Prawda

Piątek, 8 grudnia 2023 - 07:44

« Poprzedni Następny »


Powtarzanie słów “nigdy więcej” w obliczu narastającego antysemityzmu


Issy Lyons 2022-01-16

Uczniowie 11. klasy oglądają horror Holocaustu. Tutaj, w Auschwitz, przysięgaliśmy, że nigdy nie pozwolimy światu zapomnieć.(zdjęcie: ZOE STERNOVITZ)

Uczniowie 11. klasy oglądają horror Holocaustu. Tutaj, w Auschwitz, przysięgaliśmy, że nigdy nie pozwolimy światu zapomnieć.

(zdjęcie: ZOE STERNOVITZ)



Stoję pośrodku pustego baraku w Auschwitz. Jest rok 2018 i jestem w Polsce razem z moją klasą. Łzy płyną mi po twarzy, kiedy uświadamiam sobie ciszę. „Nigdy więcej”, mówię cicho i wierzę w to, co mówię. 

 

Oglądam niekończące się sterty żydowskich włosów i ubrań. Łapię się na myśli, że mimo tak wielu książek, które przeczytałam, wysłuchanych wspomnień ocalałych, zdjęć i wideo, które widziałam, także z tego miejsca, na którym teraz stoję, nadal jestem nieprzygotowana.


Moi koledzy i koleżanki z klasy kurczowo trzymali się siebie. Wychodząc z tych baraków wszyscy powtarzaliśmy jak mantrę: „nigdy więcej”, a potem znowu, kiedy patrzyliśmy na stertę popiołów w pobliżu wyjścia z obozu. Te popioły były kiedyś setkami tysięcy Żydów, którzy nie byli zbyt różni od nas. Każdy z tych ludzi był kiedyś uczniem jakiejś 11 klasy, z podobnymi do naszych nadziejami i marzeniami.  

 

Kiedy tam stoimy, każdy z nas mówi przez minutę o jednej zamordowanej osobie, z listy tych, których nazwiska i biografie właśnie nam pokazano. Próbujemy pojąć znaczenie tysięcy ludzi zredukowanych do stery popiołu.

 

Później, rozmawiamy o naszej roli, jako tych, którzy niosą dalej świadectwo o tych potwornościach. O tym, jak narastający antysemityzm i brak międzynarodowej reakcji pozwolił, by to się zdarzyło.


Policjanci pilnują synagogi Tree of Life po strzelaninie w synagodze w Pittsburgh w Pensylwanii, 27 października 2018 roku. (zdjęcie: REUTERS/JOHN ALTDORFER)

Policjanci pilnują synagogi Tree of Life po strzelaninie w synagodze w Pittsburgh w Pensylwanii, 27 października 2018 roku. (zdjęcie: REUTERS/JOHN ALTDORFER)



Zaczynamy odczuwać odpowiedzialność za przekazanie tej części naszej historii innym, ale myślimy o tych koszmarach w czasie przeszłym. Mówimy z przekonaniem i poczuciem pewności, wiemy przecież, że mimo ciężaru naszej kolektywnej przeszłości, za tydzień będziemy ponownie w domu, w naszych bezpiecznych szkolnych klasach.

 

Tutaj jednak, nadal w Auschwitz, przysięgamy, że nigdy nie damy światu zapomnieć i czujemy się, jak gdyby ta obietnica wystarczała, by nas zabezpieczyć. Głęboko poruszeni tym, co widzieliśmy, opuszczamy obóz i czujemy się także na nowo wzmocnieni.

 

W niespełna godzinę później, siedzimy zamyśleni w autobusie, który jedzie do Krakowa, gdzie będziemy spędzać szabat. Przewodnik mówi “nigdy więcej” i informuje, że będziemy modlić się w synagodze, która stoi pusta od czasu koszmaru, który ten przyjazd miał nam unaocznić.   

 

Myślę o tym, jak wielu byłych członków tej synagogi zakończyło swoje życie w tych drewnianych barakach, których obraz już na zawsze będzie odciśnięty w naszych mózgach. Siedzimy w autobusie w milczeniu, wszyscy głęboko zatopieni we własnych myślach. Mówimy o tym, jak słowa “nigdy więcej” dają siłę i jak po powrocie będziemy dzielić się naszymi doświadczeniami z naszymi nieżydowskimi kolegami w szkole.

 

Głównie jednak siedzimy w milczeniu. To jest daleka podróż i jest tak dużo do przemyślenia. Wyglądam przez okno, obserwując ludzi zajętych swoimi codziennymi sprawami, obojętnymi na autobus pełen żydowskich uczniów z 11. klasy, którzy właśnie widzieli popioły swoich rodaków zamordowanych nawet nie sto lat wcześniej, chwilami po prostu gapię się tępo w mały ekran telewizyjny wiszący pod sufitem, który nasz polski kierowca nastawił na wiadomości po angielsku.    

 

Nagle ten ekran przyciąga wszystkich, jak w koszmarnym śnie. Słuchamy wiadomości o strzelaninie w USA. Mówią: Pittsburgh. Synagoga nazywa się Tree of Life – Drzewo Życia. 

 

Nagle trudno mi złapać oddech. Jak to możliwe, że w niespełna godzinę przeszliśmy od mówienia „nigdy więcej” do samych siebie, z łzami płynącymi ciurkiem po policzkach, do huczącego w głowie jednego słowa: „ZNOWU?” 

 

Nagle antysemityzm i skierowana na żydowski naród nienawiść nie jest już lekcją odległej historii ani częścią wystawy muzealnej, ani nie jest daleko w Europe. Nie zniknie na końcu tej podróży niezależnie od tego, jak często powtarzamy słowa „nigdy więcej”. Jest tutaj i teraz, i w naszym domu. Znowu.

 

Tyle mówiliśmy o dawaniu świadectwa, o znaczeniu tego, by nigdy nie zapomnieć, ale co z tego? Po raz pierwszy zaczynam rozumieć słowa, jakie przez lata słyszeliśmy od tak wielu ocalałych: „poza Eretz Israel, każdy dom, niezależnie od tego, jak gościnny, wydaje się tymczasowy”.

 

Rozmawialiśmy o tym na początku podróży i nasz nauczyciel powiedział nam, że zrozumiemy to lepiej pod koniec naszej podróży po Polsce, ale wątpię jednak, by to miał na myśli.

 

Podczas szabatu, kiedy pustą synagogę w Krakowie wypełniamy naszymi modlitwami i pieśniami, myślę o innej synagodze, teraz najprawdopodobniej cichej. Jeszcze jednym miejscu, w którym znowu rozlano żydowską krew. Czuję się, jakby nic się nie zmieniło, moi ludzie są nadal atakowani za coś, czego nadal nie pojmuję.

 

Wracam myślami do tych wszystkich chwil, kiedy broniłam Izraela w zespole dyskusyjnym w moim liceum i w Modelu UN (studenckiej symulacji obrad ONZ), i jak do tej chwili było to dla mnie tylko intelektualne wyzwanie.  

 

Podobne do słów “nigdy więcej”, właściwie nic innego, jak tylko słowa – mające wpływ, ale równocześnie nagle puste. Rozumiem, że choć dawanie świadectwa i nie pozwalanie innym na zapomnienie jest ważne, to jednak nie wystarcza. Nigdy więcej nie chcę powiedzieć słowa “znowu”. Składam sobie obietnicę, że znajdę sposób na zrobienie czegoś więcej, by zakończyć ten cykl.

 

Kiedy dzisiaj siedzę tutaj i piszę te słowa, jestem w innym rodzaju baraku. Nasze baraki nie są puste, są wypełnione dźwiękami dobra i życia, i żydowskiej przyszłości. Jestem w mojej bazie, służę w Izraelskiej Armii Obronnej. Jest rok 2021. Jestem żołnierką, żeby bronić żydowski naród. Rozglądam się. To miejsce nie jest jałowe. Jest ożywione nadzieją. Naprawdę jesteśmy tutaj. Jesteśmy szczęśliwi. Jesteśmy silni. Teraz, kiedy mówię słowa “nigdy więcej”, naprawdę to mam na myśli.  

 

Saying ‘never again’ is empty in the face of ongoing antisemitism

Jerusalem Post, 11 stycznia 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Issy Lyons

Odbywa służbę wojskową w jednostce bojowej IDF w Isuf Kravi na granicy z Syrią. Wcześniej  mieszkała w Hong Kongu i na stałe osiadła w Izraelu w 2020 roku.  


Skomentuj Wyślij artykuł do znajomego: Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 329 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
List otwarty do Gerszona Baskina i izraelskiego obozu pokojowego   Landes   2023-11-10
Drogi świecie, nie obchodzi mnie to   Lewis   2023-11-08
Dlaczego w Izraelu czuję się jak w domu   Mozias Slavin   2023-11-06
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Wojna do samego końca   Greenfield   2023-10-10
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Porozumienia z Oslo – jak zawiódł izraelski wywiad   i Yigal Carmon   2023-09-30
Zwykła kobieta na wojnie   Oren   2023-09-20
Modlitwa za rok 5784   Glick   2023-09-16
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01
Mędzenie nad Hebronem   Tsalic   2022-08-20
Dylemat więźniów   Collins   2022-07-10
Czym jest “Status Quo” na Wzgórzu Świątynnym?   Hirsch   2022-06-24
Dlaczego Izrael jest tak nieudolny w wydalaniu Arabów?   Flatow   2022-06-20
Szawuot, wojna sześciodniowa i żałosny status quo na Wzgórzu Świątynnym   Blum   2022-06-17
Lekcja z prawdopodobnego upadku rządu? Przestańcie martwić się o międzynarodową opinię   Tobin   2022-06-14
Kto jest winien zamieszek w Jerozolimie?   Yemini   2022-06-13
Wojna sześciodniowa z 1967 roku: dlaczego nadal ma znaczenie   Harris   2022-06-06
Nieuczciwość Petera Beinarta wobec Ben Guriona i sprawa „transferu ludności”     2022-05-25
List do “Drogiej Europy”   Rosenthal   2022-05-24
Izrael, Holocaust i błąd logiczny post hoc   Jacoby   2022-05-14
Hamas musi zostać zniszczony   Rosenthal   2022-05-09
Dżihad niejedno ma imię   Ruthie   2022-04-11
Antysyjoniści dla Palestyny dyskutują o izraelskich Mizrachijczykach     2022-03-30
Pytania, które zadają Izraelczycy, kiedy jest kolejny zamach terrorystyczny     2022-03-25
Izrael i lekcje z Wiednia i Ukrainy   Fitzgerald   2022-03-21
Wielki przywilej bycia Żydem   Altabef   2022-02-26
Co naprawdę znaczy syjonizm?   Rosenthal   2022-02-21
Na pogardę nie odpowiadamy prośbą o litość   Rosenthal   2022-02-10
Amnesty zniekształca moją arabską tożsamość i niszczy Izrael   Haddad   2022-02-05
Arabski rasizm i “żydowskie państwo”   Toameh   2022-01-21
Powtarzanie słów “nigdy więcej” w obliczu narastającego antysemityzmu   Lyons   2022-01-16

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa



 Palestyńskie weto



Wzmacnianie układu odpornościowego



Wykluczenie Tajwanu z WHO


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk