Prawda

Niedziela, 1 października 2023 - 11:03

« Poprzedni Następny »

„Everybody knows”

„Everybody knows”


Anna Karolina Klys 2018-03-10


It’s difficult to find words. The first words that come to mind are too angry, too radical. But perhaps it’s time to use different words, perhaps just now you have to hit hard with words, not hide behind soft phrases like “it’s unbelievable”, “it’s terrible”, “how is it possible”? 

If so many people dared to say and write cruel, untrue sentences about people who were humiliated, maltreated, and murdered, about millions of mothers, sons, grandmothers, and fathers whose bones were burned and what was left was ground into dust in order to erase any trace of their lives--perhaps it is time now, after all, to speak not with a quiet, cool voice but to shout: SHUT UP!

Every word is like a bullet, like a blade which cuts deeper and deeper into an aching body.

 

That you don’t know about something, that propaganda and a quiet, soothing murmur of cognitive dissonance allow you to forget about all inconvenient information coming from the past is no justification for lies. No justification for insulting people who were once killed physically and are now to be killed for good and all – to be erased from history.

 

Many people have worked hard to wipe memory clean--to make the conscience white and fragrant so it will not reek of envy, betrayal, cruelty, and greed.

“Everybody knows” that before the war Jews in Poland were stealing from farmers, students, workers; that they made matzos out of Christian children’s blood; that they studied law and medicine; that they were Communists; that they owned factories in which they exploited Christian workers; that they welcomed the Red Army in 1920, collaborated with Germans, deserted from the army, were Zionists, wanted to assimilate and blend into the society of True Poles, that they ate white challah and rolls while Polish peasants ate swedes with water; they had simply all the retail trade in their hands, they bought Poles out of their ancestral Polish soil, they didn’t want to work hard, they were living in their exclusive groups, they wormed their way into the education and culture in order to defile and distort the Polish language, they didn’t learn the Polish language, there were plenty of them, actually they didn’t exist. 

 

“Everybody knows” that during the war (and the occupation) Jews were in the Warsaw Ghetto, where thousands of Righteous Poles, risking their own lives and the lives of their families, delivered weapons and food in one direction and in the other led out hundreds, thousands, maybe millions of children and adults who were subsequently hidden. They were also hiding little bags with secret contents which Jews entrusted to them, and after the war somebody came for these bags and this somebody never shared the contents of the bag, indeed, often didn’t even say “thank you”! Some people know that there was also a ghetto in Łódź. But there it was a different story: there Jews had their own state, they worked for the Germans. You could say that they served the Germans. 

 

“Everybody knows” that Jews are cowards. They let themselves be killed. They meekly went to be massacred. They themselves put themselves into the trains, they themselves betrayed themselves, they themselves murdered and burned themselves in the ovens. They had their own special police force that beat them and drove them to Umschlagplatz, the departure point for the cattle cars to take them to the death camps.

“Everybody knows” that thanks to True Poles (across the board from the right to the left) an uprising could break out in the Warsaw Ghetto, but it didn’t succeed, so it’s not worth mentioning. But without the True Poles it would never have happened at all. But whether it is good or bad they don’t know so they don’t talk about it, just in case.  

Everything that was left after the Jews were gone was taken by Germans. Fur coats, diamonds, gold teeth. Factories. Carpets. Sewing machines.

“Everybody knows” also that from the pre-war underworld of thieves and pimps a few less honourable people indulged in blackmail and extortion in Warsaw. Not so in the provinces, because in the provinces – and this really everybody knows – “my grandmother helped the Jews”. Every grandmother, uncle, or grandfather’s cousin “delivered food”, “felt so sorry”, “kept her in the cellar, gave her a loaf of bread, and she gave him a wedding ring as a souvenir”.

And “everybody knows” that Jews were ungrateful; that they were Communist partisans; that they killed Polish National partisans. Though this last bit of knowledge may (as yet) not be known to everybody.  

Recently everybody could learn that in Jewish ghettos life was merry, there were coffee houses and affluence, while on the Aryan (Polish) side there was poverty, the underground army, and fear. 

Moreover, “everybody knows” that there was a camp. Auschwitz. A concentration camp. Some people know that there was also a death camp. Probably Auschwitz as well. And Irena Sendler. I almost forgot.

And now the period after the war – here not only “everybody knows” but they are direct witnesses of the fact that in the Communist Security Services there were only Jews, in the Communist Party there were only Jews, Stalinists were only Jews, prosecutors and torturing investigators were only Jews, Jews drove each other out in 1968 and thanks to that, the more cunning among them left for abroad and the poor Polish Christians  had to stay here and continue to suffer, not in Sweden, not in the U.S., but here in Poland. In Kielce Russians disguised as Jews incited Christians, but actually it is not known who killed a certain number of Jews. And all this was after the war – secret services and Russians. And then to Sweden.

 

And everybody knows that. This is what they hear, this is what they talk about. In this version there are no missing pieces, everything tallies and gives a feeling of national pride, of historic justice. It doesn’t offend, it doesn’t demand thought, it feeds cognitive dissonance with tasty morsels.    

 

There is, however, some information that is not known to everybody. Somebody knows, though. And so: “it is known” that before the war there were Ghetto_benches. It’s not known exactly what it was, it wasn’t especially onerous, you had to sit separately? This is known, more or less. There is also known here and there (recently a bit more), that even if somebody was an anti-Semite before the war (not without reason! and such attitudes were present in the whole Europe, generally Jews were not liked, for sure!) later he or she had a change of heart and became Righteous, saving Jews.

 

Here and there it is known that there was a tragedy in Jedwabne. That Germans forced Polish Christians to participate passively in a horrible murder. Who knows, maybe these Christians suffered even more because first they were persecuted by Judeo-Communists, then by Germans and then by Judeo-Communists again, who organized trials, ruined people’s lives, and created bad blood among the townspeople. How to live in such a town when everybody repeats these lies?

And, finally, there is memory. There are people, newspapers, photos, documents, memoirs, reminiscences. In them, there is a different story. There is a story nobody wants to know. 

People who left Poland legally before 1939 remembered poverty. Beatings. Humiliation. They remembered bombs in shops and in synagogues. They remembered stones hurled through the air, broken glass on the sidewalks of Mińsk, Częstochowa, Bielsko, Przytyk. They remembered caricatures and poems; they remembered “scientific reports” in which there were  descriptions of Jews as lice and vermin (and who were also dirty and spread lice and vermin); they remembered remarks about huge noses, and they remembered talk that they should just go away, disappear. They remembered that they were afraid when they were walking on the streets, that beatings happened  not only at the universities but also in high schools and in elementary schools. That every day there was an article in the newspapers about another “incident”. That there were funerals of children, women, and  men who died “because they were Jews”. So what should they tell their children? That all this didn’t happen? That everything was wonderful? So they were either silent or they talked about fear and about hatred. And they were telling the truth.  

 

This other side, this forgotten part, encompassed everyday life—work, holidays, births, weddings—but also hunger, broken arms and noses, and smashed skulls. 

A Poland that was not built by people of different nationalities is a Poland that does not exist. You cannot rip out from the encyclopaedia of Polish literature pages about poets and writers who had a Jewish mother or grandmother – because only a thin brochure would be left. You cannot cross out “Jewish” scientists because we would be left with kerosene lamps only (oh no, sorry, wait, this can be done after all– because Jewish scientists don’t count when we list Polish Nobel Prize laureates). You cannot go through Polish cities and towns and not to see who built the houses, office buildings, universities, and libraries.

It’s difficult to acknowledge that the Jews live in enclaves because for hundreds of years they were not allowed to live where they wanted, they were forbidden to live and work in the centers of cities and such places. When it comes to the birth rate, it’s not true that “Jews swamped Poland”, because according to official statistics for the third quarter of 1936 the birth rate according to religion was: Roman Catholics 12 per 1000; Greek-Catholics 11.5 per 1000; Orthodox 10.8 per 1000; Jews 9.9 per 1000. The claim that Jews monopolized Polish trade and craft is, according to statistics, not true, however it is true that people of Jewish nationality couldn’t work in any governmental office, couldn’t be chimney sweeps, streetcar drivers, or even janitors in any office. According to statistics for the year 1938 Jews in Poland were owners of 20,000 farms. Some 100,000 Jews worked in agriculture; 8,500 of their farms were smaller than 5 acres;, 6,500 were  from 5 to 12 acres; 800 were up to 124 acres; and 700 were above 124 acres.

In 1937 during the debate over the budget of the Ministry of Industry and Commerce Professor Schorr, a senator, said: “Jews are not a foreign population in Poland. We – Jews – have been bound with this country for a thousand years”.


He reminded his audience that countless Jewish small shops and market stalls, tailor’s shops, cobbler’s and locksmith’s shops were not the result of Jewish preference, inclination, or ability but of the historic contingency, rules, and restrictions which before the Partition of Poland and during it determined which particular occupations Jews were allowed to work in. He talked about the problems of the economic crisis in the nineteenth century and the lack of understanding by the Polish nobility of the need for economic development. Jews were called every name under the sun when they tried to convince townsmen and the nobility of the need to create commerce, industry, a bank system, and railways: 

 

“Jews do not want to work hard on the land, they prefer light work”; “Jews, by enticing our noble families into trade, industry, etc. are contributing to the disintegration of the most beautiful traditions of nobility”; “Not profits, percentages, dividends, bills of exchange, or shares are the ideals of a nobleman” – he quoted opinions from the 1850s and 1860s. And he quoted from the work of the economist Surowiecki O upadku miast w Polsce [“On the decline of towns in Poland”]:

 

“After the country was destroyed by various sad events, after the collapse of towns and the dispersal of their inhabitants, after the disappearance of capital and ready money, there was no way for crafts and trade to remain in Poland. With the exception of a few towns, Poland owes the rescue of trade and crafts to Jews. (...) Whoever looks at Jews without prejudice has to admit that their abilities and entrepreneurship have been until now the extraordinary source which enriched Poland, but if the Jewish nation is useful to our country through its craftmanship, incomparably more useful is it by its trade”.


Senator Schorr listed the names of those Jews who were building Poland’s economy. First Leopold Kronenberg, the creator of agricultural credit, of the Trade Bank, of the Credit Society in Warsaw, the  Industrialists’ Bank, of the Warsaw Insurance Society, of the Mutual Credit Society, of the Warsaw Society of Sugar Factories, of the Society of Coal Mines. He was the builder of the Wilno and Wisła railways, the reformer of the Warsaw Stock Exchange, and the founder of the first College of Commerce in Warsaw.


Further: Poznański, Silberstein, Rozenblatt, Osser, Jarosiński, Barciński, Kon, Ettingon – Senator Schorr recalled the contribution of these Jewish citizens to the development of Łódź. Finally, he quoted another Polish economist, Stanisław Szczepanowski: 

 

"Living in a world of constant delusions and fears because of the lack of adequate economic education, we made these Jews in front of us into scapegoats for all our failures and our own deep incompetence, and we barely sense the existence of the reasons for our decline, which are deep and more difficult to remove.”


And you can’t burn all the testimonies of people who were locked into ghettos from the autumn of 1939 (and there were 1100 ghettos in Eastern Europe, most of them on Polish soil), dying of hunger, barefoot, rounded up for heavy work like slaves.  With their bare hands they built roads, cleared ruins, and paved streets and squares with the tombstones of their loved ones. And you can’t shout down the fact that it was Polish Christians who could catch the slight accent, somehow changed word order, or a grammatical error. It wasn’t a German Wehrmacht soldier from Leipzig or Munich. And it was neighbours who knew who lived where. It was they who pointed out and torched hiding places. It was they: firemen, navy-blue uniformed collaborationist policemen, and good-natured neighbours. For many, many thousands of these good-natured Christians, Jews became a source of income. He who had “his own Jew” could, for a time at least, count on money, jewellery, tools, and clothing. Later, when there were no more goods, both sides went their own ways. And the ones who escaped with their lives were incredibly lucky. Most often, though, they were not lucky.    


If they were not killed by their host, they died from hunger, cold, or an accidental meeting with an “un-righteous”. What else do people not know? That the stupid Germans didn’t like to share goods with anybody so they established a death penalty for trade with Jews? For giving them food and shelter? Or that Germans sentenced a mother and her son to death for hiding Jews; they were True Poles who had killed the whole Jewish family they were hiding (including a child), when the Jewish money ran out? What more don’t you know?  

 

That The Painted Bird is not a fantasy? That a woman who survived execution and crawled out from under a pile of bodies— the body of her little daughter among them – escaped naked to the forest, and Polish farmers gave her a gynaecological search because they hoped she had hidden money and a wedding ring?

 

What more don’t you know?


That those who survived in the USSR (in tragic conditions), upon returning to Poland AFTER THE WAR, were taken to formerly German Lower Silesia, as they couldn’t return home to Polish villages because they might be killed there?


What more don’t you know? That AFTER THE WAR people were building – just as in the times of German occupation – courtyards, walls, and troughs for animals out of Jewish tombstones?


You don’t know what happened to mass graves, to places where tens and hundreds of people were buried when they “liquidated” ghettos? You don’t know that on the site of a death camp in Chełmno on the Ner, where no fewer than 160,000 people were gassed to death in trucks, 5,000 children from the Łódź ghetto among them, AFTER THE WAR there was a market for farmers? In a place where thousands upon thousands of people suffered unimaginable torment there were piles of – so necessary to farmers – fertilizer and coal.


You may not know that the “Jewish goods” – the plates, shoes, chairs, and typewriters— didn’t burn the hands of True Poles, that they didn’t go AFTER THE WAR to any Jewish organization and did not return this “inheritance”, mumbling something about how sorry they were?!


It’s not possible to hide behind those who were human beings to the very end—behind those who were more righteous than greedy. Behind this tiny handful of Righteous Among Nations. There were TOO FEW of them then to help the greater number of their brothers and sisters and too few now to hide the stupid and evil un-righteous.


It’s perhaps too extreme to suggest reading a list of the “senior cadre of security apparatus 1945-1953”?  Who is named there, and where, and for how long? And why is it so incredibly important to know whether they were Jewish or not??


Go and clean your conscience, but use very strong bleach. Maybe it will burn a hole through which you will see faces of True Poles, twisted in a stupid, cruel smile, faces of nice women who said: “Go away, I can’t help”? And be careful in front of mirrors. Because there you will see your own faces.

 

And what will everybody know then?

 

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson 



Anna Karolina Kłys – Polish journalist and author.

 


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj












Joga
Ja: Co ty robisz?
Hili: Uprawiam kocią jogę.

Więcej

Trudna sztuka zrozumienia
istoty rzeczy
Lucjan Ferus


Na wstępie krótkie wyjaśnienie. Powyższy tytuł nawiązuje do znanej konstatacji Alberta Einsteina: „Każdy głupi może wiedzieć, sztuką jest zrozumieć”. Pozwolę sobie nieco inaczej widzieć ten problem: jeśli głupi posiada jakąś wiedzę, nie jest już głupi, bo głupota (potocznie pojmowana), to rozumowe ograniczenie w aspekcie posiadania wiedzy. Dlatego kusi mnie drobna zmiana: „Każdy głupi może wierzyć, sztuką jest zrozumieć”. Aby osoby wierzące nie czuły się dotknięte, uzasadnię o co mi chodzi.

Więcej

Kult „antysyjonizmu”
i jego początki
Izabella Tabarovsky


Amerykańscy postępowi ideolodzy utworzyli nową ideologię opartą na zwalczaniu  wszechpotężnego potwora, którego nazywają „syjonizmem”. Aby z nimi walczyć, musimy zrozumieć pochodzenie ich urojenia, a pochodzi ono z sowieckiego akademickiego aparatu propagandowego.
Grupa antyizraelskich naukowców i działaczy BDS podjęła nowy krok w kierunku odbudowania dawno zapomnianej sowieckiej dyscypliny „naukowego antysyjonizmu” na amerykańskich kampusach. „Kolektyw założycielski”, składający się z 10 osób, założył Instytut Krytycznych Studiów nad Syjonizmem [Institute for the Critical Study of Zionism – ICSZ], którego celem jest „wspieranie oddzielenia studiów nad syjonizmem od studiów żydowskich” oraz „odzyskanie środowiska akademickiego i dyskursu publicznego na rzecz studiów nad syjonizmem”.

Więcej
Blue line

Afryka: dzielenie kury,
która znosi złote jaja
Amir Taheri

<span>(Źródło: iStock)</span>

"Reset!" Magiczne słowo często używane podczas pierwszej wizyty sekretarza stanu USA Antony’ego Blinkena w Afryce, z przesłaniem, że „lata zaniedbań” pod rządami Trumpa dobiegły końca i że za prezydentury Bidena nadejdzie nowy złoty świt w stosunkach USA z tym burzliwym kontynentem. Niewiele osób pamiętało wówczas, że Hillary Clinton podczas pierwszej administracji Obamy posługiwała się frazesem „resetu” w sprawie stosunków USA-Rosja.
Ale jeśli „reset” Hillary Clinton potrzebował dziesięciu lat, zanim okazał się niebezpieczną iluzją, „reset” Blinkena okazał się kolejną monumentalną gafą w ciągu niecałych dwóch lat. Administracja Bidena urządza zwykłą dyplomatyczną farsę, organizując szczyt USA-Afryka.

Więcej

Porozumienia z Oslo –
jak zawiódł izraelski wywiad
Ze'ev B. Begin i Yigal Carmon

 Podpisanie Porozumień z Oslo 13 września 1993 r. (Wikipedia)

Wszechstronnie dyskutowano na temat niepowodzeń izraelskiego wywiadu podczas wojny Jom Kippur w 1973 r. oraz amerykańskiego wywiadu przed 11 września 2001 r. Ale była jeszcze jedna porażka izraelskiego wywiadu, która zasługuje na uwagę: przez ponad dwa lata po podpisaniu Porozumień z Oslo 13 września 1993 r. jego eksperci nie wykryli zagrożenia ze strony Organizacji Wyzwolenia Palestyny (OWP) Jasera Arafata. Klimat polityczny, jaki panował w Izraelu na początku lat 90., miał negatywny wpływ na ocenę sytuacji przez izraelski wywiad, a z tych wydarzeń można wyciągnąć ogólną lekcję. W tym artykule zostaną najpierw omówione kluczowe niepowodzenia izraelskiego wywiadu w tamtych latach, a następnie ocenimy rolę, jaką odegrał w tych niepowodzeniach ówczesny klimat politycznym w Izraelu.

Więcej
Blue line

Myślenie intuicyjne
i analityczne
Steven Novella


Oto stosunkowo proste zadanie matematyczne: Kij baseballowy i piłka kosztują łącznie 1,10 dolara. Kij kosztuje o 1 dolara więcej niż piłka. Ile kosztuje piłka? 

Więcej

Kolejne palestyńskie
marzenie
Raymond Ibrahim 

29 sierpnia 2023 r. szejk Issam Amira, wybitny członek palestyńskiej partii Hizb al-Tahrir, argumentował, że „wyzwolenie” Palestyny jest niczym w porównaniu z potencjalnie wielkimi podbojami, jakie islam przygotował dla reszty świata nie-muzułmańskiego – w tym Stanów Zjednoczonych. (Zdjęcie: MEMRI)

Szejk Issam Amira, wybitny członek palestyńskiej partii Hizb al-Tahrir, 29 sierpnia 2023 r. ogłosił, że „wyzwolenie” Palestyny jest niczym w porównaniu z potencjalnie wielkimi podbojami, jakie islam przygotował dla reszty świata nie-muzułmańskiego – w tym Stanów Zjednoczonych:

„Czym jest sprawa palestyńska w porównaniu na przykład z podbojem Rzymu? Albo podbojem całej Ameryki Łacińskiej? Albo podbojem Ameryki Północnej?”

Amira powiedział następnie, że osobiście wie, że Australijczycy „umierają ze strachu” z powodu bliskości narodów muzułmańskich, Malezji i Indonezji, „ponieważ wiedzą, że pewnego dnia armie muzułmańskie przybędą z Indonezji i sprowadzą islam do Australii, czy im się to podoba, czy nie”.
Jaką zbrodnię te niemuzułmańskie miasta, narody i kontynenty popełniły przeciwko muzułmanom, żeby zasłużyć na brutalny podbój?

Więcej

Nieuniknione dysproporcje
możliwości 
Hannah Gal

Thomas Sowell (Zdjęcie: Basic Books)

„Bez względu na sytuację istot ludzkich na początku gatunku” – pisze Thomas Sowell w swojej nowej książce Social Justice Fallacies – „minęły dziesiątki tysiącleci, zanim ktokolwiek ukuł pojęcie sprawiedliwości społecznej”. W niezmiernie długim czasie „różne narody ewoluowały odmiennie w bardzo różnych miejscach na świecie, rozwijając różne talenty, co spowodowało wzajemną nierówność osiągnięć w różnych przedsięwzięciach”. Robili to „niekoniecznie zapewniając równość, a nawet porównywalność w którymkolwiek z tych przedsięwzięć”. 

Więcej

Dlaczego Palestyńczycy
uciekają ze Strefy Gazy?
Bassam Tawil

<span>Tysiące Palestyńczyków w dalszym ciągu ucieka ze Strefy Gazy w poszukiwaniu lepszego życia w innych krajach. Uciekają, ponieważ nie mogą dłużej tolerować życia pod islamistycznym ruchem Hamasu. Oni nie uciekają z powodu Izraela. Na zdjęciu: Palestyńczycy w Gazie w kolejce po wizy do Turcji. (Kadr z wideo na TikTok)</span>

Tysiące Palestyńczyków w dalszym ciągu uciekają ze Strefy Gazy w poszukiwaniu lepszego życia w innych krajach, w tym w Kanadzie i Unii Europejskiej. W ostatnim czasie pojawiło się wiele informacji na ten temat.. 

Więcej

Problem imigracji
i polityki imigracyjnej
John Lloyd

Migranici zatrzymani w ośrodku dla uchodźców w północnej Grecji. (Wikipedia) 

Imigracja z krajów biednych ma przewrotny wpływ na bogatych. Zamiast wypracowywać, poprzez obserwację i doświadczenie, jak zająć się biedą i przemocą, które wstrząsają tak wieloma krajami rozwijającymi się, preferowaną reakcją jest połączenie pozerstwa moralnego i ignoranckich uprzedzeń. Sir Paul Collier, profesor z Oksfordu, wyróżnia się jasnym myśleniem na ten temat i niestrudzonym nawoływaniem do zmiany. Jego praca i jego wezwania do reformy sposobu, w jaki stawiamy czoła tej coraz bardziej palącej sprawie, zasługują na znacznie większą uwagę.

Więcej

Dlaczego lekceważą sytuację
Palestyńczyków w Libanie?
Bassem Eid

Obóz palestyński Nahr al-Baret zbombardowany przez armię libańską w 2007 roku<span style=\

Jako palestyński działacz na rzecz praw człowieka często jestem rozczarowany tym, jak wielu rzekomych zwolenników naszej sprawy jest w rzeczywistości tak zaślepionych niechęcią do jednego z naszych sąsiadów – Izraela – że ignoruje cierpienia, jakie nasz naród znosił od dziesięcioleci gdzie indziej. Dlaczego organizacje takie jak Students for Justice in Palestine (SJP) plamią naszą sprawę, oddając się wściekłemu antysemityzmowi, ale nie mają nic do powiedzenia na temat losu Palestyńczyków?

Więcej
Blue line

Płacimy za grzechy
dziadów
Andrzej Koraszewski

Dni kolonialne. Poznań w 1938 r.

Film Agnieszki Holland apeluje do naszej wrażliwości, artystka namawia nas, żebyśmy byli bardziej ludzcy, a może tylko mniej nieludzcy. Ten film nie wyjaśnia problemu masowej imigracji. Nie taki jest jego cel. Ten film nie odpowiada również na pytanie, jaka polityka imigracyjna byłaby mądra i skuteczna, ani dlaczego mamy dziś do czynienia z rosnącą falą migracyjną. Ponownie możemy powiedzieć, że nie taki jest jego cel. Ktokolwiek wygra zbliżające się wybory, kolejny rząd będzie musiał szukać polityki imigracyjnej mądrzejszej, bardziej skutecznej i bardziej ludzkiej, niż ta, którą mamy obecnie.

Więcej

Terror palestyński
jest wojną religijną
Itamar Marcus

Kaznodzieja z Gazy Hussein Qasem: Żydzi są wrogami ludzkości: Jesteśmy spragnieni ich krwi [Kazanie nadane przez telewizję 23 czerwca 2023r.]

Jedenastego września 2001 roku światem wstrząsnęły akty terroryzmu dokonane przez Al-Kaidę na amerykańskiej ziemi. Te ataki terrorystyczne przypomniały o niszczycielskiej sile terroru religijnego i potrzebie globalnych działań przeciwko terroryzmowi na tle religijnym.

ONZ uznała, że terroryzm na tle religijnym jest znaczący, niebezpieczny i na tyle wyjątkowy, że można go umieścić w osobnej kategorii, i wyznaczyła 22 sierpnia Międzynarodowym Dniem Upamiętniającym Ofiary Aktów Przemocy ze względu na religię lub przekonania.

 Najwyższy czas zrozumieć, że palestyński terror przeciwko Izraelowi jest także wojną religijną przeciwko Żydom.

Więcej
Blue line

„Kryzys klimatyczny”
to mistyfikacja
Robert Williams

<span> „Modele klimatyczne mają wiele niedociągnięć i nie są w najmniejszym stopniu wiarygodne jako narzędzia polityki.… ignorują fakt, że wzbogacanie atmosfery CO </span><sub>2</sub><span> jest korzystne… Nie ma statystycznych dowodów na to, że globalne ocieplenie nasila huragany, powodzie, susze i takich jak klęski żywiołowe lub zwiększanie ich częstotliwości”. — Z deklaracji „Nie ma zagrożenia klimatycznego” podpisanej przez 1609 naukowców. </span>

Ponad 1600 naukowców, w tym dwóch fizyków, laureatów Nagrody Nobla, podpisało deklarację stwierdzającą, że „nie ma kryzysu klimatycznego”. Niestety, jest mało prawdopodobne, aby deklaracja ta spotkała się z zainteresowaniem mediów głównego nurtu, ale ważne jest, aby ludzie wiedzieli: należy położyć kres masowej histerii klimatycznej i niszczeniu gospodarki USA w imię zmian klimatycznych.
„Nauki o klimacie powinny być mniej polityczne, a polityka klimatyczna powinna być bardziej naukowa” – stwierdza deklaracja podpisana przez 1609 naukowców.

Więcej

“Żyd zachowuje się źle”
– sfilmujmy to
David Collier


Żaden naród na ziemi nie jest bardziej pod czujnym okiem kamer niż Żydzi. Z jednej strony organizacje żydowskie używają kamer do ochrony – a każda żydowska szkoła i każda synagoga ma sieć kamer CCTV działających jako środek odstraszający. Jednak na każdą kamerę zapewniającą Żydom ochronę przypada 100 innych, a ich celem jest  demonizacja Izraela.

Więcej

Błądzenie -
ludzka rzecz (II)
Lucjan Ferus

(Rycina z artykułu „Najważniesze odkrycia Izaaka Newtona”.

Jest to kontynuacja pierwszej części o tym samym tytule.  „Np. taki Izaak Newton, dzięki wielkiemu talentowi i mądrości w dziedzinie matematyki, wyliczył z niesłychaną dotąd dokładnością wymiary globu ziemskiego. Rozwiązywał nieomal od ręki niesłychanie trudne problemy matematyczne, które najznamienitszym matematykom tamtych czasów zajmowały całe miesiące. Swe największe dzieło Principia napisał w ciągu niecałych 18 miesięcy. Tworzył on swoje konstrukcje geometryczne i równania matematyczne, jak Mozart swoje symfonie i opery - tak szybko jak tylko atrament spływał z pióra, bez cienia wysiłku.

Więcej

Abbas już wcześniej
powiedział to wszystko
Z materiałów MEMRI


Oświadczenia złożone przez prezydenta AP Mahmouda Abbasa na 11. sesji Rady Rewolucyjnej Fatahu w dniu 24 sierpnia 2023 r. , które spotkały się z międzynarodową krytyką ze strony mediów i polityków, nie były nowe. Były one bardzo podobne do jego wypowiedzi z kwietnia 2018 roku. Stwierdzenia te są w rzeczywistości częścią kompleksowej ideologii antysemickiej, którą Abbas propagował i którą rozwijał przez lata. Ideologia ta obejmuje zrzucanie winy za prześladowania europejskich Żydów, od średniowiecza po Holokaust, na ich zachowanie lub „rolę społeczną” w Europie, przy jednoczesnym powtarzaniu klasycznych antysemickich stereotypów.

Więcej

Jak (i dlaczego) ośmiornica
edytuje swój RNA
Ricki Lewis


Tym, co najbardziej kocham w nauce w ogóle, a w genetyce w szczególności, jest to, że nowe odkrycia wywracają do góry nogami wszystko, co myśleliśmy, że o czymś wiemy. Tak było w 1977 r., kiedy odkryto, że „interweniujące sekwencje DNA” – czyli „introny” – zakłócają geny kodujące białka.

Czasami odkrywamy nowe sposoby działania organizmów. Zmiana ekspresji genów – zestawu genów, które w określonych okolicznościach ulegają transkrypcji na mRNA, a następnie translacji na białka – to sposób, w jaki organizmy szybko reagują na wyzwanie. W przypadku ośmiornicy może to być nagły spadek temperatury wody, który spowalnia aktywność enzymów.

Więcej

Wątpliwy związek między
edukacją a antysemityzmem
Jeff Jacoby

Boštjan Zupančič, wieloletni wybitny europejski sędzia i prawnik, jest także zaciekłym antysemitą.

Jaki człowiek uważa Żydów za „głównych wrogów zachodniej cywilizacji”? Jaki człowiek szerzy karykatury złośliwie uśmiechniętych Żydów z haczykowatymi nosami lub twierdzi, że niemieccy Żydzi wykorzystali swoje wpływy do wprowadzenia „wszelkiego rodzaju perwersji seksualnych”, w tym „sadyzmu, masochizmu i dużej ilości homoseksualizmu”?


Prawdopodobnie nie zdziwiłoby cię, gdyby powiedziano ci, że te groteskowe i pełne nienawiści obelgi, które ostatnio przyciągnęły uwagę brytyjskiej prasy, wypowiedział podpierający się kłykciami prostak, który nigdy nie skończył szkoły podstawowej. 

Więcej

Poranne refleksje
mieszkańca Polski
Andrzej Koraszewski

Tablica pamiątkowa na ścianie budynku Biblioteki Miejskiej w Bydgoszczy.

Żyjemy w kraju, w którym tworzył Comenius i Korczak, a oświatą przez stulecia rządzą różne Czarnki.

 

Żyjemy w kraju, w którym ojcem narodu panów niewolników był humanista, Jan Zamojski, ale na kilka tygodni przed wyborami nieodmiennie bardzo interesujemy się losem chłopów.

 

Żyjemy w kraju, w którym nasi oświeceni pionierzy walki o demokrację wprowadzili zasadę liberum veto, doprowadzając na stulecia do całkowitego paraliżu władzy ustawodawczej i wykonawczej, ale nasi oświeceni są niezmiernie krytyczni wobec izraelskiej reformy sądownictwa.

Więcej

Arabscy Izraelczycy
przeprowadzają się do Strefy C
Elder of Ziyon 

(Źródło: Palestine Remix)

Palestyńska witryna Safa donosi:

 

"W ciągu ostatnich pięciu lat wzrosło zapotrzebowanie Palestyńczyków z okupowanego obszaru na zakup gruntów i nieruchomości na okupowanym Zachodnim Brzegu.

 

Zachodnie miasta Ramallah, niektóre wioski Salfit, miasto Rawabi i Jerycho były świadkami wielkiego popytu ze strony wewnętrznych Palestyńczyków na zakup gruntów, posiadanie domów i mieszkań oraz zamieszkiwanie na nich.

 

Palestyńscy obywatele z głębi kraju powiedzieli Agencji Safa, że uciekali się do zakupu ziemi na Zachodnim Brzegu ze względu na szaleńczy wzrost cen gruntów w środku, gdy cena jednego dunamu wzrosła do miliona dolarów, co jest równoznaczne z zakupem 30 dunamów na niektórych obszarach Zachodniego Brzegu. 


Omawialiśmy 
już wcześniej to, że izraelscy Arabowie kupują domy na terenach administrowanych przez Autonomię Palestyńską oraz o hipokryzji społeczności „praw człowieka”, która potępia jedynie żydowskich Izraelczyków za kupowanie nieruchomości na Zachodnim Brzegu, ale nie izraelskich Arabów."

Więcej
Blue line

Donald Tusk, „człowiek
Euroislamu” w Unii Europejskiej
Grzegorz Lindenberg


Wielokrotnie w czasie kryzysu imigracyjnego 2015-2016 byliśmy krytykowani w mediach za nasze antyimigracyjne stanowisko. Wygląda jednak na to, że mieliśmy całkowitą rację, a potwierdzają to słowa samego Donalda Tuska. W czasie kryzysu imigracyjnego w 2015-2016 roku stanowisko Stowarzyszenia Europa Przyszłości (wydawcy portalu Euroislam.pl) było jednoznaczne: uważaliśmy, że masową imigrację, która jest zagrożeniem dla spokoju społecznego, ładu politycznego i bezpieczeństwa krajów unijnych, trzeba powstrzymać. 

Więcej

Jerycho NIE jest miejscem
palestyńskiego dziedzictwa
Robert Williams

<span>Głęboko skorumpowana, wysoce upolityczniona Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury (UNESCO) będzie wkrótce głosować nad uznaniem Jerycha, starożytnego miasta żydowskiego, za „miejsce światowego dziedzictwa kulturowego w Palestynie”. Na zdjęciu: Widok na Jerycho. (Zdjęcie: Wikipedia)</span>

Siedemnastego września 2023r. Komitet Dziedzictawa UNSCO na posiedzeniu w stolcy Arabii Saudyjskiej podjął decyzję o Izrael ostro skrytykował tę decyzję, która, jak stwierdził, została podjęta „pomimo wielu i szczerych wysiłków Sekretarza Generalnego UNESCO Audrey Azoulay, aby zrównoważyć tę decyzję. Izraelskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych uważa podjętą w niedzielę decyzję za kolejny przejaw cynicznego wykorzystywania UNESCO przez Palestyńczyków i upolitycznienia tej organizacji.  

 

Więcej

Dlaczego film Holland
jest zły
Jan Wójcik

Kadr z zajawki filmu \

Film Agnieszki Holland „Zielona granica” to chyba pierwszy polski film, który zebrał tyle recenzji i ocen od tych, którzy go jeszcze nie widzieli. Autor poniższego tekstu, wbrew radom gorących zwolenników obrazu, uznał, że jest mimo wszystko sens odnieść się do sprawy nawet przed jego obejrzeniem.

Więcej

Zwykła kobieta
na wojnie
Michael Oren


Od lat siedemdziesiątych XX wieku u wejść do wielu amerykańskich instytucji żydowskich można zobaczyć popiersie. Nie jest to Teodor Herzl, założyciel ruchu syjonistycznego, ani wybitny przywódca Izraela, David Ben-Gurion, ani nawet żaden znany amerykański Żyd – sędzia Louis Brandeis lub rabin Abraham Joshua Heschel. To popiersie Goldy Meir. 

Więcej
Dorastać we wszechświecie

YouTube  
i polscy neonaziści
Z marteriałów MEMRI

ARABSKA gazeta w Londynie
i jej karykatury 
Camera UK

Śmierć
byłego nauczyciela historii
Marcin Kruk

Pierwszy Sekretarz Wszystkich
Narodów Świata przemówił
Andrzej Koraszewski 

Błądzenie
- ludzka rzecz
Lucjan Ferus

Celem procesu pokojowego
było zwiększenie terroryzmu
Itamar Marcus

Erdoğan: ochoczy zakładnik
antyzachodniej doktryny Putina
Burak Bekdil

Modlitwa
za rok 5784
Caroline B. Glick

Początki XIV-wiecznej
Czarnej Śmierci?
Ricki Lewis

Syjonizm jest wzorem
dla rdzennej ludności
Sheree Trotter

Do jakiego stopnia pary
mają wspólne cechy?
Steven Novella

Abbas musi ponieść
konsekwencje 
Stephen M. Flatow

Irańska strategia brania
zachodnich zakładników
A. Savyon

Jak zostać stypendystą
podoktoranckim w Columbii?
Elder of Ziyon


Jeśli mam
zacząć od nowa…
Andrzej Korasazewski

Blue line
Polecane
artykuły

Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk