Czternastego maja 2024 r. na brytyjskiej stronie Workers.org opublikowano przemówienie zastępcy sekretarza generalnego Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny (LFWP) Dżamila Mezhera, wygłoszone 10 maja podczas sesji otwierającej palestyńską sesję Rady Forum Społecznego Maghrebu-Maszreku w Tunisie w Tunezji. [1] W wydarzeniu uczestniczyli także przywódcy Hamasu i Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu (PIJ).
LFWP, od 1997 r. uznany przez USA za zagraniczną organizację terrorystyczną, jest wspierany podczas propalestyńskich protestów w USA, czego dowodem jest obecność jego flag oraz zdjęć przedstawiających sekretarza generalnego LFWP Ahmada Sa'adata.
Poniżej treść przemówienia (pogrubienia w oryginale):
„Palestyński ruch oporu w Gazie… angażuje się w największą epopeję tej nowożytnej ery”
Palestyński ruch oporu w Gazie, ze swoimi różnymi skrzydłami wojskowymi, angażuje się w największą epopeję naszej ery nowożytnej. Pomimo skromnych środków, jego wspólne działania w terenie i taktyka zaskoczenia zdołały pokonać największą siłę militarną w regionie, ciężko uzbrojoną we wszelkiego rodzaju broń wyprodukowaną w Ameryce i na trwałe podważa jego skuteczność odstraszania i przewagę militarną.
Tworowi syjonistycznemu nie udało się promować swojego projektu kolonialnego i roszczeń do bycia jedynym demokratycznym państwem na Wschodzie, ujawniając całemu światu swoją rasistowską tożsamość i ohydną twarz podczas ośmiu miesięcy bitwy po Potopie Al-Aksa. Byliśmy świadkami zwycięstwa praw Palestyńczyków, narracji historycznej i legitymizacji naszego oporu.
Wydarzenia związane z bitwą Potop Al-Aksa rozszerzyły krąg zwolenników sprawy palestyńskiej na całym świecie. Kto by się spodziewał, że świat powstanie, nawet w regionach najbardziej kontrolowanych przez lobby syjonistyczne, szczególnie w krajach zachodnich, a zwłaszcza w Ameryce?
Uniwersytecka intifada w Ameryce uderzyła w tamtejsze lobby syjonistyczne. Teraz świat przyłącza się do sprawy naszych obywateli w toczących się kampaniach i izoluje agresję okupanta.
Osiągnięcia międzynarodowego ruchu bojkotu ludowego na poziomie gospodarczym, kulturalnym, akademickim i politycznym są godne uwagi, a powstania uniwersyteckie są znaczącym wydarzeniem.
Uwagę zwraca rosnąca izolacja wroga, nawet wśród organizacji żydowskich w Stanach Zjednoczonych, które zaczęły potępiać zbrodnie okupacyjne i wypierać się swoich związków z tworem syjonistycznym. Po raz pierwszy zbrodnie okupacyjne są ścigane przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, z przywódcami okupacyjnym zagrożonymi procesem i aresztowaniem jako zbrodniarze wojenni.
Bitwa Potop Al-Aksa ujawniła wycofanie się amerykańskiego projektu w regionie i jego niezdolność do uzasadnienia swojej obecności lub ochrony tworu syjonistycznego.
W bitwie Potop Al-Aksa wyłoniły się znaczące regionalne potęgi, takie jak Iran, odgrywający kluczową i główną rolę jako grot Osi Oporu, oraz wyłonienie się Jemenu jako nowej, godnej dumy arabskiej potęgi militarnej i politycznej, wraz z ze skutecznym oporem w Libanie, który zadał wrogowi na północy ciężkie ciosy militarne.
Te przemiany opinii publicznej, które miały i mają miejsce, są wynikiem niezłomnego oporu naszego narodu i wsparcia wolnych ludzi świata dla naszej słusznej sprawy narodowej. Opór, zwłaszcza w bitwie Potop Al-Aksa, był główną dźwignią tych zmian, poszerzając zakres oficjalnego i publicznego międzynarodowego wsparcia dla naszej narodowej walki i praw.
Projekt syjonistyczny jest kolonialnym, religijnie i ideologicznie rasistowskim, ekspansjonistycznym, osadniczo-kolonialnym projektem opartym na wykorzenianiu i masakrach, zdominowanym przez grupę mitów i wyimaginowanych przesądów opartych na ideach biblijnych, które były osią projektu syjonistycznego i uzasadnieniem dla popełniania masakr i panowania nad całą Palestyną.
Dzisiejsza wyniszczająca wojna syjonistyczna z narodem palestyńskim jest prawdziwym ucieleśnieniem strategii syjonistycznej polegającej na wysiedlaniu pierwotnych mieszkańców i opróżnianiu ziemi z ludności poprzez masakry, zniszczenia i przymusowe wysiedlenia. Na tej podstawie okupanci praktykowali politykę geograficzną, separację polityczną i gospodarczą oraz pozbawienie infrastruktury i narzucanie polityki spalonej ziemi.
Ujawniono prawdziwe oblicze rasizmu tworu syjonistycznego i jego fałszywą fasadę demokracji, a także ohydne oblicze przestępczego imperializmu, który uczestniczy w agresji, wspierając twór syjonistyczny wszelkimi rodzajami broni, a także ochroną polityczną. Ta administracja USA czterokrotnie skorzystała ze swojego prawa weta, aby zablokować zaprzestanie agresji.
Istnieje potrzeba arabizacji kwestii palestyńskiej poprzez ożywienie arabskiego projektu nacjonalistycznego zgodnie z postępowym, rewolucyjnym arabskim programem narodowym w nowoczesnej, rewolucyjnej formie, porzucając stare idee, uwalniając ją od zwapnień w jej strukturach organizacyjnych i administracyjnych. To byłoby przywrócenie roli postępowego arabskiego ruchu narodowowyzwoleńczego, opartego na postępowym, rewolucyjnym arabskim narodowym programie oporu i zbudowanie jego silnego narzędzia organizacyjnego, poprzez które wstrzykiwana jest do jego organizmu młoda krew.
Wszyscy uczestnicy tego forum muszą wnieść wkład w wysiłki na rzecz umiędzynarodowienia sprawy palestyńskiej za pomocą nowych i skutecznych idei opartych na osiągnięciach poczynionych w terenie podczas bitwy Potop Al-Aksa i po zdemaskowaniu projektu syjonistycznego.
Istnieje potrzeba zbudowania silnej woli przeciwstawienia się normalizacji i Porozumieniom Abrahamowym przez solidny arabski plan mający na celu obalenie tego niebezpiecznego, zdradzieckiego projektu, który ma na celu integrację tego tworu z regionem arabskim, aby kontynuować plany fragmentacji arabskiego narodu i wszelkie próby odrodzenia.
Istnieje potrzeba przywrócenia narodowego wymiaru walce palestyńskiej i zapewnienia silnego arabskiego wsparcia społecznego dla oporu naszego narodu. Jest to wspólna odpowiedzialność, która spoczywa przede wszystkim na siłach narodowych i arabskich, aby nie poddać się naciskom wywieranym przez siły reakcyjne mające wpływ na instytucje decyzyjne świata arabskiego.
Masy arabskie muszą w dalszym ciągu wywierać presję poprzez masowe demonstracje publiczne w stolicach, miastach i na placach świata w celu poparcia sprawy palestyńskiej, wspierając nasz opór i potępiając trwającą agresję.
Uniwersytecka intifada w Ameryce i jej ekspansja na uniwersytety w krajach zachodnich powinna być wzorem do naśladowania, aby zatriumfowała Palestyna i jej lud.
Arabskie masy nie mogą opuszczać placów, a arabskie uniwersytety i wszystkie komórki społeczeństwa arabskiego powinny powstać w obronie Palestyny.
Istnieje także potrzeba prowadzenia dialogu i budowania stosunków z Iranem jako integralnej części geografii i historii tego regionu oraz przeciwdziałania wszelkim próbom uczynienia Iranu głównym wrogiem w celu zbudowania arabsko-syjonistycznego sojuszu pod amerykańskim parasolem, by mu się przeciwstawić. Potop Al-Aksa ujawnił, kto jest głównym wrogiem narodu arabskiego, a kto przyjacielem.
Wzywamy arabskie siły postępowe i ludowe do przyczynienia się do przerwania oblężenia nałożonego na Strefę Gazy podczas i po agresji na Gazę. Obejmuje to naciski na otwarcie przejścia granicznego w Rafah, odmowę jego [roli] strażnika, zwiększenie możliwości wyjazdu i umożliwienie napływu zaopatrzenia humanitarnego, prowadząc ostatecznie do praktycznego planu umożliwiającego przybycie arabskich delegacji ochotniczych reprezentujących różne specjalności, takie jak zespoły ds. zdrowia, inżynierii, usług i obrony cywilnej, aby pomóc złagodzić cierpienia naszego narodu, pomóc w odzyskiwaniu ciał męczenników i oczyszczeniu gruzów, m.in. działaniami, zwłaszcza po zakończeniu agresji.
Jesteśmy całkowicie pewni nieuniknionego, bliskiego i zdecydowanego zwycięstwa… i że jesteśmy tuż przed wyzwoleniem. Jest to niezachwiana rzeczywistość, która jest teraz przed nami [jako] oczywistość.
[1] Workers.org/2024/05/78636/, May 14, 2024.
MEMRI, Specjalny komunikat Nr 11334,
17 maja 2024
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
