Prawda

Wtorek, 6 czerwca 2023 - 05:21

« Poprzedni Następny »


Dlaczego potrzebują podwójnych standardów wobec przemocy na Zachodnim Brzegu?


Jonathan S. Tobin 2021-12-29

Izraelscy żołnierze sprawdzający uczestników pogrzebu Jehudy Dimentmana w Homesz, 17 grudnia 2021 r. Dimentman został zabity w zamachu terrorystycznym w pobliżu Homesz. Zdjęcie: Nasser Ishtayeh/Flash90
Izraelscy żołnierze sprawdzający uczestników pogrzebu Jehudy Dimentmana w Homesz, 17 grudnia 2021 r. Dimentman został zabity w zamachu terrorystycznym w pobliżu Homesz. Zdjęcie: Nasser Ishtayeh/Flash90

Niezbyt uważnemu obserwatorowi wiadomości z Bliskiego Wschodu może wydawać się, że największą sprawą, jaka ostatnio dzieje się w Izraelu, jest to, co niektóre media opisują jako gwałtowny wzrost przemocy żydowskich osadników wobec Palestyńczyków. Według B’Tselem, antyosadniczej grupy, która jest niemniej traktowana przez zachodnie publikacje jako obiektywne i bezstronne źródło, liczba ataków Żydów żyjących na Zachodnim Brzegu [tj. Judei i Samarii] na arabskich sąsiadów wzrosła rzekomo o niemal 50 procent w stosunku do poprzedniego roku. Według tej relacji, radykalni Żydzi – motywowani nacjonalistyczną nienawiścią do Arabów – są winni licznych incydentów rzucania kamieniami, a także strzelania, wraz z tak zwanymi atakami “price tag” (będącymi odwetem za napaści z drugiej strony), w których  Żydzi wandalizują arabską własność.

Pytaniem, jakie powinniśmy zadawać o ten szum medialny wobec groźby przemocy ze strony osadników, nie jest to, czy jest prawdą, że mały odsetek mieszkańców żydowskich społeczności w Judei i Samarii wdaje się w starcia z Palestyńczykami, lub czy niektórzy z nich złamali prawo przez popełnienie aktów przemocy. Pytaniem jest, czy uzasadniona jest decyzja grup aktywistów i mediów traktowania tych incydentów jako symbolu tego, dlaczego jest złem, by Żydzi żyli na tych terytoriach, jak również dlaczego skupienie na przemocy osadników niemal zawsze jest pozbawione szerszego kontekstu czyli tego, co widzimy znacznie częściej na Zachodnim Brzegu [Judei i Samarii]: codziennych ataków Arabów na Żydów, włącznie z morderstwami.  


Choć arabska przemoc nie usprawiedliwia żydowskich reakcji lub odwetu, jest coś niewłaściwego w tym, że kilku Żydów rzucających kamienie uważa się za znacznie ważniejszy fakt niż morderczy terror, niż to, że ataki na Żydów na tych samych terenach są mniej lub bardziej narodowym sportem Palestyńczyków.  


Tym, co oburza, są podwójne standardy. Za przestępstwa kilku osób pociąga się do odpowiedzialności kilkaset tysięcy Izraelczyków, którzy żyją w miejscu uważanym przez społeczność międzynarodową za „okupowane terytoria” i rozciąga się tę odpowiedzialność na populację całego kraju. Równocześnie jednak wykładniczo większe rozmiary palestyńskiej przemocy uważa się albo za niewarte wzmianki, albo jakoś uzasadnione. W tym kontekście widać wyraźnie, że celem tak podawanej informacji jest nie tyle zachowanie osadników, ile delegitymizacja Żydów.

 

Obraz incydentów żydowskiej przemocy odmalowany w różnych relacjach szerzonych przez grupy takie jak B’Tselem, J Street i antysyjonistyczne publikacje, takie jak The Intercept i +972 Magazine, a potem powtarzany w mediach głównego nurtu, takich jak „New York Times”, jest paskudny.

 

Sprawcami w większości jest “młodzież ze wzgórz” – niezdyscyplinowani młodzi ludzie, którzy mieszkają w osiedlach nieautoryzowanych przez izraelski rząd. Inni są niezrównoważonymi młodymi ludźmi z psychicznymi problemami, którzy wymknęli się służbom socjalnym i teraz wyładowują swoje osobiste problemy w sposób, który pogarsza trwający stulecie konflikt wokół syjonizmu. Relacje opisują ich jako napadających na spokojnych palestyńskich farmerów, którzy próbują zbierać oliwki i zajmują się swoim codziennym życiem, nękani brutalnymi atakami.  


Problem przemocy osadników  jest więc nie tylko piętnowany jako przestępczy lub haniebny; jest pokazywany jako ucieleśnienie wszystkiego, co liberalni Żydzi i krytycy syjonizmu uważają za złe we współczesnym Izraelu. Ta rzekomo bandycka populacja osadników ma być ilustracją tezy, że nacjonalizm i nietolerancja wobec Arabów podważa, jeśli nie wymazuje całkowicie, żydowskie wartości i etykę.


Nie jest więc zaskakujące, że widziany w ten sposób problem potępili niedawno czołowi członkowie izraelskiego rządu, tacy jak minister spraw zagranicznych, Jair Lapid i minister bezpieczeństwa, Omar Bar-Lev. I ci, którzy potępiają żydowskie ataki na niewinne palestyńskie ofiary, mają rację mówiąc, że jest to złe i, podobnie jak inne wypadki nielegalnego zachowania, powinno być potępione i ukarane.  

 

Dlaczego jednak stosunkowo rzadkie wypadki złego zachowania Żydów – których liczba, jeśli włączy się jako wiarygodne wszystkie graffiti i groźby, o których informują Palestyńczycy lub anty-osadnicze grupy, czyli kilkaset rocznie—uznaje się za bardziej godne upublicznienia i szokujące niż palestyńskie ataki wszelkiego rodzaju na osadników, które dzieją się codziennie i zdarzają się tysiąckrotnie częściej? Dotyczy to szczególnie sytuacji, kiedy skutki terrorystycznych ataków są tragicznenajnowszy był w czwartek, kiedy Palestyńczycy ostrzelali samochód ze studentami jesziwy, zabijając jednego Żyda w samochodzie i raniąc dwóch innych – są rzadko uważane za godne publikacji, także kiedy wynikiem jest śmierć.

 

Niektórzy szydzili z odpowiedzi izraelskiego premiera, Naftalego Bennetta, na te wypowiedzi członków jego gabinetu, jako próby ugłaskania tych, którzy głosowali na jego partię Jamina i którzy uważają, że zdradził ich tworząc koalicję z lewicą. Mówił jednak prawdę, kiedy tweetował, że “osadnicy w Judei i Samarii od dziesięcioleci codziennie cierpią w powodu przemocy i terroryzmu” i że niesłuszne jest uogólnianie na wszystkich osadników zachowania kilku ludzi.

 

Jednym z powodów tego obsesyjnego skupiania się na przemocy osadników jest to, że jest częściowo zrozumiałe, że żydowski świat jest bardziej zainteresowany tym, co robią niektórzy Żydzi niż tym, co robią inni. Niemniej ta introspekcja – która w wielu wypadkach staje się nie tyle rachunkiem sumienia, ile pragnieniem oczernienia i potępienia tych, którymi żydowska lewica gardzi z powodu ich poglądów politycznych – dalece nie jest pełną odpowiedzią.


Jest także funkcją niższych standardów, według których zawsze osądzani są palestyńscy Arabowie. Chociaż ci, których gniewają ataki na nich, mówią to z, jak sądzą, pozycji moralnej wyższości, taryfa ulgowa jaką dają Arabom za ich znacznie częstszą praktykę terroryzmu, jest swego rodzaju rasistowskim protekcjonalizmem, a nie wyrazem szacunku dla nich lub troski o ich dobro.


Brakuje także w tej dyskusji jakiegokolwiek kontekstu w sprawie incydentów domniemanej przemocy ze strony Żydów. Wiele z nich zdarza się podczas awantur o sporną własność, kiedy Palestyńczycy próbują uprawiać ziemię, do której nie mają prawnego tytułu, często przylegającą do żydowskich społeczności. Założenie w wielu takich relacjach o działaniach osadników, że Żydzi nigdy nie mają racji, jest nieuzasadnione.  


Jest także prawdą – w odróżnieniu od lewicowych grup i tych części izraelskiego wywiadu i armii, których zadaniem jest monitorowanie przemocy ze strony osadników ze względu na konsekwencje dla bezpieczeństwa – statystyka izraelskiej policji mówi coś innego. Jak informowała gazeta “Times of Israel”, w artykule, w którym dane policji są pogrzebane pod relacjami oskarżycieli osadników: 

 

“Izraelska policja mówi, że liczba incydentów maleje z roku na rok, podczas gdy liczba wniesionych aktów oskarżenia rośnie. Według oficjalnych danych policyjnych,   w reakcji na działania władz izraelskich, od 2019 do 2021 roku nastąpił spadek o 61,1%  tak zwanych ataków “price tag”, w których ekstremistyczni osadnicy napadają Palestyńczyków lub niszczą i malują graffiti na ich własności. Mówi także, że liczba wniesionych aktów oskarżenia wobec żydowskich ekstremistów podwoiła się, od 16 w zeszłym roku do 32”.


Jeśli tak, to nie tylko problem nie narasta, ale wbrew tym, którzy oskarżają izraelskie władze o przymykanie oczu na przemoc osadników, rząd rozprawia się, tak jak powinien, z przestępcami.


Nielegalnego zachowania nie da się usprawiedliwić, nawet jeśli przychodzi po tak wielu atakach na Żydów. Jednak publiczne bicie się w piersi w sprawie osadników i mówienie o tak zwanych moralnych kosztach “okupacji” nie jest tylko nieproporcjonalne. Jest także częścią narracji zamierzonej do wybielenia, racjonalizowania, a nawet usprawiedliwiania przemocy wobec Żydów, którzy mają czelność życia w tych częściach żydowskiej ojczyzny, gdzie Arabowie ich nie chcą. Ci, którzy traktują to jako jeszcze jeden powód do demonizowania syjonizmu, nie tylko wyolbrzymiają problem; rozdymają go w celu popierania sprawy, której celem nie jest poprawienie granic Izraela, ale zniszczenie żydowskiego państwa.  


Why the double standard on West Bank violence?

JNS Org., 17 grudnia 2021

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jonathan S. Tobin

Amerykański dziennikarz, redaktor naczelny JNS.org, (Jewish News Syndicate). Komentuje również na łamach National Review, New York Post, The Federalist, w prasie izraelskiej m. in. na łamach Haaretz.


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 297 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01
Mędzenie nad Hebronem   Tsalic   2022-08-20
Dylemat więźniów   Collins   2022-07-10
Czym jest “Status Quo” na Wzgórzu Świątynnym?   Hirsch   2022-06-24
Dlaczego Izrael jest tak nieudolny w wydalaniu Arabów?   Flatow   2022-06-20
Szawuot, wojna sześciodniowa i żałosny status quo na Wzgórzu Świątynnym   Blum   2022-06-17
Lekcja z prawdopodobnego upadku rządu? Przestańcie martwić się o międzynarodową opinię   Tobin   2022-06-14
Kto jest winien zamieszek w Jerozolimie?   Yemini   2022-06-13
Wojna sześciodniowa z 1967 roku: dlaczego nadal ma znaczenie   Harris   2022-06-06
Nieuczciwość Petera Beinarta wobec Ben Guriona i sprawa „transferu ludności”     2022-05-25
List do “Drogiej Europy”   Rosenthal   2022-05-24
Izrael, Holocaust i błąd logiczny post hoc   Jacoby   2022-05-14
Hamas musi zostać zniszczony   Rosenthal   2022-05-09
Dżihad niejedno ma imię   Ruthie   2022-04-11
Antysyjoniści dla Palestyny dyskutują o izraelskich Mizrachijczykach     2022-03-30
Pytania, które zadają Izraelczycy, kiedy jest kolejny zamach terrorystyczny     2022-03-25
Izrael i lekcje z Wiednia i Ukrainy   Fitzgerald   2022-03-21
Wielki przywilej bycia Żydem   Altabef   2022-02-26
Co naprawdę znaczy syjonizm?   Rosenthal   2022-02-21
Na pogardę nie odpowiadamy prośbą o litość   Rosenthal   2022-02-10
Amnesty zniekształca moją arabską tożsamość i niszczy Izrael   Haddad   2022-02-05
Arabski rasizm i “żydowskie państwo”   Toameh   2022-01-21
Powtarzanie słów “nigdy więcej” w obliczu narastającego antysemityzmu   Lyons   2022-01-16
Dlaczego potrzebują podwójnych standardów wobec przemocy na Zachodnim Brzegu?   Tobin   2021-12-29
Izrael – najlepsze miejsce, żeby być Arabem   Eid   2021-12-28
Myśl o żydowskiej Palestynie: nie dla salonowych Żydów     2021-12-24
Światło przewodnie dla rdzennych narodów   Trotter   2021-12-04
Co przemawia przeciw otworzeniu amerykańskiego konsulatu w Jerozolimie   Collins   2021-11-25
Syjonizm humanistyczny, czyli dlaczego warto dostrzegać łajdactwo antysyjonizmu   Koraszewski   2021-11-24
Kiedy Palestyna była koszerna   Rose   2021-11-08
Zrozumieć nienawiść do Izraela   Rosenthal   2021-11-03
To jest plemienny konflikt   Rosenthal   2021-10-30
Paragraf międzynarodowej konwencji, który dowodzi, że Human Rights Watch wypacza międzynarodowe prawo przeciwko Izraelowi     2021-10-18
Dlaczego Żydzi tak pospiesznie bronią swoich wrogów?   Julius   2021-10-16
“Syjoniści” uczą syjonizmu   Tsalic   2021-10-07
O samowystarczalności w zakresie obrony   Rosenthal   2021-10-04
Raport ONZ z 1949 roku pokazuje, że Arabowie nie chcieli Jerozolimy – chcieli tylko odebrać ją Żydom     2021-09-28
Kiedy zostanie zdyskredytowany mit o “szczęśliwym dhimmi”?   Julius   2021-09-27
Dlaczego Oslo nadal panuje   Glick   2021-09-23
Izrael i niekończąca się wojna z Gazą   Fitzgerald   2021-09-08
Walczcie wreszcie, do diabła!   Rosenthal   2021-09-05
Sprawa roszczeń: dlaczego Polska ma rację   Leibovitz   2021-08-20
Antysemityzm i żydowskie państwo   Rosenthal   2021-08-19
Co “wszyscy wiedzą”   Rosenthal   2021-08-16
Dla antysemitów Żyd jest Żydem i tylko Żydem   Harris   2021-07-22
Co możemy w tej sprawie zrobić?   Rosenthal   2021-07-17
Naiwna wiara w rozwiązania w postaci dwóch państw   Bard   2021-07-14
Krytycy Izraela są pełni odrazy wobec żydowskiej suwerenności i siły militarnej   Bernstein   2021-07-09
“Ha’aretz” jest wrogiem narodu żydowskiego   Rosenthal   2021-07-08
Apartheid – etykietka i oszczerstwo   Collins   2021-07-06
Syjonizm i demokracja   Rosenthal   2021-07-02
Komu potrzebne jest państwo Izrael?   Rosenthal   2021-07-01
Dlaczego Izrael nie powinien odwoływać jerozolimskiego marszu flag   Meir   2021-06-11
Theodor Herzl żyje, ma się dobrze i mieszka w Nowym Jorku (a także Los Angeles, Paryżu i Londynie)   Friedman   2021-06-08
Etiopscy Żydzi i słoń w antyizraelskim salonie   Frantzman   2021-06-07

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO



Drzazgę źle się czyta



Sześć lat



Pochodzenie



Papież Franciszek



Schadenfreude



Pseudonaukowa histeria...

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk