Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 10:39

« Poprzedni Następny »


Jak pisze się m-o-t-y-w-a-c-j-a?


Jeff Jacoby 2019-06-07


Scripps National Spelling Bee [konkurs mistrzów ortografii, przyp. tłum.] co roku dostaje się na czołówki wiadomości, ale w tym roku konkurs był zdumiewający: po raz pierwszy w historii zakończył się nie z jednym mistrzem ortografii lub nawet dwoma współ-mistrzami, ale z ośmioma zwycięzcami. Odsiani z 562 zawodników, którzy na początku zakwalifikowali się do krajowego finału, końcowych ośmiu okazało się nie do pokonania przez 20 rund. „Rzucaliśmy w was słownikiem – powiedział Jacques Bailly, oficjalny rzecznik Spelling Bee – i, jak dotąd, pokazaliście temu słownikowi, kto tu rządzi”.

To było jednak dopiero po 17. rundzie. Trzy rundy potem wszystkich ośmiu zawodników nadal uczestniczyło w walce – a sędziom zabrakło trudnych słów. Zdecydowali więc, że każdy członek tego, co Bailly nazwał “najbardziej fenomenalne zgromadzenie super-mistrzów ortografii” w historii tego konkursu otrzyma trofeum należne pierwszemu miejscu wraz z czekiem na 50 tysięcy dolarów, który mu towarzyszy.
 
Oto zwycięzcy wraz z ostatnim słowem, którego pisownię podali poprawnie:
 
Rishik Gandhasri, 13 lat, z San Jose, Kalifornia.: auslaut.
Erin Howard, 14 lat, z Huntsville, Alabama: erysipelas.
Saketh Sundar, 13 lat, z Clarksville, Maryland: bougainvillea.
Shruthika Padhy, 13 lat, z Cherry Hill, New Jersey: aiguillette.
Sohum Sukhatankar, 13 lat, z Dallas: pendeloque.
Abhijay Kodali, 12 lat, z Flower Mound, Texas: palama.
Christopher Serrao, 13, z Whitehouse Station, New Jersey: cernuous.
Rohan Raja, 13 lat, z Irving, Texas: odylic.


Na wypadek, gdyby spojrzenie na nazwiska tych dzieciaków nie było oczywiste, wszyscy zwycięzcy poza jednym są pochodzenia indyjskiego. Przez co najmniej 12 ostatnich lat dzieci imigrantów z Azji Południowej dominowały  w najbardziej prestiżowym konkursie ortograficznym świata. Czy to jest problem? Czy powinniśmy opłakiwać brak różnorodności w najwyższych szeregach uczniów – mistrzów ortografii? Czy Scripps i ESPN TV (która nadaje doroczny konkurs ortograficzny na cały kraj) powinny manipulować regułami – jak to robi, na przykład Harward, który manipulował swoimi standardami przyjmowania studentów – by zapewnić, że więcej nie-Azjatów dotrze do finału? 

 
Oczywiście, że nie.
 
Indyjsko-amerykańskie dzieci nie królują w konkursach ortograficznych dlatego, że ich rasa lub kolor skóry dają im przewagę.  Żaden ”azjatycki przywilej” nie wyjaśnia porażki białych, czarnych lub latynoskich dzieci w zdobyciu trofeum. Wzbudzające podziw umiejętności ortograficzne nie są zakodowane w DNA z indyjskiego subkontynentu. Konkursy ortograficzne na wysokim poziomie są wyłącznie merytoryczne; jedynym sposobem na wygranie jest podanie poprawnej pisowni większej liczby słów niż jakikolwiek inny uczestnik konkursu. A jedynym sposobem na tak dobrą znajomość pisowni rzadkich i trudnych słów jest praca – ciężka praca.
 
Wiele indyjsko-amerykańskich dzieci poświęca niezwykle wiele czasu i wysiłku na przygotowanie do konkursów ortograficznych: uczą się na pamięć list słów, studiują etymologię, zaznajamiają się z przedrostkami i rdzeniami, uczą się pod kierunkiem trenerów i biorą udział w konkursach na niższym szczeblu, takich jak South Asian Spelling Bee.  
 
”Reżim treningu jest bezlitosny – powiedział CNN Kodali – Uczę się cztery do pięciu godzin dziennie. Kiedy jednak zbliżał się konkurs,  zwiększyłem to i uczyłem się tyle, ile mogłem, może dodatkową godzinę lub dwie w normalne dni tygodnia i 10 godzin w weekendy”.  
 
Taki rygor, pracowitość i cierpliwość nie mają nic wspólnego z genetyką lub powierzchowną ”różnorodnością”. Wymaga motywacji. A motywacja może być funkcją wszystkiego, od kultury do społecznych oczekiwań, zachęcania ze strony rodziny i etnicznej solidarności. “Konkursy ortograficzne stały się żywotną częścią indyjsko-amerykańskiego życia – napisała  antropolożka Shalini Shankar w „Los Angeles Times”. – Wysokie pozycje w konkursach ortograficznych dają prestiż społeczny i wielką dumę rodzinną z powodu uczestnictwa w czymś tak wymagającym w młodym wieku”. Nie przeszkadza także to, że ”te młode kujony ortografii”, jak czule nazywa ich Shankar, mają „olbrzymią sieć społeczną przyjaciół, którzy także kochają ortografię”.  

Mistrzowska ósemka


Nieproporcjonalny sukces dzieci indyjskich w światowej klasy konkursach ortograficznych powinien wywołać wyłącznie podziw dla zwycięzców. Jednak zderza się z olbrzymim amerykańskim kompleksem przemysłu różnorodności, który bez końca powtarza i wspiera gigantyczny błąd – że statystyczne różnice między rasowymi i etnicznymi grupami lub między mężczyznami i kobietami są dowodem na krzywdzącą dyskryminację i nierówność.   

 
Tyle tylko, że nie są. Dominacja dzieci indyjskich w konkursach ortograficznych nie ma więcej wspólnego z bigoterią lub niesprawiedliwością niż dominacja Kenijczyków w biegach lub Rosjan w szachach, lub Afro-Amerykanów w NBA. Albo zresztą mężczyzn w komercyjnym rybołówstwie lub wśród drwali. Albo kobiet w weterynarii i opiece nad dziećmi. Albo mieszkańców Południa w armii, lub Żydów wśród laureatów Nagrody Nobla, lub katolików w Sądzie Najwyższym, albo Azjatów w elitarnych liceach Nowego Jorku, albo każdego z tysiąca i jednego innych przykładów, jakie można pokazać, o skrajnych różnicach statystycznych wśród różnych kategorii ludzi.
 
“Ludzie nie są losowymi wydarzeniami – napisał w 2012 roku ekonomista Thomas Sowell. – Jednostki i grupy mają różne historie, kultury, umiejętności i postawy. Dlaczego ktokolwiek miałby oczekiwać, że będą rozłożone we wzory oparte na statystycznych teoriach o losowych wydarzeniach?”
 
To, co jest prawdą w bardzo stresujących konkursach ortograficznych, jest również prawdą w miejscach pracy, inwestycjach, podaniach o przyjęcie na uczelnię, rozrywce i systemie prawnym: ludzie nie sortują się losowo w oparciu o kolor, pochodzenie i płeć. Różnice między grupami z reguły nie są niecne. Są normalne, są rezultatem mnóstwa ludzkich wyborów, preferencji, zainteresowań i motywacji.  
 
Mistrzowska ósemka z Scripps Spelling Bee to zadziwiający mistrzowie ortografii, którzy pracowali niezmiernie ciężko, by osiągnąć coś wspaniałego, za co należą im się oklaski i podziw. To prawda, nie są zróżnicowanym amalgamatem ras, kolorów i pochodzenia etnicznego. No to co?


How do you  spell motivation?

Boston Globe, 3 czerwca 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jeff Jacoby


Amerykański prawnik i dziennikarz, publicysta “Boston Globe” od 1994 roku. 

 

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
2. Bez przesady Paweł 2019-06-08
1. Taka sobie dygresja kuba 2019-06-07


Edukacja

Znalezionych 54 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Nadzieja w beznadziejności raz jeszcze   Koraszewski   2024-01-31
Czy uda się zreformować naszą edukację?   Koraszewski   2024-01-27
Zadania domowe, czyli spór o nową szkołę   Koraszewski   2024-01-25
Bieg do fraktala   Kruk   2023-06-29
“Rada ds. Wolności Akademickiej” Harvardu   Dershowitz   2023-05-13
Komunistyczna ikona podbija amerykańskie szkoły podstawowe   Mikics   2023-05-06
Były egipski minister kultury: Nieobecność Egiptu w dziedzinie osiągnięć naukowych powinna być powodem niepokoju     2023-04-10
Prawda to tylko teoria?   Koraszewski   2023-04-07
“Przebudzenie” łatwo zdefiniować. Trudniej z nim walczyć   Jacoby   2023-04-06
Gdzieś w niebie Booker T. Washington płacze   Jacoby   2023-03-09
Nielubiani przybysze z innej kultury   Koraszewski   2023-03-06
Harvard poddaje się antysemickiej bandzie   Tobin   2023-01-22
Intelektualiści, politycy i zagubiony suweren   Koraszewski   2022-12-24
Właściwy człowiek, na właściwym miejscu   Koraszewski   2022-09-06
No i wydało się...   Kruk   2022-02-12
Znaczenie akademickiej bezstronności   Beard   2022-02-02
Wielorakie źródła demokracji sadystycznej   Koraszewski   2022-02-01
Wesołych Świąt   Kruk   2021-08-26
Krytyczne myślenie w afrykańskiej szkole   Igwe   2021-03-08
Ochrona amerykańskich dzieci przed dzisiejszymi aktywistami edukacji   Hill   2021-03-03
Przekupieni: korumpowanie amerykańskich uniwersytetów   Ibrahim   2020-12-04
Ministrze, daj małpie brzytwę Ockhama   Kruk   2020-09-26
Różne drogi poznawania świata   Koraszewski   2020-09-23
Jak walczyć z wrogami wolności akademickiej   Klainerman   2020-08-20
Niedokończony projekt edukacji zdalnej   Kruk   2020-06-06
Strach przed czarami na nigeryjskich uniwersytetach   Igwe   2019-12-16
Wydział studiów antyizraelskich   Rosenthal   2019-06-30
Jak pisze się m-o-t-y-w-a-c-j-a?   Jacoby   2019-06-07
Jurassic Park à la polonaise   Kruk   2019-06-05
"Postępowi" atakują czarnego profesora jako ”rasistowskiego, seksistowskiego islamofoba”, ponieważ na czelność myśleć samodzielnie     2019-04-27
Ministerialny kult fallusa i organów kompatybilnych   Kruk   2019-02-23
Nauczyciel – nieudacznik, czy skarb?   Koraszewski   2019-02-22
Chiński problem amerykańskich uniwersytetów   Precht   2019-01-17
Kolejna szkoła waldorfska, kolejna epidemia. Co za niespodzianka!     2018-12-06
Zawrotnie szybka islamizacja systemu edukacyjnego Turcji   Bulut   2018-11-04
Turecka edukacja: ta sama religijna obsesja tylko gorsza   Bekdil   2018-09-26
Awaria w Zakładach Produkcji Wody Święconej   Kruk   2018-09-17
Pochwała Głupoty i wieża z kości słonowej   Koraszewski   2018-08-08
Po drugiej stronie lustra w Concordia University   Newman   2018-07-16
Propozycja powszechnego nauczania krytycznego myślenia   Igwe   2018-07-11
Rasa, klasa i nauka afirmująca nieuctwo   Koraszewski   2018-07-04
Moje trzy grosze do reformy Gowina   Koraszewski   2018-06-21
Czy małe dzieci kochają naukę?   Koraszewski   2018-06-19
O skutecznym rad sposobie   Kruk   2015-06-22
Życie jest traumatyczne, literatura też   Coyne   2015-05-20
Krytyka oparta na wiedzy   Kruk   2015-05-08
Piętaszek w cyfrowym świecie   Koraszewski   2014-04-05
Seks w małym palcu   Kruk   2014-04-04
Meandry racjonalizmu   Koraszewski   2014-01-03
Uniwersytety amerykańskie odrzucają wezwanie do bojkotu uniwersytetów izraelskich   Coyne   2013-12-27
Dzisiejsza młodzież    Koraszewski   2013-12-20
Droga do gospodarki opartej na wiedzy   Koraszewski   2013-12-05
Demokracja w rodzinnym domu   Koraszewski   2013-12-05
Kiedy człowiek ma naście lat...   Koraszewski   2013-11-17
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk