Przeczytajcie
to streszczenie artykułu opublikowanego w Middle East Journal of Culture and Communication przez Atefa Alshaera, który wykłada na University of Westminster i który napisał to, kiedy był w School of Oriental and African Studies, University of London:
Ten artykuł naświetla poezję napisaną przez dwóch najbardziej znanych przywódców Hamasu, zabitych przez Izrael w 2003 i 2004 roku: Ibrahima al-Makadmaha i Abdela Aziz al-Rantisiego. Obaj przywódcy brali udział w stworzeniu Hamasu i propagowali jego ideologię w dziedzinach politycznej, kulturalnej i innych. Poezja jako główna forma artystycznego wyrazu w świecie arabskim służy tym przywódcom do wyrażenia ich doświadczeń w izraelskich więzieniach i ich wizji i udziału w palestyńskiej walce. Uczucia, jakie wyraża ta poezja, ujawniają głębokie i zniuansowane wymiary kulturalne, polityczne i filozoficzne. Poezję Hamasu można scharakteryzować jako poezję oddania, cierpienia, bólu, tęsknoty, oporu i pewności.
Artykuł jest jeszcze gorszy, bo Alshaer pisze o morderczych przywódcach Hamasu jako ”intelektualistach”, którzy doświadczyli ”okrutnego losu”
Al-Rantisi został przywódcą ruchu po zabiciu przez Izrael w 2004 roku założyciela, Ahmada Jasina i sam został zabity przez Izrael w kilka miesięcy później tego samego roku. Ibrahim al-Makadmah także został zabity przez Izrael w 2003 roku. Obaj mieli podobne doświadczenia życiowe i ostatecznie podzielili ten sam okrutny los, jak wielu innych palestyńskich intelektualistów.
Widzicie? Izrael nie obiera za cel terrorystów Hamasu, którzy wysadzają w powietrze autobusy i pizzerie, w których siedzą kobiety i dziećmi – obiera za cel palestyńskich intelektualistów!
Cały artykuł przepełniony jest miłością do Hamasu i zaprzeczeniami jego pełnej przemocy naturze. W tym dziele Alshaer twierdzi, że Rantisi tylko chciał pokoju, które to pragnienie niweczył Izrael:
W tych wierszach al-Rantisi pokazuje egzystencjalny paradoks, w którym palestyńskie życie jest zakłócone i pozbawione normalności: z jednej strony jest pragnienie życia w pokoju i spełnienia swoich potrzeb, a z drugiej strony są siły, które uniemożliwiają spełnienie tych potrzeb i pragnień. Wobec takiego dylematu al-Rantisi wybiera opór wobec niesprawiedliwości.
"Sprawiedliwością" jest, oczywiście, zniszczenie Izraela.
Alshaer romantycznie interpretuje wiersz Rantisi'ego, w którym wzywa on syna do stosowania przemocy:
Lepiej umrzeć niż żyć jak tchórz… tutaj jesteś, gnijesz w więzieniu bez żadnej ceny/ jutro umrzesz i zostaniesz pochowany/ O biada mi, któremu zostawisz swoich synów/ i żonę zostawisz wilkom… Boję się, że jutro zostaniesz wygnany/ bezdomny opuścisz swój dom; skarż się nad ruinami/ szukasz zaufanego przyjaciela/ by płakał nad tobą lub dzielił z tobą cierpienie… Ostrzegam cię synu, byś nie kłaniał się idolowi, nie przywracał miecza do pochwy/ żyj jak chcesz; ja nie byłbym usatysfakcjonowany takim życiem bez walki.
To jest poruszający wiersz, zamglony paradoksami i okazjonalnymi tajemnicami, takimi, jak kiedy boi się, że jego żona zostanie pozostawiona wilkom, jeśli on umrze. Wilki są przedstawione jako najwyższe niebezpieczeństwo; w zrozumiały sposób dręczy go niepokój o żonę i syna, jeśli nie będzie go z nimi. Tutaj poeta przedstawia siebie jako „mężczyznę, strażnika domu”, który zapewnia spokój i bezpieczeństwo swojej rodzinie. Ostatecznie jednak Al-Rantisi wzywa syna, by się nie poddawał: stawka zasługuje na poświęcenia; nie robienie niczego byłoby równoznaczne z poddaniem się siłom, które odmawiają Palestyńczykom życia w godności i pokoju.
Kluczowe słowa, jakich używa Alshaer do opisania tego wiersza, pokazuje jego idealizowanie grupy terroru:
poezja , Hamas , arabska literatura, islamska poezja , więzienie, oddanie, ból, opór, nadzieja i optymizm
Alshaer, który najwyraźniej podziela filozofię Hamasu, przyznaje, że poezja Hamasu nie jest zainteresowana pokojem z Izraelem, ale stworzeniem islamskiego państwa:
W wielkim planie ideologii Hamasu niepodległa Palestyna jest tylko odskocznią ku realizacji większego islamskiego państwa, które obejmowałoby terytoria większe od Palestyny i ostatecznie uwieńczone by było w islamskim kalifacie.
Ten facet uczy wpadających w uniesienie nad nim studentów uniwersytetu, jak cudowny jest Hamas.
British professor an unabashed fan of Hamas and its "poetry"
Elder of Ziyon, 25 listopada 2018
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Elder of Ziyon jesyt znanym amerykańskim blogerem.
