Ssaki zostały zdetronizowane jako jedyne prawdziwe przeżuwacze na świecie.

Wiele zwierząt gryzie, ale kiedyś sądzono, że ssaki są jedynymi zwierzętami, które żują, przynajmniej tak, jak to jest zazwyczaj definiowane: poruszanie pełnymi zębów szczękami w górę, w dół i na boki, by rozerwać twarde jedzenie. Przeżujcie jednak to, że płaszczka plamista, piękna nakrapiana ryba z rzeki Amazonki, także żuje swój pokarm.

Waleed Al-Husseini jest palestyńskim blogerem i eseistą, jak również założycielem Rady Byłych Muzułmanów we Francji. Zdobył rozgłos międzynarodowy w 2010 r., kiedy został aresztowany i był torturowany w więzieniu Autonomii Palestyńskiej za artykuły, w których krytykował islam.
Otrzymywał groźby śmierci. Jest jednym z najbardziej znanych blogerów ze świata arabskiego i mieszka obecnie we Francji, gdzie znalazł schronienie. Jest wielkim obrońcą jej świeckich i republikańskich wartości.

W lipcu rząd Nowej Zelandii ogłosił zamiar wytępienia wszystkich szczurów, gronostajów i oposów w całym kraju do roku 2050, żeby uratować rodzime ptaki, takie jak kiwi. Jest to ambitny plan, być może nie do zrealizowania środkami, jakie posiadamy dzisiaj, ale jest ostrym przypomnieniem, że dzisiaj inwazyjne, obce gatunki stanowią prawdopodobnie największe zagrożenie dla populacji zwierzęcych na całym świecie.

Raz jeszcze uchodźcy żydowscy z ubiegłego stulecia posłużyli jako porównanie dzisiejszych uchodźców, głównie muzułmanów. Dokładnie rok temu Ishaan Tharoor poświęcił temu porównaniu kilka artykułów w “Washington Post” i w końcu napisał z wielką satysfakcją, że jeden z tych artykułów “należał do najczęściej czytanych artykułów na naszej stronie internetowej”.

"Röhm Putsch", czystka, w której reżim nazistowski dokonał wielu egzekucji politycznych w celu skonsolidowania władzy absolutnej w rękach Hitlera, rozegrała się w Niemczech na przełomie czerwca i lipca 1934 r. . Hitler ruszył na Sturmabteilung (SA), własnej grupy paramilitarnej nazistów; zabito setki ludzi. Reżim nie ograniczył się do czystki SA. Już uwięziwszy wcześniej socjaldemokratów i komunistów, Hitler użył "Röhm Putsch", by pójść przeciwko konserwatystom. Dokonano kolejnych morderstw, włącznie z Kurtem von Schleicherem, poprzednikiem Hitlera w roli kanclerza, oraz żoną Schleichera. Gestapo zamordowało także kilku przywódców rozwiązanej Katolickiej Partii Centrum.

Widmo krąży po świecie, widmo złego rozpoznania i złych priorytetów. Handel jest lepszy niż wojna, ale pacyfiści nienawidzą konsumeryzmu i proszą, żebyśmy kochali się pro publico bono, nie szczędząc grosza na tacę. Przekonują, że lepiej być bez chleba, niż codziennie patrzeć jak się piekarz bogaci.

Zwrot „wszystko co musisz wiedzieć”... wkrada się do wszystkich mediów mających nas za idiotów. Ten zwrot jest pożyteczny i rozsądny w poradniku jak wypełnić deklarację podatkową, czy jak założyć firmę, jest ostrzeżeniem, że masz do czynienia z durniami lub oszustami, kiedy reklamuje się nim medium informacyjne.

Poznajcie sfory nowych nazistów, udających Sprawiedliwość i Cnotę, realizujących nową politykę eksterminacyjną skierowaną przeciwko Izraelowi, a co za tym idzie, przeciwko Żydom. "W nazistowskich Niemczech," pisze Brendan O'Neill w Wall Street Journal,"krzykiem mody było uczynienie swojego miasta Judenfrei. 
Dziś Europę ogarnia nowa moda: uczynienie swojego miasteczka lub miasta czymś, co moglibyśmy nazwać 'Zionistfrei' – wolnym od produktów i kultury Państwa Żydowskiego. Wzdłuż i wszerz kontynentu, miasta i miasteczka określają się 'strefami wolnymi od Izraela,' izolując swoich mieszkańców od produktów i kultury izraelskiej. Brzmi to jak okrutne echa tego, co wydarzyło się 70 lat temu."

Jest to trzecia część cyklu o „dobrym biblijnym Bogu”; w pierwszej poszukiwałem owego Boga w realnym świecie, w drugiej już w samej Biblii, natomiast w tej części chciałbym podsumowaćowe poszukiwania. Jednakże nie w ten sposób, iż próbowałbym zebrać w całość te wszystkie cytaty pokazujące przerażająco okrutnego i bezlitosnego Boga Biblii i na tej podstawie ocenić jego rzekomą „dobroć”. Nie, to byłoby zbyt proste i nie pokazywałoby głównego zła tejże idei, którego próżno by szukać na stronach „świętej księgi”.

Żadna inna sprawa narodowa nie wywołuje tyle namiętnej uwagi i wściekłego oburzenia zachodniej lewicy, jak sprawa Palestyńczyków. Jeśli jakakolwiek sprawa międzynarodowa jednoczy liberalnych centrowców, demokratycznych socjalistów, radykalnych marksistów i zielonych, to jest to kampania na rzecz palestyńskiej państwowości. Stało się to oznaką i papierkiem lakmusowym lewicowego oddania sprawiedliwości międzynarodowej. Dziwne jest więc, że tak niewielu aktywistów, pisarzy i myślicieli gotowych jest na posłuchanie, co właściwie Palestyńczycy mają do powiedzenia o Izraelczykach, Żydach, procesie pokojowym lub czymkolwiek innym w tej sprawie. Studiuje się szczegółowo politykę izraelska i przeczesuje ją w poszukiwaniu dowodów, że oddanie Żydów sprawie pokoju nie jest bezwzględne, ale stanowisko Palestyńczyków nie wzbudza niemal żadnego zainteresowania, niezależnie od tego, jak często i jak wyraźnie jest formułowane.

Katolicy często mówią, że są przyjaźni wobec nauki i że rzeczywiście zgadzają się z nowoczesną myślą ewolucyjną. Dwadzieścia lat temu Jan Paweł II oświadczył, że ewolucja to „więcej niż hipoteza”, co wielu uznało za akceptację ewolucji przez Watykan. Czego nie wspominają, to tego, że Jan Paweł dodał, iż mamy „skok ontologiczny”, jeśli chodzi o pochodzenie człowieka – coś co dotyczy „dziedziny ducha”.

Według wszystkich informacji szejk Abdullah Tamimi, który pochodzi z wpływowego klanu w Hebronie, jest nadzwyczaj odważnym i wyjątkowym Palestyńczykiem. Jego odwaga nie polega na uratowaniu dziecka z płonącego domu, a jego wyjątkowość nie polega na oddawanie swojej pensji sierocińcowi.

Terminem, który najbardziej chyba, gdy o zdrowie idzie, działa na wyobraźnię jest “rak”. Jeśli ktoś orientuje się już na tyle w temacie, by wiedzieć, że pojęcie raka absolutnie nie wyczerpuje repertuaru nowotworów złośliwych (w końcu raki to jedynie ta podgrupa “złośliwców”, które wywodzą się z tkanki nabłonkowej), pozostaje niepokój związany z nowotworami złośliwymi jako takimi właśnie. Słusznie skądinąd, choć nadal wiodącą przyczyną zgonów są u nas jednak choroby sercowo-naczyniowe, a nie onkologiczne, a i nie wszystkie raki są równie groźne na szczęście. Ale OK, niezaprzeczalnym faktem jest, że zmiany złośliwe są w boleśnie realny sposób niebezpieczne mimo postępów medycyny. Tyle że warto pamiętać, iż zmiany łagodne, czy to nowotworowe, czy nie, także mogą zabić, jeżeli okażą się niefortunnie zlokalizowane.

Jak wcześniej pisał Jerry, 4 września 110 lat temu urodził się naukowiec Max Delbrück. Ponieważ wielu czytelników nigdy o nim nie słyszało, Jerry poprosił mnie, bym pokrótce przedstawił jego życie.

Max Delbrück (1906-1981) był kluczową postacią w historii powojennej genetyki, pionierem molekularnych badań wirusów i laureatem Nagrody Nobla w fizjologii i medycynie w 1969 roku  “za odkrycia dotyczące mechanizmu replikacji i struktury genetycznej wirusów”.

Dwadzieścia trzy lata temu na trawniku Białego Domu podpisano Porozumienia z Oslo. Zarówno Izrael, jak i USA podzielali wątpliwe założenie, że OWP reprezentuje jedną jedyną opcję dla pokoju z Palestyńczykami. Istotnie, taka była sytuacja w owym czasie. Jednak ta sytuacja była tworem polityki wszystkich zaangażowanych w to stron – USA, Izraela i – na swój sposób – OWP, która systematycznie eliminowała oponentów. Piętnaście lat wcześniej na terytoriach palestyńskich wyłonił się ruch palestyński, który dążył do pokoju z Izraelem w opozycji do OWP. Poniósł porażkę. Choć od tej porażki minęło 38 lat, OWP i jej zwolenników nadal prześladuje widmo tego ruchu. Byłem osobiście zaangażowany w to przedsięwzięcie i obserwowałem je bezpośrednio. Oto historia Lig Wiejskich. W sierpniu 1978 roku, Mustafa Dodin i grupa działaczy palestyńskich złożyła wniosek do administracji wojskowej na Zachodnim Brzegu o utworzenie ligi wiejskiej w rejonie Hebronu. Dodin, były jordański minister, był znaczącą postacią w tym regionie, a znany był ze swojego sprzeciwu wobec OWP i jej powiązań z rządem Jordanii, zwłaszcza z kręgu Wasfiego Al-Tala, który był premierem Jordanii.

Kiedy w 1989 roku ukazały się "Szatańskie Wersety" Salmana Rushdiego, Viking Penguin, brytyjski i amerykański wydawca powieści, był poddawany codziennemu nękaniu przez islamistów. Jak pisał Daniel Pipes, londyńska siedziba wydawnictwa przypominała "uzbrojony obóz," z ochroną policji, wykrywaczami metali i eskortą dla przybywających. W nowojorskiej siedzibie psy wąchały paczki, a biuro zostało określone mianem "obszaru wrażliwego." Zaatakowano wiele księgarń, a wiele innych nie chciało sprzedawać książki. Viking wydał około 3 milionów dolarów na zapewnienie środków bezpieczeństwa w 1989 roku, roku fatalnym dla zachodniej wolności wypowiedzi. Niemniej jednak, wydawnictwo Viking nie ustąpiło. To był istny cud, że powieść wreszcie się ukazała.

W Atlantic Ed Yong pokazuje i opisuje kilka wspaniałych filmów wideo o „ewolucji w działaniu”: w tym wypadku, bakterii rozwijających odporność na antybiotyki. Jest to pomysłowy sposób pokazania gromadzenia mutacji w czasie, kiedy bakteria ewoluuje, by przetrwać coraz większe dawki antybiotyków.

Poza tym pokazem eksperyment pozwala także na poważne badanie naukowe natury tych mutacji. Pytania mogą, na przykład, dotyczyć: „Czy te same mutacje utrwalają się raz za razem w niezależnych próbach?”; „Czy kiedykolwiek ewolucja nie zachodzi?” ...

Chwilowo mamy zapowiedź pani minister, że w bitwie o historię polegną nauki przyrodnicze. Pewnie nie tak całkiem polegną, ale sygnał jest wyraźny. Pani minister oświaty jego prezesowskiej mości poinformowała, że młodzież przechodząca ze szkoły podstawowej do średniej nie będzie miała egzaminów z nauk przyrodniczych. Historia wysforowała się na czoło wiedzy najważniejszej i będziemy teraz mieli społeczeństwo oparte na wiedzy historycznej zaprawionej smoleńską mgłą. Należy jednak odnotować, że mamy do czynienia ze zjawiskiem wykraczającym daleko poza nasze krajowe podwórko.

Znaczna liczba list palestyńskich z kandydatami do wyborów lokalnych, które miały odbyć się 9 października, [wybory zostały anulowane przez palestyński sąd najwyższy. przyp. tłum.], postanowiło pominąć nazwiska i zdjęcia kandydujących kobiet. Wywołało to   oburzenie kobiet palestyńskich i kilku palestyńskich frakcji.

Zamiast podać nazwisko kandydatki i opublikować jej zdjęcie, listy wyborcze używają określeń: “żona” lub “siostra” tego a tego.

Krytycy potępili to posunięcie jako “oznakę zacofania, ekstremizmu i bigoterii”.

Najbardziej interesująca wiadomość, na jaką natknąłem się w związku z tegorocznym hadż, była historią 70-letniej kobiety, która oddała oszczędności swojego życia na wsparcie Peszmergi walczącej z Państwem Islamskim, zamiast zużyć je na pielgrzymkę do Mekki.
“Zulaicha Abdullah gotuje dla Peszmergi od początku wojny z ISIS” – informowała kilka miesięcy temu kurdyjska strona internetowa, Rudaw.

Moustafa Bayoumi w artykule opublikowanym w “Guardianie” (Don’t worry! Clinton and Trump are going to fix Israel/Palestine, 6 września) twierdzi, że sytuacja w “Palestynie” pogorszy się, niezależnie od tego, kto zostanie wybrany na prezydenta USA.

W pierwszej części pozwoliłem sobie na krytyczne spojrzenie na dzieło Boże, którym według religii jest nasz świat, cała przyroda na nim i my sami. Chciałem po prostu sprawdzić czy da się obronić tezę, iż to wszystko jest dziełem „dobrego Boga”, opisanego w Biblii. Jednakże na podstawie przytoczonych świadectw o naszej przyrodzie (a ogólnie o naszej rzeczywistości), trudno uwierzyć w prawdziwość tego poglądu. Jeśli oczywiście rozważa się te wszystkie fakty rozumem, a nie sercem (czyli emocjami, uczuciami). Natomiast w niniejszej części postanowiłem zweryfikować twierdzenie o „dobrym Bogu opisanym w Biblii”. Czy rzeczywiście na podstawie lektury Pisma Świętego można wyciągnąć taki wniosek, czy raczej jest on nieuzasadniony?

Spojrzenie na wypowiedź Netanjahu
o “czystce etnicznej” z prawnego punktu widzenia

Premier izraelski Benjamin Netanjahu wywołał burzę dyplomatycznej dezaprobaty w zeszłym tygodniu, kiedy powiedział, że “Autonomia Palestyńska faktycznie żąda państwa palestyńskiego z jednym warunkiem wstępnym: żadnych Żydów”. Administracja Obamy odpowiedziała, że “niewłaściwe” jest mówienie o żądaniu usunięcia osadników w takich kategoriach.

Usunięcie osadników, powiadają krytycy Netanjahu, jest naturalne i właściwe: ich obecność w państwie palestyńskim powodowałaby napięcia i problemy, a w każdym razie w ogóle nie powinni tam być.