Prawda

Piątek, 1 listopada 2024 - 00:46

« Poprzedni Następny »


Izrael, Palestyna i Międzynarodowy Trybunał Karny


Eugene Kontorovich 2015-01-22


Amerykańsko-izraelski prawnik, profesor Eugene Kontorovich, analizował w trzech artykułach na łamach „The Washington Post” prawne aspekty skierowania przez Autonomię Palestyńską do Międzynarodowego Trybunału Karnego sprawy zbrodni wojennych popełnionych podczas operacji militarnych w Gazie, latem 2014 roku. Poniżej publikujemy wszystkie trzy teksty razem.

Palestyńczycy chcą wykorzystać nadzwyczajny stosunek Trybunału do Izraela


Autonomia Palestyńska stara się o przyłączenie do Międzynarodowego Trybunału Karnego [ICC] jako strona państwowa i wnieść rozmaite zaskarżenia o zbrodnie wojenne przeciwko Izraelowi w związku z operacjami militarnymi podczas wojny w Gazie latem minionego roku oraz z osiedlami na Zachodnim Brzegu.  Wielu specjalistów prawa międzynarodowego będzie teraz argumentowało, że to posunięcie (od dawna nazywane palestyńską „opcją nuklearną”) nie jest agresywne i że Izrael i USA nie powinny mieć tego za złe. Sądy międzynarodowe są instrumentami sprawiedliwości, dlaczego mamy się sprzeciwiać?


W trzech artykułach rozważę, czego Izrael może oczekiwać od Trybunału. Na początek należy zauważyć, że poparcia starań palestyńskich o przyłączenie się do ICC nie można uważać za zgodne z prawem międzynarodowym, ponieważ jest to naruszenie dwóch konkretnych zobowiązań palestyńskich z Porozumień z Oslo. Zobowiązania do powstrzymania się od prób zdobycia ostatecznych ustaleń poza ramami negocjacji i dania Izraelowi wyłącznej jurysdykcji nad obywatelami izraelskimi na terytoriach. Porozumienia z Oslo były umową gwarantowaną przez siły międzynarodowe, a więc w najlepszym wypadku próba przyłączenia się do ICC jest podejmowana nielegalnie.


Są lekceważące odpowiedzi, że Oslo nic nie dało Palestyńczykom, ale jasne jest, że dało im rząd i samorządność, którą sami zamienili w roszczenia państwowości  i członkostwa w ICC. Innymi słowy, zgłoszenie się do ICC nie jest rezultatem tego, czego Palestyńczycy nie otrzymali w Oslo, ale tego, co otrzymali. W istocie, Palestyńczycy nadal żądają praw zgodnie z umowami w Oslo, takich jak transfer pieniędzy przez Izrael, sugerując, że nadal uważają ten traktat za wiążący.


Przejdźmy teraz do samego ICC. Statut założycielski Trybunału (Statut Rzymski) zawiera postanowienie specjalnie zaprojektowane dla określonego celu. Warto przyjrzeć się tej historii. Wypracowana definicja zbrodni wojennych w Statucie Rzymskim (Art. 8) jest w zasadzie przeniesiona z Konwencji Genewskich i innych podobnych traktatów – po co wynajdywać na nowo koło? Niemniej podczas konferencji przygotowującej ten traktat w 1999 r. grupa państw arabskich wprowadziła istotną zmianę do postanowień Statutu Rzymskiego odpowiadających IV Genewa Art. 49(6), zakazujących władzy okupacyjnej „deportowania lub transferu” swojej populacji cywilnej na terytorium okupowane. Jest dziwne, że majstrowano przy tym postanowieniu, ponieważ jak długo istnieje, nie było żadnego oskarżenia przed żadnym sądem krajowym lub międzynarodowym z tego artykułu.


Państwom arabskim udało się przeważyć w negocjacjach i do ICC wprowadzono postanowienie o zakazie “deportowania lub transferu bezpośrednio lub pośrednio” (początkowo żądały one jeszcze bardziej ogólnego sformułowania). Oczywiście, w prawie różnica między skutkami bezpośrednimi i pośrednimi jest znacząca. Język Statutu Rzymskiego nie ma żadnej paraleli ani precedensu w prawie międzynarodowym i panowało ogólne zrozumienie, że była to próba wyjścia poza Konwencje Genewskie, by uwzględnić dobrowolną migrację Izraelczyków na Zachodni Brzeg (a wówczas także do Gazy). Postanowienie było zaprojektowane tak, by uczynić przestępstwem „ułatwienia” – tj. zamienić zakaz „transferu” w nowomodny obowiązek rządu do zniechęcania lub zapobiegania migracji jego obywateli na terytorium, nad którym sprawuje władzę.


Tak więc Statut był od początku nacelowany szczególnie na Izrael (jest to dość oczywiste, patrząc na autorów nowego języka) jako jedyny tak uhonorowany naród. Tezę, że to postanowienie miało na celu Izrael, popiera doświadczenie Cypru, państwa, które należało do pierwotnych stron Statutu Rzymskiego. Kiedy w 2002 r. powstał ICC, nikt nawet teoretycznie nie rozważał, że Turcja mogłaby być pociągnięta do odpowiedzialności za osiedlanie Turków na masową skalę na okupowanej północy Cypru. Od tego czasu turecka działalność osadnicza tylko się zwiększyła. Także kiedy grupa uchodźców cypryjskich i parlamentarzystów UE wniosła w tej sprawie w zeszłym roku skargę do ICC, nie podjęto żadnego działania. Gdyby Trybunał miał prowadzić dochodzenie w sprawie osiedli izraelskich, mimo znacznych przeszkód prawnych (które omówię później), a ignorować osiedla tureckie, pozbawiłoby to postępowanie sądowe wszelkiej prawomocności. Nikt jednak nie sądzi, że działania przeciwko Turkom są w najmniejszym choćby stopniu prawdopodobne.


Ponadto, ta grupa państw arabskich (włącznie z, jak na ironię, Maroko, będącym sprawcą najambitniejszego być może przedsięwzięcia osadniczego na Zachodniej Saharze, które Palestyńczycy popierają), spowodowała rozszerzenie tego postanowienia, bo rozumiała, że język Konwencji Genewskiej bardzo niedoskonale pasuje do rozmaitych wzorów migracji żydowskiej na Zachodni Brzeg (a obejmuje ona zarówno wspierane przez rząd projekty budowlane, budowy prywatne, własność należącą do Żydów przed 1949 r., placówki zbudowane wbrew rządowym przepisom i tak dalej).


Oczywiście, Trybunał może ostatecznie zinterpretować postanowienie Statutu Rzymskiego w sposób całkowicie zgodny z postanowieniem w IV Konwencji Genewskiej, które samo nigdy nie było interpretowane. Izrael jednak, zupełnie racjonalnie, nie chce być przedmiotem testowania interpretacji nowej reguły, napisanej wyłącznie dla niego.  


Nawiasem mówiąc, postanowienie genewskie było zaprojektowane jako obrona przeciwko fundamentalnym zmianom demograficznym na terytorium okupowanym (co prokuratorzy z Norymbergii nazwali “wymazaniem uprzednio narodowego charakteru tych terytoriów”). Zmiana sformułowań dla ICC nie jest wierna tej polityce, ponieważ trudno jest osiągnąć fundamentalną zmianę demograficzną przez zaledwie działania pośrednie i ułatwienia.


Osiedla izraelskie nawet nie zbliżają się do spowodowania takiej zmiany; po niemal pięćdziesięciu latach populacja osadników pozostaje niewielkim ułamkiem (poniżej 10%) całej populacji terytoriów, o których Palestyńczycy twierdzą, że są okupowane. W rzeczywistości palestyńskie twierdzenia o ich przewadze demograficznej nie tylko na tych terytoriach, ale między rzeką a morzem, zadają kłam tezie o fundamentalnej zmianie demograficznej. W odróżnieniu od tego, na okupowanym Cyprze, osadnicy osiągnęli demograficzny punkt zwrotny, stanowiąc z grubsza biorąc połowę populacji. Gdyby Trybunał chciał ustanowić precedens w sprawie osiedli, Cypr byłby logicznym miejscem, od którego należałoby zacząć, ale nie dałbym dwóch groszy za to, że tak się stanie.


Palestinians seek to take advantage of ICC's unique "Israel" provision

Washington Post, 5 stycznia 2014


Czy Międzynarodowy Trybunał Karny jest stronniczy w sprawie Izraela?


W poprzednim artykule analizowałem Statut Rzymski Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), który zawiera ważne postanowienie bezpośrednio sformułowane tak, by dotyczyło Izraela.  


Obecnie zajmę się Trybunałem jako instytucją. Po tym, jak Palestyńczycy zwrócili się do Międzynarodowego Trybunału Karnego, kilku komentatorów argumentowało, że nie ma powodu sądzić, iż ta instytucja chce uderzyć w Izrael. To prawda. Oczywiście, Trybunał zrobił tak niewiele w ciągu swojej dwunastoletniej historii, że trudno wiele powiedzieć o jego nastawieniu i skłonnościach. Postawienie zaś zarzutów Izraelczykom (obywatelom państwa nie członkowskiego) byłoby rodzajem działalności, jakiej Trybunał nigdy nie podejmował bez zlecenia Rady Bezpieczeństwa, a więc jest tu jeszcze mniej danych.


Nie ma powodu sądzić, że prokuratorzy Trybunału czekają niecierpliwie na sprawy związane z konfliktem Izrael/Palestyna, a jest wiele powodów, by sądzić, że tego nie robią, biorąc pod uwagę nieproporcjonalne utrapienie polityczne, jakie to za sobą pociąga.


Niemniej jest powód do sądzenia, że Trybunał jest najbardziej niewłaściwym miejscem do rozplątywania konfliktu izraelsko-palestyńskiego. W rzeczywistości, nawet bez żadnych uprzedzeń, Trybunał jest oparty na zasadach nie dających możliwości równego wymierzania sprawiedliwości,a więc słusznie może być postrzegany jako palestyńskie narzędzie przeciwko Izraelowi. Ponadto, niedawne wypowiedzi pani Prokurator są niepokojącym sygnałem, że może być ona skłonna do zastąpienia analizy prawnej dostępnymi poglądami „społeczności międzynarodowej” na ten konflikt.


Żeby wyjaśnić: uważam, że najbardziej prawdopodobnym wynikiem starań palestyńskich nie będzie wszczęcie pełnego dochodzenia wobec obu stron, a przynajmniej, że nie nastąpi to szybko. Próbuję pokazać, dlaczego Palestyńczycy uważają, że stawianie na MTK ma sens i przyniesie im więcej korzyści niż strat. Jest to ważne, ponieważ wielu wybitnych prawników i akademików , którzy są przyjaźnie nastawieni do Palestyńczyków, ostrzegało ich, że w procesie dochodzeń MTK  mają oni więcej do stracenia niż do zyskania. Palestyńczycy postanowili to jednak zrobić, co znaczy, że mają inną ocenę – którą postaram się zrekonstruować.


Historia pracy Trybunału sugeruje, że jest on niezdolny do wydawania bezstronnych wyroków w trwających konfliktach bilateralnych. Trybunał nie jest jakąś dobrze ustaloną, olimpijską siedzibą sprawiedliwości. Jest raczej instytucją słabą, skonfliktowaną i kulejącą, dręczoną żenującym niedowładem, co może wpłynąć na podejmowanie decyzji. Trybunał zakończył tylko trzy sprawy, z czego w dwóch wydał wyrok skazujący. Całkiem niedawno rozpadły mu się dwie sprawy o najwyższym profilu – dotyczące urzędujących głów państw. Były to dochodzenia przeciwko prezydentowi Kenii za terroryzowanie wyborców i przeciwko prezydentowi Sudanu, Baszirowi, za ludobójstwo. Oba postępowania sądowe nie udały się z powodu upartego, a w przypadku Kenii, subtelnego, braku współpracy ze strony oskarżonego reżimu. (Mimo obecnego entuzjazmu dla MTK Palestyńczycy od dawna otwarcie sprzeciwiają się nakazowi aresztowania Baszira wydanemu przez MTK.) MTK okazał się całkowicie niezdolny do prowadzenia postępowania w sprawie dotyczącej niechętnego mu reżimu, szczególnie autorytarnego lub nieliberalnego.


To jest po części powód, dla którego Palestyńczycy zwrócili się do MTK, mimo ostrzeżeń niektórych swoich sympatyków, że sami będą przedmiotem wielu możliwych dochodzeń za zbrodnie wojenne. Sprawa Kenyatty stworzyła materiał instruktażowy dla krajów, które chcą udaremnić postępowanie sądowe MTK, szczególnie, jeśli nie muszą obawiać się sankcji. (Nie lekceważę znaczenia nacisków wewnętrznych na decyzję palestyńską, ale zakładam, że nie wystarczyłyby, gdyby istniało najmniejsze prawdopodobieństwo, że sami przywódcy zostaną postawieni przed Trybunałem.)


Tak więc, choć premier Izraela Netanjahu grozi, że Palestyńczycy mają więcej powodów do obawiania się MTK niż Izraelczycy, jest to tylko teoria. W praktyce, Palestyńczycy są, żeby tak to określić, „sądoodporni”. Po pierwsze, odmowa kooperacji jest łatwa w miejscu, w którym zabijanie „kolaborantów” jest zinstytucjonalizowane. To uczyni, że zastraszanie świadków przez Kenyattę będzie wyglądać na delikatne poszturchiwanie. Nikt w Gazie nie powie: „tutaj była wyrzutnia Hamasu, tu, w tej szkole”.


Palestyńczycy również nie zostaną ukarani za odmowę współpracy – tak jak nie zostały ukarane Kenia i Sudan. Jest wręcz prawdopodobne, że Palestyńczycy będą twierdzili, iż jako „państwo pod okupacją” po prostu nie mogą współpracować z wysłannikami Trybunału na miejscu, bo (na użytek sądu) będą twierdzić, że są pod butem Izraela. Z drugiej strony, w Izraelu stado izraelskich NGO ustawi się w kolejce, żeby dostarczyć prokuratorowi opowieści o domniemanych występkach Izraela, a wielu szuka tylko okazji do narzucenia sankcji na Izrael.


Krótko mówiąc, jeśli nie przypisuje się kierownictwu palestyńskiemu heroicznego poziomu altruizmu, to ich zaakceptowanie jurysdykcji Trybunału, mimo ich dobrze udokumentowanych zbrodni wojennych, sugeruje że co najmniej wierzą, iż Trybunał będzie systematycznie decydował na ich korzyść.

***

Niektórzy argumentowali, że mimo nagminnego nastawienia antyizraelskiego w agendach Narodów Zjednoczonych, nie ma powodu do podejrzewania o stronniczość Trybunału, który składa się z prawników z całego świata i ma obowiązek apolitycznego rozpatrywania spraw.


Niestety, pani Prokurator już ujawniła, że decyzje “polityczne” (tj. rezolucje Zgromadzenia Narodowego) nie będą oddzielane od decyzji prawnych, ale raczej zostaną przyjęte zamiast standardów prawnych. W jej niedawnym memorandum o sprawie flotylli do Gazy Prokurator wyciągnęła wniosek, że mimo całkowitego wycofania się Izraela z Gazy, Gaza jest okupowana, bo tak sądzi „społeczność międzynarodowa”. To niepokojące posunięcie podważa niezależność MTK przez importowanie ocen politycznych Zgromadzenia Ogólnego i zastępowanie nimi standardów prawnych.


Pani Prokurator zignorowała istniejące definicje prawne oraz precedensy w kwestii trwania “okupacji” i po prostu włączyła zamiast tego wnioski rezolucji Zgromadzenia Ogólnego.
“Okupacja wojenna” jest terminem prawnym i ma prawne definicje. Jednej z nich dostarcza Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, którego podręcznik stwierdza, że:


Okupacja ustaje, kiedy siły okupacyjne zostają wygnane lub ewakuują się z terytorium.
(podkreślenie w oryginale)


Ponadto, kwestia okupacji bez obecności wojska nie jest kwestią tylko teoretyczną. W 2005 r. Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że kontrola, jaką Uganda sprawuje na obszarach Demokratycznej Republiki Konga poprzez sprzymierzoną milicję, nie oznacza okupacji, mimo znacznego wpływu, jaki Uganda tam ma; tym bardziej zatem sprawowanie władzy w Gazie przez wrogą Izraelowi milicję nie może być uważane za okupację. Pani Prokurator nie raczyła nawet wspomnieć tego niedawnego precedensu z MTS. Co prawda, w memorandum o flotylli pani Prokurator decydowała zaledwie o wstępnej kwestii jurysdykcji i nie potrzebowała prawnej pewności.


Leniwe zastąpienie rzeczywistych standardów prawnych wnioskami Zgromadzenia Ogólnego jest niepokojące, ale niewątpliwie zachęca Palestyńczyków. Oczywiście, spór sądowy zawsze jest spowodowany czyimś nieuzasadnionym optymizmem.


Is the International Criminal Court biased against Israel

5 stycznia 2015

 

Dochodzeniem w sprawie palestyńskiej MTK podważa własną niezależność

 

Prokurator MTK oznajmiła dzisiaj o otwarciu “wstępnego dochodzenia” w sprawie „Sytuacji w Palestynie”. Znaczy to, że rozważy na podstawach prawnych i dowodowych, czy otworzyć dochodzenie w sprawie zbrodni, które mogły być popełnione podczas konfliktu z Gazą latem zeszłego roku. Otwarcie takiego dochodzenia jest dość standardowym krokiem po otrzymaniu deklaracji o akceptacji jurysdykcji według Artykułu 12(3) Statutu Rzymskiegonormalnie nie byłoby powodu do poświęcania temu wiele uwagi (inne wstępne dochodzenia dotyczą także domniemanych zbrodni USA w Afganistanie i Wielkiej Brytanii w Iraku, choć bardzo niewielu Amerykanów lub Brytyjczyków o tym wie).


Ta decyzja pani Prokurator jest jednak zupełnie inna i niesłychanie znacząca. Decyzja otwarcia dochodzenia wymagała od pani Prokurator ustalenia, że Autonomia Palestyńska jest w istocie „państwem”, co jest warunkiem koniecznym objęcia jurysdykcją według Statutu Rzymskiego, traktatu założycielskiego Trybunału.


MTK nigdy nie akceptował jurysdykcji nad tym, co jest wyraźnie państwem “marginalnym” – takim, które nie jest członkiem ONZ, które nigdy nie twierdziło, że rządziło jakimś terytorium i którego uznanie przez inne państwa jest ograniczone (na przykład, USA, Kanada i większość państw Europy Zachodniej nie uznaje istnienia państwa palestyńskiego). Jest to wyraźnie radykalnie różne od wszystkiego, co Trybunał robił przedtem.


Ale właściwie pani Prokurator nie określiła, że Palestyna kwalifikuje się jako “państwo” według dobrze ustalonych prawnych definicji tego terminu. Powiedziała zamiast tego, że głosowanie w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w 2012 r., by nazwać Palestynę „państwem nie-członkowskim”, jest w tej kwestii regulujące. Krótko mówiąc, zastąpiła własne ustalenie ustaleniem Zgromadzenia Ogólnego. Zgromadzenie Ogólne nie jest organem sądowniczym, ale politycznym. Jego ustalenia są polityczne, nie zaś prawne. (Według Karty ONZ nie ma także mocy tworzenia lub uznawania państw.)


Państwowość jest jednak terminem prawnym z prawnymi kryteriami (“test Montevideo”), który wymaga osądu i zastosowania prawa do faktów. Szczególnie istotny jest wymóg, że aby stać się państwem, terytorium musi mieć funkcjonujący rząd, który sprawuje najwyższą władzę na przynajmniej części terytorium, do którego ma roszczenia. Wymagania dla stworzenia państwa nie są odbiciem wymagań dla jego zlikwidowania. Tak więc możliwość „państwa pod okupacją”, żeby użyć ulubionego określenia Palestyńczyków, nie likwiduje potrzeby, by najpierw istniało państwo zgodne z definicją z Montevideo. Palestyńczycy jednak twierdzą, że całe ich terytorium jest i zawsze było pod władzą Izraela.


Zgromadzenie Ogólne ONZ nie musi kłopotać się takimi problemami prawnymi, ponieważ jest to organ explicite polityczny. W odróżnieniu od sądu, nie musi być ani spójne, ani konsekwentne. Dla pani Prokurator uznanie opinii takiego organu jako opinii wiążącej przy ocenie zastosowania warunków prawnych Statutu Rzymskiego do konkretnych faktów, oznacza rezygnację z niezależności. Statut Trybunału, jak również jego komunikaty prasowe, żądają niezależności i zapewniają o niezależności. Niemniej takie decyzje jak ta naruszają niezależność, czyniąc z Trybunału zaledwie organ ONZ, a w dodatku tylko jej Zgromadzenia Ogólnego.


Niestety, to nie jest pierwszy raz , kiedy pani Prokurator zdała się na opinię Zgromadzenia Ogólnego w miejsce analizy prawnej. Jeszcze bardziej nieszczęśliwie, niedawno, gdzie sprawa także dotyczyła Izraela, pani Prokurator uchwyciła się rezolucji Zgromadzenia Ogólnego, żeby znaleźć „okupację” tam, gdzie według normatywnego prawa międzynarodowego, włącznie z precedensami Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, ta okupacja nie istnieje. Biuro Prokuratora Trybunału, które odbija jedynie echem to, co mówi Zgromadzenie Ogólne, grozi, że MTK zostanie kolejną Radą Praw Człowieka ONZ.


Dzisiejsza wypowiedź pani Prokurator kładzie wielką wagę na „praktykę” Sekretarza Generalnego wobec zdeponowanych u niego traktatów i idzie za poglądem Zgromadzenia Ogólnego na kwestię państwowości.


Biuro Prokuratora Trybunału uważa, że ponieważ Palestyna uzyskała status państwa obserwatora w ONZ, przyznany przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, to musi być uważana za “państwo” dla celów akcesji do Statutu Rzymskiego…


Dla Biura badanie spełniania przez Palestynę warunków akcesji do Traktatu Rzymskiego konsekwentnie skupiało się na kwestii statusu Palestyny w ONZ, biorąc pod uwagę rolę Sekretarza Generalnego ONZ jako depozytariusza Statutu. Dlatego Rezolucja 67/19 Zgromadzenia Ogólnego ONZ jest rozstrzygająca w kwestii zdolności Palestyny przystąpienia do Statutu zgodnie z artykułem 125, a także w równym stopniu, jej zdolności wnoszenia oświadczeń według artykułu 12(3).


Ten argument jest wykrętem. Praktyki Sekretarza Generalnego nie muszą być wiążące dla Trybunału, chyba że postanowi, że są. Statut Rzymski, jak jego orędownicy często podkreślają, różni się od innych traktatów. Tworzy niezależny sąd, tworzy możliwość odpowiedzialności karnej. „Państwowość” nie jest po prostu warunkiem przystąpienia do traktatu, jest także częścią i granicą jurysdykcji Trybunału.


W rzeczywistości istnienie “państwa” jest wymogiem jurysdykcyjnym według Artykułu 12. Trybunał musi niezależnie potwierdzić istnienie swojej jurysdykcji według Artykułu 19 i według praktyki zwyczajowej sądów międzynarodowych w kwestii jurysdykcji. Wszystko to pokazuje, że niezależnie od kwestii członkostwa w traktatach, dla celów jurysdykcji Trybunału opinia Zgromadzenia Ogólnego nie może być rozstrzygająca.


Także według określeń Biura Prokuratora Trybunału „status” Palestyńczyków w ONZ pozostaje jako nie-członkowski, a nie ma precedensu, by nie-członek (jak Stolica Apostolska) przystępował do MTK. Wreszcie, Statut Rzymski musi być nadrzędny wobec „praktyki Sekretarza Generalnego” dla celów interpretacji i stosowania Statutu Rzymskiego. Zgodnie ze Statutem rola polityczna ustalania państwowości przypada logicznie Radzie Bezpieczeństwa, nie zaś Zgromadzeniu Ogólnemu.


Statut MTK tworzy szczególne uprawnienia i obowiązki dla Rady Bezpieczeństwa, ale żadnych dla Zgromadzenia Ogólnego. Rada może zarówno zainicjować, jak zawiesić dochodzenia. Zgromadzenie, zgodnie z tekstem Statutu, nie może zrobić niczego. Tak więc Rada jest wyrażoną częścią „systemu MTK” w sposób, w jaki Zgromadzenie nie jest. Ponadto, szczególna rola Rady jest całkiem istotna – jest to jedyna droga, którą Trybunał może osiągnąć jurysdykcję terytorialną nad zbrodniami, które nie mają miejsca na terytorium państwa, które zaakceptowało jurysdykcję Trybunału.


Tak więc, zgodnie ze statutem MTK, Rada Bezpieczeństwa byłaby oczywistą drogą do tworzenia jurysdykcji w sytuacji takiej, jak Palestyna, gdzie państwowość dalece nie jest wyraźna. Fakt, że taka droga jest politycznie nieprawdopodobna, nie jest, oczywiście, defektem, ale elementem zabezpieczającym. Wręczenie tego typu jurysdykcji Radzie Bezpieczeństwa ma na celu utrudnienie jej nadużywania.


Niemniej, zdaniem pani Prokurator, głosowanie większości członków Zgromadzenia Ogólnego wystarcza do stworzenia jurysdykcji dla Trybunału w sytuacji, w której Statut wymaga explicite większości kwalifikowanej w Radzie Bezpieczeństwa. Jest to olbrzymia, nieoparta na tekstach, tylna brama do jurysdykcji. Koncepcja, że głos większości w Zgromadzeniu Ogólnym może nadać jurysdykcję nad stronami niebędącymi państwem, jest niezmiernie groźna dla wszystkich państw nie-członkowskich, co wyjaśnia ostrą reakcję Waszyngtonu na palestyńską inicjatywę przystąpienia do MTK.


Prokurator naturalnie chce zepchnąć odpowiedzialność na Sekretarza Generalnego, który pragnie przekazać ją Zgromadzeniu Ogólnemu. W ostatecznym rachunku, zgodnie z Artykułem 19, odpowiedzialność spoczywa na Trybunale.


ICC prosecutor undermines Court's independence

16 stycznia 2015

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

 



Eugene Kontorovich


Profesor prawa, specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego, prawa międzynarodowego i prawa gospodarczego. Wykładowca Northwestern University School of Law w Chicago. Obecnie przeniósł się na stałe do Izraela.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2732 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Jak António Guterres zdradził ŻydówUdzielił swojego imprimatur jednemu z najgorszych antysemickich krwawych oszczerstw, jakie pojawiły się w salach Organizacji Narodów Zjednoczonych – a było ich wiele.   Cohen   2024-06-20
Uniwersytety wchłaniają 13,1 miliarda dolarów z funduszy arabskichMimo to, chociaż wielu chce znaleźć bezpośrednie powiązania między takim finansowaniem a toksyczną atmosferą na kampusie, dowody są wątpliwe.   Bard   2024-06-19
Aby zwalczyć wrogość ONZ do Izraela, Izrael powinien zabronić urzędnikom ONZ wjazdu Biorąc pod uwagę stawkę w tej gorącej wojnie prowadzonej przez ONZ przeciwko Izraelowi, brak zdecydowanych działań może być bardzo kosztowny.   Steinberg   2024-06-18
„Prawa człowieka” tarczą dla nienawiściSieci organizacji pozarządowych i ich udział w oskarżeniach MTK i MTS wobec Izraela.   Deutsch   2024-06-13
Wyklęty w Amsterdamie: dziwaczne deplatformowanieChcieliśmy wygłosić wykład na temat tego, jak uprzedzenia ideologiczne utrudniają naukę, ale cofnięto zaproszenie ze względu na nasze poglądy polityczne.   i Maarten Boudry   2024-06-12
„New York Times” nazywa wiec z okazji Dnia Izraela „przeważnie pokojowym” – tego samego zwrotu używają opisując antyizraelskie demonstracje pełne przemocy, podżegania i nienawiści     2024-06-10
Hamas jako ruch milenijny   Landes   2024-06-09
„Queers dla Palestyny”, jak „Norki dla futer”   Tawil   2024-06-08
Lewicowość jako wyznanie sprzeczne z lewicowymi wartościami   Koraszewski   2024-06-07
Rozwiązanie w postaci terrorystycznego państwa palestyńskiego   Collins   2024-06-06
Zdaniem ekspertów setki Gazańczyków powinny codziennie umierać z głodu. Rzeczywista liczba wynosi w przybliżeniu zero     2024-06-05
Alarmujący raport o stanie wolnego świata   Rafizadeh   2024-06-03
Gaza jako ostatni bastion “budowania państwa”   Greenfield   2024-06-03
W Madrycie władzę sprawuje antyhiszpański rząd   Fernandez   2024-06-01
Nie bagatelizuj wpływu oskarżeń Netanjahu przez MTK   Tobin   2024-05-31
Moralna mgła w Hadze pozostawi plamę na historiiKhan chciał zostawić po sobie ślad. I zrobił to. Zostawił ciemną, krwawą plamę. Plamę na karcie historii.    Collins   2024-05-30
MTK po części oparł swój „raport ekspertów” na „materiałach poufnych” – co może oznaczać JEDYNIE antyizraelską propagandę, której nie można obalić     2024-05-28
Biden skazał na wojnę kolejne pokolenie PalestyńczykówNadając priorytet fałszywym obawom dotyczącym ofiar cywilnych w Gazie, stracono szansę na zmianę myślenia Palestyńczyków i zakończenie konfliktu w bardziej zdecydowany sposób.   Tobin   2024-05-27
Julii Sebutinde zdanie odrębneCo komu nakazał Trybunał Sprawiedliwości?   Koraszewski   2024-05-27
Czego moje sowieckie życie nauczyło mnie o cenzurzeCenzura zasłania widok na rzeczywistość i ogranicza możliwości społeczeństwa.   Tabarovsky   2024-05-26
Armie zachodnie zawsze miały trudności z zapewnieniem pomocy podczas wojny.Jednak tylko Izrael oskarża się o celowe głodzenie cywilów     2024-05-25
UNRWA styka się z hiszpańską inkwizycjąMoże dzieli ich siedem wieków, ale w przypadku narodu żydowskiego podobieństwo jest wyraźnie widoczne.   Cohen   2024-05-23
Bidenus Obamastulus   Koraszewski   2024-05-22
Wyżyny Golan   Bawer   2024-05-21
Dwulicowość Egiptu, milczenie świata   Tawil   2024-05-21
Zbrodnie Hamasu, które zauważają Arabowie   Koraszewski   2024-05-19
Condorcet ozdobiony kefiją   Taheri   2024-05-17
Uchodźcy z Rafah: dlaczego Egipt ich nie wpuszcza   Rose   2024-05-15
Przesłanie Bidena do terrorystów i dyktatorów na całym świecie: używajcie do obrony ludzkich tarcz     2024-05-14
Do skandującego chłopca w kefijiPrzestań skandować i przeczytaj to.   Finlayson   2024-05-13
Dialog z głuchymi i głodnymi   Koraszewski   2024-05-12
Instytucjonalne ułatwianie ludobójstwaWspieranie Hamasu nie jest pierwszym przypadkiem, kiedy ONZ i „społeczność międzynarodowa” wybrały stronę zabójców zamiast ich ofiar   Poser   2024-05-10
NATO opisało strategię Hamasu otaczania się ludzką tarczą już w 2014 roku     2024-05-10
Pakt Biden – Sinwar – Chamenei   Koraszewski   2024-05-10
Amerykański profesor kłamie przy pomocy statystyki, żeby demonizować Izrael   Fitzgerald   2024-05-07
Kraju Republik nowe twórz bajki…   Koraszewski   2024-05-04
Teraz jest czas na dokonanie wyboru   Glick   2024-05-02
Tańce w Sahelu: na “afrykańskim placu zabaw” pojawiają się nowi gracze   Fernandez   2024-05-01
Dlaczego USA krytykują swojego sojusznika, jednocześnie wspierając tych, którzy demonizują Amerykę?   i Ephraim D. Tepler   2024-04-30
USA, Katar i Iran: Uwolnijcie zakładników!   Calvo   2024-04-30
„Lepsi” cywile z Gazy   Dershowitz   2024-04-26
Chrześcijanie wolą żyć w Izraelu, a nie w Autonomii Palestyńskiej   Tawil   2024-04-23
Aby chronić prawa człowieka, rządy muszą zaprzestać finansowania kampanii organizacji pozarządowych przeciwko Izraelowi   i Itai Reuveni   2024-04-20
Czemu Warszawa mówi, że „Tel Awiw powiedział”?   Koraszewski   2024-04-20
Niebezpieczny pęd Stanów Zjednoczonych, by uratować grupę terrorystyczną Hamas   Dershowitz   2024-04-19
Palestyńczycy  nie są małymi dziećmi   Wilf   2024-04-18
Ruchy masowe i tęsknota do nienawiści   Koraszewski   2024-04-17
Prawdziwy obraz wojny na Bliskim Wschodzie widać teraz w pełnym świetle Jak błyskawica zapalająca się w ciemnym pokoju, atak Iranu na Izrael w końcu dał światu coś cennego: wgląd w prawdziwe intencje Teheranu.   Freidman   2024-04-16
„Żelazne” wsparcie USA dla Izraela oznacza „nie pozwolimy wam wygrać walki”     2024-04-15
Palestyński plan „dwóch państw”: oszukiwanie Zachodu   Landes   2024-04-13
Być może Izrael jest bardziej etyczny?     2024-04-13
Przeciwni Hamasowi Gazańczycy, antyizraelizm i denazyfikacja   Oz   2024-04-12
Kogo i czego uczy historia?   Koraszewski   2024-04-08
Jesteśmy ofiarami i wszystko, co robimy, jest usprawiedliwione   Greenfield   2024-04-06
Wybiórcze współczucie czyli  liczy się tylko życie Palestyńczyków   Fitzgerald   2024-04-04
Palestyńczyk jak go widzą   Koraszewski   2024-04-02
Kiedy zbrodnia spektakularnie się opłaca   Rafizadeh   2024-04-01
Gaza: razzia jako wojna polityczna   Taheri   2024-04-01
ONZ wezwana do reagowania na przemoc wobec kobiet wynikającą z szariatu   Ibrahim   2024-03-31
Żydzi z Hollywood są jak indyki na Boże Narodzenie   Julius   2024-03-24
Strategia okrucieństwa w wojnie w Strefie GazyPrawdopodobnie Hamas jest pierwszym reżimem w historii, który prowadzi wojnę mającą na celu maksymalizację ofiar wśród własnej ludności.   i Leonard Hochberg   2024-03-22
Lewica, prawica i kanarek w kopalni   Koraszewski   2024-03-22
Dlaczego liberałowie ponieśli porażkę w walce z antysemityzmem   Tobin   2024-03-21
Odwaga białej flagi i mój Poznań   Koraszewski   2024-03-17
Izraelska pisarka wycofuje się z zaplanowanego wystąpienia, zanim zostanie anulowana z powodu „złych poglądów”   Coyne   2024-03-16
Demokracja protestów i piwny parlamentaryzm   Kruk   2024-03-16
Dlaczego nowo niepodległe kraje muszą odrzucić radykalną dekolonizacjęKontrastujące historie Singapuru, Tanzanii i Sri Lanki ukazują niebezpieczeństwa związane z próbą całkowitego wymazania kolonialnej przeszłości.   Sophalkalyan   2024-03-15
Dlaczego lewica musi kłamać o Hamasie i gwałtach   Tobin   2024-03-13
Departament Edukacji USA ukrywa zagraniczne darowizny na rzecz uniwersytetów   Bard   2024-03-13
Od miesięcy oficjalna polityka Autonomii Palestyńskiej zakłada zadawanie cierpień Gazańczykom     2024-03-11
Wybory wartości w globalnej wiosce   Koraszewski   2024-03-11
Czy Gaza naprawdę jest przypadkiem największych cierpień Arabów?   Abdul-Hussain   2024-03-09
Przestępstwa seksualne Hamasu-UNRWA i Międzynarodowy Dzień Kobiet   Blum   2024-03-08
Homeopatyczny środek na wydłużanie rzęs   Koraszewski   2024-03-08
Czy odbędzie się strategiczny dialog USA-Katar?   Carmon   2024-03-07
Kiedy polityka wobec zagranicznych wojen staje się krajową polityką wyborczą   Fernandez   2024-03-05
Palestyński handlarz kłamstw   Bawer   2024-03-05
Wszyscy jesteśmy imigrantami   Koraszewski   2024-03-02
Współudział UE w finansowaniu irańskiego terrroru   Rafizadeh   2024-03-01
Dzień po i jego konteksty   Koraszewski   2024-02-26
Sabotowanie romansu USA-Izrael   Altabef   2024-02-24
Eurowizja i bębny wojny   Collins   2024-02-23
Milczenie feministycznych owiec: ani słowa o horrorach HamasuZwolennicy #MeToo milczeli.   Chesler   2024-02-22
A zwycięzcą jest – Hamas!   Dershowitz   2024-02-21
"Palestyńczycy są tacy sami jak my", zapewnia mędrzec Blinken   Pandavar   2024-02-20
Żyjemy w momencie kulturowego chaosu   Meotti   2024-02-20
Chleba naszego powszedniego daj nam Google   Koraszewski   2024-02-19
Jak propalestyńscy są zachodni demonstranci?     2024-02-16
@Guardian kłamie, żeby przedstawić żołnierzy IDF jako potwory – ale pokazuje, że @IDF pozostaje najbardziej moralną armią na świecie     2024-02-15
Blinken powinien wiedzieć, że Autonomia Palestyńska jest równie zła jak rządy Hamasu w Gazie   Marcus   2024-02-14
Czy może istnieć uczciwa propalestyńska lewica?   Levick   2024-02-14
Hipokryzja zdefiniowana: grupy praw człowieka martwią się wszelkimi ograniczeniami w przepływie uchodźców, ale milczą w sprawie Egiptu, który zakazuje wjazdu jakimkolwiek uchodźcom z Gazy     2024-02-13
Czy uchodźcy żydowscy i arabscy są równi?Mimo prawie miliona żydowskich uchodźców z krajów arabskich, Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal ma obsesję wyłącznie na punkcie potomków uchodźców arabskich.   Julius   2024-02-11
Kilka uwag wokół niepewności   Koraszewski   2024-02-09
Moi drodzy Palestyńczycy: Czas pozbyć się naszych przywódców i przyjąć izraelskie oferty pokojowe   Eid   2024-02-07
Jak zdemontować UNRWA: instrukcja krok po kroku     2024-02-07
Wojna Izraela z Hamasem jest najmniej śmiercionośną wojną w regionieDlaczego więc media opisują go jako „jedną z najbardziej śmiercionośnych… w historii”?   Greenfield   2024-02-06
Zdradziecka awangarda intelektualna   Koraszewski   2024-02-04
Departament Stanu a rzeczywistość   Bard   2024-02-03
Szef ONZ twierdzi, że Palestyńczycy mają „prawo do państwowości”. Dlaczego?   Fitzgerald   2024-02-03

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk