„Economist” 29 kwietnia w dziale
poświęconym sprawom Bliskiego Wschodu i Afryki opublikował artykuł pod tytułem „Jak syjonizm ewoluował od projektu do ideologii”. W artykule twierdzi się, że obecne kontrowersje dotyczące zmian w systemie sądowniczym wskazują na szerszą debatę na temat przyszłości kraju:
Dzisiejsze napięcia związane z izraelską demokracją byłyby znajome dla wielu zwolenników [Theodora] Herzla. Niektórzy byli świeckimi, a nawet zasymilowanymi Żydami, których wyobraźnię rozpaliły narodziny nacjonalizmu w całej Europie. Jednak dla tych, którzy urodzili się w religijnych rodzinach, syjonizm zawierał tradycyjną żydowską modlitwę trzy razy dziennie: „Niech nasze oczy ujrzą Twój powrót do Syjonu”.
Ruch syjonistyczny Herzla, który rozwijał się w latach poprzedzających założenie Izraela w 1948 r., był zdominowany przez świeckich Żydów podzielonych na dwa główne obozy. Ich piętno jest nadal odczuwalne w izraelskiej polityce dzisiaj. Jednym z obozów kierował Ze'ev Żabotyński, prawicowiec, który czerpał z europejskiego nacjonalizmu, a w niektórych przypadkach z faszyzmu. Opowiadał się za „jedną flagą”, co oznacza jednomyślne skupienie się na ustanowieniu państwa żydowskiego. Uważał, że powinno to obejmować nie tylko Palestynę, ale także współczesną Jordanię. Partia Likud pana Netanjahu jest ideologicznym spadkobiercą tego obozu „rewizjonistycznego syjonizmu”.
Mit, że Ze'ev Żabotyński, jeden z ojców założycieli syjonizmu, był faszystą, był wielokrotnie dyskredytowany przez poważnych badaczy biografii tego przywódcy syjonistycznego i w rzeczywistości Żabotyński, choć nie był socjalistą jak wielu wczesnych przywódców syjonizmu, był liberałem (przez małe l). Jak napisał izraelski historyk i politolog Avi Shilon, „nigdy nie stracił przywiązania do klasycznego liberalizmu”.
Lewicowy Izraelski Instytut Demokracji (IDI) w dogłębnej analizie jego pism napisał:
Pisma Żabotyńskiego ujawniają, że był on zdeklarowanym demokratą, który wierzył w głęboką formę przedstawicielskiej demokracji. Odrzucił koncepcję demokracji, która postrzega ją jako nic innego jak rządy większości – formalny system zasad rządzony przez wybory, referenda i decyzje większości. Żabotyński podkreślał coś przeciwnego: demokrację definiuje wolność dana jej obywatelom – w tym wolność sprzeciwu wobec opinii większości i krytykowania państwa za pośrednictwem wolnej prasy.
…
Podkreślał, że żadna większość nie może uchylić się od obowiązku stania na straży wolności jednostki lub ochrony praw mniejszości. Uważał, że system większościowy, który odmawia tych praw, jest niedemokratyczny.
…
Koncepcja równości Żabotyńskiego była wszechstronna, absolutna i bezkompromisowa… Mimo jego żarliwej wiary w prawo narodu żydowskiego do Ziemi Izraela i prawo narodu żydowskiego do powrotu do Ziemi Izraela, nigdy nie negował praw innych narodów żyjących w Izraelu. Jego stanowcze stanowisko przewidywało, że „Arabowie Ziemi Izraela” mają prawo do pełnej równości obywatelskiej, społecznej i kulturowej, w tym do absolutnego parytetu w uczestnictwie w systemie politycznym i rządzeniu oraz w przyznawaniu obywatelom świadczeń państwowych.
Uważał, że należy podjąć kroki w celu zagwarantowania, że ekonomiczny, polityczny i kulturowy status mniejszości arabskiej nigdy nie zostanie naruszony.
…
Mimo znaczenia, jakie Żabotyński przywiązywał do nacjonalizmu w ogóle, a do narodu żydowskiego w szczególności, jego nacjonalistyczne poglądy nie skłoniły go do przyjęcia autorytarnych koncepcji władzy państwowej i jej siłowego narzucania jednostkom.
W rzeczywistości w jednym z ostatnich pism przed śmiercią w 1940 roku Żabotyński ujawnił, że wyżsi przywódcy jego ruchu napisali projekt konstytucji przyszłego państwa, który zawierał następujące kwestie dotyczące równości:
1. Równość obywatelska
1.Z zastrzeżeniem, że nie będzie czynione nic dla przeszkodzenia Żydom z zagranicy w repatriacji do Palestyny [Ziemi Izraela] i przez uczynienie tego, staniem się palestyńskim obywatelem, zasada równych praw dla wszystkich obywateli wszystkich ras, wyznań, języka lub klasy będzie wcielana w życie bez ograniczeń we wszystkich dziedzinach publicznego życia kraju.
2. W każdym gabinecie rządowym, w którym premierem jest Żyd, stanowisko wicepremiera będzie oferowane Arabowi, i odwrotnie.
3. Proporcjonalny podział zarówno obowiązków, jak świadczeń państwowych będzie regułą w sprawie wyborów parlamentarnych, służby publicznej i wojskowej i dotacji budżetowych.
4. Ta sama reguła będzie stosowana w mieszanych władzach miejskich lub samorządowych.
Ze'ev Żabotyński był przeciwieństwem faszysty i to bardzo niefortunne, że redaktorzy tygodnika „Economist” nie zauważyli fałszywego oskarżenia przed publikacją.
(Ci, którzy chcą przeczytać więcej o życiu Żabotyńskiego, powinni przeczytać jego biografię napisaną przez Hillela Hilkena)
Link do oryginału: https://camera-uk.org/2023/05/07/economist-hurls-false-fascism-charge-at-zionist-leader/?utm_medium=email&;utm_source=es
CAMERA-UK, 7 maja 2023
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
* Adam Levick
Autor i redaktor naczelny strony internetowej "Camera UK" zajmującej się monitorowaniem antysemityzmu na łamach brytyjskiej prasy.
Strona www autora
