Prawda

Środa, 7 czerwca 2023 - 17:02

« Poprzedni Następny »

Apartheid, Jewish Style

Apartheid, Jewish Style


Andrzej Koraszewski 2014-01-27

On our facebook page a reader who calls himself Pablo Vitasso asked if criticizing Israel is allowed. (He posted this question under the article by Nick Cohen about an exhibition by an Iranian artist living in Denmark, where one of exhibits was stones of the size recommended by both shari’a and the law of Iran for stoning women.)

This is apparently a question which torments this reader, as he asks it regularly and on the most varied occasions. I tried to explain to him that the whole world is criticizing Israel incessantly and there are no signs that there is any hindrance to doing so and that maybe it is worth asking if it is allowed to reveal false information so often included in this criticism, like disseminating the pictures of children killed in Syria as victims of Israel, telling about Palestinian prisoners in Israeli prisons without saying that they are murderers of children and the elderly, or withholding the information that Palestinian participants of “peace talks” do not recognize Israel and announce their intention to “liberate all of Palestine”. Our regular reader was a bit hurt by my blunt answer and I returned to the guest for information about which neither Gazeta Wyborcza (Polish main daily) nor The New York Timeswill inform me.


Is it allowed to describe life-saving Israeli inventions? Is it allowed to mention that every time there is a natural disaster anywhere Israeli humanitarian help comes immediately? This type of information drives this type of readers to extreme despair. They so fervently want to convince us that Israel is an apartheid state and the greatest threat to world peace, that it is maltreating poor Palestinians, that it constantly commits the crime of house building which  - absolutely correctly, according to our reader – dwarfs every act of genocide, every murder and every act of terror in the world.


This one reader is a figure without any significance. Those who are important are politicians, diplomats representing their countries at the U.N., editors of big newspapers and TV stations, people who hijacked organizations like Amnesty International or Human Rights Watch. The murderous obsession which has repeatedly infected the minds of the residents of our planet has returned. When in an Israeli bus a sleeping Israeli soldier is slaughtered with a knife, the New York Times publishes a big picture of the mother of the murderer, devastated, presumably, because her son has been arrested.


On Saturday November 16 2013 the director of the Amnesty International office in Israel, Yonatan Gher, published in a magazine +972 an article under the title“A year after 'Pillar of Defense,' the nightmare continues”.


The first sentence is in bold:


A year after 165 Palestinians and six Israelis were killed, political leaders have yet to conduct independent, impartial investigations into allegations of human rights violations.


The author writes about the inhabitants of Gaza, who have been forgotten by the world. He starts with the story of a 13-year old boy killed by Israeli drone on 12 November 2012 and in the eighth paragraph he mentions:


In Israel, too, civilians bore the brunt of the conflict. Palestinian armed groups fired more than 1,500 rockets and mortars during the eight days. The vast majority of these weapons were indiscriminate, meaning that they were not capable of being directed at military targets and therefore their use violated international humanitarian law.


One can hear a constant regret that in this conflict usually there are more dead among those who started the shooting than among those who defended themselves, a genuine horror that so few Jews are dying in spite of the best efforts by the Arabs.


The director of the Amnesty International Office in Israel is writing about the forgotten inhabitants of Gaza. I was an Amnesty International activist when this organization didn’t have either offices or directors, but everybody knew from beginning to end and back again the article by its founder, Peter Benenson, about the forgotten prisoners of conscience. Benenson, who inspired a movement for remembering those forgotten prisoners of conscience, never himself became a member of Amnesty International and unlike the founder of Human Rights Watch, Robert Bernstein, he didn’t have to resign and dissociate himself from this organization. The movement started by Benenson was not supposed to take care of murderers and terrorists; it defined very clearly who the prisoners of conscience were and was supposed to limit its activities strictly to them alone. (Incidentally, Peter Benenson is our compatriot in a way: his family came from Pinsk).


Amnesty International dismissed an employee when she objected to the open promotion of terrorists. It has issued hundreds of statements about Israeli apartheid and as a rule never corrects information it disseminates which later is shown to be false. When it comes to this conflict AI consistently gives data from the most biased sources. (For example, after Operation Cast Lead the Israeli side stated that among the dead Palestinians in Gaza 709 were terrorists, Hamas stated that 600 to 700 fighters were martyred, and Amnesty International reported that only 92 people died with weapons in their hands[ 1 ]).


The apartheid accusation is especially curious for anybody who has ever been on an Israeli beach, walked down a street in any Israeli town, visited an Israeli hospital, or has been following Israeli politics and knows what South African apartheid was.


Ayoub Kara, Israeli Deputy Minister for development in the Negev and Galilee (incidentally, a Druze),  revealed in December last year that he has sent his representative to Jordan with the aim of organizing aid for Syrian children wounded during the Syrian conflict and staying in Jordan[ 2 ]. Since then dozens of Syrians have been treated in Israeli hospitals and many tons of food has reached the camps for Syrian refugees [ 3 ]. The Arab press reports devious schemes Jews hatch under the guise of aid.


Israeli volunteers also give aid to refugees in Syria itself. A woman who started this activity three years ago, says: 


"We're here to be a voice for the voiceless and give some perspective to the world," she said. "Israel is a country that was started by a nation almost gone extinct in the Holocaust, and this aid is our way of saying, 'Never again'. We can't be silent even when there are other people involved." [ 4 ]


Pablo Vitasso will probably not understand what a descendant of Jews from Pinsk, Peter Benenson, wanted to say in his article about forgotten prisoners of conscience, nor is he likely to understand what some Jewess, who for almost three years has been risking her life in Syria, is really saying.


Let us therefore return to Israeli apartheid. The Financial Times published an article by John Reed on 12 November 2013 about Israeli help for the victims of the war in Syria [ 5 ]


In the first paragraph it says:


„The patients are brought to hospital, on their own or in groups, with dreadful injuries: severe burns, bones broken, skulls cracked open and organs lacerated by bullets or shrapnel from bombs. Many are unconscious when they arrive."


When they awake and discover that they are on the territory of their archenemy some of them panic and they are calmed down by somebody from among the staff who speaks Arabic, often with a Syrian accent. They are taken to the hospital in Nahariya by military ambulances, then they are left in care of Arabic speaking staff whose task is both to ascertain the medical problems and to reassure the frightened patients. This is not the only Israeli hospital saving lives of the victims of the Syrian civil war.


Israel is neutral in this conflict but people seeking help at the border are not sent away empty-handed. They are getting food and medical help, and in cases of serious injuries they are taken to the hospital.


This help gives rise to angry growls from Damascus. Assad’s regime accuses Israel of treating “members of armed gangs”. Doctors confirm that some of the wounded men were connected to the Free Syrian Army, but they also had cases of soldiers from the government side. Most, however, are civilians, often children. The treatment of the wounded from both fighting sides sometimes requires separating them in the hospital or they could kill each other.


There is a five-minute video attached to the article in which the author shows some cases. John Reed talks about a sixteen year old with a jaw ripped away by a bullet, about a man with a leg broken in four places and a skull contusion, and about the horror of this war. You can see conspicuous apartheid: nurses in Islamic headscarves working together with nurses who might be either Jews or Arabs for all anyone can tell. There are Arab patients, Jewish patients, and doctors trying to do their best to save patients who may hate them. Apartheid like in South Africa or even worse, right?


In the Philippines, far away from Israel, an Israeli field hospital with the capacity for 500 patients has been operational for a few days. On 14 November the first baby was born in this hospital. The parents decided to name the baby boy Israel. The news about the existence of this hospital infuriated Mr. Ali A., who tweeted to the world:


Humane attitudes towards gays is “pinkwashing”, compassion for the victims of natural disasters is “bluewashing”.  The same, always the same.


Our reader, Pablo Vitasso, when asked if he ever protested against lies spread about Israel, answered:   


...you don’t tolerate opinions other than your own, and the political issue of the occupation of Palestine is your most painful subject, that’s why I’m reminding you about it. And the conclusions will be drawn by your readers.


This reader doesn’t say what he means by “Palestine”. Does he, like Hamas, understand by it the area “from the River to the Sea”, or does he understand it the way President Abbas does, who in English states that he acknowledges Israel and in Arabic says the same as Hamas, or then again, would he agree with a Palestinian writer, Mudar Zahran, who presents it differently:  


Our reader does not write what he understands by “occupation”, since there never existed any state of “Palestine”, and if he is talking only about Judea and Samaria, those territories were occupied in 1948-1967 by Jordan and were later the subject of peace negotiations, invariably torpedoed by Arab states.


This, however, is not important, after all, Pablo Vitasso has not come to talk. Like millions of other people writing on the Internet or people demonstrating on the streets, he is expressing his regret that so few Israelis are dying in spite of such huge efforts by those Arabs who are not incarcerated in Arab prisons for the crime of wanting a real peace. Some of those million-strong masses are only writing comments with innocent questions: “Is criticizing Israel allowed?”, some are demonstrating their need to fight for a “free Poland” under the flag of Hezbollah.*



Our reader is not important, he is just parroting what the millions say, but millions are important for politicians.


Israel is defending itself from another extermination, now mounted by the Islamic world with the acquiescence of the rest of the so-called civilized world. Israel is protecting its citizens from constant armed attacks and Israeli society is defending itself from hatred and the loss of the ability to feel compassion. Apartheid, Jewish style.


UPDATE 1:

After writing this article I heard the news that a granddaughter of Ismail Haniyeh, the head of Hamas, who promises to obliterate Israel with weapons, who swears that he will never acknowledge the existence of this “Zionist entity” and will torpedo each and every peace treaty with Israel, was admitted to an Israeli hospital in an attempt to save her life.


 Footnotes:

[ 1 ] See: Camera.org

[ 2 ] Israelis work in Jordan to assist Syrian refugees

[ 3 ] Israeli group quietly feeding Syrian refugees in Jordan

[ 4 ] Report: Israeli aid workers inside Syria

[ 5 ] Israel quietly treats Syria war victims, (behind a paywall)

  • Translator’s note: On 11 November 2013 huge demonstrations organized by right wing associations took place in Poland demanding a "free Poland" (whatever that may mean). On one of those marches the demonstrators had a flag of Hezbollah.

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson

Update 2
27 January 2014

Here is the entire statement put out by the EU's Catherine Ashton on the occasion of Holocaust Memorial Day:

Today the international community remembers the victims of the Holocaust. We honour every one of those brutally murdered in the darkest period of European history. We also want to pay a special tribute to all those who acted with courage and sacrifice to protect their fellow citizens against persecution.

On Holocaust Remembrance Day, we must keep alive the memory of this tragedy. It is an occasion to remind us all of the need to continue fighting prejudice and racism in our own time. We must remain vigilant against the dangers of hate speech and redouble our commitment to prevent any form of intolerance. The respect of human rights and diversity lies at the heart of what the European Union stands for.

Can anyone find the word that Ashton manages to avoid using?

Oh, yeah - the victims.
From Elder of Ziyon


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj












Obserwacja
Hili: Coś się rusza w trawie. 
Szaron: Zaraz sprawdzę co to jest.

Więcej

Amerykanin
w Moskwie
Bruce Bawer


Trzydzieści pięć lat temu, 31 maja 1988 r., Ronald Reagan, (który kończył już swoją prezydenturę), przebywał w Moskwie na ostatnim ze swoich spotkań z Michaiłem Gorbaczowem, wygłosił przełomowe przemówienie do studentów w Państwowego Uniwersytetu w Moskwie, centrum badań naukowych i technicznych. Okazja była bezprecedensowa, a samo przemówienie było mistrzowskim posunięciem. Z wyczuwalnym entuzjazmem Reagan mówił o trwającej rewolucji technologicznej, która zwiastowała nową erę informacji, i wezwał młodych obywateli ZSRR do przyjęcia wolności i pokoju, aby mogli być jej częścią.

Więcej

Nazizm nadal inspiruje
Palestyńczyków
Lyn Julius

Farhud, Bagdad 1941. Zdjęcie: Yad Yitzhak Ben Zvi Archive.

Słyszeliście o Farhud? Nie wszyscy słyszeli. Ta antyżydowska masakra – Farhud oznacza „przymusowe wywłaszczenie” po arabsku – miała miejsce 82 lata temu w Iraku. Jednak niedawny sondaż wykazał, że tylko 7% Izraelczyków o tym słyszało.

W dniach 1-2 czerwca 1941 r. w Bagdadzie i Basrze zamordowano co najmniej 180 Żydów — liczba ta mogła sięgać nawet 600 – 2000 zostało rannych, a 900 domów i 586 żydowskich przedsiębiorstw zostało zniszczonych. Doszło do grabieży, gwałtów i okaleczeń. Mnóstwo jest opowieści o zamordowanych niemowlętach i odmawianiu leczenia pacjentom żydowskim lub truciu ich. Zmarłych pochowano w pośpiechu w zbiorowej mogile.

Więcej
Blue line

Jeżyny, czyli
kolczasty problem
Athayde Tonhasca Júnior

Z książęcymi szatami zniszczonymi przez jeżyny. The Sleeping Beauty, grafika autorstwa Arthura Rackhama (1867–1939), Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu, jak powiedział nam Charles Perrault (1628-1703), pewien książę cieszył się naturą, radośnie zabijając zwierzęta w lesie, kiedy zauważył ukryty głęboko w puszczy zamek. Słudzy księcia wyjaśnili mu, że w zamku jest piękna księżniczka, która została przeklęta przez złą wróżkę; młoda dama leżała w stanie śpiączki, dopóki nie obudzi jej przystojny książę. Jego Wysokość, który najwyraźniej miał wysokie mniemanie o swoim wyglądzie, zdecydował, że to właśnie on ma przełamać zaklęcie. Ale dotarcie do Śpiącej Królewny nie było łatwe; zamek był otoczony drzewami i potężną przeszkodą, która powstrzymałaby mniej zdeterminowanego młokosa: ścianą jeżyn.

Więcej

Saudyjczycy wyłaniają się
jako regionalne mocarstwo
Elder of Ziyon


Stany Zjednoczone pozostawiły próżnię na Bliskim Wschodzie – a Saudyjczycy ją wypełniają.

 

Od dziesięcioleci toczy się walka o to, kto zostanie przywódcą świata muzułmańskiego. Egipt wypełniał tę rolę pod rządami Nasera, ale od tego czasu żaden kraj arabski nie zdobył hegemonii. 

 

Iran próbował ustawić się jako przywódca muzułmańskiego świata od początku obecnego stulecia, ale nie potrafił przezwyciężyć niechęci sunnickiej większości. Swoją ofertę złożyła Turcja. Zjednoczone Emiraty Arabskie, choć niewielkie, próbują wyznaczyć nowy kierunek dla państw Zatoki Perskiej w świecie po czasach ropy naftowej. 

W ciągu ostatnich kilku lat zdecydowanym liderem stała się jednak Arabia Saudyjska. Saudyjczycy zawsze chcieli odgrywać rolę przywódczą, ale do niedawna ich głównym atutem była Mekka, a element religijny był koniecznym, ale niewystarczającym warunkiem wstępnym prawdziwego przywództwa. Teraz Saudyjczycy ustalają program nie tylko jako przywódcy świata muzułmańskiego, ale całego regionu. 

 

Więcej
Blue line

Czy modne bzdury
przestaną być modne?
Andrzej Koraszewski 

Oxford English Dictionary dodał niedawno nowe hasło.

Łukasz Sakowski opublikował wywiad, który przeprowadził z Katarzyną Szumlewicz, na temat tego jak ideologia woke niszczy naukę i humanistykę. Wykładająca filozofię na UW Katarzyna Szumledwicz zaczyna od problemu z nazwą tego masowego ruchu, bo dosłownie to „przebudzeni”, ale niektórzy tłumaczą to jako wzmożeni. Ci „wzmożeńcy”, jak wyjaśnia dalej Szumlewicz, są niezwykle delikatni, reagujący urazą, oburzeniem i poczuciem krzywdy w imieniu własnym i innych. To ludzie kreujący się na ofiary i wmawiający innym, że są ofiarami. Czy ten ruch wzmożeńców powinien kojarzyć się z marksizmem? Wielu ludzi lewicy protestuje, nie da się jednak ukryć, że ta nowa awangarda uciśnionych czerpie kubłami z marksistowskiej tradycji.

Więcej

O zachodnich mediach
i konflikcie arabsko-izraelskim
Richard Landes

Członkowie i zwolennicy Islamskiego Dżihadu na wiecu w Gazie. Zdjęcie Atia Mohammed/Flash90

Wyrażenie „społeczność oparta na rzeczywistości” ma dziwną genealogię. Po raz pierwszy użyty z pogardą przez urzędnika administracji Busha w 2004 roku do opisania liberałów, którzy sprzeciwiali się ich polityce za pomocą „faktów”, szybko stał się dumnym samoodniesieniem dla liberałów. Jak na ironię, jak ujął to Kurt Andersen w swoim obszernym studium niespokojnych relacji Ameryki z rzeczywistością: „Żadna ze stron tego nie zauważyła, ale duże frakcje elitarnej lewicy i populistycznej prawicy są w tej samej drużynie”. Stało się to jeszcze bardziej prawdziwe w ciągu sześciu lat, odkąd Andersen napisał tę uwagę w 2017 roku.

Więcej

Credo sceptyka.
Część VII.
Lucjan Ferus


Tym bardziej nie potrafię przekonać się do tych religijnych „prawd”, gdyż w ogóle nie działa na mnie tzw. argument autorytetu (w skrócie: powinieneś wierzyć, bo wierzą w to, o wiele mądrzejsi od ciebie). Zatem do czasu aż mi ktoś udowodni, że się mylę, moje credo religijne będzie takie samo zapewne, jak Cesare Vaniniego, który w 1619 r. został spalony na stosie, bo doszedł swym (chyba nie natu­ralnym?) rozumem do prawdy, której Kościół kat. w żaden sposób nie mógł podważyć ani obalić. Powiedział on mianowicie coś takiego...

Więcej

Czego możemy
nauczyć się od Izraela
Hugh Fitzgerald

Stacja odsalania wody morskiej.

Dziś w wielu krajach brakuje wody zdatnej do picia lub wystarczająco czystej do użytku rolniczego. Wieloletnie susze, wywołane globalnym ociepleniem, spowodowały kolosalne straty dla rolników. Wzrost liczby ludności doprowadził również do wielkiego obciążenia dostępnych zasobów wód gruntowych. Warstwy wodonośne, które powstawały przez tysiące lat, wyczerpały się w ciągu kilku dziesięcioleci. Być może najgorszym przykładem złego zarządzania wodą jest Arabia Saudyjska. 

Więcej

Amok - czyli ta zniewaga
krwi wymaga
Robert King


„Znieś to jak kobieta”
„Jak możesz oczekiwać, że jakikolwiek mężczyzna cię zechce, jeśli nie masz dobrze płatnej pracy?”
„Co masz na myśli, mówiąc, że jesteś ‘chora’? To po prostu ‘damska grypa’”.
„Dziewczyny nie płaczą”.
„Bądź kobietą!”

Więcej

Porażka Narodowej Strategii
walki z antysemityzmem 
Elder of Ziyon


Obecnie w Stanach Zjednoczonych istnieją co najmniej cztery główne nurty antysemityzmu:

 

* Tradycyjny skrajnie prawicowy antysemityzm.

* Czarny antysemityzm. 

* Arabski i islamski antysemityzm. 

* „Postępowy” i lewicowy antysemityzm.

Więcej
Blue line

Błędna krytyka genetycznych
testów na pochodzenie
Jerry A. Coyne


Niestety, NPR skontaktowało się z prymatologiem Agustínem Fuentesem, który wydaje się mieć zbyt silne ideologiczne podejście do biologii, aby wyjaśnić swoim czytelnikom „problemy” z wykorzystaniem testów DNA do ustalenia pochodzenia – z których tak jak wielu z nas korzystało w firmach takich jak 23andMe™ . Niestety, „krytyka” Fuentesa dotycząca metody i wyników jest błędna, świadcząc albo o nieznajomości biologii, albo o ideologicznym dążeniu do przekonania ludzi, że ludzie na całym świecie są tak podobni, że używanie DNA do ustalenia pochodzenia jest prawie bezużyteczne. (Jest to oczywiście część poglądu, że „rasa jest konstruktem społecznym”, co najwyraźniej oznacza teraz, że „grup etnicznych nie można łatwo zidentyfikować na podstawie ich DNA”). Aby podać w wątpliwość takie testy, Fuentes wysuwa szereg twierdzeń: rasy są konstrukcjami społecznymi; nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie zidentyfikować grupy na podstawie ich DNA (ergo nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie określić twoje pochodzenie genetyczne); nie oczekuje się znalezienia różnic genetycznych między populacjami oddzielonymi geograficznie, ponieważ geografia jest czysto subiektywna i arbitralna; ludzie zbyt często się przemieszczają, aby wiarygodnie określić miejsce, w którym żyli przodkowie; twoja historia genealogiczna może odbiegać od twojej historii genetycznej.

Więcej

Głupota i podłość
w służbie walki o władzę
Andrzej Koraszewski

Sklep pod nazwa „Hitler”, ten na zdjęciu jest akurat w Kairze, sklepy z tą nazwą znajdujemy w Turcji, w Indiach, w Pakistanie i w kilku innych krajach.  (Źródło zdjęcia: \

Najnowszy skandal wywołany przez pisowskich propagandystów, to próba przekonania, że marsz z okazji 4 czerwca powinien kojarzyć się z obozem śmierci w Auschwitz. Gensek (generalny sekretarz) Prawa i Sprawiedliwości, Krzysztof Sobolewski, zapewnia, że użycie archiwalnych zdjęć z Auschwitz było całkowicie zgodne z prawem. Być może prokurator miałby pewien problem z przedstawieniem aktu oskarżenia, trudno jednak o jakiekolwiek wątpliwości, że mamy do czynienia z całkowicie amoralnym zachowaniem, podyktowanym bezdenną głupotą i skrajną podłością.

Więcej
Blue line

Zdatny do lotu,
czyli jak latają trzmiele
Athayde Tonhasca Júnior 

M. Rimsky-Korsakov – Lot trzmiela (arr. Faustin Jeanjean) XIII Polski Festiwal Fletowy Sieradz 2021 (Zrzut z ekranu)

Pewien inżynier aerodynamiki w latach 30. ubiegłego wieku w Niemczech, jadł obiad z biologiem, gdy rozmowa zeszła na temat latających pszczół. Inżynier, prawdopodobnie ożywiony sznapsem lub dwoma sznapsami, pokazał biologowi kilka obliczeń na kawałku papieru, aby udowodnić, że pszczoły nie mogą wygenerować siły nośnej wystarczającej do latania. Najwyraźniej będąc pod wrażeniem przenikliwości swojego rozmówcy, biolog podzielił się ze swoimi rówieśnikami naukowym dowodem na to, że pszczoły nie potrafią latać. Prasa podchwyciła tę historię i narodził się mit – choć to tylko jedna z nielicznych opowieści wyjaśniających genezę powszechnego przekonania, że naukowcy udowodnili, że trzmiele nie potrafią latać (nikt nie wie, w jaki sposób trzmiele się w to wplątały).

Więcej

Promowania antysyjonizmu
nie jest „dialogiem”
Jonathan S. Tobin

Kongresmenka Rashida Tlaib (D-MI) przemawia za ustawą „No Muslim Ban” podczas konferencji prasowej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 26 stycznia 2023 r. Źródło: Wikipedia.

Organizowanie programów Zoom dla żydowskich studentów i tych, którzy dążą do zniszczenia Izraela, jest antyizraelskim aktywizmem, a nie udzielaniem młodzieży informacji, których odmawia się im gdzie indziej.

Więcej

Dżihadystyczny konflikt
w wojnie rosyjsko-ukraińskiej
Steven Stalinsky


Od rozpoczęcia wojny w Ukrainie 24 lutego 2022 r. uwaga skupia się na geopolitycznym aspekcie konfliktu i jego wpływie na stosunki międzynarodowe. Jednak w ramach tego większego konfliktu toczy się ukryta wojna dżihadystyczna z udziałem szeregu grup dżihadystycznych, z których jedne stanęły po stronie Rosji, podczas gdy inne wspierają Ukrainę. Wydarzenia te mają konsekwencje dla bezpieczeństwa narodowego krajów na całym świecie i są szczegółowo opisane w dużym nowym badaniu MEMRI Jihad and Terrorism Threat Monitor (JTTM), które zawiera nigdy wcześniej niepublikowane informacje na temat wpływu wojny rosyjsko-ukraińskiej na globalny ruch dżihadu.

Więcej

Niewygodne
palestyńskie ofiary
Hugh Fitzgerald

 Abdullah Abu Dżaba 

Istnieje pewna klasa palestyńskich ofiar przemocy, którą główne media konsekwentnie pomijają. Są to Palestyńczycy, którzy zostali zabici nie przez izraelskie naloty, ale przez rakiety wystrzelone przez Palestyński Islamski Dżihad lub Hamas z Gazy na izraelskie miasta, ale spadają one zbyt wcześnie i zamiast zabijać izraelskich cywilów, zabijają palestyńskich cywilów w Gazie. "Spectator"16 maja pisał:
"Nazywał się Abdullah Abu Dżaba i chcę, żebyście to nazwisko zapamiętali, bo zapewne usłyszycie je po raz ostatni. Był Palestyńczykiem z Gazy, miał podobno sześcioro dzieci i zginął w ostatnich starciach między Izraelem a Palestyńskim Islamskim Dżihadem. Nie słyszeliście o Abu Dżabie, ponieważ był niewygodnym Palestyńczykiem, którego nie można uważać za ofiarę syjonistycznej agresji." 

Więcej

Turcja: Co powiedziałby
ojciec?
Amir Taheri

<span>Atatürkizm próbował na stworzyć nową tożsamość Turcji jako nowoczesnego państwa, mającego hetyckie i celtyckie korzenie, dystansującego się od „dekadenckiego Orientu” i mającego nadzieję na odzyskanie należnego mu miejsca w rodzinie narodów europejskich. Na zdjęciu: Mustafa Kemal Atatürk (po prawej) z szachem Iranu (po lewej). Źródło: Wikipedia.</span>

Dziś (tekst pierwotnie opublikowany 28 maja 2023r.) tureccy wyborcy idą do urn, by wybrać swojego prezydenta, podczas gdy specjalna grupa operacyjna pracuje nad ceremoniami z okazji setnej rocznicy powstania Republiki Turcji 29 października 1923 r.
Ale co człowiek, który założył republikę, pomyślałby o dzisiejszej Turcji?
Człowiekiem, o którym mowa, jest Mustafa Kemal Pasza, alias Atatürk („Ojciec Turków”), charyzmatyczny dowódca wojskowy, który przekształcił okrojone pozostałości Imperium Osmańskiego w aspirujące do nowoczesności państwo narodowe.

Więcej

Nowe media i stare
problemy z dialogiem
Andrzerj Koraszewski 

Hili: Czy są jeszcze na świecie prawdziwi perypatetycy?Cyrus: Chyba już tylko my dwoje.

Media społecznościowe żerują na narcyzmie młodych i starych, stwierdza znajomy socjolog, który próbuje przyglądać się temu zjawisku. Mam wrażenie, że ta obserwacja zawiera sporo prawdy. Wszelkiego rodzaju selfie królują na Facebooku, Instagramie i Tik-Toku. Zastanawiam się jednak na ile te media łączą ludzi i jak zmieniają społeczne relacje w różnych grupach społecznych? 

Więcej

‘Raniąca’ idea
merytorycznych podstaw nauki 
J. A. Coyne i A. I. Krylov

Interdyscyplinarna grupa 29 wybitnych naukowców, w tym dwóch laureatów Nagrody Nobla, opublikowała w „Journal of Controversial Ideas” pierwszy w swoim rodzaju, recenzowany artykuł rzucający światło na ideologiczny atak na naukę, jaki ma miejsce na zachodnich uniwersytetach, w wydawnictwach i instytucjach finansujących naukę. (Preprint artykułu 29 naukowców jest dostępny tutaj: https://iopenshell.usc.edu/pubs/pdf/JCI_Merit_final.pdf, a pełny artykuł pojawi się tutaj: https://journalofcontroversialideas.org/article/3/1/236 na stronie internetowej czasopisma.)

Jeszcze kilka miesięcy temu nigdy nie słyszeliśmy o „Journal of Controversial Ideas”, recenzowanej publikacji, której celem jest promowanie "swobodnego dociekania kontrowersyjnych tematów". Nasze badania zazwyczaj nie pasowały do tego opisu. W końcu dowiedzieliśmy się jednak o istnieniu tego czasopisma, kiedy próbowaliśmy opublikować komentarz o tym, jak współczesna nauka jest kompromitowana przez zmniejszenie nacisku na podstawy merytoryczne. Najwyraźniej to, co kiedyś było banalnie oczywiste i niebudzące zastrzeżeń, jest teraz kontrowersyjne i ekscentryczne, nawet w naukach ścisłych. 

Podstawy merytoryczne nie są obecnie nigdzie modne. Widzieliśmy to w tendencji wśród naukowców do oceniania badań naukowych na podstawie ich zgodności z dominującą postępową ortodoksją oraz w rosnącej niechęci naszych instytucji... 

Więcej

Kiedy Arabowie zaproponowali
wymianę ludności
Elder of Ziyon


Jak wiadomo, "przesiedlanie ludności" jest obecnie uważane za główną zbrodnię wojenną, (chociaż inaczej traktowano to w przeszłości). Równocześnie wielu próbuje (bezskutecznie) udowodnić, że syjonistyczni Żydzi planowali przenieść Arabów z Palestyny?

Więcej
Blue line

Credo sceptyka.
Część VI
Lucjan Ferus


Czy to jest właściwy sens bożego planu Opatrznościowego względem ludzkości? Przyznam, że nic z tego nie rozumiem, jaki w końcu jest ten nasz Bóg? Czy taki, jakim Go widzieli Ojcowie Kościoła i najwięksi myśliciele chrześcijaństwa? Bóg ­o nieskończonych i niczym nie ograniczonych możliwościach? Bóg Absolut, mający te wszystkie atrybuty, wymienione na początku? Czy raczej jest On taki, jakim opisują Go autorzy ST?: „Ułomny, plemienny Bóg starożytnych Izraelitów, nie świadomy skutków swych czynów, który musi przekonywać się, co niesie przyszłość. 

Więcej

Jestem zaniepokojony
zaniepokojeniem
Stephen M. Flatow

Widok na nieautoryzowaną placówkę Homesz na Zachodnim Brzegu, 17.11.2022 r. Zdjęcie: Nasser Ishtayeh/Flash90.

Departament Stanu USA mówi, że jest „głęboko zaniepokojony” faktem, że rząd Izraela zniósł zakaz mieszkania Żydów w społeczności Homesh. Cóż, jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony.

 

Homesz był jedną z czterech społeczności żydowskich w północnej Samarii, które ówczesny premier Ariel Szaron jednostronnie zlikwidował, podejmując się wycofania z Gazy w 2005 roku.

Więcej

Wybory w Turcji: nacjonalizm
wygrywa mimo biedy
Burak Bekdil

<span> Kampania reelekcyjna prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana (po 21 latach rządów) wyznacza cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”. Na zdjęciu: Turecka kampania wyborcza, maj 2023r., zrzut z ekranu wideo.)</span>

Czternastego maja 64 miliony obywateli Turcji poszło do lokali wyborczych w sytuacji dotkliwego kryzysu gospodarczego, pogłębiającego się kryzysu demokracji i rządu, który okazał się całkowicie bezradny w działaniach pomocowych po trzęsieniach ziemi z 6 lutego, w których zginęło ponad 50 tysięcy osób. Blok opozycyjny nigdy nie był silniejszy przeciwko autokratycznemu reżimowi.

Turcja to biedny kraj, w którym dochód na mieszkańca wynosi zaledwie 9 tys. dolarów rocznie. Rośnie deficyt budżetowy, inflacja, bezrobocie. W odpowiedzi kampania prezydenta Erdoğana, stawia za cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”.

Więcej

Najdziwaczniejszy kraj
pod słońcem
Andrzej Koraszewski 

Liczba Żydów wygnanych z poszczególnych krajów arabskich, którzy dotarli do Izraela w latach 1948 -1972. Źródło: Martin Gilbert, \

Dlaczego w Jerozolimie jest więcej korespondentów zagranicznych niż w Pekinie czy w Moskwie? Dlaczego wszystkie dzieci w piątej klasie dowolnej wiejskiej szkoły znają nazwę Izrael, ale mają kłopoty z wymienieniem krajów sąsiadujących z Polską? Dlaczego większość polskich dziennikarzy nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, gdzie jest stolica Izraela? Dlaczego mamy sto razy więcej ekspertów informujących nas o Izraelu niż ekspertów zajmujących się gospodarką wodną?

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Główny problem w filogenezie
zwierząt chyba jest rozwiązany
Jerry A. Coyne

Problem Departamentu
Stanu z Izraelem
Mitchell Bard

Chrześcijanie są mordowani
jak zwierzęta
Raymond Ibrahim

“Od rzeki do morza
Palestyna będzie wolna”
Bassam Tawil

Razem na dobre
i na złe
Athayde Tonhasca Júnior

Fałszywe oskarżenie
Żabotyńskiego
Adam Levick

Ekstremiści już planują
wykorzystanie AI
Steven Stalinsky

Jak Palestyńczycy
próbują zniszczyć Liban
Bassam Tawil

Wywiad rzeka
o seksie
Andrzej Koraszewski

Żydzi mieli powody,
by obawiać się ludobójstwa
Elder of Ziyon

Credo sceptyka.
Część V.
Lucjan Ferus

"Economist" promuje krytyka
istnienia Izraela
Adam Levick

Iran: Zastąpienie Chomeiniego
Clintonem
Amir Taheri

Inny dżihad Palestyńczyków
przeciwko Izraelowi
Bassam Tawil

Krytyka nazbyt zatroskanego
rozumu
Andrzej Koraszewski

Blue line
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk