Urzędnik państwowy stanął w obronie praw związanych z płcią i drogo za to zapłacił
Jonathan Kay
2023-04-20
Jeśli jesteś pracownikiem umysłowym w Kanadzie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w twoim miejscu pracy odbywały się wykłady na temat „dekolonizacji” — niejasno zdefiniowanego projektu mającego na celu „dekonstrukcję kolonialnych ideologii wyższości i przywilejów zachodniej myśli”. To zdecydowanie kultowy podgatunek pedagogiczny, który dobrze poznałem, bo zirytowani pracownicy często przesyłają mi zrzuty z ekranu i nagrania ze swoich szkoleń. Ponieważ zgłaszanie skarg na te materiały wewnętrznie groziłoby oskarżeniami zagrażającymi zarzutami o „białą wrażliwość” itp., wielu pracowników uważa, że ujawnienie ich dziennikarzom jest jedyną realną opcją.
Godnym uwagi okazem, który otrzymałem w zeszłym roku, był 136-stronicowy moduł zatytułowany Wprowadzenie do dekolonizacji, który został przedstawiony na początku tego roku przez firmę konsultingową Hummingbirds Rising personelowi Biura Rzecznika Praw Obywatelskich Kolumbii Brytyjskiej(urzędu, który sam określił się jako „niezależny głos Brytyjskiej Kolumbii (BC) na rzecz sprawiedliwości i odpowiedzialności, [pracujący] nad upewnieniem się, że organizacje sektora publicznego traktują ludzi sprawiedliwie i przestrzegają zasad”). Instruktorzy powiedzieli około stu uczestnikom, że będzie to „odważna przestrzeń”, w której ci, którzy mają obawy dotyczące dekolonizacji, mogą „być śmiali i odważni [przy zadawaniu] pytań i komentowaniu”. (Według zastępcy rzecznika praw obywatelskich udział w wydarzeniach poświęconych różnorodności i integracji wszystkich pracowników organizacji jest zwykle wymieniany jako opcjonalny. W praktyce, personel powiedział mi, że prawie wszyscy czują, że muszą uczestniczyć).
Wiele materiałów historycznych przedstawionych na tej sesji było faktograficznie dokładnych - w tym opisy niesprawiedliwości związane z kanadyjskim systemem rezerwatów dla rdzennych mieszkańców. Ale w miarę lektury, treść zaczęła powodować unoszenie brwi. W części poświęconej ekonomii stanowczo stwierdzono, że kapitalizm jest „wirusem” „uciskających systemów”. Wykład na temat duchowości przedstawiał zachodnie wartości jako z natury narcystyczne, w przeciwieństwie do dążenia ludów rdzennych do uniwersalnej harmonii. Szereg wymienionych grzechów, które prezenterzy ewidentnie kojarzą z „białą supremacją”, obejmowało „punktualność”, „dobre maniery” i „perfekcjonizm”. Najbardziej skandaliczne było stwierdzenie, że nazistowska rzeź sześciu milionów europejskich Żydów była bezpośrednio inspirowana kanadyjską konstytucją. Co jeszcze dziwaczniejsze, ilustracja do tego slajdu była wzięta z Jasia Fasoli, zwariowanego brytyjskiego programu komediowego z lat 90.
(Zapytany o prezentację, kierownik ds. komunikacji Biura Rzecznika powiedział Quillette, że Hummingbirds Rising zostało wpisane na publiczną listę zakwalifikowanych dostawców BC Public Service, oraz że pracownicy biura nie przeprowadzili wcześniejszej weryfikacji prezentacji. Kierownik ds. komunikacji dodał, że szkolenie było częścią „zobowiązania Biura do pojednania z ludnością rdzenną. Wiedza personelu na temat bezpieczeństwa kulturowego i wpływu kolonizacji na ludność rdzenną jest ważnym elementem planu usług biura dla społeczności rdzennych. Zdajemy sobie sprawę, że pewne treści prezentacji Hummingbirds mogą być dla niektórych kontrowersyjne. Chcemy jednak podkreślić wartość, jaką dla naszego personelu ma pełne zrozumienie wielości perspektyw rdzennych mieszkańców naszej prowincji.”)
Slajdy z Introduction to Decolonization
Po udostępnieniu tych zdjęć na Twitterze skontaktowało się ze mną biuro znanej organizacji żydowskiej w Vancouver, której kierownictwo (co zrozumiałe) uznało slajd JaśFasola/ Holocaust za pokaz skrajnej ignorancji. Dzięki ich staraniom sprawa została podobno podjęta wewnętrznie przez rząd prowincji BC. Później dowiedziałem się, że w następnych miesiącach kierownictwo Biura Rzecznika Praw Obywatelskich zadało sobie trud dochodzenia, kto ujawnił materiały.
Jeśli celem dochodzenia było zapobieżenie większej liczbie przecieków, to zastraszanie nie zadziałało: na początku tego roku otrzymałem więcej dokumentów z Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, z których najciekawszy dotyczył warsztatu o kolejnej przesadnej indoktrynacji w sprawie Różnorodności i Inkluzywności (D&I) wszystkich pracowników – te szkolenia dotyczyły „wyzwań stojących przed osobami transpłciowymi i niekonformistycznymi”. Prezenterka, prawniczka z Vancouver, Adrienne Smith, jest dobrze znaną aktywistką w tej dziedzinie, która pomogła przy prowadzeniu kampanii mającej na celu pozbawienie funduszy publicznych miejscowego schroniska dla kobiet z powodu odmowy zezwolenia biologicznym mężczyznom na pracę w charakterze doradców ds. gwałtów.
[Hej, ludzie cis: (ośrodek) pomocy po gwałcie i feministki w Vanvouver są antytrans i są z tego dumni. Kiedy zgłaszasz się jako ochotnik, rozwieszasz plakaty, przekazujesz tweety, popierasz transfobię. Nie podlega dyskusji. Nie ma zgody na niezgodę. Nie jest to różnica opinii. To jest tylko nienawiść. Więc po prostu zatrzymajcie to.]
Prezentacja Adrienne Smith z 3 listopada 2021 r. dla Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, której nagranie udostępniono Quillette, zawierała spodziewane upomnienia dotyczące respektowania preferencji zaimków. Krótka sekcja dotycząca aseksualności zawierała wskazówkę, aby nie mówić rzeczy typu „ta celebrytka jest hot”, ponieważ taki komentarz „sugeruje, że chciałbyś uprawiać seks z tą celebrytką – nagle po prostu zraziłeś cały ace [tj. aseksualny] personel”. Ponieważ była to Kanada, pojawiły się również odniesienia do składnika „dwóch duchów” tego, co nasze rządy nazywają teraz społecznością 2SLGBTQI+; jak również powiązane (i wysoce wątpliwe) twierdzenie, że dymorfizm płciowy człowieka jest „wyimaginowanym” artefaktem „skolonizowanej binarności” Zachodu.
Wiele z przedstawionych materiałów było autobiograficznych, a sama Smith określała się różne jako queer; AFAB [płeć żeńska przydzielona przy urodzeniu]; trans; niebinarna; kobieta (w celu uzyskania dostępu do programów społecznościowych przeznaczonych dla kobiet); „skoncentrowana na męskości” zarówno w odniesieniu do ekspresji płciowej, jak i „orientacji romantycznej”; i „ciotwuja” dla swoich „rodziaków” (niebinarny neologizm wskazujący na siostrzenice/bratanice i siostrzeńców/bratanków).
Smith oferowała również porady dla rodziców. Wychowywanie rodziaków na „małe księżniczki Disneya” „rani mi serce”, powiedziała Smith publiczności, jednocześnie przyznając, że „nasze zaangażowanie w rodzicielstwo neutralne pod względem płci oznacza, że [to] musi być w porządku”. Jeśli chodzi o chłopców, Smith stwierdził, że w „kufrze rodziny musi być tutu (spódniczka baletnicy) dla każdego”.
Smith opisuje życie w Kanadzie jako zdradliwe dla osób transpłciowych, ze względu na wszechobecne zagrożenie związane z niewłaściwym traktowaniem płci, nękaniem, a nawet śmiertelną transfobiczną przemocą. Dramatycznie mówiła o „setkach” osób transpłciowych zabijanych co roku (przypuszczalnie Smith mówiła o globalnych statystykach, ponieważ od 2019 r. żadna osoba transpłciowa nie została zabita w Kanadzie).
Adrienne Smith przemawia w 2021 roku na Uniwersytecie Simona Frasera.
W pewnym momencie Smith stwierdziła, że „prawdziwej walki” o prawa osób transpłciowych nie toczy się przeciwko konserwatywnym transfobom, ale raczej przeciwko „białym feministkom w średnim wieku” i innym, którzy wciąż skupiają się na „genitaliach”, kiedy przedstawiają swoje stanowisko (podejście, które prelegentka przyrównała do pytania babci o „kształt sromu”). W momentach, kiedy Smith potępiała postrzeganych wrogów politycznych, często mówiła tonem pełnym niechęci – nigdy jednak bardziej niż podczas krytykowania organizacji „LGB”, które „przemawiają do Parlamentu” (wyraźnie mając na myśli LGB Canada). Smith określała takie grupy jako domniemane „grupy nienawiści”, ponieważ „celowo wykluczają T”.
Kluczem do walki z taką „nienawiścią”, powiedziała Smith, przyjmując teraz bardziej płaczliwy ton, było „ wierzenie mi… tak, jak powinniśmy wierzyć ludziom, którzy doświadczają przemocy na tle seksualnym… tak jak wierzymy osobom niepełnosprawnym, tak jak wierzymy ludziom doświadczającym rasizmu”. Według Smith przedkładanie takiej „wiary” nad biologię jest fundamentalnym imperatywem moralnym – takim, który musi kierować wszystkimi zasadami regulującymi dostęp mężczyzn do chronionych przestrzeni kobiet, bez możliwości kompromisu. W pewnym momencie widzowie wzięli udział w quizie, aby upewnić się, że wszyscy zgodzili się, że transpłciowa kobieta, którą seksualnie pociągają kobiety, jest w każdym calu prawdziwą lesbijką. Smith pochwaliła wszystkich jako „gwiazdy”, kiedy w oknie czatu Zoom wpisano kaskadę odpowiedzi potwierdzających, że są to lesbijki.
Sesja pytań i odpowiedzi, która nastąpiły później, była pełna nieśmiałości i napięcia - co nie powinno być zaskakujące, ponieważ Smith zapobiegawczo ostrzegła słuchaczy, że wyrażanie sprzeciwu zostanie odebrane jako przyznanie się do bigoterii. Co więcej, Smith była tu prawniczką przemawiającą do tłumu składającego się głównie z laików, co jeden z słuchaczy, z którym później rozmawiałem, opisał jako element zastraszający.
Dopiero ostatnie pytanie, zadane przez pracownika zidentyfikowanego tylko jako „Nick”, zawierało coś zbliżonego do prawdziwego sprzeciwu. I nawet Nick starał się poprzedzić swoje komentarze zapewnieniem Smith, że „biorę sobie do serca wiele z tego, co mówisz” i „Widzę wiele praktycznych zmian w sposobie, w jaki piszę rzeczy, które mogę wprowadzić w życie."
Następnie Nick przeszedł do sedna sprawy:
Chciałbym również poruszyć to, że wiele z języka, o którym mówimy, i leżące u jego podstaw założenia są kwestionowane. Myślę w szczególności o słowie kobieta i matka… Myślę, że to ważne, ponieważ wiele osób, w tym wiele kobiet w moim życiu, które są dla mnie bardzo ważne, uważa, że w niektórych sytuacjach płeć jest istotna. Ale to, co naprawdę mnie martwi, to to, że wszyscy ludzie, którzy mówią mi to prywatnie, nigdy nie powiedzieliby tego publicznie, ponieważ obawiają się, że zostaną uznani za bigotów i…
W tym momencie Smith, która na poprzednie pytania odpowiadała z szacunkiem, choć z irytacją, przerwała Nickowi, pytając go ostentacyjnie: „Czy wszyscy twoi rasistowscy przyjaciele są wściekli, że nie wolno im mówić rasistowskich rzeczy?”
Doprowadziło to do następującej wymiany zdań, która, co warto zapamiętać, rozegrała się podczas rozmowy na platformie Zoom, w której uczestniczyli prawie wszyscy współpracownicy Nicka:
Nick : Cóż, to znaczy, to trochę… to może trochę to ilustruje, prawda? To są naładowane i emocjonalne rozmowy, prawda? I myślę, że rozsądni ludzie mogą się nie zgadzać w niektórych kwestiach...
Smith: [Przerywając] Więc zatrzymam cię w tym miejscu. To nie jest pytanie o niezgodność warunków lub coś, o czym można uprzejmie dyskutować. To spór między ludźmi, którzy szukają sprawiedliwości, a ludźmi, którzy woleliby, żebyśmy byli martwi… Mówiliśmy, że białe kobiety nie będą dzielić łazienki z czarnymi kobietami, bo zarażą nas syfilisem. Ten sam argument jest teraz przywoływany przez kobiety, które twierdzą, że transpłciowe kobiety będą dla nich niebezpieczne w toalecie. I istnieje bardzo poważna i nienawistna narracja między niektórymi z tych rzeczy, które są wyrażane delikatnie, często pod pozorem szukania pełnej szacunku debaty. A ja… nie mam już ochoty na pełną szacunku debatę na temat tego, kim jestem, kiedy setki z nas są mordowane każdego roku, a wielu z nas jest wykluczonych z podstawowych usług publicznych. I mam cierpliwość do kobiet w twoim życiu, które chcą posiadać słowo „kobieta”. Myślę, że każda kobieta powinna mieć prawo do słowa kobieta. Jeśli robisz to w sposób wykluczający transkobiety, to twój feminizm wymaga trochę pracy.
Nick : Myślę, że odniosłeś się do mojego punktu widzenia. Dziękuję.
W miejscu pracy, w którym pracownicy naprawdę mogli „śmiało i odważnie” zadawać „pytania i komentować”, wyrażanie sprzeciwu przez Nicka nie powinno ściągnąć na niego gniewu jego szefów. W końcu było to Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, niezależne biuro legislatury BC, które regularnie pomaga sygnalistom. Obecny rzecznik praw obywatelskich, Jay Chalke, z dumą mówił o swojej roli w „zapewnianiu odpowiedzialności, przejrzystości i uczciwości w rządzie”. Chociaż Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich samo w sobie nie jest sklasyfikowane jako agencja rządowa, można by pomyśleć, że jego kierownictwo stosuje te same zasady wobec swoich podwładnych, którzy w dobrej wierze wypowiadają się przeciwko temu, co uważają za dezinformację.
W przypadku Nicka, niestety, wszystkie te górnolotne deklaracje na niewiele się zdały. Po swojej prezentacji Nick został wezwany na spotkanie z kilkoma przełożonymi — w tym z zastępcą rzecznika praw obywatelskich, który najwyraźniej nasłuchał się od Smith o rzekomej bigoterii Nicka.
A myślozbrodnia w sprawie płci nie była jedynym punktem na liście zarzutów. Współpracownik Nicka nagle przypomniał sobie, że Nick wyraził kiedyś sceptycyzm co do wartości deklaracji o uznaniu, że ziemia należała ongiś do rdzennego plemienia. Inny powiedział, że e-mail, który kiedyś wysłał Nick, opisujący zreformowanego przestępcę, którego znał jako dziecko, zawierał opisy przestępstw, które były zbyt „obrazowe”.
Zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich powiedział Nickowi, że jego uwagi na temat płci „wzburzyły i obraziły” Smith, a zatem naruszyły zasady postępowania biura, żeby „nie powodować traumy”. Poparł również porównanie Nicka przez Smith do rasistowskiej białej kobiety, która uważa czarne kobiety za cierpiące na choroby weneryczne; a także zarzut, że Smith została „poniżona”, gdy Nick wspomniał o kobietach, które znał, które popierały oparte na płci podejście do ochrony przestrzeni wyłącznie kobiecych.
W ramach kary Nick otrzymał polecenie odbycia szkolenia wrażliwości, które obejmowało 16-godzinny kurs o nazwie Budowanie szacunku w miejscu pracy. Zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich zaserwował następnie wręcz komiczny dodatek, zapewniając Nicka z wielkodusznością: „Wspieramy ludzi, którzy chcą się uczyć i rozwijać, więc te kursy są dostępne. Będziemy je wspierać. I nie wahaj się zgłosić z prośbą o kolejny kurs. Jeśli chcesz zrobić to dwa razy… ” (Ironią było odkrycie Nicka, że jedną z zasad przekazanych w kursie „Budowanie szacunku w miejscu pracy” jest potrzeba ochrony psychicznego bezpieczeństwa pracowników poprzez zapewnienie im możliwości dzielenia się przemyśleniami bez ryzyka odwetu.)
Dowiedziałem się, że nawet zanim zabrał głos podczas prezentacji Smith, Nick nie ukrywał swojej pogardy dla wtrącania się we wszystko przez coraz bardziej asertywną komisję ds. różnorodności i inkluzywności, co uważał za odciąganie uwagi od rzeczywistej pracy, jaką mieli wykonywać w Biurze Praw Obywatelskich. W jednym przypadku zespół Nicka, którego zadaniem było badanie skarg od więźniów w prowincjonalnych więzieniach, został poinstruowany przez członków komitetu, aby nie używać słowa „więźniowie”, ponieważ nie jest to język stawiający „osobę ponad wszystkim”. (Najwyraźniej najnowsza moda polega na nazywaniu ich„osobami uwięzionymi” lub „osobami skazanymi za przestępstwa”). Będąc sam byłym młodocianym przestępcą, który kiedyś siedział w więzieniu w Jukonie (nie wspominając o swojej obecnej pracy kontrolera, który codziennie rozmawiał z więźniami), Nick wiedział, że żaden prawdziwy więzień nie używa tego rodzaju żargonu, i powiedział to wprost swoim kolegom z komisji ds. różnorodności i inkluzywności. Po innych takich frustrujących starciach w miejscu pracy Nick ostatecznie rzucił pracę w listopadzie ubiegłego roku, wkrótce po tym, jak dowiedział się, że trwa kolejne dochodzenie w sprawie jego zachowania.
Na początku tego miesiąca skontaktowałem się z Biurem Rzecznika Praw Obywatelskich BC, aby zapytać, czy są jakieś plany zreformowania ideologicznego podejścia do szkolenia i dyscypliny w miejscu pracy, które ujawniły ostatnie wydarzenia. W odpowiedzi kierownik ds. komunikacji Rzecznika powiedział Quillette: „Nasza grupa robocza różnorodności i inkluzywności… zawsze była i nadal będzie otwarta dla wszystkich pracowników z każdej części biura, aby uwzględnić szeroki zakres poglądów. Ponieważ kwestie różnorodności i inkluzywności nadal ewoluują w naszej prowincji, my też będziemy [ewoluować]”.
Jeśli chodzi o panią Smith, kierownik ds. komunikacji bronił jej jako „prawniczki, która jest wysoko ceniona jako orędowniczka praw osób transpłciowych, [której] perspektywa… ma decydujące znaczenie w czasie, kiedy kontynuujemy usługi dla ludzi niebinarnych i trans, którzy mogą wnosić do nas skargi dotyczące usług publicznych… Skupiliśmy się na tym, aby Adrienne podzieliła się z nami ogólnym przeglądem tożsamości trans, i właśnie to nam dostarczyła”.
Sama Smith odmówiła komentarza na temat tej sprawy. Udało mi się jednak wyśledzić informacje o oficjalnej odpowiedzi Smith na skargę dotyczącą niewłaściwego postępowania, którą Nick złożył w Law Society of British Columbia pod koniec 2021 r. (W tej sprawie Komitet ds. Przeglądu Skarg Towarzystwa określił zachowanie Smith jako „niewłaściwe i niegrzeczne”, ale ostatecznie orzekł na korzyść Smith na podstawie tego, że Smith rozmawiała z personelem Biura Rzecznika Praw Obywatelskich nie jako prawnik, ale raczej jako instruktorka.)
Zgodnie z podsumowującym dokumentem sporządzonym przez prawnika zatrudnionego przez Law Society, a następnie udostępnionym Quillette Smith twierdziła, że Nick przemawiał w „niebezpieczny i odczłowieczający” sposób; wygłaszał komentarze, które sugerowały, że „osoby transpłciowe są nieważne” oraz „ludzie transpłciowi umyślnie popełniają oszustwa, oszukując w sporcie, uzyskując dostęp do miejsc publicznych w celu popełnienia napaści na tle seksualnym lub są chorzy psychicznie”; miał „uprzejmie sformułowane pytania, które w istocie są próbami zaangażowania osób transpłciowych w debatę na temat tego, czy osoby transpłciowe mają prawo istnieć na świecie”; i zajmował się „staraniem o zezwolenie na dyskryminację osób, które identyfikują się z płcią inną niż przypisana im, co jest głęboko transfobiczne”. Smith twierdziła również, że Nick był jednym z tych „przeciwników włączenia osób transpłciowych, [którzy] celowo uczestniczą w warsztatach… aby wykorzystać czas na pytania do odrzucenia koncepcji włączenia osób transpłciowych”.
Zapraszam czytelników do wysłuchania całej wymiany zdań między Smith i Nickiem z 3 listopada 2021 r. (link do niej znajduje się powyżej) i samodzielnego decydowania, czy jakakolwiek część tego jest prawdą.
Dobrą wiadomością jest to, że nawet do tego stopnia, do jakiego Smith była rzeczywiście „obrażona” i „wzburzona” przez Nicka, dowody sugerują, że Smith niemal natychmiast odzyskała równowagę emocjonalną: zaledwie chwilę po odpowiedzi na pytanie Nicka, gdy warsztaty dobiegały końca, Smith wyraziła chęć powrotu do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich w kolejnych latach, aby uczyć wszystkich jeszcze bardziej zaawansowanych technik ochrony praw osób transpłciowych.
„Cieszę się również, że mogę wrócić i zaoferować swoje usługi w zakresie przejrzenia stylu waszego przewodnika lub rozważenia waszych wewnętrznych zasad… i przedstawienia wam kilku najlepszych praktyk” — powiedziała publiczności Smith. „Często nie chodzi o to, aby [Komitet ds. różnorodności i inkluzywności] tworzył rozwiązania — ale raczej o to, jak je wdrożyć ”.
*Jonathan Kay publicysta “Quillette” doradca The Foundation Against Intolerance and Racism. Autor książki Among the Truthers, Legacy, Panics & Persecutions, and Magic in the Dark.
![[Hej, ludzie cis: (ośrodek) pomocy po gwałcie i feministki w Vanvouver są antytrans i są z tego dumni. Kiedy zgłaszasz się jako ochotnik, rozwieszasz plakaty, przekazujesz tweety, popierasz transfobię. Nie podlega dyskusji. Nie ma zgody na niezgodę. Nie jest to różnica opinii. To jest tylko nienawiść. Więc po prostu zatrzymajcie to.]](http://www.listyznaszegosadu.pl/upload/article/bild/7064/991125/_00aa_2d___3b___3__s.png)
