Prawda

Środa, 2 lipca 2025 - 04:56

« Poprzedni Następny »


Porozmawiajmy o „nakbie” i o tym, kto jest naprawdę odpowiedzialny za cierpienie Palestyńczyków


Jonathan S. Tobin 2022-05-27

Rashida Tlaib przemawia na konwencji stowarzyszenia American Muslims for Palestine w Chicago 30 listopada 2019. Zdjęcie: American Muslims for Palestine.

Rashida Tlaib przemawia na konwencji stowarzyszenia American Muslims for Palestine w Chicago 30 listopada 2019. Zdjęcie: American Muslims for Palestine.



Proponowana rezolucja kongresmenki Rashidy Tlaib przypomina nam, że antysyjonistyczny ekstremizm i odmowa praw Żydom pozostawiły potomków uchodźców z 1948 r. w zawieszeniu i uniemożliwiły pokój.


Rezolucje zaproponowane w Izbie Reprezentantów USA nic nie znaczą. Dają członkom możliwość wypowiadania pustych słów w różnych sprawach popieranych przez ich wyborców, ale nie zmuszają rządu do działania. Prawie zawsze nie warto zwracać na nie  uwagi. Ale od czasu do czasu pojawia się rezolucja, która wymaga reakcji. W tym tygodniu dokładnie to wydarzyło się, kiedy kongresmenka Rashida Tlaib (D-Mich.) zaproponowała Izbie Rezolucję 1123 „Uznanie Nakby i praw palestyńskich uchodźców”.


Słowo nakba oznacza „katastrofę” i tak Arabowie palestyńscy i ich zwolennicy mówią o wydarzeniach z 1948 roku i o narodzinach państwa Izrael. Tekst rezolucji jest miniaturą przewodnika po palestyńskiej propagandzie o ich cierpieniach i wydarzeniach, które doprowadziły około 750 000 Arabów do opuszczenia swoich domów podczas izraelskiej wojny o niepodległość. To, co im się przydarzyło, to tragedia zasługująca na współczucie, ale historia opowiedziana w rezolucji nie oddaje nawet połowy prawdy o konflikcie ani o tym, dlaczego blisko dziesięciokrotna liczba Arabów, którzy uciekli przed wojną, twierdzi dziś, że są uchodźcami palestyńskimi.

 

Jako próba opowiedzenia tej historii rezolucja jest nikczemną farsą, która nie zasługuje na uwagę. Jest jednak ważna, ponieważ reprezentuje sposób, w jaki lewica Partii Demokratycznej kierowana przez tak zwany „Szwadron” – którego członkiem-założycielem jest Tlaib, a która pochodzi z Palestyny – w pełni przyjęła ideologię intersekcjonalną. Inni członkowie „Szwadronu” są współsponsorami, w tym kongresmeni Alexandria Ocasio-Cortez (D.Y.), Ilhan Omar (D-Minn.), Cori Bush (D-Mo.), Jamaal Bowman (D.Y.) i Betty McCollum (D-Minn.). Ta próba potraktowania wojny o likwidację Izraela jako analogicznej do walki o prawa obywatelskie w Stanach Zjednoczonych i jako integralnej części postępowej agendy politycznej, stanowi głęboką zmianę w polityce amerykańskiej.


Tak więc, chociaż sama rezolucja jest godna pogardy, zasługuje na pełną debatę i głosowanie w Izbie, a nie na jej przedłożenie i zapomnienie.


Społeczność proizraelska na ogół ignoruje palestyńską narrację o 1948 roku. Historia Izraela stoi na własnych nogach i jest powszechnie akceptowana przez przytłaczającą większość Amerykanów. Jest to jedyne państwo żydowskie na świecie i reprezentuje 2000-letnie marzenie Żydów o powrocie do ich starożytnej ojczyzny. Izrael nie zaznał ani jednego dnia pokoju w ciągu 74 lat od jego współczesnego odrodzenia 14 maja 1948 roku. Niewielu przypuszczało, że przetrwa inwazję pięciu arabskich armii bezpośrednio po jego narodzinach lub późniejsze wojny i kampanie terrorystyczne, których celem było zniszczenie go. Jest to jedyna demokracja na Bliskim Wschodzie i taka, w której wszyscy ludzie, w tym mniejszość arabska, mają równe prawa. I wyrósł z biednego i malutkiego kraju w regionalną siłę gospodarczą i militarną.


Ale widziany w wykoślawiającym gabinecie luster retoryki o nakbie w rezolucji Tlaib, która naśladuje retorykę antysemickiego ruchu BDS, wspieranego przez nią i jej współsponsorkę Omar, Izrael jest „państwem apartheidu”, którego stworzenie było niesprawiedliwością. Co więcej, rezolucja domaga się również uznania palestyńskiego „prawa powrotu”, według którego 7 milionów potomków uchodźców z 1948 r. miałoby prawo odzyskać domy tych, którzy wyjechali, i w zasadzie zlikwidować Izrael jako państwo żydowskie.


Podczas gdy Tlaib i inni członkowie postępowej grupy, którzy byli współsponsorami rezolucji, chcą przedstawić swój gest jako kwestię poparcia dla praw człowieka i uznania cierpienia Palestyńczyków, w rzeczywistości jest to coś zupełnie innego. Jego celem jest zapisanie w protokole kongresowego poparcia dla likwidacji Izraela.


Tekst uznaje, że Arabowie żyjący wówczas w Mandacie Palestyńskim (którzy nie przyjęli wówczas etykietki „Palestyńczycy” i zrobili to dopiero znacznie później; w latach istnienia Mandatu tylko Żydzi nazywali siebie Palestyńczykami, podczas gdy Arabowie nazywali siebie Arabami), odrzucili kompromis zaproponowany w rezolucji ONZ o podziale z 1947 r., która wzywała do utworzenia dwóch państw – żydowskiego i arabskiego – po wycofaniu się brytyjskich władz. Jeśli, jak stwierdza rezolucja, większość ludności mandatu odrzuciła podział, to tylko dlatego, że brytyjski rząd, który starał się uspokoić zarówno Arabów, jak i nazistów, zamknął bramy Palestyny dla Żydów. To zapewniło, że Żydzi z Europy, którzy chcieli tam pojechać, zostali zamiast tego wymordowani podczas Holokaustu.


Arabowie nie byli gotowi zaakceptować żadnego państwa żydowskiego, nawet znacznie mniejszego niż to, które wyłoniło się z wojny o niepodległość w 1948 roku. To odrzucenie doprowadziło do wojny, która z pewnością była katastrofą dla palestyńskich Arabów, ale oni ją rozpoczęli. W niektórych przypadkach, choć nie w większości, Żydzi kazali Arabom opuścić miejsca, z których albo przyłączyli się do ataków na nich, albo służyły jako punkt wypadowy dla obcych sił. Przywódcy arabscy wezwali do „wrzucenia do morza” Żydów, a swój naród do odejścia w bezpieczne miejsce i powrotu po tym, jak ich żydowscy sąsiedzi zostaną zabici lub zmuszeni do ucieczki. Zamiast tego triumfowali Żydzi, którzy zwyciężyli, mimo że w walkach zginął 1 procent ich populacji.


To stworzyło populację kilkuset tysięcy arabskich uchodźców. Zamiast jednak osiedlić ich w sąsiednich krajach lub gdzie indziej, Arabowie nalegali, by pozostali bezpaństwowcami i byli trzymani w obozach dla uchodźców, gdzie służyli jako rekwizyty w trwającej kampanii mającej na celu likwidację Izraela. Była to tylko jedna grupa spośród dziesiątków milionów uchodźców stworzonych przez konflikty i zmiany granic w Europie, Indiach i gdzie indziej. Wszystkich innych uchodźcom obsługiwała jedna agencja ONZ, której celem było przesiedlenie ich do nowych domów. Ale Palestyńczycy, wspierani przez blok sowiecki,f`` kraje niezaangażowane oraz świat muzułmański i arabski, otrzymali własną agencję dla uchodźców, Agencję Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim(UNRWA), która utrzymywała ich na miejscu jako upolitycznione narzędzie nacisku.


Mniej więcej w tym samym czasie jeszcze większa liczba Żydów została wyrzucona lub zmuszona do ucieczki ze swoich domów na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, gdzie żyli od wieków. Ci uchodźcy zostali osiedleni w Izraelu i na Zachodzie. Dziś ci Żydzi Mizrachi – „kolorowi ludzie”, zgodnie z ruchem intersekcjonalnym – stanowią większość populacji państwa żydowskiego.


W latach 1949-1967 hałaśliwe żądania zakończenia „okupacji” odnosiły się do oczyszczenia Izraela (bez Strefy Gazy, Zachodniego Brzegu i Starego Miasta Jerozolimy) z jego Żydów. W następnych dziesięcioleciach przywództwo palestyńskie – najpierw pod dowództwem weterana terrorysty OWP, Jasera Arafata, a następnie jego następcy Mahmouda Abbasa – odrzuciło pokój, a nawet kilka izraelsko-amerykańskich ofert państwa palestyńskiego na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy. Autonomia Palestyńska wciąż mówi o „prawie powrotu”, które jest równoznaczne ze zniszczeniem Izraela, i finansuje terroryzm. Jego rywale z Hamasu, którzy rządzą Gazą, domagają się wymazania Izraela z powierzchni ziemi.


Wszystko to oznacza, że jakakolwiek dyskusja na temat nakby powinna być prowadzona o tym, jak palestyńskie przywództwo i kultura polityczna, którą stworzyli, były przyczyną pierwotnej katastrofy, która spadła na ich lud, jak również ich obecnej sytuacji. Zamiast zająć się tym problemem, rezolucja zaproponowana przez Tlaib i jej zwolenników po prostu stara się podsycić konflikt. Ich cel, jakim jest świat bez Izraela, może zostać osiągnięty jedynie przez ludobójstwo. Zwolennicy rezolucji są więc przeciwnikami jakiejkolwiek innej idei pokoju niż ta zbudowana na nowym Holocauście.

 

Wszelka sympatia dla narracji o nakbie nie opiera się jedynie na ignorowaniu prawdy o Palestyńczykach i ich wojnach. Jest również z natury antysemicka, ponieważ jest zbudowana na fundamencie odmowy praw Żydom i zaprzeczaniu istnieniu żydowskich ofiar antysyjonistycznej nienawiści Arabów.

 

Zamiast więc ignorować gotowość Tlaib i Postępowych Demokratów do wepchnięcia antysemityzmu do głównego nurtu, Demokraci i Republikanie głównego nurtu powinni gorliwie skorzystać z szansy debaty nad tą rezolucją. Byłaby to okazja dla centrowych Demokratów, aby zademonstrować odrzucenie intersekcjonalnych mitów, które przyjęła znaczna część ich bazy. Niestety zbyt wielu Demokratów, zwłaszcza młodszych, deklaruje wyznawanie krytycznej teorii rasy, która określa Żydów i Izrael jako beneficjentów „białych przywilejów” i część klasy ciemiężców, podczas gdy Palestyńczycy cieszą się statusem ofiar i rdzennej ludności.


Jeśli obie partie nie zgłoszą swojego odrzucenia tego manifestu, to zamiast odosobnionego incydentu, rezolucja Tlaib będzie drogowskazem na drodze do przyjęcia przez demokratów kłamstw wygłaszanych przez zwolenników nakby. To byłaby katastrofa dla nich, jak również dla Palestyńczyków, zamkniętych w mentalności, w której ich tożsamość jest nierozerwalnie związana z wojną, którą rozpoczęli i przegrali.

 

Let’s talk about ‘the-nakba’ and who’s really responsible for Palestinian suffering

JNS Org., 20 maja 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Jonathan S. Tobin jest redaktorem naczelnym JNS (Jewish News Syndicate). Możesz go śledzić na Twitterze pod adresem: @jonathans_tobin.

 

Od redakcji „Listów z naszego sadu”

W takie debacie warto zapytać panią Tliab o stosunek do wypowiedzi znanego palestyńskiego dziennikarza, Ibrahima Al-Madhouna, który 15 maja 2022 napisał w artykule pod tytułem „Nakba z innej perspektywy”, że Palestyńczycy opuścili swoje domy i wioski w 1948 r. za namową armii arabskich, które obiecały walczyć w ich imieniu, ale nie spełniły tej obietnicy. 


W hamasowskiej gazecie w Gazie ten dziennikarz pisał:

Obchodzimy teraz 74 lata od utraty Palestyny i rozproszenia jej mieszkańców po całym świecie w ramach tego, co jest znane jako Nakba [dosłownie katastrofa]. [Tak to nazywamy] z powodu tortur i [dotkliwych] konsekwencji, jakie ponosi każdy Palestyńczyk od dziesięcioleci, a jakich nie mogliśmy sobie wyobrazić. Naród palestyński jest żywym narodem, który trzyma się swojej tożsamości i swojej ziemi, jest z natury buntowniczy, składa ofiary i jest zdolny do obrony swojej ziemi. Jednak utrata Palestyny na tak długi czas rodzi wiele pytań i wątpliwości.


Kiedy nasi rodzice opuścili swoje ziemie, miasta i domy [w 1948 r.] zostawili pieniądze, mienie, odzież i biżuterię, zabierając ze sobą tylko akty własności do swoich domów i klucze, ponieważ [myśleli], że wyjeżdżają tylko tymczasowo. Gdyby zdali sobie sprawę, że potrwa to [dłużej, choćby] jeden rok, woleliby umrzeć w swoich domach, sadach i na polach.


Niestety armie kilku arabskich reżimów dołożyły się do przekonania ludzi i [całych] wsi do odejścia i opuszczenia swoich domów pod pretekstem ochrony [wsi] i walki z gangami syjonistycznymi. Palestyńczycy wierzyli im i rodziny wyjechały, mając nadzieję, że gangi syjonistyczne zostaną pokonane, a ich siła zostanie złamana…

Oczywiście hamasowski dziennikarz nie proponuje pokoju, zgoła przeciwnie. (Źródło: Palinfo.com, May 15, 2022, cytowane za MEMRI)


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2973 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Empatia to piękna rzecz – dopóki nie przestaje być piękna.   Tabrizi   2025-07-01
Wyciek informacji z CNN to desperacka próba zaprzeczenia zwycięstwu Izraela   Goldberg   2025-06-30
Przeczytaj konstytucję Iranu i rozbij reżim   i Bill Siegel   2025-06-28
Reakcje ONZ na ataki Iranu na izraelskich cywilów     2025-06-27
Wyobraź sobie, że Hitler pozostał nietknięty   Hoffman   2025-06-26
Kurdowie: zapomniany naród w świecie odurzonym wybiórczym oburzeniem   Finlayson   2025-06-26
Ataki Trumpa na Iran były sygnałem dla Chin   Greenfield   2025-06-25
Czas, którego nigdy nie zapomnimy   Chesler   2025-06-25
Od wtorku do wtorku minął tydzień   Koraszewski   2025-06-24
Iran jest z Ameryką w stanie wojny od 46 lat   Greenfield   2025-06-23
Nieznośna lekkość oporu: Granice nieposłuszeństwa obywatelskiego w cieniu antysyjonizmu i antysemityzmu   Walter   2025-06-21
Większość podstawowych elementów do przeprowadzenia rewolucji na Zachodzie już obecnie istnieje, ale jakiej rewolucji?   Fernandez   2025-06-21
Komiczny upadek kultu kefiji   O'Neill   2025-06-18
Izrael wykonuje brudną robotę za innych     2025-06-16
Logika i uprzedzenia: od starożytności do BBC   Tsalic   2025-06-13
Dlaczego administracja Trumpa sprzedaje broń państwom, które przodują w sponsorowaniu terroryzmu?   Williams   2025-06-13
Gaza – Palestyna - kalifat   Koraszewski   2025-06-12
Krzyż na drogę jachtowi głupków płynących z Gretą do Gazy   O'Neill   2025-06-11
Nikt ich nie przekona, że białe jest białe, a czarne jest czarne   Koraszewski   2025-06-07
Antyizraelska prawica łączy się z proirańską lewicą   Smith   2025-06-07
To Amerykanie zmienią stanowisko, a nie Iran     2025-06-06
Antysemityzm należy badać jako poważną chorobę psychiczną   Hoffman   2025-06-05
Krytyka Izraela przez ONZ w sprawie pomocy dla Gazy dowodzi, że dobrze wiedzieli, iż Izrael nie okupował Gazy     2025-06-04
Krwawe oszczerstwo dociera do kolejki po chleb: fabrykowanie masakry w Rafah   Oz   2025-06-03
Wzniosłe zasady i sentymenty   Taheri   2025-06-01
Wywiad z Alanem Dershowitzem   Ruda   2025-05-31
List z Wydziału Praw Obywatelskich Departamentu Sprawiedliwości USA do Franceski Albanese   Terrell   2025-05-30
Najnowsza zbrodnia Izraela? Karmienie mieszkańców Gazy   O'Neill   2025-05-29
List otwarty do prezydenta Trumpa wzywający go do zapobieżenia irańskiemu arsenałowi nuklearnemu   I Andrew Stein   2025-05-28
„Nakba” nie jest naszym problemem   Cohen   2025-05-27
Gaza to więzienie na świeżym powietrzu. Jak śmiesz proponować komukolwiek, żeby wyjechał! (Z satyrycznej strony PreOccupied Territory)     2025-05-26
Iran używa strategii Korei Północnej — a USA znów dają się na to nabrać   Rafizadeh   2025-05-25
Human Rights Watch @HRW jest niemoralny     2025-05-25
Anglia, którą kiedyś szanowaliśmy   Haug   2025-05-24
List otwarty do dziennikarskiej braci   Koraszewski   2025-05-24
Wielką ironią jest to, że Stany Zjednoczone rezygnują z miękkiej siły, jednocześnie przyjmując prezenty od Kataru     2025-05-22
Achillesowa pięta inteligenta   Koraszewski   2025-05-20
Jak rozprzestrzenia się antysemicka nauka: wadliwa metodologia liczenia ofiar śmiertelnych w Strefie Gazy jest promowana przez @TheEconomist     2025-05-19
Samer Berany: Nadszedł czas na przywrócenie Druzom autonomii – państwa, którego Turcy zawsze się bali   Oz   2025-05-17
Czy Unia Europejska rzeczywiście oczekuje, że radykalni islamiści mogą się zreformować?   Haug   2025-05-17
Turcja: masowe aresztowania, tortury, cenzura   Bulut   2025-05-16
Tętent galopujących wiadomości   Koraszewski   2025-05-15
Kącik Miłośników Językoznawstwa, czyli: co znaczy słowo "antysemityzm"?      Kerner   2025-05-15
Benjamin Netanjahu kontra Edward Said: globalna wojna o idee przebudzone   Taub   2025-05-14
Nielegalne przejmowanie ziemi przez Europę   Rhea   2025-05-12
Siedem największych kłamstw na temat działań Izraela i Sił Obronnych Izraela w Gazie   i Arsen Ostrovsky   2025-05-09
Krótka historia antysemityzmu jako sygnalizacji cnoty     2025-05-07
Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii potwierdza, że kobiety istnieją   Greenfield   2025-05-07
Malowane papugi na plafonie jak długi   Koraszewski   2025-05-05
Koszmarne dziedzictwo kolonializmu   Koraszewski   2025-05-02
Departament Sprawiedliwości stwierdza, że UNRWA może zostać pozwana przed amerykańskim sądem   Fitzgerald   2025-05-02
„Guardian” przedstawia antysemityzm na kampusach jako wytwór naszej wyobraźni   Levick   2025-04-29
Zachód znów wpada w pułapkę Iranu   Rafizadeh   2025-04-28
Jak ekstremizm maszeruje bez przeszkód   Bryen   2025-04-28
Vermont, Mohsem Mahdawi i tabun użytecznych idiotów   Collier   2025-04-25
Azerbejdżan: rozszerzenie Porozumień Abrahamowych   Sherman   2025-04-24
Dwa pełne lata piekła w Sudanie   Fernandez   2025-04-23
Szalona kampania mająca na celu dekryminalizację Hamasu   O'Neill   2025-04-21
Najnowsza próba podważenia Izraela? Wykorzystywanie palestyńskich chrześcijan   Bard   2025-04-20
Sytuacja kryzysowa kanadyjskich Żydów   Hecht   2025-04-19
Sahel: rodzące się centrum globalnego islamizmu   Haug   2025-04-19
Drodzy uprzejmi Żydzi i inni o mentalności „Nie chcę się do tego mieszać”:To nie działa.   Finlayson   2025-04-17
Żydowska ambiwalencja w walce z antysemityzmem   Bard   2025-04-17
Biesy napadają raz jeszcze   Koraszewski   2025-04-16
Zapomniana wojna w Sudanie ujawnia nieludzkość izraelofobii   O'Neill   2025-04-16
Zastosowanie żydowskiej perspektywy etycznej do zidentyfikowania i ujawnienia stronniczości mediów (znowu @NYTimes)     2025-04-15
Żydowska etyka polityczna: projekt dla sprawiedliwych     2025-04-14
Realistyczne spojrzenie na kolonializm osadniczy   Finlayson   2025-04-14
Ramy uniwersalnej etyki żydowskiej     2025-04-13
Trump i pułapka Najwyższego Przywódcy   Taheri   2025-04-13
Antyglobalista w Białym Domku   Koraszewski   2025-04-12
Etyka żydowska: wróg każdej wadliwej filozofii     2025-04-11
Udawanie rozbrajania Hezbollahu nic nie pomoże   Abdul-Hussain   2025-04-10
Wojna ONZ z sukcesem Żydów     2025-04-10
Ludobójcza krucjata Iranu     2025-04-09
Trzydzieści lat temu Izrael deportował przywódców Hamasu. Świat zmusił Izrael do przyjęcia ich z powrotem   Greenfield   2025-04-09
Turcja idzie w ślady demokracji z tradycjami   Koraszewski   2025-04-08
Nazistowski supersesjonizm: unicestwienie żydowskiej „antyrasy”     2025-04-08
Wojna socjalizmu z Żydami – od Marksa do dzisiaj     2025-04-07
Zbrodnia to niesłychana   Koraszewski   2025-04-06
Czy rząd USA ma prawo stawiać warunki finansując uniwersytety?   Dershowitz   2025-04-05
Palestyńscy mężczyźni dopuszczają się przemocy wobec kobiet, ale winą obarcza się Izrael   Levick   2025-04-05
Turcja: moment neoosmański   Fernandez   2025-04-04
Jak świecki progresywizm stał się moralnie regresywny     2025-04-04
Samą istotą palestynizmu jest supersesjonizm     2025-04-03
Zawsze przyczyna, nigdy skutek   Malicki   2025-04-02
Tożsamość w czasach zarazy   Koraszewski   2025-04-01
Sprawiedliwość społeczna i supersesjonizm     2025-04-01
Gaza, Trump, prawda i… „transfer”   Sherman   2025-03-31
Nie ma różnicy między “politykami” Hamasu a jego terrorystami   Toameh   2025-03-30
UE musi przestać podważać starania o uratowanie jej samej   Rafizadeh   2025-03-29
Rządy terroru w Bangladeszu: w stronę kolejnego islamistycznego centrum w Azji Południowej?   Bulut   2025-03-28
Jednolita teoria pola antysemityzmu     2025-03-27
Irak: Nieustające ataki na Jazydów   Bulut   2025-03-26
Dają nam słowo Hamasu, że piszą prawdę i tylko prawdę   Koraszewski   2025-03-26
Nie licz na to, że Arabowie odbudują Gazę lub pomogą Palestyńczykom   Toameh   2025-03-25
Jedna wojna ale w różnych odsłonach   Bryen   2025-03-23
Sieć kłamstw Hamasu i współudział mediów (w tym @NYTimes)     2025-03-22
Najwyższy czas usunąć biurokrację ONZ sprzyjającą Hamasowi   Cohen   2025-03-21
Palestyńczycy: “Giniemy z powodu Hamasu”   Toameh   2025-03-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk