Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 11:51

« Poprzedni Następny »


Nathaniel Comfort raz jeszcze: nauka nie czyni postępów (czy może robi to?)


Jerry A. Coyne 2019-10-31

Illustration by Julien Pacaud; Dennis Galante / Corbis
Illustration by Julien Pacaud; Dennis Galante / Corbis

Historyk nauki, Nathaniel Comfort, wypluł z siebie co najmniej 65 tweetów albo zjeżdżając Stevena Pinkera za jego jeden tweet krytykujący okropny artykuł Comforta w „Nature”, albo promując swój własny artykuł. To obejmuje serię 25 tweetów, które powtarzają to, co Comfort napisał na swojej stronie internetowej o Pinkerze. To się nazywa przesada!


Przeczytałem kilka innych artykułów Comforta w „Nature” i „Atlantic” i widzę, że konsekwentnie jest on antyredukcjonistyczny, antypostępowy (patrz poniżej), przebudzony i postmodernistyczny.  Nie chcę spędzać zbyt wiele czasu na krytyce artykułów Comforta, które i tak są dość mdłe, ani nie zamierzam szydzić z jego wyglądu, ani wysuwać argumentów ad hominem, jak to on zrobił napadając na Pinkera. Zamiast tego skieruję was do jednego z artykułów w „Atlantic”, który pokazuje pewne cechy jego pisania. Kliknij na link pod zrzutem z ekranu poniżej.



Ten artykuł jest recenzją z niedawnej książki Siddharthy Mukherjeego o genetyce, The Gene: An Intimate History, która dobrze się sprzedawała, choć nie tak dobrze jak książka Mukherjeego o raku, która zdobyła Nagrodę Pulitzera, The Emperor of All Maladies. I chociaż ja i inni mieliśmy poważne problemy z poglądami Mukherjeego na epigenetykę i regulację genów, które, moim zdanie, błędnie opisał w artykułach poprzedzających publikację książki, w książce jednak dokonał pewnych zmian pod wpływem krytyki i Matthew Cobb dał jej mieszaną recenzję w „Nature”.


Recenzja Comforta nie jest jednak mieszana: jest głównie negatywna. Określa on książkę jako “historię Wigów”, „antynaukową”, redukcjonistyczną, pełną genetycznego determinizmu (Comfort, jako postmodernistyczny historyk nauki nienawidzi tego!), a na koniec nawet sugeruje, że geny mogą zniknąć jako mające sens pojęcie. Najbardziej dziwaczne w jego artykule jest to, że Comfort oświadcza, że nauka nie jest „marszem ku prawdzie”.


Pokażę wam tylko kilka fragmentów. Najpierw – przebudzenie. W sprawie wzmianek o Indiach, o których Mukherjee sporo pisze w książce, Comfort wydaje się sądzić, że są tam jedynie jako „India-washing”, by ukryć hegemonię – zgadliście! – eurocentrycznej powtórki przeglądu historii genetyki:  

Kurtyna podnosi się na Kolkatę, dokąd pojechał, by odwiedzić swojego kuzyna, Moni, u którego postawiono diagnozę schizofrenii. W dodatku do Moniego dwóch wujków autora cierpiało na „rozmaite objawy rozpadu umysłu”. Zapytany o bengalską nazwę takiej odziedziczonej choroby, ojciec  Mukherjee odpowiada: „Abheder dosh”—wada tożsamości. Schizofrenia staje się niepokojącym kamieniem probierczym w całej książce. Ale indyjskie przerywniki są wepchnięte w konwencjonalną, triumfalistyczną opowieść o europejsko-amerykańskiej genetyce napisanej z punktu widzenia zwycięzcy: historia imperatora wszystkich cząsteczek.


W 1931 roku angielski historyk, Herbert Butterfield, nazwał to podejście „interpretacją historii przez Wigów”. Większość historyków, napisał, było uosobieniem XIX-wiecznego angielskiego gentlemana: „protestant, postępowy i Wig” Wigowscy historycy „bardzo szybko zajęli się dzieleniem świata na przyjaciół i wrogów postępu”. Niebezpieczeństwem wigowskiej historii jest to, że uzasadnia dominację klasy rządzącej jako wynik nieubłaganych sił naturalnych.  

“Triumfalistyczna”? “Zwycięzcy?” Nauka jest międzynarodowym przedsięwzięciem i pozostaje faktem, że choć większość postępów nowoczesnej genetyki miała miejsce w Ameryce i Europie (głównie w Wielkiej Brytanii), ludzie, którzy wyjaśnili jak DNA działa, wytwarza białka i podlega regulacji, byli z różnych stron świata. Jedną z ważnych postaci był Har Gobind Khorana, urodzony w Indiach, który zdobył Nagrodę Nobla za prace wykonane w USA, wyjaśniające trójkową naturę kodu genetycznego. Jeśli chodzi o protestantów, to proszę mnie nie rozśmieszać! W rozwoju genetyki molekularnej po 1953 roku była duża liczba Żydów: Wally Gilbert, Josh Lederberg, Arthur Kornberg, Marshall Nirenberg, François Jacob, Norton Zinder, i oczywiście Rosalind Franklin. Jest więcej “berg” w historii genetyki molekularnej niż w Alpach!


W sprawie Rosalind Franklin, która z pewnością była wówczas przeoczona, ale której reputację przywróciło wielu autorów (zgadzam się z Matthew, że gdyby żyła, Franklin powinna była dzielić Nagrodę z Chemii z Mauricem Wilkinsem, podczas gdy Watson i Crick mogli zdobyć  Nagrodę w Medycynie lub Fizjologii), Comfort subtelnie wrzuca swoje afiszowanie się cnotą:

W 1953 roku, bezczelni Watson i Crick otrzymali zasługę rozwiązania problemu podwójnej helisy, podczas gdy zaniedbano bohaterskich Rosalind Franklin i Maurice Wilkinsa, a ich rolę zminimalizowano.

Bezczelni? No cóż, a może ”ambitni i żarliwi”? A co do ”bohaterskich” Franklin i Wilkinsa i ich rzekomego zaniedbania, to jest to prawdą wobec Franklin, ale nie jest prawdą wobec  Wilkinsa, który dostał Nagrodę Nobla w 1962 roku obok Watsona i Cricka. To zdanie jednak i jego zbędne przymiotniki jest niepotrzebne, bo z tego, co wiem, Mukherjee nie ignoruje Franklin.


To jednak na marginesie. Pod koniec recenzji Comfort, podobnie jak wielu innych przed nim, pomniejsza koncepcję genu, wypaczając fakty, by pasowały do jego antyredukcjonistycznej i przeciwnej determinizmowi genetycznemu agendy:

Jak na ironię, im bardziej badamy genom, tym bardziej „gen” zanika. Genom był początkowo definiowany jako pełen zestaw genów organizmu. Kiedy byłem na uczelni w latach 1980., ludzie mieli 100 tysięcy genów; dzisiaj uznaje się tylko około 20 tysięcy kodujących białka genów. Te, które pozostały, są modularne, przerobione, zmieszane i dopasowywane. Nachodzą na siebie i wklejają się. Niektóre można czytać do przodu i do tyłu. Liczba chorób, o których sądziło się, że są powodowane przez pojedynczy gen, kurczy się;  większość efektów genów na każdą daną chorobę jest niewielka. Tylko około 1 procent naszego genomu koduje białko. Reszta jest ciemną materią DNA. Nadal nie jest w pełni zrozumiana, ale część z niej dotyczy regulacji samego genomu. Część naukowców, którzy badają niekodujący białko DNA, odchodzi nawet od pojęcia genu jako czegoś fizycznego. Uważają, że jest to „pojęcie wyższego rzędu” lub „ramy”, które zmieniają się wraz z potrzebami komórki. Stary genom był liniowym zestawem instrukcji, przerywanym przez śmieci; nowy genom jest dynamicznym, trójwymiarowym organem – jak nazwała go genetyczka Barbara McClintock w 1983 roku: „wrażliwym organem komórki”.


Tak, struktura i regulacja genów jest skomplikowana, ale regulacji genów często dokonują  inne geny. A pojęcie genu jako odcinka DNA, który koduje białko lub kontroluje wytwarzanie innego białka, jest nadal użyteczne: codziennie słyszę słowo „gen” używane w ten sposób. Geny regulatorowe nadal można rozumieć jako geny. A ostatnie zdanie Comforta jest dla mnie niezrozumiałe. Jeśli pojęcie „genu” zanika, to jest to dla mnie zupełnie nowa wiadomość.


Najważniejsze jest jednak zakończenie Comforta; wytłuściłem anty-postępową tyradę:  

Nie chodzi o to, że to jest poprawny sposób rozumienia genomu. Chodzi o to, że nauka nie jest marszem ku prawdzie. Raczej, jak napisał w 1967 John McPhee, „nauka wymazuje to, co poprzednio było prawdą”. Każde pokolenie naukowców okrywa mierzwą wczorajsze fakty, by zapłodnić jutrzejsze.


“Jest wielkość w tym poglądzie na życie” – twierdził Darwin, mimo że nie dopuszczał żadnego celu, żadnej szansy na doskonałość. Jest wielkość  także w darwinowskim poglądzie na naukę. Gen nie jest platońskim ideałem. Jest ludzką ideą, ciągle zmieniającą się i ciągle zakorzenioną w czasie i przestrzeni. Aby powtórzyć samego Darwina, podczas gdy ta planeta nadal krąży według praw wyłożonych przez Kopernika, Keplera i Newtona, niekończące się interpretacje dziedziczności ewoluowały i ewoluują.  

Co do diabła rozumie Comfort przez powiedzenie, że „nauka nie jest marszem ku prawdzie”? Oczywiście nauka wpakowuje się w ślepe zaułki i musi wycofać się i zmienić (Nagrody Nobla były przyznawane za fałszywe odkrycia, które później trzeba było rewidować i oczywiście wiemy, że kontynenty dryfują, choć nie myśleliśmy tak przed latami 1950), ale powiedzenie, że nie ma ogólnego postępu ku prawdzie, jest po prostu głupie.


Znamy formuły różnych cząsteczek, znamy strukturę DNA i wiemy jak koduje białka, wiemy, że mikroorganizmy powodują choroby zakaźne (oraz które z nich powodują jakie choroby) i wiemy wystarczająco dużo o fizyce, by wysyłać sondy na Saturna i moduły, by krążyły wokół Marsa. Porównajmy to, co wiemy teraz o Wszechświecie, z tym, co wiedzieliśmy w siedemnastym wieku, kiedy mówi się, że nastąpił początek „nowoczesnej” nauki. NIE MAMY WIĘCEJ PRAWDY???


Tak, koncepcja „prawdy” w nauce nie jest absolutna, ale trzeba być szaleńcem, by sądzić, że nauka nie ustaliła pewnych „prawd”, których obalenie jest tak nieprawdopodobne, że możesz się o to założyć, stawiając na szali własny dom. Woda to H2O, benzen ma sześć atomów węgla, bacillus powoduje dżumę, światło podróżuje w próżni z szybkością 299 792 458 metrów na sekundę. I tak dalej, ad infinitum.


Widzimy tutaj postmodernistę wypowiadającego absurdalne twierdzenia o naturze nauki. Dlaczego „Nature” w ogóle zatrudnia człowieka, który uważa, że nauka nie jest marszem ku prawdzie? Jeśli tym nie jest, to czym jest? 


No cóż, może jednak jest, bo nieco wcześniej w swoim artykule, całkowicie zaprzeczając samemu sobie,  Comfort mówi to w akapicie, który przedtem umyślnie skróciłem:

Niebezpieczeństwem wigowskiej historii jest to, że uzasadnia dominację klasy rządzącej jako wynik nieubłaganych sił naturalnych. Jest to szczególnie kuszące przy pisaniu o nauce, ponieważ wiedza naukowa istotnie postępuje naprzód.

Jak to więc jest, doktorze Comfort? Czy nauka maszeruje ku prawdzie, czy nie? Jeśli nie, jak pan mówi na końcu, to co to znaczy, że wiedza naukowa postępuje naprzód? Czy istnieje różnica między wiedzą naukową a prawdą? Czy to jest jakaś postmodernistyczna gra słowna, czy też pod koniec artykułu zapomniał pan, że wcześniej sugerował pan, że nauka istotnie robi postępy w rozumieniu wszechświata? Czy też przedefiniował pan słowo „maszeruje”?


Oczekuję na wieloczęściową odpowiedź i wyjaśnienia dra Comforta na Twitterze. Naprawdę jednak nie rozumiem, co czyni tego człowieka wystarczająco kwalifikowanym do pisania o nauce dla „Nature” i „Atlantic”. Może jednak te pisma chcą dawki antynauki i postmodernizmu jako odtrutki dla jedynego prawdziwego sposobu zdobywania wiedzy: nauki i jej metody empirycznej.


Nathaniel Comfort redux: Science doesn’t progress (or does it?)

Why Evolution Is True, 13 października 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jerry A. Coyne

Emerytowany profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji.  Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków. Jest również jednym ze znanych "nowych ateistów" i autorem książki "Faith vs Fakt". Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.
 

Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Nauka

Znalezionych 1467 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Ideolodzy: dlaczego nauczanie genetyki musi mieć charakter społeczno-polityczny   Coyne   2024-03-19
Przepływ genów od neandertalczyków i denisowian do ludzi „współczesnych” i odwrotnie   Coyne   2024-03-14
Wejdź – skoro nalegasz   Tonhasca Júnior   2024-03-09
Czy “bezpłciowe” bakterie tworzą biologiczne gatunki?   Coyne   2024-03-06
Carl Zimmer o gatunkach i ochronie     2024-02-29
Kolejna błędna próba skorygowania ewolucji   Coyne   2024-02-22
Ryjący w ziemi przedsiębiorcy   Tonhasca Júnior   2024-02-15
Olbrzymie armie o niezliczonych umiejętnościach    Tonhasca Júnior   2024-02-08
Wejdź, powiedziała, dam ci schronienie przed burzą   Tonhasca Júnior   2024-01-15
Czy ludzie wyewoluowali w wodzie?   Coyne   2024-01-08
Jak upadają wielcy   Tonhasca Júnior   2024-01-04
Oczy reniferów zmieniają kolor, żeby łatwiej im było dostrzec jadalne porosty   Coyne   2023-12-30
Życzliwi przestępcy   Tonhasca Júnior   2023-12-28
Conor Friedesdorf (i Alexander Barvinok) o ideologicznym przymusie na amerykańskich uczelniach   Coyne   2023-12-26
Zdumiewający manipulatorzy   Tonhasca Júnior   2023-12-25
Nie gryzie się ręki, która cię zapyla   Tonhasca Júnior   2023-10-19
Rewolucja komunikacyjna   Hannam   2023-10-18
BBC szerzy propagandę rolnictwa organicznego, a biedni na świecie cierpią   i Kathleen Hefferon   2023-10-13
Niezwykły przypadek koewolucji i specyficzności zapylacz/storczyk   Coyne   2023-10-07
Płeć męska lub żeńska: nie ma nic pomiędzy   Elliot   2023-10-03
Myślenie intuicyjne i analityczne   Novella   2023-09-29
„Kryzys klimatyczny” to mistyfikacja   Williams   2023-09-25
Jak (i dlaczego) ośmiornica edytuje swój RNA   Lewis   2023-09-23
„Najbardziej znany zabójca ludzi”: jakie są prawdziwe początki XIV-wiecznej Czarnej Śmierci?   Lewis   2023-09-15
Do jakiego stopnia pary mają wspólne cechy?   Novella   2023-09-14
Kenia daje zielone światło 58 projektom GMO – naukowcy na całym świecie kontynuują badania w dziedzinie biotechnologii, mimo procesów sądowych i dezinformacji   Ombogo   2023-09-08
Lancet atakuje anty-przebudzenie, a czytelnik odpowiada   Coyne   2023-08-24
Więcej wyrafinowanej teologii: uczony religijny zastanawia się, czy neandertalczycy mieli nieśmiertelne dusze   Coyne   2023-08-16
Aktywiści anty-GMO w Afryce szerzą mity i strach, ale nie przedstawiają żadnych naukowych dowodów   Abutu   2023-08-14
Mało znana strona ryjkowców   Tonhasca Júnior   2023-08-11
Dlaczego nie można być osobą transrasową?   Coyne   2023-08-10
Walka z malarią za pomocą inżynierii genetycznej   Novella   2023-08-08
Jak restrykcje Unii Europejskiej podsycały głosy przeciwko GMO, jak również głód na globalnym Południu, a zwłaszcza w Afryce   Oria   2023-08-02
Nieznośni mali pomocnicy   Tonhasca Junior   2023-07-29
Macedońskie skarby   Tonhasca Júnior   2023-07-26
GMO i motyle   Novella   2023-07-25
Narzucanie ideologii naturze: Kew Garden celebruje „rośliny queer”   Coyne   2023-07-24
Smak miesiąca   Tonhasca Júnior   2023-07-20
Kłopoty na wylocie   Szczęsny   2023-07-18
Ideologiczne podważanie biologii   i Luana S. Maroja   2023-07-17
Role mężczyzn i kobiet w polowaniu, raz jeszcze   Coyne   2023-07-15
David Hillis o specjacji   Coyne   2023-07-13
Niechętni dawcy i pracowici biorcy   Tonhasca Júnior   2023-07-08
Grube problemy z jelitem   Szczęsny   2023-07-07
Badaczka z Leakey Foundation twierdzi, że kości orangutanów mówią nam, że biologiczna płeć jest spektrum, a nie binarna   Coyne   2023-06-30
Przez dziurkę od klucza   Szczęsny   2023-06-24
Nowa (nie podparta żadnymi dowodami) hipoteza, która eliminuje role płciowe w społecznościach łowców-zbieraczy   Coyne   2023-06-22
Błędne wyobrażenia o ewolucji   Coyne   2023-06-16
Influencerzy z podziemia   Tonhasca Júnior   2023-06-13
Jak wyewoluowało ubarwienie ostrzegawcze?   Coyne   2023-06-12
„San Francisco Chronicle” bardzo myli się w sprawie biologicznej płci   Coyne   2023-06-09
Kolczasty problem   Tonhasca Júnior   2023-06-06
Wpaść w amok. Empiryczna analiza szaleńczych zabójstw pokazuje, że wyłaniają się dwa różne wzorce.   King   2023-06-03
Błędna krytyka genetycznych testów na pochodzenie   Coyne   2023-06-02
Zdatny do lotu   Tonhasca Júnior   2023-06-01
‘Raniąca’ idea merytorycznych podstaw nauki    i Jerry Coyne   2023-05-29
Główny problem w filogenezie zwierząt wydaje się być rozwiązany   Coyne   2023-05-26
Americana   Tonhasca Júnior   2023-05-24
Czy uprawa jabłek odzwierciedla bigoterię?   Coyne   2023-05-18
Kenia: Musimy zająć się brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, ale najpierw musimy położyć kres dezinformacji na temat upraw modyfikowanych genetycznie   Oria   2023-05-16
Czytanie myśli z fMRI i AI   Novella   2023-05-05
Jest lepiej niż myślisz   Lomborg   2023-05-03
Dwudziestu dziewięciunaukowców publikuje artykuł w obronie merytorycznych podstaw w nauce     2023-05-01
Niewygodna historia   Ferguson   2023-04-28
Biologia rezygnacji z działania: kiedy kontynuować, a kiedy spasować   Coyne   2023-04-26
Porywacze ciał   Tonhasca Júnior   2023-04-25
Porażka jest kluczowym składnikiem innowacji   Ridley   2023-04-22
Używanie roślin jako biofrabryk   Novella   2023-04-14
Dawno zmarli przemawiają do nas   Tonhasca Júnior   2023-04-12
Wątpliwi pomocnicy    Tonhasca Júnior   2023-04-08
Uganda: aktywiści przeciwni biotechnologii szerzą dezinformację   Wetaya   2023-04-05
Anglia pozwala na uprawy poddane edycji genów   Novella   2023-04-03
Recenzja z książki  Can “The Whole World” Be Wrong?   Rose   2023-04-01
Psychologia ewolucyjna dla początkujących   Coyne   2023-03-27
“Konwergentna” ewolucja mrówek grzybiarek Starego i Nowego świata   Coyne   2023-03-23
Gigantyczna armia małych zabójców   Tonhasca Júnior   2023-03-22
Colin Wright broni binarności płci u zwierząt   Coyne   2023-03-15
AI: gorąca randka z “Sydneyem ”   Gotefridi   2023-03-15
Zmienić język w ekologii i biologii ewolucyjnej! Przykład anemii sierpowatej   Coyne   2023-03-13
Wzrost liczby nieobecnych ojców i towarzyszące temu społeczne problemy   Geary   2023-03-11
No pasarán    Tonhasca Júnior   2023-03-04
Dezinformacja o GMO: Kenijczykom będzie trudno podejmować racjonalne decyzje i to może kosztować życie   Mykonyo   2023-02-24
Twardy kwiat do zgryzienia    Tonhasca Júnior   2023-02-22
ChatGPT niemal zdaje lekarski egzamin końcowy   Novella   2023-02-21
“Rogi” trylobitów mogły być używane jako broń w walkach między samcami   Coyne   2023-02-15
Postmodernizm obnażony   Dawkins   2023-02-14
Powody naszych wierzeń. Jak i dlaczego irracjonalność trzyma nas w swoich szponach i jak możemy z tym walczyć?   Pinker   2023-02-13
Kiedy zapada noc i ziemia jest ciemna   Tonhasca Júnior   2023-02-10
W nowej książce jest słuszna krytyka idei, że są lepsze i gorsze gatunki, ale jest także błędne twierdzenie, że gatunki nie są realne   Coyne   2023-02-06
Kolczatki wydmuchują bąbelki śluzu z nosa, żeby się ochłodzić   Coyne   2023-02-02
Mali i zręczni influencerzy   Tonhasca Júnior   2023-01-31
Dowody na ewolucję: Bezwłose zwierzęta mają martwe geny na sierść   Coyne   2023-01-23
Krew, znój, łzy i pot   Tonhasca Júnior   2023-01-19
Bąkojady czyszczą nosorożce   Coyne   2023-01-18
Mózg używa geometrii hiperbolicznej   Novella   2023-01-16
O wspaniały nowy świecie   Tonhasca Júnior   2023-01-12
Ciepło zabija. Zimno zabija wielu więcej   Jacoby   2023-01-09
Po co badać przestrzeń kosmiczną?   Jacoby   2023-01-04
Rdzenni Amerykanie żądają doczesnych resztek pumy z Griffith Park   Coyne   2023-01-03
Świetny artykuł o epigenetyce   Coyne   2022-12-30

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk