Uczestnicy konferencji stwierdzili, że Izrael jest zjawiskiem przejściowym i walka z nim ostatecznie doprowadzi do jego upadku. Główny wykład, wygłoszony przez syryjskiego badacza Szadiego Diaba, przedstawił dane rzekomo wskazujące na to, że Izrael jest skazany na zniknięcie, i podkreślił znaczenie palestyńskiego ruchu oporu w osiągnięciu tego celu. Diab wezwał Palestyńczyków do skorzystania ze wsparcia Syrii i Iranu w celu kontynuowania oporu.
Należy zaznaczyć, że nie jest to pierwsza konferencja Międzynarodowego Instytutu Al-Kuds w Syrii w ostatnich latach z udziałem przedstawicieli Iranu. [2] Wydarzenia tego rodzaju są częścią wysiłków promowania programu irańskiego reżimu w Syrii, reżimu, który eliminację Izraela umieszcza w centrum swojej ideologii i wspiera organizacje terrorystyczne, takie jak Hezbollah, Hamas i PIJ w aby osiągnąć ten cel.
W niniejszym raporcie dokonano przeglądu niektórych wypowiedzi wygłoszonych na konferencji.
Konferencji przewodniczył Jousuf As'ad, członek rady wykonawczej syryjskiego oddziału Instytutu Al-Kuds, który wygłosił również przemówienie otwierające. Powiedział: „Izraelska okupacja, która reprezentuje globalny syjonizm, nie ma cech państwa, a każde państwo, które nie ma takich cech, jest z konieczności tymczasowe… Niezłomność narodu palestyńskiego i arabskiego jest podstawowym czynnikiem w eliminacji ‘Izraela’, na którego [przetrwanie] postawił Zachód. Pokolenia, które wierzą w sprawę palestyńską, są najważniejszym warunkiem [osiągnięcia] zniknięcia tego opresyjnego tworu”. [3]
Według syryjskiej gazety państwowej „Al-Thawra”, pierwszy wykład na konferencji, wygłoszony przez syryjskiego badacza Szadi Diaba, przedstawił dane wskazujące na nieunikniony koniec Izraela. Powiedział: „[Pierwszym] elementem danych jest problem demograficzny, z którym boryka się twór [izraelski] i jego niepowodzenie w osiągnięciu harmonii między jej [żydowskimi] mieszkańcami, którzy imigrowali [do niego] z różnych części świata i mają różne tożsamości, kultury i języki, różne okoliczności i bardzo różne cele. Ten twór nigdy nie zdołał osiągnąć konsensusu między tymi sektorami, które przybyły z całego świata, a rozbieżność ta jest widoczna w walce i zaciętej konkurencji, jaka obecnie panuje na arenie politycznej i w rządzie tego tworu między różnymi sektorami politycznymi, etnicznymi i religijnymi, takimi jak Aszkenazyjczycy, Sefardyjczycy i Charedi, między lewicą i prawicą, między religijnymi i świeckimi ludźmi, między sektorami cywilnym i wojskowym itd.
Media syjonistyczne ukrywają te walki i nieporozumienia i zapobiegają [publikacji] jakichkolwiek informacji o nich wewnątrz i na zewnątrz tworu [syjonistycznego]. Emigracja mieszkańców tworu w czasach kryzysu i wojny jest jednym z najbardziej widocznych faktów wskazujących, że ci mieszkańcy nie czują przynależności do Izraela i nie wierzą w jego przyszłość, nie trzyma ich tam nic poza interesami i luksusowym stylem życia, a gdy te znikają, szybko opuszczają ten twór na rzecz swoich pierwotnych ojczyzn lub jakiegokolwiek innego kraju, w którym mogą realizować swoje interesy”. [4]
Diab powiedział dalej: „Ten twór cierpi teraz z powodu problemu w jego stosunkach ze światem, ponieważ jest w nim złośliwym nowotworem. [Jego obywatele] to motłoch, który przybył ze wszystkich stron, z ponad 80 krajów, aby wykupić ziemie palestyńskie, i oni nadal trzymają swoje [zagraniczne] paszporty, bojąc się momentu nagłego upadku, który [ostatecznie] wydarzy się na palestyńskiej ziemi. [Ten twór] upadnie dzięki libańskiemu i palestyńskiemu oporowi, a także z pomocą naszej arabskiej armii syryjskiej. Prędzej czy później upadnie…” [5]
Diab dodał: „Trwający palestyński opór przeciwko okupacji i przedsięwzięciu syjonistycznemu, [prowadzony] wewnątrz okupowanej Palestyny i w jej arabskim otoczeniu, jest głównym czynnikiem, który ułatwi eliminację izraelskiego tworu. Syria przyjęła heroiczną postawę wspierania palestyńskiego ruchu oporu i jest to niemal jedyny regionalny [kraj], który to robi, poza Iranem, który [podobnie] wspiera ruch oporu w konfrontacji z tym agresywnym [syjonistycznym] planem osadniczym…
Palestyński ruch oporu musi się zjednoczyć, przekroczyć nieporozumienia i czerpać korzyści ze wsparcia Syrii, Iranu i [innych] miłujących wolność ludzi w arabskiej ojczyźnie i na całym świecie – aby kontynuować opór i starcia z okupacją i aby przeciwstawić się jego agresji, jego ekspansjonistycznym ambicjom i jego rasizmowi, jako główny sposób wykorzenienia tego obcego tworu z Palestyny i regionu…” [6]
W debacie po wykładzie Diaba, Chalaf Al-Muftah, dyrektor Międzynarodowego Instytutu Al-Kuds w Syrii, stwierdził, że „dyskurs o upadku okupacji nie jest ani proroctwem, ani wyimaginowaną fantazją. Opiera się na danych [dotyczących] dziwnego sposobu, w jaki ten twór pojawił się w regionie i przejął go. Syjoniści nie zdołali sprowadzić [wszystkich] Żydów świata na tę ziemię, ani nie zdołali wypędzić jej pierwotnych mieszkańców. [Ci ostatni] trzymali się swojej historii i dziedzictwa i uniemożliwili syjonistycznemu wrogowi narzucenie siebie jako faktu dokonanego w regionie arabskim, ponieważ [wróg] napotkał każdy rodzaj oporu: ludowy, zbrojny, ideologiczny i kulturowy”. [7]
Muhammad Al-Buhaisi, przewodniczący Towarzystwa Przyjaźni Irańsko-Palestyńskiej, powiedział na konferencji: „Władza opresyjnego tworu [Izraela] rozpadła się, a sektor [izraelskich] osadników stracił wiarę w [izraelską] armię. To, co trzeba zrobić dzisiaj, to zniszczyć przerażający [wizerunek] Izraela [jaki Izrael stworzył dla siebie i] jaki próbował szerzyć w regionie. To jest obecne zadanie narodu palestyńskiego i odważnego ruchu oporu wraz z ich partnerami w osi oporu. To jest preludium do obietnicy życia ostatecznego [8] i do postawienia [syjonistycznego] tworu na drodze do jego upadku”. [9]
[1] Międzynarodowy Instytut Al-Kuds został założony w Bejrucie w 2001 r. po konferencji na temat obrony Jerozolimy i jej świętych miejsc, w której uczestniczyły setki duchownych, intelektualistów i przywódców ze świata arabskiego i muzułmańskiego. Instytut z siedzibą w Bejrucie posiada oddziały w kilku krajach arabskich, w tym w Syrii, Jemenie, Iranie, Algierii i Katarze. Jego zarządowi przewodniczył zmarły niedawno duchowy przywódca Bractwa Muzułmańskiego Jousuf Al-Karadhawi, a jednym z zastępców Al-Karadhawiego w zarządzie był irański duchowny Ali Akbar Mohtaszamipur, uważany za współzałożyciela libańskiego Hezbollahu. Instytut został dodany do listy Specially Designated Nationals And Blocked Persons ( SDN) Departamentu Skarbu USA w 2012 r. na tej podstawie, że jest kontrolowany przez Hamas. Treasury.gov, 4 października 2012 r.
[2] Zob. np. „Al-Thawra” (Syria), 12 listopada 2020 r.; sana.sy, 18 sierpnia 2020; alquds-city.com, 30 września 2019 r.
[3] Facebook.com/qii.press, 30 listopada 2022 r.
[4] „Al-Thawra” (Syria), 1 grudnia 2022 r.
[5] Facebook.com/qii.press, 30 listopada 2022 r.
[6] „Al-Thawra” (Syria), 1 grudnia 2022 r.
[7] Facebook.com/qii.press, 30 listopada 2022 r.
[8] Funkcjonariusze Hamasu wyobrażają sobie wojnę przeciwko Izraelowi zwaną „Obietnicą Życia Przyszłego”, z udziałem Palestyńczyków i innych krajów i organizacji arabskich, które razem wyeliminują Izrael. Nazwa najwyraźniej pochodzi z Koranu 17:104: „Potem powiedzieliśmy synom Izraela:„ Mieszkajcie na ziemi. A kiedy nadejdzie obietnica życia ostatecznego, sprowadzimy was jako mieszane zgromadzenie”. Specjalny komunikat MEMRI nr 9575,„Sponsorowana przez Hamas konferencja ‘Obietnica życia ostatecznego’ dotycząca fazy następującej po wyzwoleniu Palestyny i ‘zniknięciu’ Izraela: Musimy rozróżniać Żydów, którzy powinni i nie powinni być zabijani, i zapobiegać żydowskiej ‘ucieczce mózgów’ z Palestyny”, 4 października 2021 r.
[9] Iranalyoum.com, 1 grudnia 2022 r.
Iran-Backed Conference in Damascus
MEMRI, 11 stycznia 2023
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Odwiedź polską stronę MEMRI: http://www2.memri.org/polish/
