Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 03:27

« Poprzedni Następny »

Lucky Saint George

Lucky Saint George


Andrzej Koraszewski 2023-02-27


Zbigniew Herbert wrote that Saint George was lucky because from the knight's saddle he could well assess the forces and movements of the enemy. Those who know this poem also know that Mr. Cogito's monster emerges from the fog. The myth of Saint George is interesting. Some say that there has never been such a figure, but in Israel, in Lod, there is his grave. We also know his biography, and even several versions of it. April 23, 303 is given as the date of his martyrdom. Supposedly, he fought a dragon, but we can certainly consign that to fairy tales. Some say he was born in England, others say he was born in what is now Turkey.

What was he doing in Lod? Apparently his mother was Jewish and came to Lod with little George. Some say he was brought up in the Christian faith, others say he converted. Suppose there was such a figure, and that it is true that his mother emigrated from the Hellenized area of present-day Turkey to Palestine. Over the centuries, it was common for Jews to flee the Diaspora to Eretz Israel. Thus, we can assume that if there is a grain of truth in this legend, the mother of Saint George was one of the hundreds of thousands of Jews who have returned to their ancestral lands throughout history. Saint George, however, was a Christian, which at the turn of the third and fourth centuries was probably due to conviction rather than opportunism. Opportunism was indicated by his joining the Roman legions, i.e. the occupying army. Was his Christianity some absurd form of rebellion against the Roman invaders, or was his Jewish identity barely traceable, and the Christian identity was the one he brought from the Diaspora? How to settle among powerful persecutors and how to maintain dignity, even in the form of silent opposition?                        


There was no dragon, but Mr. Cogito's monster was quite real. These were times when a Jew was punished by death for entering Jerusalem, the Temple of Jupiter stood on the site of the destroyed Temple, and Jerusalem itself was now called Aelia Capitolina. There were still many Jews in Palestine, and there were occasional revolts, and every more lenient emperor was met with pleas for an alleviation of persecution. The easing of persecution led to waves of returns, and the return led to persecution and more massacres. In 362 Emperor Julian even allowed the Jews to rebuild the Temple, but he soon died and nothing came of it. Pagan Rome was dying; the persecution of the Jews, those in Palestine and those in the Diaspora, was now organized by the Christian hierarchy. Escapes from persecutors and returns to Eretz Israel have continued up to our times. Mr. Cogito's Jewish monster is tormenting those who live in the Diaspora, as well as many of those who have made aliyah. As a poet would say: "it is difficult to describe, it escapes definitions". The question is difficult, how to live next to persecutors and break even?

 

An American film director who once left Poland because Polish communists joined Soviet communists in their grief that Hitler failed to kill all European Jews writes about the Palestinian Nakba, which is a tragedy because in 1948 the Arabs failed to kill the Jews, both those who came to Palestine from antisemitic Europe and those who had lived there from time immemorial. The director does not seem to know that in 133 the Romans did not manage to expel all the Jews from Israel, which was rechristened Palestine, he seems not to know that for centuries Jews returned to Eretz Israel whenever the occupiers' bans were weakened, that they were there again and again murdered by the thousands and that in 1948 they were promised to be slaughtered to the last one, so he feels deep empathy for the Nakba, or tragic failure in the intended genocide of the Jews. From a psychological point of view, the thing is astonishing, although a certified psychotherapist could probably spend years explaining it for the right fee.             

 

The author writes that as a child he was occupied by the Germans in Warsaw, and therefore, out of sympathy for the Palestinians occupied by Israel, he decided to make a film about two nations. Why out of sympathy for the Palestinians and not out of sympathy for human beings? Is he ready for an honest conversation and would he be willing to try to explain which Palestinians are occupied? Gaza has magnificent hotels, imposing avenues, palaces of millionaires and neighborhoods of very wealthy people. (There are also neighborhoods of carefully cultivated squalor that are reservoirs for terrorists and a nightmare for their inhabitants.) Gaza's billionaires live in Qatar and Turkey. Are those Gazans who are skimming the cream out of international aid being occupied? It would have to be a long conversation about whether comparing Gaza to the Warsaw Ghetto is justified and how these two places, distant in time and space, differ. The Palestinian Authority is also reportedly occupied. Again, the question is whether the dictator of the PA Mahmoud Abbas and his sons are occupied? How exactly does this American-Polish author define the word "occupation"? Why does he carefully avoid definitions of the terms used? Maybe it's because he's an artist, and art is supposed to evoke emotions without bothering with burdensome details.   


The film director will make a film "about two nations which, according to any logic and their own interests, should have lived in peace and cooperate economically for years, while politicians of both countries have been unable to find a way to resolve this conflict for 65 years." I wonder what this author means by "any logic", the classical logic of building sentences that can be said to be true or false? What is the difference between "any logic" and classical logic? It is hard to resist the impression that "any logic" is definitely more frivolous. It doesn't care about any true/false stamps. It does not devote itself to the study of facts, it likes stories and feelings.    


Presenting to us his idea of the planned film, the film director writes about a "legal but derelict" piece of land, which (as we can guess) was occupied by Jews. We may wonder about the question, in what sense is it legal and in what sense is it derelict? Do we in Poland have the right to Wrocław, Opole, Szczecin or not? Were the decisions made by the victorious powers after the end of the First World War legal?

 

Narratives can be different. The concept of legality can be meticulously scrutinized. Statutory law is not divine law and we can sometimes question it, either on the basis of classical logic or on the basis of "any logic". So we learn from this article that "in self-defence, Israel must occupy Palestine." The author does not define the borders of Palestine, does not show ancient maps, does not remember that after the defeat of the Ottoman Empire, “Palestine” meant the area of ancient Israel corresponding approximately to the borders of the Mandate for Palestine, i.e. it included today's Jordan (78 percent of Palestine) and the remaining 22 percent, i.e. the area "from the river to sea”, i.e. Israel minus the Palestinian Authority and minus Gaza. So what is Israel occupying and how does it do it?


According to what we understand by international law, Israel was legally established, just as Poland, Jordan, and dozens of other countries were legally established after the end of the First World War. Various institutions have tried to define the boundaries of the "national home of the Jewish People" in the land of their ancestors. We have the League of Nations entrusting Britain with the Mandate for Palestine, we have the San Remo Conference, we have the 1947 UN General Assembly proposal. Just like in Poland and in dozens of other countries that were granted the right to independence, diplomatic border disputes turned into armed conflicts. "The misshapen bastard of the Treaty of Versailles". This is how the USSR foreign minister questioned the legality of Poland's existence in October 1939. Earlier, Adolf Hitler questioned the legality of the existence of Czechoslovakia in a similar way, and today, the legality of Ukraine is being questioned by President Putin. They all invoked "any logic" while rejecting the rules of classical logic.


Changes in borders, the emergence of new states are often the consequences of wars, in which the concept of legality of territorial losses can be discussed. In general, it is considered legal for states that started and lost offensive wars to lose territories. These changes are always dramatic, accompanied by population shifts, a sense of injustice, and often also civil wars in the newly created states.          


In the case of Israel, Arab countries have questioned the very idea of its revival from the beginning.        

The American film director does not mention population shifts during the creation of Poland after the partitions or after the end of World War II or the dramas of India and African countries. What is the difference between the removal of several million Germans from Poland and the Recovered Territories, and the departure of 500,000 to 700,000 Arabs for a week (i.e. until the expected purging of the former Syrian province of Jews) in response to the call of their own leaders and commanders of the attacking armies? (I use the term "former Syrian province" here because the Arabs accepted the term "Palestine" only after 1965). The author does not remind us that we brutally expelled the Germans, and that Israeli Jews, when the armies of five Arab states invaded one-day-old Israel, asked the local Arabs to be neutral and stay put, limiting the displacement to places where local Arabs actively participated in the fighting. Perhaps the film director does not know that a significant part of the Arabs fleeing the war zones went to the countries from which they had recently arrived in the Palestinian Mandate (hence, the specially created UN agency, UNRWA, defined as a "Palestinian refugee" every Arab who had lived in the Mandate area for two years or longer.)

 

The column is basically a story about the author's trip to Israel, which is combined with the planning of the film. We learn that there are taxis and minibuses called sheruts at the airport and that taxis are a Jewish business and sheruts are a Palestinian businessAnd here's the problem, because Israeli Arabs rarely define themselves as Palestinians, so even if a specific Arab driver would describe himself as such, certainly talking about this "Palestinian business" indicates either poor discernment or a conscious blurring of the problem that the director wants to make a movie about. The co-passenger of the minibus is Turkish and, as we learn, she gets off at the checkpoint at the entrance to the Palestinian Authority. The border checkpoint in this Polish text is a check-point (written in English), the Palestinian Authority is West Bank, and a British friend is waiting for the Turkish woman, "who flew in to help rebuild a Palestinian house demolished for lack of a permit  (again, the author is using an English word instead of a Polish one) by the occupation authorities."

 

Mr. Cogito's monster emerges from the semantic fog. The Palestinian Authority is a temporary entity that was created as a result of the so-called Oslo Accords. The contracting parties divided it into three areas A, B, and C. Area A is under the exclusive control of the Palestinian Authority, Area B is an area of joint security control, Area C is recognized in these agreements as a disputed area to which both parties have claims and which remains under Israeli sole control until negotiations are concluded. What is the difference between occupation and mutually accepted control by the contracting parties? In short, it's huge. In areas A and B construction permits are issued by the Palestinian administration, in area C by the Israeli administration. It comes from contracts, and just like in America or in Poland building a house or a road without a permit entails legal consequences. The film director does not write about the demolition of illegally built houses by the Palestinian authorities in Gaza or in Areas A and B under the PA, nor does he write about the demolition by Israeli authorities of illegally built houses by Jews in Israel or in area C. Why does he use the English term “permit”, and why is he not surprised that the demolition of a house built without permission attracts a British and a Turkish woman to the Palestinian Authority, and probably a few or a dozen other people? Maybe he decided that when we write about the required permission using English word permit, the Polish speaking reader will think that no one except these "occupiers" requires such a thing.                        

 

Words are important, even in a column. The West Bank was the name of Judea and Samaria after it was annexed in 1948. Jordan did not intend to create any Palestinian state there, it annexed the area to itself and called it the West Bank. Only Britain and Pakistan recognized the annexation. The idea to use Palestinians as dogs of war first appeared (probably in Moscow) as early as the mid-1960s, but it became a doctrine only after three failed attempts by the combined armies of the Arab states to liquidate Israel and exterminate the Jews living there. Previously, they were also the vanguard of a perpetual war, but now the idea of an Arab-Jewish conflict, in which 22 states were to destroy little Israel, has been abandoned and a narrative about the war of a small and poor Palestinian nation against the Jewish power was introduced. Now the Palestinians were no longer just spearheads, but a sympathetic David fighting a Jewish Goliath. The fight against the Jews was to be their only goal and the only sense of their existence. For this struggle, they received the support of the Muslim and Western world.      

         

It does not even occur to the American film director to ponder the question of how and why the Arabs hurt the Palestinians.     


Would a film about how the Arabs hurt and continue to hurt the Palestinians have any chance of being financed by anyone in America? I don't know, I'm not an American film director. No permit is necessary for this, but it is difficult to make a film in a distant country without money and without the hope that the interest in such a film will pay back the outlay. This may be the reason that the film director seems to be completely oblivious to the fact that more than half of Israel's Jewish inhabitants are refugees or descendants of refugees from Arab countries. It gets worse. He also fails to notice that there are camps for "Palestinian refugees" in the Palestinian Authority and Gaza. These are not camps organized by some Israeli occupier. These are the camps where the Palestinian rulers keep their second-class subjects for generations. The story of the plight of the Palestinians would not be well received in America. But this is not the only reason for such a vision of the "Israeli-Palestinian conflict."


The American film director writes about his sympathy for the Palestinians, but does this sympathy reach so far as to learn their language, or at least to look for ways to talk without guardians, gain the trust of interlocutors, escape from sponsored tours of the "West Bank"? He himself spent over 30 years of his life in a totalitarian country, he may know something about the fear of security forces, distrust of strangers, about how a society works in which a person can pay dearly for careless words. And yet the terror in Poland after 1956 was child’s play compared to the one experienced by the Palestinians. Being invited for an interview at the Mostowski Palace was not the same as being taken to a prison in Jericho, not to mention "conversations" with Hamas officials.         


We read a description of how at the bus station in Beersheva, "where the dynamite of Palestinian suicides once exploded", the author was one of the few unarmed persons. Even if one in ten people in the crowd is in uniform and armed, it can be a shock for a newcomer from a peaceful country and may legitimately lead to the question of why there are so many armed people around. There are attempted or successful attacks in Israel almost every day. Jews die, Israeli Arabs die, tourists die. These armed men also protect American film directors and Palestinian sympathizers. The unexpected attacker may be a Palestinian teenager with a knife or a gun, a passenger-car driver, a construction worker who got a work permit in Israel. These are the people whom peace-seeking Palestinian politicians told that this is the way to “Palestine free from the River to the Sea”, a way to Paradise, and the only peace (a peace without Jews) they are ready to accept.

 

The author writes that he wants to be a self-proclaimed peace negotiator. This is a serious ambition. I cannot count all the previous self-appointed negotiators of this conflict. Some had astronomical financial resources and the power of governments and large institutions behind them, others had the support of non-governmental or religious organizations. It seems that they all made the same mistake. They were not interested in the fate of the Palestinians at all, nor were they interested in other conflicts that had been going on for decades where there were a hundred times more victims. Billions of dollars have already been spent on resolving the Israeli-Palestinian conflict. Many suspect that this continuous solving of the conflict perfectly perpetuates and strengthens this conflict. The American film director may have heard an Israeli politician say that the day the Arabs lay down their weapons there will be peace, but the day Israelis lay down their weapons Israel will cease to exist.

 

Perhaps it is worth considering that perhaps this is not an Israeli-Palestinian conflict, or even a Palestinian-Israeli conflict, but perhaps we are dealing with the monster of Mr. Cogito, an effect of looking for an answer to the question “Why can’t Jews have peace with Arabs?” without a shadow of pity for those whom we supposedly sympathize with.


Mr. Cogito's monster "like fumes fills houses, temples, bazaars, poisons wells, destroys mental structures, covers bread with mold..." The poet recommends avoiding sudden movements and violent speech. We have to breathe shallowly, pretend we're not there. 


I'm sure that the announced movie will be made, but for some reason I'm not interested in it. I've seen it so many times.


My favorite poet also wrote another poem, about "The Game of Mr. Cogito", it's a beautiful poem about imagination. The poet takes on various roles when describing Kropotkin's escape from prison. He describes a conversation with a guard at the prison gate. This conversation is both close to, and far from, the truth. The poet writes:    

 

Vanya, ever seen a microbe
never
and this beast is crawling on your skin
can’t believe your lordship
and it crawls and has a tail
a big one?
two or three versts

then the fur hat
falls on the sheepish eyes


In fact, the real escape had been planned for the day this particular guard was supposed to be on guard at the gate. The organizers knew that he was an avid science lover and that the story that a new model of microscope had been brought to Moscow might keep him so busy that he would forget about the whole world. The poet may not have known it, ignorance is not a sin, we are all ignorant. He could have been careful, if only to protect his honesty. He was drawn to the poetic temptation of shallow stereotypes and contempt in order to display his own nobility. Mr. Cogito's monster has so many faces and none. Saint George was in a better position.

 

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj







 



Sprostowanie

Ja: Chwilami mam wrażenie, że wszystko już było.
Hili: Brednia, nie było jeszcze jutrzejszego śniadania.

Więcej

“Ramadan
– miesiąc dżihadu”
Bassam Tawil

<span>Ci, którzy wierzą, że Hamas dąży do zawieszenia broni przed Ramadanem, oszukują samych siebie. W całej historii muzułmanie wykorzystywali Ramadan do prowadzenia wojny ze swoimi wrogami. Na przykład podczas Ramadanu w 2016 r. dwóch palestyńskich kuzynów, Mohammed i Chalil Muchamara, dokonali ataku bronią palną na targu Sarona w Tel Awiwie, zabijając czterech Izraelczyków i raniąc 40 innych osób. Na zdjęciu: Imam w Gazie intonuje modlitwę: „O Allahu daj nam zwycięstwo, błogosław naszych męczenników i pomóż naszym rodzinom.” [Żdódło zdjęcia „Palestine Chronicle”, 10 marca 2024]  </span>

Międzynarodowi mediatorzy i światowi przywódcy, w tym prezydent USA Joe Biden, mają nadzieję na osiągnięcie porozumienia o zawieszeniu broni między Izraelem a wspieraną przez Iran grupą terrorystyczną Hamas przed islamskim świętym miesiącem Ramadan, który rozpoczyna się 10 marca. 5 marca Biden ostrzegł przed potencjalnymi problemami w przypadku braku porozumienia o zawieszeniu broni przed Ramadanem. „Konieczne jest zawieszenie broni ze względu na Ramadan – jeśli dojdziemy do okoliczności, w których będzie to trwało aż do Ramadanu, Izrael i Jerozolima mogą być bardzo, bardzo niebezpieczne” – powiedział dziennikarzom w Waszyngtonie.

Więcej

Hamas głodzi naszych
braci i siostry w Gazie
Bassem Eid

Zdjęcie podpisane przez jakiegoś wikipedystę: „Kryzys humanitarny w następstwie totalnej blokady przez Izrael.”  Źródło zdjęcia: Wikipedia

Jak możemy zrozumieć straszliwą, narzuconą przez samych siebie nędzę, która dotyka obecnie mieszkańców Gazy? Rozdzierająca serce panika, która miała miejsce w Gazie w ubiegły czwartek, rzuca jasne światło na brutalną rzeczywistość życia pod rządami Hamasu. Jest to ponure przypomnienie o pilnej potrzebie zajęcia się cierpieniem ludności Gazy, ale stanowi także kluczowy moment w celu wyjaśnienia odpowiedzialności za trudną sytuację Gazy.

Więcej
Blue line

Logika świadectwem
prawdy
Lucjan Ferus


Richard H. Popkin i Avrum Stroll, autorzy  bardzo interesującej książki „Filozofia”, w dziale „Logika”, tak ją scharakteryzowano: „Logika może być określona jako dziedzina filozofii, która zastanawia się nad naturą samego myślenia /../ logika jest najprawdopodobniej podstawową gałęzią filozofii. Wszystkie dziedziny filozofii angażują myślenie, a czy jest to myślenie poprawne czy nie, zależy od tego czy jest ono zgodne z prawami logiki /../ Logika jest więc nauką, która stara się odróżnić złe rozumowania od dobrych”.

Więcej

Odwaga białej flagi
i mój Poznań
Andrzej Koraszewski

Papież Franciuszek (ten w białej sukience), z prezydentem Brazylii Luizem Ignacio Lulą da Silva rozmawiający o pokojowym zakończeniu wojny „między” Rosją a Ukrainą. (Źródło: Wikipedia.)

Papież Franciszek powiedział w wywiadzie, że Ukraina powinna wykazać się - jak to określił – odwagą wywieszenia białej flagi i negocjowania zakończenia wojny z Rosją. Reakcje wydają się dość jednolite i, delikatne mówiąc, niepochlebne. Trudno sobie wyobrazić, żeby ten chrześcijanin powiedział to samo, ale kierując swoje słowa do Hamasu. Mam wrażenie, że opinie byłyby bardziej podzielone, jestem również pewien, że byłoby wiele głosów potępienia. Papież oczekuje zawieszenia broni w Gazie, ale rozumie przez to wywieszenie białej flagi przez Izrael i umożliwienie Hamasowi przetrwanie.

Więcej
Blue line

Demokracja protestów
i piwny parlamentaryzm
Marcin Kruk


Ty ciemnoto boża, powiedział pan Tadzio, na co pan Zdzisio wrzasnął: ty rasisto. Pani Jadzia, która przyniosła im z bufetu kolejne piwo, postanowiła ich uspokoić. Powiedziała, że manichejski dualizm nie jest dobrą przystawką i lepiej, żeby zamówili coś do zjedzenia.  


W sprawie braku popytu na przystawkę mieli konsensus, ale z panią Jadzią, jak z Panem Bogiem, dyskutować się nie da, można ją tylko zignorować, więc pan Tadzio już całkiem spokojnie wyraził sprzeciw wobec zakazu palenia i przedstawił swój pogląd.

Więcej

Izraelska pisarka odpowiada
Zachodnim "intelektualistom"
Jerry A. Coyne


„Dzień dobry, Dina,
Pushkin House ogłosił w mediach społecznościowych naszą zbliżającą się dyskusję i natychmiast otrzymał krytyczne uwagi dotyczące Twojego stanowiska w sprawie konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Chcieliby poznać Twoje stanowisko w tej sprawie, zanim zareagują w jakikolwiek sposób. Czy mogłabyś sformułować swoje stanowisko i przesłać mi je tak szybko, jak to możliwe?

Natalia!„
Pisarka odpowiedziała listem otwartym.

Więcej

Dlaczego warto odrzucić
radykalną dekolonizację
Jay Sophalkalyan 

Panorama Singapuru o wschodzie słońca, 1865, litografia Vincenta Brooksa. (Wikipedia).

Synkretyzm w dominującym dyskursie akademickim na temat „dekolonizacji”  jest wyraźnie nieobecny. Jednak synkretyzm był zjawiskiem powszechnym w starożytnym świecie, gdzie różne społeczeństwa, zjednoczone w drodze podbojów, handlu lub wymiany kulturalnej, często były narażone na obce wierzenia i praktyki. To było katalizatorem fuzji kulturowych i religijnych. Ciekawy przykład tego starożytnego synkretyzmu widzimy w okresie hellenistycznym, kiedy kultura grecka przeplatała się z lokalnymi kulturami na terenach podbitych przez Aleksandra Wielkiego. To skomplikowane zlewanie się kultur dało początek religiom hellenistycznym, które w miarę płynnie łączyły wierzenia greckie i ludów podbitych.
To właśnie synkretyzm odegrał potężną rolę w rozwoju państwa narodowego Singapuru. Początki powstania nowoczesnego Singapuru sięgają początków XIX wieku w efekcie rywalizacji między Brytyjczykami i Holendrami. Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska starała się rozszerzyć swoje wpływy w Azji Południowo-Wschodniej, chroniąc swoje interesy na lukratywnym szlaku handlowym łączącym Chiny z Indiami Brytyjskimi. Tymczasem Holendrzy, którzy kontrolowali już część Azji Wschodniej, zdominowali szlaki handlowe.

Więcej

Jak działa „przebudzony”
antysemityzm 
Jonathan S. Tobin

Brytyjski reżyser filmowy Jonathan Glazer (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Jeśli nie jesteś zapalonym kinomanem, być może nie słyszałeś o Jonathanie Glazerze przed jego momentem sławy podczas tegorocznej ceremonii wręczenia Oscarów. Po tym, jak „Strefa interesów” – niezwykle chwalony film o komendancie obozu zagłady w Auschwitz, luźno oparty na powieści Martina Amisa pod tym samym tytułem – otrzymał Oscara za najlepszy międzynarodowy film fabularny, Glazer pojawił się na scenie wraz z resztą zespołu produkcyjnego, aby odebrać trofea. Stojąc z producentem Jamesem Wilsonem i ich sponsorem finansowym, miliarderem Leonardem Blavatnikiem, Glazer, który napisał scenariusz i wyreżyserował film, zdecydował się nie wypowiadać spontanicznie, ale zamiast tego odczytał oświadczenie.

Więcej

Przepływ genów od
neandertalczyków do ludzi
Jerry A. Coyne 

Rekonstrukcja obozowiska neandertalczyków w Jaskini Ciemnej w Ojcowskim Parku Narodowym.

Dzisiaj spróbuję przedstawić artykuł, z którym mam pewien kłopot, a mianowicie zrozumienie, w jaki sposób autorzy (w tym laureat Nagrody Nobla Svante Pääbo) ustalili, które geny pochodzą od neandertalczyków i denisowian (obie linie obecnie wymarły), a które z ich siostrzanego rodowodu, czyli tej odrębnej linii genetycznej prowadzącej do współczesnych ludzi. (Wszystkie trzy linie rodowe miały wspólnego przodka.) Jak wiemy, genom współczesnego człowieka zawiera pewien niewielki procent genów pochodzących od neandertalczyków i dotyczy to również genów pochodzących od denisowian (te drugie częściej występują we współczesnych populacjach z Oceanii, Azji i u rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej).

Więcej

Credo antysemitów:
„Nigdy nie ufaj Żydowi”
Elder of Ziyon


Zeznania Żydów, którzy byli świadkami ataków, są sprawdzane z dowodami kryminalistycznymi, zdjęciami i filmami, weryfikowane z innymi świadkami, a wszystko, co nie spełnia ich rzekomo profesjonalnych standardów, nawet nie zostaje wspominane. Jednak wyłącznie słowne oskarżenia ze strony Palestyńczyków są publikowane szczegółowo i nie zawierają absolutnie żadnych dowodów potwierdzających. Użycie przez nich słowa „oskarżenia” nie osłabia kolejnego zdania, w którym „okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie przetrzymywanych Palestyńczyków” zostaje opublikowane jako fakt. 

Więcej
Blue line

Dlaczego lewica
musi kłamać o gwałtach
Jonathan S. Tobin

Izraelki, które zostały porwane przez terrorystów Hamasu 7 października, wywiezione do Strefy Gazy i przetrzymywane w niewoli, a następnie wypuszczone kilka miesięcy później, biorą udział w konferencji prasowej w Tel Awiwie, 7 lutego 2024 r. Zdjęcie: Avshalom Sassoni/Flash90.

Nie trzeba czytać lewicowych publikacji, takich jak "Intercept" lub „The Nation”, ani oglądać programu "Democracy Now" dostępnego w NPR i Pacifica, by spotkać się z zaprzeczeniami okrucieństw z 7 października. Są one powszechne w mediach społecznościowych, i jeśli nie śledzisz wyłącznie małych wysepek proizraelskich mediów, trudno tego uniknąć. Jednak nacisk na zaprzeczanie, że gwałt był nie tylko powszechny, ale stanowił ważny element planów i taktyki Hamasu w jego atakach transgranicznych, nie jest związany tylko ze sceptycyzmem wobec tych wydarzeń.

Więcej

USA ukrywa zagraniczne
darowizny na rzecz uniwersytetów
Mitchell Bard

Texas A&M University in Education City, Al Rajjan, Katar. Zdjęcie: Alex Sergeev via Wikimedia Commons.

Antyizraelskie protesty na uczelniach w całym kraju wzbudziły obawy co do potencjalnej roli darowizn arabskich w wzroście antysemityzmu. Jednak Departament Edukacji Stanów Zjednoczonych (DoE) utrudnił ocenę wpływu tych funduszy poprzez celowe ukrywanie danych uzyskanych z uniwersytetów, błędne przedstawianie informacji i zmiany w poprzednich raportach. Do 2020 r. Departament Edukacji nie przywiązywał dużej wagi do przestrzegania zasad przez uniwersytety, a instytucje nie zgłaszały wymaganych informacji o wszystkich darowiznach powyżej 250 tysięcy dolarów. 

Więcej
Blue line

Niektóre obawy dotyczące islamu
są całkowicie racjonalne
Richard Dawkins


„Fobia” to irracjonalny strach, jak w przypadku klaustrofobii, agorafobii lub arachnofobii, a wszystkie one zasługują na współczucie. Ale strach może być też racjonalny. Piechur w okopach z I wojny światowej miałby wszelkie powody, aby obawiać się wyskoczenia z okopu. Oskarżanie go o „fobię” byłoby, delikatnie mówiąc, nieładne. Australijczyk podejrzany o arachnofobię mógłby wskazać na fakt, że pająki, których ukąszenie jest niebezpieczne, nie są rzadkością. W Wielkiej Brytanii jest znacznie mniejszy powód do strachu przed pająkami, więc mój strach przed nimi można śmiało nazwać arachnofobią. Czy istnieje grupa ludzi, która podobnie jak Australijczycy w przypadku pająków ma uzasadnione powody, aby obawiać się pewnych aspektów islamu? Jeśli taka grupa istnieje, sugeruję, że można ją znaleźć wśród samych muzułmanów.

Więcej

Oni kupczą
naszą krwią
Z materiałów MEMRI

Karykatura na kanale Telegramu skierowana przeciwko Hamasowi. Przywódcy Hamasu mówią Gazańczykom, aby wytrwali „dla dobra ojczyzny”; Gazańczycy odpowiadają: „Nie ma już pieniędzy ani ojczyzny – wasz potop [Al-Aksa] zniszczył nas” (T.me/ahrarqaza2024, 2 lutego 2024 r.)

Mieszkańcy Gazy w dalszym ciągu ostro krytykują Hamas i jego przywódców w mediach społecznościowych i podczas demonstracji. Oskarżają go o naleganie na kontynuowanie wojny przeciwko Izraelowi za wszelką cenę, mimo że Hamas spowodował tylko  śmierci i zniszczenia, o prowadzenie wojen, które służą programowi Iranu i nie wyzwalają Palestyny, oraz o narażanie życia cywilów przez wykorzystywanie ich jako ludzkich tarcz dla swoich żołnierzy. 

Więcej

Wybory wartości
w globalnej wiosce
Andrzej Koraszewski

Źródło: Twitter

Amerykańskie wybory prezydenckie dopiero w listopadzie, ale ich wynik jest z każdym, dniem bardziej przewidywalny. Na pytanie, na kogo bym, głosował, gdybym mieszkał w Ameryce odpowiadam, że nie wiem, bo byłbym posiadaczem innego życiorysu. Jako obserwator z zewnątrz mam wrażenie, że dla Ameryki i dla świata byłoby najlepiej, gdyby wygrała Nikki Haley, bo rokowałoby nadzieję na względny powrót umiarkowania i rozsądku. Nie mam jednak na to wszystko nawet tak małego wpływu jak jednostkowy głos wyborcy. Wygrana Trumpa jest wysoce prawdopodobna, więc patrząc na to z Polski na pierwszym miejscu zastanawiam się, jaki to będzie miało wpływ na wsparcie USA dla Ukrainy, jaką politykę będzie prowadził wobec Iranu i Kataru, jak się ułożą stosunki z Unią Europejską?

Więcej

AP zakłada zadawanie
cierpień Gazańczykom
Elder of Ziyon

Rynek w Rafah sfilmowany 6 marca 2024. (https://www.youtube.com/watch?v=BL2IH7NobLg&t=6s )

Istnieją doniesienia, że Stany Zjednoczone badają sposoby dostarczania pomocy humanitarnej do Gazy statkami.

 

Media nie donoszą, że Izrael zatwierdził podobny plan w grudniu – i został on odrzucony przez przywódców palestyńskich.

 

W listopadzie Cypr zaproponował bardzo podobny plan wysłania pomocy do Gazy drogą morską. Sprzeciwiła się Autonomia Palestyńska. 

Więcej

Cena świętego spokoju,
czyli religijny raj
Lucjan Ferus

Zapytano ChatGPT; Jaki jest cel życia?Maszyna odpowiedziała: Żyć zawsze. <br />(Zdjęcie: fragment okładki książki Robot Visions Isaaca Asimova.)

Podobno człowiekowi potrzebna jest świadomość czegoś, co nada sens jego życiu, oraz otaczającemu go światu. Tym czymś lub raczej Kimś, jest oczywiście Bóg, gdyż wg osób wierzących, nic innego nie może spełnić tej doniosłej roli w tak doskonały sposób, w jaki możemy oczekiwać po Bogu. Choć zazwyczaj nie precyzuje się o jakiego Boga chodzi w tej konstatacji, to można przypuszczać, iż chodzi w niej o osobowego Boga teizmu, opisanego w Biblii, wyznawanego również przez katolików, czyli Boga Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa, występujących łącznie z Duchem Świętym, jako Trójca Święta.

Więcej

Pułapka zastawiona
przez  mafię Hamasu
Seth J. Frantzman

Policja Hamasu w dzielnicy Faluja w północnej Gazie, 14 grudnia 2023 (Zdjęcie: Alwhidi - Anadolu Agency)

Przez ponad półtora dekady kontrolowania Gazy przez Hamas grupa terrorystyczna podejuje działania mające na celu przekształcenie każdego aspektu Strefy Gazy w dźwignię swojego państwa terroru. Oznaczało to drążenie tuneli pod uniwersytetami i szpitalami oraz rozmieszczanie broni w domów cywilów. Oznaczało to także utworzenie policji, która służyła interesom Hamasu. Dziś ta policja jest w centrum uwagi, ponieważ wiele organizacji międzynarodowych, które pracowały w Gazie lub zajmowały się pomocą humanitarną, postrzega policję Hamasu jako „prawo i porządek”, a nie przedłużenie grupy terrorystycznej, która sprowadziła wojnę i ruinę na tę ogarniętą walkami enklawę przybrzeżną. Sprawa policji Hamasu ma kluczowe znaczenie dla bieżących problemów dotykających Gazę. Na przykład istnieje wiele doniesień o kryzysie humanitarnym w Gazie. Hamas i wiele organizacji, które z nim współpracowały przez ostatnie dziesięciolecia, często twierdziły, że w Gazie panuje kryzys humanitarny, aby uzyskać ustępstwa dla Hamasu i umożliwić dalsze rządy tej grupy terrorystycznej.

Więcej

Wejdź
– skoro nalegasz
Athayde Tonhasca Júnior

Jego Ekscelencja Arthur Dobbs esq., generał, naczelny gubernator i wiceadmirał prowincji Karolina Północna, około 1753 r. © The New York Public Library Digital Collections.

Philip Miller (1691-1771), autor znanego słownika The Gardeners Dictionary i członek Towarzystwa Królewskiego, był zapalonym eksperymentatorem w rozmnażaniu roślin. W liście z 1715 roku do przyjaciela Miller opisał swoje obserwacje pszczół odwiedzających kwiaty tulipanów, „co go przekonuje, że Farina może być przenoszona z miejsca na miejsce przez owady” – Farina to Farina Fecundens (zapładniająca mąka), czyli pyłek, który jego koledzy przyrodnicy podejrzewali o odgrywanie ważnej roli w rozmnażaniu roślin. Tymczasem w Ameryce Arthur Dobbs (1689-1765), gubernator Karoliny Północnej, promotor wypraw w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego i naukowiec-amator, doszedł do podobnego wniosku: „Myślę, że Opatrzność wyznaczyła Pszczołę, aby odegrała bardzo ważną rolę w promowanie wzrostu warzyw”.

Więcej

Gdzie są największe
cierpienia Arabów?
Hussain Abdul-Hussain

Obóz uchodźców z Darfuru w Czadzie gdzie schroniło się około 90 tysięcy ludzi, którzy utracili swoje domy podczas obecnego konfliktu wSudanie. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Co pomyślałby Sudańczyk obserwujący wznowioną wojnę domową w tym kraju – w wyniku której w niecały rok zginęło 14 tysięcy osób, wysiedlono 8 milionów i głód zagroził 17 milionom – gdyby zobaczył nagłówek CBS: „Gaza stoi w obliczu bezprecedensowej sytuacji rozpaczy”. 


Sudan ma 46 milionów mieszkańców, Gaza ma tylko dwa miliony. 

W latach 2004–2009 reżim sudański zabił w Sudanie 400 tysięcy ludzi. Miliony ludzi zostało wysiedlonych i nadal pozostają w obozach cierpiąc z powodu dotkliwego głodu i rozprzestrzeniającej się cholery. Od tego czasu reżim sudański rozpadł się na części: armia walczy z partyzantką. Od kwietnia obie strony toczą wojnę domową, która powoduje jeszcze więcej ofiar śmiertelnych, wysiedleń i agonii w Sudanie.
Według Medecins Sans Frontier co godzinę w Sudanie umiera jedno dziecko. Międzynarodowy Komitet Ratunkowy wymienia wojnę w Sudanie jako główny problem na swojej liście obserwacyjnej sytuacji nadzwyczajnych na rok 2024.
Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Spraw Humanitarnych (UNOCHA) poinformowało, że pomocy potrzebuje 25 milionów Sudańczyków. Prawie 18 milionów z nich boryka się z dotkliwym głódem, z czego 4,9 miliona jest w sytuacji potrzeby nadzwyczaj pilnej pomocy. Z 2,7 miliarda dolarów potrzebnych Sudanowi w 2024 roku agencje ONZ otrzymały 96,7 miliona dolarów, co stanowi zaledwie cztery procent

Więcej
Blue line

Homeopatyczny środek
na wydłużanie rzęs
Andrzej Koraszewski 


Długie rzęsy są jak ogon pawia, zwiększają atrakcyjność, są świadectwem zdrowia, reklamą dobrych genów. Sztuczne rzęsy to atrakcyjna nisza gospodarcza. W Internecie jest mnóstwo reklam środków na porost rzęs naturalnych. Sprawa jest poważna. Atrakcyjność fizyczna jest równie ważna jak atrakcyjność moralna. Dążymy do greckiego ideału połączenia piękna, zdrowia i dobra, co od zawsze prowadziło do sztucznego poprawiania urody fizycznej i moralnej, a to drugie czasem może prowadzić do moralnego daltonizmu. Nie mogę wykluczyć, że moralny daltonizm staje się poważnym problemem społecznym. Komunistyczny Dzień Kobiet skłania do refleksji. Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal go niezmiernie szanuje, chociaż nie widzi powodu do interesowania się Irankami zabitymi za zdjęcie z głowy chusty.

Więcej

Przestępstwa seksualne
i Międzynarodowy Dzień Kobiet
Ruthie Blum

Kobiety zbierają się przed kwaterą główną obrony wojskowej Hakirya w Tel Awiwie, wzywając rząd do dalszych działań na rzecz uwolnienia zakładników, z których wiele to młode kobiety, nadal przetrzymywanych w Strefie Gazy, 1 lutego 2024 r. Zdjęcie: Avshalom

Izraelczycy nie potrzebują dalszych dowodów okrucieństw popełnionych 7 października przez Hamas i innych barbarzyńców z Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu i Fatahu. Są liczne zeznania ocalałych i patologów sądowych. Jakby zeznania naocznych świadków nie były wystarczające, istnieją godziny nagrań audio i wideo z telefonów komórkowych, kamer GoPro i kamer CCTV, z których większość została nagrana i sfilmowana przez zachwyconych terrorystów przechwalających się swoimi barbarzyńskimi czynami. Niestety, oszczerstwa za granicą sprawiają, że każdy nowy dowód staje się niezbędny. Nie należy oczekiwać, że dwa raporty opublikowane w poniedziałek zatrzymają zaprzeczanie masakrze.

Więcej

Czy odbędzie się strategiczny
dialog USA-Katar?
Yigal Carmon

Szef biura politycznego Hamasu Isma'il Hanija z emirem Kataru, szejkiem Tamimem bin Hamadem Aal Thani (źródło: qudspress.com)

Strona internetowa Ministerstwa Spraw Zagranicznych Kataru podaje, że w tym tygodniu rozpocznie się szósta runda strategicznego dialogu między Stanami Zjednoczonymi a Katarem.

Co dziwne, Free Press Kashmir powtórzyła oświadczenie Katarskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, ale Departament Stanu USA nie mógł tego potwierdzić.ściwy, a wręcz niebezpieczny dla USA.

Więcej

Palestyńskie zabójstwa honorowe
tysięcy kobiet i dzieci
Elder of Ziyon

Mur chroniący Egipt przed uchodźcami z Gazy. (Źródło: Wikipedia)

Rok temu UN Women poinformowała, że „prawie jedna trzecia ludności Ukrainy została zmuszona do opuszczenia swoich domów. Około 60 procent z 7,7 miliona dorosłych przesiedleńców wewnętrznych to kobiety, podczas gdy 90 procent z 5,6 miliona uchodźców, którzy uciekli z Ukrainy, to kobiety i dzieci, co czyni, że jest to jedno z najbardziej związanymi z płcią przesiedleń w naszych czasach”.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Czy “bezpłciowe” bakterie
tworzą biologiczne gatunki?
Jerry A. Coyne

Czy Ramadan to czas pokoju
czy terroru?
Itamar Marcus

Polityka zagraniczna 
i zbliżające się wybory w USA
Alberto M. Fernandez

Palestyński
handlarz kłamstw
Bruce Bawer

Róża Melcerowa
- syjonistka i feministka
Patrycja Walter
 

Palestyńscy przywódcy ściągnęli 
nakbę na swoją ludność
Khaled Abu Toameh

Bogu/bogom nic
nie jesteśmy winni (III)
Lucjan Ferus

Opary zbiorowego
obłędu
Andrzej Koraszewski

Wszyscy jesteśmy
imigrantami
Andrzej Koraszewski 

Protokoły mędrców Syjonu
w Karcie Hamasu
Eliyahu Stern

Współudział UE w finansowaniu
irańskiego terrroru
Majid Rafizadeh

Powtarzanie kłamstwa
czyni je powszechną prawdą
Elder of Ziyon

Carl Zimmer o gatunkach
i ochronie
Jerry Coyne i Greg Mayer

Jak działa kampania
„przemocy osadników”
Caroline B. Glick

Zachód nakarmi
głodujących Jemeńczyków
Steven Stalinsky

Blue line
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk