Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 12:35

« Poprzedni Następny »


Fikcja uznawana za Prawdę (V)


Lucjan Ferus 2020-04-11


Poprzednią część zakończyłem fragmentami kościelnego dokumentu Dictatus papae, który „uprawomocniał” dyktatorskie zapędy papiestwa do absolutnego panowania nad światem. A jednocześnie pokazywał czym w istocie jest Kościół rzymskokatolicki pod panowaniem papieży: instytucją stricte polityczną, udającą religijną organizację, dla której Bóg jest najwyższym usprawiedliwieniem wszelkiego zła, do jakiego przez wiele wieków dopuszczali się ci obłudni w najwyższym stopniu „słudzy, sług bożych”. Czy jednak mogło być inaczej, skoro ci „pobożni” kapłani mają sami o sobie takie wyobrażenie?:


„Trzeba podziwiać Boga, że tak mądrze urządził świat, dając jednym bogactwa, a drugim pracowitość” (biskup Teodoret z Antiochii). „Od początku Kościoła istnieją dla jego dzieci dwie formy życia; jedna, by wspierać słabość ułomnych, druga, by dopełniać szczęście silnych” (papież Honoriusz II). A Innocenty III opisał /../ i wyciągnął wnioski: „Dlatego Pan nakazał w prawie: „Nie będziesz bluźnił bogom” (Wj 22,27), przez co miał na myśli kapłanów, którzy z powodu dostojności swego stanu i godności urzędu są określani mianem bogów”. Katechizm Rzymski przychylił się w XVI w. do tej argumentacji:

 

„Ponieważ biskupi i kapłani są zarówno tłumaczami i ambasadorami Boga, którzy w jego imieniu nauczają ludzi prawa boskiego i reguł życia, i zastępują samą osobę Boga na ziemi, więc jest ich urząd jawnie takim, że nie można sobie wymyślić żadnego wyższego, stąd słusznie mogą oni zostać nazwani nie tylko aniołami, ale wręcz bogami”. Natomiast papież Grzegorz XVI powiedział otwarcie: „Onże wszystko uczynił swą mądrością i w przezornym urządzeniu nakazał, onże chciał,  by w jego Kościele prawdziwie panował porządek i jedni byli przełożonymi i rozkazywali, a inni poddanymi i słuchali” (wg Książęta Kościoła Horst Herrmann).

Niewyobrażalne jest wręcz, jak grzeszą oni pychą adekwatną do „ważności” pełnionych przez siebie „świętych” urzędów! A jak się ma ta wygórowana ocena kapłanów o sobie i swoim „powołaniu”, choćby do tego haniebnego aspektu ich działalności, który polegał na masowym paleniu niewinnych kobiet oskarżonych o „czary”, i który kładzie się czarną plamą na (i bez tego) krwawej i pełnej przemocy historii tej religii? Także ten problem przedstawię w zarysie zaledwie, korzystając z książki Opus diaboli Karlheinza Deschnera, który m.in. tak pisze:

„Od wieku XIII do XIX chrześcijański Kościół palił czarownice, /../ W czasach nowożytnych ofiary oskarżeń poddawano bezlitosnym torturom, zmuszano dzieci i matki do wzajemnych denuncjacji, /../ W podziemnych lochach przywiązywano te nieszczęsne kobiety do drewnianych krzyży, przykuwano je od zewnątrz do murów, narażano je na ataki szczurów /../ Były one na łańcuchach wywieszane z wież na zewnątrz, głodzone, pozwalano by zmarzły, a potem smażono je na ogniu. /../

 

W ogień wrzucano sędziwe staruszki, roczne dzieci, kalekich i ślepych , śmiertelnie chorych, kobiety ciężarne, całe klasy szkolne, nawet duchownych i zakonnice. Szkody czynione w poszczególnych krajach były większe niż na skutek wojen. A każdy, kto przeciwstawiał się temu szaleństwu, jako uznawany za „protektora czarownic”, najczęściej sam służył za „opał” /../ Bo przecież w archidiecezji bamberskiej i w diecezji wrocławskiej istniały już piece krematoryjne dla czarownic! Po uśmierceniu owych nieszczęśników kler zagrabiał ich mienie i nierzadko był to prawdziwy powód wszczynania procesów o kacerstwo i czary. /../

 

Skropione krwią pieniądze inkasowali też inkwizytorzy i spowiednicy /../ Najszybszy i najłatwiejszy sposób wzbogacenia się – mawiano – to palenie czarownic. Często ustawało ono, gdy znikała perspektywa obłowienia się /../ W okolicy Wolfenbuttel, gdzie pod koniec XVI w. palono często nawet dziesięć kobiet dziennie, słupy, przy których stawały one trafiając na stos, wyglądały jak zwęglony las. /../ I nawet u schyłku XVIII w. ewangelicki biskup Troilus ze szwedzkiej diecezji Dalarna wyraził głębokie zatroskanie „naszą epoką obojętności i wolnomyślności”, w której nie chciano już palić kobiet oskarżonych o czary”.

Skoro już mówimy o „czarnych kartach” Kościoła kat., czyli tej „chrześcijańskiej” religii, której twórcą był Paweł z Tarsu (choć moim zdaniem zdecydowana większość historii tego Kościoła, składa się właśnie z takich „czarnych kart”, które mają się nijak do Jezusowych nauk zawartych w Ewangeliach), to nie wypadałoby w tej sytuacji pominąć jednej z jego „najczarniejszych kart”, którą jest odwieczny zajadły antysemityzm, tego Kościoła i tej religii (przedstawiony także w dużym skrócie). W w/wym. pozycji m.in. czytamy:

„Już u schyłku starożytności uchwala się na dziesiątkach synodów kolejne surowe restrykcje antysemickie, aż wreszcie w 638 r. szósty sobór w Toledo nakazuje przymusowe ochrzczenie wszystkich Żydów zamieszkałych w Hiszpanii, natomiast siedemnasty sobór toledański w 694 r. uznaje wszystkich Żydów za niewolników. Ich kapitały ulegają konfiskacie, zostają im też odebrane dzieci od siódmego roku wzwyż /../ Innocenty III nazywa ich w 1205 r. „wyklętymi przez Boga niewolnikami”, /../ a ponadto pragnie widzieć ich w wiecznej niewoli. /../ Innocenty IV w 1244 r. nakazuje spalić Talmud /../ „Złe traktowanie Żydów uważa się za dzieło miłe Bogu” (Abelard).

 

Krótko mówiąc, antysemickie dekrety kościelne pojawiają się aż do XIX w. Jeszcze Leon XII, intronizowany w 1823 r. /../ tworzy nowe getta i poddaje ich mieszkańców inkwizycji /../ Nic dziwnego, że stale podjudzany chrześcijański motłoch zaczął również likwidować Żydów. Byli oni kamienowani, topieni, łamani kołem, wieszani, rąbani na kawałki, paleni żywcem i grzebani żywcem. Na postronkach i za włosy zaciągano ich do chrzcielnicy i czynny udział w tym przymusowym chrzczeniu brał wyższy kler, który ciągle domagał się coraz zacieklejszych prześladowań. /../

 

W XIII i XIV w. wybuchy antysemickiej nienawiści, które wstrząsnęły całą Europą, były inicjowane przede wszystkim przez sobory laterańskie /../ Luter żądał dla Żydów kary śmierci za odprawianie nabożeństw, domagał się zakazu publikacji, zniszczenia domów, spalenia szkół i bożnic, „iżby nikt nigdy nie zobaczył pozostałego po nich kamienia czy popiołu. I niech to się dzieje na chwałę Pana naszego i chrześcijaństwa, by Bóg widział, że jesteśmy chrześcijanami”. /../ Jeszcze w XX w. Pius X oświadczył dosłownie: „Religia żydowska była podstawą naszejreligii; została jednak zastąpiona nauką Chrystusa i nie możemy uznać dalszejracji istnienia tamtej”.

Rzeczywiście, dość zaskakujący mają stosunek ci katoliccy „chrześcijanie” do „starszych braci w wierze” (jak obłudnie nazywał ich nasz „święty” papież, znający zapewne dobrze historię „swojego” Kościoła). Tym bardziej, że ich Bóg – Jezus Chrystus, także był Żydem (co potwierdza samo Pismo Święte), jak i jego cała święta rodzina. W czym więc ukryty jest problem owej nienawiści? Może tłumaczy to zdanie z Nowego Testamentu, które brzmi: „Żydzi zabili Pana Jezusa i proroków, i nas także prześladowali. Ale nie podobają się oni Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom. /../ Ale przyszedł na nich ostateczny gniew Boży” (1Tes 2,15,16). Naprawdę antysemityzm nie ma religijnych podstaw? Ciekawe…  

 

Czas na wstępne podsumowanie tego wątku. W książce Horsta Herrmanna Książęta Kościoła znalazłem takie oto fragmenty mówiące o tej „świętej” instytucji papiestwa, jak i samych papieży, które diametralnie się różni od oceny, jaką mają oni sami o sobie. Oto cytaty:

„Z czasem książętom Kościoła przestał wystarczać Pan Bóg. Wkrótce wszystko o nim zostało definitywnie powiedziane; po kilku stuleciach historii Kościoła nie należało już oczekiwać żadnych dogmatów na jego temat. /../ Dogmatyka w ścisłym tego słowa znaczeniu przestała być biskupom i papieżom przydatna. Chcieli więcej. /../ wszelkie przejawy ludzkiego życia muszą zostać zdiagnozowane, rozważone, ocenione i /../ uporządkowane przez besserwisserów i urzędników. Diagnoza i terapia znajdowały się w tych samych rękach. /../ Wkrótce życie ludzi zostało objęte coraz ciaśniej tkaną siecią norm moralnych, nakazów. /../ Dyktatura myślenia dokonała się. /../

 

Świat spodziewał się czegoś innego, niż tego księstwa Kościoła, udającego zbawcę. Ludzie mogli oczekiwać też czegoś innego, niż dwu tysięcy lat historii kryminalnej: nie spodziewali się ani biskupów, ani papieży, mordu ni zabójstw, wojen i stosów inkwizycji, prześladowań „pogan”, Żydów i „kacerzy”, gromadzenia niesłychanych bogactw w imieniu Jezusa. Świat, wyzyskiwany przez książąt Kościoła nie silących się nawet na oryginalność, czuje się dogłębnie zawiedziony. /../ Radosna Nowina przyniosła wszystko inne tylko nie wolność. Co papieże i biskupi mieli ludziom do zaoferowania, to groźby, kajdany i śmierć./../

 

Papieże stali przez całe stulecia na czele krwawego, morderczego systemu, który kosztował więcej ofiar ludzkich, niż jakakolwiek wojna czy zaraza. /../ i byli jeszcze czczeni przez sobie współczesnych jako święci /../„Świętość” oznaczała konkretną władzę nad ludźmi. /../ Wielu ludzi zamyka oczy na to, co widać jak na dłoni. Są niewolnikami i pragną pozostać w tej niewoli. Kochają swą ślepotę jak jakiś skarb. Po prostu nie chcą widzieć. Wzbraniają się zrozumieć, że papież i jego biskupi mają niewiele wspólnego z niebem, ale dużo ze światem doczesnym. Wierni nie mają prawa poznać, że wszystko może wyglądać inaczej, niż to ilustruje ich katechizm”.

Takie zdanie o owej zakłamanej instytucji religijnej i o jej równie zakłamanych pasterzach ma dr teologii i profesor zwyczajny katolickiego prawa kościelnego na uniwersytecie w Munster, autor wielu książek i artykułów poświęconych krytyce religii – Horst Herrmann. Dla lepszego dopełnienia obrazu dołączę jeszcze ocenę Karlheinza Deschnera, wybitnego niemieckiego teologa, filozofa i religioznawcę, autora cenionych książek z zakresu krytyki religii:

„Kościół katolicki stworzył najstraszniejszy w dziejach ludzkości mechanizm struktur władzy i właściwą temu doktrynę moralną, której metodą była zbrodnia. Zbrodnicze i antyludzkie systemy polityczne dwudziestego wieku, hitleryzm i stalinizm, całymi garściami czerpały z doświadczeń i tradycji Kościoła, dokonując eksterminacji całych narodów, a zwłaszcza wszystkich tych, których posądzono o nieposłuszeństwo i nieprawomyślność. Getta, żółte gwiazdy, obozy eksterminacyjne, a nade wszystko myśl usprawiedliwiająca zbrodnię i uzasadniająca potrzebę zbrodni, nie są wynalazkiem dwudziestego stulecia. Wszystko to dobrze jest znane z dziejów Kościoła. /../

 

Przyjrzyjmy się świadectwom historii: miliony trupów na wszystkich kontynentach, miliony mordowanych przez długie stulecia w imię Boga. Siepacze z Biblią w jednej i mieczem w drugiej ręce. Inkwizycja, tortury, sąd Boży. Krucjaty, masakry, rabunki, gwałty, szafoty, eksterminacje. Handel niewolnikami, poniżenia, wyzysk, pańszczyzna, sprzedawanie mężczyzn, kobiet i dzieci. Ludobójstwa, mordy etniczne chrześcijańskich konkwistadorów. /../ Wspieranie wszystkich XX-wiecznych systemów faszystowskich. /../ Rzymski Kościół apostolski  przewodzi w niszczeniu cywilizacji. /../

 

Ciągnąca się aż po wiek XX kronika potworności Kościoła katolickiego jest tym ohydniejsza, że działy się one – co niech zabrzmi jak krwawe szyderstwo! – w imię pokoju, miłości, Dobrej Nowiny. Żadna religia /../ nie stała się tak reakcyjna jak ta, żadna nie odbiegała w swej praktyce od głoszonych nakazów i żadna nie wypierała się tak bardzo, bądź też nie bagatelizowała /../ przepaści między praktyką a doktryną. Czy był jakikolwiek inny Kościół, który musiał przez całe stulecia zakazywać lektury świętej księgi, bo rzeczywistość przeczyła jej w tak przerażającym stopniu?!”.

Na powyższych cytatach krytykujących tę obłudną do granic możliwości religię i jej Kościół poprzestanę, chociaż w materiałach będących w moim posiadaniu znajduje się jeszcze bardzo wiele przerażających świadectw, które wyraźnie pokazują czym naprawdę jest ów rzekomo „religijny” system. Jednakże na koniec tego wątku chciałbym przytoczyć słowa pewnego mądrego wizjonera, który doskonale zdawał sobie sprawę ze zła, jakie wyrządzają ludzkości „święci” hierarchowie tego Jezusowego ponoć Kościoła (także z w/wym. publikacji):

„Duchowny-filozof, Erazm z Rotterdamu, pisał na ten temat przed 500 laty: „Ile korzyści i przywilejów straciliby papieże, gdyby choć raz nawiedziła ich mądrość /../ skończyłoby się bogactwo, kościelne zaszczyty, /../ zwycięstwa militarne, wielość specjalnych praw, dyspensy, podatki i odpusty” /../ Jednak do tego Rzym nie dopuści i Erazm podsumowuje: „Widzę, że monarchia papieża w Rzymie, w takim stanie jak teraz, jest zarazą chrześcijaństwa”. Reforma w duchu Jezusowym musiałaby zmieść nie tylko Kościół jako przedsiębiorstwo, ale obalić /../ patriarchat, wykorzystywanie człowieka przez człowieka. Już samo przykazanie miłości nieprzyjaciół, wzięte do serca przez pasterzy i owczarnie, sprawiłoby, że cały świat wyglądałby /../ inaczej”.

Na koniec tej części drobna refleksja. Czy na podstawie lektury powyższych fragmentów (jak i tych z poprzedniej części cyklu), opisujących wyrywkowo dalszą historię religii stworzonej przez Pawła z Tarsu – można (przy najlepszych nawet chęciach) odnieść wrażenie, iż zachowania i działalność wszystkich opisanych tu kapłanów (włącznie z najwyższymi w hierarchii kościelnej), zgodne są z ewangelicznymi naukami ich Boga Jezusa Chrystusa, który pragnął/zamierzał dokładnie w taki sposób jak oni, zbawić ludzkość od grzechów? Chyba nikt, kto czytał Ewangelie (ze zrozumieniem) nie wpadłby na taki absurdalny pomysł!?

 

A może dałoby się ich wytłumaczyć w ten sposób, że ich działalność być może nie oddawała dokładnie koncepcji zbawienia opisanej w Ewangeliach, ale oni zawsze starali się jak mogli, by jak najlepiej i najofiarniej służyć swemu Bogu i nigdy nie pomyśleli o tym, iż mogą coś złego czynić wbrew jego woli? Jedynie niesprzyjające okoliczności historyczne (czyli wg religii zawsze Szatan mieszał im szyki, robiąc na złość Bogu i papieżom), przeszkadzały im zawsze w tym zbożnym dziele. Naprawdę mógłby ktoś tak pomyśleć o owych „pobożnych” politykach w sutannach, nazywających siebie „sługami, sług Bożych”? Nie do wiary!

 

Kwiecień 2020 r.                               ------ cdn.-----  

 

 




Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
2. Proto-Deutero-Trito Izajasz kuba 2020-04-17
1. Szatan znowu miesza szyki Leszek 2020-04-11


Nowy ateizm i krytyka religii

Znalezionych 898 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Logika świadectwem prawdy       Ferus   2024-03-17
Niektóre obawy dotyczące islamu są całkowicie racjonalne   Dawkins   2024-03-12
Cena świętego spokoju.Czyli religijny raj dla oportunistów albo też azyl ignorancji (wg Spinozy).   Ferus   2024-03-10
Bogu/bogom nic nie jesteśmy winni (III)   Ferus   2024-03-03
Bogu/bogom nic nie jesteśmy winni (II)   Ferus   2024-02-25
Bogom/Bogu nic nie jesteśmy winniCzyli „prawda” religii versus prawda rozumu   Ferus   2024-02-18
Droga Saladyna kończy się w Rafah   Pandavar   2024-02-17
Zatrute ziarnoCzyli wkład chrześcijaństwa w cywilizację europejską.   Ferus   2024-02-11
Epigoni: inna wersja upadku człowieka w raju   Ferus   2024-02-04
Mój racjonalny ateizm.Czyli w czym upatruję siłę areligijnych poglądów.   Ferus   2024-01-28
Moja racjonalna wiara (III)   Ferus   2024-01-14
Nowe książki Lucjana Ferusa   Koraszewski   2024-01-12
Moja racjonalna wiara (II)   Ferus   2024-01-07
Ayyan Hirsi Ali porzuciła ateizm dla chrześcijaństwa   Koraszewski   2024-01-01
Moja racjonalna wiara. Czyli idea bogów/Boga dla bardziej wymagających.   Ferus   2023-12-31
Alternatywna forma ateizmu   Ferus   2023-12-24
Niewiarygodna idea bogów/Boga (IV)   Ferus   2023-12-17
Niewiarygodna idea bogów/Boga III.   Ferus   2023-12-10
Niewiarygodna idea bogów/Boga II.   Ferus   2023-12-03
Niewiarygodna idea bogów/Boga   Ferus   2023-11-26
Nieudane autodafe. Czyli: kiedy ateizm był zbrodnią.    Ferus   2023-11-19
  Egzorcyści kontra Zły (II). Czyli pozorna walka „dobra ze złem”.   Ferus   2023-11-12
Egzorcyści kontra Zły. Czyli pozorna walka „dobra” ze „złem”.   Ferus   2023-11-05
Tanatos, czyli refleksja eschatologiczna   Ferus   2023-10-29
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy (III)   Ferus   2023-10-22
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy (II)   Ferus   2023-10-08
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy   Ferus   2023-10-01
Błądzenie - ludzka rzecz II   Ferus   2023-09-24
Błądzenie - ludzka rzecz   Ferus   2023-09-17
Bardzo nieelegancka hipoteza Boga II   Ferus   2023-09-10
Bardzo nieelegancka hipoteza Boga. Czyli mocno niedoskonałe wyobrażenia absolutnej doskonałości   Ferus   2023-09-03
Sztuczna inteligencja i sen   Ferus   2023-08-27
Ogromna transformacja Indii i Bliskiego Wschodu   Bulut   2023-08-22
Najlepszy ze światów - Ziemia? III.   Ferus   2023-08-20
Najlepszy ze światów - Ziemia? (II)   Ferus   2023-08-13
Bogowie, przesądy i fizjologia   Koraszewski   2023-08-13
Pakistan: “Oko za oko” – reperkusje palenia Koranu w Szwecji dla chrześcijan   Saeed   2023-08-12
Nowy ateizm i żądanie dogmatów   Johnson   2023-08-07
Najlepszy ze światów – Ziemia? Czyli najlepsza z możliwych marności nad marnościami.   Ferus   2023-08-06
Palenie pism świętych i innych śmieci   Koraszewski   2023-08-05
Wieżo z gierkowskiej cegły…   Kruk   2023-07-31
Kiedy prowadzą nas ślepi przewodnicy (II)   Ferus   2023-07-30
Ślepi przewodnicy   Ferus   2023-07-23
Czy sztuczna inteligencja rozumie o czym mówi?   Ferus   2023-07-16
Credo sceptyka. Część XII.   Ferus   2023-07-09
Credo sceptyka. Część  XI.   Ferus   2023-07-02
Objawienie Maurycego Kazimierza Hieronima Ćwiercikowskiego   Kruk   2023-06-26
Credo sceptyka. Część X.   Ferus   2023-06-25
Credo sceptyka. Część IX.   Ferus   2023-06-18
Boży ludzie w Afryce i w Polsce   Koraszewski   2023-06-15
Credo sceptyka. Część VIII   Ferus   2023-06-11
Marzenie o religii z ludzką twarzą   Koraszewski   2023-06-10
Credo sceptyka. Część VII.   Ferus   2023-06-04
Credo sceptyka. Część VI   Ferus   2023-05-28
Credo sceptyka. Część V.   Ferus   2023-05-21
Credo sceptyka, Część  IV.   Ferus   2023-05-14
Credo sceptyka. Część III   Ferus   2023-05-07
Credo sceptyka. Część II.   Ferus   2023-04-30
Credo sceptyka. Część I.   Ferus   2023-04-23
Odłożone w czasie zbawienie (IV)   Ferus   2023-04-16
Dorastać we wszechświecie   Koraszewski   2023-04-15
Odłożone w czasie zbawienie (III)   Ferus   2023-04-09
Odłożone w czasie zbawienie (II)   Ferus   2023-04-02
“New York Times” głosi fałszywą przyjaźń między nauką i religią   Coyne   2023-03-30
Odłożone w czasie zbawienie   Ferus   2023-03-26
Nawróć się, wyjdź za mnie lub giń: Chrześcijanki w muzułmańskim Pakistanie   Ibrahim   2023-03-21
Credo Ateisty (XIII)   Ferus   2023-03-19
Galopujący wzrost dyskrepancji między słowem i jego desygnatem   Koraszewski   2023-03-13
Credo ateisty (XII)   Ferus   2023-03-12
Turcja: seks islamistów z dziećmi jest w porządku; potępienie tego to przestępstwo   Bekdil   2023-03-10
Skandal wokół Jezusa niefrasobliwego   Kruk   2023-03-08
Zbliżają się dni religijnej zemsty   Carmon   2023-03-06
Credo ateisty (XI)   Ferus   2023-03-05
Czy antysemityzm, szalejący w niektórych częściach świata muzułmańskiego, naprawdę opiera się na błędnej interpretacji islamu?   Spencer   2023-02-27
Credo ateisty (X)   Ferus   2023-02-26
Credo ateisty (IX)   Ferus   2023-02-19
Credo ateisty (VIII)   Ferus   2023-02-12
Credo ateisty (VII)   Ferus   2023-02-05
“Hańba Pakistanu”: oskarżenia o bluźnierstwo   Saeed   2023-02-03
Watykan przeciw Izraelowi   Koraszewski   2023-02-02
Credo ateisty (VI)   Ferus   2023-01-29
Skąd Jezus wziął swoje DNA? Spór między katolikami a ewangelikami   Coyne   2023-01-25
Credo ateisty (V)   Ferus   2023-01-22
Credo ateisty (IV)   Ferus   2023-01-15
Credo ateisty (III)   Ferus   2023-01-08
Credo ateisty (II)   Ferus   2023-01-01
Credo ateisty    Ferus   2022-12-25
Przekleństwo nieskończonych możliwości (II)   Ferus   2022-12-18
Przekleństwo nieskończonych możliwości   Ferus   2022-12-11
Nasza lepsza połowa (III)   Ferus   2022-12-04
Nasza lepsza połowa (II)   Ferus   2022-11-27
Nasza lepsza połowa   Ferus   2022-11-20
List do chrześcijan i nie tylko   Koraszewski   2022-11-19
Błędna droga rozwoju ludzkości (II)   Ferus   2022-11-13
Błędna droga rozwoju ludzkości   Ferus   2022-11-06
Zbłąkane dzieci Matki Natury (VI)   Ferus   2022-10-30
Zbłąkane dzieci Matki Natury (V)   Ferus   2022-10-23
Czy jakiś proboszcz popełnił kardynalny błąd?   Koraszewski   2022-10-17
Zbłąkane dzieci matki Natury (IV)   Ferus   2022-10-16
Zbłąkane dzieci Matki Natury (III)   Ferus   2022-10-09

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk