Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 08:29

« Poprzedni Następny »


Nagie szaty króla czyli plaga bytów pozornych


Andrzej Koraszewski 2016-08-26


Najwyraźniej Matka Boska nie sprawdziła się jako królowa Polski, więc oligarchowie duchowości naszej zaczęli myśleć o sukcesji. Mamy następcę tronu.


Odkąd wprowadziliśmy system monarchii republikańskiej problemy sukcesji mamy jeszcze większe niż mieliśmy w czasach monarchii niekonstytucyjnej. Już wówczas oligarchia dbała, by nie wychodzić poza preambułę. Zgodnie z ordynacją viritim, o elekcji króla decydowano kupą i jakkolwiek. W monarchii republikańskiej, jak wiadomo, vox populi vox Dei uruchamia się przy użyciu sznurka i laski marszałkowskiej. (Wszyscy wiedzą, kto tym razem pociągnął za sznurek.)


Oligarchowie duchowości naszej wnieśli do laski wniosek o koronację następcy tronu, a teraz preześnicy zaczęli lud naciskać, aby wydał głos, iżby w Izbie głos Dei mógł się odezwać. Sprawa jest zarazem ważna jak i paląca. Wszem i wobec wiadomo, że rządy Rzeczpospolitej znalazły się w rękach najlepszych, ale nie dość namaszczonych. Powiadają niektórzy, że nie dość czystych, niedomytych jakby, zbrukanych ciężką pracą budowania większości, znojem czyszczenia, trudem obsadzania. Więc król potrzebny od zaraz, król nad króle, król, który zaćmi i z martwych nas wstanie, bo rzecz się dzieje w Polsce czyli nigdzie.


Szaty przynieśli tkacze na krótkich nóżkach, utkane ze słów pięknych, złożyli koło laski, żeby Izba wiedziała, że już jest i czeka.


Ktoś się zapytał, kto go namaści, kto dymem okadzi i kto na skronie założy koronę? Arcybiskupa zabito słowami w przedsionku do katedry. Lecz nie w tym sprawa. Następca tronu, jakby to powiedzieć, nie wygłosi orędzia, nie włoży korony, szatę swą nam przesłał, by jej złożyć pokłon.


Fakt, że nie włoży na głowę korony, nie znaczy, że jej nie przyjmie, albo, że przyjmie, a potem pod osłoną nocy zbiegnie z orszakiem do innego kraju. Skąd, spójrzcie na szaty złożone koło laski. Szaty są, czekają.


Teraz trzeba nam wiary. Nagie szaty króla musimy wypełnić treścią. Musimy się wsłuchać w głos naszej królowej. Będzie sukcesja, ale i kontynuacja, wzmocnienie monarchiczności naszej duchowej, żeby republikalność nasza była bardziej preambiczna.


Wszyscy wiemy jak bardzo potrzeba nam króla, iżby stanął obok swej matki, dzierżąc krzyż nasz Pański, bo my już tego krzyża naszego dźwigać nie możemy, a ktoś przecież musi. W szat obecności będziemy przysięgać wierność królowi, jako poddani będziemy pilnie słuchać jego rozkazów, jak słuchaliśmy rozkazów królowej, której ślubowaliśmy wygnać i wygnaliśmy, której ślubowaliśmy słuchać i słuchaliśmy, a cośmy usłyszeli to już nasza sprawa. To stare dzieje i nie ma co do tego wracać. Król jest teraz ważny, król, który nam dać nową jakość, a może i nawet nową ilość, bo tak naprawdę o ilość się rozchodzi, ilości nam brakuje, żeby przeszła w jakość. Więc z nowym królem będzie nadzieja na ilość. Dobiliśmy się ilości prawie dominującej, która już w jakość zaczęła się przeradzać, ale żeby słowo ciałem się stało, króla nam potrzeba. Vox Dei vox populi, miejmy nadzieję.


Elekcję w zasadzie mamy już za sobą; spokojną bez wrzawy na elekcyjnych polach, bez gorzałki, bez której dawniej żadna elekcja odbyć się nie mogła; cichą elekcję, żeby tak powiedzieć, głosami oligarchów duchowych dokonaną. Intronizację teraz trzeba przygotować, intronizację szat nagich, bo następca tronu sam przybyć nie może, zajęty gdzie indziej w sprawach niecierpiących zwłoki.


Nic to, są szaty, jest laska i sznurek; co do laski wpłynęło, to z laski wypłynie; lud się zgromadzi i dziatwa się zbierze, i służby będą pilnować niegrzecznych chłopczyków, by żaden nie powiedział: te szaty są nagie.



Można powiedzieć, że mamy plagę bytów pozornych. Byty pozorne dzielą się na łagodne i złośliwe. Te łagodne nazywane są czasami dobrotliwymi, gdyż pozwalają żyć i nie są aż tak natrętne. Definicja bytu pozornego nastręcza szereg trudności. Czym jest bowiem byt pozorny, czyli byt będący niebytem? Jeśli byt pozorny przyczepia się do bytu realnego i na nim żeruje, moglibyśmy sądzić, że jest pasożytem. Wielu badaczy protestuje jednak przeciw takiej koncepcji sądząc, że byt pozorny jest raczej wytworem bytu realnego, osobliwą patologią normalnego procesu produkowania świadomości przez ordynarną materię. Logik mógłby powiedzieć, że byt pozorny jest osobliwym przekształceniem hipotezy w hipostazę; chwiejnej hipotezy, która wsparta mocnym przekonaniem, staje się niekwestionowalną oczywistością. Byty pozorne zagnieżdżone w świadomości wielopokoleniowych zbiorowości mogą jednak pod pewnymi względami przypominać pasożyty, chociażby z tego powodu, że przedostają się do jednostkowego organizmu z zewnątrz; całkowicie samodzielnie istnieć nie mogą i potrzebują nosicieli.


Byty pozorne przemawiają ustami swoich nosicieli, ci wszelako, iżby przydać autorytetu swoim bytom pozornym, budują im sanktuaria, których ostentacyjna okazałość tworzy pozór logicznego zaprzeczenia pozorności bytu pozornego. (Kto rozsądny budowałby tak okazałe i kosztowne sanktuaria bytom pozornym?) Skromność sługi bytu pozornego może być źródłem jego siły i wielkości. W cieniu sanktuariów Nieistniejącego rodziły się cywilizacje. Sanktuaria bytów pozornych budowane były od kilku tysięcy lat i przez długi czas ich konstrukcje zdawały się wykraczać poza techniczne umiejętności człowieka. Z czasem pycha zasobniejszych bytów realnych zaczęła je popychać do konkurencji i słudzy bytów pozornych utracili monopol wiedzy zarówno w dziedzinie budownictwa, jak i na innych polach.


Wyższość bytu pozornego nad bytem realnym ujawniała się przede wszystkim w dziedzinie autorytetu moralnego. Z bytem realnym można się wdawać w spór, można z nim dyskutować, można go unicestwić fizycznie. Z bytem pozornym sprawa nie jest aż tak prosta. Byt pozorny z definicji ma zawsze ostatnie słowo. Autorytet moralny wskazuje na sposoby odróżniania dobra i zła. Wyłania się tu kilka problemów — byty pozorne przemawiają ustami swoich sług, zaś świadectwa bezpośrednich wypowiedzi samych bytów pozornych są rzadkie, mroczne i wątpliwe. Sługi owych bytów, pełnią funkcję autorytetu moralnego per procura, a ich wypowiedzi są głównym kanałem komunikacyjnym pomiędzy bytami pozornymi a bytami realnymi dążącymi do doskonałości w cieniu sanktuariów.


Czy siłą autorytetu moralnego danego bytu pozornego jest jego moralna doskonałość, czy gęstość sieci sanktuariów i przewaga liczebności wyznawców jednego bytu pozornego nad liczebnością wyznawców innych bytów pozornych? Wiele wskazuje na to, że mamy tu do czynienia ze złożonym zjawiskiem, w którym kategoria dobra i kategoria więzi społecznej traktowane są zastępczo. Więź społeczna traktowana jest jako dobro pozwalające uzyskać przewagę nad społecznościami skupionymi w cieniu sanktuariów innego bytu pozornego. Widzimy tu tendencję (oraz aspiracje) do przekształcania lokalności w uniwersalność i doczesności w wieczność.


Walka o prymat jednego bytu pozornego nad innymi bytami pozornymi może zostać zawieszona w obliczu zagrożenia dyskusją o istocie bytów pozornych i odpływu bytów realnych z sanktuariów bytów pozornych. Takie zagrożenie wyłoniło ideę powołania Organizacji Zjednoczonych Bytów Pozornych (OZBP), która z jednej strony zajmowałaby się łagodzeniem konfliktów między przedstawicielami różnych bytów pozornych, a z drugiej tworzeniem wspólnego frontu bytów pozornych przeciw reizmowi.


Aczkolwiek idea jest względne młoda, widzimy tu poważne trudności na jakie natrafia problem wyłonienia autorytetu moralnego zdolnego do koordynacji całego zbioru autorytetów moralnych. Nie wiadomo, czy najwyższy autorytet moralny ma pochodzić z wyboru, czy ma być rotacyjny. Ponieważ wszystkie byty pozorne, o których tu mowa, z definicji postrzegane mają być przez byty realne jako najwyższe autorytety moralne, organizacja OZBP utknęła w martwym punkcie. Próba przekonania reprezentantów poszczególnych bytów pozornych, że przewodniczący OZBP nie musi automatycznie być reprezentantem absolutu absolutów, że może być reprezentantem absolutu demokratycznego, który nie czuje się absolutem doskonalszym od pozostałych absolutów, obumarła ze względu na pewne immanentne sprzeczności.


Byt nie oznacza bycia. Ten fenomen zwerbalizowany został przez filozofa Martina Heideggera, który podzielił byty na realne, idealne, intencjonalne i absolutne. Słudzy bytów pozornych dokonali tego odkrycia tysiące lat przed nim, ale filozof postawił sprawę jasno — bycie bytu nie jest istotne. Co więcej, przedstawia on przesłanki pozwalające sądzić, że droga bytu do absolutu prowadzi przez niebyt.


Przez moment wydawało się, że szeroko pojęta publiczność zarówno utraciła zainteresowanie samą ideą bytów pozornych w absolut zamienionych, jak i zaczęła odmawiać uznawania wyższości bytów pozornych nad bytami realnymi i porzucać sanktuaria bytów pozornych. Brak bytu pozornego zaczął jednak niebezpiecznie odsłaniać ciężar bytu realnego, co (przynajmniej w społeczeństwach aspirujących do rozwijania się) zrodziło tendencję do ponownego gwałtownego ożywienia bytów pozornych. Istnieje podejrzenie, że siła żywotności bytów pozornych jest równa kwadratowi odległości od największej koncentracji umiejętności praktycznych, czyli od tzw. społeczeństwa opartego na wiedzy. Są tu jednak pewne odchylenia niestandardowe, które implikują obecność innych czynników.


Intryguje fakt nadzwyczaj częstych ostatnio przypadków przemiany łagodnych bytów pozornych w wirulentne byty pozorne. Wydaje się, że bez wyjaśnienia tego zjawiska nie ma większych szans na znalezienie skutecznego antidotum. Jest tu wiele hipotez, ale żadna z nich nie uzyskała potwierdzenia w niezależnych badaniach. Chwilowo jedyną profilaktyką jest trzymanie się rzeczywistości oraz informacja szerokiej publiczności o zagrożeniach jakie niesie głódź absolutu.


Fragmenty z mojej książki „I z wichru odezwał się Pan” (Art Factory 2006)


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Znasz li ten kraj

Znalezionych 386 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Agenci propagandy nienawiści   Koraszewski   2023-11-05
Modne słowo: narracja   Koraszewski   2023-10-06
Jaka religia, jaki ateizm?   Koraszewski   2023-10-02
Płacimy za grzechy dziadów   Koraszewski   2023-09-26
Poranne refleksje mieszkańca Polski   Koraszewski   2023-09-22
Dlaczego film Holland jest zły   Wójcik   2023-09-20
Śmierć byłego nauczyciela historii   Kruk   2023-09-18
Jeśli mam zacząć od nowa…   Koraszewski   2023-09-12
Osiem gwiazdek na grobie, Richard Dawkins i moje miasteczko   Koraszewski   2023-09-09
Elekcja posłów polskich   Koraszewski   2023-09-07
Powróćmy jak za dawnych lat w zaczarowanych bajek świat   Koraszewski   2023-08-29
Głosuj 4 razy NIE, czyli jak Jarosław Kaczyński poszedł śladami Bolesława Bieruta   Koraszewski   2023-08-15
Przedwyborcza kampania prania mózgów   Koraszewski   2023-07-19
Poemat o oszczędnym posługiwaniu się prawdą   Koraszewski   2023-07-06
Smutek plemiennego humanizmu   Koraszewski   2023-06-19
“Ewa” i Pola. Głos kobiet żydowskich   Walter   2023-06-14
Ordo Juris, ludzkie dramaty i złe dziennikarstwo   Koraszewski   2023-05-12
Papierowym okrętem po ojczystych kałużach   Koraszewski   2023-04-24
Wobbly hypothesis i życie współczesne   Koraszewski   2023-04-21
Powrót konfederatów polskich   Koraszewski   2023-04-18
Człowieku, zbliża się Dzień Darwina   Koraszewski   2023-02-04
Śmierć prezydenta i dylemat sędziego   Koraszewski   2022-12-17
Nacjonalistyczna patoekonomia wiecznie żywa   Łukaszewski   2022-12-16
Kogo i w jaki sposób chciałby zniszczyć ob. Kaczyński?   Koraszewski   2022-12-10
Listopadowe powstanie i sprawa dla niektórych niekoszerna   Łukaszewski   2022-11-30
Polityka jest sztuką realizowania tego co jest  możliwe   Koraszewski   2022-11-28
Państwo, religia, dzieci i Żydzi   Koraszewski   2022-11-17
W poszukiwaniu katolickich konstytucyjnych demokratów   Koraszewski   2022-11-15
Polityka, czyli taniec świętego Wita   Koraszewski   2022-10-20
Czy przywódcy organizacji rolniczych są największymi wrogami rolników?   Koraszewski   2022-10-15
Oświecony lud tego nie kupi   Zbierski   2022-10-10
Potforny ftorek i ojczyzna w potszebie   Kruk   2022-10-08
Do przyjaciół Moskali   Łukaszewski   2022-09-29
List otwarty do pewnego typa   Koraszewski   2022-09-28
Hic Rhodus, hic salta!   Koraszewski   2022-09-21
Głupota zawsze dziewica   Koraszewski   2022-09-19
Jesień oświecenia i owoc poznania   Koraszewski   2022-09-13
Od sierpnia 1980 do sierpnia 2022   Koraszewski   2022-08-30
Gdybym ja był Panem Bogiem   Kruk   2022-08-11
Przemilczana pielgrzymka posłów polskich do grobu Arafata   Koraszewski   2022-08-04
Kaczyński w Kórniku i powrót towarzysza Szmaciaka   Koraszewski   2022-07-26
Polska demokracja wyznaniowa   Koraszewski   2022-05-30
Ból głowy po święcie pracy   Kruk   2022-05-02
Świat się zmienia na lepsze   Kruk   2022-04-22
Pisowska wojna z rozumem   Koraszewski   2022-04-14
Oni się nie wstydzą, państwo nie reaguje   Koraszewski   2022-03-23
Kto dostrzeże grozę wzrostu cen żywności?   Koraszewski   2022-03-18
Cicho płynie solidarność   Koraszewski   2022-03-09
Pokaż figę sykofantom   Koraszewski   2022-02-19
Nie oskarżam, tylko przypominam   Koraszewski   2022-02-10
List otwarty do wice-ministra zdrowia Piotra Bombera, nadzorującego Departament Dialogu Społecznego   Koraszewski   2022-02-03
Pierwsza poprawka do, że tak powiem   Koraszewski   2021-12-08
Dzyndzyk patriotyczny i kwestie prawne   Kruk   2021-11-19
Głupota oparta na wiedzy   Koraszewski   2021-11-15
Jezus, Mahomet i cała reszta   Koraszewski   2021-11-11
 Byłem z Romanem na ty   Koraszewski   2021-11-09
Jarosław Kaczyński i historia polskiego analfabetyzmu   Koraszewski   2021-10-28
Czy można zrozumieć pamięć i tożsamość?   Koraszewski   2021-10-25
My naród i klops   Koraszewski   2021-10-15
Saga rodu Fedorowiczów, powiatowa walka z zaborcą i proces Katarzyny Mrówczyny   Koraszewski   2021-10-04
Historia pewnego teatru   Łukaszewski   2021-09-25
Niech żywi nie tracą nadziei   Kruk   2021-09-15
Dyskurs nasz powszedni pozwól zmienić Panie   Koraszewski   2021-09-11
Zawieszony w prawach członka   Kruk   2021-07-21
Codzienne obowiązki sołtysa honoris causa   Koraszewski   2021-06-26
Czy warto być Polakiem – wyjaśniamy   Koraszewski   2021-06-18
Polityczna kamasutra i umysł człowieka podnieconego   Koraszewski   2021-06-12
Dławiący wiatr historii   Koraszewski   2021-06-07
Piasek dla kota i inne troski   Koraszewski   2021-06-02
Nowy ład, Polski ład, czyli Nowa Ekonomiczna Polityka   Koraszewski   2021-05-29
Sen nocy wiosennej   Koraszewski   2021-05-14
Owszem żyję, ale trudno to potwierdzić   Koraszewski   2021-05-08
Święto flagi i inne święta   Kruk   2021-05-05
Demokracja umarła, niech żyje demokracja   Koraszewski   2021-04-30
Uczucia patriotyczne w promocji   Koraszewski   2021-04-28
Chuć w narodzie, czerep nadal rubaszny, dusza anielska trzepocze sztucznymi rzęsami   Kruk   2021-04-20
Czy wicepremier zarządzi wcześniejsze wybory?   Koraszewski   2021-04-14
Nie marszcz czoła, stawiaj go wyzwaniom   Kruk   2021-04-12
Bliźni gorszego sortu i problem moralności   Koraszewski   2021-04-10
Prawda, sumienie, zgoda   Koraszewski   2021-04-07
Rewolucja w NBP, nominały jawne i poufne   Koraszewski   2021-04-01
Mural w mieście Dobrzyniu   Koraszewski   2021-03-19
Groza reedukacji narodowej   Koraszewski   2021-02-27
Państwo mi nie służy   Koraszewski   2021-02-24
Prymas częściowo nieświeży   Koraszewski   2021-02-19
Teologia zniewolenia kontra społeczeństwo obywatelskie   Koraszewski   2021-02-01
Zostałem zaszczepiony przeciw wrednemu wirusowi   Koraszewski   2021-01-27
Opowieść o Polaku, który się prawdzie nie kłaniał   Koraszewski   2021-01-06
Rok parasola i parasolki?   Koraszewski   2021-01-04
Wypas środowiskowych prawd   Koraszewski   2020-12-28
„Uwaga, tu obywatelki i obywatele, to jest legalne zgromadzenie!”. Powolne budowanie mostów ponad podziałami.   Górska   2020-12-19
Doktor Dolittle i zielony kanarek    Garczyński-Gąssowski   2020-12-12
Seks bez seksizmu, kapłaństwo bez pedofilii   Koraszewski   2020-12-08
Opowieść o nocnym stróżu, kucharce i wartościach   Koraszewski   2020-12-06
Cyrkowe fikołki, teatralne gesty i realne działania opozycji   Górska   2020-11-30
Lekcja zdalna i pytanie dodatkowe   Kruk   2020-11-26
Przez okno wszedł Ziobro, a spod łóżka wylazł biskup, czyli jak Jarosław Kaczyński rozpętał wojnę domową   Górska   2020-11-24
Mowa pozasejmowa do obywatela Kaczyńskiego   Koraszewski   2020-11-21
Przekleństwo naszych czasów i wszystkich wcześniejszych   Kruk   2020-11-16
Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie!   Koraszewski   2020-11-11

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk