Prawda

Sobota, 27 lipca 2024 - 07:43

« Poprzedni Następny »

How to break free from the clutches of an empathy so bizarrely understood?

How to break free from the clutches of an empathy so bizarrely understood?


Andrzej Koraszewski 2018-11-30

In mosques the promise that Muslim will kill all Jews is repeated almost daily. In the picture above an imam from Texas says these words.
In mosques the promise that Muslim will kill all Jews is repeated almost daily. In the picture above an imam from Texas says these words.

I’ve lost count how many times I’ve tried to answer the question of whether a critique of Israel is allowed and heard the demand to understand the Palestinians’ plight. I often suspect that behind such a question there is a provocation combined with the total lack of will to talk. But sometimes I get the impression that it’s worthwhile to present arguments and to try to guess who is the person who is asking the question and whether he/she really is seeking an answer.

This time the question appeared as a comment to an article about the devious arguments of a British journalist  converting Hamas’s propaganda into pseudo-information for Western readers. A reader signing himself ‘Henry J.’ wrote:

 

The article shows just one side of the coin. The fact that Palestinians use violence is indisputable. However, one has to understand the other side: deprived of any hope, the only way to better their situation is aggression against the occupation (or, whatever you call it). 
The problem will not be solved by aggression from the Palestinian side, nor by the sniper’s bullets (because rubber bullets didn’t go far enough – what kind of logic is that?)

Aggression breeds aggression, occupation breeds aggression, frustration, and the motivation to hate.

 

What hope is Henry writing about? Is it about the hope for a better life, for hot water in the tap? About electricity 24 hours a day? About a school system that allows students to join modernity, to learn a profession, to earn a living without waiting for handouts, to do something that other people need? How did Henry arrive at his ‘empathy’, which seems to totally ignore the Palestinians who hope for a normal life without war, for being in a place where the authorities think about meeting the needs of the population and not exclusively about exterminating the eternal enemy? Henry never reacted to my attempt to start a discussion. I will not learn how his empathy for Palestinians arose, but only those Palestinians who, as he writes, believe that the only way to improve their situation is ‘aggression against the occupation’. Probably Henry had never met other Palestinians, maybe he had never heard of their existence. But every day he hears and reads about the ’horrible plight’ of those who do not see any other way.

 

Who knows, maybe an attempt to reconstruct what Henry could see and hear before he arrived at his ’empathy’ is worth a try. He must have often seen the name of the organization ruling the Palestinian Authority – the Palestine Liberation Organization. Did he ever wonder what this organization wants to liberate? Did he ever stop to wonder where Palestine is? The Palestine Mandate included present-day Jordan, Israel, and the area which the Jordanians dubbed the West Bank, but which for thousands of years was called Judea and Samaria. Does Henry know that Jordan constitutes 78 per cent of Palestine? Does he know that when the League of Nation designated Palestine for a National Home for Jews with the stipulation to preserve the rights of Arab residents, the British sectioned off 78 per cent of the Mandate for a country of Palestinian Arabs, which is today called Jordan (and from which every last Jewish resident was immediately expelled)? Does the Palestine Liberation Organization want to liberate all of Palestine, i.e. Jordan, Israel, and the West Bank? The early work of Yassir Arafat’s organization was an attempt to start a civil war in Jordan, and as a result the PLO was expelled from Jordan. A substantial part of Jordan’s residents consists of descendants of Arab refugees from today’s Israel, and they call themselves Palestinians. They have restricted civil rights in Jordan; their plight there deserves sympathy.

 

Let’s leave this problem, though, and go on to the question of whether Henry recognizes Israel’s right to exist. This is an important question. Israel, like Poland and many other countries, came into existence as a result of decisions by international bodies after the end of World War I. Jews repeatedly tried to return to Palestine after their expulsion by the Romans. They returned, were massacred and expelled again, and returned time after time. Finally, after the defeat of Turkey and with some support of the victorious powers, these hopes had a greater chance  of becoming reality.

 

Henry uses the term ’occupation’ and adds hurriedly ’or whatever you call it’. Occupation means occupying somebody’s territory. For four hundred years it was a Turkish territory (it was a part of Damascus Province). Proponents of the term ’occupation’ answer that Arabs lived there, so even if it wasn’t a state of Palestine it was a country of Palestinians. And here is a problem, again. The population consisted of Muslim Arabs, who were the biggest group, then Christian Arabs, Turks, Armenians, Greeks, and Jews. Jews were the majority of the residents of Jerusalem. And on top of that, in the last decades of the nineteenth century the region was desolate and depopulated.

 

The weakening Ottoman Empire softened their restrictions and Jewish refugees started to flow into Palestine, first from Yemen where horrific persecution of Jews compelled them to flee anywhere they could, the next wave was Russian Jews escaping pogroms. (As usual, in the face of conflicts in and between countries, murderous antisemitism exploded, and so Jews trying to save their lives and not having a chance to escape to America automatically directed their thoughts towards Jerusalem.) It’s interesting that the influx of Jews caused an economic boom in Palestine, and in 1880-1948  Arab immigration from Egypt, Lebanon, Syria, and other Arab countries was greater than the total of Jewish immigration. Henry may not know about the British White Paper which restricted Jewish immigration to Palestine while Nazism was growing in Europe as well as during World War II; he may not know about the Nazi propaganda aimed at Arab countries; he may also not know about the co-operation between German Nazis and Arab nationalists in Palestine. He may not know about those Arabs who could see a chance of progress and development of the Middle East in co-operation with Jews, nor about the fact that they were attacked and often murdered by Arab nationalists.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   

Understanding the other side requires some effort, but it’s possible that Henry didn’t have a chance. The Palestine Liberation Organization was for a long time Moscow’s puppet. Arafat got his training in the DDR and in Romania, and Abbas wrote his doctoral thesis in Moscow and became an agent of Moscow. When Arafat was invited to peace negotiations he was an international gangster and airplane hijacker, a man who not only tried to trigger a civil war in Jordan, but later did the same in Lebanon and Tunisia. Henry may not know that when Arafat ostensibly renounced terrorism and said that he recognized Israel’s right to exist, he told his people in Arabic that it was just a tactical ruse. Not only did the Palestine Liberation Organization never change its name, but it didn’t change its Charter, where it declared that the goal was to liberate Palestine from Jews, which means the extermination of the Jewish inhabitants of Israel. 

 

And who is the greatest enemy of the Palestine Liberation Organization? Israel? Israel only makes it harder to commit  terrorist acts. The real enemy of the PLO is Hamas, whose Charter states more clearly than the PLO’s that they will fight Jews until the Day of Judgement, that they will never recognize Israel, and that those are Allah’s orders. The PLO side-steps negotiations, but Hamas openly states that any negotiations are a betrayal of the Palestinian and Muslim cause. And so the murder of hundreds of PLO members by Hamas in Gaza was just a demonstration that Hamas loves the Palestinian cause more, that thinking about meeting the needs of Gaza’s residents would be a betrayal, that the only goal of a Palestinian’s life is to murder Jews, i.e. to fight the ’occupation’, which does not have it’s military forces on Gaza’s territory, nor any power and reacts only to acts of terror. But what about the blockade? The blockade is meant to hinder deliveries of weapons to this terrorist base, and as there are many willing to deliver them, both Israel and Egypt think that removing the blockade would create a mortal danger to both those countries. Peace requires renouncing war.

 

Why does Henry seem never to have read about Palestinian dissidents who wish for peace with Israel? Why does Henry’s understanding of the Palestinian side seem to be limited to an acceptance of Hamas’s propaganda?  Henry probably watches television and reads newspaper headlines. He wrote his comment under the article documenting the fact that a respectable British newspaper copies the propaganda of a terrorist organization. Henry does not deny it. He would like us to understand the other side, by which he understands people conditioned for decades in the role of dogs of war.   

 

How is it that so many people in the West see only these Palestinians and do not see their leaders, their schools, imams, press and television that all teach hatred? Is it possible that they get their warped knowledge of Palestinians through the press, radio and television in their countries, that this empathy for Palestinians, whose attempts to kill Jews are hindered by Jews, is taught by people constantly shouting ’never again’, shedding tears over people murdered decades ago, and supporting with their whole hearts people who openly declare that they want to do the same today?

 

A few years ago an American newspaper, The Boston Globe, announced in huge letters in a front-page headline: ’Israelis arrest blind Palestinian’. The newspaper didn’t lie. An Israeli Arab was building a bomb which exploded in his flat, depriving him of sight. It’s true that he was arrested. When we get information fabricated in this manner we can with justification conclude that Israelis are cruel people and that they horrificly persecute poor Palestinians who dream only of a quiet, normal life. When a Palestinian terrorist is trying to kill a passer-by in Jerusalem and he himself is killed in the process, Western readers are told that Israelis killed a Palestinian. Somewhere, deep in the article, there is a note that it was a terrorist who was killed while he was attacking somebody. A comparison with news about police actions anywhere else in the world can cause astonishment. Where does such a different way of telling a story come from?

 

A fundamental question arises here: why is information about Israel and the Arab-Israeli conflict so often so grotesquely distorted in the media in democratic countries?  There is no easy or simple answer to this question. The first question we have to ask is: is it really so and how can we check it?   

 

Let’s start with the United Nations. News from 15 October 2018 (which was absent in both television and newspapers) that the special commission of the UN General Assembly in one session presented nine resolutions condemning Israel without paying any attention to hundreds of victims of violence in other countries. Israel was condemned, inter alia, for the bad treatment of Syrian citizens on the Golan Heights. These accusations are completely absurd, but they work perfectly well to divert attention from the fact that two days earlier the civilian population of Israel was for two days under rocket fire from Gaza (in total over 460 missiles were fired at Israel). You could say that it is useless to pay attention to the UN because their bias is documented - they’ve done it for years, almost every day. In 2006 the UN Human Rights Commission was dissolved because of its outrageous hostility to Israel. In its place a Human Rights Council was created where countries such as China, Russia, Venezuela, Cuba, and Saudi Arabia call the tune, so members of this UN Human Rights Council are mainly busy diverting attention from crimes committed in their own countries, and the best way to do it is to call attention to Israel, because everybody will accept this. Theoretically this institution is supposed to guard the morality of the world, and among the guards are such countries as the Democratic Republic of Congo, where there are over one hundred thousand child-soldiers, where there is ongoing civil war, and where all sides are accused of genocide, mass rapes, torture, and even cannibalism, where during the last four years over two million people were killed. The institution which is supposed to stand guard over the morality of the world is busy almost exclusively with Israel. Is this a reason to be astonished? Yes, it is, but nobody is shouting about it.     

 

Henry could say, however, that Israel is condemned by even respectable newspapers, famous organizations defending human rights, like Amnesty International or Human Rights Watch, religious institutions: Catholic, Protestant and Orthodox Churches and even the noble Quakers, as well as various Islamic denominations, both Sunni and Shia. Can they all be biased? And there is more. Among Israel’s critics who say that aggression breeds aggression, that if only Israel would make some concessions, Palestinians would undoubtedly reach out with a peaceful hand, there are many Jews from the Diaspora and even from Israel itself. In the face of all this, Henry could think that suspecting such select company of presenting the Israeli government’s actions in a biased and unfair way must be a kind of insanity. 

 

A call for checking every scrap of news is naive. Who has time for it? It requires skills to go to the relevant sources, methodology, and primarily just plenty of time. Maybe we should start with the question: Why would the world systematically lie about the conflict between Arabs and Israel?   

 

Israel is a state of Jewish refugees. Over half the population consists of refugees and descendants of refugees from Muslim countries (there were more Jewish refugees from Muslim countries than Arab refugees from Israel, and they left behind property and real estate significantly larger than the whole area of Israel), the rest are refugees from countries with a Christian tradition. Christianity and Islam in a similar way treated anti-Judaism as a unifying force, an idea that unified a community of believers with the Jew as a symbol of anti-neighbour, an outlaw. Lies about Jews are a firmly established tradition in both these religions and are an intrinsic part of the education of clerics. Christian hatred of Jews survived the Enlightment and was reborn in a more secular form of racism full of inhuman hatred, which found its zenith in German Nazism, but had earlier flourished in Tsarist Russia. It lasted through Communism and it put down deep roots in the leftist movements in democratic countries. Israel was created as a country of refugees, and we are the descentents of those they sought refuge from. Those Jews who didn’t leave often feel a duty to criticize Israel in order to gain the acceptance of those from whom Jews escaped. Antisemitism is a dehumanising idea. It’s convenient, because it allows us to shift our guilt onto a scapegoat; it’s awkward because we have to find somebody who is a victim of Jews in order to justify our baseness. Compassion for Palestinians (but only those Palestinians whom the despicable Israelis hinder from killing Jews) gives a feeling of righteousness and nobility.

 

Jews fought to create an independent country for Jewish refugees on the exceptionally inhospitable soil of their ancestors, on sandy deserts and malarial marshes that they transformed into blooming gardens. An old Egyptian professor in conversation with a Polish Muslim said that Arabs would forgive Jews all their victorious wars - they actually do not care for Palestinians - but they can’t forgive the Jews their success: the creation of a flourishing, modern state in a barren desert. Who knows, maybe this envy acts as well on the inhabitants of Europe and pushes them towards a bizzare empathy and support for Palestinians in their fight against the existence of Jews. Anybody can find documents confirming that this indeed is the goal of the Palestinian ’resistance’; it’s neither as difficult nor as time-consuming as checking every lie about Israel. It’s possible to break free from the clutches of bizzarely understood empathy. And it’s worth it. Not only because of Jews, but primarily because of oneself, of one’s own humanity.      

Translation from Polish original Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson.

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj












Propozycja
Szaron: Porozmawiajmy o społecznej stratyfikacji.
Hili: Może innym razem.

Więcej

Wystąpienie,
które poruszyło świat
Andrzej Koraszewski


Przywódcy Senatu i Izby Reprezentantów zaprosili 31 maja premiera Izraela Benjamina Netanjahu do wystąpienia na wspólnym posiedzeniu Kongresu. List z zaproszeniem Netanjahu podpisali: republikański przewodniczący Izby Reprezentantów Mike Johnson, demokratyczny lider większości w Senacie Chuck Schumer, republikański lider Senatu Mitch McConnell i demokratyczny lider Izby Reprezentantów Hakeem Jeffries. Wielu interpretowało to zaproszenie jako próbę wsparcia kampanii prezydenckiej Republikanów. Czy przyłączenie się do tego zaproszenia przedstawicieli Demokratów było dobrą miną do złej gry? 

Więcej

ISIS atakuje
Ugandę
Uzay Bulut

<span>W ostatnich latach Uganda zmaga się z rosnącym zagrożeniem ze strony radykalnych grup islamskich, które atakują chrześcijan. 16 czerwca minęła pierwsza rocznica odrażającego ataku terrorystycznego na chrześcijańską szkołę z internatem w zachodniej Ugandzie, w którym islamscy terroryści zamordowali 42 osoby. Na zdjęciu: pogrzeb Florence Masiki i jej syna Zakayo Masereki w Mpondwe w Ugandzie 18 czerwca 2023 r. (Źródło zdjęcia: Church Times)</span>

Szesnastego czerwca minęła pierwsza rocznica odrażającego ataku terrorystycznego na chrześcijańską szkołę z internatem w zachodniej Ugandzie, w którym islamscy terroryści zamordowali 42 ludzi.


Tego dnia islamistyczne „Sojusznicze Siły Demokratyczne” (ADF) z siedzibą w Demokratycznej Republice Konga (DRK) wdarły się na teren prywatnej szkoły średniej Mpondwe Lhubiriha w ugandyjskim dystrykcie Kasese.

Więcej
Blue line

Opuścili Afrykę wcześniej
niż nam się wydawało
Jerry A. Coyne


Sieć migracji ludzi z Afryki jest dość splątana. Oczywiście ewoluowaliśmy w Afryce, oddzielając się od linii prowadzącej do bonobo i szympansów około 5-6 milionów lat temu. Pierwszym Homo, który opuścił Afrykę, był prawdopodobnie Homo erectus, który mógł opuścić Afrykę około 1,75 miliona lat temu, a następnie rozprzestrzenić się aż do wschodniej Azji w okresie do 1,5 miliona lat temu. Następnie wymarli z nieznanych przyczyn. (Wszystko to jest niepewne i może ulec zmianie po przyszłych badaniach.)

Więcej

Większość ludzi chce jedności.
Marzenie ściętej głowy 
Jonathan S. Tobin

Były prezydent Donald Trump wygłasza przemówienie otwierające „Konwencję Ludową” organizacji Turning Point Action w Detroit w stanie Michigan, 15 czerwca 2024 r. (Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=rcynia8q2X4 )

Po próbie zamachu na byłego prezydenta Donalda Trumpa 13 lipca nastąpiła fala wezwań do Amerykanów, aby obniżyli temperaturę sporów w debacie krajowej. Wszystko, co wiem o opinii publicznej i narodzie amerykańskim, mówi mi, że tego właśnie chciała większość Amerykanów w odpowiedzi na przerażające wydarzenie, które mogło pogrążyć kraj w chaosie.
Jednak bez względu na to, co się wydarzy jestem pewien, że nie dostaną tego, czego chcą.

Więcej
Blue line

Korespondencja
z Oxford Union
NGO Monitor

Oxford Union, sala debat. Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Profesor Steinberg do Oxford Union

Odpowiadam na zaproszenie do wzięcia udziału w cyklu debat organizowanych przez Oxford Union na temat stosowania określeń „apartheid” i „ludobójstwo” w odniesieniu do ponad 190 państw narodowych będących członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym Wielkiej Brytanii, Iranu, Francji, Kuwejtu, Norwegii, Kataru, Hiszpanii i Egiptu. Chociaż zaproszenie odnosi się wyłącznie do Izraela, zakładam, że Oxford Union nie przyczyni się po raz kolejny do trującej nienawiści, przyłączając się do tych, którzy niemoralnie demonizują Izrael, państwo narodu żydowskiego.

Więcej

Próba oszukania
amerykańskiej opinii publicznej
Bassam Tawil

<span>Wygląda na to, że prezydent Joe Biden nie chce, aby Amerykanie wiedzieli, że większość Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu to entuzjastyczni </span>zwolennicy<span> Hamasu, ponieważ zniechęciłoby to Amerykanów do poparcia jego pomysłu utworzenia tam państwa palestyńskiego. Na zdjęciu: Palestyńczycy zgromadzili się, aby poprzeć Hamas (Zrzut z ekranu wideo: </span>https://www.youtube.com/watch?v=pLyylLZrgPc<span>)</span>

Należy zadać sobie pytanie, skąd prezydent USA Joe Biden czerpie wiedzę na temat Palestyńczyków, szczególnie w świetle jego ostatnich wypowiedzi dotyczących popularności wspieranej przez Iran organizacji terrorystycznej Hamas.

„Jeśli zauważyliście, to na Zachodnim Brzegu, wśród Palestyńczyków, rośnie niezadowolenie z Hamasu –powiedział Biden podczas konferencji prasowej. - Hamas nie jest teraz popularny”. Dziwaczne oświadczenie Bidena, które jest sprzeczne z każdym badaniem opinii publicznej.

Biden, którego notowania gwałtownie spadają, może tylko zazdrościć rosnącej popularności Hamasu wśród Palestyńczyków.

Więcej

Znikający Izraelczycy
w wojnie kulturowej
Liat Colins

Aktorka Shira Haas bierze udział w ceremonii „Światło Izraela” w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Jerozolimie w 2021 r.(zdjęcie: YONATAN SINDEL/FLASH90)

Być zabitym czy być anulowanym? Być fizycznie zniszczonym czy być metafizycznie wymazanym za śmiałość walki, oto jest pytanie.


Wojna z Izraelem toczy się w wielu sferach i ma wiele przejawów. Wykracza daleko poza brutalną inwazję i masakrę dokonaną przez Hamas i Palestyński Islamski Dżihad z Gazy 7 października; tysiące rakiet z Gazy, Libanu, Syrii, Iraku, Jemenu i bezpośrednio ze sponsorującego terroryzm Iranu; międzynarodowa wojna prawna prowadzona za pośrednictwem organizacji pozarządowych i organów ONZ; oraz ataki w cyberprzestrzeni. 

Więcej

Atak Izraela na port
Hudajda w Jemenie
Elder of Ziyon


Z "New York Timesa": 


Eksperci regionalni twierdzą, że izraelskie bombardowanie ważnego portu jemeńskiego, kontrolowanego przez milicję Huti, nie powstrzyma tej grupy przed dalszymi atakami, lecz prawdopodobnie pogłębi ludzkie cierpienie w Jemenie. Jemeńscy naukowcy i byli amerykańscy urzędnicy, którzy badają ten kraj, powiedzieli, że izraelskie ataki nie wyrządzą Hutim żadnej krzywdy. Ich zdaniem, atak prawdopodobnie pogłębi cierpienie w Jemenie, który przeżywa jeden z najgorszych kryzysów humanitarnych na świecie po dekadzie wojny.

Więcej

Wojna przeciwko Żydom
w Światowym Sądzie ONZ 
Anne Bayevsky

Prezes MTS, Nawaf Salam z Libanu, czyta decyzję w Hadze, 19 lipca 2024 r.

Światowy Sąd ONZ, zwany również Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, ogłosił 80-stronicowy atak na państwo Izrael późnym popołudniem w piątek 19 lipca 2024 r. Minęło pięć miesięcy od wysłuchania ustnych argumentów przez Sąd, a mimo to Sąd zdecydował się opublikować swój werdykt tuż przed szabatem. Opinii większości towarzyszyły setki stron dalszych oświadczeń i opinii różnych sędziów. Formalnie nazywano ją „opinią doradczą”. W rzeczywistości była to od początku do końca prawna obsceniczność.
Sąd jest „Sądem Światowym” Organizacji Narodów Zjednoczonych, organem kontrolowanym przez zażartą antyizraelską większość. Członkowie Sądu są wybierani przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Jego prawni „eksperci” obejmują domniemane autorytety z państw bezprawia, takich jak Chiny i Somalia. Jedyną sędzią, która konsekwentnie wyrażała sprzeciw wobec tej opinii, była wiceprezes MTS Julia Sebutinde z Ugandy.

Więcej

Muzułmańska prawniczka
pozywa kancelarię
Hugh Fitzgerald

Jihan Chehade (Źródło: Instagram)

Foley & Lardner to kancelaria prawna w Chicago, która złożyła ofertę pracy muzułmańskiej Arabce, Jihan Chehade, a następnie, dowiedziawszy się o jej wpisach w mediach społecznościowych, a także wystąpieniach na rzecz Hamasu i przeciwko Izraelowi, wycofała tę ofertę. Teraz Chehade pozywa kancelarię, twierdząc, że dyskryminuje ją ze względu na religię i pochodzenie etniczne. Więcej na temat jej pozwu można znaleźć w artykule opublikowanym sześć tygodni temu, do którego warto powrócić: „Arab-Muslim lawyer files lawsuit against Chicago-based firm over revoked job offer” autorstwa Zareen Syed i Caroline Kubzansky, "Chicago Tribune", 30 maja 2024 r..

Więcej
Blue line

Niefortunnie sformułowane
pytanie
Lucjan Ferus


Dziś już nie pamiętam co mnie skłoniło do napisania w 2003 r. opowiadania pt. „Źle sformułowane pytanie”, które ukazało się w ówczesnym Racjonaliście, w tym samym roku. Pomysł tego tekstu powstał na bazie popularnej bajki braci Grimm „Królewna Śnieżka”, a konkretnie na zadawanym w niej pytaniu przez królową: „Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?”. Pozwolę sobie wpierw zaproponować czytelnikom tego portalu ów tekst sprzed wielu lat.

Więcej

Palestyńscy przywódcy
nie mogą zawrzeć pokoju
Bassam Tawil 

<span>Wybitny palestyński polityk Mustafa Barghouti spotkał się z ostrą krytyką ze strony wielu Palestyńczyków po tym, jak sfilmowano go, gdy obejmował byłego izraelskiego ministra spraw zagranicznych podczas niedawnej konferencji we Włoszech. Barghouti jest oskarżany o zdradę Palestyńczyków poprzez „promowanie normalizacji” stosunków z Izraelem. Na zdjęciu: Mustafa Barghouti obejmuje byłego izraelskiego ministra (Zdjęcie: Twitter)</span>

Wybitny palestyński polityk Mustafa Barghouti spotkał się z ostrą krytyką ze strony wielu Palestyńczyków po tym, jak sfilmowano go, gdy obejmował byłego izraelskiego ministra spraw zagranicznych podczas niedawnej konferencji we Włoszech. Barghouti jest oskarżany o zdradę Palestyńczyków poprzez „promowanie normalizacji” stosunków z Izraelem.


Najnowszy „skandal” wybuchł po tym, jak w mediach społecznościowych pojawił się film, na którym Barghouti serdecznie obejmuje byłego ministra spraw zagranicznych Izraela, Szlomo Ben-Amiego, podczas spotkania frakcji parlamentarnych we Włoszech. Ben-Ami, historyk, znany jest ze swojej roli w procesie pokojowym między Izraelem a Palestyńczykami ponad dwie dekady temu. Znany jest również ze swojego poparcia dla ustanowienia państwa palestyńskiego obok Izraela.

Krytycy Barghoutiego nie rozróżniają jednak prawicowego i lewicowego Żyda izraelskiego. Dla nich wszyscy Żydzi izraelscy, w tym ci, którzy popierają rozwiązanie w postaci dwóch państw, są wrogami.

Więcej
Blue line

Trybunał Świętej Inkwizycji
postanowił
Elder of Ziyon


Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości wydał w piątek 19 lipca 2024 r. orzeczenie doradcze stwierdzające, że Izrael łamie wszystkie istniejące i szereg nieistniejących praw międzynarodowych, nielegalnie okupuje palestyńskie ziemie, ma obowiązek wycofania się z każdego milimetra zajętej ziemi, zlikwidowania osiedli, zburzenia granicznego muru i wypłacenia odszkodowań. Kolegium sędziów przewodniczył wybrany na prezesa MTS w lutym 2024 r. Nawaf Salam,  który przez 11 lat był ambasadorem Libanu przy ONZ (potępiając na forum ONZ Izrael 210 razy). Sędzia Julia Sebutinde z Ugandy wyraziła po raz kolejny sprzeciw wobec wadliwej procedury. 

Więcej

Zamach na życie Trumpa
jest przestrogą dla Izraela
Gadi Taub

Republikański kandydat na prezydenta, Donald Trump, w chwilę po próbie zamachu na jego życie 13 lipca 2024 r. Zdjęcie: Evan Vucci, źródło: Wikipedia: https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=77350262)

Po zamachu na życie Donalda Trumpa i nagłym „odkryciu” podżegania, które do niego doprowadziło, rząd Izraela otrzymał ponure przypomnienie, o ile gorsze jest podżeganie przeciwko premierowi Benjaminowi Netanjahu.


Z doświadczeniem amerykańskim świeżo w pamięci, premier otworzył posiedzenie gabinetu klipem (długości 1:40 min.) o dzikim podżeganiu. Protestujący, politycy, goście studia w telewizji, emerytowany szef służb bezpieczeństwa i inni, rzucali z ekranu szalone obelgi, podczas gdy ministrowie obserwowali to w milczeniu.

Więcej

Dlaczego nie jestem
socjalistą
Andrzej Koraszewski 


Prawdę mówiąc nie bardzo wiem, czy szukać wizji polskiej drogi do socjalizmu u Zandberga, czy u Czarzastego? Przez moment jak meteor rozbłysła Ogórek i spadła pod stopy Kaczyńskiego. To była nadzieja na millerowski socjalizm z młodą kobiecą twarzą, ale bez programu, żeby nikogo nie straszyć. Co u licha kusi ludzi w socjalizmie i dlaczego tak trudno zrozumieć, że jest to nieodmiennie poszukiwanie drogi powrotu do pańszczyzny?

Więcej

Uzależnienie Izraela
od Żelaznej Kopuły
Seth J. Frantzman

System przeciwrakietowy Żelazna Kopuła widziany w mieście Hajfa, Izrael, 30 sierpnia 2013 r.(źródło zdjęcia: GILI YAARI/FLASH90)

Izraelska obrona powietrzna, w szczególności Żelazna Kopuła, w ciągu ostatniej dekady zapewniła Izraelowi czas i ochronę, aby uniknąć poważnej wojny w Gazie. Wszystko zmieniło się 7 października 2023 r., kiedy Hamas najechał Izrael, dokonał masakry ponad 1200 osób, wykorzystując ludzką falę inwazyjną, która z łatwością przebiła się przez zaawansowane technologicznie systemy obronne Izraela.
Dekada polegania na technologii i stopniowa redukcja sił lądowych doprowadziła do skrajnego zaniedbania podstawowych doktryn bezpieczeństwa. Po 7 października Izrael nadal polega na obronie powietrznej, aby chronić się przed ostrzałem rakietowym z Gazy, przez Hezbollah i przez innych wspieranych przez Iran pełnomocników w Jemenie, Syrii i Iraku. W każdej z tych sytuacji decyzja o poleganiu na strategii zakorzenionej w idei prymatu obrony powietrznej zmniejszyła odstraszanie Izraela.
Na przykład, na północy Izrael wolał ewakuować cywilów niż walczyć z Hezbollahem.
Przywódcy Izraela, począwszy od Davida Ben Guriona
, rozumieli, że najlepszym sposobem obrony przed wrogami Izraela jest przejście do ofensywy i szybkie pokonanie wroga.

Więcej

Nowe odkrycia
o denisowianach
Jerry A. Coyne

Zdjęcie Denisowej Jaskini w Rosji, gdzie wszystko się zaczęło. (Zdjęcie: Xenochka, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)

Wiemy o denisowianach od około 15 lat, odkąd w 2008 roku znaleziono część palca w rosyjskiej jaskini („Denisowa Jaskinia”), a dwa lata później opublikowane pracę o tym znalezisku. Byli podgatunkiem homoninów, podobnie jak neandertalczycy. Uważam te grupy za podgatunki H. sapiens, ponieważ oba krzyżowały się z H. sapiens i pozostawili płodne potomstwo. Denisowianie żyli w Azji od około 300 tysięcy do 25 tysięcy lat temu. Są uważani za takson siostrzany neandertalczyków, co oznacza, że te dwie grupy miały wspólnego przodka, który już oddzielił się od przodka „współczesnego” H. sapiens.

Więcej

Normalizacja terroryzmu
i nienawiści do Żydów
Robert Williams

<span>Najwyraźniej ani szefom ONZ, ani UE nigdy nie przyszło do głowy, że jeśli organizacja terrorystyczna popełnia zbrodnie wojenne, nie może wybierać, w jaki sposób wojna, którą rozpoczęła, będzie prowadzona przeciwko niej. Jeśli nie chcesz „krwawej łaźni”, nie bierz zakładników, nie ukrywaj ich wśród cywilów, nie próbuj zapobiec akcji ratunkowej, a jeśli zostaną uratowani, nie krzycz o zaszokowaniu skutkami twoich działań. Na zdjęciu: Naama Levy, Izraelka porwana i zabrana do Gazy przez terrorystów z Hamasu 7 października 2023 r., gdy miała 19 lat. Nadal jest przetrzymywana jako zakładniczka przez Hamas. (Źródło zdjęcia: Hamas)</span>

Dziewięć miesięcy po zorganizowanej przez Hamas 7 października masakrze, w której zginęło 1200 cywilów, głównie Izraelczyków, w Strefie Gazy nadal przetrzymywanych jest 116 zakładników, w tym co najmniej 42, którzy według szacunków izraelskich urzędników zostali zamordowani przez Hamas po tym, jak doświadczyli niewyobrażalnego znęcania się psychicznego, fizycznego i seksualnego.


8 czerwca Izrael uwolnił czterech zakładników w bohaterskiej misji, w ramach której izraelskie siły specjalne wkroczyły do prywatnych domów mieszkańców Gazy, gdzie przetrzymywani byli czterej izraelscy zakładnicy – trzej mężczyźni i jedna młoda kobieta – przez „zwykłych” cywilów z Gazy, w tym „dziennikarza” Al-Dżaziry.

Więcej

Gdzie jest dziś
Ameryka?
Andrzej Koraszewski

Nowa twarz amerykańskiej rewolucji. Studenci Columbia University domagają się likwidacji Izraela. (Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=80PDea9oHz0)

Czy dzisiejsze Stany Zjednoczone zaczynają przypominać schyłkowy okres ZSRR? Taka teza może się wydać cokolwiek absurdalna. Przedstawił ją w dwóch artykułach znany brytyjski historyk, Niall Ferguson, który od wielu lat mieszka w USA. Ferguson jest związany z Instytutem Hoovera przy Stanford University, a niedawno dołączył do zespołu The Free Press, gdzie publikuje również jego żona, Ayaan Hirsi Ali. W artykule z 18 czerwca 24 r. Ferguson prezentuje USA jako kraj z permanentnym deficytem, elitami forsującymi fałszywą ideologię, starzejącymi się przywódcami i spadającą długością życia mieszkańców. To wszystko coraz bardziej przypomina ostatni okres Związku Radzieckiego, którego elity utraciły wszelki kontakt z rzeczywistością, a społeczeństwo wpadało w coraz głębsze odrętwienie alkoholowe. Autor przypomina, że wiele lat termu pisał, iż Chiny zajęły miejsce ZSRR, ale zimna wojna nadal trwa.

Więcej

Czas milczenia
skończył się 
Maria Munoz

Spalone domy w Kfar Aza. Zrzut z ekranu: https://www.youtube.com/watch?v=rUylxd9TcRI

Nigdy nie miałam kraju, w którym czułam się częścią rodziny, dopóki nie znalazłam się w Izraelu – kraju, który odwzajemnił moje uczucie, gdy go przyjęłam. Identyfikuję się jako rdzenna Amerykanka, pochodzę z Kolumbii, ale jestem obywatelką USA, dokąd przybyłam 2001 r., gdy miałam zaledwie jeden rok. Od tego czasu podróżowałam po świecie i chociaż doświadczyłam wspaniałej gościnności w wielu miejscach, Izrael jest jedynym miejscem, które podczas mojej wizyty wydawało mi się, że jest drugim domem. Kiedy pierwszy raz pojechałam do Izraela, w maju 2023 r., dowiedziałam się o napięciach, które trwały przez dziesięciolecia, ale zobaczyłam też silną wspólnotę między Izraelczykami, czego moim zdaniem brakowało w USA. Wydawało się, że nie ma znaczenia, czy jesteś religijnym Żydem, świeckim Żydem, Druzem, Beduinem, Arabem czy obcokrajowcem — jesteś częścią izraelskiego społeczeństwa.

Więcej
Blue line

Wyobraź sobie Hitlera
z bombami atomowymi
Majid Rafizadeh

<span> Irański reżim pospiesznie dąży do zdobycia broni jądrowej. Temu trzeba zapobiec. Iran już dostarcza rakiety balistyczne grupom terrorystycznym. Dlaczego nie miałby wyposażyć tych grup również w broń jądrową? Na zdjęciu były Sekretarz Stanu USA John Kerry dyskutuje z byłym irańskim ministrem spraw zagranicznych Mohamadem Zarifem o perspektywach rozwoju irańskiej broni atomowej w Wiedniu w 2014 roku. (Źródło zdjęcia:Wikipedia)</span>

Reżim irański pospiesznie dąży do zdobycia broni jądrowej. Temu trzeba zapobiec. Reżim irański stanowi niebezpieczeństwo co najmniej tak samo groźne jak Hitler, gdyby posiadał taką broń. Biorąc pod uwagę ideologiczny ekstremizm irańskiego przywództwa, w połączeniu z jego strategicznymi ambicjami i regionalnymi wpływami, nie można przecenić potencjału regionalnej i globalnej niestabilności, która mogłaby z tego wyniknąć.

Więcej

Liberalni Żydzi łudzili się
w sprawie Palestyny 
Hussein Aboubakr Mansour

Zatrzymani przez policję studenci Columbia University, YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=Kk9riHj9NbY

Na początku roku, w styczniu, członkowie radykalnej antyizraelskiej grupy na kampusach, Students for Justice in Palestine (SJP) nakręcili film upamiętniający zakończenie ich  zawieszenia na Rutgers University. Na pierwszy rzut oka wideo wywołuje dysonans: estetyka wizualna nawiązuje do palestyńskich fedainów i porywaczy czytających komunikat po akcji terrorystycznej. Jednak fleksja i kadencja, pomimo wykrywalnego, ale słabego obcego akcentu, były irytująco charakterystyczne dla amerykańskiego pokolenia Z.

Więcej

Nacjonalizm dla mnie,
ale nie dla ciebie
Alberto M. Fernandez

Protest „Zamknijmy ulice dla Palestyny” w centrum Londynu (maj 2024)

Zwykle jest to dobry znak, gdy przywódca kraju chwali polityka za jego oddanie interesom narodu. Ale w tym przypadku przywódcą kraju był były premier Somalii Ali Hassan Khayre, a polityczką, którą chwalił, była demokratyczna kongresmenka z Minnesoty Ilhan Omar. Khayre nie mógł mówić wyraźniej: „Interesy Ilhan nie są interesami Minnesoty ani narodu amerykańskiego, ale Somalii”. Następnie wezwał Amerykanów pochodzenia somalijskiego do poparcia Omar.

Więcej

„Lancet” publikuje
kompletne bzdury
Elder of Ziyon

Jak reklamuje się „Lancet” w X, „Lancet” jest więcej niż tylko pismem medycznym. Trudno się z tym nie zgodzić.

„Lancet” po raz kolejny publikuje stronnicze dane, jakby były nauką, i odwołuje się do starych badań, które zostały skorygowane nowymi, jak gdyby nadal były poprawne. Podobnie jak przedstawiciele nauk społecznych, udaje, że używa metody naukowej, aby publikować antyizraelską propagandę. 

 

Ponadto, autorzy zdają się twierdzić, że absurdalny szacunek 186 tysięcy zmarłych to bieżąca liczba, a nie oczekiwana przyszła liczba nadmiernej śmiertelności z powodu kryzysu opieki zdrowotnej w Gazie – na czym skupiają się te inne badania.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Baśniowy urok
apokryfów (IV)
Lucjan Ferus

Wielkie kłamstwa
o Izraelu
Robert Williams

Machina mobilizacji do
burzenia starego świata
Andrzej Koraszewski

Dlaczego zachodnie media
ignorują zbrodnie Hamasu?
Bassam Tawil

“GuardIan” rzuca antysemickie
oskarżenia
Adam Levick

„Albo ja, albo on
na tej ziemi”
Nan Jacques Zilberdik

Pierwszy dowód na to,
że owady przekraczają ocean
Jerry A. Coyne

Iran grozi druzgoczącym
atakiem na Izrael
Artykuł redakcyjny JNS

Sztuka namawiania
do zła
Andrzej Koraszewski

Iran chce odstraszyć Izrael
od operacji w Libanie
Seth J. Frantzman

Coś poszło
nie tak
Marcin Kruk

Projekt “ostatecznej bitwy”
przeciwko Zachodowi 
Anna Mahjar-Barducci

Co jest złego w komentarzu
niemieckiej ministry
Sheri Oz

Rozpoczynają się warsztaty
wstępne na Uniwersytecie Kefija
Paul Finlayson

Baśniowy urok
apokryfów (III)
Lucjan Ferus

Blue line
Polecane
artykuły

Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk