Prawda

Środa, 7 czerwca 2023 - 10:42

« Poprzedni Następny »


Gigantyczna armia małych zabójców


Athayde Tonhasca Júnior 2023-03-22

Wesz korowata E. hageni; na jej jajach pasożytuje D. echmepterygis © Katja Schulz, Wikimedia Commons.
Wesz korowata E. hageni; na jej jajach pasożytuje D. echmepterygis © Katja Schulz, Wikimedia Commons.

Wesz korowata Echmepteryx hageni (rząd Psocodea), mało znany grzybożerca z Ameryki Północnej, ma nie więcej niż 10 mm długości. Nic dziwnego, że jego jaja są maleńkie. Ale te małe kupki składników odżywczych są wystarczające dla pasożyta jaja Dicopomorpha echmepterygis, osy z rodziny Mymaridae, znanej jako wróżki. Mamy niewiele informacji na temat tej pasożytniczej osy, ale wiemy, że samce są ślepe, bezskrzydłe i foretyczne, co oznacza, że aby się poruszać, muszą przylgnąć do innego organizmu; w tym przypadku samice są ich pojazdem. Samce również nie mają aparatu gębowego, więc nie mogą się pożywiać.

Jeśli podejrzewasz, że samiec D. echmepterygis nie powinien spodziewać się długiego i dostatniego życia, masz rację. Żyje dzięki składnikom odżywczym pobieranym jako larwa z jednego z jaj żywiciela, a te rezerwy nie starczą na długo. Ale to nie ma znaczenia dla samca; jego jedynym celem podczas jego krótkiego istnienia jest zapłodnienie samicy, która, dogodnie, jest jego środkiem transportu. Musi tylko wczołgać się w odpowiednie miejsce na jej ciele, aby wykonać, co trzeba. Ten styl życia nie jest bynajmniej niezwykły; wiele innych pasożytniczych os ma podobne cechy. Ale samce D. echmepterygis mają wyjątkowe prawo do sławy: są najmniejszymi dorosłymi owadami na Ziemi, mierząc 139 µm długości (Mockford, 1997). [JAC: to trochę więcej niż jedna dziesiąta milimetra !]


Widok od strony brzusznej samca D. echmepterygis (linia skali = 50 μm) i głowa (linia skali = 20 μm) © Huber i in., Wikimedia Commons:



Aby mieć skrzydła i móc latać, inne osy wróżki muszą być większe, ale niewiele: uskrzydlona i cudownie nazwana Tinkerbella nana ma 250 µm długości. Możemy lepiej docenić te delikatne bajkowe stworzenia, biorąc pod uwagę trudności wynikające z bycia małymi: ryzyko wysychania i bariery nieznane większym zwierzętom, takie jak napięcie powierzchniowe i lepkość płynu. The Biology of B-Movie Monsters Michaela LaBarbery to bardzo zabawna i pouczająca dyskusja na temat fizycznych ograniczeń rozmiarów ciała. Dla głębszych badań polecam niedocenianego klasyka, D'Arcy'ego Thompsona, On Growth and Form, praca, która jest tour de force o właściwościach fizycznych oddziałujących na biologię.


Po lewej: Osa wróżka Tinkerbella nana (linia skali = 100 μm) © Huber & Noyes, 2013 . (OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE TREŚCI dla studentów University of Aberdeen: poniższy tekst odnosi się do trudnego emocjonalnie Piotrusia Pana JM Barri’ego). Rodzaj Tinkerbella został nazwany na cześć Tinker Bell, a epitet nana został zainspirowany imieniem psa Darlingsa, Nana – co również pochodzi od nanos, greckiego słowa oznaczającego karła. Po prawej: Mikrometrowa skala do porównywania rozmiarów D. echmepterygis i T. nana © Zeiss Microscopy, Wikimedia Commons:



Oprócz D. echmepterygis i T. nana jest wiele os wróżek: jest ich ponad 1400. A to są znane gatunki; z pewnością prawdziwa liczba jest znacznie wyższa. Wszystkie opisane gatunki są parazytoidami jaj szeregu owadów (ich młode rozwijają się na innym organizmie lub w jego wnętrzu, ostatecznie go zabijając) i dobrze potrafią znajdować ofiary: niektóre osy wróżki pasożytują na jajach osadzonych w tkance roślinnej, zakopanych w glebie, a nawet zanurzonych w wodzie.


Osy wróżki należą do jednej z wielu rodzin os Chalcid lub chalcidoidów (nadrodzina Chalcidoidea). Jest to ogromna grupa około 22 500 znanych gatunków, chociaż w sumie może osiągnąć ponad 500 tysięcy (Noyes, 2019). Większość z nich to małe (poniżej 3 mm) parazytoidy różnych stadiów rozwojowych wielu owadów i pajęczaków (pająki, roztocza, skorpiony i inne).


Po lewej: Samica Richteria ara uzasadnia przydomek wróżki. Linia skali = 1000 μm (1 mm) © Huber, JT Po prawej: Znacznie większy chalcidoid: Conura sp. © Judy Gallagher, Wikimedia Commons:



Wiele owadów i innych stawonogów musi żyć z dużym prawdopodobieństwem zderzenia z osą chalcydoidalną, ale to nie jest nawet połową ich problemów. Około 25 tysięcy gatunków os Darwina lub ichneumonidów (rodzina Ichneumonidae) i około 17 tysięcy gatunków męczelkowatych (rodzina Braconidae) łączy siły w ogromnej armii pasożytniczych os – i znowu te liczby prawdopodobnie nie doceniają rzeczywistej liczby gatunków.


Jak głosi historia, JBS Haldane (1892-1964), brytyjsko-indyjski genetyk, biolog ewolucyjny, matematyk i nie tylko, znalazł się w towarzystwie grupy teologów. Na pytanie, czego można dowiedzieć się o Stwórcy, studiując jego stworzenie, ateista Haldane podobno odpowiedział: „nadmierne zamiłowanie do chrząszczy”. Haldane może powiedział coś w tym rodzaju i rzeczywiście Niebiańska Wielka Szycha byłby postrzegany jako stronniczy w stosunku do rzędu Coleoptera. Z prawie 400 tysiącami znanych gatunków chrząszcze przodują w tabeli różnorodności biologicznej, obejmując około 25% wszystkich gatunków zwierząt (z wyłączeniem bakterii i bakteriopodobnych archeonów). Ale jest tu silna stronniczość: chrząszcze są popularne i stosunkowo łatwe do znalezienia, podczas gdy większość pasożytniczych os jest bardzo małych, trudnych do zidentyfikowania i trudnych w obsłudze i przechowywaniu w kolekcjach. To dużo pracy, a specjalistów w tej dziedzinie jest niewielu. Ale im bardziej szukają pasożytniczych os, tym bardziej kwestionowana jest dominacja chrząszczy. Większość owadów holometabolicznych (te z czterema etapami życia: jajo, larwa, poczwarka i postać dorosła) jest atakowana przez jednego lub więcej pasożytów błonkoskrzydłych, czasami pięć lub nawet dziesięć, chociaż możemy nie znać ich tożsamości. Przez modelowanie proporcji parazytoidów do gospodarzy Forbes i in. (2018) oszacowali, że błonkoskrzydłe z łatwością pokonują chrząszcze w lidze bioróżnorodności. Niektórym znawcom chrząszczy może się to nie spodobać.


Liczba nazwanych gatunków w 2022 r. © Hannah Ritchie, Our World in Data. „W przybliżeniu i odkładając na bok szowinizm kręgowców, można powiedzieć, że zasadniczo wszystkie organizmy są owadami” (maj, 1988). Pasożytnicze osy mogą być za to bardzo odpowiedzialne:



Pasożytnicze osy są praktycznie wszędzie. Tylko w jednym podmiejskim ogrodzie w Leicester w Anglii Owen i in. (1991) przez dwa lata zebrali 455 gatunków os Darwina, niektóre nowe na brytyjskiej liście. Osy te mają ogromny wpływ na strukturę i skład społeczności biologicznych. Ograniczają liczebność owadów i pająków, a trzymając w ryzach roślinożerców mają pośredni, ale istotny wpływ na różnorodność i obfitość roślin.


Trioxys complanatus
 składający jaja w ciele mszycy cętkowanej (Therioaphis maculata) © CSIRO, Wikimedia Commons. „Owady. . . najprawdopodobniej wywierają większy wpływ na ekosystemy lądowe niż jakikolwiek inny rodzaj zwierząt. Są spoiwem, które spaja ekosystem: milionami zjadają rośliny i milionami są konsumowane przez inne organizmy” (LaSalle i Gauld, 1991). A miliony ich zabijają parazytoidy:



Siłę regulacyjną pasożytniczych os możemy ocenić na podstawie ich skuteczności jako komercyjnych środków kontroli biologicznej. Na przykład Encarsia formosa jest jedną z najskuteczniejszych broni przeciwko mączlikom w szklarniach, podczas gdy Anagyrus lopezi ocalił uprawy manioku przed spustoszeniami wełnowcowatych w Afryce i Azji.


Po lewej: Karty zawierające jaja E. formosa przeznaczone do umieszczania w szklarniach © Dekayem. Po prawej: A. lopezi , plaga wełnowcowatych © CIAT, Wikimedia Commons:



LaSalle i Gauld (1993) oszacowali, że co najmniej 50% z około 150 tysięcy gatunków błonkoskrzydłych to parazytoidy. Wszystkie mają niepokojący zwyczaj zjadania żywicieli od wewnątrz, gdy jeszcze żyją, co wydaje się okropne i okrutne. Darwin był tym przerażony, co wyraził w liście do swojego przyjaciela Asy Graya w 1860 roku:

„Uwikłałem się. Pisząc, nie miałem ateistycznych intencji. Lecz wyznaję, że nie umiem dostrzec dookoła nas celowości i dobrodziejstw tak wyraźnie jak inni i jak bym sam sobie tego życzył. Wydaje mi się, że jest zbyt wiele nieszczęść na tym świecie. Nie mogę uwierzyć, aby miłosierny i wszechmocny Bóg miał celowo stworzyć gąsieniczniki [Ichneumonidae] z osobliwą zaiste intencją, aby żywiły się one żywym ciałem gąsienic; albo kota, aby musiał igrać z myszą. 

Mimo obaw Darwina, pasożytnicze osy nie są szczególnie szokujące, biorąc pod uwagę, że około 40% wszystkich znanych gatunków to pasożyty (Dobson i in., 2008). A te maleńkie, delikatne czynniki zagłady to tylko ułamek wielu innych, takich jak wirusy, grzyby, pierwotniaki i robaki, które mają szereg pomysłowych sposobów powodowania chorób, cierpienia i upiornej śmierci. Bóg Haldane'a, tak lubujący się w chrząszczach, ma też perwersyjne poczucie humoru.


Względna obfitość różnych taksonów i udział gatunków pasożytniczych w tych taksonach. Pole koła odpowiada naturalnemu logarytmowi całkowitej liczby gatunków w taksonie © Dobson i in., 2008:



Ale takie antropomorficzne rozważania są błędne. Parazytoidy, pasożyty i drapieżniki są regulatorami świata przyrody. Zapobiegają nadmiernemu wzrostowi populacji, w tym szkodników rolniczych i wektorów chorób oraz usuwają osobniki stare i chore z ogólnej populacji. Pasożytnictwo pomaga kształtować różnorodność biologiczną i ekosystemy, więc nie jest samo w sobie złe ani dobre. Jest to cecha życia na naszej planecie. Jest tak, jak jest.

„Moralność to temat dla filozofów, teologów, humanistów, właściwie dla wszystkich ludzi myślących. Odpowiedzi nie będą biernie odczytywane z natury; nie wynikają i nie mogą wynikać z danych naukowych. Faktyczny stan świata nie uczy nas, jak my, z naszymi mocami czynienia dobra i zła, powinniśmy go zmieniać lub zachowywać w najbardziej etyczny sposób” (Gould, 1982).


„My entomolodzy, którzy nie mamy charyzmatycznych słoni, za którymi mogliby się schować, żadnych misiów pand do przytulania przed publicznością, żadnych estetycznych żurawi krzykliwych, żadnych wzbudzających namiętność sów plamistych, żadnych tysiącletnich leśnych olbrzymów – my, entomolodzy, jesteśmy w czołówce bitwy o różnorodność biologiczną, tylko z naszymi robakami jako tarczą” (Grissell, 1999):


Readers’ wildlife photos

Why Evolution Is True, 14 marca 2023

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

*Athayde Tonhasca Júnior jest brytyjskm entomologiem. 


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj






Nauka

Znalezionych 1416 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Kolczasty problem   Tonhasca Júnior   2023-06-06
Wpaść w amok. Empiryczna analiza szaleńczych zabójstw pokazuje, że wyłaniają się dwa różne wzorce.   King   2023-06-03
Błędna krytyka genetycznych testów na pochodzenie   Coyne   2023-06-02
Zdatny do lotu   Tonhasca Júnior   2023-06-01
‘Raniąca’ idea merytorycznych podstaw nauki    i Jerry Coyne   2023-05-29
Główny problem w filogenezie zwierząt wydaje się być rozwiązany   Coyne   2023-05-26
Americana   Tonhasca Júnior   2023-05-24
Czy uprawa jabłek odzwierciedla bigoterię?   Coyne   2023-05-18
Kenia: Musimy zająć się brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, ale najpierw musimy położyć kres dezinformacji na temat upraw modyfikowanych genetycznie   Oria   2023-05-16
Czytanie myśli z fMRI i AI   Novella   2023-05-05
Jest lepiej niż myślisz   Lomborg   2023-05-03
Dwudziestu dziewięciunaukowców publikuje artykuł w obronie merytorycznych podstaw w nauce     2023-05-01
Niewygodna historia   Ferguson   2023-04-28
Biologia rezygnacji z działania: kiedy kontynuować, a kiedy spasować   Coyne   2023-04-26
Porywacze ciał   Tonhasca Júnior   2023-04-25
Porażka jest kluczowym składnikiem innowacji   Ridley   2023-04-22
Używanie roślin jako biofrabryk   Novella   2023-04-14
Dawno zmarli przemawiają do nas   Tonhasca Júnior   2023-04-12
Wątpliwi pomocnicy    Tonhasca Júnior   2023-04-08
Uganda: aktywiści przeciwni biotechnologii szerzą dezinformację   Wetaya   2023-04-05
Anglia pozwala na uprawy poddane edycji genów   Novella   2023-04-03
Recenzja z książki  Can “The Whole World” Be Wrong?   Rose   2023-04-01
Psychologia ewolucyjna dla początkujących   Coyne   2023-03-27
“Konwergentna” ewolucja mrówek grzybiarek Starego i Nowego świata   Coyne   2023-03-23
Gigantyczna armia małych zabójców   Tonhasca Júnior   2023-03-22
Colin Wright broni binarności płci u zwierząt   Coyne   2023-03-15
AI: gorąca randka z “Sydneyem ”   Gotefridi   2023-03-15
Zmienić język w ekologii i biologii ewolucyjnej! Przykład anemii sierpowatej   Coyne   2023-03-13
Wzrost liczby nieobecnych ojców i towarzyszące temu społeczne problemy   Geary   2023-03-11
No pasarán    Tonhasca Júnior   2023-03-04
Dezinformacja o GMO: Kenijczykom będzie trudno podejmować racjonalne decyzje i to może kosztować życie   Mykonyo   2023-02-24
Twardy kwiat do zgryzienia    Tonhasca Júnior   2023-02-22
ChatGPT niemal zdaje lekarski egzamin końcowy   Novella   2023-02-21
“Rogi” trylobitów mogły być używane jako broń w walkach między samcami   Coyne   2023-02-15
Postmodernizm obnażony   Dawkins   2023-02-14
Powody naszych wierzeń. Jak i dlaczego irracjonalność trzyma nas w swoich szponach i jak możemy z tym walczyć?   Pinker   2023-02-13
Kiedy zapada noc i ziemia jest ciemna   Tonhasca Júnior   2023-02-10
W nowej książce jest słuszna krytyka idei, że są lepsze i gorsze gatunki, ale jest także błędne twierdzenie, że gatunki nie są realne   Coyne   2023-02-06
Kolczatki wydmuchują bąbelki śluzu z nosa, żeby się ochłodzić   Coyne   2023-02-02
Mali i zręczni influencerzy   Tonhasca Júnior   2023-01-31
Dowody na ewolucję: Bezwłose zwierzęta mają martwe geny na sierść   Coyne   2023-01-23
Krew, znój, łzy i pot   Tonhasca Júnior   2023-01-19
Bąkojady czyszczą nosorożce   Coyne   2023-01-18
Mózg używa geometrii hiperbolicznej   Novella   2023-01-16
O wspaniały nowy świecie   Tonhasca Júnior   2023-01-12
Ciepło zabija. Zimno zabija wielu więcej   Jacoby   2023-01-09
Po co badać przestrzeń kosmiczną?   Jacoby   2023-01-04
Rdzenni Amerykanie żądają doczesnych resztek pumy z Griffith Park   Coyne   2023-01-03
Świetny artykuł o epigenetyce   Coyne   2022-12-30
Śmiało podążaj tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden owad   Tonhasca Júnior   2022-12-28
Rzecz o splątaniu nauki i wiary   Koraszewski   2022-12-26
Pradawny ekosystem zrekonstruowany przy użyciu skamieniałego DNA   Coyne   2022-12-19
Rozważania heretyckiego mediewisty o historii, wartościach i zdumiewającej głupocie   Landes   2022-12-16
Ewolucyjne ślepe zaułki i lepkie urządzenia: botanik Darwin   Tonhasca Júnior   2022-12-14
Ewolucja nie idzie prostą drogą   Novella   2022-12-08
Geny i języki   Novella   2022-11-26
Uporczywa obecność religijnego mitu   Winegard   2022-11-24
Znaleziono skrytkę posągów z brązu   Novella   2022-11-23
W oparach zrównoważonej ignorancji   Koraszewski   2022-11-21
10 twierdzeń działaczy walczących w Afryce z GMO o tym, dlaczego postępy w biotechnologii upraw powinny zostać odrzucone – i dlaczego są one błędne   Maina   2022-11-17
List otwarty do wszystkich oszołomów   Novella   2022-11-03
Po prostu nie mogę się doczekać, aby znów wyruszyć w trasę   Tonhasca Júnior   2022-10-27
Czy mizoandria może być zakaźna?   Tonhasca Júnior   2022-10-24
Niezwykła fizjologia hibernujących niedźwiedzi   Coyne   2022-10-22
Cuchnąca pułapka i przytulna kryjówka   Tonhasca Júnior   2022-10-21
Obraz Izraela na amerykańskich uniwersytetach   Mansour   2022-10-19
Kenia aprobuje GMO po 10 latach zakazu   Maina   2022-10-18
Pangenom jedwabnika morwowego   Novella   2022-10-14
Czy Samolubny gen zaszkodził publicznemu rozumieniu biologii?   Coyne   2022-10-13
Nieokrzesani goście   Tonhasca Júnior   2022-10-11
Niezrozumienie równości   Winegard   2022-10-07
Zyski klimatyczne to „niewygodna prawda” — nie wszystkie wiadomości o środowisku są złymi wieściami   Lomborg   2022-10-06
Gorzko-słodki, uzależniający lek   Tonhasca Júnior   2022-09-30
Przeciwko autentyczności   Winegard   2022-09-27
Biomedyczne znaczenie płci (i jej binarnej natury)   Coyne   2022-09-22
Mózgi neandertalczyków   Novella   2022-09-20
Oszuści i oszukani w grze w zapylanie   Tonhasca Júnior   2022-09-15
Po raz kolejny “Scientific American” wypacza biologię, a teraz także historię, by podeprzeć swoją ideologię   Coyne   2022-09-14
Upadek czasopisma “Nature”   Winegard   2022-09-08
Instynkt macierzyński i “New York Times”   Coyne   2022-09-07
Ćmy ze złym public relations   Tonhasca Júnior   2022-09-05
Studenci Uniwersytetu Ghany debatują nad wykorzystaniem upraw GMO w ich kraju   Gakpo   2022-09-02
“Scientific American” poświęca się polityce, a nie nauce; odmawia publikowania krytycznych analiz swoich fałszywych lub wprowadzających w błąd twierdzeń   Coyne   2022-09-01
Dysonansy poznawcze: czekolada a muszki, wino a osy   Júnior   2022-08-29
Patrick Matthew: prawdziwy autor idei doboru naturalnego?   Coyne   2022-08-26
Odporny na choroby, genetycznie modyfikowany maniok zapowiada przełom w Kenii   Maina   2022-08-25
Niekochane, ale czasem pożyteczne   Tonhasca Júnior   2022-08-23
Trwałość laktazy w populacjach pijących mleko: ponowna ocena klasycznej historii z ewolucji człowieka   Coyne   2022-08-19
Pierwszy znany drapieżnik: nowo opisana skamieniałość   Coyne   2022-08-16
Nie karm mózgu śmieciowym jedzeniem   Bhogal   2022-08-10
Kot Mehitabel pisze w “Science”   Coyne   2022-08-09
Nauka o wolności: rozmowa z Anną Kryłow   i Anna Kryłow   2022-08-06
Pierwsze dowody kopalne na opiekę nad lęgiem i niezwykły przypadek asymetrii kierunkowej   Coyne   2022-08-05
Badania dowodzą, że fakty nie mają znaczenia: jak propaganda wykorzystuje i normalizuje antysemityzm     2022-08-03
Horyzontalny transfer genów u owadów: jest rozpowszechniony, ale co to znaczy?   Coyne   2022-08-02
Dokonane w Afryce badanie genomu fasolnika egipskiego oznacza krok naprzód w dywersyfikacji światowego zaopatrzenia w żywność   Karavolias   2022-08-01
Grupy anty-GMO przegrywają sprawę sądową w Nigerii    i Nkechi Isaak   2022-07-30
Raz jeszcze: czy rasy są tylko społecznym konstruktem bez naukowego lub biologicznego znaczenia?   Coyne   2022-07-28
„New Yorker” pisze o hoacynie, sugeruje, że koncepcja Darwina drzew ewolucyjnych może być urojeniem   Coyne   2022-07-25
Nazistowscy lekarze i dzisiejsi antysemici: redefinicja etyki, żeby usprawiedliwić prześladowania Żydów     2022-07-18

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk