Jest więc konieczne ujawnienie głównej strategii używanej przez kłamców w rządzie, w mediach i w świecie akademickim: 1) Ignorować
ogólne ale chroniczne, codzienne doniesienia o przemocy muzułmańskiej przeciwko nie-muzułmanom na całym świecie; 2) Zajmować się tylko
spektakularnąprzemocą muzułmańską, która – ponieważ niemal zawsze popełniają ją zawodowe grupy dżihadystyczne – może być przedstawiana jako ograniczony, chwilowy, lokalny problem, 3) Przekonywać, że pokonanie tej konkretnej „grupy terrorystycznej”, spowoduje zniknięcie problemu.
Rozważmy dla przykładu islamskie ataki na kościoły chrześcijańskie. W ubiegłym miesiącu były dwa zamachy bombowe na kościoły w Egipcie. Efektem było 51 ofiar śmiertelnych. Wszyscy szybko zapewniali, że odpowiedzialne było coś pod nazwą ISIS, co oczywiście nie miało “nic wspólnego z islamem”.
W niedzielę wielkanocną 2016, w Pakistanie, ponad cztery tysiące kilometrów od Egiptu, 70 chrześcijan zostało zabitych w ataku bombowym, również atakując uroczystości wielkanocne. Wtedy powiedziano nam, że odpowiedzialne było coś pod nazwą “Taliban” – co również nie miało nic wspólnego z islamem.
W międzyczasie w Nigerii, cztery tysiące kilometrów na zachód od Egiptu, chrześcijanie są również obiektem ataków. Tam jedenaście i pół tysiąca chrześcijan zostało zabitych i 13 tysięcy kościołów zniszczonych. Według oficjalnej narracji coś pod nazwą „Boko Haram” było odpowiedzialne. Jest to inna grupa, która ma obyczaj przeprowadzania zamachów bombowych na kościoły z okazji Bożego Narodzenia i Wielkanocy, jeszcze jedna grupa, która, jak nam mówią, „nie ma nic wspólnego z islamem”, ale jest marginalnym, przejściowym, lokalnym problemem. Pokonaj ich i problem zniknie.
Około ośmiu tysięcy kilometrów od Nigerii, Amerykanom powiedziano, że coś pod nazwą “Al-Kaida” zaatakowało i zabiło trzy tysiące ich rodaków; pokonanie tej niewielkiej grupy miało zakończyć terror. Jej przywódca, Osama bin Laden, został jak nas poinformowano, zabity, triumfalnie ogłoszono zwycięstwo — póki jeszcze bardziej barbarzyński objaw, tym razem pod nazwą „Państwa Islamskiego” nie pojawił się na scenie, idąc dalej niż Al-Kaida mogła kiedykolwiek marzyć.
Problem nie polega wyłącznie na tym, że łgarze w mediach, w rządzie, na uniwersytetach odmawiają połączenia faktów i upierają się przy traktowaniu tych różnych grup jako oddzielnych, niewielkich jednostek, z różnymi „politycznymi” lub „terytorialnymi” celami – ale to, że przekonują, iż żadna z nich nie ma nic wspólnego z islamem. Poważniejszą kwestią jest to, że zwykły muzułmanin, nie będący “ISIS” “Talibanem”, „Boko Haram” lub “Al-Kaidą” popełnia podobne czyny i to znacznie częściej, chociaż o tym wielkie media rzadko wspominają.
ISIS faktycznie przyznał się do zamachów na egipskie kościoły przed Wielkanocą, jednak to normalni egipscy imamowie wygłaszają przez swoje megafony kazania wzywające do nienawiści i przemocy wobec chrześcijan; to normalni muzułmanie prześladują chrześcijan “niemal codziennie”; to normalni muzułmanie robią zamieszki i zabijają w reakcji na jakąkolwiek plotkę, że chcą budować kościół, albo, że jakiś koptyjski dzieciak „bluźnił” przeciw Mahometowi, albo, że chłopak, chrześcijanin, spotyka się z muzułmanką. Krótko mówiąc, to normalni muzułmanie, a nie ISIS powoduje, że Egipt znajduje się na 21. miejscu najgorszych narodów dla chrześcijan.
Podobnie, aczkolwiek to Talibowie przyznali się do wielkanocnych zamachów na kościoły w 2015 roku, to na co dzień normalni muzułmanie dyskryminują, prześladują, niewolą, gwałcą i mordują chrześcijan w Pakistanie. Tak więc, to normalni muzułmanie, a nie Taliban, są powodem tego, że Pakistan jest czwartym najgorszym narodem na świecie dla swoich chrześcijan, to jest dla nie-muzułmanów. Aczkolwiek to Boko Haram jest obwiniana za bardziej spektakularne ataki na chrześcijan i ich kościoły, to normalni muzułmanie, w tym pasterze z plemienia Fulani, są przyczyną, że Nigeria jest 12. najgorszym narodem na świecie dla chrześcijan.
To jest prawdziwy problem. Podczas gdy media piszą o grupach terrorystycznych odpowiedzialnych za spektakularne zamachy, niewielu dziennikarzy odważa się przyznać, że ogół muzułmanów angażuje się w akty przemocy i nietolerancję wobec niemuzułmanów na całym świecie. W rzeczywistości muzułmanie wszystkich ras, narodowości, mówiący różnymi językami i żyjący w różnych ekonomicznych warunkach i w różnych politycznych systemach (a więc nie tylko “grupy terrorystyczne”), odpowiedzialne są za prześladowania chrześcijan w 40 z 50 najgorszych dla chrześcijan krajów. To co owe „ekstremistyczne”, „terrorystyczne” i „radykalne” grupy robią to zaledwie czubek góry lodowej tego, co muzułmanie robią na całym świecie. (Patrz “Muslim Persecution of Christians,” - raporty, które zestawiam każdego miesiąca od lipca 2011 roku, które pokazują nieustanne prześladowania, dyskryminację i masakry popełniane przez “zwykłych” muzułmanów przeciwko chrześcijanom. Każdy taki miesięczny raport zawiera informacje o dziesiątkach okrucieństw, z których większość, gdyby były popełnione przez chrześcijan wobec muzułmanów, trafiłaby na czołowe strony gazet.)
Musimy powtarzać: Media fałszują obraz islamu, udając, że spektakularne ataki popełniane przez islamistyczne grupy przeciwko niemuzułmanom, mają ograniczony i lokalny charakter, a co ważniejsze, twierdząc, że ataki te „nie mają nic wspólnego z islamem”. Kryją winy islamu nie informując o codziennych prześladowaniach niemuzułmanów przez zwykłych muzułmanów, przez jednostki, przez motłoch, przez muzułmańską policję, przez muzułmańskie rządy (w tym przez najlepszych „przyjaciół i sojuszników” Ameryki)— a nie, jak się twierdzi, tylko przez muzułmańskich terrorystów. Nie stać ich na odwagę połączenia faktów i pokazania pełnego obrazu.
W efekcie świat będzie nadal cierpiał z powodu islamskiego terroru. Te kłamstwa nie tylko były przyzwoleniem na cierpienia niezliczonych ilości niewinnych ludzi w porzuconym muzułmańskim świecie, ale są przyzwoleniem na takie same prześladowania na terenie Ameryki i Europy, ostatnio w związku z masową imigracją.
Zanim zaczniemy szukać strategii przeciwdziałania, musimy przyznać tę okrutną prawdę. Przyznanie, że to islam, a nie tylko “radykalny islam” promuje nienawiść i przemoc wobec niemuzułmanów może być bardzo trudne. Jednak bez tego będziemy nadal żyć w kłamstwie i tym samym podtrzymywać dżihad i terror. Krótko mówiąc, problemem nie jest “Państwo Islamskie”, ale islamska nienawiść. Państwo Islamskie jest zaledwie jedną z wielu przejściowych manifestacji tej nienawiści, która jest integralną częścią islamu w całej jego dotychczasowej historii.
The Problem Is Not The Islamic State but Islamic Hate
Frontpagemag, 10 maja 2017
Tłumaczenie: Andrzej Koraszewski
