Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 04:49

« Poprzedni Następny »


Światło przewodnie dla rdzennych narodów


Sheree Trotter 2021-12-04

Powitanie nowego ambasadora Izraela w Nowej Zelandii, RanaYaakoby, przez przedstawicieli plemion Ngapuhi, Waititi Marae, Waitangi. Aotearoa-Nowa Zelandia 2021, zdjęcie  PERRY TROTTER
Powitanie nowego ambasadora Izraela w Nowej Zelandii, RanaYaakoby, przez przedstawicieli plemion Ngapuhi, Waititi Marae, Waitangi. Aotearoa-Nowa Zelandia 2021, zdjęcie  PERRY TROTTER

W 1886 roku góra Tarawera wybuchła na wyspie w kraju Aotearoa, obecnie lepiej znanym jako Nowa Zelandia. Wybuch był tak gwałtowny, że słychać go było w odległym o 300 kilometrów Auckland. Niektórzy bali się, że głośnie eksplozje były ogniem armatnim i że miasto ostrzeliwały rosyjskie okręty wojenne.  


Wielu ludzi zginęło w wybuchu Tarawera. Większość udusiła się w gęstym popiele, który spadał na miasta i wsie. Zniszczeniu uległ także nasz kwitnący przemył turystyczny. Różowe i Białe Tarasy, uważane wówczas za “ósmy cud” świata, przyciągały turystów z całego globu i mój lud zbudował solidną gospodarkę na swoich rdzennych ziemiach. Ocalonych z katastrofy przyjęły pobliskie iwi (plemiona), włącznie z Tapuika w mieście Te Puke. Tam właśnie dorastała moja matka i jej rodzina.


Dla tradycyjnych Maorysów góry i ziemia są najważniejsze dla ich tożsamości. Kiedy formalnie przedstawiamy się, najpierw mówimy o naszych górach, szlakach wodnych i przynależności plemiennej, a potem o naszej genealogii. Na samym końcu podajemy własne imię. Jesteśmy znani jako tangata whenua, lud ziemi. Nasza rdzenna tożsamość daje nam silne poczucie związku z ziemią przodków.


Chociaż jestem Maoryską, od wielu lat pracuję ze sprawami żydowskimi – upamiętniania Holocaustu, orędowania za syjonizmem i walki z antysemityzmem. Jednak dopiero w ostatnich latach stawałam się coraz bardziej świadoma paraleli, jakie istnieją między moimi roszczeniami do rdzenności, a roszczeniami Żydów do ziemi Izraela.


Nie ma uniwersalnie uznanej definicji rdzenności. Właściwie w kwestii tej definicji jest wiele debat i pewien stopień płynności. Niektórzy uważają, że ścisła definicja jest niepotrzebna i niepożądana. Ustalono jednak szereg kryteriów i są one ogólnie zaakceptowane: samoidentyfikacja; historyczna ciągłość z przedkolonialnymi i/lub przedosiedleńczymi społeczeństwami; silne związki z terytorium i jego naturalnymi zasobami; odrębne systemy społeczne, ekonomiczne lub polityczne; odrębny język, kultura i wiara; tworzenie niedominujących grup w społeczeństwie; zdecydowanie, by zachować i przekazywać kolejnym pokoleniom środowisko przodków jako odrębnej społeczności. 


W Izraelu naród żydowski wyraźnie spełnia ustalone dla rdzenności kryteria. Kiedy Maorys czyta genealogie w Tanach, brzmi to jak praktyka, która jest żywa na zgromadzeniach Maorysów, gdzie wiele przemówień obraca się wokół whakapapa, opisującymi genealogie, by ustalić związki między ludami. Kiedy hebrajska literatura mówi z tęsknotą o górach otaczających Jerozolimę, myślimy o naszych górach, które wspominamy za każdym razem, kiedy przedstawiamy naszą pepeha (formalną prezentację). Miejsca, gdzie pochowani są nasi przodkowie, uważamy za święte, bardzo podobnie do czci wobec Grobu Patriarchów.


Chociaż nie dorastałam w cieniu góry Tarawera, pozostaje ona częścią mojej tożsamości. Istnieje podobieństwo między tęsknotą Żydów do Jerozolimy, nawet (a właściwie, szczególnie) w diasporze. Sto trzydzieści pięć lat od wybuchu Tarawera jest wśród mojego ludu ruch na rzecz ponownego założenia społeczności w tym regionie, gdzie nadal posiadamy ziemię. W kulturze maoryskiej mamy pojęcie ahi kaa (utrzymywanie płonących ognisk). Resztka pozostaje na ziemi, by podtrzymywać ogniska bytności. Fakt, że Żydzi byli nieustannie obecni w ziemi Izraela przez ponad 3000 lat, spełnia to kryterium utrzymywania  ahi kaa. W światopoglądzie Maorysów zatwierdza to ich mana whenua czyli historyczne prawo do ziemi.


Pokolenie mojej matki było fizycznie karane za mówienie w języku ojczystym w szkole. Dopiero w ostatnich latach ta nieszczęsna sytuacja została zmieniona i język maoryski przeżywa gwałtowne odrodzenie. Co ciekawe, izraelskie ulpany służyły jako inspiracja dla maoryskich przywódców, którzy założyli kohanga reo (przedszkola z językiem maoryskim). W rzeczywistości, odrodzenie hebrajskiego służy jako inspiracja dla wielu rdzennych narodów, starających się ożywić języki, na które negatywnie wpłynęła kolonizacja.


Rozwój odrębnego języka, kultury i systemu wiary na danym terytorium przed kolonizacją jest definiującą cechą rdzenności, wspólną dla Maorysów i Żydów. Wiele definicji rdzenności włącza cechę bycia “niedominującą grupą w społeczeństwie”. Niektórzy badacze twierdzą, że ten warunek został dodany później wyraźnie po to, żeby Żydzi nie mogli mówić o swojej rdzenności. Koncepcja, że naród nagle traci status rdzenności z powodu tego, że osiągnął samostanowienie, do którego od dawna dążył, podważa samo pojęcie rdzenności. Fidżi, na przykład, zdobyło niepodległość w 1970 roku, ale to nie znaczy, że rdzenni Fidżyjczycy tym samym utracili status rdzenności. Podczas gdy inne aspekty rdzenności są wewnętrzne i nieodłączne od tożsamości ludu, wymóg braku dominacji w społeczeństwie jest zewnętrzną, polityczną i społeczną cechą, która podlega zmianie. Aspiracja (w tym wypadku do samostanowienia) nie powoduje, że naród przestaje być rdzennym narodem, ponieważ osiągnął swój cel.


Dlaczego ma to znaczenie w przypadku Izraela? Ponieważ kolonialna  narracja zagnieździła się w powszechnej wyobraźni, według której Żydzi są obcymi kolonizatorami, którzy wysiedlili rdzenną populację palestyńską. Kolonialna narracja zrodziła się w świecie akademickim i przeniknęła do polityki i mediów. Promowali ją historycy osadniczego kolonializmu, palestyńscy akademicy, politycy i antyizraelscy aktywiści. Palestyńsko-amerykański historyk, Rashid Khalidi, powiedział: “Nowoczesną historię Palestyny najlepiej można zrozumieć w tych terminach: jako kolonialną wojnę prowadzoną przeciwko rdzennej populacji przez rozmaite strony, by zmusić ją by wbrew swojej woli opuściła swoją ojczyznę na rzecz innego ludu”.


Sformułowania mogą być rozmaite, ale ten pogląd Khalidiego jest bardzo rozpowszechniony. Na przykład, w 2016 roku Autonomia Palestyńska próbowała pozwać do sądu rząd brytyjski za Deklarację Balfoura i jej poparcie koncepcji ustanowienia żydowskiej ojczyzny w miejscu, które było osmańską kolonią. Palestyński minister spraw zagranicznych, Rijad-al Maliki, powiedział , że “setki tysięcy Żydów przeniesiono z Europy i innych miejsc do Palestyny kosztem palestyńskiej ludności, której rodzice i dziadkowie żyli od tysięcy lat na ziemi swojej ojczyzny”. Tę narrację wzmocniło głównie długotrwałe i częste powtarzanie, czyli najbardziej podstawowa technika klasycznego repertuaru propagandy. 


Twierdzenie jednak, że Izrael jest uosobieniem państwa osadniczo-kolonialnego, jest fałszywe i oparte jest na wypaczeniu historii. Jest motywowane politycznie i wysoce selektywne w przedstawianiu przeszłości, jest zafałszowaniem, a nie prawdziwą relacją wydarzeń.  


Izraelski historyk, Benny Morris, sprawnie obalając twierdzenie Khalidiego, wskazał, że powszechnie rozumiana koncepcja kolonializmu, obejmująca imperialne mocarstwo, które zdobywa panowanie nad innym krajem i “zasiedla je swoimi synami”, po prostu nie pasuje do syjonistycznego przedsięwzięcia. “Według wszelkich obiektywnych standardów syjonizm nie pasuje do tej definicji – napisał. – Syjonizm był ruchem zdesperowanych, idealistycznych Żydów z Europy Wschodniej i Środkowej, zdecydowanych na emigrację do kraju, który był kiedyś zaludniony przez Żydów i rządzony przez Żydów, nie zaś do ‘innego’ kraju. Chcieli odzyskać suwerenność w kraju swoich przodków”.


Historyk z Harvardu, Derek Pensla, także kwestionuje kolonialną narrację, wskazując, że Żydzi wrócili do swojej starożytnej ojczyzny “nie dla jej strategicznej wartości, zasobów naturalnych lub potencjału produkcyjnego, ale z powodu ich historycznych, religijnych i kulturowych związków z obszarem znanym im jako Ziemia Izraela. Syjonizm opierał się na pojęciach powrotu, przywrócenia i ponownego ożywienia”.


Twierdzę, że osadniczy kolonializm od początku był mylącą nazwą utrudniającą zrozumienie historii Izraela. Lepszą byłaby rozwijająca się dziedzina badań rdzennych ludów.


Część badaczy z tej dziedziny widzi znaczenie walki o uznanie żydowskiej rdzenności jako środek do zajęcia się “terytorialnymi sporami między Arabami i Żydami, ochroną praw zarówno żydowskich, jak arabskich i praw rdzennych ludów na całym świecie”. Dr Nan Greer, była profesor na University of Redlands, argumentowała, że rdzenne prawa narodu żydowskiego powinny być zapisane w prawie. Wskazuje ona na znaczenie związku rdzennego narodu z konkretną lokalizacją, zamiast z szerokim, ogólnym regionem, “tak jak arabsko-muzułmańskie grupy roszczą sobie prawo do ziemi w wielonarodowych państwach na całym Bliskim Wschodzie”.



Jeśli grupa etniczna taka jak Arabowie – którzy skolonizowali Izrael w siódmym wieku i narzucili swój język i religię na podbity naród – mogą wysuwać roszczenia do rdzenności na podstawie długotrwałej obecności, to mogą to również robić inne grupy kolonizatorów. Takie stanowisko zagrażałoby prawom i statusowi wszystkich rdzennych ludów. W Nowej Zelandii kilku pākehā (Nowozelandczyków europejskiego pochodzenia) próbowało rościć sobie prawa do rdzenności. To podważa prawa, jakie mają Maorysi, które są wyrażone w Deklaracji o Prawach Ludności Rdzennej ONZ.


Badania ludów rdzennych, które wzmacniają roszczenia narodu żydowskiego do ich historycznej ojczyzny, mogą dostarczyć poważnej przeszkody dla ruchu Bojkot, Dywestycje i Sankcje. Na przykład, kilka miesięcy temu New Zealand Superannuation Fund, niezależny fundusz, który inwestuje pieniądze podatników dla emerytów, postanowił wycofać inwestycje z izraelskich banków, ponieważ dostarczają one pożyczek izraelskim obywatelom, którzy chcą budować domy w osiedlach w Judei i Samarii. Jednak, według Artykułu 26 Deklaracji o Prawach Ludności Rdzennej: “Ludność rdzenna ma prawo do ziem, terytoriów i bogactw, które tradycyjnie należały do niej, były przez nią zajmowane, używane lub nabyte w inny sposób”.  Niedopuszczanie grupy rdzennej ludności do budowania w ich rdzennej ojczyźnie jest złamaniem praw ludów rdzennych.  


Samoidentyfikacja jest ważnym aspektem rdzenności. Ludy rdzenne rezerwują sobie prawo zapewniania własnego rozumienia tego, co czyni je rdzennymi. Jeden z członków maoryskiej starszyzny plemiennej przedstawił trzy kryteria, na podstawie których ludzie mogą twierdzić, że są rdzennymi mieszkańcami Aotearoa (Nowej Zelandii).


Taketake
 (długotrwałość) E roa e noho a tatau i runga i te mata o tenei whenua he iwi taketake tatau. Długo żyliśmy na tej ziemi, a więc jesteśmy na niej rdzenni.


Nonamata
 (pradawność) E tini nga pakiwaitara nonamata o tatau tupuna ki tenei whenua koia he iwi taketake, ka tu ai au hei tangata whenua ki tenei whenua. Mam wiele pradawnych narracji naszych przodków, co pozwala mi być rdzenną osobą na tej ziemi.


Toi
 (pierwotność) Ko te take hei iwi taketake e au ki tenei whenua i tataiheke e au mai nga Turehu me nga Patupaearahe ko nga iwi Toi o tenei whenua. Jestem rdzenną osobą na tej ziemi, ponieważ moja genealogia wywodzi się od Turehu i Patupaearahi, pierwotnych ludów na tej ziemi.


Wielu poszczególnych Żydów i grup w Izraelu zaznacza swoją rdzenność. Izrael jako całość rzadko jednak używa języka rdzenności. Greer wskazuje jednak, że w Prawie Podstawowym, które mówi, że Izrael jest “państwem narodowym żydowskiego narodu”, zadeklarowali się jako rdzenny naród. “Choć w języku hebrajskim nie ma słowa ‘rdzenny’ – pisze ona – Izrael użył całej terminologii prawa międzynarodowego, by zadeklarować się jako rdzenny naród w swojej ojczyźnie, narodowym państwie Izraela. Przez tę deklarację Izrael chroni swoją rdzenną populację jako odrębny naród. Izrael chroni się także jako rdzenny naród według zaakceptowanej definicji roboczej Narodów Zjednoczonych”.  


Istotnie, Prawo Podstawowe potwierdza, że “ziemia Izraela jest historyczną ojczyzną narodu żydowskiego, w której ustanowiono Państwo Izrael” i “narodowy dom dla żydowskiego narodu, w którym realizuje on swoje naturalne, kulturowe, religijne i historyczne prawo do samostanowienia”. Stwierdza, że “prawo narodowego samostanowienia w Państwie Izrael jest unikatowe dla narodu żydowskiego”.  


Mimo że wielu ludzi świata akademickiego, polityków i aktywistów myśli, że Żydzi w Izraelu są kolonizatorami, w rzeczywistości ich rdzenność pomaga powiązać naród żydowski z doświadczeniami innych rdzennych ludów. Dostarcza przeciwwagi fałszywej narracji, że Żydzi są cudzoziemcami w swojej ojczyźnie, gdzie rozwinął się ich odrębny język, tradycje i religia. Zachowali przez tysiąclecia silny związek z ziemią i przodkami, co jest jeszcze bardziej potwierdzone przez dowody archeologiczne, piśmiennicze i genetyczne. Przyjęcie rdzennej tożsamości w co najmniej takim stopniu, jak tożsamości narzuconej przez cierpienia w krajach europejskich i arabskich, może być ważnym narzędziem w rozwiązaniu różnych sporów, być może włącznie z własnością ziemi.   


Od góry Syjon do góry Tarawera, związek między rdzennymi ludami i ich ziemią jest tym, który trwa i pozostaje centralny dla indywidualnej i wspólnotowej tożsamości. Nie można odmawiać Żydom ich rdzennych praw i tożsamości bez podważania argumentów na rzecz praw rdzennych ludów na całym świecie.  


This story originally appeared in English in Tablet Magazine, at tabletmag.com, and is reprinted with permission.


A Light for the Indigenous Nations

Tablet, 29 listopada 2021

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Sheree Trotter

 

Pochodzi z plemienia Te Arawa. Ukończyła studia historyczne na University of Auckland, Nowa Zelandia.  


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 351 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Róża Melcerowa - syjonistka i feministka   Walter   2024-03-04
Jak działa kampania „przemocy osadników”.Jednym z wielu niepokojących aspektów kampanii mającej na celu kryminalizację izraelskiej ludności cywilnej jest to, że najwyraźniej jest to pierwszy cel. Następny? IDF.   Glick   2024-02-29
Porwani przez Hamas i ślepota moralna   Collins   2024-02-28
Przykro mi, ale nie ma rozwiązania w postaci dwóch państwUdawanie, że można zawrzeć porozumienie z przywódcami palestyńskimi, otwiera jedynie drzwi do kolejnego 7 października. Izraelczycy nie dadzą się oszukać.   Taub   2024-02-24
Spór o reformę sądownictwa ośmielił wrogów Izraela   Toameh   2024-02-19
Kiedy terroryści rządzą   Bryen   2024-02-18
Izraelczycy nie zgodzą się na nic innego niż pełne zwycięstwo w GazieWykorzystywanie losu porwanych, aby skłonić Izrael do poddania się Hamasowi, jest chorą, manipulacyjną strategią, która jest skazana na polityczną porażkę   Taub   2024-02-12
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Arabscy obywatele Izraela wiedzą, że wygrali   Tawil   2024-02-08
Nowy wojskowy mesjasz izraelskiej lewicyWspólny amerykańsko-izraelski plan obalenia Netanjahu z generałem Gadim Eisenkotem w roli głównej zyskuje na popularności w miarę postępu wojny w Gazie   Taub   2024-02-02
Pusty Dzień Pamięci o HolokauścieCi, którzy popierają zawieszenie broni, aby umożliwić ludobójczemu ruchowi antysemickiemu, takiemu jak Hamas, dokonywanie kolejnych rzezi Żydów, nie powinni udawać, że opłakują Sześć Milionów.   Tobin   2024-01-28
Nadwrażliwy Sąd Najwyższy Izraela popełnia dwa błędyNajwyższa władza prawna w kraju pogłębia swoje niepokojące tendencje antydemokratyczne, pokazując, że jest głucha na nastroje narodowe   Taub   2024-01-25
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Zwycięstwo jest ważniejsze niż wsparcie USAPremier Izraela Benjamin Netanjahu i jego ministrowie muszą pamiętać, że Izrael nie jest amerykańskim państwem wasalnym.   Glick   2024-01-19
Język propagandy sowieckiej. Postępowy antysyjonizm i trujące dziedzictwo nienawiści zimnowojennej.   Tabarovsky   2024-01-17
Niepokojące rozmowy i gorzkie prawdy   Collins   2024-01-11
Zrozumienie Bliskiego Wschodu wymaga znajomości różnicy między Szalom i Salam   Amos   2024-01-08
Izrael ma prawa   Bryen   2024-01-05
Czy Biden chce, żeby Izrael przegrał wojnę?   Williams   2023-12-27
Ta wojna przyspiesza integrację charedim z izraelskim głównym nurtem     2023-12-22
Ponura przyszłość Izraela: wojna na wyczerpanie na wszystkich frontach   Morris   2023-12-19
Nie stosujcie wobec Żydów dziwacznej, teoretycznie chrześcijańskiej etyki     2023-12-17
Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
List otwarty do Gerszona Baskina i izraelskiego obozu pokojowego   Landes   2023-11-10
Drogi świecie, nie obchodzi mnie to   Lewis   2023-11-08
Dlaczego w Izraelu czuję się jak w domu   Mozias Slavin   2023-11-06
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Wojna do samego końca   Greenfield   2023-10-10
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Porozumienia z Oslo – jak zawiódł izraelski wywiad   i Yigal Carmon   2023-09-30
Zwykła kobieta na wojnie   Oren   2023-09-20
Modlitwa za rok 5784   Glick   2023-09-16
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk