Prawda

Czwartek, 3 lipca 2025 - 12:50

« Poprzedni Następny »


Zagrożeni Asyryjczycy i język Jezusa potrzebują międzynarodowego wsparcia


Uzay Bulut 2023-02-08

<span> Asyryjczycy to rdzenni mieszkańcy terenów dzisiejszej Turcji, Iranu, Syrii i Iraku. W wyniku muzułmańskich prześladowań i masakr Asyryjczycy są obecnie niesuwerenną mniejszością w swoich ojczystych krajach. Ich sytuacja jest także konsekwencją braku wsparcia i ochrony ze strony Zachodu. Na zdjęciu: Klasztor Marii Panny Midyat w Mardinie w Turcji, pierwotnie zbudowany w VI wieku. (Zdjęcie: https://www.tripadvisor.com)</span>
 Asyryjczycy to rdzenni mieszkańcy terenów dzisiejszej Turcji, Iranu, Syrii i Iraku. W wyniku muzułmańskich prześladowań i masakr Asyryjczycy są obecnie niesuwerenną mniejszością w swoich ojczystych krajach. Ich sytuacja jest także konsekwencją braku wsparcia i ochrony ze strony Zachodu. Na zdjęciu: Klasztor Marii Panny Midyat w Mardinie w Turcji, pierwotnie zbudowany w VI wieku. (Zdjęcie: https://www.tripadvisor.com)

Naród asyryjski, który ucierpiał z powodu wielu zbrodni, w tym ludobójstwa na ziemiach swoich przodków na Bliskim Wschodzie, odniósł znaczące zwycięstwo w Stanach Zjednoczonych w kwestii swoich praw językowych.


Począwszy od roku szkolnego 2023-24, Niles North High School i Niles West High School w Illinois dodadzą język asyryjski jako akredytowaną opcję do listy języków obcych (język obcy jest wymagany do ukończenia szkoły). Również w listopadzie zeszłego roku asyryjski został uznany przez Radę Edukacji stanu Illinois za akredytowany język światowy, torując drogę do historycznego głosowania Kuratorium Oświaty 219 Okręgu Niles Township.


W Illinois mieszkają tysiące Asyryjczyków. Kursy języka asyryjskiego są również prowadzone w niektórych szkołach w Kanadzie, Europie i Australii.


Niestety, język asyryjski/neoaramejski nadal nie jest oficjalnie uznawany w Turcji, gdzie Asyryjczycy żyją od tysiącleci. Asyryjczycy w Iraku, Iranie i Syrii również stoją w obliczu poważnych wyzwań związanych z ich prawem do edukacji w języku ojczystym.


Większość Asyryjczyków to chrześcijanie i mówią po asyryjsku (znanym również jako syriacki, aramejski lub neoaramejski), jednym z najstarszych języków świata i językiem Jezusa.


Asyryjczycy to rdzenni mieszkańcy terenów dzisiejszej Turcji, Iranu, Syrii i Iraku. Tur Abdin, południowo-wschodnia część Turcji, której nazwa wywodzi się z języka asyryjskiego, oznacza „górę sług [Boga]” i jest religijnym i kulturowym centrum Asyryjczyków.


Przez 300 lat, od 900 p.n.e. do 600 p.n.e., asyryjscy królowie rządzili największym imperium w północnej Mezopotamii, jakie wówczas znał świat. Apostoł Tomasz nawrócił Asyryjczyków na chrześcijaństwo i w III wieku naszej ery stali się narodem chrześcijańskim.


Aż do ludobójstwa Asyryjczyków przez Turków osmańskich w latach 1915-23 ludność asyryjska stanowiła znaczącą obecność w regionie, pomimo panowania tureckiego, które rozpoczęło się w XI wieku po inwazji tureckiej. W VIII wieku Arabowie najechali tereny asyryjskie na Bliskim Wschodzie, a społeczność asyryjska przez stulecia była również poddawana agresji kurdyjskiej. Według Assyrian International News Agency średnio co 50 lat dochodzi do masakry Asyryjczyków.


W wyniku muzułmańskich prześladowań i masakr Asyryjczycy są obecnie niesuwerenną mniejszością w swoich ojczystych krajach. Ich sytuacja jest także konsekwencją braku wsparcia i ochrony ze strony Zachodu.


Niemal całkowite wytępienie Asyryjczyków – w tym ich języka i dziedzictwa kulturowego – miało miejsce podczas ludobójstwa w latach 1915-1923. Asyryjczycy nazywają ludobójstwo „seyfo”, co w ich języku oznacza „miecz”: do ich mordowania często używano mieczy. (Więcej szczegółów na temat ludobójczych zbrodni popełnionych na Asyryjczykach można znaleźć w starannie opracowanej książce profesora Josepha Yacouba, Year of the Sword: The Assyrian Christian Genocide).


Sto lat po ludobójstwie pozostała społeczność asyryjska w Turcji nadal walczy o otwarcie asyryjskiej szkoły podstawowej w Stambule i, co nie jest zaskoczeniem, nie otrzymuje żadnego wsparcia ze strony tureckiego rządu. Według gazety „Agos” ostatnia szkoła asyryjska w kraju została zamknięta w 1928 roku.


Od powstania Republiki Tureckiej w 1923 r. jej rządy odmówiły pełnego uznania i poszanowania praw językowych i kulturalnych jej obywateli niebędących Turkami. Utrzymują się ograniczenia dotyczące używania języków innych niż turecki w sferach polityki i sektora publicznego, takich jak debaty polityczne lub kampanie polityczne. Rząd turecki nie zezwala również partiom politycznym na promowanie kultury asyryjskiej, ormiańskiej, kurdyjskiej, jazydzkiej, greckiej ani żadnej innej kultury mniejszości w Turcji. Podobnie szkoły lub związki zawodowe nauczycieli mogą zostać rozwiązane zgodnie z prawem tureckim za promowanie języków mniejszości, ponieważ turecka konstytucja ustanawia, że turecki jest „językiem państwowym”. W związku z tym ustawodawstwo nadal brutalnie ogranicza wolność wypowiedzi w językach innych niż turecki.


Dziś asyryjski ma wiele zagrożonych dialektów, nawet tam, gdzie wcześniej był mocniej obecny, jak w Iraku, przedrewolucyjnym Iranie i w Syrii.


Prawie 50 lat temu znany badacz neoaramejskiego, Otto Jastrow, napisał, że Turoyo, czyli neoaramejski lub asyryjski dialekt Tur Abdin, wymrze w XXI wieku. Winą za to obarczył migrację do Europy: uchodźców uciekających przed tym, co nazwał kurdyjską agresją wobec chrześcijan szukających tam azylu, a także brak ochrony chrześcijańskiej własności w Turcji.


Profesor Hannibal Travis, który napisał kilka artykułów i książek o ludobójstwie Asyryjczyków, powiedział Gatestone o złej sytuacji języka asyryjskiego na Bliskim Wschodzie:

„W Iraku istniało kiedyś nauczanie języka asyryjskiego dzięki zarządzeniu z 1972 r., istniały też asyryjskie kluby kulturalne i kościoły. Wiele z tych instytucji zniknęło z powodu działalności Al-Kaidy i Państwa Islamskiego (IS) w tym kraju.


Istnieje nauczanie języka i budowa kościołów – w kościołach czasami odbywają się różnego rodzaju zajęcia – ale nie można ich porównać ze skalą kurdyjskich instytucji kulturalnych i budowy meczetów w Rządzie Regionalnym Kurdystanu lub z ich arabskimi odpowiednikami w innych częściach kraju. Ponadto wiele mniejszych asyryjskich miast i wiosek straciło swoją rolę jako miejsca przekazu kulturowego, ponieważ zostało to zakazane lub zostały zburzone, lub porzucone na obszarach działalności rebeliantów kurdyjskich lub podczas walk z Iranem lub Turcją w ciągu ostatnich 50 lat Inne wioski były prawdopodobnie zdominowane przez Kurdów po masakrze 3 do 6 tysięcy w 1933 r. W 1998 r. Kurdowie próbowali zamknąć niektóre szkoły asyryjskie w Iraku, na kontrolowanych przez nich terenach.


W 2018 r. siły kurdyjskie w Syrii próbowały również zamknąć szkoły asyryjskie, które działały przez dziesięciolecia pod nadzorem rządu syryjskiego, i narzucić Asyryjczykom kurdyjski program nauczania. W Iranie były kiedyś szkoły, w których uczono asyryjskiego, ale po 1979 r. rewolucji wiele takich szkół zamknięto.


Wszystko to jest spotęgowane przez ogłoszenie Iraku krajem dwunarodowościowym z „innymi komponentami”, jak również nacisku Turcji na jej kulturę, podstawy edukacyjne, religię, partie polityczne i prawa oraz domaganie się tego samo od ich odpowiedników na terenach kontrolowanych przez Kurdów w Iraku i Syrii”.

Dr Nicholas Al-Jeloo, wybitny ekspert pochodzenia asyryjskiego w dziedzinie języka i literatury asyryjsko-syryjskiej, urodzony w Australii, powiedział Gatestone:

„Asyryjscy migranci, którzy teraz uczą swojego języka w diasporze, na dłuższą metę będą mieli trudności z utrzymaniem masy krytycznej biegłych mówców. Społeczności diaspory, choć starają się zachować swoje dziedzictwo, ostatecznie asymilują się i zanikają – chyba że tworzą równoległe społeczności i izolują się, podobnie jak ultraortodoksyjni Żydzi lub grupy chrześcijańskie, takie jak Amisze i mennonici (którzy wszyscy mówią różnymi archaicznymi dialektami języka niemieckiego).


W najlepszym wypadku niektórzy ludzie za kilkaset lat będą mogli mieć mglistą świadomość pochodzenia z Bliskiego Wschodu lub Asyrii, zachować pewne tradycje lub potrawy i być może mieć symboliczną znajomość niektórych ceremonialnych słów w tym języku. Potomkowie pierwszych pokoleń migrantów, którzy przyjechali sto lat temu, są teraz całkowicie zasymilowani.


Społeczności diaspor polegają na swoich społecznościach ojczystych, jednak jeśli Bliski Wschód opróżni się z Asyryjczyków, jak na to wskazuje obecny trend, może to ostatecznie doprowadzić do śmierci kultury i języka tej społeczności również w diasporze. Języki przetrwały w zwartych, jednorodnych społecznościach. W swoich ojczyznach Asyryjczycy żyją w takich społecznościach i są naturalnie odseparowani od reszty społeczeństwa, ponieważ większość z nich to chrześcijanie. Ta izolacja jest tym właśnie, co zachowało ich i ich język, nie zaś jakiś oficjalny program edukacyjny.


Asyryjczycy nie mają ani własnego państwa narodowego, które mogłoby zachować ich własny język i kulturę, ani nie ma kraju, który byłby skłonny uznać ich i chronić ich prawa jako ludu tubylczego oraz wspierać ich w pracy nad rozwojem i zachowaniem ich języka i kultury W związku z tym ciężar spada na tych w diasporze, którzy na dłuższą metę, jeśli nie izolują się od społeczeństw ich goszczących, ostatecznie nie będą w stanie tego zrobić. Języki potrzebują do istnienia ojczyzn i ściśle powiązanych społeczności, w przeciwnym razie są zastępowane przez inne języki i umierają”.

Rząd Turcji nie uznaje prawa żadnej rdzennej mniejszości do edukacji we własnym języku – z wyjątkiem tych uznanych przez Traktat z Lozanny z 1923 r., obowiązujący na arenie międzynarodowej dokument, który towarzyszył powstaniu Republiki Turcji i uznawał tylko trzy grupy etniczne - Grecy, Ormianie i Żydzi - jako oficjalne mniejszości. Wszyscy inni, w tym chrześcijańscy Asyryjczycy i wszystkie nie-tureckie muzułmańskie grupy etniczne, takie jak Laz i Kurdowie, są wykluczeni.


Nie oznacza to jednak, że język asyryjski umiera w Turcji.

Syriacki Kościół Ortodoksyjny, powiedział Al-Jeloo, wkroczył, aby zaspokoić tę potrzebę poprzez oddolne inicjatywy nauczania w nieoficjalnych szkołach przy klasztorach i wiejskich kościołach. Pozostaje optymistą:


„Syriacki Kościół Ortodoksyjny, do którego należy większość Asyryjczyków w kraju, prowadzi tajne szkoły językowe, które uczą klasycznego syryjskiego w klasztorach i wiejskich kościołach (jak również w niektórych parafiach w Stambule), z wystarczającą liczbą dzieci. W wioskach asyryjskich, które wcześniej stały się całkowicie kurdyjskojęzyczne, takie jak Hah (Anitli), teraz można swobodnie mówić po aramejsku z miejscowymi, ponieważ wielu Asyryjczyków mówiących po kurdyjsku zawierało małżeństwa mieszane z asyryjskojęzycznymi osobami, mówiącymi po aramejsku, a ich dzieci kształciły się w szkołach klasztornych. To samo w sobie jest małym zwycięstwem.


Kolejnym dobrym znakiem jest otwarcie wydziału języka i literatury asyryjskiej na Uniwersytecie Mardin Artuklu oraz wspomnianego przedszkola w Stambule, a także w innych miejscach.


W Iraku, zgodnie z konstytucją, język syriacki jest językiem oficjalnym, a wydziały języka syriackiego istnieją na uniwersytetach w Bagdadzie i Salahaddin (Erbil) oraz w wielu szkołach rządowych i prywatnych”.

Larissa Petrus Al Bazi, przewodnicząca Federacji Asyryjskiej w Holandii, która ma rodzinne korzenie w Turcji, powiedziała:

„W Holandii niektóre kościoły oferują dzieciom kursy językowe, aby nauczyły się czytać i pisać po asyryjsku. Mamy nadzieję, że pewnego dnia Holandia oficjalnie uzna również język asyryjski.


Uważam, że Turcja powinna zezwolić na kursy języka asyryjskiego w ramach programu nauczania w swoich szkołach. Poza korzyściami płynącymi z nauki innego języka, oficjalne wprowadzenie go do programu nauczania byłoby krokiem naprzód w kierunku uznania, akceptacji i szacunku Asyryjczyków jako rdzennej społeczności. "

Evon Sworesho, asyryjski nauczyciel i obrońca praw człowieka, urodzony w Iraku, a obecnie prowadzący uniwersyteckie kursy języka asyryjskiego w Kanadzie, powiedział Gatestone:

„Odmowa wspierania języka asyryjskiego w Iraku i Turcji wynika z historii prześladowań rdzennych społeczności mniejszościowych w tych krajach. Podczas gdy Kanada, USA i Australia są zasadniczo narodami wielokulturowymi, starają się przyjąć i wspierać pluralizm swoich społeczeństw. Odwrotnie jest w przypadku Iraku i Turcji, gdzie grupy rządzące dominują we wszystkich aspektach życia społecznego, w tym w edukacji, przez co ograniczają prawa i możliwości językowe wielu grup mniejszościowych. Istnieje również historyczny element eliminacji rdzennych powiązań Asyryjczyków z ich ojczyznami poprzez wymazanie starożytnego języka, cementując w ten sposób dominujący język nierodzimy jako jedyną grupę językową”.

Kiedy w 2008 roku jedynie zasugerowano , że tureccy migranci mieszkający w Niemczech powinni zintegrować się i przyjąć niemiecką kulturę, prezydent Turcji, Recep Tayyip Erdogan, potępił to jako „zbrodnię przeciwko ludzkości”. Deutsche Welle donosiło:

„Erdogan zszokował Niemców, kiedy ostrzegł Turków przed utratą ich kultury podczas przemówienia politycznego do 20 tysięcy Turków w Kolonii… ‘Asymilacja jest równoznaczna ze zbrodnią przeciwko ludzkości’- powiedział Erdogan. Erdogan zachęcał Turków mieszkających w Niemczech, by uczyli swoje dzieci mówić po niemiecku, ale przestrzegał przed rezygnacją z ich tureckości”.

Jednak rząd Turcji prześladował nieturecką, chrześcijańską ludność tubylczą do tego stopnia, że ludy te prawie wymarły w Turcji. Najwyższy czas, aby Turcja przyznała te same prawa, których domaga się dla tureckich migrantów w Europie, uciskanym rdzennym mieszkańcom Anatolii, zwłaszcza Asyryjczykom, ich kulturze i „językowi Jezusa”.


The Endangered Assyrians and the Language of Jesus Seek International Support

Gatestone Institute, 2 lutego 2023

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

*Uzay Bulut

Publicystka turecka z Ankary, która obecnie przebywa na Zachodzie. Pisze o sobie, że urodziła się jako muzułmanka.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2974 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Islam skutecznie wyeksportował swoje zakazy do mediów zachodnich – które odmawiają publikacji fikcyjnego „rysunku Mahometa”     2025-07-03
Empatia to piękna rzecz – dopóki nie przestaje być piękna.   Tabrizi   2025-07-01
Wyciek informacji z CNN to desperacka próba zaprzeczenia zwycięstwu Izraela   Goldberg   2025-06-30
Przeczytaj konstytucję Iranu i rozbij reżim   i Bill Siegel   2025-06-28
Reakcje ONZ na ataki Iranu na izraelskich cywilów     2025-06-27
Wyobraź sobie, że Hitler pozostał nietknięty   Hoffman   2025-06-26
Kurdowie: zapomniany naród w świecie odurzonym wybiórczym oburzeniem   Finlayson   2025-06-26
Ataki Trumpa na Iran były sygnałem dla Chin   Greenfield   2025-06-25
Czas, którego nigdy nie zapomnimy   Chesler   2025-06-25
Od wtorku do wtorku minął tydzień   Koraszewski   2025-06-24
Iran jest z Ameryką w stanie wojny od 46 lat   Greenfield   2025-06-23
Nieznośna lekkość oporu: Granice nieposłuszeństwa obywatelskiego w cieniu antysyjonizmu i antysemityzmu   Walter   2025-06-21
Większość podstawowych elementów do przeprowadzenia rewolucji na Zachodzie już obecnie istnieje, ale jakiej rewolucji?   Fernandez   2025-06-21
Komiczny upadek kultu kefiji   O'Neill   2025-06-18
Izrael wykonuje brudną robotę za innych     2025-06-16
Logika i uprzedzenia: od starożytności do BBC   Tsalic   2025-06-13
Dlaczego administracja Trumpa sprzedaje broń państwom, które przodują w sponsorowaniu terroryzmu?   Williams   2025-06-13
Gaza – Palestyna - kalifat   Koraszewski   2025-06-12
Krzyż na drogę jachtowi głupków płynących z Gretą do Gazy   O'Neill   2025-06-11
Nikt ich nie przekona, że białe jest białe, a czarne jest czarne   Koraszewski   2025-06-07
Antyizraelska prawica łączy się z proirańską lewicą   Smith   2025-06-07
To Amerykanie zmienią stanowisko, a nie Iran     2025-06-06
Antysemityzm należy badać jako poważną chorobę psychiczną   Hoffman   2025-06-05
Krytyka Izraela przez ONZ w sprawie pomocy dla Gazy dowodzi, że dobrze wiedzieli, iż Izrael nie okupował Gazy     2025-06-04
Krwawe oszczerstwo dociera do kolejki po chleb: fabrykowanie masakry w Rafah   Oz   2025-06-03
Wzniosłe zasady i sentymenty   Taheri   2025-06-01
Wywiad z Alanem Dershowitzem   Ruda   2025-05-31
List z Wydziału Praw Obywatelskich Departamentu Sprawiedliwości USA do Franceski Albanese   Terrell   2025-05-30
Najnowsza zbrodnia Izraela? Karmienie mieszkańców Gazy   O'Neill   2025-05-29
List otwarty do prezydenta Trumpa wzywający go do zapobieżenia irańskiemu arsenałowi nuklearnemu   I Andrew Stein   2025-05-28
„Nakba” nie jest naszym problemem   Cohen   2025-05-27
Gaza to więzienie na świeżym powietrzu. Jak śmiesz proponować komukolwiek, żeby wyjechał! (Z satyrycznej strony PreOccupied Territory)     2025-05-26
Iran używa strategii Korei Północnej — a USA znów dają się na to nabrać   Rafizadeh   2025-05-25
Human Rights Watch @HRW jest niemoralny     2025-05-25
Anglia, którą kiedyś szanowaliśmy   Haug   2025-05-24
List otwarty do dziennikarskiej braci   Koraszewski   2025-05-24
Wielką ironią jest to, że Stany Zjednoczone rezygnują z miękkiej siły, jednocześnie przyjmując prezenty od Kataru     2025-05-22
Achillesowa pięta inteligenta   Koraszewski   2025-05-20
Jak rozprzestrzenia się antysemicka nauka: wadliwa metodologia liczenia ofiar śmiertelnych w Strefie Gazy jest promowana przez @TheEconomist     2025-05-19
Samer Berany: Nadszedł czas na przywrócenie Druzom autonomii – państwa, którego Turcy zawsze się bali   Oz   2025-05-17
Czy Unia Europejska rzeczywiście oczekuje, że radykalni islamiści mogą się zreformować?   Haug   2025-05-17
Turcja: masowe aresztowania, tortury, cenzura   Bulut   2025-05-16
Tętent galopujących wiadomości   Koraszewski   2025-05-15
Kącik Miłośników Językoznawstwa, czyli: co znaczy słowo "antysemityzm"?      Kerner   2025-05-15
Benjamin Netanjahu kontra Edward Said: globalna wojna o idee przebudzone   Taub   2025-05-14
Nielegalne przejmowanie ziemi przez Europę   Rhea   2025-05-12
Siedem największych kłamstw na temat działań Izraela i Sił Obronnych Izraela w Gazie   i Arsen Ostrovsky   2025-05-09
Krótka historia antysemityzmu jako sygnalizacji cnoty     2025-05-07
Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii potwierdza, że kobiety istnieją   Greenfield   2025-05-07
Malowane papugi na plafonie jak długi   Koraszewski   2025-05-05
Koszmarne dziedzictwo kolonializmu   Koraszewski   2025-05-02
Departament Sprawiedliwości stwierdza, że UNRWA może zostać pozwana przed amerykańskim sądem   Fitzgerald   2025-05-02
„Guardian” przedstawia antysemityzm na kampusach jako wytwór naszej wyobraźni   Levick   2025-04-29
Zachód znów wpada w pułapkę Iranu   Rafizadeh   2025-04-28
Jak ekstremizm maszeruje bez przeszkód   Bryen   2025-04-28
Vermont, Mohsem Mahdawi i tabun użytecznych idiotów   Collier   2025-04-25
Azerbejdżan: rozszerzenie Porozumień Abrahamowych   Sherman   2025-04-24
Dwa pełne lata piekła w Sudanie   Fernandez   2025-04-23
Szalona kampania mająca na celu dekryminalizację Hamasu   O'Neill   2025-04-21
Najnowsza próba podważenia Izraela? Wykorzystywanie palestyńskich chrześcijan   Bard   2025-04-20
Sytuacja kryzysowa kanadyjskich Żydów   Hecht   2025-04-19
Sahel: rodzące się centrum globalnego islamizmu   Haug   2025-04-19
Drodzy uprzejmi Żydzi i inni o mentalności „Nie chcę się do tego mieszać”:To nie działa.   Finlayson   2025-04-17
Żydowska ambiwalencja w walce z antysemityzmem   Bard   2025-04-17
Biesy napadają raz jeszcze   Koraszewski   2025-04-16
Zapomniana wojna w Sudanie ujawnia nieludzkość izraelofobii   O'Neill   2025-04-16
Zastosowanie żydowskiej perspektywy etycznej do zidentyfikowania i ujawnienia stronniczości mediów (znowu @NYTimes)     2025-04-15
Żydowska etyka polityczna: projekt dla sprawiedliwych     2025-04-14
Realistyczne spojrzenie na kolonializm osadniczy   Finlayson   2025-04-14
Ramy uniwersalnej etyki żydowskiej     2025-04-13
Trump i pułapka Najwyższego Przywódcy   Taheri   2025-04-13
Antyglobalista w Białym Domku   Koraszewski   2025-04-12
Etyka żydowska: wróg każdej wadliwej filozofii     2025-04-11
Udawanie rozbrajania Hezbollahu nic nie pomoże   Abdul-Hussain   2025-04-10
Wojna ONZ z sukcesem Żydów     2025-04-10
Ludobójcza krucjata Iranu     2025-04-09
Trzydzieści lat temu Izrael deportował przywódców Hamasu. Świat zmusił Izrael do przyjęcia ich z powrotem   Greenfield   2025-04-09
Turcja idzie w ślady demokracji z tradycjami   Koraszewski   2025-04-08
Nazistowski supersesjonizm: unicestwienie żydowskiej „antyrasy”     2025-04-08
Wojna socjalizmu z Żydami – od Marksa do dzisiaj     2025-04-07
Zbrodnia to niesłychana   Koraszewski   2025-04-06
Czy rząd USA ma prawo stawiać warunki finansując uniwersytety?   Dershowitz   2025-04-05
Palestyńscy mężczyźni dopuszczają się przemocy wobec kobiet, ale winą obarcza się Izrael   Levick   2025-04-05
Turcja: moment neoosmański   Fernandez   2025-04-04
Jak świecki progresywizm stał się moralnie regresywny     2025-04-04
Samą istotą palestynizmu jest supersesjonizm     2025-04-03
Zawsze przyczyna, nigdy skutek   Malicki   2025-04-02
Tożsamość w czasach zarazy   Koraszewski   2025-04-01
Sprawiedliwość społeczna i supersesjonizm     2025-04-01
Gaza, Trump, prawda i… „transfer”   Sherman   2025-03-31
Nie ma różnicy między “politykami” Hamasu a jego terrorystami   Toameh   2025-03-30
UE musi przestać podważać starania o uratowanie jej samej   Rafizadeh   2025-03-29
Rządy terroru w Bangladeszu: w stronę kolejnego islamistycznego centrum w Azji Południowej?   Bulut   2025-03-28
Jednolita teoria pola antysemityzmu     2025-03-27
Irak: Nieustające ataki na Jazydów   Bulut   2025-03-26
Dają nam słowo Hamasu, że piszą prawdę i tylko prawdę   Koraszewski   2025-03-26
Nie licz na to, że Arabowie odbudują Gazę lub pomogą Palestyńczykom   Toameh   2025-03-25
Jedna wojna ale w różnych odsłonach   Bryen   2025-03-23
Sieć kłamstw Hamasu i współudział mediów (w tym @NYTimes)     2025-03-22
Najwyższy czas usunąć biurokrację ONZ sprzyjającą Hamasowi   Cohen   2025-03-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk