To fascynujące, że rozwiązanie w postaci dwóch państw jest takim dogmatem dla tak wielu, że Jared Kushner, który mówi, że powinniśmy dawać priorytet faktycznym prawom człowieka i godności Palestyńczyków zanim wypracujemy polityczne parametry rozwiązania, jest bezlitośnie krytykowany.
Wszyscy ”eksperci” twierdzą uparcie, że to, co starali się przepchnąć od Oslo – z czego 100% poniosło porażkę – jest nie tylko jedynym rozwiązaniem, ale jedynym priorytetem.
I każdy z nich przysięga, że chce tego, co najlepsze, dla Palestyńczyków.
Czy Palestyńczycy mają się lepiej dzisiaj niż w 2010 roku? 2002? 1996? 1986? Jeśli odpowiedź brzmi ”nie”, to czy nie warto uznać ich za priorytet, a nie żądania ich nieudanych przywódców?
Nikt jednak nie zadaje tego pytania. Wszyscy są tak nadzwyczaj skupieni na krokach do osiągnięcia rozwiązania w postaci dwóch państw według linii zawieszenia broni w 1949 roku, że ludzie, którym tym rozwiązaniem rzekomo chciano pomóc, zostali zepchnięci na margines i zapomniano o nich.
Jeśli celem palestyńskiego państwa jest danie Palestyńczykom praw człowieka i godności, i jeśli jest oczywiste, że każde wyobrażalne państwo palestyńskie będzie tego odwrotnością, to dlaczego ludzie nadal skupiają się na aspekcie państwowości i ignorują aspekt praw człowieka?
Pilna wiadomość: Izrael nie chce szkodzić prawom człowieka Palestyńczyków. Chce być bezpieczny przed mniejszością, którą wychowano w wierze, że zabijanie Żydów jest jej najwyższym celem. Jeśli to zniknie, znikną także inne problemy.
Plan ”ekonomia najpierw” dałby Palestyńczykom więcej nadziei, więcej godności, więcej możliwości decydowania o własnym życiu. W żaden sposób nie przesądza to ostatecznego rozwiązania.
A ”eksperci” chwytają za broń przeciwko każdemu, kto ośmiela się coś takiego zaproponować.
To jest szaleństwo.
Czy ktokolwiek poważnie nie zgadza się, że Palestyńczycy zostali oszukani przez swoich przywódców, tak Hamas, jak Fatah?
Niemniej, każdy poprzedni plan ”pokojowy” opierał się na założeniu, że ci niemoralni, skorumpowani przywódcy pozostaną przy władzy, by nadal oszukiwać własną ludność.
Czy nie nadeszła pora na inne myślenie o tym problemie? Czy nie pora uznać, że na pierwszym miejscu jest dobro narodu palestyńskiego, a więc coś, co nigdy nie zostało zrobione w ich krótkiej historii?
Ale nie. ”Eksperci” od 100% niepowodzeń wiedzą lepiej.
Ci ”eksperci” spędzili całe swoje kariery na rozmowach z arabskimi przywódcami, którzy uparcie twierdzą, że to, co oni mówią, jest najlepsze dla Palestyńczyków, ale w rzeczywistości chcą ich tylko wykorzystywać w charakterze pionków we własnej karierze politycznej.
Od 1948.
Ten wzór jest całkowicie wyraźny, ale ”eksperci” nadal ich słuchają.
Czy ktokolwiek zapytał ludność palestyńską, czego chcą? Czy kiedykolwiek było dobre badanie, w którym zadawano właściwe pytania, nie zaś pytania, które są tendencyjne lub powierzchowne?
Oto przykład, do jakiego stopnia ”eksperci” mylą się:
Od 1950 roku samozwańczy ”przywódcy” Palestyńczyków i funkcjonariusze UNRWA twierdzili z wielką pewnością siebie, że palestyńscy Arabowie nie chcą być naturalizowani w krajach swoich gospodarzy.
Od 1950 roku, za każdym razem kiedy Palestyńczycy dostrzegali jakąś lukę prawną, która pozwalała im na zostanie obywatelami Libanu lub Egiptu, rzucali się na nią.
ZA KAŻDYM RAZEM.
Jak trudno jest zrozumieć, że ich przywódcy kłamią i że ludzie chcą czegoś innego niż ich przywódcy?
Niemniej – gdzie czytaliście tę informację wśród milionów słów napisanych o tym konflikcie?
Dla ludzi, którzy nie są zaślepieni religią Oslo, istnieje olbrzymia przepaść między tym, co się nam mówi o tym, czego chcą Palestyńczycy, a tym czego oni rzeczywiście chcą. I boją się powiedzieć o swoich prawdziwych pragnieniach, bo kiedy są one sprzeczne z tym, co mówią przywódcy, znika zjednoczony front.
Nie wiemy wiele o planie Kushnera, ale wiemy, że główne przeszkody przychodzą ze strony ludzi, którzy zainwestowali w stare, nieudane plany – i ze strony palestyńskich przywódców, którzy celowo chcą trzymać swoją ludność w nieszczęściu, żeby była mięsem armatnim przeciwko Izraelowi. Jeśli ktoś chce naprawdę polepszyć życie Palestyńczyków, powinien w 100% popierać niekonwencjonalny plan, który może pomóc Palestyńczykom bez zaszkodzenia ich aspiracjom politycznym.
Nie ma tu negatywnej strony, szczególnie w porównaniu do status quo.
Ludzie Zachodu jednak tak bardzo nienawidzą Trumpa, że chcą, by ten plan się nie udał.
A palestyńscy przywódcy zrobią wszystko, co mogą, by sabotować ten plan, ponieważ zagraża ich władzy.
Gdzie są normalni ludzie, którzy mogą spojrzeć obiektywnie na to, co mówi Kushner? Nie ma ich wielu.
Tak, ten plan prawdopodobnie nie uda się.
Ale ludzie, którzy chcą pokoju, chcieliby oddzielić Palestyńczyków od ich nikczemnych przywódców. Ludzie, którzy chcą pokoju, chcieliby pomóc im żyć godnym zżyciem.
Wydaje się, że bardzo niewielu ludzi naprawdę chce pokoju.
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska Elder of Ziyon
Amerykański bloger prowadzący niesłychanie profesjonalny blog informujący o sprawach Bliskiego Wshcodu
Od redakcji „Listów z naszego sadu”
Czy rzeczywiście nic nie wiemy o poglądach zwykłych Palestyńczyków? Poglądy ludzi żyjących w dyktaturach zawsze różnią się zasadniczo od tego, co znajdujemy w mediach dyktatorów. Zachodnie media walnie przyczyniają się do powielania narracji rządzących dyktatorów, a jednak, jeśli się chce, można dotrzeć do opinii zdumiewająco różniących się od tego, co znajdujemy w naszej prasie. Poniżej film francuskiego reżysera Pierra Rehowa,
