Państwa członkowskie Unii Europejskiej – zarówno indywidualnie, jak kolektywnie poprzez Kwartet – są rozgorączkowane i z hipokryzją ostrzegają Izrael przed aneksją, mimo że te same kraje nadal okupują liczne terytoria, które anektowały.
Zacznijmy od Francji. Francja ostatnio wzywa Unię Europejską, by zastosowała środki karne, jeśli Izrael anektuje cokolwiek.
Tak jest, Francja – która od ponad 300 lat rządzi wyspą Reunion o powierzchni 2512 kilometrów kwadratowych na południowowschodnim wybrzeżu Afryki. I wyspą Majotte o powierzchni 363 kilometrów kwadratowych od niemal 200 lat. Powierzchnia społeczności Gusz Ecjon wynosi 116 kilometrów kwadratowych.
Francja, która okupuje pięć tak zwanych “Wysp rozproszonych” wbrew rezolucji ONZ z 1979 roku, żądającej oddania tych wysp Madagaskarowi.
Francja, która w 1955 roku oznajmiła, że tysiące kilometrów kwadratowych tego, co nazywa „Południowymi i Antarktycznymi ziemiami francuskimi” będą odtąd uważane za oficjalne Zamorskie Terytoria Francji. Jakim właściwie prawem?
I ta Francja, Wielki Anektujący, poucza Izrael o aneksji? Jak powiedzieć „chucpa” po francusku?
Choć jest już jedną nogą poza Unią Europejską, Wielka Brytania także dorzuciła swoje. Brytyjczycy są wściekli na myśl o izraelskiej aneksji. Minister (i przewodniczący rządzącej Partii Konserwatywnej) James Cleverly powiedział parlamentowi, że takie izraelskie posunięcie „utrudni” osiągnięcie pokoju.
Zastanawiam się, dlaczego Brytyjczycy nigdy nie odczuwali takiego niepokoju, kiedy w 1950 roku Jordania zaanektowała całą Judeę i Samarię – nie tylko małą jej część, którą rozważa Izrael. Faktycznie, Wielka Brytania była wówczas jednym z zaledwie dwóch krajów na całym świecie (drugim był Pakistan), które uznały jordańską aneksję.
Aneksja była więc w porządku dla Jordanii – kraju, który nawet nie istniał, póki Brytyjczycy nie wyciągnęli go z kapelusza i ustanowili w 1922 roku. Ale nie dla Izraela, mimo że ten obszar był sercem żydowskiej ojczyzny przez 3000 lat.
Londyn ma nadzieję, że reszta z nas nie zauważy istnienia nie mniej niż 14 ”Brytyjskich Terytoriów Zamorskich”, które najechali i zatrzymują jako część Brytyjskiego Imperium – od Wysp Falklandzkich (o które Wielka Brytania poszła na wojnę z Argentyną w 1982 roku) do Bermudów. Jedne są na południowym Atlantyku, inne na Północnym Atlantyku, jeszcze inne na Karaibach – właściwie, gdzie nie spojrzysz na globie, możesz znaleźć kawałki starego Brytyjskiego Imperium, które nadal działa.
Jakie inne państwa członkowskie UE przypisują sobie prawo pouczania i grożenia Izraelowi?
Jest tu Portugalia, która jakieś 500 lat temu anektowała Azory o powierzchni 2546 kilometrów kwadratowych. Hiszpania, od XV wieku nielegalny okupant 7447 kilometrów kwadratowych Wysp Kanaryjskich. Grenlandia została siłą wcielona do Danii w 1814 roku. Nie zapominajmy o Curaçao i Aruba, anektowane przez Holandię wraz z Saint Martin, Saba i Bonaire. Jest wiele więcej przykładów.
Nie chodzi tylko o to, że te kraje wykazują niewiarygodną hipokryzję, kiedy ciskają gromy na Izrael w sprawie aneksji, podczas gdy same anektują każde terytorium, na którym mogą położyć łapę.
Nie, głównym problemem jest to, że Francja, Wielka Brytania i cała reszta nie mają moralnego, historycznego lub legalnego prawa do anektowania tych terytoriów, podczas gdy Izrael ma wszelkie prawa do wcielenia dyskutowanych tutaj części Judei i Samarii. To terytorium było centrum żydowskiego domu narodowego od czasów biblijnych. Izrael zdobył je w wojnie obronnej i według prawa międzynarodowego nie ma obowiązku oddania ich. I jest tam tylko niewielka populacja arabska, więc aneksja – „ponowne zjednoczenie” jest bardziej poprawnym terminem – nie stanowi demograficznego zagrożenia dla Izraela.
Oto więc, co mam do powiedzenia europejskim posiadaczom anektowanych terytoriów, którzy krytykują aneksję Izraela: pilnujcie własnych interesów. Rozumiem to dosłownie. Idźcie i zajmijcie się przekonywaniem własnych rządów, by wyzwoliły te ziemie, które okupują i które zaanektowały – a potem możecie przyjść do Izraela i porozmawiać o tej sprawie.
EU hypocrites take territory while blasting Israeli annexation
JNS.org, 8 czerwca 2020
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Stephen Flatow
Amerykański prawnik, który zainicjował szereg procesów przeciwko Islamskiej Republice Iranu w związku ze sponsorowaniem terroryzmu przez to państwo. Jego córka zginęła w zamachu terrorystycznym w 1995 roku. Wielokrotnie pomagał rządowi USA zidentyfikować organizacje, które pośredniczyły w nielegalnym przekazywaniu pieniędzy do Iranu.
