Prawda

Wtorek, 6 czerwca 2023 - 17:52

« Poprzedni Następny »

WHY I VOTED AGAIN FOR TRUMP

WHY I VOTED AGAIN FOR TRUMP


Barbara Nykiel-Herbert 2020-11-13


From the editor of „Listy z naszego sadu"


We found the text below on the Facebook page of our friend, and we realized that most probably it couldn't appear in the mainstream media like Gazeta Wyborcza or Polityka or Rzeczpospolita. Among our American acquaintances, about half voted for Biden and half for Trump. Among those voting for Trump there were many Muslims and ex-Muslims who all are left-leaning – they are defending women's rights, a secular state, they are confronting religious fanaticism and they demand that the state fight Islamist ideology. Also the Jewish diaspora in the US is oddly divided and there are amazing disputes going on among them. Many Black academics are looking with horror at the renewed building of racial walls. Here we have a voice of a Polish linguist who was teaching at an American university. This voice of a Polish university teacher from the United States is worth hearing, so we asked the author for permission to re-publish it.  


***

 

A few months ago, I received a letter from Ola, a Polish friend for over forty years, in which she told me that she was officially breaking off her friendship with me forever, because I support Trump. "I don't understand how you can!" she wrote. If she had written, "I don't understand why," then perhaps there would still be a door to dialogue and understanding. But "how can you" disqualified my morality and thus the right to defend my political position. It made no sense to answer, so I removed Ole from my friends list as she wished - forever.


Ola was not the only one among my friends who removed me from good company. After all, openly declaring myself on the side of Trump exposed my racism, xenophobia, transphobia, white supremacy, colonialism, partiality, naivety, a lack of understanding of my own interests, even extreme stupidity. Perhaps my religious fundamentalism, intolerance, and excessive attachment to firearms, as well as a hostile attitude towards political correctness, globalism, science, and alternative energy sources. I think that if I knew myself as well as my friends know me, I would also break my social relations with myself.


Luckily, I know myself a little differently. I also know Trump and his supporters in a different way from sites that media such as CNN and Gazeta Wyborcza prefer not to disclose.


My demographic profile, career, and charity work indicate that I should be on the side of the Democratic Party. I am a woman, I have higher education, a house in a suburbia, a good brand new car, and income which puts me in the "upper middle class." Plus, I'm an immigrant and have a refugee husband who is POC, "Person of Color." I am a retired university professor and I volunteer in organizations that help foster children, refugees, and immigrants, both legal and not so much, who need free English lessons. I support financially environmental organizations such as the Nature Conservancy and the International Crane Foundation. The only magazine regularly subscribed in my home is Science News.


So, it would be much easier for me to fit ideologically into the group to which I demographically belong. It wouldn't cost me anything. A tax hike on the rich who are said to be paying too little at the moment wouldn't apply to me, because I don't belong to that class. Support for the Democrats would not bring disgrace to my social and friendly status. On the contrary: I would avoid being insulted and I could treat those ideologically handicapped with self-righteousness and indulgence.


In a word, I could be a member of the American Cultural Elite. Ola would still be my friend, and I wouldn't get nasty comments and epithets sent at my address from my friends' friends via a private Messenger.


So how and why did I find myself on this inferior list? Perhaps because I do not want to be on the side of hatred that would make me break my friendship with a friend on the other side of the ocean for voting for a candidate who has nothing to do with my life. Or on the side of that red-hot hatred that tells you to put on black masks, grab your bat and beat up a journalist, an Asian gay, for being on the other side politically. Or that bigoted hatred that makes you boycott and exclude people for a different point of view or for having different values. Or that dangerous hatred that I associate with genocide, the Holocaust and Rwanda. The hatred openly professed by those who pride themselves being tolerant and inclusive and believe that love will win. A hatred that I experienced myself, and I do not want to participate.


Both me and my husband, David, were once Democrats. We both voted for Obama. The Obama presidency has brought us eight years of deep disappointment in all fields of governmental activity. Race and class divisions have deepened, confidence in the government has decreased, corruption has increased, and the hope has shrunk, a huge wave of which a few years earlier had raised Obama to the top of political popularity. 


In 2016, I knew I would not vote for Hillary Clinton, but I never thought I would vote for Trump. I did it without enthusiasm but had no other choice. Four years later, last week, I voted for Trump with full conviction, and if it turns out that Trump wants to run again in 2024, I suppose I will vote for him again.


Despite the continuous harassment, mockery, lame attacks of conspiring (proven) to deprive him of the presidency, which began even before he took the office in January 2017, and above all, the contempt with which Trump was and is treated by the left-wing cultural elite. Support of the common people for Trump has not only persisted but has increased. Contempt is the key here factor.


Hillary Clinton's undiplomatic claim that Trump's supporters are “deplorable” may have cost her a lot of votes, and perhaps the presidency. Publicly ridiculing Trump when he said he loved less educated people put Democrats in stern opposition to these hard-working Americans who chose to side with whoever sided with them. Unfortunately, these lessons did not serve Biden, who referred to Trump's followers as "chumps," fools, and "ugly folks," the nasty types. Biden won the election - possibly legally, or maybe through massive fraud - and maybe we'll never know the truth. But the "blue wave" predicted by the polls did not materialize.


Poor and lower-income, less educated, working Americans are proud and do not let themselves be offended. Pride is one of the few values they can afford, especially in hard times. They recognize Trump as "theirs" who fights for their welfare. Trump is not a politician - he is a street fighter who will definitely not turn the other cheek but will give up twice. He has a foul mouth, he is crude, he has a tendency to be astronomically exaggerate, to overlook certain facts, and to ignore details. Like many other Trump supporters, I am irritated by his outbursts, his indiscriminate comments, his lack of diplomacy - so I don't read his tweets; on the other hand, I appreciate the fact that he tells the truth in your face without backdoors and speaks directly to people, and not to cameras, media, politicians. He has unprecedented energy and power to break through like a Soviet tank.


At his famous rallies, Trump invariably uses the pronoun "we" - in contrast to Obama, whose favorite word in his speeches was "I". Trump fights back, calling local politicians and activists to the podium and publicly expressing appreciation for them, as well as average people who have made a difference in some way.


Trump's opponent is "The Swamp", Swamp: corrupt government agencies (including the FBI and CIA), the media, the Internet "Big Tech" (Google, Yahoo, Facebook), the entertainment industry, and colleges. The leading ideas of the latter have become Marxism, the theory of gender identity, and the critical theory of race, according to which each member of society is assigned to one of two groups: the victims or their persecutors. Trump has promised to drain the Swamp and restore dignity to average, hardworking, elite Americans.


Trump is the first president in the history of our collective memory to live up to, at least in large part, all the promises he made to his supporters. "Promises Made, Promises Kept": Reduced corporate tax rates allowed bringing industrial plants from abroad, primarily from China, back to the States. New international trade agreements have also contributed to the driving force of the economy. All these measures improved the labor market and caused the unemployment rate to drop to a historically low level of 3.7% in 2019 (i.e. just before the pandemic). Black and Latin unemployment has fallen to its lowest rates in the country's history. Work in mines in Pennsylvania and West Virginia returned, fracking production of oil and gas started; closed oil pipelines opened up, and suddenly we became energy independent from the Middle East, for the first time since 1957. In the Middle East, Trump dealt quickly and effectively with the Islamic Caliphate, moved the US Embassy from Tel-Aviv to Jerusalem, and has already mediated three peace agreements between Israel and Islamic countries. Trump, who is pragmatic and does not support making people happy against their will, but paid by our money, he is withdrawing American troops from Afghanistan. Because it's not our war.


Our war is the one on our southern border through which thousands of illegal immigrants have crossed with impunity, not only from Latin America, but from all over the world, sometimes over a hundred thousand people in a month. Not only job seekers, but also gang members, smugglers of fentanyl and young girls for prostitution, individuals with criminal background. The wall, or rather the border fence, the agreement with Mexico, and changes to the procedures for granting political asylum have reduced the possibility of criminals crossing our border with impunity. (Regarding children separated from their parents: the photos of children in cages circulating on the Internet date back to Obama's time, when the children were sent alone, on trains, under the supervision of paid "coyotes", and let loose at our border crossings. During the Trump presidency, these children are still in the care of the American authorities because their biological parents refused to take them back, hoping to reunite with them in the United States on their next attempt to cross the border).


It is impossible to list all of Trump's achievements here, because the list is long. The gains for the country and his supporters are not advertised in the media because they contradict the narrative of the left-wing elite who does not care about achieving Trump's promised American Dream, because they have already achieved it.


Recently, I was called by a Polish friend who, together with her husband, fled to US from socialist Polish poverty, from a rented room with mold on the walls, with no chance for a better future. They have worked physically for many years, cleaning dirty motels and carrying bricks to construction sites, and at night learning English and by achieving new qualifications at various courses.


Krystian, their grown-up son, whose studies cost $ 30,000 a year by his parents’ hard-earned “capitalist” savings and loans. He returned from college to live for a while at home, stated that he would vote for Biden, because only socialism would guarantee all Americans true equality. “You “ Baby Boomers ” have no understanding what is it about” he summed-up reactions of the shocked parents who have spent half their lives under socialism.


As I write these words, I look out of the window from time to time, where Alejandro, Krystian's peer and son of immigrants, is laying the boards of our new terrace. It snowed during the night and it is very cold, but the construction work does not stop because of the weather, if there are customers. Alejandro, wrapped in a quilted jacket and a cap pulled over his ears, is constantly breathing on his cold hands, but he continues his work. Alejandro did not go to college because he has to earn a living and help his family. He did not vote in 2016, but last week, joining the growing number of Hispanic Trump enthusiasts, he voted for him. Alejandro believes Trump's policies will help him achieve the American Dream. Krystian, on the other hand, does not have to achieve anything anymore, because he is used to living in abundance, and therefore he can allow himself to reflect on socialism. I nodded in agreement with my friend, because my children, when they found out that I voted for Trump, also barked at me first, and then they stopped talking to me.


"If Trump loses, we're totally screwed," says James, co-owner of the small company that builds our terrace and that Alejandro works for. If James' company goes down, Alejandro will lose his job. "All the little entrepreneurs and their employees in Reno are for Trump," says James. Robert, our electrician, independently confirms James' words. "We've never had as good as under Trump," he adds. "We are afraid that if the Democrats win, our streak will end."


The Democratic Party chose the so-called "Identity politics", that divides people into groups according to demographic indicators, primarily racial. Trump's policy began to unite people of average economic status - those whose income is not guaranteed, whose material comfort is not stable and depend on fluctuations of the economy. The rich can afford to support the Democrats because they don't have to fear a malaise of the economy; the rich can also afford the luxury of complete isolation from the pandemic because they have the choice to work from home. All they need is delivered to their door by human robots such as Alejandro. Those living on unemployment also have nothing to fear, especially if Democrats come to power.


Two weeks before the election, my husband David and I offered to become volunteers, going door-to-door reminding residents to vote. The application on the phone showed us the party affiliation of the inhabitants of houses in different districts: Republican houses were marked in red, and Democratic houses - in blue. The richer the districts, the bluer the maps looked. “Gated communities” turned out to be almost without exception blue; as Republican volunteers, we were not even admitted behind the gate. The generational division is also clear: in many conservative homes we visited, parents complained that their children changed their political affiliation during the university studies or right after they graduated. "Universities have completely wiped out their brains. Now we regret paying the tuition fees," several times I heard the same sentiment expressed by Krystian's mother.


Our walking around the estates did not give us an insight into the differences in views of representatives of different races, because the suburban areas are inhabited mainly by white people, among which there are only a few Asians. But nationally, support for Trump among racial minorities and other groups, traditionally supporting Democrats, has increased significantly: 26% of minorities voted last week for Trump. Among the Blacks, Trump received votes of 18% of males (only 5% voted for the Republican candidate in 2008) and 8% of females (from 4% in 2016). Among Latinos like Alejandro, 35% voted for Trump. Trump was even more successful among Native Americans: 59 percent of Hawaiians and 52 percent of continental American Indians voted for him. They probably did not receive the news that Trump is racist. Among non-racial minority groups, Trump found the support of 28% of the LGBT community. (The above data are calculations based on the so-called "exit polls", i.e. post-election polls). Blacks and Latinos vote for the Trump camp because they want to be treated like Americans, not as oppressed minorities or victims of racism. They are teased every four years by the Democratic Party as a reliable electoral source. "What do you have to lose?" Trump called to them during the 2016 election campaign. "People of Color" (People of Color, the most politically correct term at the moment) began to look around and see that it really was nothing.


Neither the dilemmas of the People of Color who feel politically exploited by the Democrats nor James' interests or the risk of Alejandro losing his job, would have to motivate me to vote for Trump. I could as well be on the same side as Krystian, who has a double degree in managerial studies and political science, and counts on a good job in some corporation, where, working in an office with full air conditioning, he will earn several times more than the chilled Alejandro. After all, I deserve membership in a liberal elite where no one will despise me.


My children, a bit older than Krystian, also chose the political and social comfort of the elite. If I had opted for Biden, the children would probably let me have contact with my grandchildren, because I would not be an ideological threat to them.


It's tough.


It is my concern for the children which is my greatest motivator for Trump support. Not for my own children, but for other people's. Not for those from elite families, like my grandchildren, who attend private schools or those exclusive public schools in guarded communities, but those children from families fighting for survival, studying in schools that are intellectual deserts. Since I have always worked with poor children, such schools are well known to me.


One of the points on Trump's agenda is "school choice," which is the right to choose a school. Few people from outside the United States know that in our country a child is tied to a district school like a feudal peasant to the land. Schools in wealthy neighborhoods inhabited by the elite are much better equipped and have excellent teachers, and their students achieve much higher results than schools in ethnic ghettos, where often not a single student reaches even the lowest math test threshold required by the school program (this is the case, for example, in the Baltimore School District).


For this reason, homes in areas with good schools are very expensive and the rent is high. Families from poor neighborhoods cannot afford to move and have no right to send their children to these better schools. Children are therefore not only doomed to academic death but are also often exposed to drugs and crime.


The Trump administration has long fought for the right of students to choose a school: to ensure that the state's educational money follows the child. All highly developed countries with children and young people who achieve high results, allow the choice of schools; in some countries, school election is constitutionally guaranteed. Only full access to the same educational opportunities for all children and young people can guarantee social equality and create the opportunity to compensate for glaring economic imbalances in the next generation.


The Democratic Party and its supporting teachers' unions are fiercely opposing all political and administrative efforts to guarantee school choice. The multi-million dollar financial contributions from the teachers’ unions to the Political Action Committees on the side of the Democrats are to ensure that the proposal to choose a school will never be approved by Congress.


One has to wonder why the American liberal elite associated with the Democratic Party does not want poor children to have access to good schools. Why are they so afraid that their own children might end up in the classroom with the inferior ones from slums? Two responses are on my mind: control and contempt.


Because the Swamp pulls you in.


Which is why I voted for Trump.
* Translation from Polish original Teresa Pollin. 

 

 


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj












Gioconda
Ja: Co tu robisz?
Hili: Udaję Giocondę.

Więcej

Jeżyny, czyli
kolczasty problem
Athayde Tonhasca Júnior

Z książęcymi szatami zniszczonymi przez jeżyny. The Sleeping Beauty, grafika autorstwa Arthura Rackhama (1867–1939), Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu, jak powiedział nam Charles Perrault (1628-1703), pewien książę cieszył się naturą, radośnie zabijając zwierzęta w lesie, kiedy zauważył ukryty głęboko w puszczy zamek. Słudzy księcia wyjaśnili mu, że w zamku jest piękna księżniczka, która została przeklęta przez złą wróżkę; młoda dama leżała w stanie śpiączki, dopóki nie obudzi jej przystojny książę. Jego Wysokość, który najwyraźniej miał wysokie mniemanie o swoim wyglądzie, zdecydował, że to właśnie on ma przełamać zaklęcie. Ale dotarcie do Śpiącej Królewny nie było łatwe; zamek był otoczony drzewami i potężną przeszkodą, która powstrzymałaby mniej zdeterminowanego młokosa: ścianą jeżyn.

Więcej

Saudyjczycy wyłaniają się
jako regionalne mocarstwo
Elder of Ziyon


Stany Zjednoczone pozostawiły próżnię na Bliskim Wschodzie – a Saudyjczycy ją wypełniają.

 

Od dziesięcioleci toczy się walka o to, kto zostanie przywódcą świata muzułmańskiego. Egipt wypełniał tę rolę pod rządami Nasera, ale od tego czasu żaden kraj arabski nie zdobył hegemonii. 

 

Iran próbował ustawić się jako przywódca muzułmańskiego świata od początku obecnego stulecia, ale nie potrafił przezwyciężyć niechęci sunnickiej większości. Swoją ofertę złożyła Turcja. Zjednoczone Emiraty Arabskie, choć niewielkie, próbują wyznaczyć nowy kierunek dla państw Zatoki Perskiej w świecie po czasach ropy naftowej. 

W ciągu ostatnich kilku lat zdecydowanym liderem stała się jednak Arabia Saudyjska. Saudyjczycy zawsze chcieli odgrywać rolę przywódczą, ale do niedawna ich głównym atutem była Mekka, a element religijny był koniecznym, ale niewystarczającym warunkiem wstępnym prawdziwego przywództwa. Teraz Saudyjczycy ustalają program nie tylko jako przywódcy świata muzułmańskiego, ale całego regionu. 

 

Więcej
Blue line

Czy modne bzdury
przestaną być modne?
Andrzej Koraszewski 

Oxford English Dictionary dodał niedawno nowe hasło.

Łukasz Sakowski opublikował wywiad, który przeprowadził z Katarzyną Szumlewicz, na temat tego jak ideologia woke niszczy naukę i humanistykę. Wykładająca filozofię na UW Katarzyna Szumledwicz zaczyna od problemu z nazwą tego masowego ruchu, bo dosłownie to „przebudzeni”, ale niektórzy tłumaczą to jako wzmożeni. Ci „wzmożeńcy”, jak wyjaśnia dalej Szumlewicz, są niezwykle delikatni, reagujący urazą, oburzeniem i poczuciem krzywdy w imieniu własnym i innych. To ludzie kreujący się na ofiary i wmawiający innym, że są ofiarami. Czy ten ruch wzmożeńców powinien kojarzyć się z marksizmem? Wielu ludzi lewicy protestuje, nie da się jednak ukryć, że ta nowa awangarda uciśnionych czerpie kubłami z marksistowskiej tradycji.

Więcej

O zachodnich mediach
i konflikcie arabsko-izraelskim
Richard Landes

Członkowie i zwolennicy Islamskiego Dżihadu na wiecu w Gazie. Zdjęcie Atia Mohammed/Flash90

Wyrażenie „społeczność oparta na rzeczywistości” ma dziwną genealogię. Po raz pierwszy użyty z pogardą przez urzędnika administracji Busha w 2004 roku do opisania liberałów, którzy sprzeciwiali się ich polityce za pomocą „faktów”, szybko stał się dumnym samoodniesieniem dla liberałów. Jak na ironię, jak ujął to Kurt Andersen w swoim obszernym studium niespokojnych relacji Ameryki z rzeczywistością: „Żadna ze stron tego nie zauważyła, ale duże frakcje elitarnej lewicy i populistycznej prawicy są w tej samej drużynie”. Stało się to jeszcze bardziej prawdziwe w ciągu sześciu lat, odkąd Andersen napisał tę uwagę w 2017 roku.

Więcej
Blue line

Credo sceptyka.
Część VII.
Lucjan Ferus


Tym bardziej nie potrafię przekonać się do tych religijnych „prawd”, gdyż w ogóle nie działa na mnie tzw. argument autorytetu (w skrócie: powinieneś wierzyć, bo wierzą w to, o wiele mądrzejsi od ciebie). Zatem do czasu aż mi ktoś udowodni, że się mylę, moje credo religijne będzie takie samo zapewne, jak Cesare Vaniniego, który w 1619 r. został spalony na stosie, bo doszedł swym (chyba nie natu­ralnym?) rozumem do prawdy, której Kościół kat. w żaden sposób nie mógł podważyć ani obalić. Powiedział on mianowicie coś takiego...

Więcej

Czego możemy
nauczyć się od Izraela
Hugh Fitzgerald

Stacja odsalania wody morskiej.

Dziś w wielu krajach brakuje wody zdatnej do picia lub wystarczająco czystej do użytku rolniczego. Wieloletnie susze, wywołane globalnym ociepleniem, spowodowały kolosalne straty dla rolników. Wzrost liczby ludności doprowadził również do wielkiego obciążenia dostępnych zasobów wód gruntowych. Warstwy wodonośne, które powstawały przez tysiące lat, wyczerpały się w ciągu kilku dziesięcioleci. Być może najgorszym przykładem złego zarządzania wodą jest Arabia Saudyjska. 

Więcej

Amok - czyli ta zniewaga
krwi wymaga
Robert King


„Znieś to jak kobieta”
„Jak możesz oczekiwać, że jakikolwiek mężczyzna cię zechce, jeśli nie masz dobrze płatnej pracy?”
„Co masz na myśli, mówiąc, że jesteś ‘chora’? To po prostu ‘damska grypa’”.
„Dziewczyny nie płaczą”.
„Bądź kobietą!”

Więcej

Porażka Narodowej Strategii
walki z antysemityzmem 
Elder of Ziyon


Obecnie w Stanach Zjednoczonych istnieją co najmniej cztery główne nurty antysemityzmu:

 

* Tradycyjny skrajnie prawicowy antysemityzm.

* Czarny antysemityzm. 

* Arabski i islamski antysemityzm. 

* „Postępowy” i lewicowy antysemityzm.

Więcej

Błędna krytyka genetycznych
testów na pochodzenie
Jerry A. Coyne


Niestety, NPR skontaktowało się z prymatologiem Agustínem Fuentesem, który wydaje się mieć zbyt silne ideologiczne podejście do biologii, aby wyjaśnić swoim czytelnikom „problemy” z wykorzystaniem testów DNA do ustalenia pochodzenia – z których tak jak wielu z nas korzystało w firmach takich jak 23andMe™ . Niestety, „krytyka” Fuentesa dotycząca metody i wyników jest błędna, świadcząc albo o nieznajomości biologii, albo o ideologicznym dążeniu do przekonania ludzi, że ludzie na całym świecie są tak podobni, że używanie DNA do ustalenia pochodzenia jest prawie bezużyteczne. (Jest to oczywiście część poglądu, że „rasa jest konstruktem społecznym”, co najwyraźniej oznacza teraz, że „grup etnicznych nie można łatwo zidentyfikować na podstawie ich DNA”). Aby podać w wątpliwość takie testy, Fuentes wysuwa szereg twierdzeń: rasy są konstrukcjami społecznymi; nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie zidentyfikować grupy na podstawie ich DNA (ergo nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie określić twoje pochodzenie genetyczne); nie oczekuje się znalezienia różnic genetycznych między populacjami oddzielonymi geograficznie, ponieważ geografia jest czysto subiektywna i arbitralna; ludzie zbyt często się przemieszczają, aby wiarygodnie określić miejsce, w którym żyli przodkowie; twoja historia genealogiczna może odbiegać od twojej historii genetycznej.

Więcej

Głupota i podłość
w służbie walki o władzę
Andrzej Koraszewski

Sklep pod nazwa „Hitler”, ten na zdjęciu jest akurat w Kairze, sklepy z tą nazwą znajdujemy w Turcji, w Indiach, w Pakistanie i w kilku innych krajach.  (Źródło zdjęcia: \

Najnowszy skandal wywołany przez pisowskich propagandystów, to próba przekonania, że marsz z okazji 4 czerwca powinien kojarzyć się z obozem śmierci w Auschwitz. Gensek (generalny sekretarz) Prawa i Sprawiedliwości, Krzysztof Sobolewski, zapewnia, że użycie archiwalnych zdjęć z Auschwitz było całkowicie zgodne z prawem. Być może prokurator miałby pewien problem z przedstawieniem aktu oskarżenia, trudno jednak o jakiekolwiek wątpliwości, że mamy do czynienia z całkowicie amoralnym zachowaniem, podyktowanym bezdenną głupotą i skrajną podłością.

Więcej
Blue line

Zdatny do lotu,
czyli jak latają trzmiele
Athayde Tonhasca Júnior 

M. Rimsky-Korsakov – Lot trzmiela (arr. Faustin Jeanjean) XIII Polski Festiwal Fletowy Sieradz 2021 (Zrzut z ekranu)

Pewien inżynier aerodynamiki w latach 30. ubiegłego wieku w Niemczech, jadł obiad z biologiem, gdy rozmowa zeszła na temat latających pszczół. Inżynier, prawdopodobnie ożywiony sznapsem lub dwoma sznapsami, pokazał biologowi kilka obliczeń na kawałku papieru, aby udowodnić, że pszczoły nie mogą wygenerować siły nośnej wystarczającej do latania. Najwyraźniej będąc pod wrażeniem przenikliwości swojego rozmówcy, biolog podzielił się ze swoimi rówieśnikami naukowym dowodem na to, że pszczoły nie potrafią latać. Prasa podchwyciła tę historię i narodził się mit – choć to tylko jedna z nielicznych opowieści wyjaśniających genezę powszechnego przekonania, że naukowcy udowodnili, że trzmiele nie potrafią latać (nikt nie wie, w jaki sposób trzmiele się w to wplątały).

Więcej

Promowania antysyjonizmu
nie jest „dialogiem”
Jonathan S. Tobin

Kongresmenka Rashida Tlaib (D-MI) przemawia za ustawą „No Muslim Ban” podczas konferencji prasowej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 26 stycznia 2023 r. Źródło: Wikipedia.

Organizowanie programów Zoom dla żydowskich studentów i tych, którzy dążą do zniszczenia Izraela, jest antyizraelskim aktywizmem, a nie udzielaniem młodzieży informacji, których odmawia się im gdzie indziej.

Więcej
Blue line

Dżihadystyczny konflikt
w wojnie rosyjsko-ukraińskiej
Steven Stalinsky


Od rozpoczęcia wojny w Ukrainie 24 lutego 2022 r. uwaga skupia się na geopolitycznym aspekcie konfliktu i jego wpływie na stosunki międzynarodowe. Jednak w ramach tego większego konfliktu toczy się ukryta wojna dżihadystyczna z udziałem szeregu grup dżihadystycznych, z których jedne stanęły po stronie Rosji, podczas gdy inne wspierają Ukrainę. Wydarzenia te mają konsekwencje dla bezpieczeństwa narodowego krajów na całym świecie i są szczegółowo opisane w dużym nowym badaniu MEMRI Jihad and Terrorism Threat Monitor (JTTM), które zawiera nigdy wcześniej niepublikowane informacje na temat wpływu wojny rosyjsko-ukraińskiej na globalny ruch dżihadu.

Więcej

Niewygodne
palestyńskie ofiary
Hugh Fitzgerald

 Abdullah Abu Dżaba 

Istnieje pewna klasa palestyńskich ofiar przemocy, którą główne media konsekwentnie pomijają. Są to Palestyńczycy, którzy zostali zabici nie przez izraelskie naloty, ale przez rakiety wystrzelone przez Palestyński Islamski Dżihad lub Hamas z Gazy na izraelskie miasta, ale spadają one zbyt wcześnie i zamiast zabijać izraelskich cywilów, zabijają palestyńskich cywilów w Gazie. "Spectator"16 maja pisał:
"Nazywał się Abdullah Abu Dżaba i chcę, żebyście to nazwisko zapamiętali, bo zapewne usłyszycie je po raz ostatni. Był Palestyńczykiem z Gazy, miał podobno sześcioro dzieci i zginął w ostatnich starciach między Izraelem a Palestyńskim Islamskim Dżihadem. Nie słyszeliście o Abu Dżabie, ponieważ był niewygodnym Palestyńczykiem, którego nie można uważać za ofiarę syjonistycznej agresji." 

Więcej

Turcja: Co powiedziałby
ojciec?
Amir Taheri

<span>Atatürkizm próbował na stworzyć nową tożsamość Turcji jako nowoczesnego państwa, mającego hetyckie i celtyckie korzenie, dystansującego się od „dekadenckiego Orientu” i mającego nadzieję na odzyskanie należnego mu miejsca w rodzinie narodów europejskich. Na zdjęciu: Mustafa Kemal Atatürk (po prawej) z szachem Iranu (po lewej). Źródło: Wikipedia.</span>

Dziś (tekst pierwotnie opublikowany 28 maja 2023r.) tureccy wyborcy idą do urn, by wybrać swojego prezydenta, podczas gdy specjalna grupa operacyjna pracuje nad ceremoniami z okazji setnej rocznicy powstania Republiki Turcji 29 października 1923 r.
Ale co człowiek, który założył republikę, pomyślałby o dzisiejszej Turcji?
Człowiekiem, o którym mowa, jest Mustafa Kemal Pasza, alias Atatürk („Ojciec Turków”), charyzmatyczny dowódca wojskowy, który przekształcił okrojone pozostałości Imperium Osmańskiego w aspirujące do nowoczesności państwo narodowe.

Więcej

Nowe media i stare
problemy z dialogiem
Andrzerj Koraszewski 

Hili: Czy są jeszcze na świecie prawdziwi perypatetycy?Cyrus: Chyba już tylko my dwoje.

Media społecznościowe żerują na narcyzmie młodych i starych, stwierdza znajomy socjolog, który próbuje przyglądać się temu zjawisku. Mam wrażenie, że ta obserwacja zawiera sporo prawdy. Wszelkiego rodzaju selfie królują na Facebooku, Instagramie i Tik-Toku. Zastanawiam się jednak na ile te media łączą ludzi i jak zmieniają społeczne relacje w różnych grupach społecznych? 

Więcej

‘Raniąca’ idea
merytorycznych podstaw nauki 
J. A. Coyne i A. I. Krylov

Interdyscyplinarna grupa 29 wybitnych naukowców, w tym dwóch laureatów Nagrody Nobla, opublikowała w „Journal of Controversial Ideas” pierwszy w swoim rodzaju, recenzowany artykuł rzucający światło na ideologiczny atak na naukę, jaki ma miejsce na zachodnich uniwersytetach, w wydawnictwach i instytucjach finansujących naukę. (Preprint artykułu 29 naukowców jest dostępny tutaj: https://iopenshell.usc.edu/pubs/pdf/JCI_Merit_final.pdf, a pełny artykuł pojawi się tutaj: https://journalofcontroversialideas.org/article/3/1/236 na stronie internetowej czasopisma.)

Jeszcze kilka miesięcy temu nigdy nie słyszeliśmy o „Journal of Controversial Ideas”, recenzowanej publikacji, której celem jest promowanie "swobodnego dociekania kontrowersyjnych tematów". Nasze badania zazwyczaj nie pasowały do tego opisu. W końcu dowiedzieliśmy się jednak o istnieniu tego czasopisma, kiedy próbowaliśmy opublikować komentarz o tym, jak współczesna nauka jest kompromitowana przez zmniejszenie nacisku na podstawy merytoryczne. Najwyraźniej to, co kiedyś było banalnie oczywiste i niebudzące zastrzeżeń, jest teraz kontrowersyjne i ekscentryczne, nawet w naukach ścisłych. 

Podstawy merytoryczne nie są obecnie nigdzie modne. Widzieliśmy to w tendencji wśród naukowców do oceniania badań naukowych na podstawie ich zgodności z dominującą postępową ortodoksją oraz w rosnącej niechęci naszych instytucji... 

Więcej

Kiedy Arabowie zaproponowali
wymianę ludności
Elder of Ziyon


Jak wiadomo, "przesiedlanie ludności" jest obecnie uważane za główną zbrodnię wojenną, (chociaż inaczej traktowano to w przeszłości). Równocześnie wielu próbuje (bezskutecznie) udowodnić, że syjonistyczni Żydzi planowali przenieść Arabów z Palestyny?

Więcej

Credo sceptyka.
Część VI
Lucjan Ferus


Czy to jest właściwy sens bożego planu Opatrznościowego względem ludzkości? Przyznam, że nic z tego nie rozumiem, jaki w końcu jest ten nasz Bóg? Czy taki, jakim Go widzieli Ojcowie Kościoła i najwięksi myśliciele chrześcijaństwa? Bóg ­o nieskończonych i niczym nie ograniczonych możliwościach? Bóg Absolut, mający te wszystkie atrybuty, wymienione na początku? Czy raczej jest On taki, jakim opisują Go autorzy ST?: „Ułomny, plemienny Bóg starożytnych Izraelitów, nie świadomy skutków swych czynów, który musi przekonywać się, co niesie przyszłość. 

Więcej

Jestem zaniepokojony
zaniepokojeniem
Stephen M. Flatow

Widok na nieautoryzowaną placówkę Homesz na Zachodnim Brzegu, 17.11.2022 r. Zdjęcie: Nasser Ishtayeh/Flash90.

Departament Stanu USA mówi, że jest „głęboko zaniepokojony” faktem, że rząd Izraela zniósł zakaz mieszkania Żydów w społeczności Homesh. Cóż, jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony.

 

Homesz był jedną z czterech społeczności żydowskich w północnej Samarii, które ówczesny premier Ariel Szaron jednostronnie zlikwidował, podejmując się wycofania z Gazy w 2005 roku.

Więcej
Blue line

Wybory w Turcji: nacjonalizm
wygrywa mimo biedy
Burak Bekdil

<span> Kampania reelekcyjna prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana (po 21 latach rządów) wyznacza cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”. Na zdjęciu: Turecka kampania wyborcza, maj 2023r., zrzut z ekranu wideo.)</span>

Czternastego maja 64 miliony obywateli Turcji poszło do lokali wyborczych w sytuacji dotkliwego kryzysu gospodarczego, pogłębiającego się kryzysu demokracji i rządu, który okazał się całkowicie bezradny w działaniach pomocowych po trzęsieniach ziemi z 6 lutego, w których zginęło ponad 50 tysięcy osób. Blok opozycyjny nigdy nie był silniejszy przeciwko autokratycznemu reżimowi.

Turcja to biedny kraj, w którym dochód na mieszkańca wynosi zaledwie 9 tys. dolarów rocznie. Rośnie deficyt budżetowy, inflacja, bezrobocie. W odpowiedzi kampania prezydenta Erdoğana, stawia za cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”.

Więcej

Najdziwaczniejszy kraj
pod słońcem
Andrzej Koraszewski 

Liczba Żydów wygnanych z poszczególnych krajów arabskich, którzy dotarli do Izraela w latach 1948 -1972. Źródło: Martin Gilbert, \

Dlaczego w Jerozolimie jest więcej korespondentów zagranicznych niż w Pekinie czy w Moskwie? Dlaczego wszystkie dzieci w piątej klasie dowolnej wiejskiej szkoły znają nazwę Izrael, ale mają kłopoty z wymienieniem krajów sąsiadujących z Polską? Dlaczego większość polskich dziennikarzy nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, gdzie jest stolica Izraela? Dlaczego mamy sto razy więcej ekspertów informujących nas o Izraelu niż ekspertów zajmujących się gospodarką wodną?

Więcej

Główny problem w filogenezie
zwierząt chyba jest rozwiązany
Jerry A. Coyne

Porozmawiajmy o naszych przodkach. (Źródło: Wikipedia)

Jak piszą autorzy nowego artykułu w „Nature”, istnieje pięć głównych grup zwierząt, które powstały na wczesnym etapie ewolucji zwierząt i przetrwały do dziś: żebropławy, gąbki, płaskowce (małe, proste organizmy wielokomórkowe), parzydełkowce i zwierzęta dwubocznie symetryczne (wszystkie inne zwierzęta, od mięczaków po kręgowce).

Więcej

Problem Departamentu
Stanu z Izraelem
Mitchell Bard

Amerykański ambasador w Izraelu, David Friedman wręcza pierwszy amerykański  paszport z nazwą kraju “Izrael” urodzonemu w Jerozolimie Amerykańskiemu obywatelowi Menachemowi Zivotofskiemu w ambasadzie USA w Jerozolimie 30 października 2020r. Źródło zdjęcia: David M. Friedman/Twitter.

Pierwotnie Departament Stanu USA, zdecydowany, by zapobiec powstaniu państwa żydowskiego, sprzeciwiał się zarówno podziałowi na dwa państwa, jak i uznaniu państwa żydowskiego. Kiedy to zawiodło, dyplomaci USA przez dziesięciolecia próbowali zapobiec rozwojowi sojuszu z Izraelem. Przed administracją Trumpa większość ich wysiłków była poświęcona zmuszeniu Izraela do powrotu do linii rozejmu z 1949 roku. Teraz Departament Stanu chce powrócić do idei podziału, fantazjując o stworzeniu państwa palestyńskiego, o którym wie, że będzie dążyć do zastąpienia państwa żydowskiego.

Początkowo na politykę Departamentu Stanu wobec syjonistów wpłynęła wrogość brytyjskiego Foreign Office (FO). Podobnie jak FO, Departament Stanu był pełen antysemitów, których poglądy kształtowała niechęć do Żydów. Uzupełniali ich 
arabiści, którzy w państwie żydowskim widzieli przeszkodę do realizacji swojej wizji Bliskiego Wschodu i, co najważniejsze, dostępu do ropy naftowej. Dla obu grup Izrael zawsze był źródłem zła w regionie.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Chrześcijanie są mordowani
jak zwierzęta
Raymond Ibrahim

“Od rzeki do morza
Palestyna będzie wolna”
Bassam Tawil

Razem na dobre
i na złe
Athayde Tonhasca Júnior

Fałszywe oskarżenie
Żabotyńskiego
Adam Levick

Ekstremiści już planują
wykorzystanie AI
Steven Stalinsky

Jak Palestyńczycy
próbują zniszczyć Liban
Bassam Tawil

Wywiad rzeka
o seksie
Andrzej Koraszewski

Żydzi mieli powody,
by obawiać się ludobójstwa
Elder of Ziyon

Credo sceptyka.
Część V.
Lucjan Ferus

"Economist" promuje krytyka
istnienia Izraela
Adam Levick

Iran: Zastąpienie Chomeiniego
Clintonem
Amir Taheri

Inny dżihad Palestyńczyków
przeciwko Izraelowi
Bassam Tawil

Krytyka nazbyt zatroskanego
rozumu
Andrzej Koraszewski

Iran prowadzi wojnę
z narodem palestyńskim
Bassem Eid

Czy uprawa jabłek
odzwierciedla bigoterię?
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk