|
Byli ateiści, obecnie wierzący
|
Z Lucjan Ferus
| 2019-11-17
|
7. Tak, wiara jest upośledzeniem umysłu
| Z astrotaurus |
2019-11-23 21:04 |
Upośledzeniem jego zdolności poznawczych i społecznych.
Poznawczych, bo pod jej wpływem ludzie zdolni są do uznania za prawdę, czy nawet "Świętą Prawdę" najdziksze brednie urągające rozumowi, lekceważące dorobek poznawczy ludzkości. Z powodu wiary kursuje po świecie ogromna ilość religijnych mitologii, a jedna głupsza i bardziej niedorzeczna od drugiej.
Społecznych, bo ludzie pod wpływem wiary zdolni są do każdej nikczemności i przykładów na to historia (łącznie z najnowszą) dostarcza w nieprzebranej obfitości.
I popatrz na swoją wypowiedź. Nie ma tam żadnego konkretu, żadnego argumentu, żadnego dowodu. Przytaczasz jakieś jednostkowe, absolutnie gołosłowne opinie i chciałbyś by traktować cię poważnie kiedy z takich gołosłownych opinii próbujesz - jak królika z kapelusza - wyciągnąć Boga. Nie operuj uznanymi przez ciebie arbitralnie autorytetami, nie epatuj "doświadczeniami" ludzi upośledzonych wiarą. Jeśli rzeczywiście chcesz być traktowany poważnie przytocz i obroń jedno rozumne zdanie dowolnego religijnego giganta umysłu na temat Boga.
Powtórzę co napisałem wcześniej: wkład religijnej myśli do dorobku poznawczego jest żaden. Zero, nul. Z potężnych bibliotek religijnego bełkotu najwybitniejszych nawet teologów, z deklaracji otumanionych wiarą "naukowców" nie wynika żadna wiedza o świecie rzeczywistym, o realnie zachodzących zjawiskach.
A, ku żartobliwej, acz bolesnej refleksji: wierzący naukowiec jest jak świnka morska - ani świnka, ani morska.
Umysł ludzki jest bardzo elastyczny - pomieści się w jednym umyśle i Dr. Jeckyll nauki, i Mr. Hyde wiary. Można być geniuszem w jakiejś dziedzinie nauki i, obok tego, kompletnym nieukiem odrzucającym rozum i bredzącym banialuki chroniace wiarę. Bo wiara i wynikajaca z niej religia jest zawsze poza granicami nauki.
Wiara jest upośledzeniem podporządkowującym umysł ludzki do ochrony siebie. Ludzie niejednokrotnie posuną się do skrajnego samoupodlenia, by to upośledzenie i wywołane nim brednie w swoim umyśle zachować.
6. Odpowiedź p.kubie
| Z Lucjan Ferus |
2019-11-20 19:51 |
No cóż, skoro odniósł się Pan do przykładu rozmowy z moim znajomym, to wypada mi teraz użyć argumentów, których mu wtedy oszczędziłem. Przyjmując istnienie jakiejś tajemniczej, potężnej, niewidzialnej i inteligentnej SIŁY, która dba o porządek we Wszechświecie, od razu na wstępie musimy sobie odpowiedzieć na szereg pytań, co o niej wiemy? Czy podane przez Pana przykłady są wystarczające do przyjęcia tezy o istnieniu w naszej rzeczywistości tej siły? A może są to zbyt daleko idące wnioski, lub tzw. „pobożne życzenia”? Czy można empirycznie potwierdzić jej istnienie? Skąd się ona wzięła i jak długo jest obecna w naszym świecie? Jakiego stopnia jest jej inteligencja? Poza tym, czy jest świadoma naszego istnienia? A jeśli tak, to jak nas widzi i jak nas odbiera?
Czy ma jakieś zamiary w stosunku do nas, czy jesteśmy jej całkowicie obojętni? A może uważa nas za coś w rodzaju „wróbli Galaktyki” (z opowiadania Konrada Fijałkowskiego)? Czy znana jest jej nasza historia i czy miała na nią jakiś wpływ? I jeszcze mnóstwo innych pytań, na które powinniśmy znać odpowiedzi ZANIM przyjmiemy za pewnik tezę o jej REALNYM istnieniu i oprzemy na tym swoje poglądy. Tymczasem są to tylko w najlepszym wypadku hipotezy naukowe, albo pseudonaukowe fantazje ludzi obdarzonych ponadprzeciętną wyobraźnią. Gdyby jednak istnienie tej siły miało zostać udowodnione ponad wszelką wątpliwość, to jaki związek ona mogłaby mieć z bogami ludzkich religii, którzy zostali stworzeni przez nasz gatunek? Żaden!
A przecież podane przeze mnie przykłady świadczą o przejściu z ateizmu na wiarę religijną, którą wpojono nam w dzieciństwie, a nie na wiarę w coś niewiadomego, czyż nie? Dołączę do nich jeszcze jeden, bardzo znamienny przykład. Otóż w 2012 r. przeczytałem polecaną mi przez Czytelnika Racjonalisty książkę pt. „Problem istnienia Boga” Claude’a Tresmontanta, która miała „zapędzić ateistów w kozi róg”. Jej Autor na 400 stronach „dowodził” istnienia Boga od Wielkiego Wybuchu począwszy i dopiero pod jej koniec się okazało, iż tym (nienazwanym przez niego) Bogiem jest dobrze wszystkim znany… Bóg chrześcijaństwa. I tu już nie zawracał sobie głowy żadnym dowodzeniem, po prostu uznał to za oczywiste. I potrzeba było do tego aż 400 stron argumentów „naukowych”? Sorry, ale podane przez Pana argumenty nie przekonały mnie.
5. Wiara-upośledzenie umysłu?
Pan Lucjan wspomina osoby, które porzuciły ateizm i stały się wierzące. W Boga Hebrajczyków, czy jakichś innych? Nie. Zbieranie doświadczeń przez "pół życia" przekonały jego kolegę, że musi istnieć jakaś "potężna, nieznana nam SIŁA, która kieruje tym wszystkim" (skoro kieruje, myślę, że nie bezrozumna siła, ale byt inteligentny). Czy stracił on rozum? Chyba nie, skoro był zdolny do kilkugodzinnej rozsądnej wymiany poglądów, a że nie używał argumentów religioznawczych, wynikało stąd, że nie mówił o religii, nie mówił o Bogu, nie interesowały go spory inter konfesyjne, czy teorie n/t powstania religii, on mówił po prostu o rzeczywistości wokół niego, która zmusiła go (tak, ZMUSIŁA, bo wciąż uważam, że ateizm jest cool) do zaakceptowania hipotezy istnienia jakiegoś inteligentnego BYTU poza materią. Do takich samych wniosków dochodzą naukowcy różnych dyscyplin, gdy badają np. stopień złożoności procesów biologicznych: struktury DNA i jej replikacji, białka jako łańcucha kilkuset aminokwasów, który układa się w ciągu 2 minut po rozpleceniu, w taką samą charakterystyczną trójwymiarową cząstkę białka, choć liczba możliwych układów jest teoretycznie astronomiczna itp. Dawniej uważano, że jeśli czegoś człowiek nie rozumiał, zapychał tą lukę bogiem, by nie tracić dobrego samopoczucia. Dziś wielu badaczy, mówi -Wierzę, nie dlatego, że czegoś nie wiem, ale to CO WIEM zmusza mnie do uznania istnienia jakiegoś pozamaterialnego bytu (np. Laurence Tisdall - vide https://www.youtube.com/watch?v=0DAciOQtOKQ&t=205s) Proszę przeczytać np. "Czy nauka pogrzebała Boga" matematyka Lennoxa, a potem odmówić mu rozumu. Naukowcy-ateiści nie uciekli pod "opiekuńcze skrzydła religii", bo nie byli trapieni jakimiś problemami, nieszczęściami i szukali ukojenia w religii - otumaniającym opium dla lemingów, albo kuli dla niedojd życiowych, przeciwnie, ryzykowali/rujnowali swe naukowe kariery wspominając np. o inteligentnym projekcie. Hoimar von Ditfurth pisząc kilkadziesiąt lat temu "Na początku był wodór" nie wiedział, że teleskop Hubbla odkryje na krańcach widzialnego Wszechświata, a więc powstałe tuż po Big Bangu, w pełni uformowane galaktyki z miliardami słońc. (Jak powstają gwiazdy jest wciąż przedmiotem sporu astrofizyków, a one są potrzebne, by w ich wnętrzu powstawały pierwiastki cięższe od H i He, rozsiewane po Wszechświecie po wybuchu supernowych) Ditfurth w "Nie tylko z tego świata jesteśmy" zakończył swe badania "zdumiewających przykładów z życia roślin i zwierząt konkluzją, że nauki przyrodnicze dotarły do bariery poznania, której przekroczenie nie będzie możliwe bez uznania, że wszelkie istnienie ma dwoistą strukturę: transcendentalne podłoże i osnutą na niej postać materialną" (M. Kuczyński) No chyba, że uznamy naszą dyskusję wyłącznie za efekt iskrzenia między synapsami, wtedy nie ma sensu upierać się, że racja jest po którejś ze stron
4. wątpliwy ateista
| Z Leszek |
2019-11-18 12:45 |
Widać nie był całkiem ateistą. Tak tymczasowo tylko, chwilowe wątpliwości. A może na starość się zmienia - strach przed zbliżającą się śmiercią? Tego nie wiem jeszcze (wiek średni).
3. Dusza
| Z Jan Reszka |
2019-11-18 00:07 |
Cechą wspólną wszystkich religii jest wiara w istnienie duszy. W religiach monoteistycznych duszę posiada tylko człowiek. Zwierzę nie myśli, nie czuje: jest automatem stworzonym, aby służyć człowiekowi. Można zrozumieć takie rozumowanie starożytnych, którym trudno było sobie wyobrazić, że ludzki mózg, podobnie jak mózg zwierząt, jest niesłychanie skomplikowanym komputerem. Obecnie dowody mamy na wyciągnięcie ręki: uszkodzenie mózgu powoduje zmiany osobowości. Gdyby dusza kształtowała naszą osobowość, uszkodzenie mózgu nie mogłoby tej osobowości zmienić. Wiemy już, że "bezduszne" zwierzęta mają mózgi funcjonujące podobnie jak nasze, że potrafią logicznie myśleć i przeżywać emocje - tak, jak my. Jaki cel miałoby umieszczanie w naszych ciałach duszy, skoro mózg w zupełności nam wystarcza? A jeśli dusza nie istnieje, to nie może istnieć ani życie po śmierci, ani bóg. Zarówno dusza jak bogowie, to byty zbędne, urojone, aby wytłumaczyć rzeczy, o których starożytni nie mogli wiedzieć. Dziś mamy proste, klarowne dowody na absurdy religii. Człowiek myślący, to ateista.
2. ateizm to droga w jedną stronę
| Z Robert Śliwa |
2019-11-17 22:17 |
Celowo nie używam określenia "prawdziwy ateizm" - bo nieprawdziwy ateizm nie jest ateizmem. Kto wrócił do wiary ten nigdy jej tak naprawdę nie opuścił. Wątpliwości i racjonalne argumenty zagrały na tyle, że ludzie zaczęli już używać tego słowa, ale tak naprawdę nie uwolnili się od tej całej bogobojności i zaszczepionego lęku przed ostatecznym rozliczeniem, piekłem itp. To pokazuje jakim strasznym mechanizmem jest wiara i indoktrynacja od dziecka. Ateista o tym wszystkim zapomina, a ulga jest tak wspaniała i niesamowite poczucie unikalności istnienia i wygrania na loterii genów, że religia staje się reliktem przeszłości.
1. Argumenty za wiarą i teizmem?
| Z astrotaurus |
2019-11-17 09:34 |
Wolne żarty!
"Odpowiedź" na takie zadanie to będzie zawsze tylko i wyłącznie opis efektów prania mózgu, nigdy argumenty do dyskusji.
Wiara to upośledzenie umysłu, wiara to wyrzeczenie się rozumu, wykluczenie możliwości dyskusji. Dlatego jak świat światem nie istnieje dyskusja religii. Różnica poglądów religijnych niesie wyłącznie podziały i nienawiść, nigdy dyskusję i porozumienie. Mamy ogromne biblioteki religijnego bełkotu tworzonego przez tysiąclecia i nie ma tam żadnych rozumnych argumentów za wiarą w dowolną mitologię, żadnego wkładu do dorobku poznawczego ludzkości. Ot, bełkot i nic więcej.
Przejściowi "ateiści" zapewne nigdy nie uwolnili się z okowów wiary, byli zawsze wierzącymi zbuntowanymi przeciw jakimś elementom, fragmentom doktryny, aż do kapitulacji.
Znalezionych 905 artykuły.
| | |
