Jak dochodzi do Holokaustu

***

Jestem dumną syjonistką odkąd szczęśliwie powstało państwo Izrael. Walczyłam z nienawiścią do Żydów zarówno na lewicy, jak i na prawicy przez prawie 40 lat. Nie czułam się jednak zmuszona do zerwania z politycznie poprawnymi naukowcami, dopóki nie zobaczyłam ich reakcji na krwawą intifadę przeciwko Izraelowi rozpoczętą przez Jasera Arafata we wrześniu 2000 roku. Albo tego nie zauważali, albo obwiniali za to Izrael.

Wtedy zrozumiałam, że będę musiała mówić w nowy sposób. Czyniłam to w moich dwóch ostatnich książkach i od tamtej pory w setkach artykułów, wywiadów i wykładów. Napiętnowano mnie jako „zdrajcę” jakim się stałam w oczach wielu lewicowych naukowców, ponieważ nie wierzę, że Izrael i Ameryka są największymi terrorystami na świecie. Uważam, że Al-Kaida, palestyńskie ludzkie bomby, radykalny islamizm, Hamas, Arabia Saudyjska i Iran prezydenta Ahmadineżada to największe zagrożenia terrorystyczne na świecie.

Odcięłam się również od poglądu, że islamski apartheid związany z płcią i religią został w jakiś sposób spowodowany zachodnim imperializmem, kolonializmem lub rasizmem. Niekontrolowana intifada przeciwko Żydom z 2000 roku nieuchronnie rozprzestrzeniła się na cały świat.

Nie wierzę, że Europa czy Ameryka zasłużyły na 11 września w Nowym Jorku i Waszyngtonie, 11 września w Madrycie, 7 lipca w Londynie czy 10/05-11/05 w Paryżu. W swoim niedawnym nagraniu bin Laden odniósł się do wojny „krzyżowców syjonistycznych” z islamem, broniąc islamu praktykowanego przez etnicznych arabskich muzułmanów w Sudanie, którzy popełniają ludobójstwo na czarnych afrykańskich muzułmanach i chrześcijanach w Darfurze.

17 kwietnia palestyński zamachowiec-samobójca zamordował dziewięć osób i zranił 60 kolejnych w Tel Awiwie – położonym na wybrzeżu Morza Śródziemnego mieście, a nie osadzie na Zachodnim Brzegu. Jak zareagował świat?

Tego samego dnia dwudziestu mówców w ONZ, głównie z krajów arabskich i muzułmańskich, ale także z Kuby i Wenezueli, wygłosiło przemówienia potępiające „izraelską agresję”. Ambasador Iranu Dżavid Zarif potępił „codzienną brutalność” Izraela wobec Palestyńczyków i izraelskie groźby pod adresem jego kraju. Mówi to człowiek, którego prezydent poprzysiągł unicestwienie państwa żydowskiego za pomocą broni nuklearnej, i którego oficjele rządowi twierdzą, że mają 40 tysięcy ludzkich bomb gotowych do ataku na Izrael i na „29 celów na Zachodzie”.

W dniu, w którym rozlewała się izraelska krew na ulicach Tel Awiwu, Hamas bronił zamachu bombowego jako „bezpośredniego wyniku polityki okupacyjnej oraz brutalnej agresji i oblężenia dokonywanego przeciwko naszemu ludowi”. Przedstawiciel Palestyny w ONZ podkreślił, że „Palestyńczycy mają pełne prawo do obrony”.

*****

Ludzie nie zawsze lubią słyszeć prawdę. Głoszący prawdę rzucają wyzwanie naszym najbardziej cenionym złudzeniom co do zasadniczej „dobroci” barbarzyńców i tego, co musimy zrobić, aby pozostać bezpieczni w niebezpiecznym świecie. Jako Żydzi wiemy, jak ważna jest pamięć. Pamiętanie prawdy o historii Żydów jest świętym obowiązkiem. Dlatego upamiętnianie Holokaustu jest zwycięstwem zarówno żydowskich, jak i oświeconych zachodnich wartości. Takie postępowanie jest także aktem buntu i moralnej jasności – zwłaszcza w czasach, gdy narasta zjawisko negowania Holokaustu.

Mimo niedawnego (i problematycznego) uwięzienia przez Austrię Davida Irvinga za zbrodnię negowania Holokaustu, islamiści i wielu zachodnich myślicieli nadal twierdzą, że Holokaust albo nigdy się nie wydarzył, albo został mocno wyolbrzymiony. Te twierdzenia były publikowane przez znane wydawnictwa i cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Niektórzy twierdzą, że Żydzi wykorzystują Holokaust, by zdobyć pieniądze w ramach reparacji i usprawiedliwić utworzenie żydowskiego państwa „nazistowskiego apartheidu”. Twierdzą, że Żydzi są gorsi od nazistów i że Izrael dokonuje „holokaustu” na tych samych Palestyńczykach, którzy wysyłają ludzkie bomby, by wysadzać w powietrze izraelskich cywilów.

Istnieją inne formy negowania Holokaustu, które obecnie charakteryzują nowy antysemityzm. Na przykład narody europejskie, które wymordowały swoich zasymilowanych, wykształconych i pokojowo nastawionych żydowskich obywateli, przyjmują teraz inną grupę Semitów: muzułmanów, którzy są znacznie mniej zasymilowani i którzy są agresywni, a nie pokojowi. Europejczycy od dawna romansują ze szlachetnym arabskim dzikusem, którego wcześniej brutalnie skolonizowali. Teraz, w szale antyrasistowskiego poczucia winy, nowe pokolenia Europejczyków praktykują „wielokulturową” tolerancję wobec swoich separatystycznych i skłonnych do przemocy muzułmańskich obywateli. Robią to z wielu powodów – ale częściowo również po to, by zarówno zaprzeczyć, jak i powtórzyć Holokaust na Żydach.

Tacy Europejczycy mówią: Nasi przodkowie nie popełnili pogromów ani Holokaustu, a nawet jeśli to zrobili, to w pełni żałujemy i jesteśmy zmęczeni oskarżeniami ze strony Żydów. Jesteśmy teraz antyrasistami, którzy powitali wśród nas trzydzieści milionów kolorowych muzułmanów. Nie jesteśmy nazistami. To Izrael – Żyd, któremu udało się umknąć przed Zagładą – jest nazistą. Zobacz, co Izraelczycy zrobili Palestyńczykom. Czystki etniczne. Apartheid. Wymuszone transfery. Łamanie praw człowieka.

Orwell ciskałby gromy z powodu tak bezczelnego nadużycia języka. Europejczycy przenoszą własne grzechy na swoje ofiary, oskarżając je o popełnienie zbrodni, które charakteryzują historię Europy i Arabów, ale nie Izraela.

Izrael nie popełnił ludobójstwa. Etniczni arabscy muzułmanie w Sudanie właśnie to robią. Izrael nie jest mocarstwem kolonialnym. Palestyńscy terroryści i Iran skolonizowali i okupują Liban. Al-Kaida marzy o kalifacie i ustanowieniu islamskiego prawa religijnego na całym świecie. Izrael nie ma takiego marzenia. Izrael został zdemonizowany za zbudowanie muru „apartheidu” (tj. „bariery bezpieczeństwa”). A teraz Arabia Saudyjska zamierza zbudować najdłuższy mur na świecie, aby powstrzymać terrorystów z Al-Kaidy z Iraku. I nikt nie mówi ani słowa.

*****

Do pewnego stopnia upamiętnianie Holokaustu może również funkcjonować jako forma zaprzeczania.

Jak pamięć o Holokauście może być formą zaprzeczenia? Bo i w tym przypadku może nam pozwolić na luksus – i pocieszenie – założenia, że „najgorsze” już się wydarzyło. Niestety, to nie musi być prawdą.

Ponadto niektórzy intelektualiści, (w tym niektórzy Żydzi), próbują ukryć swoją wściekłą nienawiść do Żydów, skupiając się na europejskim Holokauście – na wszystkich zmarłych Żydach – czasem jest to sposób na odwrócenie uwagi od zbliżającego się Holokaustu żyjących Żydów. Ponieważ sprzeciwiają się temu, co zrobiono Żydom podczas drugiej wojny światowej, czują się usprawiedliwieni, uprawnieni do twierdzenia, że dzisiejsze ataki na Izrael są „uzasadnione”, że Palestyńczycy są teraz prawdziwymi ofiarami, (że w pewnym sensie są „nowymi Żydami”), a izraelscy Żydzi są ich „nazistowskimi” prześladowcami.

Dziś zagrożenie dla Żydów – jak również dla chrześcijańskiego Zachodu – jest znacznie poważniejsze i bardziej złożone niż w przeszłości. Stare antysemickie stereotypy z czasów carskich, nazistowskich i stalinowskich (Żydzi kontrolują media i banki, dążą do dominacji nad światem, zabili Jezusa) zostały dodane do wcześniej istniejących islamskich poglądów na Żydów jako niewiernych podludzi. Jest to kipiąca mieszanka bezlitosnej nienawiści.

Dziś antyżydowska, antyizraelska i antyamerykańska propaganda jest wizualnie mistrzowska, zaawansowana technologicznie i dostępna przez całą dobę, szczególnie w języku arabskim. Żydów i syjonistów można „zobaczyć” na zebraniu (fałszywych) mędrców Syjonu, (fałszywie) żądających tortur i ukrzyżowania Jezusa, popełniających (fałszywe) masakry w Jenin i zarzynających nieżydowskie dzieci, by zdobyć ich krew. Widzimy również filmy, które dowartościowują palestyńskich zabójców – i są to filmy fachowo zrobione i przekonujące.

Trzeba obalać Wielkie Kłamstwa na każdym poziomie. W chwili, gdy uporamy się z jednym kłamstwem, w jego miejsce pojawia się dziesięć nowych. Izrael i Żydzi, zwłaszcza w islamskich mediach, są etykietowani i przedstawiani jako robactwo i potwory jedzące dzieci. Islamiści czują się do tego absolutnie uprawnieni – jednocześnie protestując przeciwko nieszkodliwym duńskim karykaturom o Mahomecie.

Zachodni ugodowcy sympatyzują z urażonym „honorem” islamu i postrzegają obraźliwe kłamstwa o Żydach i Izraelu jako wolność słowa, do której świat islamski ma pełne prawo.

Zachodni uczeni rezydujący na najlepszych uniwersytetach publikują niezliczone XXI-wieczne wersje Protokołów mędrców Syjonu. Upierają się, że Arabowie i muzułmanie są rasowo prześladowani w Ameryce i na amerykańskich kampusach przez syjonistyczną kabałę, która kontroluje uniwersytety, media i amerykańską politykę zagraniczną. Zgadnij, co się dzieje, gdy tylko takie artykuły zostaną zdemaskowane jako propaganda, a nie nauka? Pojawia się ich jeszcze więcej.

Są osoby i organizacje, które upierają się, że demaskowanie antyżydowskiej i antyizraelskiej propagandy tylko dowodzi, że syjoniści naprawdę wszystko kontrolują. Innymi słowy, kłamstwa mają przebić prawdę. Kiedy mówiący prawdę posługują się logiką i faktami, są postrzegani jako niesprawiedliwie „spiskujący” przeciwko kłamcom.

*****

Uważam, że wszystko, czego jesteśmy obecnie świadkami, jest gorsze i bardziej rozpowszechnione niż propaganda przeciwko Żydom, która była rozpowszechniana przed europejskim Holokaustem. Nie możemy na to pozwolić. Musimy ujawnić i przeciwstawić się wszystkim takim kłamstwom. Są zniewagą nie tylko dla Żydów, ale także dla zachodniej cywilizacji i stanowią realne zagrożenie dla jej przetrwania.

Żydożercy stwarzają sytuację, w której kolejny masowy mord Żydów, być może nawet mord podobny do Holokaustu, może zdarzyć się znowu. Moim zdaniem to już się zaczęło, na pewno nie w Ameryce i jeszcze nie w Europie, ale w Izraelu. (Myślę, że niedawne przerażające tortury i morderstwo Ilana Halimiego w Paryżu są równie znaczącym punktem zwrotnym, jak sprawa Dreyfusa w swoim czasie).

Dziś Żydzi mieszkający w państwie żydowskim – kraju, który początkowo był wyobrażany jako rozwiązanie nieustannych prześladowań Żydów – są oblegani. Podczas intifady, która rozpoczęła się w 2000 roku, Izrael co miesiąc przez cztery lata doświadczał równowartości 11 września. Nawet w 2005 roku, podczas rzekomej przerwy w działaniach wojennych, siedem palestyńskich zamachów zabiło i zraniło dziesiątki izraelskich cywilów; udaremniono dodatkowych 15 takich ataków terrorystycznych.

To prawda, że Izrael jest dobrze uzbrojonym gettem z potencjałem nuklearnym. Ale samo istnienie państwa żydowskiego jest teraz wykorzystywane do usprawiedliwiania werbalnych i fizycznych ataków na Żydów w całej diasporze.

Na świecie jest około czternastu i pół miliona Żydów. Około jedna trzecia (5 021 506) mieszka w Izraelu; prawie sześć milionów mieszka w Stanach Zjednoczonych (5 914 682) i Kanadzie (393 660); zaledwie 2 327 848 mieszka w Europie. Około 650 tysięcy Żydów mieszka w Ameryce Środkowej i Południowej. Muzułmański Bliski Wschód jest oczywiście bez mała judenrein – tylko 20 tysięcy Żydów pozostało tam, gdzie kiedyś mieszkało ponad 800 tysięcy Żydów. Dziś Żydzi mieszkają głównie w Izraelu i w zachodnich demokracjach, które są oblężone przez dżihadystów. Niewykluczone, że znów zostaną zaatakowani. Jak dochodzi do Holokaustu? Najpierw demonizujesz grupę, którą chcesz eksterminować. Przekonujesz ludzi, że ta grupa spowodowała cierpienia świata i że gdyby ta grupa mogła „zniknąć”, wszystko by się poprawiło. Następnie przejmujesz władzę państwową za pomocą zarówno uczciwych, jak i niecnych środków, tak jak zrobił to Hamas, irańscy mułłowie, saudyjscy książęta i seryjny morderca Osama bin Laden.

Finansujesz terrorystów, finansujesz demonizującą propagandę (która stworzyła wśród nas piątą kolumnę), potępiasz tylko Izrael i Amerykę w ONZ za zbrodnie w rzeczywistości popełniane przez islamistów i narody islamskie. Zaczynasz mordować izraelskich cywilów. Nie zatrzymujesz się. Testujesz światową opinię publiczną. Ilu Żydów będzie musiało zginąć, zanim świat zechce powstrzymać tę rzeź?

Świat nie podjął jeszcze działań w sprawie Sudanu. Czy zadziała w sprawie Izraela?

Jak dochodzi do Holokaustu? Mówisz demonizowanym kozłom ofiarnym, że żyją urojeniami i wyolbrzymiają swoje cierpienia. Żądasz, by kozły ofiarne przeprosiły i upokorzyły jeszcze trochę. A potem popełniasz coś nie do pomyślenia: unicestwiasz dużą liczbę cywilów w Izraelu, Europie lub Ameryce.

Prezydent Iranu Ahmadineżad zagroził unicestwieniem Izraela środkami nuklearnymi. Powiedział: „Reżim syjonistyczny zmierza ku zagładzie. Zostanie wyeliminowany przez jedną burzę. Wierzcie, że Palestyna zostanie wkrótce wyzwolona”. Traktuję go poważnie. Musi zostać zatrzymany. Kto to zrobi? I kiedy?

Liczy się nie tylko to, co czynią źli ludzie. Są źli, robią złe rzeczy. Liczy się to, co robią dobrzy ludzie – lub czego nie robią. Ofiary straszliwej, wręcz ludobójczej przemocy są prześladowane przez to, czego nie zrobili dobrzy ludzie. Nadszedł czas działania. Obyśmy działali mądrze i zdecydowanie, zanim będzie za późno.

W imię pamięci ponad sześciu milionów Żydów zamordowanych przez żydożerców nie możemy polegać na naszych złudzeniach. Heroizm jest teraz naszą jedyną alternatywą.

How a Holocaust Happens

THE JEWISH VOICE, 17 kwietnia 2023

(Pierwsza publikacja 3 maja 2006)

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

*Phyllis Chesler

Emerytowana profesor psychologii City University of New York, współzałożycielka Association for Women in Psychology oraz National Women's Health Network.