Iracki poeta i pisarz, Farouk Jusouf, w artykule z 19 grudnia 2021 r. w wychodzącej w Londynie gazecie “Al-Arab”, ostro skrytykował politykę USA w wiedeńskich rozmowach nuklearnych z Iranem. Oskarżył USA o próbę osiągnięcia umowy “za wszelką cenę”, podczas gdy Iran przedstawia warunki, których celem jest nieodwracalna konsolidacja jego kontroli nad regionem. Wyraził obawę, że wznowienie porozumienia nuklearnego z Iranem – które jest ewidentnie niegodne zaufania, jak widać z archiwum nuklearnego ujawnionego przez Izrael – poważnie zagrozi stabilności i pokojowi w regionie i podda go nowemu rodzajowi imperializmu, a mianowicie irańskiej okupacji.
Poniżej podajemy fragmenty jego artykułu: [1]
USA pragną, by rozmowy w Wiedniu odniosły sukces za wszelką cenę, podczas gdy Iran także chce, by się powiodły, ale nie za wszelką cenę. Iran chce, by te rozmowy odniosły sukces na jego warunkach, które przyniosą mu korzyści … Chce zapewnienia, że Zachód, pod przewodnictwem USA, nie tylko zignoruje irański plan regionalnej ekspansji, ale pomoże ją ustanowić jako nieodwracalną rzeczywistość polityczną. Jeśli to się zdarzy, Iran przekroczy wszystkie czerwone linie [w kategoriach zagrażania] ochrony regionalnego pokoju i bezpieczeństwa i będzie dążył do konsolidacji swojej bezpośredniej interwencji we wszystkie interesy państw Zatoki i Izraela, a poprzez nie także w interesy USA – [kraju], który odłożył na stronę sprawę ataku Iranu na saudyjskie instalacje naftowe, co dopiero ma być omawiane na Radzie Bezpieczeństwa, [choć] wielu sądzi, że nie będzie. [W rzeczywistości] jest całkiem sporo irańskich pogwałceń prawa, które pozostają otwarte. Czy jest możliwe ignorowanie ich i podpisywanie porozumienia, które Iran będzie mógł naruszyć w każdej chwili z powodu słabości jego klauzul?
Nie rozumiem, jak Europa i USA mogą ufać Iranowi, skoro po negocjacjach, które doprowadziły do porozumienia z 2015 r. bezpośrednio zderzyli się z irańskimi kłamstwami, oszustwami i wypaczaniem faktów. Celował w tym były [irański] minister spraw zagranicznych, Dżavad Zarif. Ponadto, mogą dojść do prawdy, której część ujawnił [były izraelski premier] Benjamin Netanjahu, kiedy oznajmił o przechwyceniu irańskich dokumentów nuklearnych, których skandaliczny [charakter] widocznie nie wywarł wystarczającego wrażenia na USA. Informacje ujawnione przez Netanjahu nie były nowością dla odpowiednich działów [służb] bezpieczeństwa w USA, [choć] Europa mogła niewiele [o tym] wiedzieć. Ale śmiesznie małe [żądania], jakie Amerykanie zamierzają postawić [w porozumieniu nuklearnym], mogą narazić region na poważne niebezpieczeństwo i zagrozić pokojowi i bezpieczeństwu. USA grają w niebezpieczną grę, której konsekwencje będzie trudno tolerować.
[Były] prezydent USA, Obama, nagrodził Iran za [jego gotowość] podpisania porozumienia nuklearnego [z 2015 r.] przez umieszczenie w [tym porozumieniu] ograniczenia czasowego – i była to zbrodnia wobec krajów regionu. Jedną z pierwszych konsekwencji tej zbrodni było to, że Iran zacieśnił kontrolę nad Irakiem, Libanem i Jemenem oraz usadowił się wygodnie w Syrii, do tego stopnia, że gdyby sam [syryjski prezydent, Baszar] Al-Assad chciał go usunąć, nie byłby w stanie tego zrobić. Iran przejął kontrolę nad [syryjskim] terytorium, najpierw przez kupienie go [2] a potem przez jego militarną obronę z pomocą Hezbollahu i irackich oraz afgańskich milicji.
Po porozumieniu z 2015 r. Iran jawnie stał się okupacyjnym mocarstwem, co dało nowy oddech zamierającemu imperializmowi. Czy to nowe porozumienie zacementuje konsekwencję tego imperializmu i ustanowi go jako polityczny fakt? Zachowanie Zachodu, jakie widzieliśmy dotąd, nie wróży dobrze. W Syrii zachowanie Iranu otworzyło drogę dla dyktowanych przez Rosję porozumień w Astana[3]; w Jemenie międzynarodowy wysłannik nie ukrywa faktu, że spotkał się z Irańczykami, ponieważ to oni są stroną [w tamtejszym konflikcie]; a Irak i Liban pozostaną w politycznym zawieszeniu aż [Korpus] Strażników Rewolucji [Islamskiej Iranu] zdecyduje się na uruchomienie [politycznego] aparatu, który działa poza krajem. To jest to, co wiemy. Nie trzeba być politycznym ekspertem, [by to zrozumieć]. Prości ludzie na ulicy wiedzą, że obecność Iranu z konieczności oznacza polityczny chaos, który niszczy kraje i powoduje upadek ich waluty w stosunku do dolara. To zdarzyło się i nadal dzieje w Jemenie, Iraku, Syrii i Libanie.
To, co wiemy, jest jednym procentem tego, co wiedzą USDA i dlatego niektóre wypowiedzi izraelskie o Iranie wydają się [nam] nieco urojone i nonsensowne. Izraelczycy nie wierzą, że amerykańska zmowa z Iranem dojdzie do punktu ignorowania faktów, które mogą spowodować, że region eksploduje.
Iran gniewa Izrael swoim flirtem w Wiedniu, który jak dotąd wydaje się być akceptowany przez drugą stronę [tj. Zachód i USA], mimo ich nieśmiałych zastrzeżeń do żądań Iranu zniesienia sankcji zanim [Iran] podpisze porozumienie. Groźby Izraela mogą być częścią subtelnego amerykańskiego nacisku, który Izrael wyraża bardziej otwarcie. To znaczy, że bezpieczeństwo Izraela zapewne będzie zapewnione. Czy to jednak wystarcza? Jedne kraje już są kontrolowane przez Iran, a innym grozi, że będą kontrolowane przez Iran dzięki nuklearnemu porozumieniu. Militarne myślenie Izraela nigdy nie było tak niemądre, by wierzyć w oszukańczą terminologię Iranu i to jest czynnik, który może wpłynąć na wiedeńskie rozmowy.
[1] Alarab.co.uk, December 19, 2021.
[2] According to websites identified with the Syrian opposition, Iran has been purchasing lands and real estate in various parts of Syria, with the help of local elements.
[3] The Astana talks, launched in 2017 by Russia, Iran and Turkey with the aim of handling various military issues in Syria, contributed to the Syrian regime's recapture of many territories. The Russian position at Astana has been that the regime must reestablish its rule throughout the country, and it sees Iran as one of the means of achieving this.
Odwiedź polska stronę MEMRI: http://www2.memri.org/polish/
MEMRI, Specjalny komunikat Nr 9702,
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
