Światła, kamera, akcja, terror

Eksplozję spowodowano przez wysłanie ludzkiej bomby do centrum Jerozolimy z czymś, co wyglądało jak futerał gitary przewieszony na plecach. Ta bomba (bo gitara była bombą) została zmontowana przez specjalistę wytwarzającego bomby, Abdullaha Barghoutiego, Kuwejtczyka, który w czasie swojej niedługiej kariery wyprodukował wiele bomb do zabijania cywilów, które rozerwały na kawałki łącznie 66 ludzi.

W 2004 r. został skazany przez sąd izraelski – po przyznaniu się do winy – na jeden wyrok dożywocia za każdą śmierć, jaką spowodował. Plus jeden dodatkowy wyrok dożywocia za wszystkich, których zranił, ale którzy przeżyli: w sumie 67 wyroków dożywocia.

Szatańskie rękodzieło Barghoutiego odebrało życie niewinnym ludziom w kilku najstraszniejszych zamachach w owym okresie:

• Sierpień 2001, masakra w jerozolimskiej pizzerii Sbarro 
• Grudzień 2001, potrójna bomba w jerozolimskim pasażu handlowym Ben Yehuda
• Marzec 2002, masowe ofiary zamachu bombowego w Cafe Moment w Jerozolimie
• Lipiec 2002, zamach bombowy w kafeterii im. Franka Sinatry na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie na Mt Scopus.

I, naturalnie, jest on obecnie idolem wielu milionów. 

Niektóre z dowodów na to twierdzenie znajdują się w przeglądzie jego wielkiej bazy fanów, jaki zrobiliśmy dwa lata temu: patrz "1-Jul-13: 66 acts of murder make him a hero in parts of the Arab world. What does this tell us about parts of the Arab world?" (1 lipca 2013: 66 morderstw czyni z niego bohatera w świecie arabskim. Co nam to mówi o częściach świata arabskiego?)

Jeśli ktokolwiek czuje się zirytowany takim niesprawiedliwym uogólnieniem, chcemy poinformować o naszej stojącej ofercie. Od lat jesteśmy gotowi przedrukować i/lub dać link do każdego opublikowanego potępienia czynów i wartości tego człowieka. Jest tylko jeden warunek: musi to być opublikowane po arabsku. Czekamy od lat, by ktoś wziął nas za słowo. Najwyraźniej jest to trudniejsze niż się wydaje.

Barghouti miał głęboki wpływ na innych ludzi: zespół sędziowski, który go skazał, wyraził żal, że kara śmierci nie była opcją. (Jedynym razem, kiedy w Izraelu wykonano karę śmierci, dotyczyło to nazistowskiego zbrodniarza wojennego, Adolfa Eichmana w 1962 r.)

Produkujący bomby socjopata jest zamknięty w więzieniu izraelskim od 2004 r. Z więzienia przypomina każdej chętnej publiczności o bestialstwie, które leży u podstaw jego morderczej natury. 66 niewinnych ludzi zabitych? Zbyt mało, oświadcza – stanowczo i wyraźnie. W 2006 r., w intymnej scenerii spokojnego wywiadu, nadanego na cały świat przez CBS w programie telewizyjnym '60 Minutes', Barghouti powiedział:

"Żałuję, bo liczba wynosi tylko 66. To jest odpowiedź, która chcesz usłyszeć? Tak, żałuję, bo chcę więcej." [Cytowane na stronie CBS]

Podkreślał to także, kiedy pojawił się w innym sądzie izraelskim w 2010 r. Wówczas skorzystał z okazji by powtórzyć swoje poświęcenie dalszemu zabijaniu jeśli będzie znowu wolny.

Powtarzamy to tutaj, nie dlatego, że spodziewamy się wzbudzić współczucie dla ofiar tego zdeprawowanego człowieka, mała szansa. Chodzi o to, że doprowadza nas do wściekłości to, jak łatwo i bez kosztów udaje mu się – z środka więzienia o zaostrzonym rygorze w osławionym izraelskim systemie sprawiedliwości – przekazywać swoje przesłanie masom spragnionym i śliniącym się w oczekiwaniu na przesłanie, które on ucieleśnia. Jest niemal tak, jakby dobrzy ludzie po naszej stronie nie rozumieli, jak karmi się, rośnie i rozkwita triumfalizm islamskich dżihadystów na tego typu informacjach.

Mówimy o tej wiadomości, opublikowanej dziś po południu (31 maja):

Więzień z Hamasu szmugluje telefon do celi, udziela wywiadu radiowego| Funkcjonariusze Służby Więziennej mówią, że Abdullah Barghouti spotka się z akcją dyscyplinarną Times of Israel | May 31, 2015 | Więzień z Hamasu, Abdullah Barghouti, spotka się z akcją dyscyplinarna po tym, jak w niedzielę udzielił nielegalnego wywiadu telefonicznego ze swojej celi więziennej. Barghouti, który przebywa w więzieniu Ramon w południowym Izraelu, użył telefonu komórkowego, przeszmuglowanego do jego celi więziennej, aby udzielić wywiadu dla stacji radiowej Al-Rai radio w Gazie. Rozmowa ta była złamaniem reguł więziennych, które zabraniają mu rozmów przez telefon lub udzielania wywiadów. Podczas rozmowy, która trwała około czterech minut, Barghouti, jak donosi witryna internetowa Ynet, wezwał Hamas i jego skrzydło militarne, Izz al-Din al-Kassam, by zawarli umowę z Izraelem o uwolnieniu więźniów. Powiedział: “Jesteśmy niezłomni i czekamy cierpliwie, zgodnie z waszą obietnicą dla nas. Będziemy się tego trzymać, czy zostaniemy uwolnieni dzisiaj, czy za kolejne tysiąc lat”. Wezwał również skrzydło militarne Hamasu, by nie miało litości dla „izraelskiego wroga”.

Funkcjonariusze Izraelskiej Służby Więziennej powiedzieli w reakcji na to, że “zostaną podjęte przeciwko niemu kroki dyscyplinarne za ten wywiad, a sprawa przeszmuglowania telefonu zostanie zbadana” ...

W chwilę po ukazaniu się tej relacji Israel National News, zacytował rzecznika Izraelskiej Służby Więziennej, który powiedział, że Barghouti został ukarany tego popołudnia przez zamknięcie w izolatce więziennej. Na jak długo? Istotne pytanie – ale nie powiedzieli. (I nie jest to pierwszy raz. W 2010 r., kiedy udzielił wywiadu opublikowanego tutaj, powiedziano nam, że zapłacił za to izolatką więzienną.)

Nie słyszeliśmy wywiadu Barghoutiego dla Al-Rai. W zeszłym tygodniu jednak na niektórych stronach internetowych i mediach społecznościowych, jakie przeglądamy, natykaliśmy się na to zdjęcie.

Sądząc z kontekstu, jest to niedawne zdjęcie. Zgadujemy, że zrobiono je tym samym telefonem, którego użył do wywiadu. Nie widzieliśmy żadnych doniesień prasowych, które wspominałyby o tym, że zrobiono także zdjęcia tego mordercy i że są rozpowszechniane. Być może jesteśmy jedynymi nie-Arabami, którzy o tym wiedzą i których to obchodzi. Sądzimy, że ludzie powinni o tym wiedzieć, ponieważ jest bardzo źle, jeśli to się dzieje.

Jak źle? Jeśli klikniesz tutaj, możesz zobaczyć via Google, że zostało skopiowane i opublikowane ponownie na blisko dwustu stronach internetowych w całym świecie arabskim w ciągu ostatnich kilku dni. Liczba ta może być wyższa w momencie, kiedy to czytasz. Istnieje olbrzymi popyt na to, co emanuje od tej osoby.

Zostawimy na inną okazję wyjaśnienie salutu czterech palców na jego koszuli i jego prawej ręki. W skrócie, nazywa się Rabia, lub czasami R4BIA. Kobieta na zdjęciu poniżej także to robi razem ze swoimi kumplami:

Po raz pierwszy pokazaliśmy to zdjęcie – kobieta w czerni, trzech durnych mężczyzn, rozczapierzone palce – cztery miesiące temu, tutaj.

Podobnie jak nadal uwięziony morderca Barghouti, palce tej czwórki pokazują, że wszyscy są islamistami. Kobieta z odprężonym uśmiechem i w czarnych szatach, według jej własnych słów, planowała terrorystyczną zbrodnię w pizzerii Sbarro w Jerozolimie – ta kobieta zamordowała naszą córkę.

W sierpniu 2001 r., ubrana w kusą sukienkę, w wieku 21 lat, przeprowadziła bombę (ludzką bombę) przez punkt kontrolny Izraelskiej Armii i wprowadziła prosto do centrum Jerozolimy. Następnie, zgodnie z planem, wymknęła się, zanim bomba wybuchła i pojechała prosto do Ramallah do pracy. Była prezenterką wiadomości w palestyńskiej stacji telewizyjnej. Tam, przed kamerami, nie posiadała się z radości czytając pierwszą wiadomość – o "czynie oporu" w "okupowanej Al Kuds". Wielu martwych "syjonistów". Nie wspomniała, że była głównym zabójcą.

To przyznanie przyszło później, podczas procesu w sądzie izraelskim. Została skazana za zamordowanie 15 osób, w tym naszej Malki.

Zdjęcie powyżej (to, które jest zatytułowane “Szczęśliwi islamiści”, 2013) jest dowodem na to, co stało się z wielokrotnym wyrokiem dożywocia, na jaki została skazana. Jest to zdjęcie zrobione w 2013 r. w stolicy arabskiej. Jest ona całkowicie wolna od października 2011 r. Tło jej uwolnienia opisujemy tutaj. Dziewięć miesięcy po wyjściu z więzienia, triumfująca, wzięła ślub przed kamerami stacji telewizyjnych z całego świata arabskiego. Promieniejący pan młody był (jest) kolejnym skazanym, zatwardziałym i niesprawiedliwie uwolnionym terrorystą/mordercą. Jak sugeruje to zdjęcie, jest ona zadowoloną kobietą z misją – używając swojej niewątpliwej pozycji celebrytki w świecie arabskim (i swoich kont na Facebooku i na Twitterze) – zachęca innych ludzi do zabicia innych dzieci żydowskich.  

Z doświadczenia wiemy, że pewna grupa naszych czytelników będzie siedziała, ze smutkiem potrząsała głowami i zastanawiała się, jak mogły zdarzyć się te straszliwe rzeczy.

Inna część pragnie, pragnie gorąco, by nadszedł dzień, kiedy ten człowiek w żółtej koszulce wyjdzie wolny z celi więziennej i zajmie prawowite miejsce w społeczeństwie arabskim, gdzie będzie wychwalany za odwagę, heroizm, przywództwo, osiągnięcia, wizję i wielkość.

Tę kobietę tymczasem można oglądać na żywo w telewizji co piątek wieczorem oraz na YouTube w programie propagującym terror, którego jest prezenterką w Ammanie w Jordanii, a który jest nadawany na cały świat przez sieć satelitarną Hamasu. (Szczegóły znajdują się
tutaj.)

Jako rodzice jednego z wielu dzieci zabitych przez te nienasycone potwory, zostaliśmy z koniecznością kontynuowania konstruktywnego życia, zajmowania się rodzinami, pracą, społecznością i z próbami nie pozwolenia sobie na wytrącenie z równowagi przez koszmarne  zjawisko systemu więziennego, który pozwala na to, by służyć jako platforma propagandowa dla napędzanych nienawiścią dżihadystów.

Sądziliśmy, że mieliśmy tego pod dostatkiem, kiedy w 2007 r. ekipa filmowa została wprowadzona do więzienia izraelskiego, gdzie wierzyliśmy, że morderczyni naszego dziecka spędzi resztę swoich dni. Nigdy nie dowiedzieliśmy się, kto zaaprobował wejście tej ekipy ani dlaczego to zrobiono. Rezultatem był film pod tytułem Hot House, który był szeroko omawiany w „New York Times” (ku naszej furii) i z czasem przyczynił się, jak sądzimy, do jej niczym nieusprawiedliwionego i niesprawiedliwego uwolnienia z więzienia kilka krótkich lat potem.

Końcowa refleksja w tej zastanawiającej sprawie:

Barghouti otrzymuje co miesiąc od Autonomii Palestyńskiej płacę, która jest wielokrotnością pensji wysokiego urzędnika w zdominowanym przez Abbasa rządzie Autonomii Palestyńskiej. Kiedy zostanie uwolniony, jak się obawiamy, że się stanie, otrzyma olbrzymią sumę jednorazowo. Taka jest polityka Autonomii Palestyńskiej.

Tamimi, która odsiedziała mniejszą liczbę lat w więzieniu izraelskim za swoje zbrodnie, zarabiała miesięcznie mniej, ale już zainkasowała wielką sumę przy uwolnieniu. Oboje są stowarzyszeni z Hamasem, rywalem Autonomii Palestyńskiej. Nie ma to jednak znaczenia. Schemat finansowania/nagradzania terroru przez Autonomię Palestyńską stosuje się do wszystkich. Nie jest ważne, kogo popierasz; liczy się to, kogo zamordowałeś.

A do tych spośród naszych czytelników, którzy płacą podatki w państwie europejskim mamy pytanie: Kto waszym zdaniem finansuje te wypłaty?

Można zacząć dochodzenie tutaj: "Dutch, British and German MPs condemn PA deception, antisemitism, and terror glorification" [PMW, 25 maja 2015]. A tutaj jest nieco szczegółowego i niepokojącego tła dla czytelników z Wielkiej Brytanii.

31 may 15 Lights, camera, action, terror

31 maja 2015

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska


Frimet i Arnold Roth

Rodzice zamordowanej przez terrorystów z Hamsu 15-letniej Malki Roth. Ich córka została zamordowana 9 sierpnia 2001 roku podczas zamachu na restaurację  Sbarro.  W zamachu zamobójczym zginęło wówczas 15 cywilów, w tym 7 dzieci, 130 osób zostało rannych.

Frimet i Arnold Roth od wielu lat prowadzą stronę internetową This Ongoing War

Państwo Frimet i Arnold Roth założyli również fundację imienia swojej córki. Fundacja ta zajmuje się pomocą dla dzieci żydowskich, muzułmańskich i chrześcijańskich.