Dlaczego Czarni i Latynosi atakują Żydów?
Szukałem spójnej wypowiedzi napastnika. Większość z nich nie wychodzi poza „pier…ć was, Żydów”. Wydaje mi się jednak, że winią Żydów za coś i czują się usprawiedliwieni raniąc ich. Konsekwencje takich czynów nie są poważne, więc dlaczego nie?
Obwinianie Żydów jest podzbiorem obwiniania innych, a uczucie, że inni są winni moich problemów, jest dzisiaj popularne. Istnieje koncepcja w psychologii nazywana poczuciem umiejscowienia kontroli i ludzi można umieszczać na skali zależnie od stopnia ich wiary, że ich sukces lub porażka są spowodowane ich własnymi działaniami lub działaniami innych ludzi – albo „losu”.
Na jednym końcu skali są ci, którzy mają wewnętrzne poczucie kontroli, ludzie, którzy wierzą, że to, co im się zdarza, zależy głównie od ich działań (lub braku działania). Po zewnętrznej stronie są ludzie, którzy wierzą, że tor ich życia jest określony przez zewnętrzne czynniki i że własna sprawczość ma niewielki skutek. Tutaj jest prosty test, który może pokazać ci, gdzie jesteś na tej skali.
Wszyscy znają osoby, które zawsze winią innych za własne problemy. Jeśli taka osoba nie dostanie pracy lub awansu, to dlatego, że ktoś podstawił jej nogę. Nic złego, co im się przydarza, nigdy nie jest ich winą. Może być trudno żyć z takimi ludźmi. Ich negatywne nastawienie jest samowzmacniające się: nic dobrego im się nie zdarza, ponieważ nie robią niczego, by poprawić swoją sytuację, bowiem nie wierzą, że liczy się cokolwiek, co zrobią; a to tylko wzmacnia przekonanie, że to „system” ich uciska.
Silne poczucie, że siły zewnętrzne kontrolują nasze życie, jest także związane z takimi zachowaniami jak palenie i alkoholizm, słaba kontrola przy konsumpcji żywności lub przyjmowanie nadmiaru leków, hazard i tak dalej. Ludzie z wewnętrznym poczuciem kontroli częściej są dobrymi studentami i częściej osiągają wysoki status społecznoekonomiczny.
Oczywiście, czasami rzeczy dzieją się z powodu zewnętrznych wpływów. Czasami masz łut szczęścia albo masz pecha. Czasami pomaga znajomość kogoś wpływowego. Czasami sprawy układają się przeciwko tobie. Przynajmniej jednak w nowoczesnych społeczeństwach zachodnich zazwyczaj dostajesz to, na co zarobiłeś. Człowiek w USA ze skrajnie zewnętrznym poczuciem kontroli zazwyczaj błędnie postrzega rzeczywistość – jego działanie może wpłynąć na stopień satysfakcji z życia, ale nie wierzy w to i dlatego nie działa w sposób, który mógłby zmaksymalizować tę satysfakcję.
W ostatnich latach ponownie artykułem wiary lewicy jest przekonanie, że system jest strukturalnie opresyjny wobec „ludzi kolorowych”, które to określenie obejmuje Czarnych, ludzi, których przodkowie przybyli z miejsca, gdzie mówi się po hiszpańsku (poza Hiszpanią) i muzułmanów z białą skórą, którzy urodzili się w USA, takich jak Linda Sarsour, ale wyklucza Żydów wszystkich kolorów i protestantów oraz katolików europejskiego pochodzenia. Obejmuje ludzi z Azji Wschodniej, jeśli są dyskryminowani, ale nie obejmuje ich, jeśli odnoszą sukcesy.
Kluczowym słowem jest „strukturalnie”. U podstawy leży idea, że niekolorowi ludzie, którzy odnoszą korzyści z tego skrzywienia, ustawili reguły w taki sposób, że system będzie im pomagał i będzie szkodził ludziom kolorowym. Nazywa się to „strukturalnym rasizmem”, ponieważ rzekomo jest wbudowane w strukturę społeczeństwa i nie wymaga jawnie rasistowskiego zachowania, by szkodzić ludziom kolorowym. Ludzie kolorowi, którzy w to wierzą, skarżą się gorzko, że ich problemy spowodowane są „rasizmem”, nawet jeśli nie mogą wskazać żadnego przykładu jawnej dyskryminacji rasowej.
Ludzie kolorowi, którzy są przekonani, że system jest strukturalnie rasistowski, mają mniejsze szanse sądzenia, że ich działania mogą określić przebieg ich życia. Dla nich sprawy zawsze sprzysięgają się przeciwko nim. Ta ideologia skłania ich do przyjmowania poczucia zewnętrznej kontroli z wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami.
Ludzie lubią jednak antropomorfizować swoje problemy. Diabeł jest dla umysłu wygodniejszy niż abstrakcyjne zło. Spisek jest wygodniejszy niż skomplikowany proces historyczny. Jeśli społeczeństwo jest ustawione tak, by przynosić korzyści jednej grupie bardziej niż innym, ktoś je musiał tak ustawić. A kto jest na szczycie góry bogactwa i wpływów (przynajmniej, jak ci to mówią)? Czy muszę to wyraźnie powiedzieć?
Nie muszę, ponieważ ludzie tacy jak Louis Farrakhan mówią to raz za razem, dzień za dniem. A Louis Farrakhan, “GOAT” (Greatest Of All Time – największy ze wszystkich czasów) jest jedną z najpopularniejszych osobistości w czarnej społeczności amerykańskiej. Według Farrakhana, Żydzi dominowali w handlu niewolnikami, stworzyli system Jim Crow, wykorzystywali czarne talenty i kreatywność, by zarobić pieniądze, zostawiając twórców w nędzy, wprowadzili do społeczności narkotyki i zboczenia seksualne, są właścicielami sklepów i nieruchomości, które wykorzystują ludzi kolorowych itp., itd.
Jak na ironię, filozofia Farrakhana wzywa Czarnych, by przyjęli wewnętrzne poczucie kontroli i zmienili swoją sytuację przez działanie. Równocześnie jednak mówi im, że wszystkie ich problemy są winą kogoś innego: Żydów.
Idea, że żydowski spisek jest odpowiedzialny za postrzegane problemy ludzi kolorowych ma w USA szerokie grono wyznawców. „Bańki informacyjne”, jakie dzisiaj otaczają ludzi, ułatwiają drogę temu, co w przeszłości było uważane za ekstremizm, na stanie się konwencjonalną mądrością wewnątrz bańki. Jeśli wszyscy w otoczeniu „wiedzą”, że Żydzi są odpowiedzialni za biedę i przestępczość, to kim jesteś, by temu zaprzeczyć?
Tak samo jak palestyński system edukacyjny wyprodukował pokolenie młodych ludzi, którzy bez zmrużenia oka podetną gardło Żyda – także żydowskiego dziecka, ideologia bezsiły wobec społeczeństwa zaprojektowanego do wykorzystania ciebie w połączeniu z jawną antyżydowską retoryką ze strony szanowanych postaci, stworzyła gniewne młode pokolenie.
Biją, opluwają, rabują lub przeklinają Żydów. Nie stali się (w większości) mordercami, jak młodzi Palestyńczycy (jeszcze).
Nie wystarczy zdyskredytować żydożerców takich jak Farrakhan, a nie znaczy to, że i to będzie łatwe. Prawdopodobnie trzeba także walczyć przeciwko epidemii ideologii obwiniania, w której wszystko złe, co „się zdarza”, jest winą kogoś innego. Ci, którzy wierzą, że są głównie odpowiedzialni za własny sukces lub porażkę – nawiasem mówiąc, wyraźnie konserwatywne przekonanie – użyją swojej energii na poprawienie własnej sytuacji, zamiast uderzać innych, których postrzegają jako wrogów.
Dopóki Amerykanie nie wymyślą, jak to zrobić, tamtejsi Żydzi będą musieli nauczyć się krav maga obok Talmudu. Tak samo jak Izraelczycy.
Why They Attack Jews in New York
29 grudnia 2019
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
