W kwietniu 2015 roku, Ahmed Tibi, członek parlamentu Izraela z ramienia arabskiej Wspólnej Listy, wygłosił ostre potępienie zbrodni wojennych Islamskiego Państwa (ISIS) przeciwko palestyńskiej populacji w Syrii. „To, co dzieje się w obozie Jarmouk , jest zbrodnią przeciwko ludzkości” – powiedział o brutalnym przejęciu kilka dni wcześniej tego obozu ulokowanego w pobliżu Damaszku przez tę grupę terrorystyczną.
“Zabili ponad tysiąc Palestyńczyków” – powiedział Tibi.
Znamienne, ta jego wypowiedź została zignorowana przez praktycznie wszystkie media poza Izraelem z jednym wyjątkiem. „Washington Examiner” jako jedyna duża witryna informacyjna, wspomniała słowa Tibiego. Fakt, że jego wypowiedź przemilczano, jest szczególnie niezwykły, kiedy uświadamiamy sobie jak często i obszernie media relacjonowały jego oskarżenia o rzekome zbrodnie popełniane przez Izrael przeciwko Palestyńczykom (patrz, na przykład, tutaj, tutaj i tutaj).
Widocznie rzekome zbrodnie popełnione wobec Palestyńczyków przez Izrael bardziej zasługują na uwagę mediów niż rzeczywiste potworności popełnione przez kogokolwiek innego.
Przed wybuchem syryjskiej wojny domowej w 2011 roku w Jarmouk żyło około 160 tysięcy palestyńskich uchodźców i ich potomków, czyniąc z nich największą taką społeczność w kraju. Obóz został założony w 1957 roku, by przyjąć arabskich uchodźców z wojny o niepodległość Izraela w 1948 roku, kiedy pięć armii arabskich zaatakowało nowe państwo żydowskie.
Syryjska wojna domowa całkowicie zniszczyła Jarmouk. W styczniu 2019 roku tylko “kilkadziesiąt rodzin” pozostało w obozie wśród zburzonych budynków i ruin.
Po starciach między zwolennikami i przeciwnikami Baszara al-Assada syryjski rząd założył oblężenie tego terenu. Między lipcem 2013 a lutym 2014 roku Amnesty International zanotowała 194 zgony w Jarmouk, w tym 12 niemowląt, sześcioro dzieci i 41 starców. Dwie trzecie zmarło z głodu; inni zmarli z braku opieki medycznej. W kolejnych latach nasilone starcia, naloty i ostrzał artyleryjski przyniosły więcej zniszczeń, podnosząc liczbę palestyńskich ofiar śmiertelnych w Jarmouk do, jak się szacuje, 1458.
“[Syryjski prezydent] Baszar al-Assad zabił więcej spośród nas niż zrobił to Izrael w ostatniej wojnie w Gazie” – powiedział palestyński uchodźca „New York Times” 16 grudnia 2012 roku.
Jednak obszerna analiza danych przeprowadzona przez HonestReporting pokazuje, że większość czołowych mediów zachodnich w zasadzie nie zauważyła tych śmierci. Na przykład, kiedy syryjski reżim zabił 20 cywilów podczas trwającego tydzień powietrznego bombardowania Jarmouk, tylko pięć artykułów wspomniało zabitych palestyńskich cywilów.
Potem, w trakcie rządowego ataku na Jarmouk, terroryści Państwa Islamskiego w kwietniu 2015 roku na krótko przechwycili obóz. Według wysłannika Organizacji Wyzwolenia Palestyny do Syrii, Anwara Abed al-Hadiego, ISIS “dokonywało egzekucji, dekapitacji i gwałtów” palestyńskich mieszkańców. Te twierdzenia potwierdziły palestyńskie źródła w obozie, niemniej media głównego nurtu poświęciły im niewiele lub żadnej uwagi.
Zbrodnie ISIS wobec Palestyńczyków nie ograniczały się do napaści na Jarmouk. Według UNRWA, agencji ONZ dla palestyńskich uchodźców, między styczniem a czerwcem 2016 roku bombardowania Państwa Islamskiego w pobliżu Kabr Essit — innego obozu na obrzeżach Damaszku – zabiły co najmniej 36 Palestyńczyków.
HonestReporting w analizie mediów odkrył, że o palestyńskich ofiarach potworności dokonywanych przez ISIS ani razu nie wspomniały główne media, takie jak New York Times, Washington Post, CNN, Los Angeles Times, Associated Press, Reuters, BBC i inne.
Zamykanie oczu na zbrodnie Hamasu wobec Palestyńczyków
Podobnie wiele mediów wydaje się akceptować zbrodnie popełniane wobec Palestyńczyków przez Hamas, organizację terrorystyczną, która rządzi Gazą od ponad dziesięciu lat. 24 lipca 2021 roku Palestyńczycy w tej nadbrzeżnej enklawie wezwali Hamas i inne zbrojne grupy, żeby przestały magazynować swoją broń w dzielnicach mieszkalnych. Ten rzadki protest nastąpił po dużej eksplozji na targu Al-Zawija w mieście Gaza, który zabił jedną osobę i zranił dalszych 14.
Chociaż w kilku mediach była informacja o tym wybuchu (patrz tutaj, tutaj i tutaj), następnie wszystkie one zignorowały informację o prawdopodobnej winie palestyńskich grup terroru.
Badanie dziennikarskich relacji ze Strefy Gazy ujawnia wzór selektywnego informowanie w sprawie palestyńskich cierpień. Na przykład, kiedy gazański nastolatek zginął w zeszłym roku przy wybuchu bomby, którą przygotowywał, media nie wspomniały o tym wydarzeniu, które pokazywało jak grupy terroru w Gazie rekrutują nieletnich do swoich szeregów — co stanowi zbrodnię wojenną.
A w kontekście konfliktu z Gazą w maju 2021 roku media takie jak “New York Times” poszły o krok dalej, czynnie minimalizując zbrodnie Hamasu wobec własnej populacji (patrz tutaj i tutaj).
Syryjski reżim i grupy terroru takie jak ISIS i Hamas znane są ze swoich ludobójczych taktyk i łamania praw człowieka. Niemniej główne media wydają się nie widzieć losu zwykłych Palestyńczyków, którzy dostają się na ich celownik.
Apatia mediów rozciąga się jednak także na wspierane przez Zachód rządy. Na przykład, Palestyńczykom nie żyje się dużo lepiej pod autorytarnymi rządami Autonomii Palestyńskiej (AP) na Zachodnim Brzegu. Choć jednak śmierć Nizara Banata, palestyńskiego aktywisty praw człowieka, który zginął w areszcie AP, otrzymała znaczną uwagę w mediach (patrz tutaj, tutaj i tutaj), uwaga poświęcona łamaniu praw człowieka przez AP była przelotna.
Gdzie były te media, kiedy USA oskarżyły Ramallah o atakowanie — i w niektórych wypadkach torturowanie — uczestników ekonomicznych warsztatów w „Pokój do dobrobytu” w 2019 roku w Bahrajnie, sensacyjne oskarżenie, które dostało się na nagłówki tylko w Izraelu?
Kiedy Izrael nie jest zamieszany, milczenie wydaje się być raczej regułą niż wyjątkiem. Jest niemal tak, jakby życie jednych Palestyńczyków liczyło się bardziej niż innych.
Palestinians versus Everyone Else: Media’s Selective OutrageWhen Israel’s Not Involved
Honest Reporting, 26 lipca 2021
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
