Udział posłanki Zielonych, Maramy Davidson, w wyprawie “Peace Boat” do Gazy ma rzekomo na celu podniesienie świadomości o walce kobiet w Gazie. Davidson jednak angażuje się w jeden z najtrudniejszych do rozwiązania konfliktów na świecie bez próby zrozumienia sytuacji obu stron.
Jej stanowisko implikuje przypisywanie winy Izraelowi bez przyznania, że w rzeczywistości odpowiedzialny za los Palestyńczyków w Gazie jest Hamas.
Gazą rządzi Hamas, sunnicka organizacja fundamentalistów islamskich, która nie uznaje Izraela i której statut wzywa do ludobójstwa. Hamas jest władzą polityczną i administracyjną w Gazie i ma możliwość polepszenia warunków życia swoich obywateli, ale wybiera zamiast tego wydawanie milionów dolarów pieniędzy pomocowych na budowanie tuneli terroru (używając dziecięcej siły roboczej) i na kupowanie broni.
Mimo ograniczonych możliwości Izraela polepszenia warunków życiowych Gazańczyków, Izrael wysyła tysiące ciężarówek pomocy humanitarnej do Gazy. W pierwszej połowie 2016 r. 88 tysięcy ciężarówek z towarami wjechało do Gazy, bijąc rekord dostaw.
Davidson sprzymierzyła się z organizacją, która jest w zasadzie grupą nienawiści. Przywódca Kia Ora Gaza, Roger Fowler, wyraził poparcie dla rozwiązania w postaci jednego państwa (likwidacji jedynego państwa żydowskiego na świecie), porównuje Izrael do Państwa Islamskiego, publicznie popierał „trzecią intifadę” i usprawiedliwia przemoc wobec cywilów izraelskich. To nie jest organizacja oddana pokojowi i prawom człowieka.
Dla Maorysów, którzy sprzeciwiają się nienawiści do Izraela okazywanej przez Kia Ora Gaza, kooptowanie Te Reo Måori do ich sprawy jest głęboko obraźliwe. Historia łączy Maorysów z narodem żydowskim. Walka Żydów była inspiracją dla wielu naszych tīpuna (przodków) i wiele rdzennych ruchów profetycznych w XIX wieku założono na modelu żydowskim. Powrót Żydów do ich starożytnej ojczyzny był inspirującym przykładem dla wielu ludów rdzennych.
Mimo że naród żydowski został wygnany i wywłaszczony, nigdy nie porzucił nadziei na powrót, a niewielka resztka żydowskich mieszkańców utrzymywała ahi kā (ciągłą obecność) na tej ziemi przez stulecia rozproszenia. Odrodzenie języka hebrajskiego było inspiracją dla rewitalizacji Te Reo Māori w Aotearoa.
Często powtarzane słowa Davidson, że stoi solidarnie z kobietami z Gazy jako “kobieta z rdzennego ludu”, są nieszczere. To nie jest walka rdzennego ludu. To jest walka fanatycznych islamistów, którzy odmawiają zaakceptowania istnienia – gdziekolwiek – państwa żydowskiego.
Od kiedy wszyscy Żydzi zostali zmuszeni do opuszczenia Gazy w 2005 r., Gazańczycy mieli możliwość robienia z tą ziemią, co chcieli. Byli mieszkańcy żydowscy pozostawili cenną infrastrukturę rolniczą, którą Gazańczycy postanowili zniszczyć, zamiast używać do polepszenia własnego losu. Izrael musiał narzucić kontrolę na swoje granice, by ograniczyć napływ broni do Gazy. Ostatnie dziesięć lat dowiodło konieczności takiego posunięcia. Po zdobyciu panowania nad Gazą, Hamas stara się obecnie zniszczyć Izrael.
Takie jest wyraźne przesłanie hasła “Od Rzeki do Morza Palestyna będzie wolna” – wezwania do etnicznego oczyszczenia całego regionu z Żydów, które jest powtórzeniem dokumentu założycielskiego Hamasu.
Wielu wyrażało uzasadniony niepokój wobec tej wyprawy i tego, co sobą reprezentuje, ale próby rozmawiania o tym niepokoju z Davidson spotykały się ze stanowczą odmową dyskusji – już podjęła decyzję. Choć determinacja może być godna podziwu w walce o słuszną sprawę, jest dalece niejasne, że misja Davidson jest słuszna i że chodzi w niej o prawa człowieka. Pytana o prawa człowieka homoseksualistów i o miejsce kobiet w społeczeństwie Gazy Marama odmówiła odpowiedzi. Tolerowała tylko poglądy krytyczne wobec Izraela i chwalące jej uczestnictwo we flotylli.
Jest przykre, że Davidson zdecydowała się zignorować te niepokoje i kontynuuje swoją misję po drugiej stronie świata. Można pomyśleć, że jest wiele pól walki o prawa kobiet i prawa człowieka bliżej domu, by była w pełni zajęta. Niestety, nie oferują one ekscytacji podróży za morza ani miejsca w świetle reflektorów międzynarodowych mediów. Najsmutniejsze ze wszystkiego jest to, że za wszystkie te pieniądze i energię zużyte na tę wyprawę kobiety z Gazy nie zyskają niczego.
Not All Maori On Board With Marama
Shalom Kiwi, 28 września 2016
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Sheree Trotter
Pochodzi z plemienia Te Arawa. Kończy obecnie studia historyczne na University of Auckland, Nowa Zelandia.
