Dlaczego nie bronimy się?

Izraelska armia waha się, nieustannie dążąc do celu takiej walki w wojnie, by nikogo nie zranić. Dzisiaj zniszczono „uderzeniem z powietrza” samochód należący do jednego z przywódców tej kampanii, przypuszczalnie pociskiem wystrzelonym z drona. Samochód był zaparkowany i pusty. To mu da nauczkę.  

Izraelscy oficjele boją się konsekwencji prawnych działań przeciwko tym, którzy wypuszczają latawce i balony. Boją się, że jeśli armia zabije „cywilów”, którzy palą nasz kraj, zostaną zaciągnięci przed Międzynarodowy Trybunał Karny (mimo że Izrael nie podpisał traktatu powołującego ten trybunał i nie uważa jego decyzji za wiążące dla siebie). Ci, którzy mają poniżej 18 lat, są klasyfikowani jako „dzieci”, a jak wiecie, jednym z tematów propagandy przeciwko IDF jest fałszywe twierdzenie, że umyślnie atakujemy dzieci.

Celowe palenie ziemi rolnej jest zbrodnią wojenną. Atakowanie z gęsto zaludnionych terenów cywilnych i używanie dzieci jako żołnierzy to również zbrodnie wojenne. Hamas i Palestyński Islamski Dżihad (PIJ) o to, oczywiście, nie dbają. Cały ich plan strategiczny polega na wykorzystywaniu faktu, że Izrael uważa się z związanego prawami wojny, Konwencjami Genewskimi i innymi traktatami, podczas gdy sami pozwalają sobie na robienie wszystkiego, co zabije lub zaszkodzi Żydom.   

Nie robią tego sami. Mają pomoc.

Izrael zawsze musi walczyć na n+1 frontach, z n reprezentującym wrogów, którzy do nas strzelają: Hamas, PIJ, Hezbollah i całą resztę. Tym dodatkowym frontem jest międzynarodowa dyplomacja i system prawny, kierowane przez naszych „przyjaciół” w Unii Europejskiej.

W zeszłym tygodniu dwie izraelskie społeczności z Judei i Samarii zostały częściowo zburzone, ponieważ odkryto, że domy były zbudowane na „prywatnej ziemi palestyńskiej”. To znaczy, że – niezależnie od tego, czy ziemia była uważana za ziemię państwową, kiedy budowano te domy – palestyńskie roszczenia, czasami nawet nie ze strony indywidualnego właściciela, że tę ziemię Palestyńczycy używali kiedyś do celów rolnych, zaakceptował izraelski Sąd Najwyższy. Rozwiązaniem jest nieodmiennie to, że każda budowla, która choćby częściowo wchodzi na taką ziemie, będzie zburzona in toto.

Niedawno Kneset uchwalił “Prawo regulacji”, które pozwala państwu dać finansową rekompensatę palestyńskim „właścicielom”, kiedy ziemia nie jest uważana za prywatną w momencie rozpoczęcia budowy, zamiast burzyć budynki (co może być kłopotliwe, ponieważ zazwyczaj nie ma dokumentów, które mogłyby potwierdzić własność w sensie znanym tym, którzy żyją w normalnych krajach). To prawo nie stosuje się w tych wypadkach, ponieważ Sąd Najwyższy nakazał zburzenie kilka miesięcy temu, czyli przed uchwaleniem prawa. Sąd zamroził obecnie prawo w oczekiwaniu na swoją decyzję w sprawie wniesionych przeciwko niemu petycji.

Naturalnie, nasi europejscy przyjaciele i krajowi orędownicy praw palestyńskich są oburzeni i zgorszeni tym prawem. „To jest zalegalizowana kradzież ziemi” – mówią. Jest to ogromna przesada, ponieważ prawo nakazuje płacenie Palestyńczykom ceny powyżej rynkowej wartości ziemi, której nie używają i mogli nie używać przez dziesięciolecia (jeśli w ogóle kiedykolwiek). Proces wywłaszczania w USA, w którym właściciel może zostać wyeksmitowany z nieruchomości, gdzie mieszka lub prowadzi biznes, jest dużo surowszy. Zgaduję jednak, że kiedy izraelski Sąd Najwyższy ustosunkuje się do petycji przeciwko temu prawu, obali je.  

Możecie się zastanawiać, kto zgłasza te petycje, te przeciwko Prawu Regulacji i te twierdzące, że izraelskie budynki stoją na „prywatnej ziemi palestyńskiej”. Odpowiedź brzmi, że w Izraelu istnieje cały przemysł pozarządowych organizacji „praw człowieka”, który zatrudnia legion kosztownych prawników, oddanych sprawie walki z państwem Izrael. Dzięki niezwykłemu systemowi w Izraelu, w którym każdy obywatel może złożyć petycję w Sądzie Najwyższym w niemal każdej sprawie, niezależnie od tego, czy dotyczy go osobiście, czy nie, lewicowe grupy takie jak Peace Now i Yesh Din, i inne mogą to robić i robią to.

Kto jednak utrzymuje te organizacje, płaci ich personelowi i ich prawnikom? Prawdopodobnie nie więcej jak kilka procent Izraelczyków popiera to, co większość uważa za ekstremistyczną ideologię. Niemniej lewicowe NGO są wszędzie, filmując i starając się sprowokować żołnierzy IDF, którzy wykonują swoje obowiązki. Te organizacje znajdują Palestyńczyków gotowych świadczyć, że ich dziadkowie uprawiali ziemie na takim a takim wzgórzu, gdzie dzisiaj stoi izraelskie osiedle i składają petycję za petycją do sądów izraelskich, a szczególnie do Sądu Najwyższego.

Te pieniądze nie pochodzą z Izraela. Nie pochodzą także od Palestyńczyków, których przywódcy ochoczo zbierają miliony z pomocy, jaką otrzymują z USA i Europy, głównie na swoje wystawne życie lub na wkładanie ich na swoje prywatne konta bankowe w Szwajcarii. Pochodzą głównie od rządów europejskich i miliony euro przechodzą w ręce organizacji takich jak Peace Now, Yesh Din, B’tselem, Physicians for Human Rights – Israel, Breaking the Silence, Adalah i wielu innych. Wśród nieco mniej ważnych darczyńców znajdują się amerykańskie New Israel Fund i Rockefeller Brothers Fund.

Te finansowane z zagranicy NGO działają w Izraelu i na międzynarodowych arenach prawnych, jak też prowadzą międzynarodową kampanię propagandową demonizowania i delegitymizowania państwa Izrael. Niektóre z nich otwarcie popierają BDS. Na przykład, kilka z nich wysłało niedawno list do amerykańskiego sekretarza stanu, wzywając do założenia embargo na broń dla Izraela z powodu jego obrony swoich granic.

Dzisiaj organizacja NGO Monitor, która bada antyizraelskie NGO i ich finansowanie, opublikowała raport pokazujący, że Unia Europejska dała duże granty (setki tysięcy euro) kilku NGO, by do zagranicznych sądów wnosiły oskarżenia o zbrodnie wojenne przeciwko oficerom i żołnierzom izraelskim. Takie działania mogą częściowo wyjaśnić niechęć IDF do podjęcia bardziej skutecznej akcji przeciwko podpalaczom z Gazy.

Podczas gdy nasi arabscy i irańscy wrogowie nie odnieśli sukcesu w próbach zniszczenia naszego żydowskiego państwa wojnami i terrorem, naszym europejskim wrogom udało się cofnąć przy pomocy euro osadnictwo w Judei/Samarii i zmusić do wyrzucania Żydów z ich domów. Walczyli zażarcie przeciwko staraniom naszego rządu, by deportować nielegalnych migrantów, których słusznie uważa się za zagrożenie społeczne i demograficzne. Sparaliżowali reakcję IDF na terroryzm podpaleń z Gazy i spowodowali, że główną troską IDF nie jest pokonanie wroga, ale unikanie prawnych problemów.

Komunikat, jaki z tego dociera do terrorystów z Hamasu, OWP i PIJ, jest prosty: macie zielone światło – Żydzi są zbyt słabi, by walczyć.

Istnieją rozwiązania tego problemu. Dwa lata temu Kneset uchwalił prawo przejrzystości wymagające, by NGO informowały o finansowaniu ich przez obce rządy. To prawo trzeba wzmocnić – właściwie w ogóle nie ma powodu, by Izrael pozwalał obcym rządom na ingerencję w nasze sprawy wewnętrzne. Przeciwnicy powiedzą, że ograniczanie wpływów finansowanych z zagranicy NGO jest „antydemokratyczne”, jak gdyby demokracja wymagała unieważniania woli izraelskich wyborców! Jest tylko jeden powód sprzeciwu w Knesecie wobec takiego prawa, a jest nim to, że niektórzy członkowie sami pożywiają się z  europejskiego koryta. Z tym trzeba skończyć.   

Sąd Najwyższy ma zbyt wiele władzy i zerową odpowiedzialność. Takiej sytuacji nie ma w żadnym innym demokratycznym kraju. Trzeba przywrócić równowagę między gałęziami władzy.

Inną niezbędną zmianą jest zmiana postawy. Im bardziej Izrael powstrzymuje się przed samoobroną z powodu obaw przed prawnymi konsekwencjami, tym bardziej wrogowie będą mu grozić prawnymi konsekwencjami. Ten cykl trzeba złamać zarówno dlatego, że powstrzymuje nas przed działaniami, jak i dlatego, że informuje naszych wrogów o naszej słabości. Na latawce podpalaczy trzeba odpowiedzieć śmiertelną siła, nie zaś niekończącą się debatą. Żydowscy mieszkańcy terytoriów powinni mieć przynajmniej takie same prawa jak Arabowie  i nie być wyganiani z ich domów z wyniku prawnych catch-22. Nielegalnych migrantów należy deportować (patrz tutaj i tutaj).

Sytuacja prawna i dyplomatyczna jest dzisiaj ustawiona przeciwko nam, częściowo z powodu naszych działań. Musimy to zmienić i bronić się. Nikt inny nas nie obroni.

Why don’t we defend ourselves?

8 czerwca 2018

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Vic Rosenthal

Emeryt. Zajmował się rozwijaniem programów komputerowych. Studiował informatykę i filozofię na  University of Pittsburgh. Mieszka w Izraelu. Publikuje w izraelskiej prasie. Jego artykuły często zamieszcza Elder of Ziyon.