Przedstawiają się jako „aktywiści pokoju”. Udają, że dbają o równość i prawa człowieka. Ale ich przesłanie jest nazistowskie. Antyżydowskie, skrajnie prawicowe ideologie zakaziły kampusy i szkoły, politykę i związki zawodowe. Pora je wyplenić.
Jesteśmy świadkami nazistowskich przesłań przeciwko żydowskiej ludności Izraela. Częściowo jest to nasza wina. Staliśmy się tak znieczuleni, że nie rozróżniamy dłużej między „zwykłym kłamstwem” a skrajnie prawicową retoryką. Widzimy te przesłania codziennie. Weszły do głównego nurtu i znakomitości, prezenterzy radiowi i telewizyjni i wykładowcy – wszyscy ich używają. „Lewica” jako naziści. Powinniśmy okazywać temu zero tolerancji. Zamiast wskazania na bezczelną swastykę, ukrytą pod wizerunkiem, wchodzimy do „króliczych nor” Alicji z Krainy Czarów, by dyskutować o historycznej ścisłości. Kiedy reagujemy, w najlepszym wypadku nazywamy to „propagandą”.
Istnieje różnica między antyizraelską propagandą a nazistowskim przesłaniem. Argumenty o zawieszeniu ognia, osiedlach i proporcjonalnej reakcji są dyskusjami o ”narracji” lub ”propagandzie”. To jednak, co przedstawiam tutaj, nie ma nic wspólnego z prawomocną dyskusją. Nie jest o tym, czy druga strona stworzyła mit, czy nie. To, o czym piszę tutaj, jest nazistowskim przesłaniem i kiedy widzicie je, odrzućcie je równie szybko jak odrzucilibyście, gdyby było w kształcie swastyki. Oto kilka przykładów.
Mapy „znikającej Palestyny”
Zaczynam od tej mapy (dwa przykłady tej samej mapy). To jest pierwsza z zestawu czterech map ”znikającej Palestyny”. Ta mapa jest chyba najczęściej używana ze wszystkich obrazów w antyizraelskich kampaniach. Pojawia się na każdym kampusie przy każdym wydarzeniu, a nawet była przez pomyłkę używana przez media głównego nurtu.
Nie mam zamiaru omawiać tych map jako narzędzia antyizraelskiej propagandą. Choć rozumiem dobre intencje zajmujących się tym ludzi (a widziałem tego wiele), wskazywanie demograficznych błędów lub ziemi będącej własnością państwa (i tak dalej) nie wystarcza, ponieważ to całkowicie pomija najważniejszą sprawę.
Tą najważniejszą sprawą zajmę się tutaj. Ziemia, na której Żydów zmasakrowano i dokonano na nich czystki etnicznej (patrz, że brak Hebronu na tej po lewej stronie), staje się „palestyńską ziemią”. Zwrot „palestyńska ziemia” nie odnosi się nawet do miejsc, gdzie żyją lub są właścicielami Arabowie. Tym, co się tu dzieje, jest „wyłączenie” żydowskich społeczności, które żyły tam przez tysiąclecia, z „palestyńskiej populacji” i umieszczenie ich w żydowskich gettach z odebraniem wszelkich praw do jakichkolwiek roszczeń, tylko dlatego, że są Żydami. Zielony obszar mógłby równie dobrze mieć wydrukowany napis „Judenrein”.
Nadal nie rozumiecie? Wyobraźcie sobie mapę Zjednoczonego Królestwa. Następnie wyobraźcie sobie kogoś, kto zaznaczył miejsca, w których żyją „nie-biali”. Nie tylko nowi imigranci, ale każdy, kto jest uważany za „nie-białego”, niezależnie od tego, jak długo ich rodziny żyły w Zjednoczonym Królestwie. W którym momencie, kiedy obszary wolne od „nie-białych” otrzymują nazwę „brytyjska ziemia”, w umyśle pojawia się wam swastyka?
Nie ma żadnego usprawiedliwienia dla tej mapy, ani żadnego uprawnionego sposobu odczytywania jej. Wszędzie, gdzie pojawia się ta mapa, promuje się nazistowską ideologię. Nie ma dla niej miejsca *nigdzie*. Jest wyraźnym przykładem, jak ten typ nazistowskiej terminologii wszedł do głównego nurtu sprawy antyizraelskiej. Jeśli widzicie tę mapę, gdziekolwiek widzicie tę mapę – nazwijcie ją po imieniu. Skrajnie prawicowym, nazistowskim materiałem propagandowym.
Z Hebronu do Jerozolimy i z Bagdadu do Tulkarem 1929-1949
Następny przykład jest prosty. Żydowska społeczność Hebronu została poddana czystce etnicznej po masakrze Żydów, jaka miała miejsce w 1929 roku. To jest starożytna społeczność z praktycznie nieprzerwaną obecnością w Hebronie poza czasowym wygnaniem (Krzyżowcy) i exodusem po pogromie w 1517 roku.
Od połowy lat 1800. Jerozolima miała żydowską większość. Przez kilka tysięcy lat, poza czasowymi zakazami dostępu, Żydzi stanowili znaczącą część populacji miasta. Duża część żydowskiej społeczności Jerozolimy została etnicznie wyczyszczona w 1948 roku. Dowódca sił jordańskich powiedział podobno: „Po raz pierwszy od tysiąca lat ani jeden Żyd nie pozostał w Dzielnicy Żydowskiej”.
Potomkowie wszystkich tych żydowskich rodzin żyją w dzisiejszym Izraelu. Zalicza się ich do „najeźdźców”, „kolonialnych osadników” i „uzurpatorów”. Dlatego? Ponieważ są Żydami.
Nie ulega wątpliwości, że w latach 1900. był napływ arabskich migrantów do Mandatu Palestyńskiego. Ten przypływ ludzi zaczął się o dziesięciolecia wcześniej. Na przykład, Egipcjanie uciekający przed poborem do wojska pod koniec lat 1800. Europejskie interesy (Wielkiej Brytanii/Francji) wraz z napływem żydowskich syjonistów przyniosły także inwestycje, a ludzie przybywali w to miejsce, gdzie był wzrost gospodarczy. Wiele jest takich wskazówek. Na przykład, Busznak jest nazwiskiem Arabów, którzy przybyli z Bośni. Wiele innych nazwisk, takich jak Al-Baghdadi, Tamimi i Al-Takriti wywodzi się od nazw klanów i wyraźnie nie są to nazwiska miejscowe. Martin Gilbert ocenia, że 50 tysięcy arabskich imigrantów przybyło za rządów brytyjskich, inni sugerują co najmniej podwójną liczbę.
Wielu potomków tych nieżydowskich rodzin mieszka dzisiaj w Izraelu lub w ziemiach 1967 r. Uważani są za rdzenną ludność, których prawa do tej ziemi przekreślają wszystkie inne roszczenia. Dlaczego? Ponieważ nie są Żydami.
Kiedy UNWRA stworzyła definicję Palestyńskiego uchodźcy, oparli ją na mieszkaniu w tym miejscu przez zaledwie dwa lata. To znaczy, że imigrant z Iraku jest liczony jak rdzenny mieszkaniec, którego prawa w miejscach takich jak Hebron przekreślają prawa Żyda, którego rodzina żyła tam od zawsze. Nie ma to nic wspólnego z osiedlami ani punktami kontrolnymi. To jest kolejna nazistowska narracja.
Żydowscy uchodźcy 1880s – 1948
Żydzi przybywali do Imperium Osmańskiego a później do brytyjskiej Palestyny. W większości byli to uchodźcy uciekający przed prześladowaniami. Szczyty żydowskiej imigracji zbiegały się w czasie z prześladowaniami i z zamykaniem drzwi Wielkiej Brytanii (1905) i USA (1924), co zawężało wybór. W latach 1930. nie było innego miejsca, do którego mogli udać się Żydzi.
Na wzrost żydowskiej imigracji Arabowie odpowiadali przemocą. Im wyższa liczba uchodźców, tym gorsza przemoc. Z czasem arabska odmowa zaakceptowania żydowskich uchodźców doprowadziła Brytyjczyków do całkowitego zamknięcia drzwi żydowskiej ojczyzny. Ta przemoc była główną siłą napędową koncepcji podziału kraju.
Każdy uchodźca lub imigrant staje się ”osadnikiem”, ”najeźdźcą, ”chazarskim zbirem”:
Te mity i każda ich odmiana przedstawiają żydowską imigrację jako przemoc, kradzież ziemi i najazd cudzoziemców. Żydzi przyszli i „ukradli” ziemię (za Brytyjczyków – rzeczywiście?) Ludzie tworzą coś nienaturalnego o naturze Żydów i ugrzeczniają to przez nazywanie każdego Żyda, który przybył do Brytyjskiej Palestyny, „syjonistą”. Wielu tych samych ludzi, którzy dehumanizują motywy i pragnienia żydowskiej imigracji do Brytyjskiej Palestyny, niosą plakaty z napisami, że Europa i Ameryka muszą „przyjąć uchodźców”.
Jak zawsze, proszę o przetłumaczenie tego języka na sytuację w Zjednoczonym Królestwie i w USA. Kto twierdzi, że uchodźcy odbierają domy i miejsca pracy? Kto nazywa ich najeźdźcami lub obcymi? Jaka ideologia dehumanizuje ich motywacje i zamiary? Niemniej całkowita demonizacja zaszła w sprawie Żydów uciekających przed pogromami i ludobójstwem. Dlaczego? Ponieważ byli Żydami. To jest jeszcze jedna nazistowska narracja.
Od jak dawna tu mieszkasz?
Jest cały szereg pytań, których nikt nigdy nie zapytałby mieszkańca USA lub Wielkiej Brytanii. Dlaczego? Ponieważ nie jesteśmy rasistami. Niemal wszyscy Żydzi, którzy mieszkają w Izraelu, tam się urodzili. Jak też większość ich rodziców. Konflikt rozpoczęty przez arabską przemoc stworzył koncepcję dwóch oddzielnych państwa, ale poza tym? Mój sąsiad jest indyjskiego pochodzenia, ja jestem etnicznym Żydem, osoba o dwoje drzwi dalej wydaje się być białym Brytyjczykiem. Wszyscy urodziliśmy się tutaj. Jak również nasi rodzice.
Czy ktokolwiek wystąpiłby z twierdzeniem, że indywidualne prawa białego Brytyjczyka są wyższe niż moje lub mojego sąsiada? Niemniej „niedawni najeźdźcy” jest określeniem często używanym także na kampusach uniwersyteckich, żeby opisać izraelskich Żydów. Gdyby ktoś nazwał mojego sąsiada „niedawnym najeźdźcą”, jak umieścilibyście tę osobę na mapie politycznej?
Zmiana nazwisk
Pamiętacie prawicowy atak na pochodzenie Obamy? Dość nieprzyjemne, prawda? Chodzi mi o to, że wiemy, z której strony politycznego spektrum pochodzą ataki tego rodzaju – prawda? Antyizraelscy aktywiści używają dokładnie tej strategii wobec Żydów w Izraelu:
Zarówno Elleanne Green, jak Judith Brown (obrazy powyżej), poinformowały, że wstąpiły do Labour dla Jeremy’ego Corbyna. Wszyscy ci ludzie mogą odziewać się w szaty lewicowych działaczy na rzecz pokoju, ale ich przesłania są ze skrajnej prawicy.
Kulturowe zawłaszczenie
Wyobraź sobie, że wchodzisz do smażalni ryb na ulicy w twoim mieście. I powiedzmy, że właściciel jest tureckiego, indyjskiego lub chińskiego pochodzenia. Czy wróciłbyś razem z przyjaciółmi, by demonstrować przed sklepem, nie dopuszczać klientów i oskarżać właściciela o kulturowe zawłaszczenie? Gdzie byłbyś na politycznym spektrum, gdyby to choćby przyszło ci do głowy? Niemniej wszystko, co robią Izraelczycy, napiętnowane jest jako „kulturowe zawłaszczenie”.
Zacząłem od faktu, że niektóre rodziny Żydów izraelskich żyły na tej ziemi równie długo, jeśli nie dłużej, niż Arabowie. Czy nie wolno im ugotować humusu i nazywać go ich własnym? Oczywiście, dochodzą tutaj potomkowie około miliona żydowskich uchodźców z krajów arabskich. Wszyscy przybyli z humusem, pitą, falaflem, malawach, tanuleh, matbuchą i szakszuką w swoich książkach kucharskich. Ostatnim gwoździem są izraelscy Arabowie, 20% populacji. Większość Izraelczyków jest bezpośrednimi potomkami ludzi, którzy nigdy nie opuścili tego regionu. A co z resztą? Co jest złego w izraelskim humusie?
Weźmy izraelską rodzinę, która żyła w tym regionie od zawsze. Przed Brytyjczykami, przed Turkami, przed Arabami, przed chrześcijanami. Jeśli gotują humus, to jest to kulturowe zawłaszczenie. Dlaczego? Ponieważ są Żydami. Jak ludzie mogą nie widzieć, co to jest? Nazistowskie przesłanie.
Nazistowskie narracje muszą zostać odrzucone
To jest tylko kilka przykładów spośród wielu. Jest niesłuszne nazywanie tego propagandą i skupianie się na argumentach przeciwko jej logicznym lub nielogicznym filarom. Nie powinniśmy też nazywać tego rewizjonizmem historycznym, bo to trzeba nazwać po imieniu. Jest to materiał skrajnie prawicowej ideologii, a przesłanie jest nazistowskie.
Skrajnie prawicowa ideologia zakaziła samozwańczy ”obóz pokoju”. Wiele z tego (nie wszystko) wynika z sojuszu czerwono-zielonego. Radykalni islamiści nie są lewicowcami i kiedy te grupy trzymają się za ręce na antyizraelskich platformach, elementy na lewicy połykają skrajnie prawicową, rasistowską ideologię, po prostu dlatego, że otrzymała nowe opakowanie. Te wątki weszły na kampusy, do związków zawodowych i do polityki. Nazistowska, antyizraelska narracja weszła do głównego nurtu. Setki razy widziałem i słyszałem każdy z powyższych przykładów. Widziałem je na kampusach, widziałem je w polityce, widziałem dzieci karmione tym w szkołach.
Pora, byśmy nie tylko wskazywali na to, ale zburzyli całą strukturę.
Nazi in disguise. How some anti-Israel messaging is extreme-right rethoric
16 stycznia 2018
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
David Collier
Brytyjski bloger śledzący narastanie antysemityzmu w Wielkiej Brytanii.
