Prawda

Czwartek, 1 maja 2025 - 01:06

« Poprzedni Następny »

Global warming of feelings towards Nazism

Global warming of feelings towards Nazism


Andrzej Koraszewski 2024-07-16

The funeral of Hezbollah commander Jamil al-Tirigor, who died in Syria. 13 April 2017. Image credit: crop media/Shutterstock.
The funeral of Hezbollah commander Jamil al-Tirigor, who died in Syria. 13 April 2017. Image credit: crop media/Shutterstock.

The Israeli occupation is growing day by day. Israel occupies the minds of antisemites, whose ranks number in the hundreds of millions. Every day I read about minor incidents. In Gothenburg, the school has a custom of celebrating the birthday of its students, a little girl was excluded because she was Jewish, her classmates shouted that they would not celebrate her birthday. In Paris, a twelve-year-old girl was raped by three boys not much older than her, who decided to punish her for being Jewish. In London, three young Jews leaving the cinema were beaten by a gang of bullies shouting antisemitic insults.

Every day I read about several, sometimes a dozen or so such incidents. A burnt or vandalized synagogue, attacks in the subway, attempts to push people under a train, a noisy demonstration in front of an oncological hospital, attacks on shops. We can see the tip of the iceberg. There are many more of these cases, and information about them is usually limited to the Jewish media. Only the most drastic ones make it to the pages of mainstream newspapers.


The antisemites found out that now it is allowed, that they are practically safe, so the need for sadism is coming out, although it is wearing a cloak of compassion. It likes to adorn itself with a keffiyah, more and more often called the hipsters' swastika.

 

A Polish antisemite from Canada writes to me asking me to remove the text of his letter published with his permission seven years ago. The proud antisemite has not changed his views; he claims that the quotes he gave have lost their validity.


In his letter, the author asked "about anti-Semitism in the context of truth and justice, narrowing down to its Polish specificity" (he argued that David Duke's statements were not antisemitic). In my answer, I tried to clarify this question about the "Polish specificity":

"You are asking about the specificity of Poland, about what has to happen for young Poles in a park in the capital to pour kerosene on a pram with a Jewish baby and set it on fire? (A specific case of arson of a pram with a Jewish infant in Warsaw's Saski Park in the spring of 1919.) What has to happen for a group of young men to burst into a neighbor's house and smash the heads of men, women, children and the elderly with poles? (Dozens of documented cases from the Second World War.) What has to happen for people to come up with the idea of wiring shut doors and windows and setting fire to the house? What has to happen for a lawyer, a city councilman, who upon learning of the murder of a random Jew who was hit on the head with a crowbar, to be upset that only one Jew died? (A case from Łódź a few years before the Second World War.)"

How to define this anti-Judaism/Judenhass, antisemitism, anti-Zionism in the shortest possible way? It is a hatred of people of Jewish origin, cultivated by religion, culture and national/ideological propaganda, justifying inflicting any harm on people of Jewish faith or origin, including murder, as well as honoring and often rewarding murderers.


How does this relate to justice?


Those who cherish the world heritage of anti-Judaism believe that it is fair to burst into any house inhabited by Jews and slaughter its inhabitants in the name of what is said about Jews. A peculiar concept of justice.


The letter asking for removal of the old article was polite, I acceded to the request, assuming at first that perhaps the man had changed his views and was embarrassed by what he had written a few years earlier. (I was wrong, which he emphasized in his next letter, thanking me for taking the text off, but I did not find out the real motives of this request).


This case was right-wing, and right-wing antisemitism is never far from justifying or even praising Nazism. Leftist antisemitism is supported by romanticism, but few notice the strange tendency of these romantics to form alliances with tyrants, with theocracy, with pure Nazism.


It is difficult to say where to classify John Oakes, an author, publisher and columnist, often appearing in the Guardian. He has just written a scholarly article in which he states that Israel is using hunger as a weapon against the civilian population in Gaza. A colleague of the author, the Egyptian columnist of the government newspaper Al-Ahram, Ibrahim Al-Baha, states that the heroic fighters in Gaza are winning, does not mention the famine, and writes about his admiration for the fighters:

"I congratulate the resistance for its wisdom and the Zionists for their stupidity, which has turned the Israeli army into the laughingstock of the entire world and into an object of rage and invective due to its inability to achieve its goals. All it has managed to do in nearly nine months [of war] is kill civilians, women and children."

The Guardian’s author chose a different approach. He writes that it is no secret that Israel "uses hunger as a weapon against civilians," adding that Israel denies this, but there is overwhelming evidence provided by Human Rights Watch and Oxfam. He also quotes the words of the European Union's political commissar, Josep Borrell, who said that "the people of the Gaza Strip are facing a 'man-made catastrophe'." The UN World Food Programme agrees: there is a "full-blown famine" in the northern Gaza Strip, and the International Court of Justice is considering an arrest warrant for Israeli politicians — for the war crime of starving civilians.



After presenting this "irrefutable evidence", the author "informs" readers that this year the inhabitants of Gaza broke the fast of Ramadan by eating leftovers from garbage cans and grass. From there, he had only one step to starvation and hunger in the Warsaw ghetto.


In the editorial office of the Guardian no one asked this author if he had seen an army feeding the enemy society to the extent that Israel does, nor was he asked if he had seen statistics on the supply of food, medicine, water and fuel delivered to Gaza through the border with Israel; no one asked stupid questions about where the information about eating grass came from. John Oakes even notes that this comparison with the Warsaw ghetto may seem grotesque. This, however, clearly does not bother him and he takes up the challenge, building an image of terrible Jews who in his head behave like their persecutors, both those who killed Jews by starvation in the Warsaw ghetto and those from distant antiquity, who are commemorated by religious fasts.


Oakes would not be a genuine antisemite if he did not accuse Jews of abusing Palestinian children in particular, so he concludes his essay on hunger, fasting, religion, and the Warsaw Ghetto by stating that hunger does not distinguish between Hamas fighters and toddlers, adding that starvation is non-Jewish.


This antisemite is wrong. Not only does he want to believe all the lies about famine in Gaza, but he firmly rejects the idea that Hamas fighters can have more food than civilians, that food goes first into the hands of Hamas, then to those who are related to Hamas in one way or another, then to the market of speculators, and finally to those most in need. And yet, the predicted cases of starvation deaths were not recorded, and the photos supposed to show the horror of hunger show neither emaciated children nor emaciated adults. There is no hunger here, such as we observe in many places in Africa, or such as was observed in the Yarmouk Palestinian refugee camp near Damascus, besieged by Assad, or such as in Yemen or in refugee camps in Sudan. There is no abundance of humanitarian aid trucks waiting in line in any of these places.


However, this "humanitarian" is not alone; there are legions of people like him; they come from the left and the right, and their wonderful essays are in constant demand in editorial offices.


A few days ago, a friend posted on his Facebook a Red Cross document from November 22, 1944 stating: "We have found no trace of the facilities for the extermination of civilian prisoners in Auschwitz."


The same Red Cross reported in 2024: "We have not found any evidence of weapons or hostages being held in hospitals in Gaza."

 

Many found hunger in Gaza like in the Warsaw ghetto. We may wonder why today we see more people hungry for lies about Jews on the left side of the political spectrum than on the right. An American journalist, Daniel Greenfield, tries to explain it in an article under the significant title: “Every Leftist Cause Begins as Humanitarianism and Ends as Terrorism”. The first assumption seems correct: every left-wing cause is based on empathy. Greenfield quotes Dickens's phrase from A Tale of Two Cities: “Liberty, equality, fraternity, or death; – the last, much the easiest to bestow, O Guillotine!” If the French Revolution is considered the source of leftist issues, then our opponent has painted himself into a corner. I am a bit disturbed by whispered teachings from my youth, combining leftism rebelling against communism with cooperatives, trade unions, the slogan: “Let's get rich together, not one at the expense of the other”. But, yes, it is true, I heard the opinion early on that the greatest enemy of honest leftism was the vanguard (at that time it was the "vanguard of the proletariat"). Greenfield says:

"The ideological fashions may change but the story is always told the same way.

Somewhere there is an oppressed group to be liberated. And he, she or they is the one to fight for their liberation. Along the way that exquisite sensitivity which may lead an upper class Ivy Leaguer to learn all about the customs and suffering of black transgender men in Detroit or Hamas terrorists in Gaza congeals into an equal insensitivity for the suffering of his targets.


And then people die. Sometimes it’s those he considers the oppressed or the oppressors. Usually both. The humanitarians become terrorists and their revolutions lead to tyranny."

When you feel a great compassion, you are ready to kill. Compassion is the crowning argument for every murderous leftist cause. "Today," Greenfield writes, "it is constantly invoked in favor of Hamas." (The compassionates must know something, because they prefer to talk about the people of Gaza and call those fighting against Hamas "infanticiders" while avoiding the word “Hamas”. Thus, the Jews use starvation as a weapon, killing children and women.)


This empathy, dripping with falsehood, forces us to hide the true face of the alleged victim. Empathy based on gossip and hearsay, on conspiracy theories and propaganda, often turns humanism into an alliance with criminals.


The vanguard organizing movements for big leftist causes invariably recruits its fighters by appealing to their sensitivity, to good intentions, to romanticism and aversion to boring fact-checking. What is important is the feeling of one's own moral superiority and the willingness to force others to accept one’s vision of reality. Oceans will flood mountains, little white bears will fall from melting ice floes and drown, science-produced plants will kill humanity, men who choose to become women are persecuted and denied competition with women in sports and presence in places reserved exclusively for women.


At times, this attack of a very right-wing journalist on the left can be irritating, and yet it contains a grain of truth about those who want to change the world and do not notice how much they despise those they supposedly feel compassion for, do not notice when they agree (demand) to achieve their goals by any means, do not notice when their empathy leads them into the arms of crime.

"The upper class leftist revolutionary, unable to accomplish anything of worth or become anyone of note, sets out to subjugate the world. His empathy for people whom he has never met instantly makes him a wiser and deeper person. And before you know it, he’s cheering Hamas."

We have a flood of illustrations of this peculiar leftism in the media, sentimental stories of the victims. Sometimes it will be the director of a hospital in Gaza, sometimes it will be a conversation with a persecuted Palestinian under a palm tree. Asking these people about the Palestinians who are not supporters of Hamas and who perceive the tragedy of this war differently does not make much sense, because they have never heard of them.


An Internet user writes: "Nothing and no one will fill this void! And the great of this world look at infanticide with a smile." This deeply moving sentence is illustrated by a painting by an artist signing himself "Banksy", in which we see empty swings against the background of the ruins of the city. It's a mural from Gaza. I wrote in another article that there is no longer a five-star hotel where Hamas hosted the artist, and there is no Hitler 2 store, and the Hamasjugend no longer organizes its summer camps. In the discussion, someone wrote that the interjection about the Nazis, Hitler and the Hamasjugend was unnecessary. Well, that has to be a starting point, although it may be difficult for people fed lies by the media which are full of leftist empathy. Hamas is part of the Muslim Brotherhood, which was formed in close symbiosis with German Nazism. The father of the Palestinian people, the Grand Mufti of Jerusalem, Muhammad Amin al-Husseini, was not only an Islamic fanatic, but a devotee of Nazism who spent the war in Berlin, broadcasting Nazi propaganda from Germany. Then there is the long history of influence on Arab rule by escapees from Nazi Germany after WWII. Let's jump to the present day. Hezbollah, the Houthis, and the Islamic Revolutionary Guard Corps openly use the Nazi salute at their celebrations. Hamas and the PLO do this less frequently, and an overt reference to Nazi ideology is now considered inappropriate because of its left-wing Western allies. However, it is not only social media that show the popularity of Nazi ideology. Its traces are clearly visible in the Hamas charter. Hamasjugend – yes, in exactly the same way as the Hitlerjugend was trained, Palestinian children are trained in schools and at summer camps. When we have no knowledge of the Nazi ideology of the Islamic Republic of Iran and the Muslim Brotherhood, the entire Palestinian-Israeli conflict remains completely incomprehensible.



When children in a class refuse to celebrate the birthday of a Jewish friend, it means that their parents have believed in a certain image of the world, from which, with their tacit consent (although usually without their knowledge), information about those they sympathize with, and whose actions (and fate) are the end result of faith, has been removed.



The global warming of feelings towards Nazism is hidden, it’s deceitful, it adorns itself with an keffiyah and admires works of art created by empathetic artists.

 

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj















Narcyz
Hili: Mało tych narcyzów w ogrodzie.
Ja; One wiedzą, że nie kocham pięknoduchów.

Więcej

Tak, ale… Antysemityzm
a antysyjonizm
Patrycja Walter 

Warszawa 1968 r.

Tak, to była przerażająca zbrodnia popełniona na tańczących w psychodelicznym rytmie młodych ludziach, ale … Tak, to była niewyobrażalna masakra popełniona na budzących się w swoich domach, ale…. Owo ale, zabrzmiało, jak wiele razy powtarzał Douglas Murray, nim krzyk torturowanych, mordowanych nie wybrzmiał. To ale dominuje w wielu komentarzach. Z pozoru wyważone, w rzeczywistości staje się próbą relatywizacji bezprecedensowej przemocy. W tle pobrzmiewa znajomy refren: owszem, atak był brutalny, lecz sprowokowanyśmierć tragiczna, ale przecież cierpienie nie jest jednostronne. Obrońcy praw wszystkiego uzbrojeni w transparenty: Wszelkimi możliwymi środkami, rzucili standardowe: kolonizatorzy, ludobójcy. Robili to w chwili, gdy Izraelczycy wciąż cierpieli. Nie dano im nawet czasu na żałobę — tego samego dnia na ulicach świata rozbrzmiały hasła, które przypominały ponure melodie sprzed II wojny światowej, gdy antysemickie tony sączyły się ze zgromadzeń i gazet.

Więcej

Krew w buszu,
milczenie na Zachodzie
Paul Finlayson


Sumienie świata, o ile kiedykolwiek istniało, zostało przekazane algorytmom i pokazom moralnej mody.

Gdyby oburzenie było rozdzielane zgodnie z logiką, bylibyśmy świadkami globalnych protestów nad zwęglonymi szczątkami nigeryjskich kościołów i poćwiartowanymi ciałami chrześcijańskich dzieci. Ale nie — świat cierpi na  deficyt uwagi moralnej. 

Więcej
Blue line

Duchowni w Pakistanie
wzywają do dżihadu
Z materiałów MEMRI

Przywódca Dżamiat Ulema-e-Islam (JUI-F) Maulana Fazlur Rehman przemawia na konferencji.

Dziesiątego kwietnia 2025 r. zorganizowana przez muzułmańskich duchownych w Pakistanie Narodowa Konferencja o Palestynie wydała deklarację wzywającą do dżihadu przeciwko Izraelowi i stwierdziła: „Wojna w Strefie Gazy to nie tylko wojna, ale otwarte ludobójstwo Palestyńczyków. Dżihad stał się obowiązkiem muzułmanów. Wszyscy muzułmańscy władcy powinni formalnie ogłosić go [dżihad przeciwko Izraelowi]”. Deklaracja przyjęta przez konferencję stwierdzała również: „Chcemy otwarcie powiedzieć, że cały region, w tym Izrael, jest odziedziczoną po przodkach ojczyzną Palestyńczyków; mają oni do niego legalne i naturalne prawa. Ameryka, jeśli chce, może osiedlić Izraelczyków gdziekolwiek indziej”.

Więcej

Antysemityzm jako wytwór
naszej wyobraźni 
Adam Levick

Propalestyńska demonstracja amerykańskich studentów.

„Guardian” jest przywiązany do dwóch niemal religijnych dogmatów: po pierwsze, że Palestyńczycy są nieodmiennie ofiarami izraelskiej opresji i dlatego nawet po masakrze 7 października nigdy nie można obarczać ich odpowiedzialnością za ich destrukcyjne zachowanie. Po drugie: że zwolennicy Palestyńczyków są z natury postępowi i „antyrasistowscy” – zatem oskarżania ich o antysemityzm  jest nieuczciwie.

Więcej
Blue line

Zachód znów wpada
w pułapkę Iranu
Majid Rafizadeh

Każda runda dyplomacji daje reżimowi Iranu większe pole manewru, więcej czasu na rozwijanie broni i więcej zasobów na finansowanie terrorystycznych pełnomocników na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Łacińskiej. Rezultatem nie jest pokój — to proliferacja. Na zdjęciu: hipersoniczny pocisk balistyczny Fattah1 (Zdjęcie: Wikipedia)

Irański reżim po raz kolejny świętuje fakt prowadzenia negocjacji dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi, tym razem pod rządami administracji Trumpa. Przywódcy Teheranu przedstawiają te wznowione rozmowy jako coś pozytywnego, co pozwoli im utrzymać władzę i uruchomić programy broni jądrowej i pocisków balistycznych w późniejszym terminie.
Irańscy przedstawiciele, w tym czołowe osobistości w ministerstwie spraw zagranicznych, wyrazili optymizm w sprawie prowadzonych negocjacji, przedstawiając gotowość zespołu Trumpa do zaangażowania się jako krok w kierunku "wzajemnego zrozumienia”. Chcieliby, aby świat uwierzył, że dyplomacja działa — gdy w rzeczywistości jest pułapką. 

Więcej

Jak ekstremizm maszeruje
bez przeszkód
Shoshana Bryen

Uczestnicy wiecu popierającego Izrael, domagają się uwolnienia Izraelczyków porwanych przez terrorystów z Hamasu w Strefie Gazy w Toronto w Kanadzie, 1 września 2024 r. Źródło: Doron Horowitz/Flash90.

Rządy państw zachodnich, takich jak Kanada, nadal tolerują nienawiść do Żydów, jednocześnie krytykując Amerykę za podejmowanie działań, by chronić swoich żydowskich obywateli.

W Jom HaSzoa, Dniu Pamięci o Holokauście, kusi, żeby po prostu przypomnieć, w jaki sposób „holokaust” i „ludobójstwo” zostały zniekształcone i wykorzystane przeciwko Izraelowi i Żydom przez ludzi, którzy z dumą ogłaszają zamiar zabicia nas wszystkich — przez Iran, Hamas, Hezbollah i Palestyński Islamski Dżihad.

Więcej

Wojna Izraela
z Hamasem?
Andrzej Koraszewski

Przewodnicząca brytyjskiej Komisji Spraw Zagranicznych Izby Gmin Emily Anne Thornberry. (Zrzut z ekranu)

Nie ma wojny Ukrainy z Rosją i nie ma wojny Izraela z Hamasem. Jest wojna Rosji z Ukrainą i islamu z Żydami na Bliskim Wschodzie. Czy to ważne jak rozumiemy konflikty zbrojne? W Wikipedii hasło „Wojna Izraela z Hamasem” jest przełożone na 88 języków. Dowiadujemy się z tego „encyklopedycznego” źródła, że to "konflikt zbrojny" między Izraelem a dowodzonymi przez Hamas palestyńskimi ugrupowaniami militarnymi, toczący się głównie w Strefie Gazy od 7 października 2023 roku. Do walk doszło również na Zachodnim Brzegu Jordanu, a także z udziałem Hezbollahu wzdłuż granicy izraelsko-libańsiej na Wzgórzach Golan. Jest to piąta wojna między Strefą Gazy i Izraelem od 2008 roku, stanowiąca jednocześnie część szerszego konfliktu izraelsko-palestyńskiego i największy konflikt zbrojny w regionie od czasu wojny Jom Kipur 50 lat wcześniej”.

Nie, to nie jest konflikt „izraelsko-palestyński”. To ponad stuletnia wojna islamu z Żydami, z ideą odbudowy żydowskiego państwa, z ideą żydowskiej suwerenności.

Więcej

Między literą
a duchem prawa
Patrycja Walter


Francuski wymiar sprawiedliwości był zawsze bardziej otwarty na abstrakcyjne idee niż angielski, stwierdza w książce pod tytułem Mężczyzna w czerwonym płaszczu (2020) Julian Barnes, przywołując historię z 1894 roku, kiedy to anarchizujący krytyk sztuki Félix Fénéon został zatrzymany i przesłuchiwany przez śledczych. Zapytany przez sędziego, jak odniesie się do faktu, że widziano go stojącego za latarnią gazową w rozmowie z dobrze znanym anarchistą, Fénéon odparł z typowym dla siebie spokojem: Czy może mi pan powiedzieć, która część latarnii gazowej jest jej tyłem?. Ponieważ rzecz miała miejsce we Francji, pisze Barnes, tupet i ironia nie zaszkodziły, a krytyk sztuki został uniewinniony. Kiedy jednak rok później podobnym orężem humoru i dowcipu posłużył się w angielskim sądzie Oscar Wilde, szybko zrozumiał, że tu nie przyniesie mu to żadnych korzyści.

Więcej

Pamięć o okrucieństwach
wymaga uzbrojenia się po zęby
Phyllis Chesler

https://www.israelnationalnews.com/news/407327

Dzień pamięci o Holokauście, 2025

Wczoraj wieczorem oglądałam wzruszający moment w izraelskim programie z okazji Dnia Holokaustu. Była tam drobna kobieta, która przeżyła Hitlera, wbrew jego zamiarom otoczona swoją liczną rodziną. Wszyscy zostali poproszeni o powstanie, aby zaśpiewać Hatikwę, hymn narodowy Izraela — i Mogadi (Esther) Unger powoli wstała ze swojego wózka inwalidzkiego i zaśpiewała wyraźnie i głośno.


Wzruszyłam się do łez. Obejrzyjcie i posłuchajcie sami.

Więcej

Plan Autonomii Palestyńskiej:
zalać Izrael uchodźcami
Nan Jacques Zilberdik


Podczas gdy przyszłość Strefy Gazy pozostaje nieznana, Autonomia Palestyńska proponuje rozwiązanie, które doprowadzi do upadku Izraela jako państwa żydowskiego.


W odpowiedzi na plan prezydenta Trumpa dotyczący relokacji Arabów ze Strefy Gazy (patrz notatka poniżej), przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Abbas i inni czołowi przywódcy Autonomii Palestyńskiej wzywają do „powrotu” „uchodźców” z Gazy do miejsc w Izraelu, które według nich są „ich domami i wioskami” w „Palestynie”.

Więcej
Blue line

Islam zabrania
istnienia Izraela
Itamar Marcus


Jednym z błędów popełnianych przez światowych (a nawet wielu izraelskich) przywódców, jest postrzeganie Autonomii Palestyńskiej (AP) jako świeckiego przywództwa muzułmańskiego, które, w przeciwieństwie do Hamasu, odrzuca religijną wojnę dla Allaha. Jest to fundamentalnie błędne odczytanie Palestyńczyków i konfliktu. Zasadniczo przywódcy polityczni Autonomii Palestyńskiej, podobnie jak przywódcy Hamasu, są przede wszystkim religijnymi muzułmanami, a dopiero potem Palestyńczykami.

Więcej

Mahdawi i tabun
użytecznych idiotów
David Collier


Wystarczą dwa dni poszukiwań, aby odkryć całą tę historię.


Opowiem wam prawdziwą historię Mohsena Mahdawiego, studenta aresztowanego ostatnio przez amerykańską Służbę Imigracyjną i Celną (ICE) oraz kampanię PR, którą rozpoczął, aby nagłośnić swoje zatrzymanie i zwieść wybranych na urząd oficjeli, zamieniając wielu z nich w głupców, frajerów i tuby pomagające ukryć jego powiązania z terroryzmem.

Więcej
Blue line

Zdrada kobiet
i Żydów przez lewicę
Brendan O’Neill


Nienawiść z Mrocznych Wieków Średnich raz jeszcze rzuciła cień na Wielką Brytanię. W sobotę w Essex ludzie szyderczo poniżali Żydów wracających do domu z synagogi  po modlitwach szabatowych w Pesach, pokazując im atrapy martwych dzieci. Nieśli lalki w całunach poplamionych czerwoną farbą i krzyczeli " Przestańcie zabijac dzieci!". W Edynburgu, również w sobotę, gniewni mężczyźni otwarcie marzyli o egzekucji kobiet-czarownic. „Przywróćcie palenie czarownic… JK”, głosił plakat na wiecu trans. Inny plakat dobitnie ujął to w słowach: "Zabijcie JK Rowling”.

Więcej

Azerbejdżan: rozszerzenie
Porozumień Abrahamowych
Martin Sherman

Prezydent Izraela Isaac Herzog spotyka się ze swoim azerskim odpowiednikiem Ilhamem Alijewem w Baku, 30 maja 2023 r. Źródło: Haim Zach/GPO.

„ Porozumienia Abrahamowe były największym osiągnięciem polityki zagranicznej pierwszej administracji Trumpa. Trump dał jasno do zrozumienia, że jego nowa administracja będzie dążyć do ich rozszerzenia”. — „Forbes”, 8 marca 2025 r.


Dwa niedawne doniesienia medialne podkreśliły rosnącą pozycję międzynarodową kaukaskiej Republiki Azerbejdżanu i jej powiązania z Izraelem.

Więcej

Rzeczywisty spisek,
o którym nikt nie mówi
Andrew Pessin


Wymyślili żydowski spisek, żeby usprawiedliwić krucjatę przeciwko Żydom.

Wszyscy znamy najbardziej wpływową antysemicką książkę w historii nowożytnej: Protokoły mędrców Syjonu.

Pojawiła się na początku lat 1900., a następnie została przyjęta i rozpowszechniony przez „drużynę pierwszej ligi” międzynarodowych antysemitów – Rosję i Związek Radziecki, nazistów, Bractwo Muzułmańskie i Hamas itd. – i rzekomo jest protokołem z tajnego spotkania „Mędrców Syjonu” zorganizowanego za kulisami Pierwszego Kongresu Syjonistycznego1w 1897 roku.

Więcej

Dwa pełne lata
piekła w Sudanie
Alberto M. Fernandez


Wielkie tragedie walczą o zyskanie zauważenia w świecie opętanym Gazą i Ukrainą, na których skupia się każda najnowsza burza medialna. To, że 15 kwietnia 2025 r. była druga rocznica brutalnej wojny domowej w Sudanie, jest jedną z tych wielkich tragedii, o których zaledwie się wspomina, a potem się je zapomina. Jednym z powodów jest to, że brakuje w niej czynników, które uczyniłyby z niej wiadomość najwyższej klasy, mimo że jest to najgorszy kryzys humanitarny na świecie. Odbywa się w Afryce, ojczyźnie zapomnianych historii. 

Więcej

Jak Bibi uparcie brnął
do zwycięstwa
Edward N. Luttwak

Benjamin Netanjahu (Wikipedia)

Dzięki upartej wytrwałości izraelski premier odparł nieustającą presję ze strony Waszyngtonu i zmienił mapę regionu. Ale jego najpoważniejszy test wciąż jest przed nim.

Więcej

Umowa nuklearna czy nie,
Hezbollah musi się rozbroić
Hussain Abdul-Hussain


Jeśli broń milicji miała służyć obronie, to zawiodła, przynosząc Libanowi i szyitom śmierć i zniszczenie.

Szyici z Libanu, którzy przysięgają wierność irańskiemu najwyższemu przywódcy Alemu Chameneiemu, powinni zadać sobie następujące pytania: dlaczego bojkotują amerykańskie produkty, skoro Chamenei zaprasza Amerykanów do inwestowania w Iranie i obiecuje Waszyngtonowi kontrakty o wartości 4 miliardów dolarów? Dlaczego ci szyici muszą mieszkać w namiotach, rozstawionych na ruinach zburzonych domów i nie oddawać broni Hezbollahu nawet w zamian za pieniądze na odbudowę? Dlaczego Chamenei ustępuje w sprawie swojego programu nuklearnego, podczas gdy Hezbollah walczy o bezwartościowy skrawek spornego terytorium granicznego z Izraelem?

Więcej

Tanecznym krokiem
powraca przeszłość
Andrzej Koraszewski

Warszawa 1968 – protesty studentów po zdjęciu ”Dziadów” (Zrzut z ekranu wideo)

Antysemityzm, przecież to już takie niemodne – powiedziała w marcu 1968 roku szykowna koleżanka ze studiów socjologicznych, nie ukrywając swojego zdumienia i oburzenia. Trudno zaprzeczyć, że dyktat mody intelektualnej jest bardziej bezwzględny niż tej, którą lansuje „Vogue”. Wiemy jak rozchodzą się idee, znamy mechanizm grupowego konformizmu, a jednak trudno wyjść ze zdumienia, kiedy ideologicznie wrogie środowiska lewicy i prawicy, nie przestając na siebie warczeć, w pewnych sprawach mówią jednym głosem. Podobnie kochają pieski i kotki, podobnie współczują chorym dzieciom, podobnie kochają Palestyńczyków, podobnie również chłoną każde kłamstwo o Izraelu.

Więcej

Szalona kampania
dekryminalizacji Hamasu
Brendan O’Neill


Słyszeliśmy prawne autorytety ostrzegające, że ryzykujemy wskrzeszenie karania za bluźnierstwo po oskarżeniu mężczyzny o spalenie Koranu. Widzieliśmy ministrę ds. ochrony kobiet, Jess Phillips, mówiącą, że rządowi Wielkiej Brytanii nie chce się kiwnąć palcem w bucie i nie rozpocznie dochodzenia na wielką skalę w sprawie seksualnego wykorzystywania młodych dziewcząt z klasy robotniczej przez gangi składające się głównie z pakistańskich muzułmanów. A teraz wisienka na tym zjełczałym torcie: brytyjscy prawnicy agitują za tym, aby Hamas nie był już uznawany za organizację terrorystyczną.

Więcej
Blue line

Chytra manipulacja
płci
Athayde Tonhasca Júnior

Salmakis nieprzystojnie zalecająca się do Hermafrodyta, autor: François-Joseph Navez (1787–1869) © Muzeum Sztuk Pięknych w Gandawie, Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu w starożytnej Grecji, młody mężczyzna przechadzał się po lesie, ciesząc się piękną pogodą, nieświadomy, że zbliża się do stawu zamieszkiwanego przez najadę Salmakis. Podobnie jak wszystkie najady, pomniejsze bóstwa, które opiekowały się źródłami, studniami i jeziorami, Salmakis miała słabość do młodych, jurnych mężczyzn. 

Więcej

Wykorzystywanie
palestyńskich chrześcijan
Mitchell Bard

Palestyńczycy dzielą się Świętym Ogniem w mieście Ramallah na Zachodnim Brzegu podczas obchodów Wielkiej Soboty, którą prawosławni chrześcijanie obchodzą dzień przed świętami Wielkanocnymi, 15 kwietnia 2023 r. Zdjęcie: Flash90.

Nicholas Kristof, wieloletni członek zespołu notorycznych izraelożerców z „New York Timesa”, obrał nowy kierunek ataku w swojej nieustającej kampanii: wykorzystuje trudną sytuację palestyńskich chrześcijan jako sposób na zwrócenie amerykańskich chrześcijan przeciwko państwu żydowskiemu. W niedawnym artykule ten publicysta maluje obraz izraelskiego ucisku w Betlejem, ignorując jednocześnie rzeczywistą sytuację, która nie pasuje do jego narracji.

Artykuł Kristofa ukazał się w momencie, kiedy nowe badanie Pew wykazało, że 72% ewangelików postrzega Izrael pozytywnie. Ewangelicy są zazwyczaj lepiej poinformowani o Izraelu niż inni chrześcijanie, których poglądy są zazwyczaj bardziej podzielone. Przedstawienie przez Kristofa palestyńskich chrześcijan jako ofiar prześladowań izraelskich najwyraźniej ma spowodować, że amerykańscy chrześcijanie zwrócą się przeciwko Izraelowi.

Więcej

Sahel: rodzące się
centrum globalnego islamizmu
Nils A. Haug

Ludzie poranieni w wyniku wybuchu bomby podłożonej przez Boko Haram w Nyanya, kwietniu 2014. (Wikipedia)

Bliski Wschód nie jest już centrum światowej działalności terrorystycznej i masowych  śmierci. Zgodnie z szanowanym Global Terrorism Index „Region Sahelu w Afryce jest teraz 'epicentrum globalnego terroryzmu'”, odpowiedzialnym za „ponad połowę wszystkich zgonów związanych z terroryzmem” na świecie.

Subsaharyjski Sahel jest w dużej mierze nieznany większości świata. Można go opisać jako duży, w większości płaski pas o szerokości blisko tysiąca kilometrów, położony między sawannami Sudanu na południu a pustynną Saharą na północy. W ciągu ostatnich dziesięciu lat, według Royal United Services Institute, najstarszego na świecie think tanku ds. obronności i bezpieczeństwa z siedzibą w Londynie, Sahel doświadczył „znacznego wzrostu przemocy dżihadystów.

Więcej

Sytuacja kryzysowa
kanadyjskich Żydów
Igal Hecht

Od 7 października 2023 r. na kampusach uniwersyteckich w całej Kanadzie pojawiły się obozowiska, w których nękani są żydowscy studenci i wykładowcy. „Montreal stał się stolicą antysemityzmu w Ameryce Północnej” — powiedział profesor Gad Saad z Uniwersytetu Concordia w Montrealu. Miasto szybko staje się największym siedliskiem radykalnego islamu na kontynencie. Na zdjęciu: transparent wzywający do „intifady” w obozowisku protestów antyizraelskich w Montrealu. (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo.)

Historia jest surowym nauczycielem. Zbyt często jej ostrzeżenia pozostają niezauważone. Dwadzieścia lat temu Francja pogrążyła się w szambo antysemickiej przemocy, która trwa do dziś. W 2006 roku, kiedy muzułmański gang przestępczy, znany jako „Gang Barbarzyńców” porwał młodego Żyda o imieniu Ilan Halimi, torturował go przez trzy tygodnie, a następnie brutalnie zamordował, społeczność międzynarodowa była zaszokowana. Powodem porwania, tortur i morderstwa był stary stereotyp, że rzekomo wszyscy Żydzi są bogaci. Rodziny Halimiego nie było stać na zapłacenie 450 tysięcy euro żądanych jako okup.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Johnny Rotten ma rację:
Hamas to banda 
Brendan O'Neill

Mordowanie Żydów
pod fałszywym pretekstem
Bassam Tawil

Żydowska ambiwalencja
w walce z antysemityzmem
Mitchell Bard

Hasło „Nie chcę się
do tego mieszać” nie działa
Paul Finlayson 

Biesy napadają
raz jeszcze
Andrzej Koraszewski
 

Co ujawnia "zapomniana"
wojna w Sudanie
Brendan O’Neill 

„Uczeni” z Kataru wzywają
do śmierci i zniszczenia
Khaled Abu Toameh 

Etyka żydowska
a stronniczość mediów
Elder of Ziyon

Realistyczne spojrzenie
na kolonializm osadniczy
Paul Finlayson

Żydowska etyka polityczna:
projekt dla sprawiedliwych
Elder of Ziyon

Trump i pułapka
Najwyższego Przywódcy
Amir Taheri

Ramy uniwersalnej
etyki żydowskiej
Elder of Ziyon

Antyglobalista
w Białym Domku
Andrzej Koraszewski

Dżihad szaleje
w Afryce
C. Jacobs i U. Bulut

Historia gametycznej definicji
biologicznej płci
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk