Prawda

Niedziela, 5 maja 2024 - 21:46

« Poprzedni Następny »


Najstarsze żyjące kręgowce? Rekiny grenlandzkie mogły żyć 300-500 lat


Jerry A. Coyne 2016-08-23

Rekin polarny (Somniosus microcephalus), mało znany gatunek, rywalizuje rozmiarami z żarłaczem białym. Według Wikipedii, osobniki mogą dochodzić do 7,3 m i ważyć ponad 1400 kg.  
Rekin polarny (Somniosus microcephalus), mało znany gatunek, rywalizuje rozmiarami z żarłaczem białym. Według Wikipedii, osobniki mogą dochodzić do 7,3 m i ważyć ponad 1400 kg.

 

 



Czy jest to najdłużej żyjące zwierzę? Nie, w żadnym razie. Gąbki i koralowce, które są zwierzętami, mogą żyć przez tysiąclecia, a niektóre gąbki na Antarktydzie ocenia się na 10 tysięcy lat. Jednak ze zwierząt bardziej nam znajomych rekord długowieczności dzierży małż. Jak wspominałem w 2013 r., okaz oceanicznej cypriny islandzkiej Arctica islandica małża nazwanego “Ming” – znaleziono na dnie morskim koło Islandii i za pomocą kręgów wzrostu ustalono wiek na 507 lat. Szkoda, że bezduszni naukowcy zabili go, bo kto wie, jak długo mógłby żyć? Podobnie jak rekin polarny jest to organizm zimnowodny. Zimne środowisko może nakładać ograniczenia na tempo wzrostu przez spowolnienie przemiany materii i może także mieć coś wspólnego ze skrajną długowiecznością. Kto wie?


Na ogół odżywiają się rybami, pływają powoli i żyją na obszarach pokazanych powyżej.

Na ogół odżywiają się rybami, pływają powoli i żyją na obszarach pokazanych powyżej.



Ich mięso jest trujące, zaprawione neurotoksynami, które nie są śmiertelne dla ludzi, ale mogą uczynić, że pies pociągowy przez jakiś czas nie może ustać na nogach; i chociaż są mięsożerne, nie ma informacji, by atakowały ludzi. Jedzą jednak duże zwierzęta, choć może dopiero, kiedy zwierzęta są martwe. Jak pisze Wikipedia:

 

Rekiny polarne należą do najwolniej pływających rekinów i osiągają maksymalną szybkość, która jest około połowy maksymalnej szybkości pływania typowej foki. Dlatego biolodzy zastanawiali się, czy rekiny są w stanie polować na foki. Rekiny polarne podobno szukają fok i napadają na nie, kiedy te śpią. Znaleziono także rekiny polarne z resztkami niedźwiedzi polarnych, koni, łosi i reniferów w żołądkach. Wiadomo także, że rekin polarny jest padlinożercą, ale do jakiego stopnia padlina dominuje w zawartości żołądków tych wolno poruszających się ryb, nie wiadomo. Wiadomo, że zapach mięsa gnijącego w wodzie przyciąga ten gatunek.


Niedawno widziałem post o tym rekinie z napisem: „Ten rekin pożera niedźwiedzie polarne!”. Nie wspomnieli, że niedźwiedzie już mogą być martwe.


Badania, w których oznakowywano, wypuszczano i ponownie chwytano rekiny pokazały, że rosną one tylko około 1 cm rocznie (częściowo niewątpliwie z powodu swojego zimnego środowiska), a więc ich duże rozmiary sugerowały naukowcom, że mogą być bardzo stare. Te sugestie popiera nowy artykuł w “Science” Juliusa Nielsena i in.  (odnośnik poniżej). Przy pomocy unikatowej metody datowania tych rekinów odkryli, że mogą mieć aż do 500 lat, osiągając dojrzałość seksualną dopiero po 150 latach. To znaczy, że są najdłużej żyjącymi kręgowcami, znacznie dłużej żyjącymi niż poprzedni posiadacze tego rekordu: żółwie olbrzymie i wale grenlandzkie – nieco ponad 200 lat każdy. (Patrz poniżej: najdłużej żyjące zwierzęta, jakie znamy.)


Sposobem, na jaki Nielson i in. ustalili wiek rekinów (sprawdzali 28 samic w latach 2011-2013) było badanie radioizotopów w białkach oka, których centrum tworzy się, kiedy rekin nadal jest zarodkiem. (Uwaga: rekinów nie zabijano do tego badania: brano te, które przypadkiem zaplątały się w sieci rybackie.)


Okazuje się, że próbne wybuchy bomb termojądrowych w latach 1950. i 1960. stworzyły nagły skok radioaktywnego węgla (węgiel 14), który zaabsorbowało środowisko morskie, a następnie białka zwierząt, a więc widać nagły skok w ilości radioaktywnego węgla u zbadanych okazów około roku 1960 (wykres z artykułu):


(from paper): Fig. 1 Radiocarbon chronologies of the North Atlantic Ocean. Radiocarbon levels (pMC) of different origin (inorganic and dietary) over the past 150 years are shown. Open symbols (connected) reflect radiocarbon in marine carbonates (inorganic carbon source) of surface mixed and deeper waters (26, 36–38). Solid symbols reflect radiocarbon in biogenic archives of dietary origin (11, 14, 22, 24). The dashed vertical line indicates the bomb pulse onset in the marine food web in the early 1960s.
(from paper): Fig. 1 Radiocarbon chronologies of the North Atlantic Ocean. Radiocarbon levels (pMC) of different origin (inorganic and dietary) over the past 150 years are shown. Open symbols (connected) reflect radiocarbon in marine carbonates (inorganic carbon source) of surface mixed and deeper waters (26, 36–38). Solid symbols reflect radiocarbon in biogenic archives of dietary origin (11, 14, 22, 24). The dashed vertical line indicates the bomb pulse onset in the marine food web in the early 1960s.

Autorzy odkryli, że najwyższe ilości radioaktywnego węgla znajdowały się w oczach najmniejszych rekinów, które prawdopodobnie urodziły się około 50 lat temu. Dokonali także radiometrycznego datowania białek oczu innych rekinów, które urodziły się przed tym nagłym skokiem i można było określić ich wiek przy użyciu konwencjonalnych metod. Kiedy bowiem centrum białek oka tworzy się in utero, białka (i węgiel, jaki zawierają, pobrany ze środowiska w owym czasie) nie zmienia się już, tworząc w rezultacie biologiczne artefakty, których wiek można określać podobnie jak starożytnych artefaktów drewnianych.


Analiza jest nieco bardziej skomplikowana, ale możecie przeczytać artykuł, gdzie są szczegóły. Chodzi o to, że jest tam możliwość błędu – nie tylko w samym datowaniu węglem radioaktywnym, ale w ich posłużeniu się statystyką bayerowską, która wymaga wstępnych założeń o wieku i tempie wzrostu.


Biorąc to pod uwagę, autorzy nadal są przekonani, że ich oszacowania są dość dokładne w granicach wskazanego błędu. Dane, które wszyscy chcą znać, są pogrubionym drukiem (moje pogrubienie):

Model szacuje asymptotyczną długość na 546 ± 42 cm (średnia ± SD), rozmiar odpowiadający największym zapisom dla rekinów polarnych, a oszacowanie wieku (podane jako punkt środkowy i zakres prawdopodobieństwa 95,4%) dwóch największych rekinów polarnych na 335 ± 75 lat (nr 27, 493 cm) i 392 ± 120 lat (nr 28, 502 cm). Ponadto, ponieważ samice osiągają dojrzałość płciową przy długości >400 cm, odpowiadającym temu wiekiem byłoby co najmniej 156 ± 22 lat (nr 19, 392 cm) (tabela S2). Amodel to 109,6%, pokazując, że próbki są zgodne wewnętrznie, co implikuje, że oszacowania wieku są wiarygodne.

Granice błędu (które przyjmuję za odpowiednik przedziału ufności 95%, choć mogę się mylić) dają wyższą granicę wieku największego rekina na 512 lat, a dolną granicę na 272 lata, z punktem szacunkowym 392 lata. Znaczy to, że oceniają, iż rekin urodził się w 1624 r., a mógł urodzić się już w 1504 r. „Guardian” tak pisze o punkcie szacunkowym najstarszej samicy:  

Urodziła się za panowania Jakuba pierwszego, była dzieckiem, kiedy Kartezjusz wykładał swoje myśli i kiedy szalał wielki pożar Londynu, jej lata młodości przypadły na czas, kiedy Jerzy II wstępował na tron, osiągnęła dorosłość w czasie, kiedy rozpoczęła sie rewolucja amerykańska i przeżyła dwie wojny światowe. Żyjąc do, jak się szacuje, niemal 400 lat, samica rekina polarnego ustanowiła nowy rekord długowieczności, jak ujawnili naukowcy. [JAC: To jest rekord tylko dla kręgowców. Niektóre zwierzęta są znacznie starsze, lub, technicznie, wręcz nieśmiertelne, podczas gdy rośliny mogą żyć przez tysiące lat.]

No cóż, można tak na to patrzeć i, jeśli te oszacowania są poprawne (patrz poniżej) z pewnością są tam jeszcze starsze rekiny polarne.


Powstają dwa pytania:


1.) Czy naukowcy mają rację z tym oszacowaniem?
 Biorąc pod uwagę założenia i błędy, nie wszyscy akceptują te dane. “Guardian” cytuje wątpiącego:

Nie wszyscy są jednak przekonani, że rekiny polarne mogą żyć przez cztery stulecia. “Przekonuje mnie myśl, że ten rodzaj rekinów jest długowieczny, ale absolutne liczby traktuję z przymróżeniem oka” – powiedział  Clive Trueman, profesor ekologii morskiej z University of Southampton.


Trueman zgadza się, że można otrzymać zapis wczesnego życia kręgowca z białka soczewki oka. Jednak fakt, że białka w centrum soczewki oka, a więc węgiel 14, który się tam znajduje, pochodzą ze składników odżywczych zjedzonych przez matkę rekina, zwiększa niepewność w sprawie tych wyliczeń. 


Campana mówi, że choć podejście przyjęte przez badaczy jest solidne, pozostaje on nieprzekonany, że rekiny polarne żyją niemal 400 lat. Ale, dodaje, “przyszłe badania powinny być w stanie ustalić ich wiek z większą pewnością”.  

2.) Czy jest to najdłużej żyjące zwierzę? Nie, w żadnym razie. Gąbki i koralowce, które są zwierzętami, mogą żyć przez tysiąclecia, a niektóre gąbki na Antarktydzie ocenia się na 10 tysięcy lat. Jednak ze zwierząt bardziej nam znajomych rekord długowieczności dzierży małż. Jak wspominałem w 2013 r., okaz oceanicznej cypriny islandzkiej Arctica islandica małża nazwanego “Ming” – znaleziono na dnie morskim koło Islandii i za pomocą kręgów wzrostu ustalono wiek na 507 lat. Szkoda, że bezduszni naukowcy zabili go, bo kto wie, jak długo mógłby żyć? Podobnie jak rekin polarny jest to organizm zimnowodny. Zimne środowisko może nakładać ograniczenia na tempo wzrostu przez spowolnienie przemiany materii i może także mieć coś wspólnego ze skrajną długowiecznością. Kto wie?  


Na zakończenie, oto wymiana e-maili, jaką miałem z Matthew na temat tego artykułu:

Matthew:  A dlaczego większość kręgowców nie żyje długo, panie profesorze?

Ja: Antagonistyczna plejotropia? Skąd, u diabła, mam wiedzieć?

Matthew: He he. Im więcej wiesz, tym bardziej rozumiesz, że nie wiesz niczego o niczym.

Ja: Niczego o niczym? Nie wiem, ile jest atomów wodoru w normalnej cząstce wody? Nie wiem, kiedy oddzieliliśmy się od przodków szympansów? Nie wiem jaki jest wiek wszechświata lub Ziemi?

Matthew: Wiesz, o co mi chodzi. Nie bądź zrzędą.


h/t: Hempenstein

 

The oldest living vertebrates? Greenland sharks could live 300-500 years

Why Evolution Is True, 12 sierpnia 2016

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jerry A. Coyne


Profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji.  Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków.  Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
2. Obywatelska korekta efef 2016-09-14
1. Ten małż tatajarek 2016-08-23


Nauka

Znalezionych 1476 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Kameleon przekazuje różne informacje różnymi częściami ciała   Yong   2013-12-14
Paradoksalne cechy genetyki inteligencji   Ridley   2013-12-18
Wielki skandal z biopaliwami   Lomborg   2013-12-19
Przedwczesna wiadomość o śmierci samolubnego genu   Coyne   2013-12-22
Czy jest życie na Europie?   Ridley   2013-12-22
Nowa data udomowienia kotów: około 5300 lat temu – i to w Chinach   Coyne   2013-12-26
Na Zeusa, natura jest przeżarta rują i korupcją   Koraszewski   2013-12-26
Proces cywilizacji   Ridley   2013-12-28
Jak karakara wygrywa z osami   Cobb   2013-12-29
Żebropławy, czyli dziwactwa ewolucji   Coyne   2013-12-30
Czy może istnieć sztuka bez artysty?    Wadhawan   2013-12-30
Zderzenie mentalności   Koraszewski   2014-01-01
Skrzydlaci oszuści i straż obywatelska   Young   2014-01-02
Delfiny umyślnie narkotyzują się truciznami rozdymków   Coyne   2014-01-04
Długi cień anglosfery   Ridley   2014-01-05
Ciemna materia genetyki psychiatrycznej   Zimmer   2014-01-06
Co czyni nas ludźmi?   Dawkins   2014-01-07
Twoja choroba na szalce   Yong   2014-01-08
Czy mamut włochaty potrzebuje adwokata?   Zimmer   2014-01-09
Pradawne rośliny kwitnące znalezione w bursztynie   Coyne   2014-01-10
Ratując gatunek możesz go niechcący skazać   Yong   2014-01-11
Ewolucja ukryta w pełnym świetle   Zimmer   2014-01-13
Koniec humanistyki?   Coyne   2014-01-15
Jak poruszasz nogą, która kiedyś była płetwą?   Yong   2014-01-16
Jak wyszliśmy na ląd, kość za kością   Zimmer   2014-01-19
Twoja wewnętrzna mucha   Cobb   2014-01-22
Ukwiał żyje w antarktycznym lodzie!   Coyne   2014-01-25
Dlaczego poligamia zanika?   Ridley   2014-01-26
Wspólne pochodzenie sygnałów płodności   Cobb   2014-01-28
Ewolucja i Bóg   Coyne   2014-01-29
O delfinach, dużych mózgach i skokach logiki   Yong   2014-01-30
Dziennikarski „statek upiorów” Greg Mayer   Mayer   2014-01-31
Dlaczego leniwce wypróżniają się na ziemi?   Bruce Lyon   2014-02-02
Moda na kopanie nauki   Coyne   2014-02-03
Neandertalczycy: bliscy obcy   Zimmer   2014-02-05
O pochodzeniu dobra i zła   Coyne   2014-02-05
Sposób znajdowania genów choroby   Yong   2014-02-07
Czy humaniści boją się nauki?   Coyne   2014-02-07
Kiedy zróżnicowały się współczesne ssaki łożyskowe?   Mayer   2014-02-10
O przyjaznej samolubności   Koraszewski   2014-02-12
Skąd wiesz, że znalazłeś je wszystkie?   Zimmer   2014-02-15
Nauka odkrywa nową niewiedzę o przeszłości   Ridley   2014-02-18
Żyjące gniazdo?   Zimmer   2014-02-19
Planeta tykwy pospolitej   Zimmer   2014-02-21
Nowe niezwykłe skamieniałości typu “Łupki z Burgess”   Coyne   2014-02-22
Dziennik z Mozambiku: Pardalota   Naskręcki   2014-02-23
Wskrzeszona odpowiedź z kredy na “chorobę królów”   Yong   2014-02-26
Dziennik z Mozambiku: Sybilla     2014-03-01
Spojrzeć ślepym okiem   Yong   2014-03-02
Intelektualne danie dnia  The Big Think   Coyne   2014-03-04
Przeczołgać się przez mózg i nie zgubić się   Zimmer   2014-03-05
Gdzie podziewają się żółwiki podczas zgubionych lat?   Yong   2014-03-10
Supergen, który maluje kłamcę   Yong   2014-03-14
Idea, którą pora oddać na złom   Koraszewski   2014-03-15
Zwycięstwa bez chwały   Ridley   2014-03-17
Twarde jak skała   Naskręcki   2014-03-18
Pasożyty informacyjne   Zimmer   2014-03-19
Seymour Benzer: humor, historia i genetyka   Cobb   2014-03-21
Kto to był Per Brinck?   Naskręcki   2014-03-23
Potrafimy rozróżnić między przynajmniej bilionem zapachów   Yong   2014-03-25
Godzina Ziemi czyli o celebrowaniu ciemności   Lomborg   2014-03-27
Słonie słyszą więcej niż ludzie   Yong   2014-03-30
Niebo gwiaździste nade mną, małpa włochata we mnie   Koraszewski   2014-03-31
Wielkoskrzydłe   Naskręcki   2014-04-02
Najstarsze żyjące organizmy   Coyne   2014-04-03
Jak zmienić bakterie jelitowe w dziennikarzy   Yong   2014-04-06
Eureka! Sprytne wrony to odkryły   Coyne   2014-04-07
Sukces upraw GM w Indiach   Lomborg   2014-04-09
Wirus, który sterylizuje owady, ale je pobudza   Yong   2014-04-12
Przystosować się do zmiany klimatu   Ridley   2014-04-14
Jeden oddech, który zmienił planetę   Naskręcki   2014-04-16
Najgorsze w karmieniu komarów jest czekanie   Yong   2014-04-17
Kłopotliwa podróż w przyszłość   Ridley   2014-04-19
Pierwsze spojrzenie na mikroby współczesnych łowców zbieraczy     2014-04-23
Seksizm w nauce o jaskiniowych owadach   Coyne   2014-04-26
Musza bakteria zaprasza inne muszki na uczty owocowe   Yong   2014-04-27
Zachwycający rabuś, który liczy sto milionów lat   Cobb   2014-04-28
Mądrość (małych) tłumów   Zimmer   2014-04-29
Tak bada się ewolucję inteligencji u zwierząt   Yong   2014-05-02
Fantastyczna mimikra tropikalnego pnącza   Coyne   2014-05-03
Dlaczego większość zasobównie wyczerpuje się   Ridley   2014-05-04
Pomidory tworzą pestycydy z zapachu swoich sąsiadów   Yong   2014-05-07
Potrawy z pasożytów   Zimmer   2014-05-08
Technologia jest często matką nauki, a nie odwrotnie   Ridley   2014-05-09
Montezuma i jego flirty   Coyne   2014-05-11
Insekt dziedziczy mikroby z plemnika taty   Yong   2014-05-12
Polowanie na nietoperze   Naskręcki   2014-05-14
Zmień swoje geny przez zmianę swojego życia   Coyne   2014-05-15
Obrona śmieciowego DNA   Zimmer   2014-05-17
Gdzie są badania zwierzęcych wagin?   Yong   2014-05-20
Niemal ssaki   Naskręcki   2014-05-21
Zobaczyć jak splątane są gałęzie drzewa   Zimmer   2014-05-23
Dlaczego ramiona ośmiornicy nie plączą się   Yong   2014-05-24
Niezwykły pasikonik szklany   Naskręcki   2014-05-27
Wąż zgubiony i ponownie odnaleziony   Mayer   2014-05-28
Niespodziewani krewni mamutaków   Yong   2014-05-30
Trochę lepszy  świat   Ridley   2014-05-31
Tam, gdzie są ptaki   Mayer   2014-06-01
Ewolucja, ptaki i kwiaty   Coyne   2014-06-02
Jestem spełniony   Naskręcki   2014-06-04

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk