Prawda

Sobota, 5 lipca 2025 - 17:25

« Poprzedni Następny »

Who sympathizes with the Palestinians and how?

Who sympathizes with the Palestinians and how?


Andrzej Koraszewski 2023-10-22


The Soviet Union sympathized with the Arabs, supported their national liberation struggle with good advice, weapons, instructors, training, education for their cadres, and provision of logistical support. The Arabs did not want any Palestinian state, they wanted to murder the Jews and divide Israel among themselves. Neither Egypt, nor Syria, nor Jordan, nor Iraq, nor Saudi Arabia promised any Palestine to anyone, in fact, they encouraged Palestinian Arabs to kill Jews for Allah. Refugees from the Palestinian Mandate were not granted citizenship in Arab countries and were kept in camps maintained by the United Nations. They were allowed to arm themselves to fight the Jews, and they were killed when they demanded the right to work and a normal life.


Bassem Eid, a Palestinian rights activist, writes:

" For many years, the leading Arab powers used the Palestinian people and the conflict with Israel to serve their own goals, generally repression at home and aggression abroad. Again and again, the Palestinians were asked to serve as cannon fodder against Israel to serve the agenda of the Arab states, which refused to consider peace with Israel. Today, much of the Arab world seeks peace and a new engagement with other nations, while Iran has embarked upon an ideological crusade to dominate the region. 

The Palestinian people do not have one face only. The self-proclaimed leaders of the "Palestinians" were people like the Grand Mufti of Jerusalem, Al-Husseini, of whom the founder of the Muslim Brotherhood, Hassan al-Banna, said in 1946:

"Hitler’s and Mussolini’s defeat did not frighten you. Your hair did not turn grey of fright, and you are still full of life and fight. What a hero, what a miracle of a man. We wish to know what the Arab youth, Cabinet Ministers, rich men, and princes of Palestine, Syria, Iraq, Tunis, Morocco, and Tripoli are going to do to be worthy of this hero. Yes, this hero who challenged an empire and fought Zionism, with the help of Hitler and Germany. Germany and Hitler are gone, but Amin Al-Husseini will continue the struggle. "

From the beginning the Soviet Union preferred Abu Nidal, (about whom Wikipedia writes, among other things: "The Eastern Bloc, and above all Romania, Hungary and Poland, offered shelter to Abu Nidal and members of his group and traded arms with them. The headquarters of the SAS Foreign Trade and Investment Company, owned by Abu Nidal, was located in Warsaw. It was abolished in 1987 at the behest of the United States"), who reportedly ordered the murder of several comrades-in-arms, and reportedly planned an assassination of Arafat, with whom he competed for power over the Palestinians. To this day, we do not know everything about his dark deeds. Like Arafat, he was an airplane hijacker, but Yasser Arafat won, and it was to him that the world handed the keys to the Palestinian house and entrusted the fate of the Palestinians.

 

This scepter of power over the Palestinians was handed to him after Arafat started the civil war in Jordan, after he was allowed to withdraw his armed troops from Jordan to Lebanon, after he started the civil war in Lebanon and brought about the destruction of that country, after America and Europe saved him from defeat at the hands of the Israeli army, and U.S. ships carried his army to Tunisia.

 

The Saudis feared that the Iranians would hijack the "Palestinian cause" and gain leadership among Islamic nations. Al Qaeda and Bin Laden didn't come out of nowhere. It was a murderous competition to see who was the best murderer, who hated the Jews the most, who could strike a stronger blow against the infidels.

 

The Palestinians were needed by the Arabs as dogs of war, by the West as proof of their concern for peace. Egyptian dissident Husein Abubakr Mansour writes:

"Free Palestine”—the slogan, the fantasy, and the policy—has always consciously implied the mass murder of Jews in their towns, streets, shops, and living rooms. Few are willing to say so openly, but in many intellectual, professional, and popular circles in the Middle East and the West, the idea of Palestinian national liberation has long been framed in terms that condone or necessitate the indiscriminate killing of Jews. For more unambiguous actors such as Hamas and the Islamic Republic of Iran, freeing Palestine simply means the total eradication of Israel without qualification. This is not a polemical point, but a basic reality and fact of our lives that demands scrutiny.”

The West paid for the education of the Palestinians, entrusting that education to the Arab Nazis. From time to time we heard about racist content in Palestinian textbooks, but were silent because we were afraid of accidentally linking it to Islam. French Muslim philosopher Abdennour Bidar wrote in his "Letter to My Muslim Brothers" in 2014:

"This problem is that of the roots of evil. Where do the crimes of this so-called “Islamic State” come from? I shall tell you, my friend. You will not be pleased with what I have to say, but it is my work as a philosopher. The roots of this evil which has stolen your face are within you yourself, the monster has come from your own innards – and whence will appear many other monsters, even worse than this one, as long as you will hesitate to admit that it is caused by your own illness and diseases, and as long as you will delay to attack this internal roots of evil!

When will we finally understand that Islam is not the heir of German Nazism only, that it was its precursor, that the extermination of the Jews in Europe was preceded by the bestial genocide of Armenians and Greeks in Turkey, that the barbarism previously rooted in this religion led to the murder of tens of millions of people and the enslavement of many nations, that in Islam cruelty is an imperative and terror is a dogma. The Palestinians have been assigned the role of the vanguard of Islam, which must regain the honor of conquering the world.

   

Bassem Eid wrote in May 2023:

What is happening in the Middle East right now is very simple. The theocratic regime of the Ayatollahs in Iran, not content with quashing women’s dignity and hanging youthful protesters at home, seeks to impose its apocalyptic medieval vision upon the whole region. Just as the terrorist factions that claim Palestinian leadership were used as enthusiastic pawns in the fascist-style wars of aggrandizement waged by the pan-Arab regime of Gamal Abdul Nasser in Egypt and the Ba’ath totalitarianism of Saddam Hussein’s Iraq, PIJ and Hamas are now attempting to pull the Palestinian people into Iran’s bloodthirsty schemes. I have a better idea. Let’s give our families and our children peace and prosperity, not projectiles and pain. Let’s have an agreement and understanding with Israel, instead of endless fighting and religious tyranny under Iran.

This desperate and naïve cry of a Palestinian is of no interest to Western journalists whose conscience dictates their saving the power of Palestinian Nazis over the Palestinians. Iran has been fighting for a "free Palestine" since 1979 only, before their Islamic Revolution others have done so. This Palestinian activist fighting for the rights of Palestinians reminds us in the same article that he was born in Jerusalem, from which his family was forcibly resettled not by Israelis, but by Jordanians. But the persecution of Palestinians by Palestinians and other Arabs doesn't matter to the world because it doesn't fit their narrative. Bassem Eid repeatedly says that the Palestinian leadership is responsible for the deaths of young Palestinians, for brainwashing them, for encouraging attacks, for  praising death, and for destroying anyone who even mentions peaceful coexistence.

 

The Arab Spring democratically brought the Muslim Brotherhood to power in Egypt, and the West was outraged when an Egyptian general stripped them of power. Egypt's president-general would like to change the way Islam is taught in Egypt. This provokes not only strong opposition from religious institutions, but also unfriendly murmurs from the West. It seems that we have serious problems with answering the question of who the enemy is.

 

The West helped overthrow the Shah in Iran, armed the Afghan mujahideen; this century it overthrew the Taliban in Afghanistan, Saddam Hussein in Iraq, Gaddafi in Libya, and helped overthrow Yemeni President Saleh.


Iraqi-Lebanese dissident Hussain Abdul-Hussain wonders why this fight against terror has consistently been counterproductive. Why is it that after every victory comes the defeat and rise of the most radical forces of Islam? He went from being a radical fighter for the Palestinian cause to an Arab in solidarity with Israel, "discovering America" when the United States overthrew Saddam Hussein, whom he hated. Years later, he wrote:

Today, 10 years later, almost everyone regrets the toppling of bloody tyrants like Saddam, Libya’s Qadhafi and Yemen’s Saleh. Arabs are just not cut out for democracy. Once central authority crumbles, militias mushroom and make it even harder to build anything democratic. Then Iran’s tyrannical regime sponsors these militias to project regional influence, and instead of countries changing from autocracy to democracy, they become Medieval in the image of Islamist Iran.

In Iraq, U.S. weapons, worth billions of dollars, which were given to the Iraqi army, fell into the hands of ISIS, huge stockpiles of weapons that were in Gaddafi's hands ended up in the hands of African Islamists, in Afghanistan American weapons ended up in the hands of the Taliban. Earlier in Iran, immediately after Islamists gained power, American hostages were taken, and the slogan of the Islamic revolution was then and is now: "Death to America, death to Israel." But the West is wary of supporting Iranian protesters, African Christians, Muslim dissidents and ex-Muslims. It fights some unspecified terrorism and supports the "Palestinian people", which for the Western left is the new proletariat.


As our Polish expert, Konstanty Gebert, wrote in response to my review of his book, "I wrote a history of Israel, not of the Arab world, so I'm interested in possible fascists in Israel, not in the Arab states."

 

Six years ago, the son of one of Hamas's founders appeared before the UN Human Rights Council at the invitation of UN Watch. His voice clearly frightened the peace-loving nations’ representatives present, but it made no impression on the journalists of the world's mainstream media.

 

 

A new interview with the so-called "son of Hamas", Mosab Hassan Yousef, has just been published on October 20, in which he says that "Israel must put an end to Hamas." Where? At Fox News, of course, because liberal journalists can't afford such symmetry.


Mosab Hassan Yousef, whose father, Sheikh Hassan Yousef, is a co-founder and one of Hamas's leaders, knows what he is talking about when he presents Hamas's goals and tactics.


Yousef says that Israel must crack down on "the most brutal terrorist organization operating today."


When Arafat was given power over the Palestinians, he made no secret of his intention to make the "State of Palestine" a terrorist base to fight the Jews. The more radical Hamas decided that he was doing it too slowly and too gently, that Islam had to win more quickly.

 

Israeli Arab Yoseph Haddad, an IDF soldier who now fights anti-Israel propaganda, was invited by the Israeli television station I24. When I open the link, the screen is black, I find out that the video has been restricted, that it contains graphic scenes, and that the content is potentially controversial. They ask me if I want to continue. I want to. Haddad talks about the workings of the media during the war, about the flood of lies, about the absurd reversal of reality and the accusation of Israeli soldiers of beheading babies, about how these lies are met with insufficient responses. There are no graphic scenes here, nor anything controversial, unless the statement that the majority of Israeli Arabs prefer to live under Israeli rule rather than under Hamas or Abbas is controversial to somebody. Attaching such reservations to this interview says a lot about the state of media corporations.


Many Israelis have been saved by their non-Jewish fellow citizens from death, maiming, or kidnapping by Hamas thugs.


Youssef Ziadna, a Bedouin from the Israeli town of Rahat, risked his life on October 7 to save about 30 people in his minibus. Of course, today he is receiving death threats, which are believed to have come from other Arab citizens of Israel.


We see the terror, we don't want to see its sources, we sympathize, but not with the Palestinians betrayed by the Arabs and their own leaders, but rather with those who make heroic efforts to kill Jews and who are hindered in these efforts by the perfidious Israelis. We don't want to be Islamophobes, so we refuse to hear the voices of desperate Muslims, those who don't want to be radicalized, who don't want to kill, who don't want to fight for peace to the last Jew, and who don't want to die for Allah.


Hundreds of condemnations of Hamas can be found on Arab social media. Arabs write that Hamas's actions are contrary to Islam, morality, and humanity.


Many ex-Muslims who do not intend to rationalize their knowledge of their upbringing in Islam flatly refuse to agree with the statement that these actions are contrary to Islam. They claim that they do not contradict the Qur'an, nor its interpretation by religious institutions, nor what they were taught at home, in the mosque, and at school. Both sides are somewhat right, and in many liberal Muslim homes, children are protected from the most destructive religious teachings. Hence such beautiful Muslim figures as Zakaria Fellah, an Algerian-born Muslim who studied in Switzerland and was a UN employee for many years. A few years ago he resigned as spokesman for the UN mission in Côte d'Ivoire due to the dramatic extent of corruption in the UN peacekeeping force. In the article, which begins by recalling the song "Losing My Religion" (which was obviously about Christianity), which was popular in the West in the 1990s, the author wrote that his Muslim faith was getting weaker. The reasons are obvious, every day the worst news comes from the Islamic world.

„New movements, organizations, militias, networks. New monsters…same methods: Terror and gruesome violence against anyone slightly different: Muslims and non-Muslims are the easy prey for fanatics who dare say their crimes are committed in my name!


Islamic supremacists, Islamo-fascists, that’s what they are. The new Barbarians on the march against human civilization and progress in the name of a Jihad they embarked on…without consulting with me.


A new form of totalitarianism claiming legitimacy from the early days of the new religion, the “Final Revelation.”


One goal. And it’s a chilling one: The planet should submit or else.  The word Islam after all, is synonymous with submission…Death to diversity, Death to science and technology, Death to human rights, Women’s rights, Dogs rights, No to Art! No to Music, No to Sex! No to Beauty! NO to pleasures!  Haram, haram, haram…almost every human activity is HARAM.  And Death to everybody who’s NOT them!”

Born in Britain to a Pakistani family, British doctor Qanta Ahmed calls on Muslim leaders to condemn Hamas. In a speech at the Independent Women's Forum posted on Twitter, she said:

"We are absolutely horrified at the slaying of Israelis & Jews in their own homes in an act of lethal genocide, that is what Hamas espouses, is lethal antisemitism."

The story of the beautyfully believing Muslims would take many pages, but in the "State of Palestine" (both in Hamas-ruled Gaza and in the Palestinian Liberation Organization-ruled Palestinian Authority), protecting one's own children from the effects of a barbaric religion borders on the impossible. Don't count on finding information about it in your media. Rather, you will hear Greta Thunberg's appeal for solidarity with Palestine.

 

Translation from Polish Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj









Ławka

Hili: Tak rzadko tu teraz siadasz.

Ja: Zmieniam obyczaje.

Więcej

Gwałt, wcale tak bardzo
nie posunęliśmy się do przodu!
Phyllis Chesler

Sean John Combs, znany jako Puff Daddy, P. Diddy, Puffy i Diddy – amerykański producent muzyczny, raper i aktor. Combs został aresztowany i oskarżony 16 września 2024 r. o wymuszenia, handel ludźmi siłą i transport w celach prostytucji. 2 lipca 2025 r., po trzech dniach narad, ława przysięgłych uznała Combsa za winnego dwóch zarzutów transportu w celach prostytucji z udziałem Ventury, innej byłej dziewczyny i pracowników seksualnych, ale nie uznała go za winnego spisku w celu wymuszenia okupu i zarzutów handlu ludźmi. Tego samego dnia Combsowi odmówiono zwolnienia za kaucją i nakazano mu pozostanie w areszcie do czasu ogłoszenia wyroku, który ma się odbyć 3 października. 

Odpowiadając na mój artykuł o katastrofie „Freak-off” z udziałem Diddy’ego, wielu czytelników pisało do mnie prywatnie. Zgadzali się z tym, co napisałam – ale jedna kobieta przesłała wyjątkowo niepokojący komentarz. Oczywiście ma pełne prawo do własnego zdania, ale przypomniała mi nieodżałowaną Margaret Mead, z którą kiedyś debatowałam – w 1977 roku. Mead wierzyła, że jeśli kobieta została zgwałcona, to zasłużyła na to; „musiała naruszyć jakieś tabu”.

Więcej

Jak zła terapia przejęła
kontrolę nad szkołami
Coleman Hughes

Coleman Hughes (Źródło: wikipedia)

Oto metoda: wyobraź sobie, że poziom każdego z tych czterech bożków w twoim życiu spada do średniej krajowej. Jak bolesne byłoby to dla ciebie w każdym z przypadków? Jak bardzo cierpiałbyś, mając jedynie przeciętną ilość władzy? Bogactwa? Przyjemności? Honoru? (Z drugiej strony, jeśli jesteś poniżej średniej w którejś z tych kategorii, którą najbardziej chciałbyś zwiększyć?)

Gdy Brooks zadał mi to pytanie, moją pierwszą myślą było to, że utrata władzy w ogóle by mnie nie ruszyła. Nigdy mnie to specjalnie nie pociągało. Przez lata miałem własny zespół, ale o wiele bardziej lubiłem być muzykiem wspierającym w cudzych projektach. Uwielbiam prowadzić podcast, ale nie przepadam za byciem jego szefem.

Więcej
Blue line

Sprawozdanie
"Pana Nie wiem”
Andrzej Koraszewski


Pozwólcie, że wyjaśnię. Jak wyjaśnić siedmioletniemu chłopcu, kim jestem? Z jednej strony siwy obcy staruch, z drugiej – inteligentny siedmiolatek, syn cudownej przyjaciółki, która na upartego mogłaby być moją wnuczką. Jego matkę znam od czasu, kiedy miała czternaście lat, a nasze gęby rozjaśniały się zawsze przy każdym spotkaniu. Wczoraj wpadła, a raczej – kazałem jej przyjść do mnie, bo spotkanie na ulicy czy w sklepie groziło cyrkiem wspólnego, publicznego płaczu. Samotnie wychowuje syna i gadała o nim bez końca. Rozstaliśmy się jej stanowczym stwierdzeniem: „Następne spotkanie u mnie, będzie prawdziwa kawa, a nie to twoje rozpuszczalne świństwo”. Wróciłem do roboty, a gdzieś z tyłu głowy pytanie: jak też ja się przedstawię młodemu człowiekowi, który niedawno stracił dziadka i prawdopodobnie ma ograniczoną ochotę na rozmowę ze starym obcym dziadem? Trzeba się będzie jakoś przedstawić, ale jak?

Więcej

To jest
antyfaszysta
Brendan O'Neill


Jeśli chcesz zobaczyć prawdziwego antyfaszystę, zapomnij o pozerach i nienawistnikach z Glastonbury – spójrz raczej na krótkie, odważne życie Yisraela Natana Rosenfelda. Gdy „antyfaszyzm” dla ospałych narcyzów z zachodniej lewicy oznacza jedynie wycie „Fuck Farage” i jedzenie wegańskich lodów na festiwalu muzycznym, dla Natana oznaczał wstąpienie do wojska i walkę przeciw ludziom, którzy dokonali największej rzezi Żydów od czasu Holocaustu. W obliczu rasistowskich kłamstw naszych elit, które oczerniają IDF jako ludobójczych demonów, Natan – ten współczesny Machabeusz – walczył za swój naród i swój lud przeciw ich faszystowskim prześladowcom. Jego niezwykła odwaga okrywa hańbą nikczemników z Glastonbury, którzy życzyli mu śmierci.]


Nazwisko, które powinniśmy zapamiętać z tego weekendu, to nie Bob Vylan. Ani Pascal Robinson-Foster – tak naprawdę nazywa się ów punk nienawidzący Izraela, który wzbudził takie oburzenie na Glastonbury. 

Więcej
Blue line

Bitwa
o "Palestynę"
Ivan Bassov


Jak niezrozumiana nazwa stała się bronią — i dlaczego Żydzi powinni ją odzyskać


Nazwa „Palestyna” stała się w żydowskim dyskursie głęboko polaryzującym terminem. U części Żydów samo jej wypowiedzenie wywołuje dyskomfort, a nawet wrogość. Reakcja ta wynika często z jej skojarzenia z retoryką antysyjonistyczną lub antysemicką — zwłaszcza w kontekście współczesnych ruchów politycznych. Termin ten bywa postrzegany jako zakwestionowanie legalności istnienia Izraela — a nawet samej żydowskiej tożsamości narodowej.


Jednak ta reakcja nie ma wyłącznie charakteru politycznego. Jest również emocjonalna, historyczna i głęboko symboliczna.

Więcej

Media odmawiają publikacji
fikcyjnego „rysunku Mahometa”
Elder of Ziyon


BBC: "Czterech pracowników satyrycznego magazynu w Turcji zostało aresztowanych za opublikowanie rysunku, który rzekomo przedstawia proroka Mahometa – postać świętą w islamie, którego wizerunek jest kwestią głęboko kontrowersyjną. Turecki minister spraw wewnętrznych Ali Yerlikaya potępił rysunek opublikowany przez magazyn LeMan, nazywając go 'bezczelnym' i ogłosił, że zatrzymano redaktora naczelnego, grafika, dyrektora instytucjonalnego oraz rysownika."

Więcej

Pamiętnik znaleziony
w starym łbie II
Andrzej Koraszewski


Wojna sześciodniowa na Bliskim Wschodzie spowodowała długotrwałe turbulencje w Europie Wschodniej. Zamieszkaliśmy w mieszkaniu cioci Mani na Pięknej. Pokój, kuchnia, łazienka i my we dwoje. Ciocia Mania to osobny rozdział. Małgorzata nie darzyła jej sympatią. Żydo-komuna w całej krasie. Powojenne życie spędziła w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Komunistką była przed wojną (światową), podczas wojny była w ZSRR, gdzie towarzysz Stalin uleczył ją z komunizmu. Małgorzata nie chciała się nawet interesować, dlaczego polazła do bezpieki, a Anna tylko się krzywiła. Tak czy inaczej, ciocia Mania wzięła przedwczesną emeryturę i pojechała turystycznie do Izraela. Małgorzata miała opiekować się mieszkaniem, więc przynajmniej chwilowo objęliśmy mienie pobezpieczniackie.

Więcej

Jak zmieniono Izrael
w krynicę zła
Daniel Ben-Ami


Od 7 października i początku wojny Izraela z Hamasem zachodni „postępowcy” zwrócili się przeciwko państwu żydowskiemu. Na ulicach i w mediach natężenie i gwałtowność nienawiści wobec Izraela – a nierzadko także wobec Żydów – bywały wręcz przytłaczające.


Czasem wręcz trudno pojąć naturę współczesnej nienawiści do Żydów. Jest tak powszechna i wszechogarniająca. Niemniej wciąż możliwe jest wyodrębnienie głównych elementów „postępowej” krytyki Izraela – a ściślej tego, co gdzie indziej nazywam „woke'owym antysemityzmem”.

U jego podstaw leży przekonanie, że Izrael jest ucieleśnieniem zła. Że jest państwem skrajnie nikczemnym. Widać to w sposobie, w jaki przeciwnicy Izraela już nie krytykują go według jakichkolwiek normalnych standardów. Nie ograniczają się do potępienia rządu Izraela, jego polityki czy działań w Gazie. Nie krytykują Izraela tak, jak krytykowane bywają inne państwa. Nie – krytycy Izraela przedstawiają go jako źródło całego zła tego świata. Widać to choćby na diagramie, który krążył w zeszłe lato w środowiskach antyizraelskich. „Palestyna to klucz” – głosił tytuł, sugerując, że to właśnie ten temat „łączy wszystko”.

Więcej

Empatia to piękna rzecz
– póki nie zbrzydnie
Lucy Tabrizi


Na Zachodzie zbudowaliśmy cały nasz moralny system wartości wokół empatii. Wychwalamy ją. Nagłaśniamy. Czcimy. Ale gdzieś po drodze empatia przestała być cnotą, a stała się słabością – podatną na przejęcie i wykorzystanie przeciwko nam.


Znam empatię. Żyłam nią. Wywodzę się z kręgów obrońców praw zwierząt; moje dawne konto nosiło nazwę „compassionate living” (współczujące życie), jeśli to cokolwiek mówi. Spędzałam godziny oglądając nagrania z rzeźni, przyglądając się cierpieniu, od którego większość ludzi odwraca wzrok. Stałam kiedyś po kolana w zakrwawionej wodzie morskiej, filmując ciężarną wielorybicę w agonii. Zginęła. Zostały mi po tym objawy PTSD.

Jestem też matką. Sama myśl o cierpieniu moich dzieci jest nie do zniesienia. 

Więcej

Irlandia wprowadza ustawę
'nie kupuj u Żyda'
Hank Berrien


Po raz pierwszy od klęski nazistowskich Niemiec jakikolwiek europejski rząd promuje prawo, które wprost nawołuje do bojkotu towarów produkowanych przez Żydów.

Więcej
Blue line

Antysemityzm
i syjonofobia
Ivan Bassov


Od supersesjonizmu do wymazywania: jak teologia zastępstwa napędza nienawiść wobec Żydów i ich państwa.

Często słyszymy: „Nie jestem antysemitą, jestem tylko antysyjonistą”. To rozróżnienie – regularnie wykorzystywane jako retoryczna zasłona dymna – dziś się rozpada. Współczesna wrogość wobec Żydów coraz częściej wyraża się nie przez dawne obelgi, lecz poprzez obsesyjny sprzeciw wobec ich państwa. Dlatego potrzebujemy nowego języka, który odzwierciedla tę zmianę. Wiele osób twierdzących, że sprzeciwia się „tylko Izraelowi”, przejawia tak głęboką, nieproporcjonalną wrogość, że zasługuje ona na własną nazwę: syjonofobia.

Więcej

Wyciek informacji z CNN
to negacjonizm
Bob Goldberg

Irańska instalacja nuklearna, przed jej zniszczeniem.

Podczas gdy izraelska i amerykańska precyzja w działaniu niszczyły infrastrukturę Iranu, prasa spieszyła się, by naprawić reputację teokracji.

Media wykonały swoją robotę dobrze — dla Teheranu.

Udało im się przedstawić niszczycielski, precyzyjny atak na irańską infrastrukturę nuklearną i system dowodzenia jako kosztowną stratę czasu. Na podstawie jednej wstępnej, wywiadowczej oceny szkód w irańskich operacjach nuklearnych, udostępnionej wszystkim czołowym mediom jednocześnie, dziennikarze sumiennie przekazali komunikat: ataki Izraela i USA opóźniły Iran zaledwie o kilka miesięcy.

Więcej
Blue line

Prawdziwa
historia syjonizmu
Cheryl E. 


Wszyscy słyszeliśmy, jak ignoranci opowiadali, że pewnego dnia w 1897 roku grupa żydowskich syjonistów z Europy Wschodniej obudziła się i postanowiła rozpocząć ruch mający na celu zmuszenie i zmanipulowanie całego świata, by „ukradł” arabską ziemię – tylko dlatego, że ci źli żydowscy syjoniści chcieli odzyskać ziemię, na której żyli ich przodkowie i z której zostali wygnani niemal 1800 lat wcześniej.

Więcej

Aktywiści pro-palestyńscy
dali się nabrać
Ahmed Fouad Alkhatib


Islamska Republika Iranu nigdy nie zaprzestanie mieszania się w sprawę palestyńską, ponieważ Teheran potrzebuje tego konfliktu, by zasilać swoją machinę propagandową. W rzeczywistości bezpieczna, stabilna i niezależna Palestyna pozostanie odległą możliwością, dopóki Islamska Republika istnieje w swojej obecnej formie i może utrzymywać pozory poparcia dla Palestyńczyków. Tylko poprzez napiętnowanie tego złowrogiego reżimu i zdystansowanie się od niego ruch pro-palestyński ma szansę stać się skuteczny.

Więcej

Przeczytaj konstytucję
Iranu i rozbij reżim
I. Marcus i B. Siegel


Chociaż niedawna porażka sojuszniczych ugrupowań Iranu — Hamasu, Hezbollahu i Syrii Asada — przyniosła ulgę wielu osobom, zwłaszcza w Izraelu, to świętowanie jest nadal przedwczesne.
Cele Iranu nie zmieniły się tylko z powodu upadku jego pełnomocników. Prawdziwe zagrożenie, jakie Islamska Republika nadal stwarza dla całej ludzkości, leży na stole w jej podstawowym dokumencie — konstytucji. Przyjęta w 1979 r. i zmieniona w 1989 r. Konstytucja Islamskiej Republiki Iranu stanowi jasną artykulację przyszłego porządku świata, który Iran uważa za swój cel: najpierw narzucić go światu islamskiemu, a następnie całej ludzkości.

Więcej

Nienawiść do Żydów
w tureckich mediach
Elder of Ziyon



Po raz kolejny tureckie media wyprzedziły inne kraje i zostały światowym mistrzem w kwestii antysemityzmu.


Mają go więcej niż Iran. Więcej niż Jordania. Więcej niż Jemen.


Oto kilka ostatnich tureckich wyczynów.


A tu prawdziwa ilustracja 
artykułu w gazecie Aydinlik na temat tego, jak żydowscy miliarderzy rzekomo finansują Izrael:

Więcej

Pamiętnik znaleziony
w starym łbie
Andrzej Koraszewski


Dawno, dawno temu był sobie w Polsce komunizm. To nie był ruski komunizm, to nie był afrykański komunizm, ani jugosłowiański komunizm. To był nasz polski komunizm. Komunistów w Polsce nie widziałem. Byli oportuniści, mnóstwo łajdaków, byli marzyciele tacy jak Jacek Kuroń, urzeczeni utopią i chcący budować utopię, byli durnie tacy jak ja, którzy dali się nabrać na pomysł rewizjonizmu, czyli rozmiękczania tego od środka. (O tej mojej przygodzie z rewizjonizmem może będzie kiedyś osobno.)

Więcej

Reakcje ONZ na ataki
Iranu na izraelskich cywilów
UN Watch


Trzynastego czerwca 2025 r. Izrael rozpoczął operację Wstający Lew, prewencyjny atak militarny na irański program broni jądrowej, kilka godzin po tym, jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej ONZ (MAEA) po raz pierwszy od 20 lat ogłosiła, że Iran naruszył porozumienie. Precyzyjne ataki zostały przeprowadzone przeciwko dowódcom wojskowym Iranu i naukowcom zajmującym się energią jądrową, a także przeciwko krytycznej infrastrukturze wojskowej, w tym irańskim systemom obrony powietrznej, obiektom do przechowywania i produkcji pocisków balistycznych oraz obiektom jądrowym. Premier Netanjahu uzasadniał te ataki jako konieczny akt samoobrony. „Gdyby tego nie powstrzymano, Iran mógłby wyprodukować broń jądrową w bardzo krótkim czasie — może to być rok lub kilka miesięcy” — powiedział.

Więcej

Wyobraź sobie,
że Hitler pozostał nietknięty
Joshua Hoffman


Pozwolić najwyższemu przywódcy Iranu, Alemu Chameneiemu, wyjść z tej wojny bez szwanku to jak pozwolić Hitlerowi wycofać się do Berlina w 1944 roku — z poturbowaną armią, ale z nietkniętą ideologią.


Czy potrafisz wyobrazić sobie świat, w którym architekci ludobójstwa mogą działać dalej bezkarnie — nadal trzymają się władzy i wciąż wierzą, że mieli rację?


To nie jest alternatywna historia. To ostrzeżenie.

Bo po 12-dniowej wojnie między Izraelem a Iranem właśnie z takim scenariuszem flirtuje dziś świat. Najwyższy Przywódca Iranu, Ali Chamenei, przeżył. Jego reżim nadal jest chroniony. Jego machina propagandowa nadaje. Jego Gwardia Rewolucyjna nadal maszeruje. Jego rakiety mogą być osłabione, jego zastępcze siły zdezorientowane, jego program nuklearny cofnięty — ale on sam pozostaje nietknięty.

Więcej

Kurdowie:
zapomniany naród
Paul Finlayson


Niedawno znalazłem się na spotkaniu zorganizowanym przez godną podziwu, nieco donkiszotowską organizację Tafsik — grupę, której misją jest zszywanie postrzępionych nitek ludzkiej wspólnoty w epoce dudnienia plemiennych werbli. To było wspaniałe wydarzenie, kalejdoskop sprzeciwu wobec ponurych obrazów współczesnego świata.

Więcej
Blue line

Ataki Trumpa na Iran
były sygnałem dla Chin
Daniel; Greenfield


Ameryka właśnie stała się nieprzewidywalna.
Jedną z największych słabości amerykańskiej polityki zagranicznej była nasza przewidywalność. Nasi przeciwnicy potrafili dokładnie określić, co zrobimy, a czego nie.


Jednym z największych atutów prezydenta Trumpa jest jego nieprzewidywalność. W sprawie ataków na Iran nie tylko trzymał wszystkich w niepewności do ostatniej chwili, ale też zastosował wyrafinowane środki, by zmylić obserwatorów. Dan Caldwell, znajomy Tuckera Carlsona, został usunięty z Pentagonu z powodu zarzutów o przecieki. Podobny los spotkał kilku innych. Kiedy ataki faktycznie zostały przeprowadzone, nie pojawiły się wcześniej żadne przecieki – mimo że niektóre media twierdziły, iż mają informacje od anonimowych „urzędników”. Wszyscy nauczyli się milczeć w sprawach naprawdę istotnych.

Więcej

Czas, którego nigdy
nie zapomnimy
Phyllis Chesler

Karykatura zamieszczona przez egipskiego liberała.

Mamy przywilej żyć w tych czasach – czasach, których nigdy nie zapomnimy, w których ważą się losy narodów.


Izrael wykonał całą ciężką pracę, tę brudną robotę – w imię własnego przetrwania, w imię Zachodu, w imię całej ludzkości. Niezwykłe osiągnięcie militarne państwa żydowskiego, w połączeniu z sukcesem zadziwiającej operacji psychologicznej – zdawałoby się, że skoordynowanej ze Stanami Zjednoczonymi – doprowadziło do unicestwienia niemal już gotowej zdolności Iranu do zniszczenia Izraela – chas we’szalom (Boże uchowaj!).

Więcej

Od wtorku do wtorku
minął tydzień
Andrzej Koraszewski 


Nieznośna lekkość dalszego bytu. Informuję szanownych czytelników o chwilowej (lub trwałej) impotencji twórczej. Podobnie jak z pszczołami (tymi od Kubusia Puchatka), z impotencją nigdy nic nie wiadomo. Mój mózg chodzi na zwolnionych obrotach, a nie chciałbym zabierać ludziom czasu ględzeniem.


Zbyt dużo palę. Siedzę na schodkach werandy, gdzie siedzieliśmy 40 minut przed śmiercią Małgorzaty, a ona silnym i ożywionym głosem referowała ostatnie wiadomości. Zawsze lubiliśmy siedzieć na tych schodkach, czasem dziwiliśmy się, że tak pięknie urządziliśmy sobie to nasze ostatnie gniazdko. Tak wyszło — dziewięćdziesiąt procent zasługi to wiele przypadków, dziesięć procent to wysiłki, żeby przypadkowym zdarzeniom nadać jakiś sens.

Więcej

„Filozof Putina”
to antysemita
Elder of Ziyon


Aleksandr Dugin, rosyjski ultranacjonalista często nazywany „filozofem Putina”, to nie tylko niebezpieczny ideolog. To także antysemita opętany teoriami spiskowymi na punkcie Izraela, a jego majaki odzwierciedlają powracającą prawdę: że Żydzi i państwo żydowskie postrzegani są jako egzystencjalne zagrożenie dla totalitarnych ideologii – właśnie dlatego, że wartości żydowskie pozostają z nimi w moralnej opozycji.

The New York Times przedstawił Dugina swoim czytelnikom w 2022 roku, opisując go jako „filozofa Putina”, który był jednym z głównych orędowników inwazji na Ukrainę.
Jego myśl opiera się na idei „eurazjatyzmu” – przekonaniu, że Rosja to odrębna cywilizacja, która powinna stworzyć państwo obejmujące cały kontynent, wzorowane na dawnym imperium, ale bez komunistycznej ideologii Związku Radzieckiego. 

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Iran jest z Ameryką
w stanie wojny od 46 lat
Daniel Greenfield

Kolejne
„Boskie zwycięstwo”
Hussain Abdul-Hussain

Ciąg dalszy „Listów
z naszego sadu”
Andrzej Koraszewski

Niech przemówi mój
podziw dla Żydów
Paul Finlayson

Rewolucja już jest,
ale jaka to rewolucja?
Alberto M. Fernandez

Granice nieposłuszeństwa
obywatelskiego
Patrycja Walter

Myśli o dziennikarstwie
zależnym
Andrzej Koraszewski

Antysemityzm  gorszy niż
twojej babci
Avi Herbatschek

Wojna Izraela z Iranem
jest przysługą dla ludzkości
Z materiałów MEMRI 

Izrael musi powiedzieć
kim jest wróg
Yonatan Daon

Komiczny upadek
kultu kefiji
Brendan O’Neill

Świat pogrążył się
w moralnej otchłani
David Collier

Powinniśmy poważnie traktować
hasło „Śmierć Ameryce”
Daniel Greenfield

Antysemityzm bywa wyrokiem
śmierci
Joshua Hoffman

Izrael wykonuje
brudną robotę za innych
Elder of Ziyon

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk