Prawda

Wtorek, 6 czerwca 2023 - 17:40

« Poprzedni Następny »

The magnificent thirteen led by a missionary

The magnificent thirteen led by a missionary


Andrzej Koraszewski 2020-11-20

Sven Kühn von Burgsdorff (in the blue shirt) and mysterious European diplomats. Behind them a group of protesters with a banner stating: “European Union: your money killed Rina Shnerb R.I.P.”

Sven Kühn von Burgsdorff (in the blue shirt) and mysterious European diplomats. Behind them a group of protesters with a banner stating: “European Union: your money killed Rina Shnerb R.I.P.”



Nobody is responsible for the sins of their forefathers, but it’s worth saying to those who are cultivating these sins that we notice them. The issue of family ties is not always clear either, so I may be exposing myself to the accusation of imputing too close a kinship. The American-Israeli writer, Tuvia Tenenbom, noted that many Germans, in their desire to atone for the sins of their ancestors against the Jews, devote their lives to compassion for Palestinians, who are victims of Jews, who allegedly do to them exactly what Nazi did to Jews. He noticed this phenomenon first in Germany where he pretended to be German, and then when he toured Israel and the Palestinian territories as a German journalist and talked with, among others, German activists. He managed this feat because, in spite of living for many years now in the US, he was born in a family of German Jews in Israel; in German he speaks like a German, in Hebrew he speaks like an Israeli because he was born and raised in Israel (he also speaks Arabic, so sometimes he lied that his father was a Jordanian), and he looks like a Munich regular at the local beer halls.

An interesting example of this type of atonement for the sins of the ancestors may be the case of Sven Kühn von Burgsdorff. He is a German diplomat heading the European Mission in Palestine. Burgsdorff is not only the head of the Mission but he definitely has his own mission. This missionary is not known for his critique of the Palestinian Authority nor Hamas. It’s difficult to find in his activities any trace of criticizing Hamas for the constant shelling of Israeli towns and villages, for the constant torching of Israeli fields and forests, for planting stocks of weapons in civilian buildings, for sending children to attempt terrorist attacks, nor for child abuse by forcing military training on children. It’s difficult to find among the actions of this missionary any critique of the rulers of the Palestinian Authority for harassing their political opponents and for tortures in the Palestinian prisons, for corruption and embezzlement of financial aid from the European Union, for incitement to terror, or for curricula teaching hatred.   


Recently Sven Kühn von Burgsdorff became famous for his clear and decisive statement that the European Union will continue paying awards with the EU’s money to Palestinian terrorists for killing or attempting to kill Israeli civilians.   


When the EU authorities, after protests for years, initiated a modest attempt to stop financing Palestinian terror, Sven Kühn von Burgsdorff quickly explained:

"While the entities and groups included in the EU restrictive lists cannot benefit from EU-funded activities, it is understood that a natural person affiliated to, sympathizing with, or supporting any of the groups mentioned in the EU restrictive lists is not excluded from benefiting from EU-funded activities, unless his/her exact name and surname… corresponds to any of the natural persons on the EU restrictive lists".

This story described by, among others, Khaled Abu Toameh, a Palestinian journalist living in Israel, who often criticizes the attitude of the Palestinian rulers to Palestinian society, also shows the very peculiar character of the Palestinian fight for peace.

 

16 November Sven Kühn von Burgsdorff again got media attention by appearing, apparently as a head of 13 other diplomats in a southeastern neighborhood of Jerusalem, Givat HaMatos, to protest against the building of 1257 flats.

 

The UN also protested through the mouth of Nikolay Mladenov, the European Union in the person of Commissar Josep Borrell himself, and diverse Jewish organizations. On the spot, however, was Sven Kühn von Burgsdorff and “other diplomats”. These other diplomats are very mysterious. There is no way to identify their names, ranks, or the countries they represent. All reports give only the name of the German aristocrat with his long tradition of fighting on every occasion not only against the building of flats but also against Israel.      


The BBC reported about the case:

“The United Nations and European Union have criticised an Israeli plan to build 1,250 homes for Jewish settlers on the edge of occupied East Jerusalem.

Israel has invited bids for the construction in the Givat Hamatos area.

A UN envoy warned it would damage prospects for a future contiguous Palestinian state.”

“On the edge”, or inside the Green Line, i.e. on the territories the Arab Legion managed to conquer and to cleanse of Jews in 1948.



Standing there in Givat HaMatos, as a leader of mysterious, pandemically masked alleged diplomats, von Burgsdorff said that the planned settlement expansion “gives some observers the impression” that Israel is trying to create “facts on the ground” before President-elect Joe Biden assumes office in January.

“It’s very important to demonstrate unity in the international community that any such project, any such construction, which is illegal under international law, cannot go forward.”

Both he and other representatives of the European Union argue that this residential area may hinder communication between Bethlehem and East Jerusalem, which they insist must be the capital of the State of Palestine.


Personally, I do not suspect that this German aristocrat was ever interested in the history of the conquest and Arabization of East Jerusalem. If I were to give him advice about where to start, I would recommend the book by an American journalist of Armenian origin who (pretending to be an American Nazi) accompanied as a photographer Egyptian volunteers from the Muslim Brotherhood. John Roy Carlson (real name: Avedis Boghos Derounian) described the battle for Jerusalem in his book, Cairo to Damascus, which was first published in the United States in 1951. Carlson wrote: 

Victors and vultures hovered around the periphery of the Jewish Old City, now being battered mercilessly by the Arab Legion. Abdullah El Tal promised a merciful surrender, but he was savage in bringing it about. There was no way to “peace” except through war because the Jews refused to surrender. The Legion guns were firing point-blank at targets from fifty to two hundred yards away. I got as close as I dared. As each building was battered, and the defenders pushed back, sappers would advance and blow the works. House by house the Jews were being pushed into the heart of their ghetto. This has been going on day and night and was now in its tenth day.

 

There certainly were enough Arabs – hundreds of Arab Legion soldiers milling around in British khaki and khaffiyas. They were uniformly young and looked like a genuine fighting army. They were all heavily armed, and ammunition was being brought up constantly in boxes with English markings. There was shortage neither of men nor armaments.


I got permission from a junior officer to visit the defenses on Zion Gate. One of the massive portals hung crazily from one set of hinges, the other was blown off. The passageway about twenty feet wide and thirty feet high, was now packed tight with barbed wire, rails, and rocks. Above it the walls were manned heavily by Legion troops. Here, also, I found a concentration of several British deserters, fighting with Arabs. Immediately besides the Gate three heavy British armored cars lay in waiting for the Palmach. The Jews would certainly get a scorching reception if they tried another break through.  

[...]

Sitting in a classroom chair behind a desk was the commander of the Zion Gate Front, Captain Mahmoud Bey Mousa. [...] Through an interpreter I reported my name and profession, and asked his permission to stay for the surrender.  


“I think the negotiations will begin tomorrow morning”, Mahmoud Bey said.


He was sitting literally on the proverbial keg of gunpowder, for stacked behind and all around him, under his bed near by, and all the way to the further end of the basement, which was being used as an emergency hospital, were cases upon cases of ammunition with the usual markings of His Majesty’s Army. I squeezed my bag between cases of ammunition under his bed and then went to the top floor of the school to take photographs of the Jewish quarter. They were to prove of historic value, for less than forty-eight hours later the ghetto was reduced to ruin and ruble.  

Maybe I’m unfair to the German aristocrat for suspecting that he was never interested in the history of the conquest and de-Judaization of East Jerusalem nor other territories on which he is carrying out his mission. I do not rule out, however, that he knows the memoir, written in a prison on Montelupiuch Street in Kraków by Kurt Ludwig Ehrenreich von Burgsdorff. He was a German aristocrat, born in1886, with a PhD in law, a Knight of the Iron Cross (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes). From December 1, 1943, to January 17, 1945, he was a governor of the Kraków district in the General Government (Gouverneur des Distrikts Krakau im Generalgouvernement). At the same time he was the head of the party organization of the NSDAP in the Kraków district.

 

In his memoirs, clearly written with the thought that it would be read by Polish judges, Kurt Ludwig Ehrenreich von Burgsdorff wrote:

“I firmly deny specifically: taking part in maltreatment or premeditated killing of civil and military persons and of prisoners of war, as well as arrests detrimental for persons persecuted for the political, national, religious or racist reason. On the other hand I admit that from November 1943 to the middle of January 1945 I was serving as temporary governor for Kraków district and as NSDAP leader in Kraków. I carried out my duties according to my knowledge and conviction, in the spirit of agreement between the two nations, as I did previously on boards and individually. Therefore, I do not feel guilty and the appraisal of my actions I leave to the Polish high court. I deeply believe that I will find fair judges”.

He gives a fascinating motivation for his joining the Nazi movement as early as 1933: 

“I joined the Party on May 1, 1933, in spite of my serious reservations concerning principles and religious issues, in the first place because I was impressed by the social program of NSDAP, but mainly because I didn’t want to lose my post as a governor (Regierungsprasident) encouraged by [Kurt Walter] Dönicke – my district chairman in Leipzig. (…) I was emotionally attached to this post because it was held by both my father and my grandfather, and his mother was from Leipzig”.

It seems that Sven Kühn von Burgsdorff is also attached to his post and he probably has the same hope that he will get a fair appraisal. For now he is judged by other European diplomats and by the European media, and they all are full of admiration. So many ancestors of today’s European diplomats and journalist were shouting in the past:

Żydzi do Palestyny

Juden nach Palästina

Joden naar Palestina

Juifs à la Palestine

Judíos a Palestina

Židia do Palestíny

Ebrei in Palestina

Judar till Palestina

Zsidók Palesztinába

 

Today they prattle joyfully “Never again” and at the same time they support not so much the “Palestinian cause” (because the few Palestinians who can talk without fear are saying that they want peace with Israel), as the cause of those who openly seek to create a Palestine “from the River to the Sea”.       


Jews in Europe were being murdered for two thousand years. The Shoah, perpetrated by Nazis, cleansed the continent of its Jewish inhabitants. During the war, out of almost ten million, 63 percent of the Jewish population perished. After the war, everybody who could was seeking a rescue in Palestine or in the US. In subsequent decades the Jewish minority dwindled further, and today on the European continent there exist some 1.3 million people of Jewish origin.  Arab countries were even more efficient.


Update:


After persistent efforts we managed to find the information about these mysterious "diplomats” who accompanied the German aristocrat. As a credible source tells us, they were the representatives of missions to the Palestinian territories from: Austria, Belgium, Denmark, Finland, France, Germany, Ireland, Italy, Malta, the Netherlands, Poland, Spain, Sweden, Norway and Switzerland. Austria, Denmark and Finland and the Netherlands sent their Head of Mission, the rest of the countries sent their deputy mission heads.


Representation of the Republic of Poland to the Palestinian National Authority in Ramallah, (this is the official name of the Polish mission) is headed by Przemysław Czyż. Their official website does not encourage any contacts, but for consular matters it directs you to the Polish Embassy in Tel Aviv; any diplomatic activity is not visible.    


Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj












Gioconda
Ja: Co tu robisz?
Hili: Udaję Giocondę.

Więcej

Jeżyny, czyli
kolczasty problem
Athayde Tonhasca Júnior

Z książęcymi szatami zniszczonymi przez jeżyny. The Sleeping Beauty, grafika autorstwa Arthura Rackhama (1867–1939), Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu, jak powiedział nam Charles Perrault (1628-1703), pewien książę cieszył się naturą, radośnie zabijając zwierzęta w lesie, kiedy zauważył ukryty głęboko w puszczy zamek. Słudzy księcia wyjaśnili mu, że w zamku jest piękna księżniczka, która została przeklęta przez złą wróżkę; młoda dama leżała w stanie śpiączki, dopóki nie obudzi jej przystojny książę. Jego Wysokość, który najwyraźniej miał wysokie mniemanie o swoim wyglądzie, zdecydował, że to właśnie on ma przełamać zaklęcie. Ale dotarcie do Śpiącej Królewny nie było łatwe; zamek był otoczony drzewami i potężną przeszkodą, która powstrzymałaby mniej zdeterminowanego młokosa: ścianą jeżyn.

Więcej

Saudyjczycy wyłaniają się
jako regionalne mocarstwo
Elder of Ziyon


Stany Zjednoczone pozostawiły próżnię na Bliskim Wschodzie – a Saudyjczycy ją wypełniają.

 

Od dziesięcioleci toczy się walka o to, kto zostanie przywódcą świata muzułmańskiego. Egipt wypełniał tę rolę pod rządami Nasera, ale od tego czasu żaden kraj arabski nie zdobył hegemonii. 

 

Iran próbował ustawić się jako przywódca muzułmańskiego świata od początku obecnego stulecia, ale nie potrafił przezwyciężyć niechęci sunnickiej większości. Swoją ofertę złożyła Turcja. Zjednoczone Emiraty Arabskie, choć niewielkie, próbują wyznaczyć nowy kierunek dla państw Zatoki Perskiej w świecie po czasach ropy naftowej. 

W ciągu ostatnich kilku lat zdecydowanym liderem stała się jednak Arabia Saudyjska. Saudyjczycy zawsze chcieli odgrywać rolę przywódczą, ale do niedawna ich głównym atutem była Mekka, a element religijny był koniecznym, ale niewystarczającym warunkiem wstępnym prawdziwego przywództwa. Teraz Saudyjczycy ustalają program nie tylko jako przywódcy świata muzułmańskiego, ale całego regionu. 

 

Więcej
Blue line

Czy modne bzdury
przestaną być modne?
Andrzej Koraszewski 

Oxford English Dictionary dodał niedawno nowe hasło.

Łukasz Sakowski opublikował wywiad, który przeprowadził z Katarzyną Szumlewicz, na temat tego jak ideologia woke niszczy naukę i humanistykę. Wykładająca filozofię na UW Katarzyna Szumledwicz zaczyna od problemu z nazwą tego masowego ruchu, bo dosłownie to „przebudzeni”, ale niektórzy tłumaczą to jako wzmożeni. Ci „wzmożeńcy”, jak wyjaśnia dalej Szumlewicz, są niezwykle delikatni, reagujący urazą, oburzeniem i poczuciem krzywdy w imieniu własnym i innych. To ludzie kreujący się na ofiary i wmawiający innym, że są ofiarami. Czy ten ruch wzmożeńców powinien kojarzyć się z marksizmem? Wielu ludzi lewicy protestuje, nie da się jednak ukryć, że ta nowa awangarda uciśnionych czerpie kubłami z marksistowskiej tradycji.

Więcej

O zachodnich mediach
i konflikcie arabsko-izraelskim
Richard Landes

Członkowie i zwolennicy Islamskiego Dżihadu na wiecu w Gazie. Zdjęcie Atia Mohammed/Flash90

Wyrażenie „społeczność oparta na rzeczywistości” ma dziwną genealogię. Po raz pierwszy użyty z pogardą przez urzędnika administracji Busha w 2004 roku do opisania liberałów, którzy sprzeciwiali się ich polityce za pomocą „faktów”, szybko stał się dumnym samoodniesieniem dla liberałów. Jak na ironię, jak ujął to Kurt Andersen w swoim obszernym studium niespokojnych relacji Ameryki z rzeczywistością: „Żadna ze stron tego nie zauważyła, ale duże frakcje elitarnej lewicy i populistycznej prawicy są w tej samej drużynie”. Stało się to jeszcze bardziej prawdziwe w ciągu sześciu lat, odkąd Andersen napisał tę uwagę w 2017 roku.

Więcej
Blue line

Credo sceptyka.
Część VII.
Lucjan Ferus


Tym bardziej nie potrafię przekonać się do tych religijnych „prawd”, gdyż w ogóle nie działa na mnie tzw. argument autorytetu (w skrócie: powinieneś wierzyć, bo wierzą w to, o wiele mądrzejsi od ciebie). Zatem do czasu aż mi ktoś udowodni, że się mylę, moje credo religijne będzie takie samo zapewne, jak Cesare Vaniniego, który w 1619 r. został spalony na stosie, bo doszedł swym (chyba nie natu­ralnym?) rozumem do prawdy, której Kościół kat. w żaden sposób nie mógł podważyć ani obalić. Powiedział on mianowicie coś takiego...

Więcej

Czego możemy
nauczyć się od Izraela
Hugh Fitzgerald

Stacja odsalania wody morskiej.

Dziś w wielu krajach brakuje wody zdatnej do picia lub wystarczająco czystej do użytku rolniczego. Wieloletnie susze, wywołane globalnym ociepleniem, spowodowały kolosalne straty dla rolników. Wzrost liczby ludności doprowadził również do wielkiego obciążenia dostępnych zasobów wód gruntowych. Warstwy wodonośne, które powstawały przez tysiące lat, wyczerpały się w ciągu kilku dziesięcioleci. Być może najgorszym przykładem złego zarządzania wodą jest Arabia Saudyjska. 

Więcej

Amok - czyli ta zniewaga
krwi wymaga
Robert King


„Znieś to jak kobieta”
„Jak możesz oczekiwać, że jakikolwiek mężczyzna cię zechce, jeśli nie masz dobrze płatnej pracy?”
„Co masz na myśli, mówiąc, że jesteś ‘chora’? To po prostu ‘damska grypa’”.
„Dziewczyny nie płaczą”.
„Bądź kobietą!”

Więcej

Porażka Narodowej Strategii
walki z antysemityzmem 
Elder of Ziyon


Obecnie w Stanach Zjednoczonych istnieją co najmniej cztery główne nurty antysemityzmu:

 

* Tradycyjny skrajnie prawicowy antysemityzm.

* Czarny antysemityzm. 

* Arabski i islamski antysemityzm. 

* „Postępowy” i lewicowy antysemityzm.

Więcej

Błędna krytyka genetycznych
testów na pochodzenie
Jerry A. Coyne


Niestety, NPR skontaktowało się z prymatologiem Agustínem Fuentesem, który wydaje się mieć zbyt silne ideologiczne podejście do biologii, aby wyjaśnić swoim czytelnikom „problemy” z wykorzystaniem testów DNA do ustalenia pochodzenia – z których tak jak wielu z nas korzystało w firmach takich jak 23andMe™ . Niestety, „krytyka” Fuentesa dotycząca metody i wyników jest błędna, świadcząc albo o nieznajomości biologii, albo o ideologicznym dążeniu do przekonania ludzi, że ludzie na całym świecie są tak podobni, że używanie DNA do ustalenia pochodzenia jest prawie bezużyteczne. (Jest to oczywiście część poglądu, że „rasa jest konstruktem społecznym”, co najwyraźniej oznacza teraz, że „grup etnicznych nie można łatwo zidentyfikować na podstawie ich DNA”). Aby podać w wątpliwość takie testy, Fuentes wysuwa szereg twierdzeń: rasy są konstrukcjami społecznymi; nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie zidentyfikować grupy na podstawie ich DNA (ergo nie mamy wystarczających danych, aby wiarygodnie określić twoje pochodzenie genetyczne); nie oczekuje się znalezienia różnic genetycznych między populacjami oddzielonymi geograficznie, ponieważ geografia jest czysto subiektywna i arbitralna; ludzie zbyt często się przemieszczają, aby wiarygodnie określić miejsce, w którym żyli przodkowie; twoja historia genealogiczna może odbiegać od twojej historii genetycznej.

Więcej

Głupota i podłość
w służbie walki o władzę
Andrzej Koraszewski

Sklep pod nazwa „Hitler”, ten na zdjęciu jest akurat w Kairze, sklepy z tą nazwą znajdujemy w Turcji, w Indiach, w Pakistanie i w kilku innych krajach.  (Źródło zdjęcia: \

Najnowszy skandal wywołany przez pisowskich propagandystów, to próba przekonania, że marsz z okazji 4 czerwca powinien kojarzyć się z obozem śmierci w Auschwitz. Gensek (generalny sekretarz) Prawa i Sprawiedliwości, Krzysztof Sobolewski, zapewnia, że użycie archiwalnych zdjęć z Auschwitz było całkowicie zgodne z prawem. Być może prokurator miałby pewien problem z przedstawieniem aktu oskarżenia, trudno jednak o jakiekolwiek wątpliwości, że mamy do czynienia z całkowicie amoralnym zachowaniem, podyktowanym bezdenną głupotą i skrajną podłością.

Więcej
Blue line

Zdatny do lotu,
czyli jak latają trzmiele
Athayde Tonhasca Júnior 

M. Rimsky-Korsakov – Lot trzmiela (arr. Faustin Jeanjean) XIII Polski Festiwal Fletowy Sieradz 2021 (Zrzut z ekranu)

Pewien inżynier aerodynamiki w latach 30. ubiegłego wieku w Niemczech, jadł obiad z biologiem, gdy rozmowa zeszła na temat latających pszczół. Inżynier, prawdopodobnie ożywiony sznapsem lub dwoma sznapsami, pokazał biologowi kilka obliczeń na kawałku papieru, aby udowodnić, że pszczoły nie mogą wygenerować siły nośnej wystarczającej do latania. Najwyraźniej będąc pod wrażeniem przenikliwości swojego rozmówcy, biolog podzielił się ze swoimi rówieśnikami naukowym dowodem na to, że pszczoły nie potrafią latać. Prasa podchwyciła tę historię i narodził się mit – choć to tylko jedna z nielicznych opowieści wyjaśniających genezę powszechnego przekonania, że naukowcy udowodnili, że trzmiele nie potrafią latać (nikt nie wie, w jaki sposób trzmiele się w to wplątały).

Więcej

Promowania antysyjonizmu
nie jest „dialogiem”
Jonathan S. Tobin

Kongresmenka Rashida Tlaib (D-MI) przemawia za ustawą „No Muslim Ban” podczas konferencji prasowej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 26 stycznia 2023 r. Źródło: Wikipedia.

Organizowanie programów Zoom dla żydowskich studentów i tych, którzy dążą do zniszczenia Izraela, jest antyizraelskim aktywizmem, a nie udzielaniem młodzieży informacji, których odmawia się im gdzie indziej.

Więcej
Blue line

Dżihadystyczny konflikt
w wojnie rosyjsko-ukraińskiej
Steven Stalinsky


Od rozpoczęcia wojny w Ukrainie 24 lutego 2022 r. uwaga skupia się na geopolitycznym aspekcie konfliktu i jego wpływie na stosunki międzynarodowe. Jednak w ramach tego większego konfliktu toczy się ukryta wojna dżihadystyczna z udziałem szeregu grup dżihadystycznych, z których jedne stanęły po stronie Rosji, podczas gdy inne wspierają Ukrainę. Wydarzenia te mają konsekwencje dla bezpieczeństwa narodowego krajów na całym świecie i są szczegółowo opisane w dużym nowym badaniu MEMRI Jihad and Terrorism Threat Monitor (JTTM), które zawiera nigdy wcześniej niepublikowane informacje na temat wpływu wojny rosyjsko-ukraińskiej na globalny ruch dżihadu.

Więcej

Niewygodne
palestyńskie ofiary
Hugh Fitzgerald

 Abdullah Abu Dżaba 

Istnieje pewna klasa palestyńskich ofiar przemocy, którą główne media konsekwentnie pomijają. Są to Palestyńczycy, którzy zostali zabici nie przez izraelskie naloty, ale przez rakiety wystrzelone przez Palestyński Islamski Dżihad lub Hamas z Gazy na izraelskie miasta, ale spadają one zbyt wcześnie i zamiast zabijać izraelskich cywilów, zabijają palestyńskich cywilów w Gazie. "Spectator"16 maja pisał:
"Nazywał się Abdullah Abu Dżaba i chcę, żebyście to nazwisko zapamiętali, bo zapewne usłyszycie je po raz ostatni. Był Palestyńczykiem z Gazy, miał podobno sześcioro dzieci i zginął w ostatnich starciach między Izraelem a Palestyńskim Islamskim Dżihadem. Nie słyszeliście o Abu Dżabie, ponieważ był niewygodnym Palestyńczykiem, którego nie można uważać za ofiarę syjonistycznej agresji." 

Więcej

Turcja: Co powiedziałby
ojciec?
Amir Taheri

<span>Atatürkizm próbował na stworzyć nową tożsamość Turcji jako nowoczesnego państwa, mającego hetyckie i celtyckie korzenie, dystansującego się od „dekadenckiego Orientu” i mającego nadzieję na odzyskanie należnego mu miejsca w rodzinie narodów europejskich. Na zdjęciu: Mustafa Kemal Atatürk (po prawej) z szachem Iranu (po lewej). Źródło: Wikipedia.</span>

Dziś (tekst pierwotnie opublikowany 28 maja 2023r.) tureccy wyborcy idą do urn, by wybrać swojego prezydenta, podczas gdy specjalna grupa operacyjna pracuje nad ceremoniami z okazji setnej rocznicy powstania Republiki Turcji 29 października 1923 r.
Ale co człowiek, który założył republikę, pomyślałby o dzisiejszej Turcji?
Człowiekiem, o którym mowa, jest Mustafa Kemal Pasza, alias Atatürk („Ojciec Turków”), charyzmatyczny dowódca wojskowy, który przekształcił okrojone pozostałości Imperium Osmańskiego w aspirujące do nowoczesności państwo narodowe.

Więcej

Nowe media i stare
problemy z dialogiem
Andrzerj Koraszewski 

Hili: Czy są jeszcze na świecie prawdziwi perypatetycy?Cyrus: Chyba już tylko my dwoje.

Media społecznościowe żerują na narcyzmie młodych i starych, stwierdza znajomy socjolog, który próbuje przyglądać się temu zjawisku. Mam wrażenie, że ta obserwacja zawiera sporo prawdy. Wszelkiego rodzaju selfie królują na Facebooku, Instagramie i Tik-Toku. Zastanawiam się jednak na ile te media łączą ludzi i jak zmieniają społeczne relacje w różnych grupach społecznych? 

Więcej

‘Raniąca’ idea
merytorycznych podstaw nauki 
J. A. Coyne i A. I. Krylov

Interdyscyplinarna grupa 29 wybitnych naukowców, w tym dwóch laureatów Nagrody Nobla, opublikowała w „Journal of Controversial Ideas” pierwszy w swoim rodzaju, recenzowany artykuł rzucający światło na ideologiczny atak na naukę, jaki ma miejsce na zachodnich uniwersytetach, w wydawnictwach i instytucjach finansujących naukę. (Preprint artykułu 29 naukowców jest dostępny tutaj: https://iopenshell.usc.edu/pubs/pdf/JCI_Merit_final.pdf, a pełny artykuł pojawi się tutaj: https://journalofcontroversialideas.org/article/3/1/236 na stronie internetowej czasopisma.)

Jeszcze kilka miesięcy temu nigdy nie słyszeliśmy o „Journal of Controversial Ideas”, recenzowanej publikacji, której celem jest promowanie "swobodnego dociekania kontrowersyjnych tematów". Nasze badania zazwyczaj nie pasowały do tego opisu. W końcu dowiedzieliśmy się jednak o istnieniu tego czasopisma, kiedy próbowaliśmy opublikować komentarz o tym, jak współczesna nauka jest kompromitowana przez zmniejszenie nacisku na podstawy merytoryczne. Najwyraźniej to, co kiedyś było banalnie oczywiste i niebudzące zastrzeżeń, jest teraz kontrowersyjne i ekscentryczne, nawet w naukach ścisłych. 

Podstawy merytoryczne nie są obecnie nigdzie modne. Widzieliśmy to w tendencji wśród naukowców do oceniania badań naukowych na podstawie ich zgodności z dominującą postępową ortodoksją oraz w rosnącej niechęci naszych instytucji... 

Więcej

Kiedy Arabowie zaproponowali
wymianę ludności
Elder of Ziyon


Jak wiadomo, "przesiedlanie ludności" jest obecnie uważane za główną zbrodnię wojenną, (chociaż inaczej traktowano to w przeszłości). Równocześnie wielu próbuje (bezskutecznie) udowodnić, że syjonistyczni Żydzi planowali przenieść Arabów z Palestyny?

Więcej

Credo sceptyka.
Część VI
Lucjan Ferus


Czy to jest właściwy sens bożego planu Opatrznościowego względem ludzkości? Przyznam, że nic z tego nie rozumiem, jaki w końcu jest ten nasz Bóg? Czy taki, jakim Go widzieli Ojcowie Kościoła i najwięksi myśliciele chrześcijaństwa? Bóg ­o nieskończonych i niczym nie ograniczonych możliwościach? Bóg Absolut, mający te wszystkie atrybuty, wymienione na początku? Czy raczej jest On taki, jakim opisują Go autorzy ST?: „Ułomny, plemienny Bóg starożytnych Izraelitów, nie świadomy skutków swych czynów, który musi przekonywać się, co niesie przyszłość. 

Więcej

Jestem zaniepokojony
zaniepokojeniem
Stephen M. Flatow

Widok na nieautoryzowaną placówkę Homesz na Zachodnim Brzegu, 17.11.2022 r. Zdjęcie: Nasser Ishtayeh/Flash90.

Departament Stanu USA mówi, że jest „głęboko zaniepokojony” faktem, że rząd Izraela zniósł zakaz mieszkania Żydów w społeczności Homesh. Cóż, jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony.

 

Homesz był jedną z czterech społeczności żydowskich w północnej Samarii, które ówczesny premier Ariel Szaron jednostronnie zlikwidował, podejmując się wycofania z Gazy w 2005 roku.

Więcej
Blue line

Wybory w Turcji: nacjonalizm
wygrywa mimo biedy
Burak Bekdil

<span> Kampania reelekcyjna prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana (po 21 latach rządów) wyznacza cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”. Na zdjęciu: Turecka kampania wyborcza, maj 2023r., zrzut z ekranu wideo.)</span>

Czternastego maja 64 miliony obywateli Turcji poszło do lokali wyborczych w sytuacji dotkliwego kryzysu gospodarczego, pogłębiającego się kryzysu demokracji i rządu, który okazał się całkowicie bezradny w działaniach pomocowych po trzęsieniach ziemi z 6 lutego, w których zginęło ponad 50 tysięcy osób. Blok opozycyjny nigdy nie był silniejszy przeciwko autokratycznemu reżimowi.

Turcja to biedny kraj, w którym dochód na mieszkańca wynosi zaledwie 9 tys. dolarów rocznie. Rośnie deficyt budżetowy, inflacja, bezrobocie. W odpowiedzi kampania prezydenta Erdoğana, stawia za cel „przetrwanie naszego kraju w starciu z głównymi mocarstwami zachodnimi, krzyżowcami, wrogami wewnętrznymi, zdrajcami, terrorystami, ateistami i homoseksualistami”.

Więcej

Najdziwaczniejszy kraj
pod słońcem
Andrzej Koraszewski 

Liczba Żydów wygnanych z poszczególnych krajów arabskich, którzy dotarli do Izraela w latach 1948 -1972. Źródło: Martin Gilbert, \

Dlaczego w Jerozolimie jest więcej korespondentów zagranicznych niż w Pekinie czy w Moskwie? Dlaczego wszystkie dzieci w piątej klasie dowolnej wiejskiej szkoły znają nazwę Izrael, ale mają kłopoty z wymienieniem krajów sąsiadujących z Polską? Dlaczego większość polskich dziennikarzy nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, gdzie jest stolica Izraela? Dlaczego mamy sto razy więcej ekspertów informujących nas o Izraelu niż ekspertów zajmujących się gospodarką wodną?

Więcej

Główny problem w filogenezie
zwierząt chyba jest rozwiązany
Jerry A. Coyne

Porozmawiajmy o naszych przodkach. (Źródło: Wikipedia)

Jak piszą autorzy nowego artykułu w „Nature”, istnieje pięć głównych grup zwierząt, które powstały na wczesnym etapie ewolucji zwierząt i przetrwały do dziś: żebropławy, gąbki, płaskowce (małe, proste organizmy wielokomórkowe), parzydełkowce i zwierzęta dwubocznie symetryczne (wszystkie inne zwierzęta, od mięczaków po kręgowce).

Więcej

Problem Departamentu
Stanu z Izraelem
Mitchell Bard

Amerykański ambasador w Izraelu, David Friedman wręcza pierwszy amerykański  paszport z nazwą kraju “Izrael” urodzonemu w Jerozolimie Amerykańskiemu obywatelowi Menachemowi Zivotofskiemu w ambasadzie USA w Jerozolimie 30 października 2020r. Źródło zdjęcia: David M. Friedman/Twitter.

Pierwotnie Departament Stanu USA, zdecydowany, by zapobiec powstaniu państwa żydowskiego, sprzeciwiał się zarówno podziałowi na dwa państwa, jak i uznaniu państwa żydowskiego. Kiedy to zawiodło, dyplomaci USA przez dziesięciolecia próbowali zapobiec rozwojowi sojuszu z Izraelem. Przed administracją Trumpa większość ich wysiłków była poświęcona zmuszeniu Izraela do powrotu do linii rozejmu z 1949 roku. Teraz Departament Stanu chce powrócić do idei podziału, fantazjując o stworzeniu państwa palestyńskiego, o którym wie, że będzie dążyć do zastąpienia państwa żydowskiego.

Początkowo na politykę Departamentu Stanu wobec syjonistów wpłynęła wrogość brytyjskiego Foreign Office (FO). Podobnie jak FO, Departament Stanu był pełen antysemitów, których poglądy kształtowała niechęć do Żydów. Uzupełniali ich 
arabiści, którzy w państwie żydowskim widzieli przeszkodę do realizacji swojej wizji Bliskiego Wschodu i, co najważniejsze, dostępu do ropy naftowej. Dla obu grup Izrael zawsze był źródłem zła w regionie.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Chrześcijanie są mordowani
jak zwierzęta
Raymond Ibrahim

“Od rzeki do morza
Palestyna będzie wolna”
Bassam Tawil

Razem na dobre
i na złe
Athayde Tonhasca Júnior

Fałszywe oskarżenie
Żabotyńskiego
Adam Levick

Ekstremiści już planują
wykorzystanie AI
Steven Stalinsky

Jak Palestyńczycy
próbują zniszczyć Liban
Bassam Tawil

Wywiad rzeka
o seksie
Andrzej Koraszewski

Żydzi mieli powody,
by obawiać się ludobójstwa
Elder of Ziyon

Credo sceptyka.
Część V.
Lucjan Ferus

"Economist" promuje krytyka
istnienia Izraela
Adam Levick

Iran: Zastąpienie Chomeiniego
Clintonem
Amir Taheri

Inny dżihad Palestyńczyków
przeciwko Izraelowi
Bassam Tawil

Krytyka nazbyt zatroskanego
rozumu
Andrzej Koraszewski

Iran prowadzi wojnę
z narodem palestyńskim
Bassem Eid

Czy uprawa jabłek
odzwierciedla bigoterię?
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk