Prawda

Piątek, 29 wrzesnia 2023 - 02:14

« Poprzedni Następny »

Do settlements hinder a peace agreement?

Do settlements hinder a peace agreement?


Andrzej Koraszewski 2014-10-21


I got a letter from my Jewish friend with just one sentence: “It probably is so”. Below it was a link to an article by the editor of Times of Israel, David Horovitz. Horovitz begins with a warning that the text is personal and painful. He quotes the words by Sir Richard Ottaway: “The annexation of the 950 acres of the West Bank just a few months ago has outraged me more than anything else in my political life mainly because it makes me look a fool, and that is something that I resent…”

Observing that world from a tiny town in Poland, I cannot know more than a brilliant journalist who is seeing all this with his own eyes, has been conducting hundreds of conversations with politicians and with ordinary people both on the Israeli, and on the Arab side, and knows perfectly well about the attitudes and motivations of journalists and politicians from the West.  

 

Nevertheless, if I were to use the same personal tone, I would say that everything in me rebels against such reasoning.

 

No, I have no intention of defending the decision of the Israeli government, neither have I any intention of criticizing it. I’ve never aspired to the role of Prince’s Advisor, and that is why I do not advise my own government, and neither do I advise foreign statesmen. (Horovitz is in a different situation; his voice, as an editor-in-chief of an important media outlet in his country, counts, and he may be listened to.)

 

I have my opinions, but I’m not so sure about their correctness; however, I have the impression that Horovitz’s reasoning is wrong. This requires a presentation of my own reasoning so that I can look at it more closely.

 

 

David Horovitz, in an article headlined “It’s settlements, stupid”, writes in the last paragraph:

 

“Netanyahu is also right to argue that each time a Sweden promises recognition for Palestine, or a British parliament urges such recognition, they reinforce Palestinian maximalist positions on the parameters of such a state, and thus stave off a successful resolution of Israeli-Palestinian two-state negotiations. But an ever-growing proportion of the international community just doesn’t care about that any more, so fed up is it with the constant expansion of settlements. For how, runs the subtext, can Netanyahu credibly protest against unilateral pro-Palestinian political activity, how can he expect to be heeded, when his Israel is unilaterally remaking the facts on the ground?”

 

When reading this article from the end we can better see the problem this Israeli journalist grapples with. Israel is giving a pretext to ignore everything that really hinders a peaceful solution of the Palestinian problem. Horovitz writes explicitly that there are not (and probably will not be for a long time) conditions for a two-state solution. The first such missing condition is recognition of Israel’s right to exist, second is demilitarization of both West Bank and Gaza Strip. There is no need to list the remaining conditions, because everything depends on those two.

 

Horovitz is worried by a turn in international public opinion, or to be more precise, by the escalation of the attitudes hostile to Israel. I have a different name for it: the return of fascism. I’m sick to death of hearing the word “settlements”. Horovitz writes that even people who for years defended Israel are now turning away from it. I have a problem with this, and I would like to say that even people who previously had enough decency not to lie are now starting to look for any pretext in order to join the mendacious multitude.

 

My attitude toward the settlements is not clear cut. Judea and Samaria as well as East Jerusalem were invaded 1948 by the Jordan army, armed by the British and led by British officers who knew that the aim was the extermination of the Jewish population there. Part of the Jewish inhabitants of the East Jerusalem was murdered and the rest expelled. International public opinion didn’t have any problems with this. Between 1948 and 1967 the so-called West Bank was under Jordanian occupation; Palestinians didn’t have any autonomy then, nobody even hinted at the Palestinian state, nobody was interested in the conditions of Palestinian refugees under an Arab occupation. Western public opinion didn’t have any problems with it. After 1967 Israel offered Gaza to Egypt and control over the West Bank to Jordan. Jordan and the Arab League had a better idea. They preferred Israel to be an occupier of these areas. Israelis dislike being occupiers and, what’s more, they found themselves pressured by international public opinion.

 

As a result of the preemptive war of 1967 (when the Arab armies were standing ready for attack on all the borders of Israel), the Israeli Army took the Sinai, the Golan Heights, the Gaza Strip, and the West Bank. A plan of settlements on the strategic areas appeared. The government then was a government of the Labor Party headed by Levi Eshkol. This government accepted the plan by Yigal Allon, which envisioned building settlements in East Jerusalem, a settlement of Gush Etzion, and settlements in the Jordan Valley. Those places are of strategic importance for Israel’s defense and were supposed to become (after peace negotiations) a part of Israel. Settlements were also built in the Gaza Strip, the Golan Heights, and in Sinai.

 

Not a full three months after the Six-Day War, at the end of August 1967, the leaders of eight Arab countries, including Egypt, Syria, and Jordan – countries that lost territory as a result of their aggression against Israel – met in Khartoum and agreed on three fundamental principles of Arab foreign policy: no to peace with Israel; no to recognition of Israel’s right to exist; no to negotiations with Israel.

 

If Israel hoped for an exchange of captured territories for peace treaties, it immediately got the message that there were no willing takers on the other side. This way, against their will, Israelis became occupiers.

 

Without any doubt they are the worst occupiers imaginable. They are not emulating the British, who, after all, occupied the empire where the sun never set, and who, to make the occupation easier, invented both barbed wire and concentration camps. They are not emulating the Germans, who invented industrial killing of the residents of occupied countries. Unfortunately, they are not emulating the Americans, who demanded absolute demilitarization, conducted de-Nazification in their sector of occupied Germany, enforced reforms, and tightly controlled the transition to democracy. Equally successful was the American occupation of Japan, where everything also started with full demilitarization and police control of all organizations.

 

When it came to occupation, Israelis didn’t want to follow the example of the British, nor the Germans, nor the French, nor, unfortunately, the Americans. They invented their own model of occupation, creating enterprises for the occupied society, employing the occupied people according to the same rules and conditions the occupiers enjoyed, and building infrastructure and houses for them.

 

International public opinion reacted with righteous anger when the occupiers decided to demolish refugee camps and give the refugees a normal life. It was a crime preceding the settlements, and Arab countries contested it hotly. They exercised successful pressure on the U.N., which forced the occupiers to stop such cruelty. And so, instead of living in normal settlements with housing built by Israelis, the descendants of Palestinian refugees in Gaza and on the West Bank are still crowded together in “refugee camps”. 

 

In the mid 70s there arose Gush Emunim, a movement of religious Jews convinced that thanks to God’s intervention Judea and Samaria, the cradle of the Jewish nation, were once more in Jewish hands and should be settled as soon as possible. It was a most awkward movement for consecutive Israeli governments. Some of those settlers were forcibly expelled, but some eventually won and got permission to stay. David Horovitz surely knows all the details that I do not know. I remember my own irritation and questioning why they were allowed to do it. I got different answers, the situation changed with time, part of Israeli society was outraged, Western (mostly left) public opinion recognized it as divine intervention and God’s gift that finally allowed the acceptance of anti-Semitism by polite society again.

 

Settlements turned out to be the best pretext to divert attention from the still valid three main principles of Arab policy toward Israel. This pretext allowed the claim that if not for the settlements, Arab countries and Palestinians (allegedly having a democratic representation), would acknowledge Israel’s right to exist, would want peace, and would sit down to negotiations.

 

I understand the Israeli journalist who says, “Do not give them a pretext”. But I’m not an Israeli, I’m not even a Jew, and I cannot agree to pulling the wool over my own eyes. Western hostility toward Israel has nothing to do with the settlements. The settlements could be a subject of discussion if there were any discussion. The condition for discussion is the recognition of Israel’s right to exist, and this right is questioned in the Gaza Strip, in Ramallah, in all capitals of the Arab states, in Tehran, in Stockholm, in London, in Paris, and (less openly) in Washington.

 

We must not allow ourselves to be fooled. When the Swedish parliament recognizes Palestine, let’s stop babbling about settlements and let’s ask: what Palestine?

 

We have hundreds, if not thousands, of statements by Palestinian politicians, clerics, and journalists who say publicly that by “Palestine” they mean the territory “from the River to the Sea”. Hundreds of times we’ve heard slogan: “We will not give up one square inch of Palestine”. The logo of Fatah is the map of Israel covered with a keffiyeh—and Fatah is allegedly the most noble, the most moderate, the most state-building part of the Palestinian authorities.



Hamas’s logo is equally clear.



Western politicians know perfectly well what the Arab side means by the word “Palestine” and what Palestine they acknowledge in their parliaments, while talking only about settlements. Settlements are supposed to divert our attention from the fact that they consciously and deliberately are signing up to the slogan about the elimination of the State of Israel, and the settlements serve them only as a veil to justify their actions.



In the picture above, the British consul-general in Jerusalem, Alistair McPhail (left), parading in a scarf with a map of “Palestine” as it is seen by Palestinians, and now also by the parliaments of Sweden and Great Britain. If somebody suggests that the British diplomat was induced to taking this step in August 2014 by an Israeli decision to build inside one of the settlements, it is his right, but I have a different opinion.

 

When in March 2013 President Obama visited Ramallah, as a good Christian he decided to visit Bethlehem too, and on his route a monumental map of Palestine was hurriedly

dismantled.



This was before the decision about building the settlement that Horovitz mentions, so Obama had, of necessity, to talk about other decisions. The American President said that Palestinians had to recognize the right of Israel to exist and that they should not use the problem of settlements to sabotage negotiations. The emphasis on the problem of settlements was stronger; the pressure for the recognition of Israel was subtle so as not to harm the peace talks.

 

If I were an Israeli journalist I might write like Horovitz, but I am a Pole with an admixture of Lithuanian obstinacy.    

 

David Horovitz reminds us that during the debate in the British parliament the question of settlements was brought up over 40 times; he does not say how many times the word “demilitarization” was mentioned, or recognition of the right to exist, the conditions for peaceful co-existence.  Bringing up settlements without bringing up the right to exist is the recognition of a Palestine as envisioned by Palestinians.  

 

I’ve met with this arrogant opinion by an Israeli: “We will build settlements as long as Palestinians refuse to honestly talk about peace”. Much more often, though, I meet with statements full of anxiety or criticism, like the voice of David Horovitz.

 

The decisions of parliaments in Sweden and in Great Britain coincide with the international conference in Cairo about aid for the Gaza Strip. At the conference in Cairo they were not discussing the settlements, they were discussing a Marshall Plan for the Gaza Strip. They didn’t call it that; they talked about the horrifying destruction caused by the Israeli bombardment (according to the UN the destruction concerns 5% of Gaza, the rest is untouched; journalists who report this horrifying destruction are living in luxurious hotels and swimming in luxurious swimming pools in the Gaza Strip, and as Palestinian journalists report, the aid for Palestinian victims of the latest war is notoriously stolen by the members of Hamas). As U.S. Secretary of State John Kerry noted, the problem of demilitarization of Hamas was taken off the table. In truth, it was never put on the table by anybody. Putting it on the table could hamper the progress toward peace and the building of two Palestinian states (three, if anybody would like to be exact, because Jordan has a Palestinian majority, but Palestinians there are second and third class citizens).

 

When in 2005 the Israeli occupier hurriedly and forcefully expelled Israeli settlers from the Gaza Strip in order to leave Gaza totally Judenfrei for those occupied Palestinians, this operation was supervised by Ariel Sharon. The occupier left those settlements in pristine condition and also started to build a seaport. The settlements and infrastructure were destroyed. The Gaza Strip was transformed into a bastion of terrorists, and among those who are debating the settlements nobody is willing to talk about demilitarization. After Sharon’s death I read many reminiscences about this politician written by Western journalists. Not one quoted his words from 1989:

 

“It had always been one of my convictions that Jews and Arabs could live together. Even as a child it never occurred to me that Jews might someday be living in Israel without Arabs, or separated from Arabs. On the contrary, for me it had always seemed perfectly normal for the two people to live and work side by side. That is the nature of life here and it always will be.... though Israel is a Jewish nation, it is, of course, not only a Jewish nation... I begin with the basic conviction that Jews and Arabs can live together. I have repeated that at every opportunity, not for journalists and not for popular consumption, but because I have never believed differently or thought differently, from my childhood on. I am not afraid of Arabs. I feel I can live with them. I believe I understand their problems. I know that we are both inhabitants of this land, and although the state is Jewish, that does not mean that Arabs should not be full citizens in every sense of the word.”

 

I understand Horovitz’s worry, even anger, but I do not have any illusions about what is standing in the way of peace in the Middle East: Israeli settlements or Western parliaments and Western public opinion, so horribly alarmed by those settlements. 

 

 

www.listyznaszegosadu.pl/brunatna-fala/osiedla-utrudniaja-zawarcie-pokoju

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj









Zagadka
Hili: Kto wymyślił koło?
Ja: Też się nad tym zastanawiałem.

Więcej

Nieuniknione dyproporcje
możliwości 
Hannah Gal

Thomas Sowell (Zdjęcie: Basic Books)

„Bez względu na sytuację istot ludzkich na początku gatunku” – pisze Thomas Sowell w swojej nowej książce Social Justice Fallacies – „minęły dziesiątki tysiącleci, zanim ktokolwiek ukuł pojęcie sprawiedliwości społecznej”. W niezmiernie długim czasie „różne narody ewoluowały odmiennie w bardzo różnych miejscach na świecie, rozwijając różne talenty, co spowodowało wzajemną nierówność osiągnięć w różnych przedsięwzięciach”. Robili to „niekoniecznie zapewniając równość, a nawet porównywalność w którymkolwiek z tych przedsięwzięć”. 

Więcej

Dlaczego Palestyńczycy
uciekają ze Strefy Gazy?
Bassam Tawil

<span>Tysiące Palestyńczyków w dalszym ciągu ucieka ze Strefy Gazy w poszukiwaniu lepszego życia w innych krajach. Uciekają, ponieważ nie mogą dłużej tolerować życia pod islamistycznym ruchem Hamasu. Oni nie uciekają z powodu Izraela. Na zdjęciu: Palestyńczycy w Gazie w kolejce po wizy do Turcji. (Kadr z wideo na TikTok)</span>

Tysiące Palestyńczyków w dalszym ciągu uciekają ze Strefy Gazy w poszukiwaniu lepszego życia w innych krajach, w tym w Kanadzie i Unii Europejskiej. W ostatnim czasie pojawiło się wiele informacji na ten temat.. 

Więcej
Blue line

Problem imigracji
i polityki imigracyjnej
John Lloyd

Migranici zatrzymani w ośrodku dla uchodźców w północnej Grecji. (Wikipedia) 

Imigracja z krajów biednych ma przewrotny wpływ na bogatych. Zamiast wypracowywać, poprzez obserwację i doświadczenie, jak zająć się biedą i przemocą, które wstrząsają tak wieloma krajami rozwijającymi się, preferowaną reakcją jest połączenie pozerstwa moralnego i ignoranckich uprzedzeń. Sir Paul Collier, profesor z Oksfordu, wyróżnia się jasnym myśleniem na ten temat i niestrudzonym nawoływaniem do zmiany. Jego praca i jego wezwania do reformy sposobu, w jaki stawiamy czoła tej coraz bardziej palącej sprawie, zasługują na znacznie większą uwagę.

Więcej

Dlaczego lekceważą sytuację
Palestyńczyków w Libanie?
Bassem Eid

Obóz palestyński Nahr al-Baret zbombardowany przez armię libańską w 2007 roku<span style=\

Jako palestyński działacz na rzecz praw człowieka często jestem rozczarowany tym, jak wielu rzekomych zwolenników naszej sprawy jest w rzeczywistości tak zaślepionych niechęcią do jednego z naszych sąsiadów – Izraela – że ignoruje cierpienia, jakie nasz naród znosił od dziesięcioleci gdzie indziej. Dlaczego organizacje takie jak Students for Justice in Palestine (SJP) plamią naszą sprawę, oddając się wściekłemu antysemityzmowi, ale nie mają nic do powiedzenia na temat losu Palestyńczyków?

Więcej
Blue line

Płacimy za grzechy
dziadów
Andrzej Koraszewski

Dni kolonialne. Poznań w 1938 r.

Film Agnieszki Holland apeluje do naszej wrażliwości, artystka namawia nas, żebyśmy byli bardziej ludzcy, a może tylko mniej nieludzcy. Ten film nie wyjaśnia problemu masowej imigracji. Nie taki jest jego cel. Ten film nie odpowiada również na pytanie, jaka polityka imigracyjna byłaby mądra i skuteczna, ani dlaczego mamy dziś do czynienia z rosnącą falą migracyjną. Ponownie możemy powiedzieć, że nie taki jest jego cel. Ktokolwiek wygra zbliżające się wybory, kolejny rząd będzie musiał szukać polityki imigracyjnej mądrzejszej, bardziej skutecznej i bardziej ludzkiej, niż ta, którą mamy obecnie.

Więcej

Terror palestyński
jest wojną religijną
Itamar Marcus

Kaznodzieja z Gazy Hussein Qasem: Żydzi są wrogami ludzkości: Jesteśmy spragnieni ich krwi [Kazanie nadane przez telewizję 23 czerwca 2023r.]

Jedenastego września 2001 roku światem wstrząsnęły akty terroryzmu dokonane przez Al-Kaidę na amerykańskiej ziemi. Te ataki terrorystyczne przypomniały o niszczycielskiej sile terroru religijnego i potrzebie globalnych działań przeciwko terroryzmowi na tle religijnym.

ONZ uznała, że terroryzm na tle religijnym jest znaczący, niebezpieczny i na tyle wyjątkowy, że można go umieścić w osobnej kategorii, i wyznaczyła 22 sierpnia Międzynarodowym Dniem Upamiętniającym Ofiary Aktów Przemocy ze względu na religię lub przekonania.

 Najwyższy czas zrozumieć, że palestyński terror przeciwko Izraelowi jest także wojną religijną przeciwko Żydom.

Więcej

„Kryzys klimatyczny”
to mistyfikacja
Robert Williams

<span> „Modele klimatyczne mają wiele niedociągnięć i nie są w najmniejszym stopniu wiarygodne jako narzędzia polityki.… ignorują fakt, że wzbogacanie atmosfery CO </span><sub>2</sub><span> jest korzystne… Nie ma statystycznych dowodów na to, że globalne ocieplenie nasila huragany, powodzie, susze i takich jak klęski żywiołowe lub zwiększanie ich częstotliwości”. — Z deklaracji „Nie ma zagrożenia klimatycznego” podpisanej przez 1609 naukowców. </span>

Ponad 1600 naukowców, w tym dwóch fizyków, laureatów Nagrody Nobla, podpisało deklarację stwierdzającą, że „nie ma kryzysu klimatycznego”. Niestety, jest mało prawdopodobne, aby deklaracja ta spotkała się z zainteresowaniem mediów głównego nurtu, ale ważne jest, aby ludzie wiedzieli: należy położyć kres masowej histerii klimatycznej i niszczeniu gospodarki USA w imię zmian klimatycznych.
„Nauki o klimacie powinny być mniej polityczne, a polityka klimatyczna powinna być bardziej naukowa” – stwierdza deklaracja podpisana przez 1609 naukowców.

Więcej

“Żyd zachowuje się źle”
– sfilmujmy to
David Collier


Żaden naród na ziemi nie jest bardziej pod czujnym okiem kamer niż Żydzi. Z jednej strony organizacje żydowskie używają kamer do ochrony – a każda żydowska szkoła i każda synagoga ma sieć kamer CCTV działających jako środek odstraszający. Jednak na każdą kamerę zapewniającą Żydom ochronę przypada 100 innych, a ich celem jest  demonizacja Izraela.

Więcej

Błądzenie -
ludzka rzecz (II)
Lucjan Ferus

(Rycina z artykułu „Najważniesze odkrycia Izaaka Newtona”.

Jest to kontynuacja pierwszej części o tym samym tytule.  „Np. taki Izaak Newton, dzięki wielkiemu talentowi i mądrości w dziedzinie matematyki, wyliczył z niesłychaną dotąd dokładnością wymiary globu ziemskiego. Rozwiązywał nieomal od ręki niesłychanie trudne problemy matematyczne, które najznamienitszym matematykom tamtych czasów zajmowały całe miesiące. Swe największe dzieło Principia napisał w ciągu niecałych 18 miesięcy. Tworzył on swoje konstrukcje geometryczne i równania matematyczne, jak Mozart swoje symfonie i opery - tak szybko jak tylko atrament spływał z pióra, bez cienia wysiłku.

Więcej

Abbas już wcześniej
powiedział to wszystko
Z materiałów MEMRI


Oświadczenia złożone przez prezydenta AP Mahmouda Abbasa na 11. sesji Rady Rewolucyjnej Fatahu w dniu 24 sierpnia 2023 r. , które spotkały się z międzynarodową krytyką ze strony mediów i polityków, nie były nowe. Były one bardzo podobne do jego wypowiedzi z kwietnia 2018 roku. Stwierdzenia te są w rzeczywistości częścią kompleksowej ideologii antysemickiej, którą Abbas propagował i którą rozwijał przez lata. Ideologia ta obejmuje zrzucanie winy za prześladowania europejskich Żydów, od średniowiecza po Holokaust, na ich zachowanie lub „rolę społeczną” w Europie, przy jednoczesnym powtarzaniu klasycznych antysemickich stereotypów.

Więcej
Blue line

Jak (i dlaczego) ośmiornica
edytuje swój RNA
Ricki Lewis


Tym, co najbardziej kocham w nauce w ogóle, a w genetyce w szczególności, jest to, że nowe odkrycia wywracają do góry nogami wszystko, co myśleliśmy, że o czymś wiemy. Tak było w 1977 r., kiedy odkryto, że „interweniujące sekwencje DNA” – czyli „introny” – zakłócają geny kodujące białka.

Czasami odkrywamy nowe sposoby działania organizmów. Zmiana ekspresji genów – zestawu genów, które w określonych okolicznościach ulegają transkrypcji na mRNA, a następnie translacji na białka – to sposób, w jaki organizmy szybko reagują na wyzwanie. W przypadku ośmiornicy może to być nagły spadek temperatury wody, który spowalnia aktywność enzymów.

Więcej

Wątpliwy związek między
edukacją a antysemityzmem
Jeff Jacoby

Boštjan Zupančič, wieloletni wybitny europejski sędzia i prawnik, jest także zaciekłym antysemitą.

Jaki człowiek uważa Żydów za „głównych wrogów zachodniej cywilizacji”? Jaki człowiek szerzy karykatury złośliwie uśmiechniętych Żydów z haczykowatymi nosami lub twierdzi, że niemieccy Żydzi wykorzystali swoje wpływy do wprowadzenia „wszelkiego rodzaju perwersji seksualnych”, w tym „sadyzmu, masochizmu i dużej ilości homoseksualizmu”?


Prawdopodobnie nie zdziwiłoby cię, gdyby powiedziano ci, że te groteskowe i pełne nienawiści obelgi, które ostatnio przyciągnęły uwagę brytyjskiej prasy, wypowiedział podpierający się kłykciami prostak, który nigdy nie skończył szkoły podstawowej. 

Więcej
Blue line

Poranne refleksje
mieszkańca Polski
Andrzej Koraszewski

Tablica pamiątkowa na ścianie budynku Biblioteki Miejskiej w Bydgoszczy.

Żyjemy w kraju, w którym tworzył Comenius i Korczak, a oświatą przez stulecia rządzą różne Czarnki.

 

Żyjemy w kraju, w którym ojcem narodu panów niewolników był humanista, Jan Zamojski, ale na kilka tygodni przed wyborami nieodmiennie bardzo interesujemy się losem chłopów.

 

Żyjemy w kraju, w którym nasi oświeceni pionierzy walki o demokrację wprowadzili zasadę liberum veto, doprowadzając na stulecia do całkowitego paraliżu władzy ustawodawczej i wykonawczej, ale nasi oświeceni są niezmiernie krytyczni wobec izraelskiej reformy sądownictwa.

Więcej

Arabscy Izraelczycy
przeprowadzają się do Strefy C
Elder of Ziyon 

(Źródło: Palestine Remix)

Palestyńska witryna Safa donosi:

 

"W ciągu ostatnich pięciu lat wzrosło zapotrzebowanie Palestyńczyków z okupowanego obszaru na zakup gruntów i nieruchomości na okupowanym Zachodnim Brzegu.

 

Zachodnie miasta Ramallah, niektóre wioski Salfit, miasto Rawabi i Jerycho były świadkami wielkiego popytu ze strony wewnętrznych Palestyńczyków na zakup gruntów, posiadanie domów i mieszkań oraz zamieszkiwanie na nich.

 

Palestyńscy obywatele z głębi kraju powiedzieli Agencji Safa, że uciekali się do zakupu ziemi na Zachodnim Brzegu ze względu na szaleńczy wzrost cen gruntów w środku, gdy cena jednego dunamu wzrosła do miliona dolarów, co jest równoznaczne z zakupem 30 dunamów na niektórych obszarach Zachodniego Brzegu. 


Omawialiśmy 
już wcześniej to, że izraelscy Arabowie kupują domy na terenach administrowanych przez Autonomię Palestyńską oraz o hipokryzji społeczności „praw człowieka”, która potępia jedynie żydowskich Izraelczyków za kupowanie nieruchomości na Zachodnim Brzegu, ale nie izraelskich Arabów."

Więcej

Donald Tusk, „człowiek
Euroislamu” w Unii Europejskiej
Grzegorz Lindenberg


Wielokrotnie w czasie kryzysu imigracyjnego 2015-2016 byliśmy krytykowani w mediach za nasze antyimigracyjne stanowisko. Wygląda jednak na to, że mieliśmy całkowitą rację, a potwierdzają to słowa samego Donalda Tuska. W czasie kryzysu imigracyjnego w 2015-2016 roku stanowisko Stowarzyszenia Europa Przyszłości (wydawcy portalu Euroislam.pl) było jednoznaczne: uważaliśmy, że masową imigrację, która jest zagrożeniem dla spokoju społecznego, ładu politycznego i bezpieczeństwa krajów unijnych, trzeba powstrzymać. 

Więcej

Jerycho NIE jest miejscem
palestyńskiego dziedzictwa
Robert Williams

<span>Głęboko skorumpowana, wysoce upolityczniona Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury (UNESCO) będzie wkrótce głosować nad uznaniem Jerycha, starożytnego miasta żydowskiego, za „miejsce światowego dziedzictwa kulturowego w Palestynie”. Na zdjęciu: Widok na Jerycho. (Zdjęcie: Wikipedia)</span>

Siedemnastego września 2023r. Komitet Dziedzictawa UNSCO na posiedzeniu w stolcy Arabii Saudyjskiej podjął decyzję o Izrael ostro skrytykował tę decyzję, która, jak stwierdził, została podjęta „pomimo wielu i szczerych wysiłków Sekretarza Generalnego UNESCO Audrey Azoulay, aby zrównoważyć tę decyzję. Izraelskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych uważa podjętą w niedzielę decyzję za kolejny przejaw cynicznego wykorzystywania UNESCO przez Palestyńczyków i upolitycznienia tej organizacji.  

 

Więcej

Dlaczego film Holland
jest zły
Jan Wójcik

Kadr z zajawki filmu \

Film Agnieszki Holland „Zielona granica” to chyba pierwszy polski film, który zebrał tyle recenzji i ocen od tych, którzy go jeszcze nie widzieli. Autor poniższego tekstu, wbrew radom gorących zwolenników obrazu, uznał, że jest mimo wszystko sens odnieść się do sprawy nawet przed jego obejrzeniem.

Więcej

Zwykła kobieta
na wojnie
Michael Oren


Od lat siedemdziesiątych XX wieku u wejść do wielu amerykańskich instytucji żydowskich można zobaczyć popiersie. Nie jest to Teodor Herzl, założyciel ruchu syjonistycznego, ani wybitny przywódca Izraela, David Ben-Gurion, ani nawet żaden znany amerykański Żyd – sędzia Louis Brandeis lub rabin Abraham Joshua Heschel. To popiersie Goldy Meir. 

Więcej

YouTube  
i polscy neonaziści
Z marteriałów MEMRI


YouTube, popularna platforma udostępniania plików wideo, jest używana przez ekstremistów od czasu jej uruchomienia w 2005 r. Chociaż w ostatnich latach znacznie poprawiły się starania jej kierownictwa, jeśli chodzi o usuwanie z platformy nienawiści i ekstremizmu, starania te skupiały się głównie na treściach w języku angielskim. Tak więc, podczas gdy brytyjscy, australijscy, amerykańscy i nowozelandzcy neonaziści oraz zwolennicy białej supremacji zostali w dużej mierze usunięci z You Tube, ekstremiści, których treści są w innych językach, zwłaszcza polskim, węgierskim, rumuńskim i francuskim, mogą w dalszym ciągu szerzyć na YouTube antysemityzm, rasizm, homofobię i nienawiść.

Więcej

ARABSKA gazeta w Londynie
i jej karykatury 
Camera UK


Wychodząca w Londynie, katarska gazeta prowadzona przez Palestyńczyków, „Al-Quds al-Arabi” opublikowała nową antysemicką karykaturę.


Narysowana przez syryjskiego karykaturzystę, Fahda al-Bahady'ego, przedstawia izraelskiego żołnierza w kształcie komara żywiącego się kałużą krwi (prawdopodobnie umierającego lub martwego) Palestyńczyka. Tytuł brzmi: „Izraelska okupacja sięga po palestyńską krew”:

Powszechny kontrargument kwestionujący antysemicki charakter tej karykatury i jej podobnych często skupiałby się na fakcie, że przedstawiane w nich złe owady, ośmiornice, wirusy, bestie, gady i lalkarze nie mają „zwykłego” żydowskiego lub izraelskiego wizerunku.

Więcej
Blue line

Śmierć
byłego nauczyciela historii
Marcin Kruk


Pracuj, pracuj, mróweczko - powiedział kierownik Malinowski bez złych intencji, dodając po chwili, że można by nawet powiedzieć: zapierdalaj mróweczko, bo widzisz, w pewnych kontekstach można używać takich słów, a to mógłby nawet być tytuł książki. Świata nie zmienimy – mówił dalej - a na chleb i dach nad głową trzeba zarobić. I na rachunki – dodał, jakby nagle przypomniał sobie o czymś ważnym. Co ja ci powiem, mróweczko, też myślałem, że życie będzie dla mnie łaskawsze, ale nie chciało, a może nie mogło, czy ja wiem. Tej Biedronki nie kocham, ale Biedronka mnie karmi, a inni nie chcieli.
Miałam właśnie towary na półce z serami uzupełnić i dżemy sprawdzić, kiedy kierownik Malinowski skorzystał z okazji, że byliśmy sami, żeby wyrazić współczucie. Nie pierwszy raz kierownik Malinowski korzystał z okazji. Trochę mnie śmieszyła ta jego „mróweczka”, długi taki, niezręczny, podbiegał jak któraś z nas podnosiła ciężką pakę i pomagał, czasem nawet bardziej przeszkadzał niż pomagał, ale widać było, że chciał dobrze.

Więcej

Pierwszy Sekretarz Wszystkich
Narodów Świata przemówił
Andrzej Koraszewski 

Pierwszy Sekretarz Wszystkich Narodów Świata (Wikipedia)

Czytam w „Gazecie Wyborczej”, że gdy syn Beaty Szydło zrzucił sutannę, Obajtek załatwił mu pracę. Długaśny artykuł napisało dwóch, jeden Jarosław, a drugi Paweł. Gdzieś w środku dowiaduję się, że syn Beaty zajmuje się dystrybucją worków foliowych. Jarosław i Paweł nie piszą, czy Tymoteusz zarabia więcej niż biskup, bo to mógłby być temat na felieton. Miliony Polaków ma pracę z czyjejś rekomendacji, mnie, kiedy straciłem pracę w 1968 roku, nową robotę pomógł znaleźć Jan Strzelecki. Gdyby grzechy Obajtka ograniczały się do pomożenia byłemu księdzu w znalezieniu pracy, uznałbym go za sympatycznego faceta. Nie dowiedziałem się, ile zarabia były ksiądz zajmujący się dystrybucją worków foliowych z rekomendacji Obajtka. Magiel zwany czwartą władzą rządzi się swoimi prawami.

Więcej

Błądzenie
- ludzka rzecz
Lucjan Ferus


Kiedy poznaje się historię wielu odkryć naukowych, łatwo odnieść wrażenie, iż jest to w dużym stopniu historia błądzenia myśli ludzkiej. Błądzenie umysłu, poszukującego niemalże po omacku prawdy o naszym świecie i o nas samych, zmagającego się z uwarunkowaniami narzuconymi przez naszą ułomną naturę, jak i kulturę w jakiej żyjemy i religię którą wyznajemy. I tak na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co bardziej przeszkadza nam podczas tej „drogi” w dochodzeniu do prawdy: biologiczne ograniczenia naszego umysłu i percepcji, czy raczej nasze nabyte (zazwyczaj już w dzieciństwie, przez proces indoktrynacji) wzorce kulturowe, narzucające nam sztywne stereotypy myślowe. Jakie są tego efekty, najlepiej pokazują poniższe przykłady, wybrane z długiej listy im podobnych.ma wiedza”.

Więcej

Celem procesu pokojowego
było zwiększenie terroryzmu
Itamar Marcus

PRZEWODNICZĄCY OWP Jaser Arafat podaje rękę premierowi Icchakowi Rabinowi, do czego zachęca go prezydent USA Bill Clinton, po podpisaniu Deklaracji Zasad w Białym Domu, 13 września 1993 r. (Zdjęcie: Wikipedia)

Od czasu podpisania, 30 lat temu, Porozumień z Oslo między Izraelem a OWP, okrzykniętych przez izraelskich i światowych przywódców jako przełom i początek procesu pokojowego, ponad 2000 Izraelczyków zostało zamordowanych w palestyńskich atakach terrorystycznych. 


Porozumienia z Oslo doprowadziły do 30 lat ciągłego, przerażającego terroru palestyńskiego pod przywództwem nowo utworzonej Autonomii Palestyńskiej. Porozumienia umożliwiły samobójcze zamachy bombowe, strzelaniny, zamachy nożownicze, taranowanie samochodami i inne ataki terrorystyczne. Wielu opłakuje utracony pokój, który miał być tuż tuż, i zastanawia się, co spowodowało niepowodzenie procesu pokojowego w Oslo.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Erdoğan: ochoczy zakładnik
antyzachodniej doktryny Putina
Burak Bekdil

Modlitwa
za rok 5784
Caroline B. Glick

Początki XIV-wiecznej
Czarnej Śmierci?
Ricki Lewis

Syjonizm jest wzorem
dla rdzennej ludności
Sheree Trotter

Do jakiego stopnia pary
mają wspólne cechy?
Steven Novella

Abbas musi ponieść
konsekwencje 
Stephen M. Flatow

Irańska strategia brania
zachodnich zakładników
A. Savyon

Jak zostać stypendystą
podoktoranckim w Columbii?
Elder of Ziyon


Jeśli mam
zacząć od nowa…
Andrzej Korasazewski

Dżihadyści czekają
na kolejną szansę
Steven Stalinsky

Kłopot z filmami idealizującymi
amerykańskich komunistów
Jonathan S. Tobin

Dziennikarka BBC
zakłada pelerynę aktywistki
Hadar Sela

Bardzo nieelegancka
hipoteza Boga II
Lucjan Ferus

Jak palestyńskie dziecko
zostaje terrorystą?
Stephen M. Flatow

Osiem gwiazdek na grobie,
Dawkins i moje miasteczko
Andrzej Koraszewski

Blue line
Polecane
artykuły

Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk