Prawda

Niedziela, 28 maja 2023 - 02:51

« Poprzedni Następny »

IN PRAISE OF CONSUMERISM

IN PRAISE OF CONSUMERISM


Andrzej Koraszewski 2014-02-28

Consumerism does not enjoy a favourable press, never mind a pulpit. Scholars, journalists, and priests are feverishly engrossed in their laptops looking for words of condemnation for people who instead of bowing humbly before “values” and giving sacrifices to gods are rushing to a “temple of Satan” and buying material things.

            Priests are thundering the loudest. But scholars do not let the grass grow under their feet either. “What contemporary thinkers describe as consumerism seems to be something more than merely a modern modification of hedonism and utilitarianism. The consumer model is based on an anthropocentric, secular vision of the human being, a conqueror and master of nature,” writes Antonina Sebasta, an associate professor at the Institute of Philosophy and Sociology of the Papal Academy in Krakow.

 

            The whole problem can be viewed from another standpoint: anybody can make a pot, but people want to have pots suitable to the dignity of their status. A shepherd should not eat grass like his sheep. One can wash a poor man's feet from time to time, under the condition that the poor man does not demand shoes; meanwhile capitalists are building parking spaces in front of supermarkets and, tempting them with luxuries, are robbing their souls.

 

Priests of faith or exalted intellect unite their attacks on consumerism with bold criticism of a too-speedy development of science and technology. Usually those scholarly opinions are uttered by very well-nourished people who have access to the best medical care and who do not show disdain towards any achievement of science and technology which can aid their comfort and, what is more important, for dissemination of their superstitions. (The internet is a threat to the layman, but nobody mentions the threat from religious pornography.)

 

From his private jet, loaded with latest electronics, a religious leader condemns the consumer society and calls for spiritual rebirth: “Man must not be sacrificed on the altar of a machine...”

 

Since the time when Cain killed Abel we have gone a long way from hunting and  gathering and living only on the bounty of nature; we have learned better and better how to produce things that make our lives easier. The process of accumulating knowledge and skills has been accompanied by another process - perfecting the art of seizing the work of others. It could be suspected that Abel was saintly, but not a saint, and his rams were fat, because all too often (and not without the owner’s knowledge) they were causing damage. His spiritual heirs are no longer playing at animal husbandry, they are ordering the delivery of sacrificial lambs and God forbid that their fleece should be only like the fleeces of other lambs destined for sale or for home consumption.

 

Recently I read that during the last ten centuries one statement has always been true: the church was corrupt and the middle classes were rising. Well, in some countries the middle class grew faster, in others slower, and here there is a correlation with both the degree of the church’s demoralization and the potency of incestuous relationships between the altar and the throne. The increase of the middle class has always stirred anxiety among the shepherds. 

 

A very old recipe for an Easter cake begins with these words: “set twelve wenches to beating the eggs”. I do not think that those egg-beating wenches had a sense of their “Human Destiny” or dignity. Today eggs are beaten by a kitchen mixer run on electricity. To be sure, the Christian doctrine says that suffering ennobles, but those who proclaim this theory in their hour of need invariably demand anaesthetic, and don’t even have a tooth pulled without it. Inventions have allowed us to change the quality of our lives. Not only have they allowed the production of a food surplus, the social division of labour, or saving the sick, but even the rise of culture and arts.

 

To the outrage of many religious and secular shepherds, machines have liberated (and not enslaved) huge masses and allowed them an existence a bit more comfortable and less full of suffering. Shepherds call it consumerism and condemn it from the summits of their spiritual development. An old Polish proverb, "Give a peasant manure, and not a watch", is  repeated with relish to this day by numerous representatives of Polish intelligentsia. Of course, they are extraordinarily democratic, they just do not like it that the janitor has the same, or a better, TV, computer, or car. In the old days you wouldn’t meet the hoi-polloi in the same shop as people from high society. This ideal world got coarsened no end.

 

A populace brought up on Jesuitical morality, does not believe that you can grow rich on honesty and sometimes holds the opinion that it is better to be without bread than day after day see how the baker becomes richer. Also the shepherd prefers to see hungry, ill and suffering people who come to his temple to beg God’s mercy, than well-nourished and serene people who -on top of everything - are instructed in  book-keeping.

 

Secular shepherds (usually with a sociologist’s diploma) look with loathing not only on consumerism, but also on mass culture. As co-creators of mass culture they do everything to ensure that this culture does not differ from their image of it, and at the same time that it should give the means both of the creation of elite culture and of such symbols of status that ensure that the shepherd can be distinguished from his sheep. Outstanding intellectuals, in their role as newspapers editors, mindful of their popularity, do not hesitate to replace scientific information with horoscopes, and an interview with a scientist with an interview with a crystal-gazer. Sage professors, without any pangs of conscience, work full-time in three places, drastically curtailing their efforts in places they think they are ennobling with their names alone.

 

To be sure, it is capitalists who supply goods bought by the much-loved poor, but we should not think that the left is blameless. One could imagine that communism delivered only noble poverty, but reading what others have to say I am coming to the conclusion that I’m wrong. In a homily delivered on 23 April 2005 Bishop Stanislaw Wielgus of Plock in Poland, said: “In the last century in Western societies Christianity and higher values were eliminated from public life methodically and according to plan. Egotistical hedonism was propagated. Secularization and a leftist worldview were encouraged. Universities, schools, mass media, social organizations of different kinds, etc. were taken over by freemasons, neomarxists and atheistic liberals.”

 

I suspect that the bishop is wrong. During the last century the West rather ignored religion, and it was persecuted in the East, but maybe I’m wrong and in reality it was the other way round. We can indeed observe the process of secularization in Western societies; however, it was not carried out by indoctrination based on the Jesuit model (which was done in the USSR and in the Soviet sphere of influence) but marginalizing religion was rather a consequence of the growth of general affluence and many different forms of the citizen’s participation in social life.

 

In a way, a dislike of consumerism is justified here because it really demoralizes the believers who - given a choice – often don’t choose what the shepherds are recommending. By the way, the most consumerist nation in the modern world is the United States of America. It was there (and not, as Bishop Wielgus supposes, in the circles of atheists and Marxists) that patterns of what the clergy and some sociologists call consumerism have grown. Who knows, maybe it is worthwhile to recall a tiny fragment from the history of consumerism.

 

We should start with St Thomas More and his Utopia. The English thinker and politician was honestly afraid that sheep were going to eat England. He was also afraid that the populace could slip out from the care of its shepherds. In his ideal state he imagined an order that would later be called a primitive communism. Sheep, however, did not eat England, and the populace did not manage to slip wholly from the care of their shepherds. But the middle class had grown, which meant the systematic growth of the number of consumers who bought goods they needed with money. Capitalism, even in its initial stages, differed from the feudal and Catholic economy, preferring a mass clientele over forced labour. Centuries later the Russian Communists would use the crystal clear advice of St Thomas more often than the not so clear instructions of Karl Marx.

 

St Thomas More was beheaded, maybe not so much for his opinions about free trade, as for his opinion about the King’s consecutive marriages. Nevertheless his publications, his political activity, and even his death became a part of the complicated debates about free trade. He might be recognized as a martyr in the fight against consumerism, which is so unhealthy for the soul.

 

Of course, neither St Thomas More nor any other fervent preachers concerned themselves with the consumerism of the leisure classes, and works devoted to the greedy (as Bishop Wielgus would put it) consumption by the aristocracy and the clergy (not to mention the Vatican) do not take up too much space in the libraries of theological seminaries. The consumerism of the leisured classes does not threaten moral values, but the consumerism of artisans decidedly does. Every man to his trade, and remember that it is excessive to buy colourful clothing for your children. To buy something that the bishop already has is a serious sin; to buy something that even a bishop doesn’t have yet is a deadly sin.

 

Let us return to the United States, where we can see such bizarre co-joining of religiosity and consumerism. I have just got a new selection of Alistair Cooke’s Letter from America and I’ve found a letter dated 25 July 1997 under the intriguing title “The End of Civilization”. On the previous Friday, Cooke wrote, the F. W. Woolworth’s chain of American shops, one of the cornerstones of American consumerism, closed down.

 

In this letter Alistair Cooke wonders about the singularity of the year 1879. It was a year when a Scottish immigrant, Robert Gair, who made paper bags, invented a machine to produce cheap cardboard cartons. It increased his productivity from 50 paper bags to 7,500 cartons per hour. A saloon keeper in Dayton, Ohio, invented a cash register, which not only added the sum of daily transactions, but also allowed a client to see what sum the clerk was putting into the machine. Telephones already existed, and in the whole of the United States there were about 50,000 of them. It was an extraordinary luxury and a symbol of status. An electrical engineer concocted a company switchboard that allowed the number of telephones to increase. Ten years later there were over a quarter of a million of telephones. In the same year, says Cooke, a dairy in New York started to deliver milk in bottles, so going to the shop with a jug ended (and in the 1950s in Poland I still used to go for milk with a jug). In December 1879 Thomas Edison announced that he had invented a light bulb and that electric light would become so cheap that only the rich would be able to afford candles.

 

In the same year, in a small town in the state of New York, a shop assistant, 27, tried to convince the shopkeeper to put the same price - five cents - on all the goods. The shopkeeper thought about this slightly crazy idea and told him to try it. Frank Woolworth borrowed $400 from a businessman and opened a shop. The business failed, but the businessman, who carefully observed the experiment, gave him another loan and the advice to price some goods at five cents and some at ten cents. This time it worked.

 

Young Mr. Woolworth, writes Cooke, had a strange ambition: to build a chain of self-service stores where poor people could have access to a whole range of goods for the lowest price possible. His charitable passion appeared to be extraordinarily profitable. He died in 1919 and left his heirs over a thousand big stores in the United States and hundreds more in other countries.

 

Those ideas from 1879 had one thing in common - to enable people to buy goods they previously could not afford. (Thus a concern exactly opposite to the one that gives sleepless nights to those opposed to consumerism.) Another common feature of these ideas was that their proponents had started their careers as poor people. Edison’s school education ended after three months. They knew perfectly well what it meant not to be able to afford necessities and, as Woolworth liked to repeat, they were seeking a way to “apply democracy to human needs and desires”.

 

Automobiles were for the rich but, writes Cooke, Henry Ford invented the assembly line and made the first car intended for everybody. The ambition of an American watchmaker was to make a good watch that would not cost more than a dollar. Europeans, or rather the European elite, looked at all this with astonishment and often with dislike. People like Woolworth were undermining the social order and were changing status symbols into things anybody could have. Today advertisements assail me with proposals to buy an imitation Rolex, as well as a cheap charter to Greece or Italy, a cheap car or computer. In the field of tools consumerism made a revolution too, bringing closer universal ownership of means of production that would astonish Karl Marx.

 

“Democracy in satisfying human needs is not a prospect which alarms me,” writes Alistair Cooke in his letter from America, "this American impulse lifted millions out of a threadbare living, and gave them a better material life than all the generations before them". And he concludes, winking at the youngest: “Never forget, children, that if it hadn’t been for Thomas Edison, you’d be watching television by candlelight.”

 

Alistair Cooke is one of my journalistic heroes, and while living in London my wife and I listened every Sunday morning to his letter from America, going to a car boot sale afterwards to browse among old books. We treated it as a religious ritual - so much more interesting than homilies with curses heaped on consumerism.

 

"...the time has come to gather the fruits of those actions, and they are,”  continued Bishop Wielgus in his homily, “the collapse of all authority, nihilism, the decline of  religious life, the disintegration of the family, the crisis of marriage, abortions on an astronomical scale, criminal tests on human embryos, corruption, the younger generation’s loss of a meaning of life, extreme egotistical individualism and greedy consumerism, and finally, the decline of civic activity and responsibility...”  In my small town more and more children have computers at home, nearly all have mobile phones and are able to let their parents know where they are, and their clothes and books are colourful. Forgotten are the days, when you had to go outside to relieve yourself. These children use much more soap and water, and they also have more to eat. I do understand that some opponents to consumerism might find it alarming.

Dobrzyn, September 2005


Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj









Strata
Hili: Wiatr uszkodził mój najładniejszy dmuchawiec.
Ja: Znajdź inny.
Hili: To nie będzie to samo.

Więcej

Wybory w Turcji: nacjonalizm
wygrywa mimo biedy
Burak Bekdil

<span> Kampania reelekcyjna prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana (po 21 latach rządów) wyznacza cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”. Na zdjęciu: Turecka kampania wyborcza, maj 2023r., zrzut z ekranu wideo.)</span>

Czternastego maja 64 miliony obywateli Turcji poszło do lokali wyborczych w sytuacji dotkliwego kryzysu gospodarczego, pogłębiającego się kryzysu demokracji i rządu, który okazał się całkowicie bezradny w działaniach pomocowych po trzęsieniach ziemi z 6 lutego, w których zginęło ponad 50 tysięcy osób. Blok opozycyjny nigdy nie był silniejszy przeciwko autokratycznemu reżimowi.

Turcja to biedny kraj, w którym dochód na mieszkańca wynosi zaledwie 9 tys. dolarów rocznie. Rośnie deficyt budżetowy, inflacja, bezrobocie. W odpowiedzi kampania prezydenta Erdoğana, stawia za cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”.

Więcej

Najdziwaczniejszy kraj
pod słońcem
Andrzej Koraszewski 

Liczba Żydów wygnanych z poszczególnych krajów arabskich, którzy dotarli do Izraela w latach 1948 -1972. Źródło: Martin Gilbert, \

Dlaczego w Jerozolimie jest więcej korespondentów zagranicznych niż w Pekinie czy w Moskwie? Dlaczego wszystkie dzieci w piątej klasie dowolnej wiejskiej szkoły znają nazwę Izrael, ale mają kłopoty z wymienieniem krajów sąsiadujących z Polską? Dlaczego większość polskich dziennikarzy nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, gdzie jest stolica Izraela? Dlaczego mamy sto razy więcej ekspertów informujących nas o Izraelu niż ekspertów zajmujących się gospodarką wodną?

Więcej
Blue line

Główny problem w filogenezie
zwierząt chyba jest rozwiązany
Jerry A. Coyne

Porozmawiajmy o naszych przodkach. (Źródło: Wikipedia)

Jak piszą autorzy nowego artykułu w „Nature”, istnieje pięć głównych grup zwierząt, które powstały na wczesnym etapie ewolucji zwierząt i przetrwały do dziś: żebropławy, gąbki, płaskowce (małe, proste organizmy wielokomórkowe), parzydełkowce i zwierzęta dwubocznie symetryczne (wszystkie inne zwierzęta, od mięczaków po kręgowce).

Więcej

Problem Departamentu
Stanu z Izraelem
Mitchell Bard

Amerykański ambasador w Izraelu, David Friedman wręcza pierwszy amerykański  paszport z nazwą kraju “Izrael” urodzonemu w Jerozolimie Amerykańskiemu obywatelowi Menachemowi Zivotofskiemu w ambasadzie USA w Jerozolimie 30 października 2020r. Źródło zdjęcia: David M. Friedman/Twitter.

Pierwotnie Departament Stanu USA, zdecydowany, by zapobiec powstaniu państwa żydowskiego, sprzeciwiał się zarówno podziałowi na dwa państwa, jak i uznaniu państwa żydowskiego. Kiedy to zawiodło, dyplomaci USA przez dziesięciolecia próbowali zapobiec rozwojowi sojuszu z Izraelem. Przed administracją Trumpa większość ich wysiłków była poświęcona zmuszeniu Izraela do powrotu do linii rozejmu z 1949 roku. Teraz Departament Stanu chce powrócić do idei podziału, fantazjując o stworzeniu państwa palestyńskiego, o którym wie, że będzie dążyć do zastąpienia państwa żydowskiego.

Początkowo na politykę Departamentu Stanu wobec syjonistów wpłynęła wrogość brytyjskiego Foreign Office (FO). Podobnie jak FO, Departament Stanu był pełen antysemitów, których poglądy kształtowała niechęć do Żydów. Uzupełniali ich 
arabiści, którzy w państwie żydowskim widzieli przeszkodę do realizacji swojej wizji Bliskiego Wschodu i, co najważniejsze, dostępu do ropy naftowej. Dla obu grup Izrael zawsze był źródłem zła w regionie.

Więcej
Blue line

Chrześcijanie są mordowani
jak zwierzęta
Raymond Ibrahim

<span> Różni islamscy terroryści – w tym „ISWA [Państwo Islamskie w Afryce Zachodniej], Boko Haram i dżihadyści Ansaru” – są odpowiedzialni za zamordowanie 52 250 chrześcijan w Nigerii od roku 2009. (Zdjęcie: Rok 2020, pogrzeb 350 chrześcijan zamordowanych w Nigerii. (Źródło zdjęcia: Intersociety)</span>

Zgodnie z raportem z 10 kwietnia 2023r., opublikowanym przez International Society for Civil Liberties and Rule of Law, z siedzibą w Nigerii, ludobójstwo chrześcijan w tym kraju osiągnęło nowy poziom.

Według tego raportu od początku islamskiego powstania w 2009 roku w Nigerii „zamordowano 52 250 chrześcijan”. Z każdym rokiem liczba zabitych rośnie. W ciągu zaledwie pierwszych 100 dni tego roku, [od] 1 stycznia do 10 kwietnia 2023 r., nie mniej niż 1041 bezbronnych chrześcijan zostało zarąbanych na śmierć przez nigeryjskich dżihadystów…

Więcej

“Od rzeki do morza
Palestyna będzie wolna”
Bassam Tawil


Antyizraelscy studenci na wielu kampusach uniwersyteckich w USA, Kanadzie, Australii i Europie często skandują hasło „Od rzeki do morza Palestyna będzie wolna”. To hasło, które zasadniczo oznacza, że Izrael nie ma prawa istnieć na ziemi między rzeką Jordan a Morzem Śródziemnym – innymi słowy na całej ziemi, która obecnie stanowi Izrael – od dawna jest popierane przez grupy islamistyczne, które otwarcie wzywają do wyeliminowania Izraela.

Więcej

Razem na dobre
i na złe
Athayde Tonhasca Júnior

Jukka krótkolistna © Joshua Tree National Park, Wikimedia Commons:

Przemierzajác pustynię Mojave w 1844 roku kapitan John C. Frémont z Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych, późniejszy senator i republikański kandydat na prezydenta Stanów Zjednoczonych, natknął się na jukkę krótkolistną zwaną też drzewem Jozuego (Yucca brevifolia), nieznaną dotychczas białym osadnikom. W raporcie kapitan ostro ocenił swoje odkrycia: „Kojarzone z ideą jałowych piasków, ich sztywna i niezgrabna forma czyni je dla podróżnika najbardziej odrażającym drzewem w królestwie roślin”. Ale Frémont był umiarkowany w porównaniu z Josephem Smeatonem Chase, autorem California Desert Trails(1919): „Jest to dziwny, groźny przedmiot, bardziej przypominający koncepcje Poego lub Doré niż jakiekolwiek dzieło zdrowej Matki Natury. 

Więcej

Fałszywe oskarżenie
Żabotyńskiego
Adam Levick

Ze’ev Żabotyński w mundurze oficera Legionu Żydowskiego.

„Economist” 29 kwietnia w dziale poświęconym sprawom Bliskiego Wschodu i Afryki opublikował artykuł pod tytułem „Jak syjonizm ewoluował od projektu do ideologii”. W artykule twierdzi się, że obecne kontrowersje dotyczące zmian w systemie sądowniczym wskazują na szerszą debatę na temat przyszłości kraju:
"Ruch syjonistyczny Herzla, który rozwijał się w latach poprzedzających założenie Izraela w 1948 r., był zdominowany przez świeckich Żydów podzielonych na dwa główne obozy. Ich piętno jest nadal odczuwalne w izraelskiej polityce dzisiaj. Jednym z obozów kierował Ze'ev Żabotyński, prawicowiec, który czerpał z europejskiego nacjonalizmua w niektórych przypadkach z faszyzmu. "

Więcej

Ekstremiści już planują
wykorzystanie AI
Steven Stalinsky


Neo-naziści, zwolennicy białej supremacji i grupy antyrządowe – brutalni ekstremiści dyskutują i publikują posty na platformach społecznościowych na temat wykorzystania sztucznej inteligencji. Prywatnie i otwarcie rozmawiają o sztucznej inteligencji, testują ją i wykorzystują, a także opracowują własne wersje i rekrutują inżynierów oraz zespoły do specjalnych projektów, w tym do włamań do banków.

Więcej

Jak Palestyńczycy
próbują zniszczyć Liban
Bassam Tawil

<span>W zeszłym miesiącu z Libanu wystrzelono rakiety na Izrael. Kilka raportów sugeruje, że Hamas stał za atakiem i że Hamas nie mógłby go przeprowadzić bez błogosławieństwa Hezbollahu, pełnomocnika Iranu ds. terroru w Libanie. Na zdjęciu: Przywódca Hezbollahu, Hassan Nasrallah. (Źródło zdjęcie: Wikipedia)</span>

Wielu ludzi w Libanie obawia się, że wspierana przez Iran islamistyczna grupa Hamas i inne palestyńskie frakcje terrorystyczne mogą wciągnąć Liban w kolejną wojnę z Izraelem.


Zaniepokojenie wyrażono po wystrzeleniu kilku rakiet na początku kwietnia z południowego Libanu na Izrael. Kilka doniesień sugeruje, że za atakiem rakietowym stał Hamas. 

Więcej
Blue line

Wywiad rzeka
o seksie
Andrzej Koraszewski

Papież Franciszek (Wikipedia)

Kilka lat temu młoda poetka postanowiła zrobić ze mną wywiad o seksie. Zaczęła od pytania, jaki był stosunek do tej sprawy mojego pokolenia. Odpowiedziałem zgodnie z prawdą, że pozytywny, seks przeszkadzał nam w nauce i w pracy, był przyczyną wielu frustracji i konfliktów, krótko mówiąc, nasz  stosunek do seksu nie różnił się specjalnie od stosunku do tego zjawiska tysięcy wcześniejszych generacji.

Nie pajacuj – powiedziała poetka (a właściwie napisała, bo wywiad był elektroniczny) - twoja młodość przypadała na okres rewolucji seksualnej, więc wasz stosunek do tych spraw musiał być zupełnie inny od stosunku pokolenia waszych rodziców.

Tak i nie - odpowiedziaøem -Tak, ponieważ pojawiły się nowe środki antykoncepcyjne, więc zmalało ryzyko jakim wcześniej obarczony był każdy stosunek seksualny. Nie, ponieważ było to tylko przyspieszenie pewnego procesu.

Więcej

Żydzi mieli powody,
by obawiać się ludobójstwa
Elder of Ziyon


Jest ciekawy wątek Yaira Wallacha ze School of Oriental and African Studies (SOAS) w Londynie, w którym minimalizuje wszelkie groźby ze strony Arabów wobec Żydów w 1948 roku i mówi, że Żydzi wyolbrzymiają te groźby, aby osiągnąć swój cel żydowskiej supremacji...

Więcej
Blue line

Credo sceptyka.
Część V.
Lucjan Ferus


Gdyby to ludzie złożyli Bogu w ofierze, jednego ze swych naj­lepszych synów - Jezusa - byłoby to działanie logicznie nie sprzeczne z ówczesnymi poglądami, choć moralnie naganne, bo człowiek tamtych czasów miał już dawno za sobą (choć nie wszędzie), okres ofiary zwany „życie za życie”. Natomiast w omawianym przypadku, ta logika rozumowa­nia jest całkowicie zachwiana i przez to sens tej ofiary staje się całkiem niezrozumiały (przynajmniej dla mnie, ale być może źle to sobie tłumaczę). Oto sam Bóg składa w ofierze (komu, bo chyba nie ludziom?) swego jedynego, ukochanego Syna, by tą ofiarą odkupić grzech pierworodny człowieka, jak i grzechy wszystkich ludzi. Tym samym ich zbawić: „On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy”. Ale nie automatycznie, a jedynie tych, którzy w to wydarzenie uwierzą.

Więcej

"Economist" promuje krytyka
istnienia Izraela
Adam Levick

Peter Beinart (Wikipedia)

Artykuł w „Economist”, Why Israel is becoming a partisan cause in the United States („Dlaczego Izrael staje się partyjną sprawą w Stanach Zjednoczonych”, 27 kwietnia), w próbie ustawienia w kontekście rzekomo narastającego „niepokoju” amerykańskich postępowców w stosunku do Izraela, zawiera następujące oświadczenie:

Więcej

Iran: Zastąpienie Chomeiniego
Clintonem
Amir Taheri

<span>Po czterech kolejnych latach ujemnego wzrostu połączonego z dramatycznym spadkiem wartości narodowej waluty irańska gospodarka przypomina na wpół rozbity statek bez kapitana na wzburzonym morzu. (Ilustracja: Bazar w Teheranie, Źródło: Britannica.)</span>

Czy Bill Clinton zastępuje ajatollaha Ruhollaha Chomeiniego jako „wzór do naśladowania” (marja'a taqlid) dla przywództwa w Teheranie? Pytanie zadane przez irańskiego satyryka nie może być odrzucone jako żart na temat nowego dyskursu opracowanego przez chomeinistyczny establishment.

Więcej

Inny dżihad Palestyńczyków
przeciwko Izraelowi
Bassam Tawil

<span>Autonomia Palestyńska (AP) chce, by Międzynarodowy Trybunał Karny wydał nakazy aresztowania izraelskich przywódców i ukarał ich za wypowiadanie się przeciwko terroryzmowi lub walkę z nim. Prezydent Autonomii Palestyńskiej Mahmoud Abbas i jego współpracownicy, zamiast potępiać terrorystów za masowe ostrzeliwanie rakietami  izraelskich cywilów, faktycznie wspierają terrorystów. </span>

Najnowsza próba Iranu i jego palestyńskich agentów terroru zabicia jak największej liczby Żydów właśnie zakończyła się kolejnym "zawieszeniem broni" między Izraelem a Palestyńczykami, w którym pośredniczył Egipt. W ciągu pięciu dni walk palestyńskie grupy terrorystyczne w Strefie Gazy, w szczególności Palestyński Islamski Dżihad (PIJ) wystrzeliły ponad 1400 rakiet na Izrael – kraj wielkości New Jersey – zabijając dwie osoby i niszcząc kilka domów i inne budynki.

Więcej

Krytyka nazbyt zatroskanego
rozumu
Andrzej Koraszewski


Bardzo spodobała mi się propozycja, aby w następnym konkursie Eurowizji Polskę reprezentowała panna Krystyna Pawłowicz. Niegdyś oszczepniczka, potem profesor nienadzwyczajny, a obecnie podrzutek do Trybunału Konstytucyjnego. Propozycję wysunięto w związku z jej zatroskaniem, że reprezentująca nas w Liverpoolu wokalistka nie śpiewała polskiej piosenki, więc nie reprezentowała Polski.

Więcej

Iran prowadzi wojnę
z narodem palestyńskim
Bassem Eid


Przez wiele lat czołowe mocarstwa arabskie wykorzystywały naród palestyński i konflikt z Izraelem do własnych celów, ogólnych represji w kraju i agresji za granicą. Raz po raz wzywano Palestyńczyków, by służyli jako mięso armatnie przeciwko Izraelowi, co służyło programowi państw arabskich, które odmówiły rozważenia zawarcia pokoju z Izraelem. Dziś większość świata arabskiego szuka pokoju i nowego zaangażowania z innymi narodami, podczas gdy Iran rozpoczął ideologiczną krucjatę, by zdominować region. 

Więcej

Czy uprawa jabłek
odzwierciedla bigoterię?
Jerry A. Coyne

Obraz Tycjana (Wikiwand)

Nie dałoby się tego wymyślić. Oto doktorant ogrodnictwa z Cornell, który argumentuje, że zamiłowanie ludzi do uprawianych jabłek w przeciwieństwie do ich kwaśnych dzikich przodków odzwierciedla uprzedzenia wobec historycznie wykluczonych społeczności. (Nazywa przodków dzisiejszych jabłek jabłkami „dzikiego typu”. Dziki typ” to w genetyce w dużej mierze przestarzały termin.) 

Więcej

Izrael pod ostrzałem
i odpowiedź Zachodu
Richard Kemp

Armia izraelska dokłada wszelkich starań, aby chronić swoją ludność cywilną, unikając jednocześnie niepotrzebnych ofiar wśród ludności cywilnej na terytorium wroga. Z drugiej strony przywódcy terrorystów w Gazie upewniają się, że ich żony i dzieci są w pobliżu i gotowe na śmierć, ilekroć istnieje ryzyko ataku przeciwko nim. Celowo umieszczają swoje magazyny broni, miejsca wystrzeliwania rakiet i bojowników wśród ludności cywilnej, w tym w szkołach, szpitalach i budynkach mieszkalnych. Na zdjęciu: Terroryści wystrzeliwują rakiety na Izrael z gęsto zaludnionej dzielnicy mieszkalnej w mieście Gaza. Zrzut z ekranu wideo.)

Kiedy w zeszłym roku Rosja napadła na Ukrainę, zachodnie rządy, organizacje międzynarodowe, media i organizacje broniące praw człowieka słusznie zebrały się bez wahania, uznając potrzebę udzielenia bezwarunkowego wsparcia moralnego narodowi broniącemu się przed brutalnym atakiem.


Dziś widzimy zupełnie inny obraz, gdy Izrael jest atakowany przez agresorów w Gazie, która jest pod każdym względem obcym krajem.

Istnieje pewne podobieństwo między tymi dwoma konfliktami, chociaż mają one zupełnie inną skalę. Zarówno Rosja, jak i Islamski Dżihad w Gazie uważają, że kraje, które atakują, są nielegalne, nie mają prawa istnieć i muszą zostać zniszczone przemocą w ich obecnej formie. Ani Ukraina, ani Izrael nie mają żadnych ambicji terytorialnych ani agresywnych zamiarów wobec swoich napastników – zarówno Ukraina, jak i Izrael toczą wojny czysto obronne, aby chronić swoją ludność cywilną.

Więcej
Blue line

Dwaj reformatorzy,
dwa bardzo różne światy
Alberto M. Fernandez


Reforma jest zawsze trudna. W państwach autokratycznych reforma może być, nawet  niebezpieczna, jeśli nie samobójcza. Może osłabiać rządy lub je wzmacniać, tworzyć lub niszczyć społeczeństwa. Zwalczanie reformatorów, demonizowanie ich i prześladowanie może być również narzędziem dla autokratycznych reżimów w celu wzmocnienia ich ortodoksyjnej wiarygodności.

Więcej

Strefa Gazy – zawsze pamiętaj
jak doszliśmy do tego
David Collier


Ci, którzy mają wystarczająco wiele lat, pamiętają, że były czasy, kiedy Gazańczycy z łatwością dojeżdżali do pracy w Izraelu, a Izraelczycy robili zakupy na rynkach w Strefie Gazy. Kiedy po raz pierwszy przybyłem do Izraela, wielu z tych, z którymi pracowałem, mieszkało w miejscach takich jak Beit Lahia lub Beit Hanoun (dwa miasta na północnym krańcu Gazy). Trwało to przez jakiś czas, nawet po wybuchu pierwszej intifady.

Więcej

Położyć kres dezinformacji
na temat GMO
Victor Oria


Brak bezpieczeństwa żywnościowego w Kenii ciągnie się od czasu niepodległości tego kraju.

Pierwszy prezydent kraju, Mzee Jomo Kenyatta, zobowiązał się do walki z chorobami, ignorancją i głodem, trzema głównymi problemami, które wówczas nękały Kenię.

Sześćdziesiąt lat i pięciu prezydentów później głód jest nadal naszym największym narodowym wyzwaniem. Toczy się wiele dyskusji na temat rozwiązania tego chronicznego problemu.

Więcej

List izraelskiego ambasadora
jest błędny
Anjuli Pandavar

Gaza: Egipt zatopił tunele; Izrael pobłaża muzułmańskim łamaniom zawieszenia broni.

List Gilada Erdana poniża Izrael. Jego głównym błędem jest żałosne powtarzanie, że Izrael ma prawo do samoobrony. 

Żaden inny kraj nie mówi ciągle o swoim prawie do samoobrony, ponieważ jest ono niczym innym jak jego prawem do istnienia. W ten sposób, po raz kolejny Izrael podaje w wątpliwość własne istnienie.

Słynna jest odmowa Gilada Erdana bicia pokłonów przed Barackiem Obamą. Powiedział jasno, że Izrael nie jest pięćdziesiątym pierwszym stanem Stanów Zjednoczonych. Kraj  istnieje na własnych prawach i nie ma powodu, żeby się z tego tłumaczyć. To było jednak wtedy.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Problem niedoborów wody
na Bliskim Wschodzie
Nimrod Raphaeli

Jedni chcą zabijać Żydów, 
a Żydzi ne chcą umierać
The Babylon Bee

Credo sceptyka.
Część  IV.
Lucjan Ferus

Rakiety z Gazy
i rakiety z UE
Shoshana Bryen

“Rada ds. Wolności
Akademickiej” Harvardu
Alan M. Dershowitz

Rakiety
i ataki hipokryzji
Liat Collins

Ordo Juris, ludzkie dramaty
i złe dziennikarstwo
Andrzej Koraszewski

Między motylami
i rakietami
Liat Collins

Terroryści tureckiego Hezbollahu:
nowymi sojusznikami Erdoğana
Burak Bekdil

Podżeganie do mordowania Żydów
jest ich zdaniem heroiczne
Elder of Ziyon

Dziewczyna z Krochmalnej,
która nie została Jentł
Patrycja Walter

1660 Izraelczyków zginęło od
obietnicy zakończenia terroru
Mitchell Bard

Co dalej w sprawie uczciwości
sztucznej inteligencji?
Andrzej Koraszewski 

Berlin  - wzywania do
eksterminacji ludności Izraela
Z materiałów MEMRI

Wojna przeciw kobietom
w XXI wieku
Phyllis Chesler 

Blue line
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk