Prawda

Czwartek, 28 marca 2024 - 17:06

« Poprzedni Następny »


Światło przewodnie dla rdzennych narodów


Sheree Trotter 2021-12-04

Powitanie nowego ambasadora Izraela w Nowej Zelandii, RanaYaakoby, przez przedstawicieli plemion Ngapuhi, Waititi Marae, Waitangi. Aotearoa-Nowa Zelandia 2021, zdjęcie  PERRY TROTTER
Powitanie nowego ambasadora Izraela w Nowej Zelandii, RanaYaakoby, przez przedstawicieli plemion Ngapuhi, Waititi Marae, Waitangi. Aotearoa-Nowa Zelandia 2021, zdjęcie  PERRY TROTTER

W 1886 roku góra Tarawera wybuchła na wyspie w kraju Aotearoa, obecnie lepiej znanym jako Nowa Zelandia. Wybuch był tak gwałtowny, że słychać go było w odległym o 300 kilometrów Auckland. Niektórzy bali się, że głośnie eksplozje były ogniem armatnim i że miasto ostrzeliwały rosyjskie okręty wojenne.  


Wielu ludzi zginęło w wybuchu Tarawera. Większość udusiła się w gęstym popiele, który spadał na miasta i wsie. Zniszczeniu uległ także nasz kwitnący przemył turystyczny. Różowe i Białe Tarasy, uważane wówczas za “ósmy cud” świata, przyciągały turystów z całego globu i mój lud zbudował solidną gospodarkę na swoich rdzennych ziemiach. Ocalonych z katastrofy przyjęły pobliskie iwi (plemiona), włącznie z Tapuika w mieście Te Puke. Tam właśnie dorastała moja matka i jej rodzina.


Dla tradycyjnych Maorysów góry i ziemia są najważniejsze dla ich tożsamości. Kiedy formalnie przedstawiamy się, najpierw mówimy o naszych górach, szlakach wodnych i przynależności plemiennej, a potem o naszej genealogii. Na samym końcu podajemy własne imię. Jesteśmy znani jako tangata whenua, lud ziemi. Nasza rdzenna tożsamość daje nam silne poczucie związku z ziemią przodków.


Chociaż jestem Maoryską, od wielu lat pracuję ze sprawami żydowskimi – upamiętniania Holocaustu, orędowania za syjonizmem i walki z antysemityzmem. Jednak dopiero w ostatnich latach stawałam się coraz bardziej świadoma paraleli, jakie istnieją między moimi roszczeniami do rdzenności, a roszczeniami Żydów do ziemi Izraela.


Nie ma uniwersalnie uznanej definicji rdzenności. Właściwie w kwestii tej definicji jest wiele debat i pewien stopień płynności. Niektórzy uważają, że ścisła definicja jest niepotrzebna i niepożądana. Ustalono jednak szereg kryteriów i są one ogólnie zaakceptowane: samoidentyfikacja; historyczna ciągłość z przedkolonialnymi i/lub przedosiedleńczymi społeczeństwami; silne związki z terytorium i jego naturalnymi zasobami; odrębne systemy społeczne, ekonomiczne lub polityczne; odrębny język, kultura i wiara; tworzenie niedominujących grup w społeczeństwie; zdecydowanie, by zachować i przekazywać kolejnym pokoleniom środowisko przodków jako odrębnej społeczności. 


W Izraelu naród żydowski wyraźnie spełnia ustalone dla rdzenności kryteria. Kiedy Maorys czyta genealogie w Tanach, brzmi to jak praktyka, która jest żywa na zgromadzeniach Maorysów, gdzie wiele przemówień obraca się wokół whakapapa, opisującymi genealogie, by ustalić związki między ludami. Kiedy hebrajska literatura mówi z tęsknotą o górach otaczających Jerozolimę, myślimy o naszych górach, które wspominamy za każdym razem, kiedy przedstawiamy naszą pepeha (formalną prezentację). Miejsca, gdzie pochowani są nasi przodkowie, uważamy za święte, bardzo podobnie do czci wobec Grobu Patriarchów.


Chociaż nie dorastałam w cieniu góry Tarawera, pozostaje ona częścią mojej tożsamości. Istnieje podobieństwo między tęsknotą Żydów do Jerozolimy, nawet (a właściwie, szczególnie) w diasporze. Sto trzydzieści pięć lat od wybuchu Tarawera jest wśród mojego ludu ruch na rzecz ponownego założenia społeczności w tym regionie, gdzie nadal posiadamy ziemię. W kulturze maoryskiej mamy pojęcie ahi kaa (utrzymywanie płonących ognisk). Resztka pozostaje na ziemi, by podtrzymywać ogniska bytności. Fakt, że Żydzi byli nieustannie obecni w ziemi Izraela przez ponad 3000 lat, spełnia to kryterium utrzymywania  ahi kaa. W światopoglądzie Maorysów zatwierdza to ich mana whenua czyli historyczne prawo do ziemi.


Pokolenie mojej matki było fizycznie karane za mówienie w języku ojczystym w szkole. Dopiero w ostatnich latach ta nieszczęsna sytuacja została zmieniona i język maoryski przeżywa gwałtowne odrodzenie. Co ciekawe, izraelskie ulpany służyły jako inspiracja dla maoryskich przywódców, którzy założyli kohanga reo (przedszkola z językiem maoryskim). W rzeczywistości, odrodzenie hebrajskiego służy jako inspiracja dla wielu rdzennych narodów, starających się ożywić języki, na które negatywnie wpłynęła kolonizacja.


Rozwój odrębnego języka, kultury i systemu wiary na danym terytorium przed kolonizacją jest definiującą cechą rdzenności, wspólną dla Maorysów i Żydów. Wiele definicji rdzenności włącza cechę bycia “niedominującą grupą w społeczeństwie”. Niektórzy badacze twierdzą, że ten warunek został dodany później wyraźnie po to, żeby Żydzi nie mogli mówić o swojej rdzenności. Koncepcja, że naród nagle traci status rdzenności z powodu tego, że osiągnął samostanowienie, do którego od dawna dążył, podważa samo pojęcie rdzenności. Fidżi, na przykład, zdobyło niepodległość w 1970 roku, ale to nie znaczy, że rdzenni Fidżyjczycy tym samym utracili status rdzenności. Podczas gdy inne aspekty rdzenności są wewnętrzne i nieodłączne od tożsamości ludu, wymóg braku dominacji w społeczeństwie jest zewnętrzną, polityczną i społeczną cechą, która podlega zmianie. Aspiracja (w tym wypadku do samostanowienia) nie powoduje, że naród przestaje być rdzennym narodem, ponieważ osiągnął swój cel.


Dlaczego ma to znaczenie w przypadku Izraela? Ponieważ kolonialna  narracja zagnieździła się w powszechnej wyobraźni, według której Żydzi są obcymi kolonizatorami, którzy wysiedlili rdzenną populację palestyńską. Kolonialna narracja zrodziła się w świecie akademickim i przeniknęła do polityki i mediów. Promowali ją historycy osadniczego kolonializmu, palestyńscy akademicy, politycy i antyizraelscy aktywiści. Palestyńsko-amerykański historyk, Rashid Khalidi, powiedział: “Nowoczesną historię Palestyny najlepiej można zrozumieć w tych terminach: jako kolonialną wojnę prowadzoną przeciwko rdzennej populacji przez rozmaite strony, by zmusić ją by wbrew swojej woli opuściła swoją ojczyznę na rzecz innego ludu”.


Sformułowania mogą być rozmaite, ale ten pogląd Khalidiego jest bardzo rozpowszechniony. Na przykład, w 2016 roku Autonomia Palestyńska próbowała pozwać do sądu rząd brytyjski za Deklarację Balfoura i jej poparcie koncepcji ustanowienia żydowskiej ojczyzny w miejscu, które było osmańską kolonią. Palestyński minister spraw zagranicznych, Rijad-al Maliki, powiedział , że “setki tysięcy Żydów przeniesiono z Europy i innych miejsc do Palestyny kosztem palestyńskiej ludności, której rodzice i dziadkowie żyli od tysięcy lat na ziemi swojej ojczyzny”. Tę narrację wzmocniło głównie długotrwałe i częste powtarzanie, czyli najbardziej podstawowa technika klasycznego repertuaru propagandy. 


Twierdzenie jednak, że Izrael jest uosobieniem państwa osadniczo-kolonialnego, jest fałszywe i oparte jest na wypaczeniu historii. Jest motywowane politycznie i wysoce selektywne w przedstawianiu przeszłości, jest zafałszowaniem, a nie prawdziwą relacją wydarzeń.  


Izraelski historyk, Benny Morris, sprawnie obalając twierdzenie Khalidiego, wskazał, że powszechnie rozumiana koncepcja kolonializmu, obejmująca imperialne mocarstwo, które zdobywa panowanie nad innym krajem i “zasiedla je swoimi synami”, po prostu nie pasuje do syjonistycznego przedsięwzięcia. “Według wszelkich obiektywnych standardów syjonizm nie pasuje do tej definicji – napisał. – Syjonizm był ruchem zdesperowanych, idealistycznych Żydów z Europy Wschodniej i Środkowej, zdecydowanych na emigrację do kraju, który był kiedyś zaludniony przez Żydów i rządzony przez Żydów, nie zaś do ‘innego’ kraju. Chcieli odzyskać suwerenność w kraju swoich przodków”.


Historyk z Harvardu, Derek Pensla, także kwestionuje kolonialną narrację, wskazując, że Żydzi wrócili do swojej starożytnej ojczyzny “nie dla jej strategicznej wartości, zasobów naturalnych lub potencjału produkcyjnego, ale z powodu ich historycznych, religijnych i kulturowych związków z obszarem znanym im jako Ziemia Izraela. Syjonizm opierał się na pojęciach powrotu, przywrócenia i ponownego ożywienia”.


Twierdzę, że osadniczy kolonializm od początku był mylącą nazwą utrudniającą zrozumienie historii Izraela. Lepszą byłaby rozwijająca się dziedzina badań rdzennych ludów.


Część badaczy z tej dziedziny widzi znaczenie walki o uznanie żydowskiej rdzenności jako środek do zajęcia się “terytorialnymi sporami między Arabami i Żydami, ochroną praw zarówno żydowskich, jak arabskich i praw rdzennych ludów na całym świecie”. Dr Nan Greer, była profesor na University of Redlands, argumentowała, że rdzenne prawa narodu żydowskiego powinny być zapisane w prawie. Wskazuje ona na znaczenie związku rdzennego narodu z konkretną lokalizacją, zamiast z szerokim, ogólnym regionem, “tak jak arabsko-muzułmańskie grupy roszczą sobie prawo do ziemi w wielonarodowych państwach na całym Bliskim Wschodzie”.



Jeśli grupa etniczna taka jak Arabowie – którzy skolonizowali Izrael w siódmym wieku i narzucili swój język i religię na podbity naród – mogą wysuwać roszczenia do rdzenności na podstawie długotrwałej obecności, to mogą to również robić inne grupy kolonizatorów. Takie stanowisko zagrażałoby prawom i statusowi wszystkich rdzennych ludów. W Nowej Zelandii kilku pākehā (Nowozelandczyków europejskiego pochodzenia) próbowało rościć sobie prawa do rdzenności. To podważa prawa, jakie mają Maorysi, które są wyrażone w Deklaracji o Prawach Ludności Rdzennej ONZ.


Badania ludów rdzennych, które wzmacniają roszczenia narodu żydowskiego do ich historycznej ojczyzny, mogą dostarczyć poważnej przeszkody dla ruchu Bojkot, Dywestycje i Sankcje. Na przykład, kilka miesięcy temu New Zealand Superannuation Fund, niezależny fundusz, który inwestuje pieniądze podatników dla emerytów, postanowił wycofać inwestycje z izraelskich banków, ponieważ dostarczają one pożyczek izraelskim obywatelom, którzy chcą budować domy w osiedlach w Judei i Samarii. Jednak, według Artykułu 26 Deklaracji o Prawach Ludności Rdzennej: “Ludność rdzenna ma prawo do ziem, terytoriów i bogactw, które tradycyjnie należały do niej, były przez nią zajmowane, używane lub nabyte w inny sposób”.  Niedopuszczanie grupy rdzennej ludności do budowania w ich rdzennej ojczyźnie jest złamaniem praw ludów rdzennych.  


Samoidentyfikacja jest ważnym aspektem rdzenności. Ludy rdzenne rezerwują sobie prawo zapewniania własnego rozumienia tego, co czyni je rdzennymi. Jeden z członków maoryskiej starszyzny plemiennej przedstawił trzy kryteria, na podstawie których ludzie mogą twierdzić, że są rdzennymi mieszkańcami Aotearoa (Nowej Zelandii).


Taketake
 (długotrwałość) E roa e noho a tatau i runga i te mata o tenei whenua he iwi taketake tatau. Długo żyliśmy na tej ziemi, a więc jesteśmy na niej rdzenni.


Nonamata
 (pradawność) E tini nga pakiwaitara nonamata o tatau tupuna ki tenei whenua koia he iwi taketake, ka tu ai au hei tangata whenua ki tenei whenua. Mam wiele pradawnych narracji naszych przodków, co pozwala mi być rdzenną osobą na tej ziemi.


Toi
 (pierwotność) Ko te take hei iwi taketake e au ki tenei whenua i tataiheke e au mai nga Turehu me nga Patupaearahe ko nga iwi Toi o tenei whenua. Jestem rdzenną osobą na tej ziemi, ponieważ moja genealogia wywodzi się od Turehu i Patupaearahi, pierwotnych ludów na tej ziemi.


Wielu poszczególnych Żydów i grup w Izraelu zaznacza swoją rdzenność. Izrael jako całość rzadko jednak używa języka rdzenności. Greer wskazuje jednak, że w Prawie Podstawowym, które mówi, że Izrael jest “państwem narodowym żydowskiego narodu”, zadeklarowali się jako rdzenny naród. “Choć w języku hebrajskim nie ma słowa ‘rdzenny’ – pisze ona – Izrael użył całej terminologii prawa międzynarodowego, by zadeklarować się jako rdzenny naród w swojej ojczyźnie, narodowym państwie Izraela. Przez tę deklarację Izrael chroni swoją rdzenną populację jako odrębny naród. Izrael chroni się także jako rdzenny naród według zaakceptowanej definicji roboczej Narodów Zjednoczonych”.  


Istotnie, Prawo Podstawowe potwierdza, że “ziemia Izraela jest historyczną ojczyzną narodu żydowskiego, w której ustanowiono Państwo Izrael” i “narodowy dom dla żydowskiego narodu, w którym realizuje on swoje naturalne, kulturowe, religijne i historyczne prawo do samostanowienia”. Stwierdza, że “prawo narodowego samostanowienia w Państwie Izrael jest unikatowe dla narodu żydowskiego”.  


Mimo że wielu ludzi świata akademickiego, polityków i aktywistów myśli, że Żydzi w Izraelu są kolonizatorami, w rzeczywistości ich rdzenność pomaga powiązać naród żydowski z doświadczeniami innych rdzennych ludów. Dostarcza przeciwwagi fałszywej narracji, że Żydzi są cudzoziemcami w swojej ojczyźnie, gdzie rozwinął się ich odrębny język, tradycje i religia. Zachowali przez tysiąclecia silny związek z ziemią i przodkami, co jest jeszcze bardziej potwierdzone przez dowody archeologiczne, piśmiennicze i genetyczne. Przyjęcie rdzennej tożsamości w co najmniej takim stopniu, jak tożsamości narzuconej przez cierpienia w krajach europejskich i arabskich, może być ważnym narzędziem w rozwiązaniu różnych sporów, być może włącznie z własnością ziemi.   


Od góry Syjon do góry Tarawera, związek między rdzennymi ludami i ich ziemią jest tym, który trwa i pozostaje centralny dla indywidualnej i wspólnotowej tożsamości. Nie można odmawiać Żydom ich rdzennych praw i tożsamości bez podważania argumentów na rzecz praw rdzennych ludów na całym świecie.  


This story originally appeared in English in Tablet Magazine, at tabletmag.com, and is reprinted with permission.


A Light for the Indigenous Nations

Tablet, 29 listopada 2021

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Sheree Trotter

 

Pochodzi z plemienia Te Arawa. Ukończyła studia historyczne na University of Auckland, Nowa Zelandia.  


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 357 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
“Ha’aretz” jest wrogiem narodu żydowskiego   Rosenthal   2021-07-08
“Nie macie prawa istnieć. Czy możemy wjechać?”   Rosenthal   2019-08-20
“Syjoniści” uczą syjonizmu   Tsalic   2021-10-07
“Wszyscy wiedzą” … ale wszyscy się mylą   Rosenthal   2019-04-21
”Dzień Nakby” tylko infantylizuje arabską agresję   Kryger   2019-05-30
316 mil do Aleppo. Lekcja dla Izraela   Collier   2016-12-30
50 lat demonizacji i wypaczania prawdy     2017-05-12
Izrael daje wszystkim pełne prawa   Amar   2014-01-02
 Kogo obchodzi Izrael?   Koraszewski   2017-05-09
 Najbezpieczniejsze miejsce dla Arabów   Berko   2014-09-12
Cywilizowani barbarzyńcy i niespodziewani przyjaciele     2017-01-06
Czy Żydzi powinni przepraszać?   Żabotyński   2016-12-10
Dranie z “J Street” manipulują słowami Wiesela    Chesler   2024-03-20
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Izrael, Palestyna i demokracja   Kontorovich   2013-12-20
Izraelczycy nie zgodzą się na nic innego niż pełne zwycięstwo w GazieWykorzystywanie losu porwanych, aby skłonić Izrael do poddania się Hamasowi, jest chorą, manipulacyjną strategią, która jest skazana na polityczną porażkę   Taub   2024-02-12
Jak działa kampania „przemocy osadników”.Jednym z wielu niepokojących aspektów kampanii mającej na celu kryminalizację izraelskiej ludności cywilnej jest to, że najwyraźniej jest to pierwszy cel. Następny? IDF.   Glick   2024-02-29
Nadwrażliwy Sąd Najwyższy Izraela popełnia dwa błędyNajwyższa władza prawna w kraju pogłębia swoje niepokojące tendencje antydemokratyczne, pokazując, że jest głucha na nastroje narodowe   Taub   2024-01-25
Netanjahu zmierza do rekordowej, piątej kadencji, ale może zaprosić Gantza do przyłączenia się      Gross   2019-04-11
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Fenomen żydowskiego antysyjonizmu   Koraszewski   2019-03-22
Żydowska krew   Bergman   2019-02-25
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Hiszpański dwugłos José María Aznar, Pilar Rahola     2013-11-20
Dżihad Izraela jest moim dżihadem   Ahmed   2013-11-20
Indianin, którego obraża porównanie z Palestyńczykami   Bellerose   2013-11-20
Wyzwalająca przemiana nienawidzącego Żydów człowieka w syjonistę   Corbella   2013-11-20
A co z żydowską NAKBĄ?   Jemini   2014-12-10
Absurdalność wymiany terytoriów   Rosenthal   2019-03-02
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Amnesty zniekształca moją arabską tożsamość i niszczy Izrael   Haddad   2022-02-05
Anektujcie to wreszcie   Rosenthal   2020-05-14
Antysemityzm i żydowskie państwo   Rosenthal   2021-08-19
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Antysyjonizm nie jest antysemityzmem, ale jest może gorszy   Maroun   2018-09-11
Antysyjoniści dla Palestyny dyskutują o izraelskich Mizrachijczykach     2022-03-30
Apartheid – etykietka i oszczerstwo   Collins   2021-07-06
Arab z urodzenia, syjonista z wyboru   Maroun   2018-02-14
Arabowie na Bliskim Wschodzie, którym się poszczęściło   Tawil   2020-03-04
Arabscy obywatele Izraela wiedzą, że wygrali   Tawil   2024-02-08
Arabski rasizm i “żydowskie państwo”   Toameh   2022-01-21
Arabskie państwa roszczą sobie prawo do dziedzictwa po wygnanych Żydach   Julius   2019-12-09
Atak na prawo o państwie narodowym   Rosenthal   2019-04-08
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
Beresheet: księżyc, duma i śmiech   Stern   2019-04-12
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Białe flagi, czerwone flagi, uleganie i rezygnacjaNie tylko papież myli białe flagi z białym dymem, podczas gdy świat płonie.   Collins   2024-03-23
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Bliski Wschód: Duchy suwerennej przeszłości   Linder Kahn   2021-03-18
Boris, Tarcza Izraela   Tsalic   2020-07-09
Brudne intencje za hasłem ”Free Palestine”   Lekhet   2020-03-23
Być może potencjał dla Porozumień Abrahamowych istniał przez cały czas   Amos   2020-12-18
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Chcę tego, co oni mają, czyli jak Izraelczycy to robią?   Fitzgeralod   2019-12-26
Co “wszyscy wiedzą”   Rosenthal   2021-08-16
Co byłoby, gdyby nie było “okupacji”? Antysyjoniści z lat 1950. dostarczają odpowiedzi     2020-08-11
Co dobre, a co złe dla Żydów i reszty świata?   Koraszewski   2021-03-01
Co możemy w tej sprawie zrobić?   Rosenthal   2021-07-17
Co naprawdę znaczy syjonizm?   Rosenthal   2022-02-21
Co przemawia przeciw otworzeniu amerykańskiego konsulatu w Jerozolimie   Collins   2021-11-25
Co Trump zrobił dla pokoju na Bliskim Wschodzie?     2020-10-13
Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Cykl przemocy?   Treppenwitz   2013-12-31
Czas próby dla premiera i dla kraju   Collins   2020-05-30
Czasami obraz wart jest więcej niż tysiąc słów   Fitzgerald   2017-05-26
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Czterdzieści lat, od kiedy uciekła Victoria i 80 tysięcy innych   Julius   2019-11-29
Czy arabska izraelskość jest atrakcyjna   Amos   2019-09-10
Czy Biden chce, żeby Izrael przegrał wojnę?   Williams   2023-12-27
Czy Izrael “kradnie” prywatną ziemię palestyńską na Zachodnim Brzegu?   Fitzgerald   2020-07-15
Czy Izrael może spełnić oczekiwania prawicy lub lewicy?   Amos   2019-04-05
Czy Izrael musi płacić za pokój?   Rosenthal   2017-12-01
Czy Izrael pozostanie państwem żydowskim i syjonistycznym?   Rosenthal   2018-08-17
Czy jest niesłuszne pozwolenie Izraelowi na podejmowanie samodzielnych decyzji?   Tobin   2020-04-26
Czy kiedykolwiek zapanuje pokój?   Frantzman   2020-10-23
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
Czy nowy pokój na Bliskim Wschodzie jest wystarczająco zaraźliwy, by rozprzestrzenić się do arabskich Izraelczyków?   Amos   2021-01-05
Czy Palestyńczycy mogą być w błędzie?   Abdul-Hussain   2021-03-15
Czy palestyńskie weto żyje, czy jest martwe?   Glick   2020-08-23
Czy proizraelska polityka Trumpa ostanie się po wyborach?   Tobin   2020-11-01
Czy spotkał się pan z Chelsea Manning, Herrr Minister?   Yemini   2017-05-10
Czy Żydzi są rdzennym ludem w ziemi Izraela? Oczywiście   Bellerose   2017-02-19
Czym jest “Status Quo” na Wzgórzu Świątynnym?   Hirsch   2022-06-24
David Ben Gurion o moralnym argumencie na rzecz żydowskiego państwa w Palestynie z arabską mniejszością   Gurion   2020-12-08
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Demokracja Izraela nigdy nie była zagrożona   Tobin   2020-03-29
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Dla antysemitów Żyd jest Żydem i tylko Żydem   Harris   2021-07-22
Dlaczego arabscy posłowie do Knesetu nienawidzą państwa   Rosenthal   2021-04-16
Dlaczego budują osiedla?   Tsalic   2017-03-21
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Dlaczego Izrael jest tak nieudolny w wydalaniu Arabów?   Flatow   2022-06-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Dlaczego Izrael nie powinien odwoływać jerozolimskiego marszu flag   Meir   2021-06-11
Dlaczego milczycie?   Stern   2017-12-25
Dlaczego nas nienawidzą   Rosenthal   2017-01-27

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk