w Detroit w stanie Michigan, 15 czerwca 2024 r. (Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=rcynia8q2X4 )

Po próbie zamachu na byłego prezydenta Donalda Trumpa 13 lipca nastąpiła fala wezwań do Amerykanów, aby obniżyli temperaturę sporów w debacie krajowej. Wszystko, co wiem o opinii publicznej i narodzie amerykańskim, mówi mi, że tego właśnie chciała większość Amerykanów w odpowiedzi na przerażające wydarzenie, które mogło pogrążyć kraj w chaosie.
Jednak bez względu na to, co się wydarzy jestem pewien, że nie dostaną tego, czego chcą.

Więcej
Blue line

Korespondencja
z Oxford Union
NGO Monitor

Oxford Union, sala debat. Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Profesor Steinberg do Oxford Union

Odpowiadam na zaproszenie do wzięcia udziału w cyklu debat organizowanych przez Oxford Union na temat stosowania określeń „apartheid” i „ludobójstwo” w odniesieniu do ponad 190 państw narodowych będących członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym Wielkiej Brytanii, Iranu, Francji, Kuwejtu, Norwegii, Kataru, Hiszpanii i Egiptu. Chociaż zaproszenie odnosi się wyłącznie do Izraela, zakładam, że Oxford Union nie przyczyni się po raz kolejny do trującej nienawiści, przyłączając się do tych, którzy niemoralnie demonizują Izrael, państwo narodu żydowskiego.

Więcej

Próba oszukania
amerykańskiej opinii publicznej
Bassam Tawil

<span>Wygląda na to, że prezydent Joe Biden nie chce, aby Amerykanie wiedzieli, że większość Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu to entuzjastyczni </span>zwolennicy<span> Hamasu, ponieważ zniechęciłoby to Amerykanów do poparcia jego pomysłu utworzenia tam państwa palestyńskiego. Na zdjęciu: Palestyńczycy zgromadzili się, aby poprzeć Hamas (Zrzut z ekranu wideo: </span>https://www.youtube.com/watch?v=pLyylLZrgPc<span>)</span>

Należy zadać sobie pytanie, skąd prezydent USA Joe Biden czerpie wiedzę na temat Palestyńczyków, szczególnie w świetle jego ostatnich wypowiedzi dotyczących popularności wspieranej przez Iran organizacji terrorystycznej Hamas.

„Jeśli zauważyliście, to na Zachodnim Brzegu, wśród Palestyńczyków, rośnie niezadowolenie z Hamasu –powiedział Biden podczas konferencji prasowej. - Hamas nie jest teraz popularny”. Dziwaczne oświadczenie Bidena, które jest sprzeczne z każdym badaniem opinii publicznej.

Biden, którego notowania gwałtownie spadają, może tylko zazdrościć rosnącej popularności Hamasu wśród Palestyńczyków.

Więcej

Znikający Izraelczycy
w wojnie kulturowej
Liat Colins

Aktorka Shira Haas bierze udział w ceremonii „Światło Izraela” w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Jerozolimie w 2021 r.(zdjęcie: YONATAN SINDEL/FLASH90)

Być zabitym czy być anulowanym? Być fizycznie zniszczonym czy być metafizycznie wymazanym za śmiałość walki, oto jest pytanie.


Wojna z Izraelem toczy się w wielu sferach i ma wiele przejawów. Wykracza daleko poza brutalną inwazję i masakrę dokonaną przez Hamas i Palestyński Islamski Dżihad z Gazy 7 października; tysiące rakiet z Gazy, Libanu, Syrii, Iraku, Jemenu i bezpośrednio ze sponsorującego terroryzm Iranu; międzynarodowa wojna prawna prowadzona za pośrednictwem organizacji pozarządowych i organów ONZ; oraz ataki w cyberprzestrzeni. 

Więcej

Atak Izraela na port
Hudajda w Jemenie
Elder of Ziyon


Z "New York Timesa": 


Eksperci regionalni twierdzą, że izraelskie bombardowanie ważnego portu jemeńskiego, kontrolowanego przez milicję Huti, nie powstrzyma tej grupy przed dalszymi atakami, lecz prawdopodobnie pogłębi ludzkie cierpienie w Jemenie. Jemeńscy naukowcy i byli amerykańscy urzędnicy, którzy badają ten kraj, powiedzieli, że izraelskie ataki nie wyrządzą Hutim żadnej krzywdy. Ich zdaniem, atak prawdopodobnie pogłębi cierpienie w Jemenie, który przeżywa jeden z najgorszych kryzysów humanitarnych na świecie po dekadzie wojny.

Więcej

Wojna przeciwko Żydom
w Światowym Sądzie ONZ 
Anne Bayevsky

Prezes MTS, Nawaf Salam z Libanu, czyta decyzję w Hadze, 19 lipca 2024 r.

Światowy Sąd ONZ, zwany również Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, ogłosił 80-stronicowy atak na państwo Izrael późnym popołudniem w piątek 19 lipca 2024 r. Minęło pięć miesięcy od wysłuchania ustnych argumentów przez Sąd, a mimo to Sąd zdecydował się opublikować swój werdykt tuż przed szabatem. Opinii większości towarzyszyły setki stron dalszych oświadczeń i opinii różnych sędziów. Formalnie nazywano ją „opinią doradczą”. W rzeczywistości była to od początku do końca prawna obsceniczność.
Sąd jest „Sądem Światowym” Organizacji Narodów Zjednoczonych, organem kontrolowanym przez zażartą antyizraelską większość. Członkowie Sądu są wybierani przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Jego prawni „eksperci” obejmują domniemane autorytety z państw bezprawia, takich jak Chiny i Somalia. Jedyną sędzią, która konsekwentnie wyrażała sprzeciw wobec tej opinii, była wiceprezes MTS Julia Sebutinde z Ugandy.

Więcej

Muzułmańska prawniczka
pozywa kancelarię
Hugh Fitzgerald

Jihan Chehade (Źródło: Instagram)

Foley & Lardner to kancelaria prawna w Chicago, która złożyła ofertę pracy muzułmańskiej Arabce, Jihan Chehade, a następnie, dowiedziawszy się o jej wpisach w mediach społecznościowych, a także wystąpieniach na rzecz Hamasu i przeciwko Izraelowi, wycofała tę ofertę. Teraz Chehade pozywa kancelarię, twierdząc, że dyskryminuje ją ze względu na religię i pochodzenie etniczne. Więcej na temat jej pozwu można znaleźć w artykule opublikowanym sześć tygodni temu, do którego warto powrócić: „Arab-Muslim lawyer files lawsuit against Chicago-based firm over revoked job offer” autorstwa Zareen Syed i Caroline Kubzansky, "Chicago Tribune", 30 maja 2024 r..

Więcej
Blue line

Niefortunnie sformułowane
pytanie
Lucjan Ferus


Dziś już nie pamiętam co mnie skłoniło do napisania w 2003 r. opowiadania pt. „Źle sformułowane pytanie”, które ukazało się w ówczesnym Racjonaliście, w tym samym roku. Pomysł tego tekstu powstał na bazie popularnej bajki braci Grimm „Królewna Śnieżka”, a konkretnie na zadawanym w niej pytaniu przez królową: „Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?”. Pozwolę sobie wpierw zaproponować czytelnikom tego portalu ów tekst sprzed wielu lat.

Więcej

Palestyńscy przywódcy
nie mogą zawrzeć pokoju
Bassam Tawil 

<span>Wybitny palestyński polityk Mustafa Barghouti spotkał się z ostrą krytyką ze strony wielu Palestyńczyków po tym, jak sfilmowano go, gdy obejmował byłego izraelskiego ministra spraw zagranicznych podczas niedawnej konferencji we Włoszech. Barghouti jest oskarżany o zdradę Palestyńczyków poprzez „promowanie normalizacji” stosunków z Izraelem. Na zdjęciu: Mustafa Barghouti obejmuje byłego izraelskiego ministra (Zdjęcie: Twitter)</span>

Wybitny palestyński polityk Mustafa Barghouti spotkał się z ostrą krytyką ze strony wielu Palestyńczyków po tym, jak sfilmowano go, gdy obejmował byłego izraelskiego ministra spraw zagranicznych podczas niedawnej konferencji we Włoszech. Barghouti jest oskarżany o zdradę Palestyńczyków poprzez „promowanie normalizacji” stosunków z Izraelem.


Najnowszy „skandal” wybuchł po tym, jak w mediach społecznościowych pojawił się film, na którym Barghouti serdecznie obejmuje byłego ministra spraw zagranicznych Izraela, Szlomo Ben-Amiego, podczas spotkania frakcji parlamentarnych we Włoszech. Ben-Ami, historyk, znany jest ze swojej roli w procesie pokojowym między Izraelem a Palestyńczykami ponad dwie dekady temu. Znany jest również ze swojego poparcia dla ustanowienia państwa palestyńskiego obok Izraela.

Krytycy Barghoutiego nie rozróżniają jednak prawicowego i lewicowego Żyda izraelskiego. Dla nich wszyscy Żydzi izraelscy, w tym ci, którzy popierają rozwiązanie w postaci dwóch państw, są wrogami.

Więcej
Blue line

Trybunał Świętej Inkwizycji
postanowił
Elder of Ziyon


Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości wydał w piątek 19 lipca 2024 r. orzeczenie doradcze stwierdzające, że Izrael łamie wszystkie istniejące i szereg nieistniejących praw międzynarodowych, nielegalnie okupuje palestyńskie ziemie, ma obowiązek wycofania się z każdego milimetra zajętej ziemi, zlikwidowania osiedli, zburzenia granicznego muru i wypłacenia odszkodowań. Kolegium sędziów przewodniczył wybrany na prezesa MTS w lutym 2024 r. Nawaf Salam,  który przez 11 lat był ambasadorem Libanu przy ONZ (potępiając na forum ONZ Izrael 210 razy). Sędzia Julia Sebutinde z Ugandy wyraziła po raz kolejny sprzeciw wobec wadliwej procedury. 

Więcej

Zamach na życie Trumpa
jest przestrogą dla Izraela
Gadi Taub

Republikański kandydat na prezydenta, Donald Trump, w chwilę po próbie zamachu na jego życie 13 lipca 2024 r. Zdjęcie: Evan Vucci, źródło: Wikipedia: https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=77350262)

Po zamachu na życie Donalda Trumpa i nagłym „odkryciu” podżegania, które do niego doprowadziło, rząd Izraela otrzymał ponure przypomnienie, o ile gorsze jest podżeganie przeciwko premierowi Benjaminowi Netanjahu.


Z doświadczeniem amerykańskim świeżo w pamięci, premier otworzył posiedzenie gabinetu klipem (długości 1:40 min.) o dzikim podżeganiu. Protestujący, politycy, goście studia w telewizji, emerytowany szef służb bezpieczeństwa i inni, rzucali z ekranu szalone obelgi, podczas gdy ministrowie obserwowali to w milczeniu.

Więcej

Dlaczego nie jestem
socjalistą
Andrzej Koraszewski 


Prawdę mówiąc nie bardzo wiem, czy szukać wizji polskiej drogi do socjalizmu u Zandberga, czy u Czarzastego? Przez moment jak meteor rozbłysła Ogórek i spadła pod stopy Kaczyńskiego. To była nadzieja na millerowski socjalizm z młodą kobiecą twarzą, ale bez programu, żeby nikogo nie straszyć. Co u licha kusi ludzi w socjalizmie i dlaczego tak trudno zrozumieć, że jest to nieodmiennie poszukiwanie drogi powrotu do pańszczyzny?

Więcej

Uzależnienie Izraela
od Żelaznej Kopuły
Seth J. Frantzman

System przeciwrakietowy Żelazna Kopuła widziany w mieście Hajfa, Izrael, 30 sierpnia 2013 r.(źródło zdjęcia: GILI YAARI/FLASH90)

Izraelska obrona powietrzna, w szczególności Żelazna Kopuła, w ciągu ostatniej dekady zapewniła Izraelowi czas i ochronę, aby uniknąć poważnej wojny w Gazie. Wszystko zmieniło się 7 października 2023 r., kiedy Hamas najechał Izrael, dokonał masakry ponad 1200 osób, wykorzystując ludzką falę inwazyjną, która z łatwością przebiła się przez zaawansowane technologicznie systemy obronne Izraela.
Dekada polegania na technologii i stopniowa redukcja sił lądowych doprowadziła do skrajnego zaniedbania podstawowych doktryn bezpieczeństwa. Po 7 października Izrael nadal polega na obronie powietrznej, aby chronić się przed ostrzałem rakietowym z Gazy, przez Hezbollah i przez innych wspieranych przez Iran pełnomocników w Jemenie, Syrii i Iraku. W każdej z tych sytuacji decyzja o poleganiu na strategii zakorzenionej w idei prymatu obrony powietrznej zmniejszyła odstraszanie Izraela.
Na przykład, na północy Izrael wolał ewakuować cywilów niż walczyć z Hezbollahem.
Przywódcy Izraela, począwszy od Davida Ben Guriona
, rozumieli, że najlepszym sposobem obrony przed wrogami Izraela jest przejście do ofensywy i szybkie pokonanie wroga.

Więcej

Nowe odkrycia
o denisowianach
Jerry A. Coyne

Zdjęcie Denisowej Jaskini w Rosji, gdzie wszystko się zaczęło. (Zdjęcie: Xenochka, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)

Wiemy o denisowianach od około 15 lat, odkąd w 2008 roku znaleziono część palca w rosyjskiej jaskini („Denisowa Jaskinia”), a dwa lata później opublikowane pracę o tym znalezisku. Byli podgatunkiem homoninów, podobnie jak neandertalczycy. Uważam te grupy za podgatunki H. sapiens, ponieważ oba krzyżowały się z H. sapiens i pozostawili płodne potomstwo. Denisowianie żyli w Azji od około 300 tysięcy do 25 tysięcy lat temu. Są uważani za takson siostrzany neandertalczyków, co oznacza, że te dwie grupy miały wspólnego przodka, który już oddzielił się od przodka „współczesnego” H. sapiens.

Więcej

Normalizacja terroryzmu
i nienawiści do Żydów
Robert Williams

<span>Najwyraźniej ani szefom ONZ, ani UE nigdy nie przyszło do głowy, że jeśli organizacja terrorystyczna popełnia zbrodnie wojenne, nie może wybierać, w jaki sposób wojna, którą rozpoczęła, będzie prowadzona przeciwko niej. Jeśli nie chcesz „krwawej łaźni”, nie bierz zakładników, nie ukrywaj ich wśród cywilów, nie próbuj zapobiec akcji ratunkowej, a jeśli zostaną uratowani, nie krzycz o zaszokowaniu skutkami twoich działań. Na zdjęciu: Naama Levy, Izraelka porwana i zabrana do Gazy przez terrorystów z Hamasu 7 października 2023 r., gdy miała 19 lat. Nadal jest przetrzymywana jako zakładniczka przez Hamas. (Źródło zdjęcia: Hamas)</span>

Dziewięć miesięcy po zorganizowanej przez Hamas 7 października masakrze, w której zginęło 1200 cywilów, głównie Izraelczyków, w Strefie Gazy nadal przetrzymywanych jest 116 zakładników, w tym co najmniej 42, którzy według szacunków izraelskich urzędników zostali zamordowani przez Hamas po tym, jak doświadczyli niewyobrażalnego znęcania się psychicznego, fizycznego i seksualnego.


8 czerwca Izrael uwolnił czterech zakładników w bohaterskiej misji, w ramach której izraelskie siły specjalne wkroczyły do prywatnych domów mieszkańców Gazy, gdzie przetrzymywani byli czterej izraelscy zakładnicy – trzej mężczyźni i jedna młoda kobieta – przez „zwykłych” cywilów z Gazy, w tym „dziennikarza” Al-Dżaziry.

Więcej

Gdzie jest dziś
Ameryka?
Andrzej Koraszewski

Nowa twarz amerykańskiej rewolucji. Studenci Columbia University domagają się likwidacji Izraela. (Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=80PDea9oHz0)

Czy dzisiejsze Stany Zjednoczone zaczynają przypominać schyłkowy okres ZSRR? Taka teza może się wydać cokolwiek absurdalna. Przedstawił ją w dwóch artykułach znany brytyjski historyk, Niall Ferguson, który od wielu lat mieszka w USA. Ferguson jest związany z Instytutem Hoovera przy Stanford University, a niedawno dołączył do zespołu The Free Press, gdzie publikuje również jego żona, Ayaan Hirsi Ali. W artykule z 18 czerwca 24 r. Ferguson prezentuje USA jako kraj z permanentnym deficytem, elitami forsującymi fałszywą ideologię, starzejącymi się przywódcami i spadającą długością życia mieszkańców. To wszystko coraz bardziej przypomina ostatni okres Związku Radzieckiego, którego elity utraciły wszelki kontakt z rzeczywistością, a społeczeństwo wpadało w coraz głębsze odrętwienie alkoholowe. Autor przypomina, że wiele lat termu pisał, iż Chiny zajęły miejsce ZSRR, ale zimna wojna nadal trwa.

Więcej

Czas milczenia
skończył się 
Maria Munoz

Spalone domy w Kfar Aza. Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=rUylxd9TcRI

Nigdy nie miałam kraju, w którym czułam się częścią rodziny, dopóki nie znalazłam się w Izraelu – kraju, który odwzajemnił moje uczucie, gdy go przyjęłam. Identyfikuję się jako rdzenna Amerykanka, pochodzę z Kolumbii, ale jestem obywatelką USA, dokąd przybyłam 2001 r., gdy miałam zaledwie jeden rok. Od tego czasu podróżowałam po świecie i chociaż doświadczyłam wspaniałej gościnności w wielu miejscach, Izrael jest jedynym miejscem, które podczas mojej wizyty wydawało mi się, że jest drugim domem. Kiedy pierwszy raz pojechałam do Izraela, w maju 2023 r., dowiedziałam się o napięciach, które trwały przez dziesięciolecia, ale zobaczyłam też silną wspólnotę między Izraelczykami, czego moim zdaniem brakowało w USA. Wydawało się, że nie ma znaczenia, czy jesteś religijnym Żydem, świeckim Żydem, Druzem, Beduinem, Arabem czy obcokrajowcem — jesteś częścią izraelskiego społeczeństwa.

Więcej
Blue line

Wyobraź sobie Hitlera
z bombami atomowymi
Majid Rafizadeh

<span> Irański reżim pospiesznie dąży do zdobycia broni jądrowej. Temu trzeba zapobiec. Iran już dostarcza rakiety balistyczne grupom terrorystycznym. Dlaczego nie miałby wyposażyć tych grup również w broń jądrową? Na zdjęciu były Sekretarz Stanu USA John Kerry dyskutuje z byłym irańskim ministrem spraw zagranicznych Mohamadem Zarifem o perspektywach rozwoju irańskiej broni atomowej w Wiedniu w 2014 roku. (Źródło zdjęcia:Wikipedia)</span>

Reżim irański pospiesznie dąży do zdobycia broni jądrowej. Temu trzeba zapobiec. Reżim irański stanowi niebezpieczeństwo co najmniej tak samo groźne jak Hitler, gdyby posiadał taką broń. Biorąc pod uwagę ideologiczny ekstremizm irańskiego przywództwa, w połączeniu z jego strategicznymi ambicjami i regionalnymi wpływami, nie można przecenić potencjału regionalnej i globalnej niestabilności, która mogłaby z tego wyniknąć.

Więcej

Liberalni Żydzi łudzili się
w sprawie Palestyny 
Hussein Aboubakr Mansour

Zatrzymani przez policję studenci Columbia University, YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=Kk9riHj9NbY

Na początku roku, w styczniu, członkowie radykalnej antyizraelskiej grupy na kampusach, Students for Justice in Palestine (SJP) nakręcili film upamiętniający zakończenie ich  zawieszenia na Rutgers University. Na pierwszy rzut oka wideo wywołuje dysonans: estetyka wizualna nawiązuje do palestyńskich fedainów i porywaczy czytających komunikat po akcji terrorystycznej. Jednak fleksja i kadencja, pomimo wykrywalnego, ale słabego obcego akcentu, były irytująco charakterystyczne dla amerykańskiego pokolenia Z.

Więcej

Nacjonalizm dla mnie,
ale nie dla ciebie
Alberto M. Fernandez

Protest „Zamknijmy ulice dla Palestyny” w centrum Londynu (maj 2024)

Zwykle jest to dobry znak, gdy przywódca kraju chwali polityka za jego oddanie interesom narodu. Ale w tym przypadku przywódcą kraju był były premier Somalii Ali Hassan Khayre, a polityczką, którą chwalił, była demokratyczna kongresmenka z Minnesoty Ilhan Omar. Khayre nie mógł mówić wyraźniej: „Interesy Ilhan nie są interesami Minnesoty ani narodu amerykańskiego, ale Somalii”. Następnie wezwał Amerykanów pochodzenia somalijskiego do poparcia Omar.

Więcej

„Lancet” publikuje
kompletne bzdury
Elder of Ziyon

Jak reklamuje się „Lancet” w X, „Lancet” jest więcej niż tylko pismem medycznym. Trudno się z tym nie zgodzić.

„Lancet” po raz kolejny publikuje stronnicze dane, jakby były nauką, i odwołuje się do starych badań, które zostały skorygowane nowymi, jak gdyby nadal były poprawne. Podobnie jak przedstawiciele nauk społecznych, udaje, że używa metody naukowej, aby publikować antyizraelską propagandę. 

 

Ponadto, autorzy zdają się twierdzić, że absurdalny szacunek 186 tysięcy zmarłych to bieżąca liczba, a nie oczekiwana przyszła liczba nadmiernej śmiertelności z powodu kryzysu opieki zdrowotnej w Gazie – na czym skupiają się te inne badania.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Baśniowy urok
apokryfów (IV)
Lucjan Ferus

Wielkie kłamstwa
o Izraelu
Robert Williams

Machina mobilizacji do
burzenia starego świata
Andrzej Koraszewski

Dlaczego zachodnie media
ignorują zbrodnie Hamasu?
Bassam Tawil

“GuardIan” rzuca antysemickie
oskarżenia
Adam Levick

„Albo ja, albo on
na tej ziemi”
Nan Jacques Zilberdik

Pierwszy dowód na to,
że owady przekraczają ocean
Jerry A. Coyne

Iran grozi druzgoczącym
atakiem na Izrael
Artykuł redakcyjny JNS

Sztuka namawiania
do zła
Andrzej Koraszewski

Iran chce odstraszyć Izrael
od operacji w Libanie
Seth J. Frantzman

Coś poszło
nie tak
Marcin Kruk

Projekt “ostatecznej bitwy”
przeciwko Zachodowi 
Anna Mahjar-Barducci

Co jest złego w komentarzu
niemieckiej ministry
Sheri Oz

Rozpoczynają się warsztaty
wstępne na Uniwersytecie Kefija
Paul Finlayson

Baśniowy urok
apokryfów (III)
Lucjan Ferus

Blue line
Polecane
artykuły

Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk