„W swoim biurze pan Akbar wyciągnął pistolet i zagroził, że mnie zabije, jeśli nie zrobię tego, co chciał. Potem zaczął mnie gwałcić. Płakałam tak głośno, jak tylko mogłam, ale nikt nie przyszedł z pomocą. Kiedy skończył ze mną, pan Akbar przyłożył mi pistolet do ucha i zagroził, że zabije moich braci i innych członków rodziny, jeśli ośmielę się komukolwiek powiedzieć”.
Matka poinstruowała resztę rodziny, aby nigdy nie wracała do pracy dla Akbara, ale „nie poszła na policję, ponieważ rodziny chrześcijańskie na ogół się ich [policji] boją i nie oczekują sprawiedliwości”. Jednak niecałe dwa dni później Akbar, w towarzystwie czterech uzbrojonych mężczyzn, walnął kolbą pistoletu w drzwi chrześcijańskiego domu i krzyczał, żeby „otworzyli drzwi albo poniosą straszne konsekwencje”. Obawiając się gróźb, jeden z braci Rimszy otworzył drzwi i w tym momencie Akbar zaczął obrzucać rodzinę obelgami, m.in. krzycząc:
– Jak śmiecie opuszczać moją fabrykę bez mojego pozwolenia? Wy plugawi Chooras [brudni chrześcijanie]. Zabiję was, jeśli jutro nie przyjdziecie – i macie przyprowadzić dziewczynę.
Według raportu :
„Cała rodzina była przerażona, a kiedy opuścił rodzinę, zaczęli dyskutować, co powinni zrobić. Kiedy planowali, co zrobić, Rimsza, która była bardzo roztrzęsiona, zemdlała i upadła na podłogę. Jej brat Arslan zabrał ją do okręgowego szpitala w Gudźranwala, gdzie zbadano ją i potwierdzono, że została zgwałcona”.
Rodzina ostatecznie zgłosiła gwałt na policji, która aresztowała Akbara. Ponieważ jednak chrześcijańska rodzina była pewna, że szybko zostanie zwolniony, a aresztowanie było tylko na pokaz, przenieśli się gdzie indziej.
„Nieszczęśliwie dla Rimszy, która była zaręczona, jej narzeczony zerwał zaręczyny po ujawnieniu gwałtu”.
Omawiając ten incydent, Juliet Chowdhry z Brytyjskiego Stowarzyszenia Chrześcijan Azjatyckich powiedziała:
„Rimsza jest chrześcijanką w kraju, w którym jej status czyni ją bezbronną. Fakt, że pracodawca-gwałciciel czuł, że może zmusić Rimszę i jej rodzinę do powrotu do pracy po takim wydarzeniu, jest ilustracją beznadziejnej pozycji chrześcijan”.
W innym incydencie, według raportu z 6 lipca, jeszcze jedna chrześcijanka została uprowadzona, siłą nawrócona na islam i „poślubiona” muzułmaninowi. Problemy zaczęły się dla 15-letniej Meerab Palous, kiedy Gulnaz, muzułmańska sąsiadka i przyjaciółka rodziny, „dała Meerab szklankę wody zmieszanej z narkotykami i tabletkami nasennymi. Kiedy chrześcijańska dziewczynka zasnęła, [Gulnaz] wezwała swojego przyrodniego brata, Muhammda Asifa, i zabrali ją". Około północy rodzice dziewczynki obudzili się i zaczęli gorączkowo szukać córki. Sąsiedzi poinformowali ich, że „oni widzieli, jak Gulnaz, Muhammad i inna osoba wpychają ją nieprzytomną do samochodu”. Wkrótce muzułmańska rodzina Gulnaz skontaktowała się z chrześcijanami i poinformowała ich, że „Meerab musi przejść na islam i poślubić Muhammada Asifa”. Zszokowani tą zdradą rodzice pobiegli do lokalnej policji, ale ta „odmówiła zarejestrowania ich skargi”.
W międzyczasie muzułmańska rodzina udała się do sądu w Faisalabad, gdzie przedstawiła dwa fałszywe dokumenty, akt konwersji i akt małżeństwa, w którym stwierdzono, że dziewczyna dobrowolnie przeszła na islam i poślubiła Muhammada. Dokumenty dalej fałszowały wiek Meerab, mówiąc, że miała 18 lat.
Muzułmańska rzeź chrześcijan
Burkina Faso: W niedzielę 3 lipca muzułmańscy terroryści weszli do chrześcijańskiej wioski i otoczyli kościół, w którym zamordowali co najmniej 22 osoby . Omawiając to i inne ataki na chrześcijan w ostatnich miesiącach, dr Caroline Hull, dyrektorka organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie (Wielka Brytania), powiedziała:
„W całej Afryce – szczególnie w regionie Sahelu, gdzie znajduje się Burkina Faso – narasta dżihadyzm, a wraz z nim prześladowania chrześcijan. Chrześcijanie są mordowani, ludzie są uprowadzani, kobiety są gwałcone i strasznie traktowane… To łamie serce .... Społeczność międzynarodowa musi bacznie przyglądać się temu nowemu epicentrum terroryzmu, ponieważ pozostawione bez kontroli może stać się niezwykle destrukcyjne, nie tylko w Afryce, ale także rozszerzać się na resztę świata”.
Według raportu z 22 lipca szczególnie atakowane są kościoły i parafie katolickie:
„Wybuch islamistycznego terroryzmu w Burkina Faso pozostawił jedną diecezję w tragicznej sytuacji, w której parafie zostały bezpośrednio zaatakowane i zmuszone do zamknięcia kościołów, a księża nie byli w stanie służyć 95 procentom parafian… Terroryści w tym kraju Afryki Zachodniej zaatakowali pięć z 16 parafii diecezji, które następnie musiały zostać zamknięte, podczas gdy w siedmiu innych parafiach posługa jest ograniczona do głównego kościoła, ponieważ terroryści kontrolują drogi lądowe i zniszczyli sieci łączności telefonicznej”.
Bardziej umiarkowane elementy muzułmańskie, pozwalając na kult chrześcijański, podjęły się „poprawy” chrześcijańskiego nauczania i postępowania. Jak wyjaśnia jeden raport:
„W wielu miejscowościach [diecezji] Fada N'Gourma kazania islamskie stały się powszechne, a inne praktyki religijne są zakazane, podczas gdy w innych nabożeństwa katolickie są dozwolone, ale dżihadyści wchodzą do kaplic, aby zapewnić, że mężczyźni i kobiety będą siedzieć osobno."
Nigeria: Wśród innych okrucieństw popełnianych przez muzułmanów wobec chrześcijan są:
Według raportu z 19 lipca tylko w jednym nigeryjskim regionie, stanie Benue „co najmniej 68 chrześcijan zostało zabitych – a wielu zostało uprowadzonych lub przesiedlonych – w ciągu ostatnich dwóch miesięcy”. Omawiając tę sytuację, biskup Wilfred Chikpa Anagbe z diecezji Makurdi w stanie Benue powiedział:
„Skala zabójstw, wysiedleń i bezsensownego niszczenia mienia przez te dżihadystyczne milicje Fulani tylko wzmacnia ujawniony teraz program depopulacji społeczności chrześcijańskich w Nigerii i przejmowania ziem. Wiele mówiący jest fakt, że rząd Nigerii nadal nie robi niczego w sprawie tych uporczywych ataków, z wyjątkiem podawania absurdalnych powodów, takich jak ‘zmiana klimatu’ lub tego, że niektórzy muzułmanie są czasami zabijani pod czas ataków tak zwanych bandytów”.
Dziesięć dni przed ukazaniem się raportu muzułmanie zabili pięciu chrześcijan w innym regionie, w stanie Plateau. Tam także, już po ukazaniu się raportu, 31 lipca, muzułmańscy pasterze Fulani zabili siedmiu chrześcijan, w tym czworo dzieci.
Według innego raportu z 7 lipca, "napastnicy" postrzelili chrześcijańskiego pastora i jego dwóch synów; synowie zmarli. Terroryści uprowadzili także 13-letnią córkę pastora.
Muzułmańska rzeź apostatów i kaznodziejów w Ugandzie
W niedzielę 3 lipca trzech muzułmanów zamordowało byłego muzułmanina, który nawrócił się na chrześcijaństwo, najwyraźniej po części dlatego, że nawracał innych muzułmanów na chrześcijaństwo. 47-letni Simolya Latifu właśnie opuścił budynek chrześcijańskiego centrum kultu wieczorem, gdy inni chrześcijańscy świadkowie usłyszeli wołania o pomoc nadchodzące z okolic bagna: „Zabójcy potępili go za nawracanie muzułmanów na chrześcijaństwo” – powiedział jeden ze świadków. „Ukryliśmy się w gęstych krzakach”.
„Widzieliśmy, jak Buyinza przeciął mu głowę mieczem, a potem odeszli – powiedział świadek, niezidentyfikowany ze względów bezpieczeństwa. - Zostaliśmy tam przez około 30 minut, a potem nabraliśmy odwagi i powoli poszliśmy zobaczyć zabitego człowieka i odkryliśmy, że wcześniej modlił się z nami w Centrum Uczniów Chrystusa”.
Po nawróceniu się na chrześcijaństwo w 2019 r. Simolya publicznie mówił w kościołach o swoich doświadczeniach jako muzułmanin, co rozgniewało wielu muzułmanów. Po aresztowaniu przez policję, Ali Buyinza, człowiek odpowiedzialny za zabicie go mieczem, powiedział policji:
„Ostrzegaliśmy go, aby wrócił do naszej religii i daliśmy mu kilka możliwości, ale on był głuchy – jesteśmy dumni, że go zabiliśmy”.
W innym incydencie, 29 lipca, muzułmanie zamordowali kaznodzieję w jego domu. Tydzień wcześniej Sozi Odongo, lat 45, kaznodzieja, który często porównywał i przeciwstawiał Koran i Biblię, otrzymał wiadomość od muzułmańskiego duchownego Nasuru Ongoma: „Proszę przestać głosić ludziom święty Koran, bo inaczej ryzykujesz życiem”. W wieczór morderstwa Odongo, jego żona Stella i czwórka ich dzieci jedli kolację, gdy usłyszeli coś, co przypominało tłum zbliżający się do ich domu. „Słyszeliśmy, jak rozmawiali w języku arabskim i zastanawialiśmy się, co może się stać” – powiedział Kilo . „Wtedy przybyli i zapukali do drzwi”. Żona i dzieci uciekli do innego pokoju, gdy Odongo otworzył drzwi, a wtedy napastnicy rzucili się na niego i zaczęli go bić:
„Krzyczał, wymieniając imię Nasuru, mówiąc: 'Zostaw mnie Nasuru, Nasuru, Nasuru, proszę nie zabijaj mnie, po prostu powiedz swoim kolegom, żeby mnie zostawili.' Potem usłyszałem głośne uderzenie, a potem już nie było więcej krzyków."
Po odejściu tłumu, gdy żona i dzieci wyszli z ukrycia, znaleźli Odongu leżącego w kałuży krwi, z głębokimi ranami na szyi i głowie.
10 lipca zmarł chrześcijanin z powodu ran zadanych mu przez muzułmanów. Wcześniej, 6 lipca, Robert Bwenje towarzyszył pastorowi pomocniczemu Ambrose Mugisha z kościoła Zielonoświątkowego Elim na debatę na świeżym powietrzu na temat chrześcijaństwa i islamu. Po debatach ośmiu muzułmanów nawróciło się na chrześcijaństwo. „To rozgniewało muzułmanów, ale nie mogli nas zaatakować, ponieważ mieliśmy ścisłą ochronę ze strony policji” – powiedział później Ambrose . Kiedy Ambrose i Robert wracali do domu, muzułmanie zaatakowali ich: „Widzieliśmy mężczyzn ubranych w islamskie stroje, wychodzących z buszu z różnych kierunków i krzyczących ‘Allah akbar, Allah akbar’ [Allah jest większy]”.
Muzułmanie rozpoczęli od zabrania ksiąg tym dwóm chrześcijanom. „Zabrali Koran, a następnie spalili resztę ksiąg, w tym Biblię, a potem pobili nas kijami” – powiedział pastor pomocniczy. Jeden z mężczyzn uderzył go i rozciął głowę, ale Ambrose „wskoczył do wody i zdołał przepłynąć i przedostać się na drugą stronę”. Przechodnie znaleźli go krwawiącego i uratowali go. Jego towarzysz, Robert, został znaleziony w gorszym stanie. Obaj mężczyźni zostali przywiezieni do szpitala, gdzie kilka dni później Robert zmarł.
Ataki muzułmanów na chrześcijańskie kościoły i cmentarze
Syria: Podczas uroczystości inauguracyjnej w niedzielę, 24 lipca, islamska grupa terrorystyczna wystrzeliła rakiety na nowo wybudowany kościół, znany jako Mała Hagia Sophia, w głównie greko-prawosławnym mieście al-Sukajlabijja. Spośród wielu chrześcijan, którzy zgromadzili się, aby uczcić otwarcie nowego kościoła, dwóch zostało zabitych, a kilkunastu ciężko rannych. Ten nowo wybudowany kościół miał być wyzywającą odpowiedzią na policzek reżimu Erdoğana wobec milionów, zwłaszcza prawosławnych chrześcijan, kiedy przekształcił bazylikę Hagia Sophia w Stambule – która została pierwotnie zbudowana i przez tysiąc lat funkcjonowała jako chrześcijańska katedra — znów w meczet-trofeum. Uważa się, że Hay'at Tahrir al-Sham, muzułmańska grupa terrorystyczna stojąca za niedzielnym bombardowaniem kościoła, jest wspierana przez Turcję. Według jednego raportu:
„Chociaż w 2018 roku turecki rząd uznał tę organizację za terrorystyczną, w ostatnich latach stosunki między Turcją a HTS [Hay'at Tahrir al-Sham] radykalnie zmieniły się. HTS walczyło u boku wspieranej i finansowanej przez Turcję Armii Narodowej Syrii (SNA) i kilka tureckich placówek wojskowych zostało zbudowanych w kontrolowanym przez HTS Edlebie”.
Turcja: Starożytny cmentarz chrześcijański i jego ludzkie szczątki zostały zbezczeszczone. Jak czytamy w raporcie:
„Asyryjskie grobowce sprzed ponad tysiąca lat zniszczone i zbezczeszczone, kości zmarłych i inne święte przedmioty wyrzucone na zewnątrz. To [jest] najnowszy, niepokojący epizod nietolerancji wobec chrześcijańskiego miejsca w Turcji”.
Raport dodaje, że położenie cmentarza w Mardin, gdzie „chrześcijanie dokonali gorzkiego odkrycia”, samo w sobie było „sceną epizodów nietolerancji w niedawnej przeszłości”, nawiązując do ludobójstwa osmańskiego na chrześcijanach w tym regionie. Wydaje się, że 29 czerwca, data tego zbezczeszczenia, została również celowo wybrana, by znieważyć chrześcijan:
„Naoczni świadkowie opowiadają, że kaplica cmentarna, poświęcona dwóm apostołom [Piotrowi i Pawłowi], których Kościół świętuje 29 czerwca, została zbudowana w 1967 roku na cmentarzysku, gdzie znajdują się groby pochodzące nawet z pierwszego tysiąclecia. Co roku lokalna społeczność, złożona z chrześcijan asyryjskich, chaldejskich i syryjskich, odwiedza groby w dniu święta, aby modlić się i odprawiać obrzędy wotywne przed świętymi i grobami ich przodków. Odkrycie zbezczeszczonych grobów wywołało smutek i rozpacz we wspólnocie chrześcijańskiej...”
Około dwa tygodnie później, 15 lipca, zbezczeszczono także cmentarz żydowski w Stambule. Według jednego raportu:
„Wandale zbezcześcili 81 grobów, niektóre wykopali i otworzyli, zasypując okolicę kośćmi i połamanymi kamieniami. Odpowiedzialni za atak byli młodzi ludzie poniżej 18 lat, działający na rozkaz gangu dorosłych”.
Omawiając ten incydent, Garo Paylan, ormiański poseł napisał na Twitterze :
„Sytuacji nie poprawia fakt, że zamachu na cmentarz żydowski dokonały dzieci w wieku od 11 do 13 lat, tylko ją pogarsza. Kto i jaka mentalność napełniła te dzieci nienawiścią do Żydów?”
Podobnie David Vergili, syryjsko-asyryjski dziennikarz, powiedział:
"W ostatnich dwóch miesiącach były ataki na groby asyryjskiej i żydowskiej społeczności w Turcji. Wcześniej były podobne ataki na groby i miejsca święte społeczności ormiańskiej. Te incydenty, a szczególnie ataki na miejsca święte, groby i wartości niemuzułmańskich społeczności, nie są niczym nowym i stanowią przestępstwa nienawiści. Te ataki są motywowane rasistowsko i religijnie, a większość atakowanych grup nie jest częścią turecko-islamskiej ideologii. Te ataki zdarzają się od lat i nie ma żadnej poprawy w sposobie, w jaki rząd reaguje na nie. Przy minionych traumach i atakach na chrześcijańskie i żydowskie społeczności, jak też zaprzeczanie tureckiego rządu popełnionym przez niego zbrodniom, jest oczywiste, że nawet zmarli są poddawani tym napaściom. Nienawiść i upokarzający dyskurs wobec grup mniejszościowych w Turcji manifestują się jako bezpośrednie ataki na grupy mniejszościowe. Nie tylko żyjące społeczności mniejszości niemuzułmańskiej, ale także ich święte miejsca i zmarli nie są w pełni uznani i szanowani przez dużą część społeczeństwa i rząd/państwo tureckie”.
Hiszpania: 21 lipca muzułmański migrant z Maroka wtargnął do katolickiej katedry i zaczął wykrzykiwać islamskie hasła, w tym: „Allahu akbar [Allah jest większy]! On jest jedynym prawdziwym bogiem! niewierni!" Napastnik następnie rzucił kopię Koranu w stronę zgromadzonych, po czym nagle odszedł. Kiedy policja przybyła na miejsce, migrant obraził również ich i próbował uciec, ale został zatrzymany i umieszczony w areszcie.
Francja: W niedzielę 24 lipca muzułmanin przerwał wieczorną mszę w kościele Saint-Germain. Zaczął krzyczeć, rzucać obelgami i, jak niektórzy później opisali, zachowywał się tak, jakby był „opętany”. Parafianin wspomina:
„Nazwał nas hipokrytami. Powiedział, że jesteśmy pier…mi chrześcijanami. Powiedział, że go oszukujemy….. Krzyczał wiele obelg. Oskarżył Kościół o rasizm, kiedy przyszedł modlić się jak muzułmanin. Krzyknął: Szatan wszedł we mnie! Musimy kilku z nich złożyć w ofierze... Nie chcę słyszeć słów księdza. Powiedział też, że jest drugim synem Bożym, ponieważ jego krew jest krwią Jezusa .Wszystko to zostało zrobione przy rzucaniu się i pluciu”.
W odpowiedzi, ponieważ wielu chrześcijan było przerażonych, a dzieci płakały, inny chrześcijanin podszedł i poprosił muzułmanina, aby odszedł, w tym momencie najeźdźca uderzył go głową w twarz, wybijając mu dwa zęby. Inni działali szybko i ujarzmili muzułmanina, dopóki nie przyjechała policja.
Uganda : W niedzielę 26 czerwca muzułmanie zaatakowali i zburzyli budynek kościoła i dotkliwie pobili jego pastora. Trzy dni wcześniej pastor Baingana James, lat 48, odebrał telefon od muzułmańskiego szejka nakazującego mu opuszczenie regionu i „powrót do islamu siedmiu muzułmanom, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo… Dlatego chcemy was ostrzec, abyście odeszli z tego miejsca w ciągu dwóch dni, jeśli nie, to przyjedziemy zniszczyć twój dom i kościół”. Następnie, rano w dniu ataku, gdy pastor James odprawiał niedzielne nabożeństwo, muzułmański tłum pod przewodnictwem wspomnianego szejka wtargnął do kościoła. Według Jamesa:
„Zaczęli nas bić, w tym matki karmiące piersią i młodzież, krzycząc w czterech językach – angielskim, lugandzkim, suahili i arabskim – i nakazując nam przerwanie nabożeństwa i natychmiastowe odejście. Kiedy staraliśmy się wyjść w panice i napięciu, a wielu miało poważne obrażenia, oni zaczęli rozbijać i burzyć budynek”.
Ogólne prześladowania chrześcijan przez muzułmanów
Egipt : Muzułmanin„wielokrotnie ” dźgnął nożem starszego chrześcijanina i jego syna. Według raportu,
„Joseph Israel, lat 70, siedział przed swoim sklepem w dzielnicy Omrania (w pobliżu piramid w Gizie) wczesnym rankiem 28 lipca, kiedy mężczyzna podszedł do niego i dźgnął go wielokrotnie nożem. Kiedy syn Izraela, Emil, pospieszył mu z pomocą, on też został dźgnięty nożem. Obaj mężczyźni zostali odwiezieni do szpitala z poważnymi obrażeniami. Ahmad Mohamed Salah, lat 43, został zatrzymany w związku z atakami w toku śledztwa policyjnego”.
Izrael otrzymał „co najmniej 30 szwów, z powodu rany na szyi”, powiedział jego syn po wyjściu ze szpitala. Emil powiedział także, że napastnik był wcześniej tego dnia w pobliskim meczecie, a następnie „podszedł do mojego ojca, który siedział przed sklepem i zaczął dźgać go nożem, krzycząc ‘Allah Akbar’. Kiedy wybiegłem na zewnątrz, aby spróbować powstrzymać atak na mojego ojca, Ahmad również zaczął dźgać mnie nożem”. Chrześcijanie najwyraźniej byli celem z powodu prowadzenia sklepu z alkoholem. Sześć lat wcześniej: „Kilku uzbrojonych i zamaskowanych mężczyzn włamało się po północy, ukradli pieniądze i zniszczył butelki z alkoholem” – powiedział Emil. W raporcie czytamy następnie:
„Alkohol jest uważany przez muzułmanów za haram [nielegalny lub zakazany], a osoby go sprzedające lub spożywające są traktowane z pogardą, a czasem także zastraszane. W styczniu 2017 roku w Aleksandrii zginął Kopt, który siedział przed swoim sklepem monopolowym… Emil i jego ojciec nigdy wcześniej nie spotkali Ahmada, powiedział Emil, jednak chrześcijanie mieszkający w pobliżu powiedzieli lokalnemu źródłu, że jest on zwolennikiem zdelegalizowanego ruchu Islamskiego Bractwa Muzułmańskiego i odmawia kupowania czegokolwiek od chrześcijan. Tymczasem rodzina Ahmada powiedziała policji i prokuraturze, że cierpi on na chorobę psychiczną. Taka obrona jest często stosowana, a gdy się udaje, skutkuje minimalnym możliwym wyrokiem."
Pakistan: Czwartego lipca 2022 r. chrześcijański mechanik, który był więziony przez ostatnie pięć lat, czekając na proces z powodu fałszywego oskarżenia o „bluźnierstwo” za rzekome znieważenie muzułmańskiego proroka Mahometa, został skazany w sądzie pakistańskim na śmierć przez powieszenie. Pięć lat wcześniej, 5 czerwca 2017 roku, 34-letni Ashfaq Masih wdał się w kłótnię z Muhammadem Naveenem, rywalem, który założył warsztat mechaniczny w pobliżu Masiha. Według zeznań Masiha, Muhammad „był zazdrosny, ponieważ mój biznes szedł lepiej”, a po ich kłótni „groził mi strasznymi konsekwencjami”. Następnego dnia, 6 czerwca, według Masiha:
„Muhammad Irfan przyszedł do mojego sklepu po wyważenie kół do swojego motocykla. Wyważyłem koła i zażądałem zapłaty, jaka została uzgodniona między nami. Muhammad Irfan odmówił mi pieniędzy i powiedział: ‘Jestem zwolennikiem Peer Fakhira [muzułmańskiego ascety] i nie żądaj ode mnie pieniędzy’. Powiedziałem mu, że wierzę w Jezusa Chrystusa i nie wierzę w Peer Fakhira i proszę, daj mi moją zapłatę”.
W tym momencie Muhammad Irfan udał się – a może wrócił – do konkurencyjnego warsztatu Muhammada Naveeda, a chwilę później wokół warsztatu chrześcijańskiego uformował się muzułmański tłum. Jak wyjaśnia Masih:
„Obaj spiskowali przeciwko mnie i złożyli przeciwko mnie fałszywy FIR [Raport z pierwszego incydentu]. Powiedziałem policjantowi prawdziwą historię, ale nie zapisał mojej wersji, a tylko prowadził śledztwo jednostronne. Ani nie wypowiedziałem żadnego uwłaczającego słowa przeciwko Prorokowi Mahometowi, ani nawet nie potrafię tego pomyśleć”.
Wraz z właścicielem konkurencyjnego warsztatu, Muhammadem Naveedem, skarżący Muhammad Irfan skłonił także dwóch innych muzułmanów – Muhammada Nawaza i Muhammada Tahira – do kłamstwa i powiedzenia policji, że „słyszeli, jak Masih wypowiada obraźliwe słowa przeciwko muzułmańskiemu prorokowi”, mimo że żaden z nich nie był obecny podczas kłótni między Irfanem i Masihem.
Masih został oskarżony na podstawie paragrafu 295-C pakistańskiego kodeksu karnego, który stanowi:
„Ktokolwiek słowami, wypowiadanymi lub pisanymi, lub obrazowymi, lub przez jakiekolwiek przypisanie, aluzję lub insynuację, bezpośrednio lub pośrednio, zbezcześci święte imię Świętego Proroka Mahometa (niech pokój będzie z nim), zostanie ukarany śmiercią, lub dożywotnio pozbawiony wolności, a także podlega grzywnie”.
Omawiając ten wyrok, Nasir Saeed, dyrektor Centre for Legal Aid Assistance and Settlement, organizacji charytatywnej wspierającej prześladowanych chrześcijan w Pakistanie, powiedział, że wyrok był „bardzo smutny, ale oczekiwany”. Dodał:
„Nie pamiętam żadnej sprawy, w której sąd niższej instancji zdecydował się na zwolnienie za kaucją lub uniewinnienie osób oskarżonych na podstawie prawa o bluźnierstwie. Sędziowie mają świadomość, że takie sprawy są wnoszone w celu ukarania i załatwienia osobistych urazów z przeciwnikami, zwłaszcza wobec chrześcijan. Pod naciskiem grup islamskich, sędziowie sądów niższych instancji bardzo niechętnie uwalniają ofiary, ale podejmują popularne decyzje, aby ratować własną skórę i przenosić odpowiedzialność na sąd najwyższy. Sprawa Masiha była bardzo jasna – właściciel konkurencyjnego warsztatu chciał go usunąć, a Naveed był rywalem biznesowym, który wplątał go w sprawę fałszywego bluźnierstwa. Jest niewinny i spędził już pięć lat w więzieniu za przestępstwo, którego nigdy nie popełnił”.
These Attacks Have Racist, Religious Motives’: The Persecution of Christians
Gatestone Institute, 11 września 2022
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Raymond Ibrahim
Urodzony w Stanach Zjednoczonych w rodzinie koptyjskiej, jest amerykańskim badaczem, tłumaczem z arabskiego, pisarzem i publicystą. Autor książek Crucified Again: Exposing Islam's New War on Christians(Regnery, 2013) oraz The Al Qaeda Reader (Doubleday, 2007).
